فهرست مطالب حسین محمد ابراهیم
-
زمینه و هدفبا افزایش مصرف فلوراید شیوع فلوئوروزیس افزایش یافته است. تکنیک معمول و محافظه کارانه برای درمان این عارضه روش میکروابریژن می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارآیی درمان میکروابریژن همراه با Office bleaching در بهبود زیبایی دندانهای مبتلا به فلوئوروزیس انجام شد.روش بررسیمطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی بیست دندان مبتلا به فلوئوروزیس انجام گردید. درمان میکروابریژن با محصول تجاری Opalustre ((Ultradent Products Inc. UT، USA حداکثر به مدت ده دقیقه صورت گرفت. متعاقب آن، Office bleaching انجام و تصاویر دیجیتالی از مراحل درمان تهیه گردید. میزان بهبودی ظاهری دندانها با مقیاس آنالوگ بصری توسط دو مشاهده گر و پارامترهای رنگی L*a*b* و (ΔE) بعد از میکروابریژن (M)، Office bleaching متعاقب میکروابریژن (MO) و یک هفته بعد از آن ارزیابی و داده ها با آزمونهای آنالیز واریانس مقادیر تکراری، آزمون LSD و Friedman مقایسه شدن د.یافته هاتفاوت آماری معنی داری بین نواحی مبتلا و غیرمبتلا از نظر پارامترهای رنگی L*a*b* و (ΔE) در مراحل مختلف درمان دیده نشد. میانگین (ΔE) برای M و MO یک هفته بعد به ترتیب برابر 05/10، 51/14 و 28/20 برآورد شد و تغییرات معنی دار بود. (0001/0 p <) میانگین امتیازات شاخص آنالوگ بصری در این سه مرحله به ترتیب برابر 15/4، 22/5 و 36/6 بود و تفاوتهای معنی داری مشاهده شد (0001/0 p <).نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان داد استفاده از تکنیک میکروابریژن در تمام مراحل درمان منجر به بهبود معنی داری در زیبایی دندانهای مبتلا می گردد، کمترین بهبودی بعد از M و بیشترین بهبودی نیز یک هفته بعد از درمان مشاهده گردید و نتایج MO در محدوده متوسط دو گروه قرار داشت.کلید واژگان: فلوئوروزیس دندانی, میکروابریژن مینایی, سفیدکردن دندان}Background And AimDevelopment of fluorosis is increasing due to the higher consumption of fluoride. Microabrasion is the most conservative technique for the management of this disorder. The present study assessed the esthetic improvement of fluorotic teeth after microabrasion with office bleaching.Materials And MethodsThis clinical trial was carried out on 20 fluorotic teeth. Microabrasion was performed for 10 minutes followed by office bleaching. Digital images were obtained of all stages of the treatment. The esthetic improvement was determined by visual analogue scale along with the color parameters of L*a*b* and (ΔE) after microabrasion (M), microabrasion plus office bleaching (MO) and one week later the data were subjected to One-way analysis of variance (ANOVA) for repeated measures, LSD and Friedman tests.ResultsNo significant differences were found between fluorotic areas and non- fluorotic areas of the teeth after different stages of (M) regarding L*a*b* and ΔE parameters. The mean ΔE was estimated to be 10.05, 14.51 and 20.28 for M, MO and one week later, respectively. Significant differences were observed between these stages (p<0.001). In addition, the mean visual analogue scores for these stages were 4.15, 5.22 and 6.36, respectively, which were significantly different (p<0.0001).ConclusionThis study showed that the microabrasion technique significantly improved the esthetic appearance of fluorotic teeth at all stages of treatment. The most improvement was observed with (MO) after one week and the least was related to (M), while immediate results of (MO) were moderate.
-
سابقه و هدفاستفاده از روزافزون از Bleaching از یک طرف و وجود ترمیم های گلاس ایونومری از طرف دیگر، در کنار محدودیت مقالات موجود، منجر به اجرای تحقیقی با هدف تعیین اثر کاربرد کاربامید پراکساید بر سختی سمان گلاس آیونومر شد.مواد و روش هادر این تحقیق تجربی، ابتدا 40 سیلندر گلاس آیونومر تهیه شد. سپس، نمونه ها به طور تصادفی به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند. ژل سفید کننده مورد استفاده VARI-SHADE حاوی کاربامید پراکساید %16 بود. گروه اول (شاهد) هیچ گونه برخوردی با ژل سفید کننده نداشت و سه گروه بعدی به ترتیب در هفته های اول، دوم و سوم به مدت 3 ساعت در روز تحت تاثیر ژل سفید کننده قرار گرفتند. به منظور اندازه گیری ریزسختی (microhardness) از دستگاه ویکرز استفاده شده و سختی هر نمونه مشخص گردید. برای آنالیز داده ها از آزمون واریانس دوطرفه (ANOVA) استفاده شد.یافته هامیانگین سختی ویکرز به دست آمده در گروه 1، 2.4±27.37، در گروه 2، 2.7±25.98، در گروه 3، 3.6±24.41 و در گروه 4 برابر 3.7±26.02 بود. نتایج آنالیز آماری نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر میزان سختی وجود نداشته است.نتیجه گیرینتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که استفاده از ماده سفید کننده VARI-SHADE در زمان های مورد مطالعه به کاهش سختی گلاس آیونومر نوری Vitremer منجر نشد.
کلید واژگان: عوامل سفید کننده, ریزسختی, سمان گلاس آیونومر}Background And AimThe use of bleaching agents for the sake of whitening teeth has extended for many years. On the other hand, due to the simultaneous presence of a series of tooth colored restorations and existence of few research studies on the effect of different whitening materials on the tooth restorations, the present study with the aim of determining the efficacy of carbamide peroxide on the hardness of Glass Ionomer cements had been emerged.Materials and MethodsForty numbers of glass ionomer cylinders were prepared and preserved for 48 hours in 100% humidity and in the room temperature, then were divided into 4 groups each contained 10 samples. The bleaching gel 16% VARI-SHADE (Lochemco USA) was applied for groups I to IV as respectably o, 21, 42, 63 hours. Finally the microhardness of each sample group was measured by Vickers’s machine.ResultsMicrohardness mean was respectively 27.37±2.4, 25.98±2.7, 24.41±3.6 and 26.02±3.7 in group I to IV, and there was no significant difference between them.ConclusionVari-shade bleaching gel did not result to reduced microhardness of Vitremer glass-ionomer in the studied time. -
سابقه و هدفبا توجه به معرفی دستگاه های پلاسما آرک و تحقیقات انجام شده در زمینه کارآیی این دستگاه ها، نتایج متناقضی در این زمینه به دست آمده است. بنابراین این مطالعه با هدف تعیین اثر تابش لایت پلاسما آرک و هالوژن بر ریز سختی سه نوع رزین کامپوزیت انجام شد.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، از دو دستگاه لایت کیور Remecure CL 15 (PAC) با توان خروجیcm2/mW 1600 و Arialux(QTH) با توان خروجیcm2 /mW 710 استفاده شد. 6 نمونه از سه نوع کامپوزیت داخل یک مولد استیل به ضخامت mm 2ساخته شدند. سه نوع کامپوزیت مصرفی در تحقیق شامل:CeramX (Dentsply)، Heliomolar (Vivadent)، Z100 (3M) بودند. زمان کیورینگ Remecure 5 ثانیه و Arialux طبق دستور سازنده کامپوزیت در نظر گرفته شد. 24 ساعت بعد از تابش، ریزسختی ویکرز در سطح رویی و زیرین هر نمونه اندازهگیری و درصد ریزسختی سطح زیرین به سطح رویی (B/T VHN) محاسبه شد. ریزسختی دو سطح هر گروه با آزمونهای t، ANOVA دوطرفه و Tukey بررسی و مقایسه شدند.یافته هادر کامپوزیت CeramX دو نوع دستگاه لایت در سطوح رویی و زیرین ریزسختی مشابهی ایجاد کردند. در کامپوزیت Heliomolar ریزسختی سطح روئی، زیرین و درصد B/T VHN با Remecure پایینتر بود. در نمونه های Z100 ریزسختی سطح رویی و زیرین با Remecure کمتر، ولی درصد B/T VHN مشابه بود(05/0P<). بجز نمونه های Heliomolar کیور شده با Remecure در بقیه گروه ها درصد B/T VHN در حد قابل قبول (بالای 80%) بود.نتیجهگیریکارآیی دستگاه Remecure در زمان پیشنهادی شرکت سازنده معادل یا کمتر از لایت هالوژن معمولی است که به نوع کامپوزیت بستگی دارد.
کلید واژگان: پلاسما آرک, هالوژن, سختی, رزین کامپوزیت}Background And AimTogether with the controversy which exists in the efficacy of new PAC light curing units, this study evaluated the irradiation effect of plasma ARC and halogen light curing units on the microhardness of three resin composites.Materials And MethodsIn this experimental study, two light – curing units including Remecure CL 15 (PAC) (with the output of 1600 mW/cm2) and Arialux (QTH) (with the output of 710 mW/cm2) were used. Six specimens of three type of resin composite were prepared in a steel mold with 2mm thickness. The three composites were CeramX (Dentsply), Heliomolar (Vivadent) and Z100 (3M). Curing time with Remecure was 5 seconds and with Arialux was as the composite manufacturer recommended. After 24 hours, vickers hardness measurements on top and bottom surfaces of each specimen were made and the bottom/top vickers hardness (B/T VHN) was determined. Microhardness of two surfaces in each group was compared by t, 2-way ANOVA and Tukey tests.ResultsFor CeramX composite two light curing units showed the same microhardness on the top and bottom surfaces. Heliomolar showed significantly lower values of microhardness on both surfaces and B/T VHN with Remecure. In Z100 specimens microhardness (on both surfaces) was lower with Remecure but B/T VHN was the same (P<0.05). Except Heliomolar specimens which were cured by Remecure, B/T VHN was acceptable in all groups (more than 80%).ConclusionThe efficiency of Remecure unit in manufacturer's instruction time was equivalent or lower than conventional halogen light depending on the type of resin composite.
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.