الهام حاجی تبار

هدف ازاین پژوهش ارزیابی بالینی بی هوشی در جوجه تیغی (hedgehog) با تزریق عضلانی کتامین در ترکیب با سه داروی زایلازین ،‏ دیازپام و میدازولام است . از این رو تعداد هفت قلاده جوجه تیغی با تزریق عضلانی ترکیب کتامین- زایلازین (گروه KX) ،‏ کتامین- دیازپام (گروه KD) و کتامین- میدازولام (گروه KM) با فاصله یک هفته بیهوش شدند. مراحل بی هوشی (مدت زمان القا،‏ ماندگاری بی هوشی و برگشت از بی هوشی) ثبت گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که مدت زمان القا و ماندگاری بی هوشی در سه گروه دارویی فاقد تفاوت معنی داری بود (05 /0P >). مدت زمان برگشت کامل از بی هوشی در گروه KM طولانی تر از گروه های KX و KD بود (05 /0 >P) . در صورت دسترسی آسان به داروهای مورد بررسی از هر سه رژیم بی هوشی به منظور بی هوشی عمومی در جوجه تیغی می توان استفاده کرد اما باید به طولانی تر بودن مدت زمان بازگشت از بی هوشی ناشی از کتامین به همراه میدازولام توجه کرد.هرچند که انتخاب یک پروتکل بی هوشی مناسب بستگی به نوع کار با جوجه تیغی از جمله نمونه گیری خون،‏ جدا سازی انگل ها ،‏ کشت میکروبی ،‏ جراحی کوچک دارد.