به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب امراله نیکومنش

  • امراله نیکومنش*
    اجتهاد صرفا علم یا حرفه نیست، بلکه یک هنر است. اجتهاد ملکه ای است که دارنده آن را قادر می سازد تا بتواند احکام شرعی را از منابع آن استنباط نماید. هیچ کس نمی تواند صرفا با آموزش یا تمرین و ممارست به صفت اجتهاد متصف شود؛ علاوه بر این دو، مجتهد باید ذوق و استعداد اجتهاد را نیز در وجود خود داشته باشد. از این روی مقدمه کسب ملکه اجتهاد، فراگیری علوم فراوانی است که مجتهد مستعد را در این مسیر یاری می نماید. از جایی که مهم ترین منبع استنادی یک مجتهد در استنباط احکام شرعی، کتاب قرآن و احادیث معصومین(ع) است و درک مفاهیم آن ها رابطه مستقیم با ادبیات دارد، می توان ادبیات را یکی از مهم ترین و ضروری ترین مقدمات اجتهاد قلمداد نمود؛ به شکلی که به جرات می توان ادعا کرد مجتهد بدون آموختن اصول و قواعد ادبیات هرگز قادر به اجتهاد نخواهد بود. چگونه می توان نقش پررنگ ادبیات را در اجتهاد نادیده گرفت؛ حال آن که صنایع گوناگون ادبی همچون ایجاز،کنایه و تشبیه، تلمیح، استعاره، تمثیل و... در جزء جزء قرآن مجید و روایت به وفور دیده می شود. این مقاله در صدد تبیین نقش قواعد ادبی در امر اجتهاد است و می خواهد میزان این تاثیرگذاری را بررسی نماید. داده ها بیانگر این حقیقت است که بدون آموختن ادبیات، هنر اجتهاد دست نایافتنی است.
    کلید واژگان: اجتهاد, ادبیات, فقه, صنایع ادبی}
    Amrollah Nikoomanesh *
    Practice of religious Jurisprudence (Ijtihad) is not merely knowledge or a profession, but an art. Ijtihad is a queen to which enables its owner to infer Sharia law from its sources. One cannot be appointed as a mujtahid by mere practice and assiduity; In addition to these two, mujtahid need to possess the required passion and talent of Ijtihad. Therefore, prior to becoming a mujtahid, the talented one needs to learn a great deal of knowledge to be assisted in this path. Since the most prominent source of inference for a Mujtahid is Quran and Hadith of Masoomeen(AS) and understanding them is directly relevant to literature, it can be said that literature is considered as one of the most essential and salient antecedents to Ijtihad; thus, it can be concluded that a mujtahid can never be able to Ijtihad unless he learns principles of literature. How can one ignore the eminent role of literature in Ijtihad? ; Whereas in Quran, literary devices such as: brachylogy, implicit metaphor and simile, allusion, metaphor, allegory, etc., are frequently seen in every verse and many narratives. This study has attempted to identify the role of literary principles in Ijtihad and to investigate its impact. Data show that without learning literature, the art of Ijtihad is not obtainable.
    Keywords: Practice of Religious Jurisprudence (Ijtihad), Literature, Jurisprudence, literary devices}
  • کاظم عینی، امراله نیکومنش*
    دیدگاه قرآن درباره شعر و شاعری چیست؟ در آیه 224 از سوره مبارکه شعراء آمده است: « و الشعراء یتبعهم الغاوون‏». بر اساس برداشت ابتدایی از این آیه شریفه به نظر می رسد که این کتاب آسمانی نسبت به شعر و شاعری نگاه منفی داشته و شاعران را مورد نکوهش و مذمت قرار داده است، لیکن دقت در این آیه و آیات بعدی و همچنین سیاق، شان و تاریخ نزول آن، مطالب و مفاهیم ارزشمندی را در اختیار ما قرار می دهد که توجه به آن در این زمینه راهگشا و هدایتگر است. یافته ها نشان می دهد که هیچ یک از فرازهای قرآنی در صدد نکوهش و تخطئه اصل هنر شعر و شاعری نیستند، بلکه آیات و همچنین برخی از روایاتی که در ظاهر به مخالفت با شعر و شاعری پرداخته اند نیز با توجه به گوناگونی محتوای شعر و همچنین شرایط و موقعیت های مختلف، قابل توجیه و تفسیر هستند. همانگونه که آیه مذکور نیز در ادامه با آیه «إلا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و ذکروا الله کثیرا و... » تخصیص خورده و شعرای ایمانی را استثناء می نماید.
    کلید واژگان: شعر, شاعر, قرآن کریم, روایات اهل بیت (ع), شان نزول}
    Kazem Einy, Amrollah Nikoomanesh *
    Abstract What’s the Quranic view regarding poems and poets? According to Surah ash- Shu’ra verse 224 “And as for the poets- the deviators follow them”. Based on a superficial understanding of this verse, one might believe that the Holy Quran has a negative view towards poems and poets and has scolded the poets. Nevertheless, deeper understanding of this verse and the following verses as well as the way, the date and integrity of their revelation, guide and illuminate us with invaluable concepts. Results show that none of the Quranic conceptions scold the artistic essence of poems and poets. On the contrary, some Quranic verses and narratives which seem to oppose poems and poets are interpretable and justifiable in terms of various contents and situations of poems. As it is clarified in the continuation of this Surah “Except for those who believe, and do good deeds, and remember Allah frequently, … ”, the believer poets are considered as exceptions.
    Keywords: poem, Poet, Holy Quran, Ahlul Bait Narratives, revelation integrity}
  • امراله نیکومنش *، سیده سامره عباس نژاد بنه میر
    پس از ظهور دین مبین اسلام، واژه های تازه به همراه مفاهیم عالی، اصطلاحات فقهی، علم اصول، حدیث و قصص، کلام اسلامی و… به گستره وسیع ادبیات وارد شد. در این میان شاعران با استفاده از ذهن پردازشگر و نبوغ علمی و ادبی خویش با بیانی لطیف و اسلوبی ظریف از اصطلاحات فقهی در اشعار خود بهره جسته اند. سعدی که در نظامیه بغداد با این علوم آشنا شده بود، توانست از اصطلاحات فقهی در اشعار خود بهره گیرد. اضرار، امانت، بیع، تزویر، توبه، حد، خون بهاء، حلال و حرام، گواه، مدعی و… از جمله مهم ترین اصطلاحات فقهی-حقوقی است که در اشعار سعدی به کار رفته است. در میان آثار به جای مانده از سعدی، گلستان به عنوان یک اثر تعلیمی و پندآموز با استفاده از صنعت  ایجاز و با بهر هگیری از نثر آهنگین، اثری است که همه قهرمان های آن انسان و هر حکایتی از این اثر ترکیبی از «انسان و موقعیت»  است. بدیهی است که در آن صفات بارز انسانی از جمله عدل و انصاف که در قرآن و فقه اسلامی بسیار بر آن تاکید شده است مورد آزمون قرار م یگیرد. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر نگرش فقهی سعدی در مورد قاعده انصاف در نگارش گلستان پرداخته است. نتایج حاصل از این کاوش نشان داد که نه تنها این تاثیر به طور قابل توجهی بارز است، بلکه کاربرد قاعده موصوف در سه سطح لغوی، مفهومی و ماهیتی در گلستان وجود دارد.
    کلید واژگان: سعدی, گلستان, فقه اسلامی, حقوق, قاعده انصاف}
    amrolah nikoomanesh *, Seyedeh Samereh Abbasnezhad Banehmir
    After the appearance of Islam, new words along with grand meanings, jurisprudent terms, philosophy, Hadith and stories, theology, etc, entered the vastness of literature. In the meantime, poets with analytical minds and scientific- literary talent used jurisprudent terms softly and tenderly in their poems. Sa’di being already familiar with these sciences in Al- Nizamiyya of Baghdad, could benefit from jurisprudent terms in his poems. The most legal- jurisprudent terms he used were such as: damage, trust, trade, sham, repentance, limit, Diya (blood money), Haram and halal (dos and don’ts), witness, complainer.
    Among Sa’di’s poems, Golestan is considered as educational and advisory. Sa’di has used summaries and rhythmic texts in which all heroes are humans and each story is a combination of “human and the situation”. Evidently in Golestan, highly distinctive human characteristics such as justice and fairness that are also emphasized in holy Quran and the Islamic law, are tested. This study reveals the effects of jurisprudent view of Sa’di considering justice in Golestan writings. The results show that not only the effects are noticeably significant, but also, the use of justice in Golestan in three levels of lexical, conceptual as well as natural, is present.
    Keywords: Sa’di, Golestan, Islamic jurisprudence, law, justice}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال