امیرقلی سنجری
-
نشریه یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی، سال سیزدهم شماره 1 (بهار و تابستان 1403)، صص 41 -58
رقم مهتاب (لاین CB-84-10) نخستین بار در سال زراعی 81-1380 از طریق خزانه کراسینگ بلوک زمستانه بین المللی ایکاردا وارد کشور شد. این لاین در طی سال های زراعی 84-1381 در آزمایش های ارزیابی مشاهده ای، مقایسه عملکرد مقدماتی و پیشرفته ارقام و لاین های جو مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به برتری عملکرد قابل ملاحظه نسبت به سایر ژنوتیپ ها برای ارزیابی نهایی در آزمایش مقایسه عملکرد لاین های امیدبخش جو طی سال های 86-1384 در ایستگاه های کرج، مشهد، جلگه رخ، میاندوآب، تبریز، اردبیل، همدان و اراک انتخاب شد. در این آزمایش رقم مهتاب با متوسط عملکرد دانه 7167 کیلوگرم در هکتار رتبه اول عملکرد را به خود اختصاص داد و به میزان 591 کیلوگرم در هکتار (9درصد) نسبت به رقم شاهد بهمن برتری نشان داد. رقم مهتاب با تیپ رشد بینابینی، متوسط ارتفاع بوته 88 سانتی متر و وزن هزار دانه 44 گرم دارای مقاومت به خوابیدگی، ریزش دانه و سازگاری وسیع در مناطق سرد کشور می باشد. واکنش این لاین نسبت به بیماری های زنگ زرد و سفیدک سطحی نیمه مقاوم تا نیمه حساس و نسبت به بیماری لکه قهوه ای نواری و لکه توری جو نیمه مقاوم است. از نظر کیفیت این لاین دارای میانگین پروتئین 11/5 درصد می باشد که نشان دهنده کیفیت قابل قبول آن برای استفاده به عنوان علوفه می باشد. با توجه به زیست توده بالای رقم مهتاب در مرحله خمیری نرم، این رقم قابلیت برداشت بصورت خصیل را نیز دارد. اراضی واقع در مناطق سرد استان های البرز، خراسان رضوی، فارس، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، همدان، زنجان، قزوین، مرکزی، کردستان، کرمانشاه، لرستان، چهار محال و بختیاری، اصفهان و کرمان به عنوان مناطق مستعد برای کشت و توسعه رقم جدید به شمار می آیند.
کلید واژگان: تحمل به سرما, اقلیم سرد, سازگاری, خصیلMahtab barley variety (line CB-84-10) was initially selected from International Winter Barley Crossing Block Nursery received from ICARD in 2001-2002 cropping season. During observational evaluation, preliminary yield trial and advanced yield trial during 2002-2005 cropping seasons based on its considerable grain yield compared to the other studied genotypes, this line was selected for final evaluation in the elite barley lines yield trial which was conducted in Karaj, Mashhad, Jolge rokh, Miandoab, Tabriz, Ardabil, Hamadan and Arak research stations during 2005-2007 cropping seasons. The average grain yield of Mahtab cultivar in this experiment was 7167 kgha-1, that was 591 kgha-1 (9%) higher than the grain yields of check variety Bahman. Mahtab has facultative growth habit, plant height of 88 cm, thousand kernel weight of 44 grams and exhibits lodging resistance and non-shattering rachis as well as wide adaptability across cold regions of the country. In addition, this variety has moderately-resistant (MR) to moderately-susceptible (MS) infection responses to yellow rust and powdery mildew and MR infection response to barley stripe and barley net blotch. The protein content of this variety is 11.5% that indicates its appropriate quality for animal feeding. Based on high biomass of Mahtab variety in the soft dough stage, this cultivar can be also used as green forage for animal feeding. Agricultural lands located in the cold regions of Alborz, Khorasan Razavi, Fars, East Azarbaijan, West Azarbaijan, Ardabil, Hamadan, Zanjan, Ghazvin, Markazi, Kurdistan, Kermanshah, Lorestan, Chaharmahal and Bakhtiari, Isfahan and Kerman provinces are appropriate areas for cultivation of the new cultivar.
Keywords: Cold Tolerance, Cold Agroclimate Zone, Adaptability, Green Forage -
کمبود آب یکی از مهم ترین عوامل محدودکننده تولید گندم است. به منظور گزینش و معرفی رقم مناسب برای افزایش بهره وری از آب، این رقم جدید در سال زراعی 1376-1375 در قالب خزانه بین المللی گندم های زمستانه و بینابین ترکیه- سیمیت- ایکاردا (Wheat Observation Nursery- Semi Arid= WON-SA)به موسسه تحقیقات کشاورزی دیم ارسال و در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه مورد مطالعه قرار گرفت و به دلیل دارا بودن ویژگی های مناسب زراعی انتخاب شد. نتایج حاصل از اجرای پروژه های آبیاری تکمیلی در ایستگاه های تحقیقاتی مراغه و اردبیل نشان داد که طی 10 سال گذشته میانگین عملکرد دانه تک-آب (Manning/Sdv1//Dogu88 0YC-0YC-0YC-12YC-0YC)، آذر2 و الوند با یک بار آبیاری در زمان کشت به ترتیب 3636، 2785 و 2556 کیلوگرم در هکتار و با دو بار آبیاری (زمان کشت+ مرحله آبستنی) میانگین عملکرد دانه رقم تک- آب و آذر2 به ترتیب 4737 و 4346 کیلوگرم در هکتار بود. بررسی پایداری عملکرد دانه بر اساس برخی شاخص ها نشان دهنده پایداری عملکرد این رقم است. رقم جدید نسبت به بیماری زنگ زرد، قهوه ای و سیاهک ها واکنش نیمه حساس- نیمه مقاوم داشت. در سال زراعی 1390-1389 رقم تک- آب در استان های کردستان و آذربایجان غربی به ترتیب در سطح سه و هشت هکتار (با سه بار آبیاری) کشت گردید و میانگین عملکرد دانه آن به ترتیب 5133 و 6470 کیلوگرم در هکتار بود. رقم جدید دارای تیپ رشد زمستانه، دانه قرمزسخت، مقاوم به سرما، مقاوم به ورس و نیمه حساس به ریزش دانه، با میانگین ارتفاع بوته 80 سانتی متر، میانگین وزن هزار دانه 36 گرم و متحمل به تنش خشکی بود. رقم تک- آب از کیفیت نانوایی بسیار خوبی برخوردار است. در مجموع به دلیل دارا بودن پتانسیل عملکرد بالا، کیفیت دانه خیلی خوب، مقاومت به سرما، نیمه مقاوم به زنگ زرد و سایر ویژگی های مناسب زراعی دیگر، برای کاشت در شرایط آبیاری تکمیلی در مناطق سرد انتخاب و به نام تک- آب نامگذاری و آزادسازی شد.کلید واژگان: آبیاری تکمیلی, تک, آب, سردسیر و گندمTak-Ab is a new winter bread wheat cultivar developed from evaluation of ICARDA-Turkey-CIMMYT international bread wheat germplasm to supplementary irrigation areas. Study of new cultivars under supplementary irrigation in Maragheh and Ardebil Research Stations (2005-2012) showed that, Tak-Ab had high grain potential under supplementary irrigation conditions. Based on results means of grain yield for Tak-Ab, Azar2 and Alvand with one time irrigation at sowing date were 3636, 2785 and 2556 kg ha-1 respectively. Average of grain yield of Tak-Ab and Azar2 with two times irrigation (Sowing Bolting) was 4737 and 4346 kg ha-1 respectively. Results revealed that this line is more tolerant to cold, moderate resistant to rusts and resistant to logging, thus it is suitable for supplementary irrigation in cold dry lands of Iran, and it has higher 1000 kernel weight and good bread quality as well. It is a winter habit and early maturity, 80 cm plant height, 36gr. 1000 kernel weight, grain color red and with 12% protein content. Based on these results, thenew line (Manning/Sdv1//Dogu88 OYC-OYC-OYC-12YC-OYC) was released in 2013 under the name of Tak-Ab.
-
به منظور بررسی اثر محدودیت آب بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد سه ژنوتیپ جو بهاره، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در سال زراعی 84-1383 در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای رطوبتی شامل آبیاری کامل یا عدم تنش رطوبتی، عدم آبیاری یا تنش شدید رطوبتی و تنش رطوبتی پس از مرحله گلدهی در کرت اصلی و ژنوتیپ های جو LB-IRAN، N-81-7 و N-81-14 در کرت فرعی قرار گرفتند. در کلیه تیمارهای رطوبتی روند تجمع ماده خشک به شکل سیگموئیدی بود، هر چند مقدار آن تحت تاثیر تیمارهای رطوبتی نوسان داشت. حداقل و حداکثر شاخص سطح برگ به ترتیب در تیمار تنش شدید رطوبتی و عدم تنش رطوبتی به دست آمد. ژنوتیپ LB-IRAN بیشترین مقادیر شاخصها رشد را به خود اختصاص داد. بین تیمار عدم تنش و تنش رطوبتی پس از گلدهی از نظر تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در سنبله تفاوت معنی داری وجود نداشت، ولی وزن هزار دانه در بین تیمارهای رطوبتی متفاوت بود. عملکرد دانه در تیمار تنش شدید رطوبتی در مقایسه با شرایط عدم تنش و تنش پس از گلدهی به ترتیب 7/63 و 2/17 درصد کاهش داشت. بالاترین تعداد دانه در سنبله به ژنوتیپ های LB-IRAN و N-81-14 تعلق داشت. بیشترین وزن هزار دانه متعلق به ژنوتیپ های LB-IRAN و N-81-7 بود. عملکرد دانه در ژنوتیپ LB-IRAN با 2034 کیلوگرم در هکتار بیشتر از سایر ژنوتیپ ها بود. بر اساس شاخص تحمل فرناندز، ژنوتیپ N-81-14 از پایداری عملکرد بالاتری بر خوردار بود.
کلید واژگان: جو بهاره, شاخص های رشد, تحمل خشکی, عملکرد و اجزای عملکرد, محدویت آبIn order to study effect of water deficit on growth، yield and yield components on three spring barley (Hordeum Vulgare L.) genotypes، an experiment was conducted in Ardabil Agricultural Research Station، Iran in 2003-2004. The experiment was split plot as complete block design with three replications. Water treatment including: Well watered (Normal)، No irrigation in all growth stage (stressed) and Water stress induction after anthesis were arranged in main plots and three barley genotypes: LB-IRAN، N-81-7 and N-81-14 in sub plots. In all water treatments dry matter accumulation trend was sigmoid figure، however the value had variation under water treatment affected. Maximum and minimum LAI obtained from well watered and stressed in all growth stage treatment respectively. LB-IRAN genotype had the highest values of growth parameters. There was no significantly different on tillage per plant and grain number per ear between non- irrigated and exposing of water stress after anthesis، but 1000- grain weight of them was significantly affected. Final grain yield of non-irrigated treatment decreased compared to well watered and water stress exposing after anthesis (63. 7 and 17. 2 percent، respectively). Maximum grain number per ear obtained from LB-IRAN and N-81-14. The highest 1000- grain weight was belonging to LB-IRAN and N-81-7 genotypes. The grain yield in LB-IRAN genotype (2034 kg. ha-1) was higher than others genotypes. According to Fernandez tolerance index، N-81-14 genotype had high yield stability.Keywords: Drought tolerance, Growth indices, Spring Barley, Water deficit, Yield, Yield components -
به منظور بررسی تاثیر قطع آبیاری بر انتقال مجدد ماده خشک و برخی صفات زراعی در جو بهاره، آزمایش مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل در سال زراعی 1388 اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل آبیاری معمول، عدم آبیاری و قطع آبیاری در مرحله گلدهی به عنوان عامل اصلی و چهار ژنوتیپ جو بهاره (EBYTW-11، EBYTW-2، EBYTW-3 و EBYTW-7) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که میزان، کارایی و سهم ماده خشک انتقال یافته از اندام های مختلف هوایی گیاه به دانه با قطع آبیاری افزایش یافت، به طوری که سهم کل اندام های هوایی در تیمار عدم آبیاری و قطع آبیاری در مرحله گلدهی نسبت به شرایط آبیاری معمول در عملکرد نهایی دانه، به ترتیب 8/67 و 0/38 درصد بالاتر برآورد شد. ژنوتیپ EBYTW-2 در شرایط عدم آبیاری دارای میزان (ساقه و کل اندام های هوایی) و سهم (ساقه و میانگره برگ پرچم) بیشتری از ماده خشک انتقال یافته به دانه بود. بالاترین کارایی ماده خشک انتقال یافته از ساقه و برگ به دانه از ژنوتیپ EBYTW-3 و بالاترین کارایی ماده خشک انتقال یافته از میانگره برگ پرچم متعلق به ژنوتیپ EBYTW-11 بود که به ترتیب در شرایط عدم آبیاری و قطع آبیاری در مرحله گلدهی به دست آمد. ارتفاع بوته، طول سنبله و طول میانگره برگ پرچم در شرایط عدم آبیاری نسبت به شرایط آبیاری معمول به ترتیب 9/33، 5/24 و 9/11 درصد کاهش یافت. عملکرد دانه و زیست توده در تیمار عدم آبیاری و قطع آبیاری در مرحله گلدهی نسبت به تیمار آبیاری معمول به ترتیب 4/47 و 9/16 درصد و 6/36 و 9/9 درصد کاهش یافت. ژنوتیپ EBYTW-2 نسبت به سایر ژنوتیپ ها طول سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و زیست توده بیشتری داشت.
کلید واژگان: آبیاری, انتقال مجدد, صفات زراعی, عملکرد, جو بهارهIn order to study the effect of irrigation cut on dry matter remobilization and some of agronomy traits on spring barley, a field experiment was conducted by using a split-plot based on randomized complete block design (RCBD), in three replications, at agricultural and natural resource research center of Ardebil, in 2009. Irrigation treatments included normal irrigation (as local routine in past years), no-irrigation and irrigation cut at stage an thesis substituted in main plots, and spring barley genotypes, EBYTW-11, EBYTW-2, EBYTW-3, and EBYTW-7 were placed in sub-plots. Results showed that amount, efficiency and contribution of dry matter remobilization from various organs of plant to grains were increased with irrigation cut, so that the contribution of dry matter remobilization at no irrigation treatment and irrigation cut in stage an thesis were estimated 67.8 and 38.0 percent, respectively, higher than that normal irrigation treatment. Means comparing of interaction effects showed that EBYTW-2 genotype had higher dry matter translocation (culm and various organs total) and contribution to grain yield. the highest dry matter efficiency of culm and leaf was belongs to EBYTW-3 genotype and the highest dry matter efficiency of peduncle was obtained from EBYTW-11 genotype in no irrigation and irrigation cut at an thesis stage treatments, respectively. The plant height, head and panicle length decreased at no irrigation rather than normal irrigation treatment (33.9, 24.5, and 11.9 percent, respectively). Results showed this reduction were 47.4 and 16.9 percent for grain yield, also 36.6 and 9.9 percent for biological yield at no irrigation treatment and irrigation cut at thesis stage in compared with normal irrigation treatment. The EBYTW-2 genotype in head length, 1000-grain weight, grain and biological yield had higher value than other genotypes.Keywords: Irrigation, Remobilization, Agronomy traits, Yield, Spring barley2 -
به منظور گروه بندی ایستگاه های تحقیقات گندم کشور، با استفاده از یک شاخص بیولوژیکی، تعداد 15 رقم گندم با تیپ رشد و درجه ورنالیزاسیون متفاوت در 18 ایستگاه تحقیقاتی گندم طی سه سال زراعی (85-1384، 86-85 13و 87-1386) در سه تاریخ کاشت (20 مهر، 10 آبان و 30 آبان) در قالب طرح کرتهای خرد شده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار کشت گردید. عملکرد دانه و تاریخ ظهور سنبله بر ای تمامی تیمارها یادداشت و تعداد روز تا ظهور سنبله بعنوان یک معیار مناسب برای واکنش گیاه به شرایط اقلیمی محاسبه گردید. تجزیه واریانس مرکب سه ساله برای عملکرد دانه در تمام ایستگاه های مورد آزمایش انجام و مناسب ترین تاریخ کاشت هر منطقه و همچنین تیپ رشد مناسب برای مناطق مختلف تعیین گردید. در اکثر ایستگاه ها به جز زرقان و اصفهان، تاریخ کاشت اول بهتر از تاریخ کاشت دوم بود ویا اختلاف معنی داری با آن نداشت ولی تاریخ کاشت سوم درهیچ کدام ازگروه ها عملکرد دانه مناسبی نداشت. نتایج تجزیه خوشه ایبر اساس میانگین تعداد روز تا ظهور سنبله ژنوتیپ ها در تاریخ های کاشت مختلف، 18 ایستگاه مورد بررسی را در سه گروه کاملا مجزا قرار داد: گروه اول: ورامین، نیشابور، مشهد، کرج، زرقان، خرم آباد واصفهان، گروه دوم: اردبیل، اراک، همدان، میاندوآب، کرمانشاه (اسلام آباد)، قزوین، زنجان، خوی، جلگه رخ و اقلید،گروه سوم: داراب. در گروه اول و سوم عمدتا ارقام با تیپ رشد بهاره عملکرد بهتری نسبت به بقیه ارقام داشتند ولی در گروه دوم ارقام با تیپ رشد زمستانه و بینابین عملکرد بالاتری را نشان دادند. البته تغییرات مشاهده شده در رفتار ژنوتیپ های بینابین و بهاره در شرایط محیطی برخی از ایستگاه ها می تواند ناشی از تغییرات شرایط آب و هوایی این ایستگاه ها و یا دقیق نبودن اطلاعات موجود در خصوص نیاز ورنالیزاسیون آنها باشد که هر دو موضوع نیاز به بررسی و تحقیقات دقیق تری دارند.
کلید واژگان: گندم نان, روز تا ظهور سنبله, عملکرد دانه, تاریخ کاشت, سازگاری و پایداری عملکردTo classify the wheat breeding research stations of Iran, 15 lines/cultivars with different growth habits and vernalization requirements were grown in three sowing dates (12 Oct., 01 Nov. and 21 Nov.) in 18 research field stations in 2005-2008 cropping seasons. Experiments were carried out as split plot arrangements in randomized complete block design with three replications. Sowing dates were assigned to main plots and genotypes were randomized in sub-plots. Grain yield from all filed stations in three years were analyzed to determine the suitable sowing date for each location. Combined analysis of variance showed that the first date of sowing (Oct. 12) was suitable for most of the locations except Zarghan and Isfahan where the first and second dates of sowing were not significantly different. The third date of sowing was not suitable for any of test locations. Cluster analysis based on mean of the days to heading of genotypes in each date of sowing grouped 18 research stations into three groups:1) Varamin, Mashhad, Karaj, Zarghan, Isfahan, Khorramabad and Neishabour. 2) Ardebil, Arak, Hamadan, Miandoab, Kermanshah (Islamabad), Qazvin, Zanjan, Khoy, Jolgeh Rokh and Eqlid. 3) Darab. In the first and third groups spring wheat genotypes had higher grain yield, whereas in the second group winter and facultative wheat genotypes performed better. -
Mihan is a new bread wheat cultivar originated from the cross between Iranian cultivar Barakat with the Chinese cultivar 90-Zhong 87 at Karaj Research Station in 1995-96 cropping season. The F1 plants were grown at Karaj in 1996-97 cropping season, furthermore F2-F6 populations and regional preliminary yield nursery were evaluated at Ardebil Agricultural Research Station during 1997-2003 cropping seasons. Mihan was tested as C-84-8 prior to release. Mihan has been tested in yield trials under normal irrigation and post-anthesis drought stress conditions in cold regions of Iran. It yielded well under both conditions. The mean grain yield of Mihan under normal irrigation and post-anthesis drought stress conditions was higher (7787 and 5967 kgha-1) than the mean yield of national check cultivar Shahryar (7064 and 4714 kgha-1), respectively. Mihan is a winter wheat with amber kernel. Its average height is 84 cm and is resistant to the yellow rust. Its average thousand kernel weight under normal irrigation and drought condition was 43 and 34 gram, respectively. Mihan has grains with average protein and gluten contents of 11% and 26.4, respectively. Mihan was officially released in January 2011 for cultivation in cold regions of Iran with post-anthesis drought stress condition.
-
چکیده اصلاح و بهبود تحمل گندم به تنش های محیطی از جمله مهمترین هدف های اساسی اصلاح نباتات است و در بین تنش ها، تنش رطوبتی یکی از مهمترین عوامل محدودکننده در تولید پایدار گندم به شمار می رود. به منظور بررسی تحمل به تنش رطوبتی ژنوتیپ های مختلف گندم، شاخص های تحمل 24 ژنوتیپ گندم نان، تحت شرایط بدون تنش رطوبتی، تنش رطوبتی بعد از گرده افشانی و تنش رطوبتی قبل از گرده افشانی در سه آزمایش جدا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی آلاروق اردبیل مورد مقایسه قرار گرفتند. در ارزیابی تحمل و حساسیت ژنوتیپ های مورد مطالعه به تنش رطوبتی از شاخص های SSI (شاخص حساسیت به تنش)، MP (میانگین حسابی محصول دهی)، TOL (شاخص تحمل)، GMP (میانگین هندسی محصول دهی)، STI (شاخص تحمل به تنش)، K1STI (STIتعدیل شده برای شرایط بدون تنش رطوبتی) و K2STI (STI تعدیل شده برای شرایط تنش رطوبتی) استفاده شد. ژنوتیپ های شماره 15 و 21 در کلیه شرایط آبیاری، عملکرد دانه بالاتر از میانگین داشتند. این دو ژنوتیپ با بالاترین مقدار STI، در نمودار بای پلات در ناحیه با پتانسیل تولید بالا و حساسیت به خشکی پایین قرار گرفتند. در مجموع در هر دو شرایط تنش رطوبتی ژنوتیپ شماره 15 با توجه به TOL و STI (درتنش رطوبتی قبل از گرده افشانی به ترتیب با 11/2 و 05/1 در تنش رطوبتی بعد از گرده افشانی به ترتیب با81/0 و 28/1) از تحمل به تنش و عملکرد بالایی برخودار بود. نتایج حاصله از نمودار چند متغیره بای پلات و همبستگی شاخص ها با عملکرد دانه در شرایط بدون تنش و تنش رطوبتی نشان داد، شاخص های MP، GMP و STI نسبت به سایر شاخص ها در پیش بینی عملکرد از اهمیت بالائی برخوردار می باشند و با این شاخص ها می توان ژنوتیپ های متحمل را بهتر گزینش نمود. همچنین شاخص های K1STI و K2STI همراه با شاخص STI از شاخص های مهم انتخاب رقم برای شرایط مناسب و تنش می باشندکلید واژگان: گندم, شاخص مقاومت به خشکی, بای پلاتBreeding for environmental stress is one of the most important goals in plant breeding. Among stresses, drought stress has high influencing on limitation of wheat production. So, in order to find the best drought tolerant genotypes, 24 genotypes were planted in three separate experiments in Ardebil: one with optimum irrigation (control), another with water stress at pre-anthesis stage and the other with water stress at post-anthesis stage. RBCD experiment design with four replications was used. Stress Susceptibility Index (SSI), Mean Productivity (MP), Tolerance (TOL), Geometric Mean Productivity (GMP), Stress Tolerance Index (STI), Modified Stress Tolerance Index for optimum condition (K1STI) and Modified Stress Tolerance Index for water stress condition (K2STI) indices were used to evaluate susceptibility and tolerance of the genotypes. Results showed that, genotypes number 15 and 21 had higher grain yield than mean in all irrigation conditions. These genotypes had the highest STI and located at part of high yield potential and low sensitivity to drought in the biplot. According to TOL and STI, genotype number 15 had the highest water stress tolerant and highest yield in all studied conditions. Also, results of biplot analysis and correlation drought tolerant indices with YS and YP showed that STI, GMP and MP were the best indices for yield predicting. K1STI and K2STI along with STI were important indices to select genotype for control and stress conditions
-
Pishgam was selected from the progeny of a cross between Barakat Iranian bread wheat cultivar and Chinese 90-Zhong 87 winter-habit (Bkt/90-Zhong 87) in 1995. The F1 generation seeds were planted in Karaj station in 1995-96 cropping season. Selected-bulk method was applied to segregating generations from F2 to F5 generations for characters such as winter hardiness, plant height, straw strength, disease reaction, and plant and kernel type under irrigation in the field conditions of cold region at Ardabil Agricultural Research Station from 1996-97 to 2000-01 cropping seasons. Selected Individual plants were grown in F6 generation and selected plots were harvested in bulk and forwarded to F7 generation for evaluation in preliminary yield trial in Ardail in 2002-03. The new selection was entered into the national PRWY Tests and evaluated for grain yield, agronomic performance and disease reactions in trials grown in Ardabi, Zanjan, Karaj, Hamedan and Mashad under both normal and TDS conditions in 2003-04. Under TDS conditions, trials were irrigated by just the booting stage. Due to superior grain yield of newly selected line over check cultivars (8.707 tha-1 vs 6.549 tha-1 of Shahryar and 5.561 tha-1 of Cross of Shahriar under normal irrigation, and 4.959 tha-1 vs 3.541 tha-1 of Shahryar and 3.746 tha-1 of Cross of Shahi under TDS conditions) it was selected and forwarded to advanced trials. This line was tested in regional advanced trails of cold zone breeding program during 2004-05. Due to its superior characters including high grain yield, freezing tolerance and resistance to stripe and leaf rusts, it was considered to be included in adaptation trials. Therefore, as an elite promising line (designated as C-84- 5509) this line was evaluated in adaptation trial in six research stations of cold regions along with check cultivars (Toos and Cross of Shahi) during 2005-07. Based on results of two cropping seasons, this line produced 5.219 tha-1 grain yield in average in comparison to 4.684 tha-1of Toos and 3.851 tha-1 of Cross of Shahi under TDS conditions. The grain yield of C-84-5509 was 8.738 tha-1 compared to 7.840 tha-1 of Toos and 5.987 tha-1 of Cross of Shahi over six locations in two cropping seasons under normal irrigation. Based on stability parametric methods it was one of the most stable lines of the investigated gremplasm set. In respect to diseases resistance, its reaction to a newly spread of stripe rust race (166E134A+) was 0-5R against100S, 70S-100S and 70MS-100S for check cultivars Alvand, toos and Shahryar, respectively. Results of LT50 determination in plants sampled from cold region of Firoozkooh showed that LT50 of new line was about -15˚C against, -8,-10,-12 and -12C for check cultivars Alavand, Zarrin, Shahryar and Gaspard, respectively. Bread making quality of this line was assessed to be moderate to good based on 11.2% grain protein content, 50.4 grain hardiness and normal gluten elasticity. Validation trials in farmer's field conditions confirmed the grain yield and agronomic superiority of this line compared to check cultivars. This line is superior to other winter wheat cultivars and registered for production for cold regions of Iran
-
-
ارزیابی واکنش ارقام جدید گندم نان به شرایط متفاوت تنش خشکی از نظر عملکرد دانه و برخی صفات زراعی و فیزیولوژیکیبه منظور شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی و با عملکرد بالا، 24 ژنوتیپ جدید گندم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در سه رژیم رطوبتی، شامل بدون تنش خشکی (Yp)، تنش خشکی بعد از گرده افشانی (Ys1) و تنش خشکی قبل از گرده افشانی (Ys2) از سال 1376 لغایت 1379 بمدت سه سال در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل و آزمایشگاه ارزیابی شدند. براساس شاخص های TOL و SSI ژنوتیپ های گندم متحمل به تنش خشکی ولی با عملکرد پایین و بر مبنای شاخص های MP، GMP و STI ژنوتیپ های گندم متحمل به تنش خشکی اما با عملکرد بالا مورد شناسایی قرار گرفتند. همبستگی شاخص های تحمل و حساسیت به خشکی نشان داد که شاخص های MP، GMP و STI با Yp، Ys1 و Ys2 همبستگی مثبت و بسیار معنی دار اما شاخص های TOL و SSI با Yp به ترتیب همبستگی مثبت معنی دار و غیر معنی دار ولی TOL و SSI با Ys1 و Ys2 اکثرا همبستگی منفی نشان دادند. بر مبنای نمودار سه بعدی، ژنوتیپ های گندم به چهار گروه A، B، C و D تقسیم بندی شدند و در نتیجه تعداد پنج ژنوتیپ متحمل به خشکی و با عملکرد بالا با شماره های 4، 13، 14، 15 و 21 مورد شناسایی قرار گرفتند. صفات طول پدانکل، تعداد سنبلجه های عقیم در سنبله، ارتفاع بوته و وزن هزار دانه دارای وراثت پذیری بالا بودند. علاوه بر این میزان تراوش یونی محتوی سلولی به منظور تعیین میزان خسارت غشا سیتوپلاسمی و پایداری غشا بعد از اعمال تنش خشکی در مرحله شکم خوش و سنبلجه رفتن در شرایط تنش خشکی قبل از گرده افشانی ارزیابی شدند. ژنوتیپ های شماره 1، 13 و 21 دارای غشا سیتوپلاسمی پایدار و حداقل میزان خسارت غشا بودند. شاخص های پایداری غشا سیتوپلاسمی و خسارت غشا ژنوتیپ های گندم، در شرایط اعمال تنش خشکی در مرحله شکم خوش وراثت پذیر نبودند ولی این شاخص ها در وضعیت اعمال تنش خشکی در مرحله سنبله رفتن از وراثت پذیری نسبتا بالایی برخوردار بودند.
کلید واژگان: ژنوتیپ, شاخص های تحمل به خشکی, عملکرد دانه, غشا سیتوپلاسمی, گندم, وراثت پذیری
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.