به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

انسیه فلاح نوروزی نژاد

  • فیروزه حسینی اصفهانی، انسیه فلاح نوروزی نژاد، نازنین مصلحی، پروین میرمیران، فریدون عزیزی
    مقدمه
    رژیم غذایی با چگالی انرژی بالا زمینه ساز چاقی و دیابت نوع 2 است، اما بررسی های انجام شده در این زمینه معدود می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط چگالی انرژی رژیم غذایی و خطر بروز دیابت نوع 2 بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه ی حاضر به صورت مورد شاهدی لانه گزیده روی 178 فرد دیابتی که بعد از 9 سال پی گیری، در مطالعه ی قند و لیپید تهران به این بیماری مبتلا شدند، انجام گرفت. برای هر مورد 3 کنترل به صورت تصادفی از افراد سالم انتخاب شد. چگالی انرژی، از تقسیم کل کالری حاصل از مواد غذایی و نوشیدنی ها بر مقدار ماده مصرفی تعیین گردید.
    یافته ها
    میانگین سنی زنان 5/6±43 سال و مردان 12±5/44 سال بود. رژیم غذایی با چگالی انرژی بالا، با دریافت بالای کالری، چربی، کربوهیدرات و گوشت فراوری شده ارتباط مستقیم، و با دریافت پایین سبزی و میوه ارتباط معکوس داشت (05/0P<). چگالی انرژی رژیم غذایی در زنان، پس از تعدیل برای عوامل خطر بروز دیابت نوع 2 و کل انرژی دریافتی (28/2OR=، 02/0P=) و کل چربی دریافتی (15/2OR=، 03/0P=) با خطر دیابت نوع 2 ارتباط داشت، در مردان بعد از تعدیل برای عوامل خطر دیابت و کالری و چربی دریافتی این ارتباط دیده نشد.
    نتیجه گیری
    در بررسی حاضر ارتباطی بین خطر دیابت نوع 2 و چگالی انرژی رژیم غذایی در مردان دیده نشد، اما در زنان بعد از تعدیل عوامل مداخله گر ارتباط مثبت میان خطر دیابت نوع 2 و چگالی انرژی رژیم غذایی مشاهده نگردید.
    کلید واژگان: دیابت نوع 2, چگالی انرژی, دیابت, مطالعه ی قند و لیپید تهران
    Firoozeh Hosseini Esfahani, Ensieh Fallah Nowroozinejad, Nazanin Moslehi, Dr Parvin Mirmiran, Dr Fereidoon Azizi
    Introduction
    Dietary energy-dense foods predispose to obesity and may be associated with risk of type 2 diabetes; therefore, the aim of our study was to investigate the association between dietary energy density (DED) and the risk of type 2 diabetes.
    Materials And Methods
    In this matched nested case-control study, 178 new onset cases of diabetes were selected from among participants of the Tehran Lipid and Glucose Study, and followed for over 9 years. Each case was randomly matched with 3 controls from among participants who had not developed diabetes. Dietary intakes were determined using a valid and reliable food frequency questionnaire. DED was calculated as energy intakes (kcal) from foods and beverages divided by the weight (grams) of foods.
    Results
    The mean ages of participants were 43±6.5 and 44.5±12 years, in women and men respectively. Individuals with higher DED had higher calories, total fat, carbohydrate and processed meat intakes and lower fruit and vegetable intakes in men and women (P<0.05). Energy density was positively associated with incident diabetes in women, after adjustment for diabetes risk factors and total calorie intake (OR: 2.28, P trend=0.02) or total fat intake (OR: 2.15, P trend=0.03), an association which was not significant in men.
    Conclusion
    In this nested case-control study, there was positive association between DED and risk of type 2 diabetes in women.
    Keywords: Type 2 diabetes_Energy density_Diabetes_Tehran Lipid_Glucose Study
  • انسیه فلاح نوروزی نژاد، سمیه حسین پور نیازی، پروین میرمیران، مهدی هدایتی، حسین دلشاد
    مقدمه
    استرس اکسیداتیو نقش مهمی در بیماری زایی و عوارض دیابت دارد. از طرفی مصرف حبوبات می تواند اثرات مفیدی بر بهبود شاخص های استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به دیابت داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر دریافت حبوبات غیر سویا روی شاخص های استرس اکسیداتیو، مانند LDL اکسید شده (ox-LDL)، مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) در این بیماران بود.
    مواد و روش ها
    در این کارآزمایی بالینی تصادفی متقاطع، 24 فرد مبتلا به دیابت نوع 2 و دارای اضافه وزن، در دامنه ی سنی80-50 سال، انتخاب شدند. افراد به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده ی رژیم غذایی بر پایه ی تغییرات درمانی شیوه ی زندگی (کنترل) و یا دریافت کننده ی رژیم غذایی بر پایه ی تغییرات درمانی شیوه ی زندگی به همراه حبوبات (جایگزینی2 واحد حبوبات در سه روز هفته به جای واحد گوشت دریافتی) تقسیم شدند. طول هر یک از رژیم ها 8 هفته بود که با یک دوره شستشوی 4 هفته ای از هم جدا می شدند. ابتدا و انتهای هر دو مرحله ی دریافت رژیم غذایی گلوکز ناشتای سرم، ox-LDL، MDA و TAC بیماران اندازه گیری شد.
    یافته ها
    رژیم مداخله با کاهش ox-LDL (5/0±1/3- در برابر 4/0±7/0-، 003/0P=)، MDA (2/0±1/1- در برابر 1/0±3/0- 0، 006/0P=) و قند خون ناشتا (7/6±7/28- در برابر 5/5±5/19-، 001/0 P <) همراه بود، اما تفاوت معنی داری در تغییرات TAC بین دو گروه مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    رژیم غذایی TLC بر مبنای دریافت حبوبات غیر سویا شاخص های استرس اکسیداتیو و قند خون را در بیماران دیابتی بهبود می بخشد.
    کلید واژگان: دیابت نوع 2, حبوبات, LDL اکسید شده, مالون دی آلدئید, ظرفیت تام آنتی اکسیدانی
    Ensieh Fallah Noroozinejad, Somaye Hosseinpour Niazi, Dr Parvin Mirmiran, Dr Mehdi Hedayati, Dr Hossein Delshad
    Introduction
    Oxidative stress plays a key role in the pathogenesis of late diabetic complications, the markers of which could be improved by the beneficial effects of legumes.
    Materials And Methods
    In this randomized crossover trial, 24 overweight subjects, aged 50-80 years, with type 2 diabetes, were selected. We aimed to determine the effects of non-soybean legumes consumption on oxidative stress markers such as ox-LDL (oxidative LDL), MDA (Malonedialdehyde) and TAC (total antioxidant capacity) in type 2 diabetic patients. The subjects were randomly assigned into two groups, receiving two diets – the TLC (controls) or the TLC diet with legumes (receiving 2 servings of legumes instead of meat three days of the week in the TLC diet). Duration of each diet was 8 weeks with a 4 week wash-out period. At the beginning and end of each dietary period, fasting plasma glucose, ox-LDL, MDA, TAC and weight were measured.
    Results
    After the nutritional intervention, diabetic patients, those individuals who followed the legume-based TLC diet had significant reduction in ox- LDL (-3.1±0.5 vs. -0.7±0.4; P=0.003) and MDA (-1.1±0.2 vs. -0.3±0.1; P=0.006), but no change was observed in the TAC and BMI of the case and control groups.
    Conclusions
    The legume-based TLC diet improves oxidative stress markers in diabetic patients, compared to the legume-free TLC diet.
    Keywords: Type 2 diabetes_Legumes_oxidative LDL_Malonedialdehyde_Total antioxidant capacity
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال