به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ایوب ملا احمد نالوسی

  • ایوب ملا احمد نالوسی، فریده بنی اسدی، محمد فظیلتی، بهزاد ادریسی، پژمان آزادی*

    این پژوهش بهمنظور ارزیابی اثر تیمارهای دمایی مختلف بر ترکیبات بیوشیمیایی و صفات رشدی پیازهای سنبل اجرا گردید. در این آزمایش پیازهای سنبل رقم Blue jacket به مدت 4 هفته در معرض تیمارهای دمایی 5، 10، 15 و 20 درجه سانتی گراد قرار گرفته و صفات بیوشیمیایی شامل میزان کربوهیدرات های محلول، پروتئین، تری گلیسرید، آنزیم های پراکسیداز و آمیلاز در طول انبارداری و همچنین صفات اندازه برگ، اندازه گل آذین، قطر ساقه، طول ساقه، تعداد برگ و شروع گلدهی در طول دوره رشدی مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی نتایج نشان داد که تیمارهای 5 و 10 درجه سانتی گراد دارای بیشترین میزان کربوهیدرات های محلول، پروتئین و تری گلیسرید بوده و تیمارهای 15 و 20 درجه سانتی گراد دارای بیشترین میزان فعالیت آنزیمی بودند. همچنین، در بررسی طول فصل رشدی پیازهای تیمار شده، مشخص شد که تیمارهای دمایی 5 و 10 درجه سانتی گراد دارای رشد بهتری بوده و شروع گلدهی سریعتری داشند. به طور کلی با توجه به نتایج بدست آماده، برای نگهداری پیازهای سنبل قبل از کاشت، دماهای 5 و 10 درجه سانتی گراد برای افزایش کیفیت گل و تسریع گلدهی سنبل توصیه می گردد.

    کلید واژگان: انبارداری, تری گلیسرید, فعالیت آنزیمی, کیفیت گل, کربوهیدرات های محلول
    Ayoub Molaahmad Nalousi, Farideh Baniasadi, Mohammad Fazilati, Behzad Edrisi, Pejman Azadi*

    Effect of different temperature treatments on the biochemical compounds and growth parameters of Hyacinthus orientalis cv. Blue jacket bulbs were evaluated under different temperature (5, 10, 15 and 20 °C). After four weeks, biochemical traits such as carbohydrate solution, protein, triglyceride, peroxidase and amylase during storage were measured. After the storage period they were planted in pots and some physiological traits during season growth were examined. Storing at 5 and 10 °C showed the highest carbohydrate solution, protein and triglyceride content and highest enzyme activities were observed in 15 and 20 °C treatments. Moreover, during the growing season the plant treated with 5 and 10 °C showed higher growth rate and earlier flowering time. Overall, according to the results, to achieve high quality and rapid flowering, storage temperature of 5 or 10 °C are recommended in hyacinth bulbs before planting.

    Keywords: Carbohydrate Solution, Enzyme Activity, Flower Quality, Storage, Triglyceride
  • فائقه سلیقه دار، علیرضا صفری، ایوب ملااحمد نالوسی، صابر اوستان
    آلوئه ورا یکی از معروف ترین گیاهان زینتی است که به طور گسترده در ساخت دارو و مواد آرایشی مورد استفاده قرار می گیرد. آزمایشی با هدف بررسی اثر نسبت های مختلف پیت و پرلیت بر خصوصیات کمی و کیفی آلوئه ورا به صورت اسپلیت پلات در زمان در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج بستر کشت شامل پیت، پیت و پرلیت (1:3 حجمی)، پیت و پرلیت (1:1 حجمی)، پیت و پرلیت (3:1 حجمی) و پرلیت (کرت اصلی) در پنج زمان مختلف (کرت فرعی) اجرا شد. نتایج نشان داد که اضافه کردن پرلیت به محیط کشت پیت باعث افزایش میزان رشد و شاخص های کمی و کیفی آلوئه ورا شده است. بیشترین میزان آنتی اکسیدان، فنل کل، آلوئین و درصد وزن خشک از گیاهان کشت شده در محیط کشت پیت و پرلیت (3:1 حجمی) به دست آمد. اما بیشترین تعداد برگ، ارتفاع گیاه، تعداد پاجوش، وزن ریشه، وزن برگ، وزن کل، وزن ژل و وزن ماده خشک برگ در گیاهان کشت شده در محیط کشت پیت و پرلیت (1:1 حجمی) مشاهده شد. طبق نتایج این تحقیق، برای افزایش شاخص های کمی و کیفی آلوئه ورا می توان محیط کشت پیت و پرلیت (1:1 حجمی و 3:1 حجمی) را توصیه کرد.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, فنل کل, آلوئین, ژل
    F. Salighehdar, A. R. Safari, A. Molaahmad Nalousi, S. Avestan
    Aloe vera is one of the most popular ornamental plants that is widely used in production of medicines and cosmetics. To investigate the effect of different ratios of peat and perlite on quantitative and qualitative characteristics of Aloe vera, a split-plot experiment, arranged as completely randomized design, with five substrates (peat, peat and perlite (1:3 v/v), peat and perlite (1:1 v/v), peat and perlite (3:1 v/v) and perlite, (main plots)) at five different times (sub-plots) was conducted. Results showed that adding perlite to peat substrate increased the growth rate and quantitative and qualitative indices of A. vera. Maximum amount of antioxidants, total phenols, aloin and dry weight of plants were observed in peat and perlite substrate (3:1 v/v). But, maximum number of leaves, plant height, number of shoots, root weight, leaf weight, total weight, gel weight and dry weight of leaves were observed in plants grown in peat and perlite substrate (1:1 v/v). Based on these results, the peat and perlite substrate (1:1 and 3:1 v/v) could be recommended to increase quantitative and qualitative indices of Aloe vera.
    Keywords: Antioxidant, Total phenol, Aloin, Gel
  • ایوب ملااحمد نالوسی، پژمان آزادی*، هدایت باقری

    گسترش بی رویه شهرنشینی، صنعتی شدن، افزایش استفاده از وسایل نقلیه شهری و عدم توسعه فرهنگی هماهنگ با این تغییرات، سبب افزایش آلودگی هوا در کلان شهر ها شده است. با توسعه صنعتی شدن و شهرسازی مدرن، خانه های امروزی نیز از وسایل و تجهیزات مدرن استفاده می کنند که به خاطر مواد شیمیایی بکار گرفته شده در آنها، کیفیت هوای داخل منازل را تحت تاثیر قرار می دهند. دانشمندان نشان داده اند که در این شرایط هوای داخل خانه 5 تا 7 برابر آلوده تر از هوای بیرون است. افزایش کیفیت هوای داخل ساختمان ها با افزایش جمعیت شهرنشین و همچنین صرف بیشتر وقت مردم در منازل و اداره ها یکی از مسایل مهم جامعه مدرن است. سوال اصلی این است که چگونه می توان هوای داخل خانه و اداره را برای افراد سالم تر کرد؟ یکی از راه های کارآمد و کم هزینه برای کاهش آلودگی داخل منازل و اداره ها، استفاده از گیاهان زینتی جذب کننده و تصفیه کننده آلاینده های هوا است. بنابراین با توجه به نتایج بدست آمده جهت کاهش آلودگی هوا، در هر 9 مترمربع از فضای خانه و محل کار استفاده از گیاهان زینتی مانند افرای پرچین، ارکیده، اسپاتی فیلوم، آزالیا، آلویه ورا، بنت قنسول، پاپیتال، پوتوس ابلق، داوودی، دراسنا، درخت پول (پاچیرا)، ژربرا، زنبق رشتی، سرخس برگ شمشیری، شفلرا، فیکوس، فیکوس بنجامین، کروتون، گل گندمی، نخل بامبو، نخل بهشتی، زاموفیلیا، فونیکس و سینگونیوم پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: آلودگی هوا, ترکیبات آلی فرار, گیاهان زینتی
    Ayoub Molaahmad Nalousi, Pejman Azadi*, Bagheri Hedayat

    In the modern world, unbridled urbanization, industrialization, increased use of motor vehicles and a lack of cultural development in line with those changes are eroding air quality in major population centers. By developing modern industrialization and urbanization, nowadays using the modern equipment is increasing and indoor air quality is affected by chemicals which applied in such equipment. Scientists found that indoor air could be 5 to 7 times more polluted than outside. As people spend more and more time in the homes or in offices quality improvement of indoor air became one of the most important concerns of modern societies. Here, the main question is that how can we make indoor air healthier for people? According to many studies, one of the most efficient and cost-effective ways is taking advantage of ornamental plants for absorbing and removing air pollutants. Overall, for reduction of indoor air pollution using at least one ornamental plants such as Acer campestre, Cymbidium sinense, Spathiphyllum wallisii, Rhododendron simsii, Aloe barbadensis, Euphorbia pulcherrima, Hedera helix, Epipremnum aureum, Chrysanthemum spp, Dracaena fragrans, Pachiraaquatica, Gerbera daisy, Hemer ocallisfulva, Nephrolepis exaltatabostoniensis. Schefflera arboricola, Ficus elastic, Ficus benjamina Codiaeum variegatum Chlorophytum comosum, Chamaedora seifizii, Howea forsteriana, Zamioculcas zamiifolia, Phoenix roebelenii and Syngonium podophyllum per 9 m2 at home or offices are strongly recommended.

    Keywords: Air pollution, Ornamental plant, Volatile Organic Compounds (VOCs)
  • ایوب ملااحمد نالوسی، عبدالله حاتم زاده، محمود قاسم نژاد*، محمدحسن علی بیگلویی
    تنش خشکی از مهم ترین عوامل محیطی محدود کننده رشد چمن ها در مناطق خشک و نیمه خشک است. در پژوهش حاضر، تغییرات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی دو گونه چمن، Agrostis stolonifera var. palustris و Festuca arundinacea Schreb. var ky 31 طی یک دوره 40 روزه تنش خشکی (نیروی مکش 70-75 سانتی بار خاک) با فواصل زمانی 10 روز یک بار و همچنین مرحله رشد مجدد در پایان دوره تنش ارزیابی گردید. گیاهان شاهد در مدت اعمال تنش خشکی به طور منظم در حد ظرفیت زراعی خاک (نیروی مکش 20-25 سانتی بار خاک) آبیاری شدند. نتایج نشان داد که با طولانی شدن مدت تنش، محتوای نسبی آب برگ و میزان کلروفیل برگ به طور معنی داری کاهش پیدا کرد. میزان نشت یونی و غلظت پرولین برگ طی تنش خشکی به طور معنی داری افزایش یافت و در زمان آبیاری مجدد در پایان دوره تنش خشکی به سطح شاهد رسید. میزان فعالیت آنزیم های پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز برگ تا 30 روز پس از آغاز تنش خشکی در گونه های F. arundinacea Schreb. و A. stolonifera افزایش و پس از آن کاهش یافت. در گونه F. arundinacea Schreb. فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز تا 20 روز پس از آغاز تنش افزایش و سپس کاهش نشان داد. همچنین در گونه F. arundinacea Schreb. فعالیت آنزیم کاتالاز در طول تنش افزایش و در زمان رشد مجدد کاهش یافت. در گونه A. stolonifera طی تنش خشکی و رشد مجدد فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز به طور معنی داری نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافت. در مجموع، نتایج نشان داد که گونه مقاوم F. arundinacea Schreb. تحت شرایط تنش خشکی دارای نشت یونی کمتر، محتوای نسبی آب برگ بیشتر و تخریب کلروفیل کمتری در مقایسه با گونه حساس A. stolonifera بوده است.
    کلید واژگان: Agrostis stolonifera, Festuca arundinacea Schreb, _ آنزیم های آنتی اکسیدان, تنش خشکی, پرولین
    Ayoub Molaahmad Nalousi, Abdollah Hatamzadeh, Mahmood Ghasemnezhad *, Mohammad Hassan Alibiglouei
    Drought stress is a main limiting factor of turfgrass growth in arid and semi-arid regions. Therefore، in this study، the physiological and biochemical changes in two turfgrass species Agrostis stolonifera and Festuca arundinacea schreb during drought stress (70-75 centibar) in a 40-day period and recovery were investigated. Control plants during drought stress were regularly irrigated at soil field capacity (20-25 centibar). The results showed that leaf relative water content and leaf chlorophyll content with long-term stress decreased. Electrolyte leakage and proline during drought stress significantly increased and in recovery stage، the level of electrolyte leakage and proline reached to the control. The activity of peroxidase and superoxide dismutase in two turfgrass significantly increased after 30 days and then significantly reduced. In F. arundinacea schreb the activity of ascorbat peroxidase after 20 days significantly increased and then significantly reduced. Also، in F. arundinacea schreb species the activity of catalase increased during drought stress and in recovery stage the activity of catalase reduced. In studied species during drought stress and recovery stage، the activity of ascorbat peroxidase and catalase significantly increased compared to the control. These results suggested that the resistant species F. arundinacea schreb، under drought stress had a low level of electrolyte leakage، higher level of relative water content and chlorophyll destruction was less than A. stolonifera.
    Keywords: Agrostis stolonifera, Festuca arundinacea Schreb., Antioxidant enzymes, Drought stress, Proline
  • شایان احمدیان، رضا فتوحی قزوینی *، محمود قاسم نژاد، ایوب ملااحمد نالوسی

    گلایسین بتائین یکی از مهم ترین ترکیبات محلول سازگار (compatible solute) است که جایگزین آب آزاد سلول شده، ضمن ایفای نقش آنتی اکسیدانی، وظیفه حفاظت از پروتئین ها و غشا را نیز دارد. وجود آن در برخی گیاهان سبب افزایش مقاومت به تنش های مختلف غیر زیستی مانند تنش دمای پایین می شود. در بررسی حاضر، تاثیر کاربرد خارجی گلایسین بتائین در تنش دمای پایین روی نهال های دو ساله لیموآب شیراز به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار شامل 5 سطح گلایسین بتائین (صفر (شاهد)، 5/2، 5، 5/7 و 10 میلی مولار) و 5 سطح تنش دمایی (6-، 4-، 2-، 0، 2 درجه سانتیگراد) ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تیمارهای 5/7 و 10 میلی مولار گلایسین بتائین در مقایسه با سایر غلظت ها، به طور معنی داری بر میزان فعالیت پراکسیداز طی تنش سرمایی به غیر از دمای 2 درجه سانتیگراد، موثر است. همچنین تیمار 10 میلی مولار گلایسین بتائین به طور معنی داری میزان پروتئین کل بافت های برگ را طی تنش سرمایی افزایش داد. با این وجود، غلظت های مختلف گلایسین بتائین روی صفات لیپید پراکسیداسیون، نشت یونی، ظرفیت آنتی اکسیدانی و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز تاثیر معنی داری نداشتند. به نظر می رسد این ترکیب در حفاظت پروتئین ها و از جمله پراکسیداز ها موثر بوده است ولی عدم تغییر سوپراکسید دیسموتاز در همه تیمارهای سرمایی با گلایسین بتائین احتمالا به دوره و شدت کم تنش مربوط باشد. به علاوه، گلایسین بتائین در نهال های لیموآب ظرفیت آنتی اکسیدانی را افزایش نداد و نقش آن در حفاظت غشا در این آزمایش تایید نشد.

    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانی, تنش سرمایی, گلایسین بتائین, لیموآب شیراز
    Shayan Ahmadiyan, Reza Fotouhi Ghazvini, Mahmood Ghasemnezhad, Ayoub Molaahmad Nalousi

    Glycine betaine (GB) is an important compatible solute that acts as a substitute for water molecules release protein and membrane protection and also acts as active oxygen scavengers. In some plants، accumulation of this compound causes resistance to various stresses such as low temperature. In this experiment، the effect of exogenous application of GB and low temperature stress was investigated on Mexican lime in factorial experiment based on complete randomized design with three replications. Glycine betaine was applied at five levels (0، 2. 5، 5، 7. 5 and 100 mM) and also plants were subjected to five temperature treatments (2، 0، -2، -4 and -6°C). Results showed that spraying by 7. 5 and 10 mM GB as compared to other concentrations apart from the temperature at 2°C significantly increased the activity of peroxidase (POD) during the stress. Also، 10 mM of GB increased the total protein during the low temperatures in leaf tissues significantly. However، different concentrations of GB had not any clear effact on other characteristics such as lipid peroxidation (MDA)، ion leakage (EC)، total antioxidant capacity (DPPH sc%) and superoxide dismutase (SOD). It seemed that GB had protected the proteins such as peroxidase. In this study SOD content did not change during treatments that may depended on the low duration of stress. In addition، GB without antioxidant role in Mexican lime، could not protect the membrane from proxidation.

    Keywords: Antioxidant Enzymes, Cold stress, Glycine betaine, Mexican lime
  • A. Molaahmad Nalousi, A. Hatamzadeh*, M. Ghasemnezhad, M.H. Biglouei
    Water deficit is a major limiting factor for turfgrass growth in arid and semi-arid regions. Thus, in this study the drought tolerance of two turfgrass species, creeping bentgrass (Agrostis stolonifera var. „Palustris‟) and tall fescue (Festuca arundinacea schreb var. „Ky 31‟) was investigated by sodium nitroprusside (material that release nitric oxide (NO)). A facrtorial experiment was carried out in completely randomized design with three replications. Three factors including; two turfgrass species, four levels of nitric oxide and four levels of drought stress. The results showed that drought stress and NO treatment had not significant effect on shoot length of both grass species. Drought stress significantly increased electrolyte leakage, but NO treatment reduced electrolyte leakage in drought stress conditions. In both turfgrass species, leaf relative water content decreased with increasing soil suction, but NO treatment maintained the leaf relative water content higher than untreated plants. In tall fescue NO significantly reduced peroxidase activity during drought stress when compared to the untreated plants, but in creeping bentgrass NO significantly increased activity of this enzyme. In both turfgrass species, superoxide dismutase activity of leaves decreased with increasing soil suction, however, different concentrations of NO significant increased the activity of this enzyme when compared to control. Finally, it appears that the nitric oxide by supresing free oxygen radicals and increasing antioxidant enzymes activity decreased electrolyte leakage and increased leaf relative water content, and as a result decreased drought stress damage in the turfgrasses.
    Keywords: Antioxidant enzymes, Drought stress, Electrolyte leakage, Nitric oxide
  • S. Ahmadiyan, R. Fotohi Ghazvini, M. Ghasemnejad, A. Nalousi*
    Drought stress is one of the most important limiting factors for plant growth and productivity. Synthesis of glycine betaine in some plants has improved the tolerance to environmental stress. In this study, the effects of glycine betaine (0, 2.5, 5, 7.5, 10 mM) and four levels watering (100% FC, 75% FC, 50% FC, and 25% FC) were investigated on two-year old Mexican lime seedlings during two months. Following treatments, lipid peroxidation, electrolyte leakage, total protein, antioxidant capacity, peroxidase and superoxide dismutase activity were evaluated. Results showed that 7.5 and 10 mM treatments of glycine betaine prevented reduction of peroxidase activity during drought stress. In addition, 10 mM treatment of glycine betaine prevented significant loss of total protein. However, glycine betaine had no effects on some traits such as lipid peroxidation, electrolyte leakage, antioxidant capacity and superoxide dismutase activity. However, 50% FC level, increased antioxidant capacity. Content of malondialdehyde was added by low watering. This study shows that, glycine betaine at different concentrations could not enhance antioxidant capacity in seedlings while has protected proteins and may antioxidant enzymes such as peroxidase. This compatible solute has probably affected drought resistance through protection of some enzymes, substitution for water release and osmoregulation.
    Keywords: Antioxidant, Drought stress, Glycine betaine, Mexican lime
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال