فهرست مطالب احمد فرج زاده شیخ
-
زمینه و هدف
استافیلوکوکوس اریوس یکی از معدود باکتری های قادر به ایجاد عفونت در تمامی ارگان های بدن می باشد. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه روش سفوکسیتین دیسک دیفیوژن با سایر روش های فنوتیپی و مولکولی در تعیین استافیلوکوکوس اریوس های مقاوم به متی سیلین در نمونه های بالینی بیماران بستری در بیمارستانهای آموزشی شهراهواز انجام گرفت .
روش بررسیتعداد 693 ایزوله استافیلوکوک از نمونه های بالینی بیمارستانهای اهواز جمع آوری گردید. با استفاده از روش های فنوتیپی و مولکولی استاندارد 280 سویه به عنوان S. aureus جدا سازی شدند. مقایسه روش های شناسایی سویه های مقاوم به متی سیلین با استفاده از disk diffusion Cefoxitin، Oxacillin screening agar، Oxacillin disk diffusion و PCR انجام شد. تست تعین حساسیت استافیلوکوکوس اریوس انجام شد.
یافته هااز مجموع 693 نمونه، 280 نمونه ،باکتری استافیلوکوکوس اریوس تایید گردیدند. از این تعداد 123 سویه مقاوم به متی سیلین بودند، که 121 (43.2%) و 122 (43.5%) نمونه از آن با دیسک دیفیوژن اگزاسیلین و غربالگری باآگار اگزاسیلین ، و با روش های دیسک دیفیوژن سفوکسیتین و PCR، 123 (43.9%) ایزوله شناسایی شدند. در تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، بیشترین مقاومت نسبت به اریترومایسین (3/98%)، سیپروفلوکساسین(5/97%)، کلیندامایسین (3/94%)، تتراسیکلین(2/90%)، جنتامایسین (7/83%)، ریفامپین(4/41%) و کمترین مقاومت MRSA نسبت به آنتی بیوتیک های تیکوپلانین(0%)، لینزولاید (0%)، ونکومایسین(0%) بدست آمد.
نتیجه گیرینتایج نشان دهنده مقاومت نسبتا بالای آنتی بیوتیکی استافیلو- کوکوس اریوس های جدا شده می باشد. خوشبختانه مقاومت 0% نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین، تیکوپلانین و لینزولاید وجود داشت. disk diffusion Cefoxitin بهترین روش در تعیین سویه های MRSA می باشد. واژه های کلیدی : استافیلوکوکوس اوریوس،MRSA، مقاومت آنتی بیوتیکی، ژنوتیپ
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, MRSA, مقاومت آنتی بیوتیکی, ژنوتیپ}Background and ObjectiveStaphylococcus aureus is one of the few bacteria that can infect all organs of the body. The aim of this study was to evalluate the cefoxitin disk diffusion method with other phenotypic and molecular methods in the detection of methicillin-resistant Staphylococcus aureus designed and adjusted in clinical specimens of admitted patients in Ahvaz educational hospitals, thereby followed by S.aureus relative prevalence and antibiotic susceptibility determination. Subjects and
MethodsA total of 280 S. aureus isolates from clinical specimens were collected. Tests were performed using Cefoxitin disc diffusion, Oxacillin screening agar and Oxacillin disk diffusion methods. The PCR method was used to determine the mec A gene.
Results0ut of a total of 693 specimens, 280 specimens were confirmed as S. aureus, 123 strains of which were detected as MRSA. The comparison of Oxacillin disk diffusion and oxacillin screening methods is indicative of 121 (43.2%) and 122 (40.6%) antibiotic susceptibilities, respectively, while isolates of MRSA were detected by disc diffusion cefoxitin and PCR 123 (43.9%). In determining the antibiotic susceptibility pattern, erythromycin (98.3%), ciprofloxacin (97.5%), clindamycin (94.3%), tetracycline (90.2%), gentamicin (83.7%) and rifampin (41.4%) were noticed. Also, low resistance to teicoplanin (0%), linzolide (0%), vancomycin (0%) was observed.
ConclusionThe prevalence of methicillin resistant Staphylococci in our region was relatively high, but these strains were totally sensitive to vancomycin, teicoplanin and and linzolide antibiotics and cefoxitin disk test was the reliable method for detection of methicillin resistant Staphylococci. Keyword: Staphylococcus aureus, MRSA, Antibiotic resistance, Genotype
Keywords: Staphylococcus aureus, MRSA, Antibiotic Resistance, Genotype} -
زمینه و هدفباکتری های جنس استافیلوکوکوس بیشترین فراوانی را در بین ایزوله های جدا شده از نمونه های بالینی به خود اختصاص داده اند. گونه های استافیلوکوکوس اورئوس تولید کننده انتروتوکسین A نسبت به گونه های فاقد این توکسین قدرت ماندگاری بیشتری را در برابر دفاع ایمنی میزبان و آنتی بیوتیک ها دارا می باشند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی نسبی ژن انتروتوکسین A در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی، و ارتباط آن با مقاومت های ضد میکروبی می باشد.روش بررسیتمامی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی، پس از تایید توسط تست های بیوشیمیایی، میزان مقاومت آنتی بیوتیکی آن توسط روش دیسک دیفیوژن آگار مورد ارزیابی قرار گرفت. و روش PCR برای اثبات وجود ژن انتروتوکسین A به کار گرفته شد.یافته هااز 222 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس، 102(94/45%) ایزوله واجد ژن انتروتوکسین A بودند و این ایزوله ها دارای مقاومت بالایی در مقابل آنتی بیوتیک های سیپروفلوکسازین، متی سیلین، جنتامایسین، اریترومایسین و کلیندامایسین بودند.نتیجه گیریایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس که واجد ژن انتروتوکسین A هستند در بیمارستان های گلستان و امام خمینی دارای فراوانی بالایی بودند و این ایزوله ها از مقاومت آنتی بیوتیکی بالاتری نسبت به سویه های فاقد این ژن برخوردار بودند.
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, انتروتوکسین A, PCR, دیسک دیفیوژن}Background And ObjectivesStaphylococcus species have higher abundance among isolated isolates from clinical samples. The spices of Staphylococcus aureus which produces enterotoxin A is more viable against host immune defence. The purpose of this study was to assess the relative abundance of entrotoxin A gene and its relation with antimicrobial resistance in isolates of Staphylococcus aureus isolated from clinical samples. Subjects andMethodsAll of the isolates of Staphylococcus aureus from sample of patient sent to Golestan and Imam Khomeini hospital clinical labs، were tested biochemically in order to confirm the presence of Staphylococcus aureus strains. Antibiotic resistance of the isolates was assessed by disk diffusion method and PCR method for detection of entrotoxin A gene.ResultsAmong 222 isolates of Staphylococcus aureus from different clinical samples، 102 (45. 94%) of these isolates had entrotoxin A gene. This isolates has been highly resistant to the antibiotics such as Ciprofloxacin، methicillin، gentamicin، erythromycin and clindamycin.ConclusionsThe frequency of the Staphylococcus aureus isolates which produces enterotoxin A Gene in Golestan and Imam Khomeini hospitals was high (46. 3% and 45. 7% Respectively). This samples also have more resistance against antibiotics than the other which has not gene.Keywords: Staphylococcus aureus, Entrotoxin A, PCR, Disk diffusion} -
زمینه و هدفمتالوبتالاکتامازها (MBLs) یکی از آنزیم های هیدرولیز کننده پنی سیلین ها، سفالوسپورین ها وکارباپنم ها می باشد. امروزه کلبسیلا پنومونیه مقاوم به کارباپنم ها یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی محسوب شده و مشکلات درمانی در دنیا ایجاد نموده اند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی کلبسیلا پنومونیه تولید کننده متالوبتالاکتاماز و ژن blakpc در نمونه های بالینی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی آبادان در سال 93- 92 می باشد.روش بررسیابتدا مقاومت کلنی های کلبسیلا پنومونیه در برابر نه آنتی بیوتیک رایج از طریق دیسک دیفیوژن و بر اساس پروتکل CLSI اقدام گردید. سپس تشخیص تولید متالوبتالاکتاماز (MBLs) با روش فنوتیپی دیسک ترکیبیIPM-EDTA مورد شناسایی قرار گرفتند. در نهایت حضور ژن blakpc تولید شده توسط سویه های جدا شده با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به روش PCR شناسایی گردید.یافته هااز 144 مورد نمونه باکتری کلبسیلای جدا شده، بیشتری ن و کمترین فراوانی مقاومت کلبسیلا پنومونیه به ترتیب مربوط به آنتی بیوتیک آموکسی سیلین (88/1%) 127 مورد و آمیکایسین (9/ 2%)13 مورد می باشد. نتایج حاصل از روش دیسک ترکیبی نشان داد که تعداد (18/ 75%) 27 ایزوله از کل نمونه ها واجد متالو بتالاکتاماز می باشند، که از این تعداد (51/ 8%) 14 نمونه با روش PCR ژن blakpc را نشان دادند، که اغلب این ایزوله ها از نمونه های ادرار بیماران بستری در ICU و بخش اورولوژی جدا سازی شده بودند.نتیجه گیریبا توجه به پیدایش متالوبتا لاکتامازها و با توجه به وجود ژن blakpc در کلبسیلا پنومونیه ضروری است تا ضمن تغییر در الگوی مصرف آنتی بیوتیک ها از گسترش چنین عفونت هایی در بیمارستان ها جلوگیری شود.
کلید واژگان: کلبسیلا پنومونیه, کارباپنم, متالوبتالاکتاماز, روش دیسک ترکیبی Imipenem, EDTA, blakpc}Background And ObjectivesMetallo-beta-lactamases (MBLs), are enzymes that hydrolyze penicillins, cephalosporins and carbapenems. Nowadays, the carbapenem-resistant Klebsiella pneumoniae is considered as one of the most important causes of nosocomial infections and has created various health problems in the world. The purpose of this study was to determine the prevalence of MBL producing Klebsiella pneumoniae and blakpc gene in clinical samples taken from patients referred to Taleghani hospital of Abadan in the period 2014-2015. Subjects andMethodsDetection of Klebsiella pneumoniae colonies resistance to the common nine-antibiotics was performed by disk diffusion test, according to CLSI protocols. Identification of MBL was carried out using IPM- EDTA combined disk method. Finally, the blakpc gene produced by the isolated strains was identified using PCR method and specific primers.ResultsAmong 144 cases of isolated Klebsiella bacteria, the highest and lowest frequencies of resistance in Klebsiella pneumoniae are related to antibiotic amoxicillin (127 cases, 88.1%) and amikacin (13 cases, 9.2%) respectively. The results of the combined disk method showed that 27 isolates (18.75%) of all samples are MBL producing, from which 14 cases (51.8%) showed the presence of blakpc gene. Most of the isolates were separated from urine samples of patients admitted to ICU and urology department.ConclusionThe results of this study demonstrated that the emergence of MBLs and detection of the responsible gene in Klebsiella pneumoniae isolates among our patients is a warning finding and warrants to change the pattern of use of antibiotics in order to prevent the spread of such infections in hospitalized patients.Keywords: Klebsiella pneumoniae, Carbapenem, Metallo, beta, lactamase, IPM, EDTA Combined disk method, lakpc} -
زمینه و هدفجنس میکرومونوسپورآ منبع پرکاربرد متابولیت های مختلف فعال زیستی مانند آنتی بیوتیک ها و مهار کننده های آنزیم است. اعضای میکرومونوسپورآ به طور گسترده در انواع زیستگاه ها، به ویژه خاک غنی توزیع شده اند. مطالعه حاضر با هدف جداسازی، شناسایی ایزوله ها توسط تکثیر ژن 16S rRNA تا سطح جنس و تعیین فعالیت ضد میکروبی آنها صورت پدیرفت.مواد و روش ها60نمونه خاک از نقاط مختلف ایران جمع آوری شد. هر نمونه خاک تحت تیمار با فنل 1/5 درصد در محیط کشت های مختلف مناسب برای جداسازی میکرومونوسپورآ کشت داده شد. شناسایی جنس ایزوله های جدا شده با استفاده از تکثیر ژن 16S rRNA با پرایمرهای اختصاصی جنس صورت گرفت. سپس عصاره متعلق به میکرومونوسپورآ جدا شده، در برابر تعدادی از باکتری های بیماری زا برای تعیین فعالیت ضد میکروبی آنها مورد آزمایش قرار گرفت.یافته هااز 60 نمونه خاک مورد بررسی 200 اکتینومیست جدا شد، که 15 ایزوله به عنوان میکرومونوسپورآ با استفاده از تکثیر ژن 16S rRNA با پرایمرهای اختصاصی جنس تایید شدند. از عصاره جدا شده هر ایزوله 5 ایزوله فعالیت ضد میکروبی روی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) و باسیلوس سرئوس داشتند.نتیجه گیریمیکرومونوسپوراهای جدا شده در این مطالعه توان تولید آنتی باکتریال های موثر بر گونه های MRSA به عنوان یکی از معضلات سیستم های بهداشتی را دارا بودند.
کلید واژگان: خاک های بیابانی, اکتینو میسیت ها, خواصیت ضد میکروبی}Aim andBackgroundThe genus Micromonospora is a prolific source of various bioactive metabolites, such as antibiotics and enzyme inhibitors. Members of Micromonospora are widely distributed in a variety of habitats, notably soil rich. The aim of current study was to isolation, identification of the isolates to genus level by 16S rRNA gene amplification and determines the isolates antimicrobial activity.Material And MethodsSixty soil samples collected from different parts of Iran. Each soil sample treated by 1.5% phenol and was cultured on different suitable media to isolation of Micromonospora. The isolates were subjected to genus identification by means of 16S rRNA amplification with genus specific primers. Extract of the isolates belongs to Micromonospora, were tested agianst pathogenic bacteria to determine their antibacterial activity.ResultsFrom 60 soil samples, 200 actinomycets were isolated which 15 isolates were confirmed as Micromonospora by means of 16S rRNA amplification with genus specific primers. Extract of the 5 isolates had antimicrobial activity against Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) ATCC 33591 and Bacillus cereus ATCC 1399.ConclusionIsolated Micromonospora spp during this study, were able to produce the antimicrobial components against MRSA, one of the most challenge in the clinical setting.Keywords: Micromonospora, antibiogram} -
زمینه و هدفاستاف اورئوس یکی از مهم ترین باکتری های بیماریزای انسان می باشد که با توجه به روند رو به رشد مقاومت در این باکتری بر علیه آنتی بیوتیک های پنی سیلین، اگزاسیلین، ونکومایسین، ماکرولیدها و لینزولید، لزوم بررسی میزان مقاومت ایزوله های جدا شده از نمونه های بالینی در بیماران بستری در بیمارستان های امام و گلستان شهر اهواز را امری ضروری احساس نمودیم.روش بررسیدر این بررسی از 325 ایزوله مشکوک به استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی، پس از انجام تست های تشخیصی نظیر مانیتول سالت آگار، دی ان آز آگار، کواگولاز و کاتالاز، 200 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی گردید. ایزوله های تایید شده با استفاده از دیسک های آنتی بیوگرام اگزاسیلین، وانکومایسین، اریترومایسین، آزیترومایسین و لینزولید، از طریق روش دیسک دیفیوژن و بر اساس استانداردهای CLSI مورد بررسی قرار گرفتند.یافته هاتمامی ایزوله ها به آنتی بیوتیک های لینزولید و وانکومایسین حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های متی سیلین، آزیترومایسین واریترومایسین به ترتیب: 50%، 61/5% و 59% گزارش گردید. تعداد ایزوله های استاف اورئوس که به طور هم زمان به سه آنتی بیوتیک متی سیلین، آزیترومایسین و اریترومایسین مقاوم بودند 50 (25%) مورد بودند.نتیجه گیریمیزان مقاومت به آنتی بیوتیک متی سیلین نسبت به سال های قبل روند افزایشی از خود نشان داده است که قابل تامل می باشد. اما مقاومتی در برابر وانکومایسین و لینزولید مشاهده نگردید.
کلید واژگان: استافیلوکوکوس اورئوس, لینزولید, مقاوم به متی سیلین, وانکومایسین}Background And ObjectiveStaphylococcus aureus is one of the most important human pathogenic bacteria, which due to its becoming increasingly resistant to various antibiotics including penicillin, oxacillin, vancomycin, macrolides, linezolids required particular attention. The aim of this study was to evaluate the pattern rate of resistance of isolates collected from clinical samples among hospitalized patients in Golestan and Imam Khomeini hospitals in Ahwaz, Iran. Subjects andMethodsIn the present study, a total of 325 suspected isolates of Staphylococcus aureus collected from clinical samples, 200 isolates were identified as Staphylococcus aureus, after performance of standard diagnostic tests including mannitol salt agar, coagulase, DNase agar and catalase. The identified isolates were studied according to CLSI Standards by disc fusion method using antibiogram discs containing oxacillin, vancomycin, erythromycin, azithromycin or linezolid.ResultsAll isolates were sensitive to linezolid and vancomycin. Resistance against meticillin, azithromycin and erythromycin was 50, 61.5 and 59 %, respectively. In addition, 25% of islotaes of Staphylococcus aureus were concurrently resistant to meticillin, azithromycin and erythromycin.ConclusionResistance to the methicillin relative to the previous years has increased noticeable, but there was no resistance to vancomycin and linezolid.Keywords: Staphylococcus aureus, Resistant Linezolid, Methicillin, Vancomycin} -
زمینهگیاه گل گاوزبان (Echium amuenum) دارای آلکالوئیدهای پیرولیزیدین با اثرات شناخته شده سمیت کبدی و موتاژنیسیته می باشد. بر همین اساس در این تحقیق اثرات جهش زایی احتمالی عصاره ی متانولی سر شاخه های گلدار آن، با استفاده از تست ایمز بررسی شد.مواد و روش هاعصاره گیری با روش خیساندن در متانول به مدت 48 ساعت انجام شد. عصاره گیاه از نظر آلودگی به آفلاتوکسین B1 و حضور اسیدآمینه هیستیدین به روش TLC مورد ارزیابی قرار گرفت. MIC (minimum inhibitory concentration) کمترین غلظت مهار رشد میکروبی) با روش رقت لوله ای تعیین شد. برای بررسی اثرات جهش زایی، از آزمون ایمز با استفاده از سویه ی سالمونلا تیفی موریم 100TA، استفاده شد. ژنوتیپ سویه با استفاده از فاکتورهای عدم سنتز هیستیدین، حضور فاکتور R، موتاسیون rfa و موتاسیون uvrB تائید شد. در این تحقیق از 4 غلظت 25/0، 5/0، 75/0 و 1 میلی گرم بر میلی لیتر (غلظت های کمتر از 1/0 MIC گل گاوزبان) کنترل مثبت (سدیم آزید) و کنترل منفی (متانول) در حضور و عدم حضور آنزیم های کبدی استفاده شد.یافته هادر 4 غلظت بررسی، تغییر معنی داری در کلنی برگشتی نسبت به کنترل منفی مشاهده نشد. همچنین در حضور آنزیم های کبدی، تغییر معنی داری در تعداد کلنی ها مشاهده نشد.نتیجه گیریبا توجه به نتایج، به نظر می رسد که این گیاه پرمصرف در طب سنتی، فاقد اثر موتاژنیک و نیز سمیت ژنی در مقادیر معمول مصرف است.
کلید واژگان: جهش زایی, تست ایمز (Ames test), گل گاوزبان (Echium amuenum), سالمونلا تیفی موریوم TA100}Backgroundpyrrolizidine alkaloids have been isolated from Echium amuenum. These alkaloids knowing as hepatotoxic, damage the liver. Mutagenicity of pure pyrrolizidine alkaloids has been identified. Thus, the mutagenic effect of the methanolic flower extract was tested using Amest test.Materials And MethodsThe long maceration process (for 48 hrs) is carried out in order to extract all constitutes. Thin layer chromatography (TLC) method was used to evaluate aflatoxin B1 contamination and histidine amino acid presence. Minimum inhibitory concentration (MIC) was determined with the dilution method. Salmonella typhimurium strain TA100 was used to determination of mutagenicity. The genotype was confirmed by using histidine requirement, R- factor presence, rfa and uvrB mutations tests. The mutagenicity assay was performed by four extract concentrations (0.25, 0.5, 0.75 and 1mg/ml). Sodium azide (NaN3) and methanol were used as the mutagens (positive control) and negative control, respectively in the absence or presence of liver-metabolizing enzymes.ResultsThe data indicate that Echium amuenum has not significant mutagenic activity against negative control. The presence of liver-metabolizing enzymes did not exhibit a significant change against the properties of extract.ConclusionIt seems that this extensive used plant in traditional medicine, doesn’t contain mutagenic or genotoxic effect in usual doses.Keywords: Mutagenicity, Ames test, Echium amuenum, Salmonella typhimurium strain TA 100} -
زمینهانتروباکتر ساکازاکی باسیلی گرم منفی، بی هوازی اختیاری و متعلق به خانواه انتروباکتریاسیه است که به عنوان پاتوژن فرصت طلب مهم مطرح و سبب بیماری های مختلف از جمله سپسیس، مننژیت، انتروکولیت نکروزان و باکتریمی در نوزادان می گردد. هدف از این بررسی شناسایی انتروباکتر ساکازاکی در نوزادان مبتلا به سپسیس با استفاده از PCR بر روی ژن 16S ribosomal RNA بود.مواد و روش هااین مطالعه مقطعی طی شهریور 1390 تا اردیبهشت 1391، بر روی تعداد 405 نمونه خون از نوزادان مشکوک به سپسیس بستری در بیمارستان ابوذر شهرستان اهواز انجام گردید. از هر نوزاد پیش از دریافت آنتی بیوتیک 5/0 میلی لیتر نمونه خون در لوله های CBC حاوی EDTA جمع آوری و در فریز 20- به منظور انجام آزمایش PCR ذخیره گردید. به منظور تکثیر توالی DNA ژن 16S ribosomal RNA باکتری انتروباکتر ساکازاکی استفاده گردید.یافته هانتیجه واکنش PCR بر روی ژن 16S rRNA انتروباکتر ساکازاکی به منظور شناسایی این ارگانیسم در نمونه خون تمام بیماران منفی بود. کشت خون در 8 (4/1 درصد) بیمار از نظر استرپتوکوکوس آگالاکتیه مثبت بود.نتیجه گیریاز آنجایی که انتروباکتر ساکازاکی یک فرصت طلب با قدرت بیماری زایی بالا می باشد، انجام مطالعات گسترده تر در گروه های در معرض خطر ارزش زیادی دارد و به منظور دستیابی به این مهم از چندین روش تشخیصی کارآمد و مطالعه روی جمعیت بزرگ تری می باشد. از سویی دیگر استفاده از چندین روش تشخیصی با حساسیت و ویژگی بالا در تشخیص موارد بیشتر عفونت ناشی از این باکتری ضروری است.
کلید واژگان: انتروباکتر ساکازاکی, نوزاد, سپسیس, PCR}BackgroundEnterobacter sakazakii is a gram negative, facultative anaerobic, straight rod-shaped bacterium that belongs to the family Enterobacteriaceae. It is also considered an emerging opportunistic pathogen, responsible of cases of neonatal infections including sepsis, meningitis, necrotizing enterocolitis ad bacteremia. The goal of this study was detection of Enterobacter salazakii in neonates with sepsis by PCR on 16S ribosomal RNA gene.Material And MethodsThis cross-sectional study was conducted on 405 blood specimens that were taken from hospitalized neonates suspected to sepsis in Ahvaz Abuzar Hospital in 2011. From each neonate 0.5 ml blood sample was taken and placed in CBC tubes containing EDTA at -200C for polymerase chain reaction. For detection of Enterobacter sakazakii, PCR was performed on DNA for amplification of 16S ribosomal RNA gene.ResultsIn all 405 neonates blood samples’ PCR reactions for Enterobacter sakazakii 16S ribosomal RNA gene were negative. Blood cultures were positive for Streptococcus agalactiae in 8 (1.4 %) patients.ConclusionBecause Enterobacter sakazakii is an opportunistic pathogen with high pathogenicity power, more investigation on high risk groups is required. For detection of infection caused by this organism using of different diagnostic methods with high specificity and sensitivity is necessary.Keywords: Enterobacter sakazakii, neonate, sepsis, PCR} -
زمینه و هدفگیاه پرسیاوشان((Adiantum capillus-verenis از خانواده ی سرخس و دارای ترکیبات تری ترپنوئید است. از آنجائیکه تری ترپنوئید ها اثرات ضد تومور دارند و برروی DNA اثر می گذارند، در این تحقیق سعی شد که اثرات جهش زایی احتمالی عصاره متانولی این گیاه با استفاده از تست ایمز بررسی شود.روش بررسیعصاره گیری با روش خیساندن با متانول در مدت 48 ساعت انجام شد. عصاره گیاه از نظر آلودگی به آفلاتوکسینB1 و حضور اسیدآمینه هیستیدین به روش TLC مورد ارزیابی قرار گرفت. minimum inhibitory concentration)MIC) (کمترین غلظت مهار رشد میکروبی) با روش رقت لوله ای تعیین شد.برای بررسی اثرات جهش زایی، از آزمون ایمز با استفاده از سویه ی سالمونلا تیفی موریم TA 100، استفاده شد. ژنوتیپ سویه با استفاده از فاکتورهای عدم سنتز هیستیدین، حضور فاکتورR، موتاسیون rfa و موتاسیون uvrB تائید شد. دراین تحقیق از 4 غلظت5/0، 5/1، 1، 2 میلی گرم بر میلی لیتر(غلظت های کمتر از 1/0 MIC پر سیاوشان) کنترل مثبت (سدیم آزید) و کنترل منفی (متانول) در حضور و عدم حضور آنزیم های کبدی استفاده شد.یافته هادر 4 غلظت مورد بررسی، تغییر معنی داری در کلنی برگشتی نسبت به کنترل منفی مشاهده نشد. همچنین در حضور آنزیم های کبدی، تغییر معنی داری در تعداد کلنی ها مشاهده نشد.نتیجه گیریدر تحقیق برون تنی (In vitro) اخیر، می توان چنین نتیجه گیری کرد که مصرف گیاه پر سیاوشان، احتمالا تغییری در ژن های باکتری سالمونلا تیفی موریوم سویه ی TA100 و در نهایت روی ژن های انسان ایجاد نمی کند و یا موجب تغییرات جهش زا و ژنتیکی نمی شود.
کلید واژگان: جهش زایی, تست ایمز (Ames test), پر سیاوشان (Adiantum capillus - veneris), سالمونلا تیفی موریوم TA100}Background And ObjectiveTriterpenoids have been isolated from Adiantum capillus- veneris. These triterpenoids have antitumor effect. Their effect on DNA has been identified. Thus، the purpose of the present study was to obtain reliability of the non mutagenic effect of the methanolic Adiantum capillus-veneris extract using Amest test. Subjects andMethodsLong maceration process (for 48 hrs) was carried out in order to extract all constitutes. Thin layer chromatography (TLC) method was used to evaluate aflatoxin B1 contamination and histidine amino acid presence. Minimum inhibitory concentration (MIC) was determined with dilution method. Salmonella typhimurium strain TA100 was used for determination of mutagenicity. The genotype was confirmed by using histidine requirement، R- factor presence، rfa and uvrB mutations tests. The mutagenicity assay was performed at four extract concentrations (0. 5، 1، 1. 5 and 2mg/ml). Sodium azide (NaN3) and methanol were used as the mutagens (positive control) and negative control، respectively in the absence or presence of liver-metabolizing enzymes.ResultsAdiantum capillus-veneris did have not significant mutagenic activity against negative control. The presence of liver-metabolizing enzymes did not exhibit a significant change on the number of colony formed.ConclusionThe results from this in vitro tests demonstrated that use of the extract from Adiantum capillus-veneris plant in traditional medicine does not carry the risk of mutagenic or genomic changes.Keywords: Mutagenicity, Ames test, Adiantum capillus, veneris, Salmonella typhimurium, Strain TA 100} -
زمینه و هدفمایکوباکتریوم لپر عامل بیماری جذام می باشد که یک بیماری مسری است که در اغلب کشور های در حال توسعه دیده میشود.این بیماری بسبب ایجاد علایم بالینی ناخوشایند و ناتوانی هایی که ایجاد میکند نا م آن همواره با ترس و وحشت همراه بوده است.بیشترین زمان تقسیم را در بین باکتری ها دارد (14-12روز). دوره کمون آن طولانی بوده و 40 سال هم گزارش شده است. اثرات باقیمانده از بیماری حاصله (جذام) غیر قابل برگشت بوده و بار روانی و اجتماعی سنگینی بر فرد و اجتماع دارد سازمان بهداشت جهانی 91 کشور را در لیست مناطقی قرار داده است که جذام هنوز هم در این کشورها یک مشکل میباشد. هدف اصلی این تحقیق تشخیص زود هنگام و دقیق بیماری قبل از بروز علا یم بالینی ناخوشایندو نها دینه کردن روش مولکولی PCR بجای روش قدیمی Slit skin smear است که روش دقیق و قابل اعتمادی نمی باشد.روش کاردر این تحقیق از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان با با باغی با تیغ جراحی از نرمه گوشها وابروها نمونه برداری شده (Slit Skin) و پس از تهیه گسترش بر روی لام رنگ آمیزی اسید فست شده و بررسی میکروسکوپی شدند. همزمان با بررسی میکروسکوپی نمونه بیوپسی نیز از بیماران برداشته شد تا با PCR نیز تشخیص داده شوند.یافته هااز 40 نمونه Slit Skin تنها 3 نمونه (5/ 7%) لام مسقیم مثبت داشتند که تشخیص آنها فرم LL بوده است. در حالیکه از 40 نمونه بیوپسی 14 مورد(35 %) با روش PCR نتیجه مثبت داشتند. بقیه 11 مورد مثبت احتما لا به فرم TT یا فرمهای بینابینی(BB،BT،BL) مبتلا بوده اند.نتیجه گیریدر این تحقیق مشخص شد که روش لام مستقیم با رنگ آمیزی اسید فست روش دقیق و مطمئنی برای تشخیص بیماری جذام نمی باشد بویژه در فرم TT که همیشه لام مستقیم منفی است. همچنین روش لا م مستقیم و علایم بالینی در تخمین میزان شیوع بیماری نیز روش دقیق و مطمئنی نمی باشد.
کلید واژگان: توبرکولویید توبرکولویید, لپروماتوز لپروزی, PCR, لپروزی, باباباغی, اسلیت اسکین اسمیر, مایکوباکتریوم}Background and ObjectiveMycobacterium leprae is the cause for leprosy which is a contagious disease in many developing countries. These diseases have always been a dreadful one for its unpleasant clinical symptoms and the disabilities it causes. It has the most prolonged cell division time of all bacteria (12-14 days). Its incubation period is long (3-5 years) even 40 years has been reported. The complications which it leaves are irreversible and it bears a heavy socio-mental burden on the individual and the society. WHO has listed 91 countries with leprosy. The goal of the present study was the early diagnosis of the disease before the emergence of unpleasant clinical symptoms and popularizing molecular method of PCR in place of the conventional method of slit skin smear which is not a precise or reliable method.MethodsIn this study 40 slit skin smear and the same number of skin biopsies were taken from patients referring Bababaghi Hospital and samples from ear lobes and eyebrows were taken. Slit skin smears were stained with Zeihl-Neelsen method and examine microscopically. At the same timy biopsy specimens were extracted.ResultsOf 40 samples, three slit-skin specimens (7.5%) had positive smear result, while 14 (35%) biopsies had PCR positive result. The rest (11 cases) probably had TT or borderline forms of BB, BT, BL).ConclusionThe results showed that SSS is not a precise and reliable method for diagnosing leprosy especially in TT form which is always negative direct smear. Also direct smear method and clinical symptoms are not accurate or reliable methods in estimating the rate of disease prevalence.Keywords: Slit Skin Smear, Lepromatous Leprosy, Tuberculoid Tuberculoid, PCR, Leprosy Bababaghi, Mycobacterium leprae} -
مقدمهبا توجه به ارتباط هیپرکلسترولمی و بیماری های قلبی عروقی، مطالعه در جهت معرفی روغن هایی که نقش کمتری در افزایش کلسترول خون دارند ضروری می باشد. یکی از این روغن ها، روغن کنجد می باشد. در بررسی حاضر اثر ارده (حاوی روغن کنجد) بر لیپوپروتیین ها و تری گلیسرید خون موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت.روش هاشصت موش صحرایی نر از نوع آلبینو ویستار به وزن و سن تقریبی یکسان در 6 گروه 10 تایی تقسیم شدند. ابتدا هر 6 گروه به مدت 20 روز تحت رژیم عادی یکسان قرار گرفته و سپس گروه های 6 گانه به مدت 30 روز تحت رژیم های غذایی متفاوت قرار داده شدند. گروه 1 رژیم عادی، گروه 2 رژیم عادی به علاوه ارده، گروه 3 رژیم عادی به علاوه روغن آفتاب گردان، گروه 4 رژیم پرکلسترول (رژیم عادی به علاوه 0.5% اسیدکولیک و 1% کلسترول)، گروه 5 رژیم پرکلسترول به علاوه ارده و گروه 6 رژیم پرکلسترول به علاوه روغن آفتاب گردان به مدت یک ماه مصرف کردند. در انتها، از طریق سینوس چشمی از موش ها خونگیری به عمل آمد و غلظت کلسترول، تری گلیسرید و HDL سرم اندازه گیری شد. VLDL با استفاده از فرمول محاسبه گردید.یافته هانتایج نشان داد که غلظت کلسترول خون موش های تغذیه شده با ارده (mg/dl 2.3±38.2) به طور معنی داری (P<0.01) نسبت به گروه 1 (5.9±49.5) کاهش داشت ولی این کاهش در گروه تغذیه شده با روغن آفتابگردان (گروه 3) معنی دار نبود. همچنین ارده به طور معنی داری باعث کاهش کلسترول موش های تغذیه شده با رژیم پرکلسترول (گروه 5) شد. کاهش کلسترول در موش های تغذیه شده با رژیم پرچرب به علاوه روغن آفتاب گردان نیز مشاهده گردید. نتایج حاصل از بررسی تری گلیسرید حاکی از کاهش معنی دار (P<0.05) تری گلیسرید در موش های گروه 2 در مقایسه با گروه کنترل (گروه 1) بوده است در صورتی که این کاهش در موش های تغذیه شده با روغن آفتابگردان (گروه 3) معنی دار نبود. در گروه های تغذیه شده با رژیم پرکلسترول (گروه های 5 و 6) روغن آفتابگردان قادر به کاهش معنی دار تری گلیسرید نسبت به گروه کنترل (گروه 4) نبود. در بررسی HDL، اختلاف معنی داری بین گروه های تغذیه شده با ارده و روغن آفتاب گردان با گروه کنترل مشاهده نشد. VLDL گروه 2 به طور معنی داری نسبت به گروه 1 کاهش یافت (P<0.05) ولی این کاهش در گروه 3 نسبت به گروه 1 معنی دار نیست. تغییرات VLDL در گروهای 5 و 6 نیز نسبت به گروه 4 معنی دار نمی باشد.نتیجه گیرینتایج بررسی، نشان دهنده اثر کاهش دهنده ارده بر کلسترول و تری گلیسرید سرم در رژیم عادی و همچنین کاهش کلسترول در سرم های هیپرکلسترولمی می باشد. با توجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد می گردد که اثر درمانی روغن کنجد در کاهش کلسترول افرادی که کلسترول خون بالا دارند مورد بررسی قرار گیرد.
کلید واژگان: روغن کنجد, روغن آفتابگردان, لیپوپروتیین ها, موش صحرایی, ارده}BackgroundA high dietary lipid intake is an important mediator of cholesterolemia and cardiovascular disease. Oils such as Sesame oil are not thought to contribute to such complications although information on the subject seems to be spare and contradictory. Since the ground seed of Sesame or “Ardeh” is commonly used in certain parts of this country (Iran), so its effects on the serum lipid profile of the rats have been investigated.MethodsThe study was performed on six groups of male Wistar albino rats (10 in each group) weighing 300-350 gr. Ardeh was prepared by grinding the seeds after they had been roasted at 60ºC. To prepare a high cholesterol diet, 1% cholesterol and 0.5% cholic acid was added. Group 1 consumed the ordinary diet; 2 the ordinary diet plus Ardeh (24%), 3 the ordinary diet plus sunflower oil (10%), group 4 the high cholesterol diet, 5 the high cholesterol diet plus Ardeh, and group 6 the high cholestrol diet plus sunflower oil, all for 30 days. Blood samples were obtained and sera were used to determine the lipid profileResultsThe results of the study revealed that addition of Ardeh to the ordinary diet decreased serum cholesterol level significantly (P<0.01) in group 2 (38.2±2.3 mg/dl) as compared to the group 1 (49.9±5.9). Ardeh and sunflower oil had a similar effect on the groups, which consumed the high cholesterol diet. Ardeh also reduced the triglyceride level significantly (P<0.01) in group 2 (65.1±7.6 mg/dl) as compared to group 1 (106.3±15.1). Presence of both Ardeh and sunflower in the diets failed to affect HDL, but VLDL levels in group 2 (13.0±1.5 mg/dl) were significantly (P<0.01) lowered as compared to group 1 (21.2±3).ConclusionFrom the results of this study it appears that Ardeh can have a beneficial effect on lipid profiles and its addition to the diet is recommended.Keywords: Sesame oil, Sunflower oil, Lipoproteins, Rat, Ardeh} -
زمینهلیستریامونوسیتوژنز یکی از عوامل عمده مننژیت، سپتی سمی سقط های خود به خودی، مرده زایی و مرگ و میر نوزادان محسوب میشود.هدفاین مطالعه به منظور ارزیابی سرولوژیک و باکتریولوژیک لیستویامونوسیتوژنز در زنان مبتلا به سقط جنین انجام شد.مواد و روش ها120 نمونه جفت یا بقایای کورتاژ زنان مبتلا به سقط که در سال 1378 به بیمارستان امام خمینی و رازی اهواز مراجعه کرده بودندبلادآگار و پالکام آگارکشت و به مدت 48 تا 72 ساعت در گرمخانه 37 درجه سانتی گراد نگه داری شدند. همچنین نمونه ها روی محیط Trypticase Soy Broth کشت و 6 ماه در سرما نگه داری و هر ماه یک بار روی محیط های پالکام آگار و بلادآگار کشت داده شدند. کلنی های مشکوک به لیستریا مونوسیوژ به وسیله آزمایش های بیوشیمیائی تایید شدند آزمایش های سرولوژی با روش ایمنوفلوروسانس غیر مستقیم بو روی 120 مورد آزمایس و 60 نمونه شاهد با زایمان طبیعی انجام شد.یافته هانتایج باکبویولوژیک میزان جداسازی باکتری را از موارد آزمایش % 5/2 نشان داد که با نتایج سرولوژیک ارتباط معنی داری داشت(05/0>p). نتایج بررسی سرولوژیک نشان داد که 25 نفر از گروه آزمایش و 6 نفر از گروه شاهد دارای تیتر آنتی بادی 60/1 مثبت بر علیه این باکتری بودند. از 25 نفر تیتر 60/1 مثبت گروه آزمایش، 12 نفر و از 6 بیمار تیتر مثبت در گروه شاهد 2 نفر دارای تیتر 320/1 بودند، به طوری که در گروه آزمایش رقت سرمی 160/1 و 320/1 به ترتیب %8/20 و %10 و در گروه شاهد %6/6و %33/3 مشاهده شد (2/3=OR).همچنین اختلاف معنی داری در تیتر آنتی بادی 160/1 و 320/1 در در گروه آزمایس و شاهد به دست آمد (02/0>p). کلیه موارد کشت مثبت لیستریامونوسیتوژنز، دارای تیتر آنتی بادی بر علیه این میکروارگانیسم نیز بودند.نتیجه گیریلیستریامونوسیتوژنز می تواند نکی از عوامل سقط باشد و برای جداسازی آن روش نگه داری در سرما پیشنهاد میشود.
کلید واژگان: لیستریامونوسیتوژنز, مننژیت, سپتی سمی, سقط جنین, مرگ و میر, نوزاد} -
موراکسلا کاتارالیس یک پاتوژن مهم اوتیت حاد میانی و سینوزیت در کودکان، و یکی از عوامل مهم عفونتهای تحتانی تنفسی و برونشیت های عفونی بالغین محسوب می گردد. این مطالعه به منظور بررسی میزان شیوع این باکتری در افراد مبتلا به عفونتهای تحتانی تنفسی انجام شد. 137 نمونه از لاواژ ریه بیماران مبتلا به عفونتهای تحتانی تنفسی، که به بیمارستان امام خمینی اهواز مراجعه کرده و در دامنه سنی 85-15 سال بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها مستقیما روی ژلوز خوندار کشت داده شدند و به مدت 48 ساعت در گرمخانه C°37 نگهداری شدند. کلنی های مشکوک را رنگ آمیزی گرم نموده و باکتری های دیپلوکوک گرم منفی مورد ملاحظه قرار گرفتند. کلنی های اکسیداز مثبت که دارای توان تخمیز سوکروز و عدم توان تخمیر قندهای گلوکز، مالتوز و گالاکتوز بودند، برای تشخیص قطعی موراکسلاکاتارالیس از سایر موراکسلاها، تست DNAse انجام شد و در صورت مثبت بودن این تست به عنوان موراکسلاکاتارالیس مطرح می شدند. وفور سنی بیماران مراجعه کننده به صورت 4/47 درصد زنان و 5/52 درصد مردان بودند. بیشترین موارد مراجعه کننده در زنان در دامنه سنی 55 - 44 ساله با 1/25 درصد و در مردان در گروه سنی 75-65 ساله با 8/38 درصد بود. نتایج کشت نشان داد که 9/2% از موارد آزمایش مبتلا به عفونت حاصل از این باکتری بودند، که 3 مورد آنها در زنان و 1 مورد مثبت از یک بیمار مرد جدا گردید. همگی موراد مثبت در سنین بالای 40 سال بودند. در این مطالعه نشان داده شد که با افزایش سن احتمال ابتلا به عفونتهای تنفسی در اثر موراکسلاکاتارالیس افزایش می یابد و این باکتری و عفونتهای تنفسی ناشی از آن را در سنین بالا نباید از نظر دور داشت.
کلید واژگان: موراکسلا کاتارالیس, عفونت های تنفسی, لاواژ ریه}Moraxella (Branhamella) catarrhalis is a gram negative diplococcus. This organism is an important pathogen for otitis media, sinusitis in children and lower respiratory tract infection and bronchitis in adults. The aim of this study was investigation of prevalence rate of this bacterium in patients with respiratory infection.The lavages of the 137 patients aged 15-85 years old, who were suffering from lower respiratory tnact infection were collected by bronchoscopy. Specimens were cultured on blood agar and incubated at 37c for 48 hours. Gram-stain, oxidase and DNAse tests were done on the suspected colonies and for confirmation, sugar tests of maltose, glucose, sucrose, and lactose were performed. Colonies were positive for oxidase and DNAse, and were able to ferment sucrose, were identified as Moraxella catarrhalis.Majority of patients (47.4%) were seen in the female group of 46-55 years old. And 38.8% were in the male, group of 65-75 years old. On the based of cultureing of lavages, 4 (2.9%) of isolated were identified as M.catarrhalis. 3 strains were isolated from females and 1 from males. All the culture positive patients, were over 40 years old.The results of this study showed that the lower respiratory tract infection affected by M.catarrhalis, increase in individuals over the 40 year of age. -
این مطالعه از آذر ماه 1376 الی اردیبهشت 1378 بر روی 1200 نفر از تهیه کنندگان مواد غذایی شهرستان اهواز که در سنین 13 تا 77 ساله بودند، انجام شد. موارد آزمایش از دو جنس مرد و زن در 5 گروه سنی تقسیم شدند. از هر یک نفر یک نمونه مدفوع و یک نمونه خون گرفته شد. نمونه های مدفوع در محیط های سلنیت F و سالمونلا شیگلاآگار کشت و سویه های جدا شده با کمک محیطهای افتراقی تعیین هویت و در نهایت با آنتی سرم های سالمونلاتیفی تعیین تیپ شدند نمونه های خون بوسیله تست سرولوژیک ویدال به منظور شناسایی آنتی بادی Vi, O, H سالمونلاتیفی مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج باکتریولوژیک کشت مدفوع نشان داد که تمام نمونه ها از نظر سالمونلاتیفی منفی بودند. نتایج سرولوژیک نشان داد که تعداد 6 نفر (.5/0 درصد)دارای آنتی بادی Vi با عیاری بین 40/1 تا 16.0/1 بودند که در این مطالعه بعنوان حاملین بدون علامت (حاملین مزمن) مطرح شدند. از کل نمونه های مورد آزمایش تعداد 7 نفر (58/0 درصد) دارای عیار آنتی بادیO از 40/1 الی 160/1 و عیار آنتی بادی 126H نفر (5/10 درصد) بین 40/1 الی 320/1 بدست آمد. در این مطالعه نشان داده شد که بین سن، جنس و حاملین بدون علامت ارتباط معنی داری وجود ندارد. صددرصد موارد مثبت Vi، از کارگران خدماتی مواد غذایی بود. با توجه به اینکه بیماری حصبه هر چند گاهی از تعدادی مراکز بهداشتی در بعضی از شهروندان اهوازی گزارش می گردد این مطالعه نشان داد که یکی از منابع عفونت می تواند حاملین بدون علامت سالمونلاتیفی در بین تهیه و توزیع کنندگان مواد غذایی شهرستان اهواز باشد.کلید واژگان: سالمونلاتیفی, حاملین بدون علامت, توزیع کنندگان مواد غذایی}
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.