به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب امیر عربی

  • سعید کریمی*، امیر عربی، نینا فیروزیان، تکتم شهرکی
    هدف

    معرفی یک مورد بالینی از بهبود خود به خودی Macular Lamellar Hole و بررسی ابعاد مختلف و عوامل موثر بر آن

    معرفی بیمار

    خانم 70 ساله، مورد شناخته شده لوپوس به علت مصرف طولانی مدت هیدروکسی کلروکین خوراکی جهت بررسی های دوره ای به درمانگاه چشم ارجاع شده بود. دید اصلاح شده هر دو چشم 10/7 بود. در معاینه اتاقک قدامی به غیر از Senile Cataract نکته دیگری نداشت. در معاینات اتاقک خلفی، شواهد Epiretinal Membrane در چشم چپ بیمار مشاهده گردید و اثری از سمیت HCQ دیده نشد. در تصویربرداری به روش Optical Coherence Tomography ، وجود ERM تایید و یک Macular Lamellar Hole در چشم چپ بیمار نشان داده شد. بیمار با توجه به وضعیت بینایی، تحت پیگیری گروه چشم قرار گرفت. درمعاینات یک سال بعد، Lamellar MH بیمار به شکل کامل بسته شد. حدت بینایی بیمار در تمام طول پیگیری ها تغییری نداشت.

    نتیجه گیری

    در مقاله پیشرو یک مورد بالینی از بهبود کامل Lamellar MH معرفی گردید. این مورد با Conventional ERM همراه بود و با علایم بالینی کاهش دید و متامورفوپسی همراهی نداشت. ویژگی های تصویربرداری با OCT بیان کننده وجود معیارهای تشخیص Lamellar Hole بود که شامل نقص (دیفکت) لایه های داخلی شبکیه همراه با لایه های خارجی Intact بوده که با جداشدگی لایه های داخلی از لایه های خارجی شبکیه در لبه ضایعه مشخص شده بود. نگارندگان این مقاله بر این باورند که سالم بودن ELM و لایه گیرنده های نوری، تعیین کننده بی علامت بودن و پیش آگهی مناسب این بیمار بوده است. با توجه به نبود اندیکاسیون اقدام عاجل جراحی، بیمار مورد پیگیری نزدیک گروه شبکیه قرار گرفت و پس از یک سال لایه های داخلی شبکیه مجدد به هم متصل شده و LMH بیمار به شکل خود به خود بسته شد. این مورد بالینی در تایید اطلاعات موجود در مقالات و کتب مرجع مبنی بر خوش خیم بودن سیر بالینی LMH بود، اگرچه بهبود خود به خود این سوراخ ها کم تر گزارش شده است.

    کلید واژگان: بهبود خودبه خودی, سوراخ لایه ای ماکولا, غشای روی شبکیه}
    Karimi S, Arabi A*, Firoozian N, Shakraki T
    Purpose

    To report a case of spontaneous closure of macular lamellar hole, and to discuss its probable mechanisms.

    Case Report

    A 70-year-old woman with a diagnosis of SLE and chronic usage of hydroxychloroquine, presented to our clinic for routine retinal examinations. Her best corrected visual acuity was 7.10 in both eyes, with a senile lens opacity and no sign of retinal HCQ toxicity. On examination and macular OCT of her left eye, a thick epiretinal membrane with the adjacent lamellar hole was detected. As there were no indications for surgical intervention, she was followed without any treatment. On 1-year follow-up examination, the ERM was seen but the hole was closed, and macular OCT of the left eye approved spontaneous closure of the hole.

    Conclusion

    Herein we report a case of spontaneous resolution of the macular lamellar hole, an event not reported in the literature, in addition to presenting a brief review on pathophysiology and treatment of ERM and lamellar holes. Although the resolution of retinal edema or change in ERM can alter tractional features of a macular hole resembling spontaneous whole closure, in our case there was no retinal edema, and the epiretinal membrane showed no change on follow-up examinations.

    Keywords: Epiretinal Membrane, Lamellar Macular Hole, Resolution}
  • احمدرضا رحمتی*، امیر عربی، علی غیبی
    در کار حاضر برای اولین بار با استفاده از روش شبکه بولتزمن مبتنی بر اختلاف - محدود انتقال حرارت جا به جایی مغشوش نانوسیال درون محفظه مربعی شکل و کانال شبیه سازی شده و تاثیر عوامل مختلف از جمله عدد رایلی، کسر حجمی نانوسیال و عدد رینولدز بررسی شده است. برای مدل سازی جریان مغشوش، از روش شبیه سازی گردابه های بزرگ استفاده شده است. جریان انتقال حرارت جابجایی طبیعی داخل حفره برای محدوده عدد رایلی 103 تا 1010 و محدوده کسر حجمی 0 تا 1 درصد بررسی شده است. جریان انتقال حرارت جابجایی اجباری داخل کانال برای محدوده عدد رینولدز 50 تا 3000 و محدوده کسر حجمی 0 تا 1 درصد بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که روش شبکه بولتزمن مبتنی بر اختلاف - محدود توانایی شبیه سازی جریان های مغشوش را در هندسه های مختلف دارد. همچنین نتایج نشان می دهد در انتقال حرارت جابجایی آزاد داخل حفره با افزایش عدد رایلی و افزایش کسر حجمی نانوذرات، نرخ انتقال حرارت افزایش می یابد. در انتقال حرارت جابجایی اجباری داخل کانال، با افزایش عدد رینولدز و افزایش کسر حجمی نانوذرات نرخ انتقال حرارت افزایش می یابد.
    کلید واژگان: کلید واژگان: روش شبکه بولتزمن مبتنی بر اختلاف-محدود, جریان مغشوش, انتقال حرارت, نانوسیال}
    A.R. Rahmati *, A. Arabi, A. Gheibi
    In the present work, for the first time, using the finite - difference based lattice Boltzmann method, the convection heat transfer of the nanofluid in a cavity and channel is simulated. And also the effects of various factors such as Rayleigh number, nanofluid volume fraction and Reynolds number have been investigated. The Large Eddy Simulation (LES) method applied for modeling the turbulent flow. The natural convection heat transfer in the cavity for the Rayleigh range of 103 to 1010 and the volume fraction range of 0 to 1% has been evaluated. The forced convection heat transfer convection in the channel for the Reynolds number range of 50 to 3000 and the volume fraction range of 0 to 1% has been evaluated. The results show that the finite - difference based lattice Boltzmann method is able to simulate turbulent flows in different geometries. The results also show that natural convection heat transfer in the cavity, by enhancing Rayleigh number and the nanofluid volume fraction, the heat transfer rate increases. The forced convection heat transfer in the channel, enhancing the Reynolds number and enhancing the volume fraction of nanoparticles increases the heat transfer rate.
    Keywords: Finite - difference based lattice Boltzmann method, Turbulent Flow, Heat Transfer, Nanofluid}
  • محدثه فیضی، عباس باقری*، امیر عربی
    هدف

    معرفی یک بیمار با تظاهر غیرمعمول سندرم چشم سنگین (Heavy Eye Syndrome) به صورت ایزوتروپی همراه با هیپر تروپی و گزارش نتیجه جراحی Loop Myopexy یک طرفه.

    معرفی بیمار

    خانم 33 ساله ای بدون سابقه بیماری سیستمیک و جراحی قبلی چشم جهت بررسی انحراف چشم به درمانگاه استرابیسم ارجاع داده شد. انحراف چشم بیمار از سن 12 سالگی آغاز شده و به تدریج افزایش یافته بود. در معاینه، دید چشم راست با اصلاح 10/2 و دید چشم چپ با اصلاح 100/4 بود. رفرکشن چشم راست 103×25/3- 24- و چشم چپ 34×75/0- 25/10- بود. در چشم چپ ایزوتروپی به میزان 45 و هایپرتروپی به میزان 25 پریزم دیوپتر در Primary Position و در بررسی حرکات چشم، محدودیت ابداکشن در هر دو چشم وجود داشت که در چشم راست بارزتر بود. در چشم راست، محدودیت سوپراداکشن نیز وجود داشت. در معاینه فوندوس هر دو چشم، تغییرات میوپیک فوندوس و در چشم چپ، اسکار به نسبت بزرگ در ماکولا وجود داشت. MRI جابه جایی عضلات راست خارجی (لاترال راست) به سمت پایین و راست فوقانی (رکتوس فوقانی) به سمت بینی (نازال) را نشان می داد که در چشم راست شدیدتر از چشم چپ بود و با توجه به نزدیک بینی زیاد از نوع محوری (آگزیال) که توسط A scan تایید شده و به میزان بیشتر در چشم راست وجود داشت، تشخیص سندروم چشم سنگین (Heavy Eye Syndrome) مطرح گردید که در چشم راست شدیدتر بود. وجود اسکار ماکولا در چشم چپ و غالب بودن دید چشم راست، با وجود نزدیک بینی بیشتر سبب بروز انحراف ثانویه به صورت هایپرتروپی و ایزوتروپی در چشم چپ شده بود. برای بیمار، جراحی یوکویاما اصلاح شده (Modified Yokoyama Procedure) یک طرفه در چشم راست به همراه رسشن هر دو عضله راست داخلی انجام شد که منجر به ارتوفوریا در نگاه رو به رو و بهبود Comitancy در نگاه های جانبی شد و هم راستایی چشم ها بعد از یک سال پی گیری، پایدار بود.

    نتیجه گیری

    در موارد نزدیک بینی بالا و دوطرفه به همراه آنیزومتروپی، توجه به چشم غالب اهمیت دارد زیرا به ندرت ممکن است تعادل نیروی عمودی به گونه ای باشد که سندرم چشم سنگین به صورت هیپرتروپی و ایزوتروپی در چشم غیرغالب بروز کند. در این موارد، انجام جراحی یک طرفه برای اصلاح مسیر عضلات روی چشم با درگیری بیشتر، سبب اصلاح جزء عمودی انحراف می شود و بسته به میزان ایزوتروپی و محدودیت رسشن هم زمان عضلات راست داخلی ممکن است مورد نیاز شود.

    کلید واژگان: آنیزومتروپی, سندرم چشم سنگین, میوپکسی}
    Feizi M, Bagheri A*, Arabi A
    Purpose

    To report the presence of hypertropia with esotropia in the case of anisometropic Heavy Eye Syndrome (HES).

    Case Report

    A 33-years old lady referred to the strabismus clinic for evaluation. The patientchr('39')s esotropia started at the age of 12 and gradually increased. Corrected visual acuity was 2/10 and 4/100 and refraction was -24-3.25×103 and -10.25-0.75× 34 in the right and left eyes, respectively. There was esotropia of 45 PD and hypertropia of 25 PD in her left eye. Abduction limitation was present in both eyes but more severe in the right eye; supra-duction was also limited in the right eye. A large macular scar was seen in the left eye. On orbital, MR imaging lateral rectus was displaced inferiorly and the superior rectus path was displaced nasally on both sides, but more prominent on the right side. The assessment was bilateral HES that was more severe on the dominant right eye. Unilateral suture myopexy on the right side and bilateral medial rectus recession was performed, which resulted in orthophoria and improved comitancy in side gazes and this result lasted in a one-year follow-up.

    Conclusion

    In cases of anisometropic HES, the severity of symptoms may not equal on both eyes and by changing fixation, hypertropia may appear instead of expected hypotropia. In this situation, unilateral myopexy on the more severe side result in a vertical balance between eyes. Bilateral medial rectus recess may be required to correct esotropia.

    Keywords: Anismetropy, Heavy Eye Syndrome, Myopexy}
  • سعید کریمی، امیر عربی*، تکتم شهرکی
    هدف

    معرفی یک مورد بالینی از باقی ماندن مایع پرفلویوروکربن (PFCL) در فضای زیر شبکیه پس از جراحی ویترکتومی و بررسی ویژگی ها و روش های برخورد با آن بر اساس مرور مقالات موجود

    معرفی بیمار

    خانم 57 ساله ای مبتلا به دیابت نوع 2 به علت کاهش دید و عوارض ناشی از رتینوپاتی دیابتی به درمانگاه شبکیه ارجاع داده شده بود. وی با توجه به وجود رتینوپاتی پرولیفراتیو دیابتی پیشرفته و جداشدگی کششی و رگماتوژن شبکیه، تحت جراحی ویترکتومی قرار گرفت. حین جراحی جهت چسباندن و پایداری شبکیه از PFCL و تزریق روغن سیلیکون (Silicon Oil) در فضای زجاجیه به همراه اندولیزر استفاده شد. پس از جراحی و در معاینات پیگیری، برآمدگی کوچک زیر شبکیه در خارج از محل فووآ مشاهده گردید. تصویربرداری OCT شبکیه، وجود یک کانون مایع هایپورفلکتیو را نشان داد که بر اساس ویژگی های بالینی و پاراکلینیکی، برای بیمار تشخیص Retained Subretinal PFCL مطرح گردید. با توجه به حجم کم مایع باقی مانده و محل آن، بیمار مورد پیگیری قرار گرفت. حجم و محل مایع باقی مانده در طول زمان ثابت ماند و با عارضه جدی همراه نشد. مرور مقالات موجود، موارد استفاده از PFCL در رتینوپکسی شبکیه و ویژگی های PFCL باقی مانده در فضای ساب رتینال، تشخیص های افتراقی و روش های برخورد با Retained Subretinal PFCL را روشن می نماید.

    نتیجه گیری

    بررسی مقالات و گزارش های منتشر شده در طول چند دهه اخیر، ابعاد مختلف این عارضه و روش های مناسب برخورد با آن را معرفی می کند. می توان طبق یافته های OCT، Retained PFCL را از سایر موارد مشابه افتراق داد، سپس براساس محل مایع باقی مانده و عوارض رخ داده شده در مورد برخورد مناسب که شامل پیگیری یا اقدام جراحی است، تصمیم گیری کرد.

    کلید واژگان: مایع پرفلوئوروکربن, رتینوپکسی, باقی ماندن پرفلوئوروکربن, ویترکتومی}
    S.Karimi, A. Arabi *, T. Shahraki
    Purpose

    To report a case of retained subretinal perfluorocarbon liquid (PFCL) after vitrectomy and to discuss the diagnosis and management of subretinal PFCL based on literature review.

    Case Report

    A 57-year-old female patient underwent 3-port 23-gauge vitrectomy for advanced proliferative diabetic retinopathy and combined tractional and rhegmatogenous retinal detachment. During the surgery, PFCL and Silicon Oil injections were used to attach and stabilize the retina in the vitreous space with an endolaser. After the surgery and the follo-up, a small subretinal droplet at the macula outside the fovea was seen. Optical coherence tomography (OCT) revealed retained subfoveal PFCL, based on which the clinical and paraclinical characteristics suggested Retained Subretinal PFCL for the patient. The patient was successfully followed without complication because the volume of PFCL was low and the location of PFCL was outside the fovea. Reviewing the literature sheds light on the use of PFCL in retinal retinopexy and the retained PFCL characteristics in the subretinal space, differential diagnoses, and methods of dealing with Retained Subretinal PFCL.

    Conclusion

    Reviewing the literature over the past few decades introduces the various dimensions of this issue and the suitable approaches to deal with it. Based on the findings of OCT, retained PFCL can be distinguished from other similar cases and, according to the site of the retained fluid and the complications, decisions can be made concerning the appropriate treatment, including follow-up or surgery.

    Keywords: Perfluorocarbon Liquid, Retained Subretinal Perfluorocarbon, Retinopexy, Vitrectomy}
  • همایون نیکخواه، امیر عربی*، هوشنگ نفیسی، تکتم شهرکی، سعید کریمی
    هدف

    معرفی یک مورد بیمار مبتلا به Traumatic Chorioretinitis Sclopetaria و بررسی مقالات در زمینه سازوکار ایجاد آسیب، پیش آگهی بیماری و بررسی روش های درمانی.

    معرفی بیمار

    آقایی 18 ساله یک روز پس از آسیب نافذ اربیت چپ در اثر تیراندازی با تفنگ بادی ساچمه ای از فاصله 3 متری جهت بررسی و درمان به مرکز چشم پزشکی ارجاع شده بود. بینایی چشم چپ در بدو مراجعه در حد تشخیص حرکت دست بوده و نقص نسبی عصب آوران مردمک در این چشم مثبت بود. فشار چشم در محدوده طبیعی بود. در معاینه اتاق خلفی، شواهد Berlin s Edema همراه با یک کانون گسترده از کانون نکروز شبکیه و کورویید وجود داشت. هم چنین مناطق متعدد از خون ریزی در سایر نقاط شبکیه به چشم می خورد. در CT اسکن بیمار، ساچمه ای 4 میلی متری در ناحیه فوقانی- داخلی اربیت مشهود بود که به تمام گلوب آسیب نرسانده و در فاصله کوتاهی پس از اکواتور متوقف شده بود. محل نکروز کوریورتینال در محاذات محل توقف ساچمه در اربیت بود. بیمار پس از اقدامات اولیه، تحت پی گیری قرار گرفت. در معاینات بعدی با بهبود ادم شبکیه، بینایی وی به شمارش انگشتان افزایش یافت، اما محل نکروز شبکیه با بافت گسترده اسکار و تغییرات پیگمانتری جایگزین گردید.

    نتیجه گیری

    نکروز هم زمان شبکیه و کورویید می تواند در اثر آسیب های نافذ اربیت توسط اشیا با سرعت بالا که بدون پاره کردن گلوب در اربیت متوقف می گردند، ایجاد شود و به طور معمول با ایجاد اسکار گسترده در محل نکروز و پارگی، التیام می یابد. میزان دید بیمار بستگی به محل آسیب و عوارض کوریورتینال دارد. اتفاق نظر در مورد درمان این آسیب نافذ وجود ندارد و تصمیم گیری برحسب شرایط بیمار صورت می گیرد. بیشترین اتفاق نظر در زمینه مدیریت این بیماران، تحت نظر گرفتن آن ها (Observation) می باشد.

    کلید واژگان: اسکلوپتاریا, آسیب نافذ اربیت, نکروز شبکیه, نکروز کورویید}
    H.Nikkhah, A. Arabi *, H.Nafissi, T. Shahraki, S. Karimi
    Purpose

    To report a case of traumatic sclopetaria and to present a review on the mechanism of traum, disease prognosis, and treatment methods.

    Case Report

    A 18-year-old male was assaulted with an air gun from a 3-meter distance. The projectile had entered the left orbit without rupturing the globe. He presented to the emergency room with BCVA of hand motion OS and 20/20 OD. He had a left rAPD. He had a 4-millimeter superonasal palpebral laceration. On funduscopic examination, there was Berlin’s edema in the posterior pole in addition to a sectoral chorioretinal rupture. The intact sclera was seen beyond the site of rupture. Orbital imaging revealed a 4-millimeter projectile captured in the orbital cavity, situated near the site of chorioretinal damage outside the globe. The patient was diagnosed with traumatic sclopetaria, and after the vitreoretinal specialist consult, he was planned to be observed. On follow-up examination, the ruptured structures were replaced by the pigmented scar, and BCVA was improved to finger counting.

    Conclusion

    Concomitant necrosis of the retina and choroid can be caused by penetrating orbit damage by high-velocity objects that stop without damading the globe in the orbit, and usually heals with extensive scarring at the site of necrosis and rupture. The patient's vision depends on the site of the trauma and the side effects of corticosteroids. There is no consensus on the treatment of this penetrating trauma and the decision is made based on the patient's condition. The main consensus in the management of these patients is their observation.

    Keywords: Choroidal Necrosis, Penetrating Ocular Trauma, Retinal Necrosis, Sclopetaria}
  • بهزاد ادریسی*، امیر عربی، محمدحسین عظیمی

    با توجه به مزایای پیوند در تکثیر و کشت تجاری رز، حل مشکلات و بومی سازی اجرای قلمه و پیوند همزمان آن، در کشور یکی از موضوعات تحقیقاتی مهم در این محصول می باشد. به منظور کاهش مدت زمان تولید رز پیوندی و مطالعه روش های مختلف تکثیر و بسترهای ریشه زایی رز، آزمایشی شامل دو نوع بستر ریشه زایی و سه روش تکثیر قلمه و یا پیوند به روش قلمه پیوندی (stenting) بر روی دو نوع پایه نسترن معمولی (Rosa canina L.) و پایه اینرمیس (R. canina 'Inermis') بر رز تجاری رقم باکارا انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از مخلوط ماسه و پیت به نسبت مساوی بهترین نتیجه را در درصد ریشه-زایی قلمه ها و نیز سرعت ریشه زایی داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که درصد ریشه زایی، درصد کالوس زایی، طول ریشه، تعداد ریشه در بوته و نیز سرعت ریشه زایی در پایه نسترن بهتر از پایه اینرمیس بود. افزایش درصد کالوس زایی موجب درصد ریشه دهی بالاتر شد و در تیمارهای با سرعت ریشه دهی بیشتر تعداد ریشه تشکیل شده نیز بیشتر بود.

    کلید واژگان: باکارا, پیوند, رز, ریشه زایی, قلمه پیوند, نسترن}
    Behzad Edrisi*, Amir Arabi, MohammadHossein Azimi

    Due to benefits of grafting in commercial rose propagation simultaneous cutting and grafting method is one of the most important research topics for roses. Therefore, in the present investigation two types of rooting media and three propagation methods were compared. Rotting media were both sand and peat in equal parts or perlite and peat in equal parts. The propagation methods included grafting (stenting) Rosa hybrida ꞌBaccaraꞌ on two rootstocks R. canina / R. canina ꞌInermisꞌ or propagate it by cuttings. The results showed that mixture of sand and peat in equal proportions was the best medium which resulted in the maximum rooting percent. Mean comparisons showed that R. canina rootstock showed the highest rooting percent and quality (length (cm), number of roots), callus formation and rooting compared to R. canina ꞌInermisꞌ. An increase in callus formation resulted in the increase in the number of roots, rate of rooting and percent of rooting.

    Keywords: Baccara, Grafting, Rooting, Rosa canina, Stenting}
  • درباره ی ملودرام/ فریاد که جز اشک شب و آه سحرگاه
    امیر عربی
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال