فهرست مطالب بهروز کلیدری
-
مقدمه
جراحی های چاقی، مشکلاتی نظیر تشکیل سنگ صفراوی به دنبال کاهش وزن سریع بعد از جراحی به همراه دارد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط تجویز Ursodeoxycholic acid (ارسوبیل-UDCA) در پیشگیری از تشکیل سنگ صفراوی، بعد از سه نوع عمل جراحی چاقی (اسلیو، امگا و کلاسیک) انجام شد.
روش هادر یک مطالعه ی هم گروهی، تعداد 444 بیمار که بین فروردین ماه 1398 لغایت شهریورماه 1399 در بیمارستان های الزهرا(س) و سینا اصفهان تحت عمل جراحی چاقی قرار گرفته بودند، بر اساس مصرف یا عدم مصرف UDCA به دو گروه درمانی A (تحت درمان) و B (بدون درمان با UDCA) تقسیم شده و 6 ماه پس از جراحی، تحت سونوگرافی کیسه صفرا قرار گرفتند. همچنین شاخص توده ی بدنی بیماران (Body mass index) BMI قبل و بعد از عمل جراحی در دو گروه بیماران اندازه گیری و ثبت گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های Chi-square و رگرسیون Poisson انجام شده است.
یافته هااز مجموع 444 بیمار بعد از جراحی چاقی، 222 بیمار (50 درصد) داروی UDCA را مصرف کرده بودند. در سونوگرافی پیگیری 6 ماه بعد از عمل، گروه A، 16 بیمار (7/2) و گروه B، 45 بیمار (20/27 درصد) دارای سنگ صفراوی بوده اند. تفاوت در بروز سنگ صفراوی بین دو گروه مصرف کننده داروی UDCA با گروه بدون مصرف UDCA، از نظرآماری، معنی داری بود. از طرف دیگر، بین افت مقدار BMI و بروز سنگ صفراوی در بعد از عمل جراحی چاقی، یک ارتباط غیرمستقیم مشاهده شد.
نتیجه گیرینتایج مطالعه ی حاضر نشان داد، در بیماران بعد از جراحی چاقی، استفاده ی پیشگیرانه از داروی UDCA در دوزهای مختلف بسته به نوع جراحی چاقی، بروز سنگ صفراوی، بطور معنی داری کاهش یافت.
کلید واژگان: سنگ صفراوی, جراحی چاقی, اورسودزوکسی کولیک اسید}BackgroundBariatric surgeries are accompanied by problems such as gallstone formation following the rapid weight loss after the surgery. This retrospective cohort research intended to study the relationship between Ursodeoxycholic acid (UDCA) administration and prevention of gallstone formation after three types of bariatric surgery.
MethodsIn this cohort study, 444 patients who underwent bariatric surgery in Al-Zahra and Sina Hospitals between March 2019 and August 2020 were divided into group A (UDCA-treated patients) and group B (untreated patients). The patients followed up six months after the surgery through gallbladder ultrasonography. In addition, Body mass index (BMI) values were recorded before and after the surgery. Data analysis was done using Chi-square and Poisson regression tests.
FindingsHalf of the 444 patients (50%) received UDCA. The follow-up ultrasound showed that gallstones had formed in sixteen (7.2%) of the patients in group A and 45 (20.27%) in group B. There was an indirect relationship between the rapid decline of BMI and the formation of gallstones following bariatric surgery.
ConclusionAccording to findings from this research, the patients who received a prophylactic dose of UDCA post-bariatric surgery in various doses showed lower gallstone formation than those who didn’t receive UDCA medication.
Keywords: Body Mass Index, Bariatric Surgery, Gallstone, Incidence, Ursodeoxycholic Acid} -
مقدمه:
این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ی خصوصیات درد شکمی بعد از اعمال جراحی چاقی با دو تکنیک Laparoscopic one-anastomosis gastric bypass (LOAGB) و Laparoscopic roux-en-Y gastric bypass (LRYGB) در بیماران مبتلا به چاقی مفرط، انجام شد.
روش هااین مطالعه ی توصیفی- تحلیلی آینده نگر، بر روی 114 بیمار مبتلا به چاقی مفرط کاندیدای جراحی باریاتریک انجام شد. بیماران با روش نمونه گیری در دسترس و تداومی در یکی از دو گروه LOAGB و LRYGB قرار گرفتند. خصوصیات درد شکمی بیماران دو گروه در بازه های زمانی معین (1، 2، 10، 20، 30 و 90 روز بعد از عمل جراحی) با استفاده از پرسش نامه ی McGill pain questionnaire، بررسی و مقایسه شد.
یافته هافراوانی درد شدید شکمی در گروه LOAGB در زمان 48 ساعت بعد از عمل جراحی به طور معنی داری (050/0 > P) بیشتر از گروه LRYGB بود. بیشترین محل توزیع درد در 5 بازه ی زمانی اول در دو گروه در ربع تحتانی چپ شکم بود. فراوانی توصیف درد مبهم در 2 و 10 روز پس از عمل جراحی در گروه LOAGB به طور معنی داری بیشتر از LRYGB بود. فراوانی الگوی درد دوره ای نیز در 2، 10 و 20 روز پس از عمل جراحی در گروه LOAGB به طور معنی داری بیشتر از LRYGB بود.
نتیجه گیریهیچ تفاوت معنی داری در فراوانی بروز درد شکمی و توزیع آن در بین دو گروه LOAGB و LRYGB وجود ندارد. با این وجود، تصمیم گیری قطعی در خصوص انتخاب تکنیک جراحی باریاتریک به منظور مواجهه با درد شکمی کمتر، به مطالعه ی بیشتری نیاز دارد.
کلید واژگان: درد شکمی, جراحی باریاتریک, چاقی, بایپس معده, الپاروسکوپی}BackgroundThis study aimed to investigate and compare the characteristics of abdominal pain after bariatric surgery with two techniques of Laparoscopic One-Anastomosis Gastric Bypass (LOAGB) and Laparoscopic Roux-en-Y Gastric Bypass (LRYGB) in patients with morbid obesity.
MethodsThis prospective descriptive-analytical study was conducted on 114 patients who were candidates for bariatric surgery. Patients were entered to study in one of two groups of LOAGB and LRYGB by convenient and continuous sampling. The characteristics of abdominal pain of patients were investigated and compared at certain periods (24 and 48 hours and 10, 20, 30, and 90 days after surgery) using McGill Pain Questionnaire.
FindingsThe frequency of severe abdominal pain in the LOAGB group within 48 hours after surgery was significantly higher than the LRYGB group (P < 0.05). The highest abdominal pain distribution at the first 5 time periods in the two groups was in the left lower quadrant of the abdomen. The frequency of description of ambiguous pain within 48 hours and 10 days in the LOAGB group was significantly higher than LRYGB. The frequency of pattern of periodical (intermittent) pain at the periods of 48 hours and 10 and 20 days after surgery in the LOAGB group was significantly higher than LRYGB.
ConclusionThe results of this study showed that there was no significant difference in the frequency of abdominal pain and its distribution between LOAGB and LRYGB groups. However, the definitive decision to choose a bariatric surgery technique for lower abdominal pain requires further study.
Keywords: : Abdominal pain, Bariatric surgery, Obesity, Gastric bypass, Laparoscopy} -
مقدمه
چاقی از مشکلات شایع جوامع بشری در عصر حاضر می باشد. استفاده از روش های مختلف جراحی باریاتریک، به طور وسیع جهت درمان آن به کار گرفته می شود. این مطالعه، با هدف مقایسه ی میزان کاهش وزن و نمایه ی توده ی بدنی در بیماران چاقی مفرط کاندیدای جراحی باریاتریک به روش Single anastomosis gastric bypass (SAGB) </strong>با آناستوموز گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی 5/3 با طول 30 و 45 میلی متر انجام گرفت.
روش ها:
در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1398 در بیمارستان های الزهرا (س) و آیت الله کاشانی اصفهان، 80 بیمار تحت عمل جراحی بای پس معده با آناستوموز گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی برشی، در دو گروه 40 نفره توزیع شدند. در گروه اول، گاستروژژنوستومی ایجاد شده با استاپلر خطی برشی با قطر 5/3 × 30 و در گروه دوم با قطر 5/3 × 45 میلی متر انجام گردید. بیماران در 6 ماه بعد از عمل، تحت پی گیری قرار گرفتند و میزان کاهش وزن و کاهش نمایه ی توده ی بدنی در دو گروه تعیین و مقایسه گردید.
یافته ها:
میانگین کاهش نمایه ی توده ی بدنی در گروه تحت عمل گاستروژژنوستومی با استاپلر خطی برشی با قطرهای 5/3 × 30 و 5/3 × 45 میلی متر به ترتیب 79/4 ± 79/12 و 37/5 ± 37/12 کیلوگرم/مترمربع بود و تفاوت معنی داری در هر دو گروه دیده شد (001/0 > P)، اما اختلاف بین دو گروه، معنی دار نبود (710/0 = P).
نتیجه گیری:
نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد آناستوموز گاستروژژونوستومی با هر دو قطر 30 و 45 میلی متر باعث کاهش وزن بیماران در طی شش ماه بعد از عمل می شود و تفاوتی بین این دو قطر آناستوموز وجود ندارد.
کلید واژگان: بای پس معده, نمایهی تودهی بدنی, گاستروژژنوستومی}BackgroundObesity is one of the most common problems in community. Bariatric surgery is widely used to treat obesity. The aim of this study was compare the weight loss and body mass index (BMI) in obese patients undergoing single bariatric surgery with Single anastomosis gastric bypass (SAGB) with 3.5 mm linear stapler anastomosis with 30 mm and 45 mm diameters.
MethodsIn a randomized clinical trial study in 2019 in Alzahra and Kashani hospitals in Isfahan, Iran, 80 patients undergoing gastric bypass surgery with an anastomosis with gastrojejunostomy with linear shear stapler were divided into two groups of 40. The first group underwent SAGB surgery with 30 mm for their diameter of gastrojejunostomy anastomosis, and in the second group, this diameter was considered 40 mm. Patients were followed for 6 months after surgery, and the amount of weight loss and BMI changes were determined and compared in two groups.
FindingsThe mean decrease of BMI in gastrojejunostomy diameter of 30 and 45 millimeters was 12.79 ± 4.79 and 12.37 ± 5.37 kg/m2</sup>, and the decrease of BMI was significant in both groups (P < 0.001), but no significant difference were seen between the two groups (P = 0.71).
ConclusionThe results show that gastroesophageal anastomosis with both diameters of 30 and 45 mm reduce the weight of patients during the next six months of operation, and there is no difference between these two diameters of anastomosis.
Keywords: Gastric bypass, Body mass index, Gastrojejunostomy} -
مقدمهچاقی به عنوان یکی از مشکلات عمده ی بهداشتی، همواره مورد توجه بوده است، اما بیشتر مطالعات، بیماری های همراه چاقی را مورد بررسی قرار داده اند و مطالعات انجام شده نیز به علت تاثیر بالای مولفه های فرهنگی و قومیتی بر روی کیفیت زندگی برای جامعه ی ما قابل استفاده نیستند. از این رو، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، طراحی پرسش نامه ی اختصاصی برای بررسی کیفیت زندگی بیماران چاق با توجه به عوامل فرهنگی و قومیتی بود.روش هاسوالات پاسخ باز از بیماران در مورد کیفیت زندگی پرسیده شد و پرسش نامه ی اولیه ی سوال بسته شامل 58 سوال تهیه شد که توسط 36 مورد از بیماران تکمیل گردید و نتایج به دست آمده، ارزیابی و اعتبارسنجی شد. پس از اصلاح، پرسش نامه ی 54 سوالی حاصل، توسط 114 نفر از بیماران تکمیل گردید و روایی و پایایی آن ارزیابی شد. از روش های آمار توصیفی، تحلیل عاملی تاییدی، قابلیت اطمینان، تحلیل همبستگی و مدل سازی پرسش نامه ی 6 عاملی استفاده شد.یافته هاقابلیت اطمینان پرسش نامه ی اولیه ی 58 سوالی، با استفاده از ضریب Cronbach''s alpha برابر با 870/0 بود که بر اساس آن، پرسش نامه ای 54 سوالی تهیه شد. آزمون کفایت نمونه برداری و آزمون Bartlett، مناسب بودن حجم نمونه و تحلیل عاملی استفاده شده برای شناسایی ساختار مدل عاملی را نشان داد. ضریب اعتبار کلی پرسش نامه ی نهایی با استفاده از Cronbach''s alpha برابر 913/0 به دست آمد.نتیجه گیریمقاله ی حاضر با طراحی پرسش نامه ی کیفیت زندگی بیماران چاق با بررسی و تایید مدل 6 عاملی، امکان بررسی کیفیت زندگی و عملکرد بیماران چاق را با توجه به مولفه های فرهنگی و قومیتی جمعیت مورد مطالعه فراهم آورد.کلید واژگان: چاقی, کیفیت زندگی, پرسش نامه, تحلیل عاملی, روایی}BackgroundObesity has always been considered as a major health problem but most studies survey the comorbidities of obesity on patients and due to the influence of culture and ethnicity factors on quality of life, other studies cannot be used for our society. The aim of this study was designing a questionnaire to evaluate quality of life among patients with obesity according to cultural and ethnicity factors.MethodsCases were asked to fill open-ended questions about quality of life affected by obesity and initial closed questionennaire containing 58 questions was designed and 36 patients were asked to fill it. The results were analyzed and the content validity and relevance were determined. The initial questionnaire was modified and the questionnaire with 54 questions completed by 114 cases and its validity and reliability were evaluated. We used descriptive statistical methods, confirmatory factor analysis, reliability, correlation analysis and modeling of 6-factors questionnaire in this article.
Findings: For the initial 58-questions questionnaire, Cronbach's alpha was 0.870, which indicated the proper validation and according to it, the 54-questions questionnaire was designed. Sampling sufficiency test and Bartlett's test showed the adequacy of sample size and factor analysis used to identify the structure factor model, respectively. The final questionnaire had a reliability coefficient of 0.913 according to Cronbach's alpha.ConclusionThist study, by designing a quality of life questionnaire for patients with obesity via reviewing and approving the six-factor model, provides an instrument for evaluating quality of life and functional status among these patients based on ethnicity and cultural factors.Keywords: Obesity, Quality of life, Questionnaire, Factor analysis, Validity} -
مقدمهبیماری سنگ های صفراوی یکی از مشکلات شایع در جامعه می باشد و هم اکنون، کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک به عنوان روش استاندارد طلایی درمان آن شناخته می شود. هدف از این مطالعه، بررسی اعمال جراحی کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک انجام شده طی سال های 1390-1388 در بیمارستان آموزشی الزهرای (س) اصفهان به منظور تعیین فراوانی عوارض بود.روش هادر این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی گذشته نگر، پرونده های بیماران واجد شرایط مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات دموگرافیک، عوارض زودرس و علت جراحی ثبت شد. به طور کلی، 683 کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در بازه ی زمانی مورد مطالعه انجام گرفته بود که از این تعداد، 314 مورد با روش انتخاب تصادفی ساده، مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری 2χ، دقیق Fisher و t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هااز بین 314 بیمار مورد بررسی، 75 نفر (9/ 23 درصد) مرد و 239 نفر (1/ 76 درصد) زن بودند. در این بین، 248 مورد (0/ 79 درصد) با اندیکاسیون کولیک صفراوی، 56 مورد (8/ 17 درصد) با کوله سیستیت حاد، 9 مورد (9/ 2 درصد) با پانکراتیت صفراوی و 1 مورد (3/ 0 درصد) با پولیپ کیسه ی صفرا تحت عمل جراحی قرار گرفتند. به طور کلی، عوارض مرتبط با کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در 12 مورد (8 /3 درصد) گزارش شد. شایع ترین عارضه، نشت صفرا بود که در 4 مورد (3/ 1 درصد) رخ داد؛ در رده ی بعدی، تنگی بعد از عمل جراحی قرار داشت که در 3 مورد (0/ 1 درصد) ایجاد شد. عوارض دیگر شامل سنگ صفرای به جا مانده 2 مورد (6/ 0 درصد)، خون ریزی 1 مورد (3/ 0 درصد)، آمبولی ریوی 1 مورد (3/ 0 درصد) و پنوموتوراکس 1 مورد (3/ 0 درصد) بود. تبدیل عمل به روش باز، در 4 مورد (3/ 1 درصد) نیاز شده بود. هیچ موردی از مرگ و میر وجود نداشت.نتیجه گیریدر مجموع، این مطالعه به ما نشان می دهد که کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک به عنوان روش انتخابی و استاندارد درمان سنگ های کیسه ی صفرا، با میزان موفقیت بالایی همراه بوده و میزان بروز عوارض در آن، به نسبت پایین بوده است.
کلید واژگان: کوله سیستکتومی, لاپاروسکوپی, عارضه}BackgroundGallstone is one of the commonly encountered diseases in the general population. Laparoscopic cholecystectomy (LC) is now accepted as the “gold standard” for the treatment of gallstone. The purpose of this study was to present our data about the type and the incidence of complications of laparoscopic cholecystectomy.MethodsA retrospective study was performed on the medical records of patients underwent laparoscopic cholecystectomy during the 2009 to 2011 in Alzahra Hospital, Isfahan, Iran. 683 laparoscopic cholecystectomies were performed during this period, of which, 314 cases were selected randomly and studied. The data were analyzed using chi-square, Fisher's exact and t tests.FindingsAmong 314 studied patients, 75 (23.9%) were men and 239 (76.1%) were women. 248 cases (79.0%) with indication of biliary colic, 56 (17.8%) with acute cholecystitis, 9 (2.9%) with biliary pancreatitis and 1 (0.3%) for gallbladder polyps were operated. The complications associated to laparoscopic cholecystectomy were reported in 12 cases (3.8%). The most common complication was bile leakage in 4 patients (1.3%) occurred by stenosis after the surgery in 3 cases (1.0%). Other complications were gallstones remaining in 2 cases (0.6%), bleeding in 1 case (0.3%), thromboembolism in 1 case (0.3%) and pneumothorax in 1 case (0.3%). Conversion to open surgery was required for 4 patients (1.3%) and no deaths were reported.ConclusionOur study suggests that laparoscopic cholecystectomy, as the procedure of choice for gallbladder stone treatment, has been associated with a high success rate and the incidence of complications was acceptably low.Keywords: Cholecystectomy, Laparoscopy, Complication} -
سابقه و هدفآسیب به عروق بزرگ شکمی عارضه ایی نادر در اعمال جراحی دیسک کمر است و عدم تشخیص به موقع آن منجر به عوارض بسیار وخیم و حتی مرگ بیمار می شود. احتمالا به علت بروز بالینی متفاوت این عارضه کمتر از میزان واقعی آن تشخیص داده می شود.
معرفی مورد: در این گزارش یک مرد 30 ساله با آسیب به آئورت شکمی در حین عمل جراحی دیسک L4/L5 و درمان آن معرفی می شود.نتیجه گیریحساسیت و دقت جراح در تشحیص و اقدام سریع در درمان عامل پیشگیری از عواض و مرگ احتمالی ناشی از این عارضه است.
کلید واژگان: آئورت, عوارض عروقی, جراحی دیسک کمر}BackgroundIntra-abdominal great vessel injury is a rare complication of lumbar intervertebral disc operations. However it may be underestimated for its unpredictable clinical manifestations. Delay in proper diagnosis and appropriate management of the sequellae often results in death of the patient.Materials And MethodsA 30-year-old man with aortic injury during L4/L5 posterior discectomy is presented and its management discussed.ConclusionAttention of the surgical team and rapid intervention is the key factor in treatment, prevention of severe complications and even death. -
سابقه و هدفابتلا به چاقی مرضی باعث بروز عوارض زیادی در بیماران می شود که تسریع در درمان آنها می تواند منجر به کاهش این عوارض شود. یکی از روش های درمان این افراد جراحی محدود کننده به نام گاستریک باندینگ می باشد.مواد و روش هااین مطالعه مقطعی روی 30 بیمار که BMI بیشتر از 35 داشته، به بیماری زمینه ای همراه با آن مبتلا بوده و در نهایت کاندید جراحی گاستریک باندینگ شده بودند، صورت گرفت. BMI و بیماری های زمینه ای همراه، قبل و بعد از عمل و عوارض زودرس و دیررس بعد از عمل تعیین شده و در فرم اطلاعاتی مربوط ثبت گردید.نتایجاز 30 بیمار مورد مطالعه، 27 نفر (90 درصد) زن و 3 نفر (10 درصد) مرد بودند. با گذشت یک ماه 7/6 درصد افراد مبتلا به عوارض زودرس و پس از آن 7/26 درصد افراد مبتلا به عوارض دیررس شدند. هیچ مورد مرگ و میر در افراد مطالعه دیده نشد. میانگین وزن اولیه بیماران 2/22± 3/123 کیلوگرم و BMI اولیه آنها 1/7± 9/46 کیلوگرم بر متر مربع بود. بعد از گذشت یک سال، BMI افراد 6/6± 8/16 کاهش یافت و به 1/5±5/31 کیلوگرم بر متر مربع رسید (01/0=P).نتیجه گیریبا توجه به اینکه جراحی گاستریک باندینگ باعث کاهش وزن، BMI و بهبود بیماری های زمینه ای در مبتلایان به چاقی مرضی شده و عوارض محدودی دارد، این روش جراحی جهت درمان چاقی مرضی توصیه می شود.
کلید واژگان: چاقی مرضی, گاستریک باندینگ, شاخص توده بدنی}BackgroundPatients with morbid obesity have different signs. The overall morbidity rate among the patients with 50% over-weigh is twice. Many types of operations are invented to overcome the problem, one of which is gastric banding with mesh.Materials And MethodsThirty patients treated with gastric banding with mesh were identified for this study. A prosthetic mesh was used to create a small upper gastric pouch. All patients were checked 1 and 6 months post operation. Moreover, 14 patients were followed 12 mouths after the operation.ResultsNinety percent of the patients were female and the rest were male. The average age of 43.3% of the patients was between 30-40 years and 60% of them have one or more co-morbid disease in the beginning of the study. Early and late complication was seen in 6.7% and 26.7% of the patients, respectively. The morbidity rate was 0%. The mean primary weight was 123±22/2 kg with a BMI of 46.9±7.1. After 1 mouth the mean weight excess was 10±4/6 kg, the mean BMI 43±7.3 (P<0.0001), and the mean BMI excess 3/9±1/8. In the end of the study the mean BMI was 31.5±5.1 and the mean BMI excess 16/8±6/6.ConclusionThis study shows that the acceptable rate of BMI excess is 1, 6 and 12 mouths after the gastric banding. Moreover, 6 months post operation many of the complications of obesity were improved. Considering the limited and reversible complications of the procedure, gastric banding with mesh can be used as a useful treatment of very obese patients. -
زمینه و هدفاستفاده از کورتیکواستروئید و آنتی هیستامین درکاهش چسبندگی مؤثر بوده است. هدف از انجام این تحقیق تعیین اثر ترکیبی متیل پردنیزولون وکلماستین در جلوگیری ازتشکیل چسبندگی پریتوئن در موش می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه 40 موش مذکر در دو گروه بیست تایی به صورت تصادفی تقسیم شدند. پس از بی هوش کردن این موش ها جدار شکم باز شده و 10 برش طولی تقریبا 1 سانتیمتر بر روی سطح پریتوئن در سمت راست در دیواره قدامی داده شده و سپس قطعه ای از پریتوئن نیز به ابعاد 2×2 سانتیمتر مربع از سطح قدامی دیواره چپ شکم برداشته شد. در گروه مورد کلماستین با دوز μg/kg50 و متیل پردنیزولون با دوز mg/kg 40 داخل پریتوئن تزریق شد و در گروه شاهد به همین میزان نرمال سالین تزریق شد. پس از 20 روز موش ها تحت لاپاراتومی مجدد قرار گرفتند و وجود چسبندگی، تعداد باندهای چسبنده و درجه چسبندگی بر اساس مشاهده مستقیم، در هر گروه مشخص شد. نتایج با آزمون مان ویتنی و آزمون دقیق فیشر آنالیز شد.
کلید واژگان: چسبندگی پریتوئن, متیل پردنیزولون, کلماستین}Introduction &ObjectiveCorticosteroids and Antihistamines have been effective in reducing adhesion formation. This study was performed to examine the effect of clemastin - methyl prednisolone combination in the prevention of intra-abdominal adhesions after lapartomy in rats.Materials and MethodsThe samples included 40 healthy, male rats that were randomly assigned to the case and control groups. The rats, used in the experiment, were from the same generation and the same age, weighting about 230±20g. Each rat was anesthetized with ketamine-hydrochloride (5mg/kg). Using sterile technique, the abdominal cavity was entered via a 4cm vertical midline incision. Ten longitudinal incision, each of them 1cm in length, were incised in the internal port of their right abdominal wall and a 2×2 (cm)2 piece of peritoneum was excised from the left side. Concurrently, clemastin (50 µg/kg) and methyl-prednisolone (40 mg/kg) was injected intra peritonealy in case group. Then, 20 days later, they had a second laparatomy for assessing the grade of adhesions. At last, the findings were analyzed by Mann-Whitney and fisher exact tests (P -
سابقه و هدفمطالعات بالینی مقدماتی تاثیر گاباپنتین در ایجاد بی دردی و کاهش نیاز به مخدرها بعد از عمل جراحی را نشان داده اند. هدف این مطالعه بررسی میزان مصرف پتدین بعد از عمل جراحی عمومی در دریافت کنندگان گاباپنتین می باشد.مواد و روش هادر مطالعه توصیفی حاضر 196 بیمار که تحت عمل جراحی عمومی قرار گرفته بودند، بررسی شدند. 102 نفر از آنها mg 1200گاباپنتین، 2 ساعت قبل از عمل جراحی دریافت کردند و 94 نفر از بیماران گاباپنتین مصرف نکردند. برای بیماران گروه گاباپنتین متعاقب تجویز دوز اول، mg600 گاباپنتین در سه دوز به فاصله 8، 16 و 24 ساعت به صورت خوراکی داده شد. بیماران هر دو گروه که تقاضای مسکن داشتند، mg25 پتدین به صورت تزریق وریدی دریافت کردند. میزان کل دوز پتدین مصرفی برای هر بیمار از تا 24 ساعت بعد از عمل ثبت شد. استفراغ، سرگیجه و خواب آلودگی به صورت وجود یا عدم وجود و درد بیمار با معیار VAS مورد ارزیابی قرار گرفتند و سپس اطلاعات با آزمون های آماریmann Whitney، مجذور کای،OR و CI مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایجمیانگین سن بیمار 8/15±4/45 سال بود. گاباپنتین سبب کاهش مصرف پتدین بعد از عمل جراحی (001/0>P) و نیز سرگیجه (019/0=P) شد که البته همراه با افزایش قابل ملاحظه ای در ایجاد خواب آلودگی (007/0=P) بود. این در حالی است که تفاوت معنی داری بین مصرف گاباپنتین و استفراغ مشاهده نشد.نتیجه گیریتجویز دوز کلی mg3000 گاباپنتین طی عمل جراحی در 24 ساعت اول بعد از عمل با کاهش درد بعد از عمل و کاهش مصرف پتدین همراه است، اما خطر بروز خواب آلودگی و سرگیجه وجود دارد.
کلید واژگان: گاباپنتین, ضد دردهای مخدر, درد بعد از عمل}BackgroundAddiction to opioid drugs is considered as a problem throughout the world. Addiction can be studied concerning: social, medical and psychological aspects. The social aspect of addiction is quite important. For example, the negative result of addiction test is a requirement for marriage and job by law. On the other hand, frauds in addiction tests have been reported (such as displacement of urine from bladder, alkalization or acidification of urine and taking of diuretics or oral contraceptives).Materials And MethodsIn the present study, two different chronic morphine administration protocols (tolerance and dependency models) were applied. Estrogen and progesterone were given prior and simultaneously with morphine. After the last injection of morphine, urine samples were taken every 6 h for 24 h. Then morphine was quantitatively detected by High Performance Liquid Chromatography (HPLC). Data analysis was performed using two-way ANOVA and repeated measures ANOVA test followed by Student-Newman-Keuls test. Conjugated morphine was measured by the subtraction of free part of morphine from the total one in the urine samples.ResultsOur results indicated that prior administration of estrogen and progesterone increased the metabolism of morphine 6 and 12 h after the last injection, while no significant change was detected after 18 and 24 h.ConclusionIn summary, it can be concluded that estrogen and progesterone transiently affect the metabolism of morphine. Thus, the effect of the sex hormones on morphine metabolism is not clinically important. -
بررسی و مقایسه اثر متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از چسبندگی پریتوان پس از اعمال جراحی در راتهدف. استفاده از کورتیکو استرویید و آنتی هیستامین ها در کاهش واکنش های التهابی موثر بوده است. هدف از انجام این تحقیق تعیین و مقایسه اثر متیل پردنیزولون و کلماستین در جلوگیری از تشکیل چسبندگی پریتونئال در رات می باشد.
روش ها. در این مطالعه 90 رات مذکر در 3 گروه 30 تایی تقسیم شدند. پس از بیهوش کردن این رات ها جدار شکم باز شده و 10 برش طولی تقریبا یک سانتی متر بر روی سطح پریتوئن در سمت راست در دیواره قدامی داده شد و سپس قطعه ای از پریتوئن نیز به ابعاد 2×2 سانتی متر مربع از سطح قدامی دیواره چپ شکم برداشته شد. گروه 1 بعنوان گروه شاهد، گروه 2 بعنوان دریافت کننده متیل پردنیزولون و گروه 3 دریافت کننده متیل پردنیزولون و کلماستین با هم بودند. پس از 20 روز رات ها تحت لاپاراتومی مجدد قرار گرفتند و تعداد باندهای چسبنده در هر گروه و grading چسبندگی مشخص شد. نتایج با آزمون Mann- Whitney و T-test و ANOVA آنالیز شده و P<0.05 معنی دار تلقی شد.
نتایج. در %60 رات های گروه 1، در %46.7 راتهای گروه 3 و 2، 1-2 باند چسبیده داخل پریتوئن مشاهده شد.
(P=<0.001). در %33.3 راتهای گروه 1، در %20 راتهای گروه 2 و در %10 رتهای گروه 3، 3-4 باند چسبنده مشاهده شد (P<0.001). در گروه 3 هیچگونه گرید 3 و 4 چسبندگی نداشتیم ولی در گروه 2 (%16.7) چسبندگی گرید 4 و چسبندگی گرید 3 نداشتیم. در گروه 1 (%40) راتها چسبندگی گرید 4 و (%10) چسبندگی گرید 3 داشتند (P=<0.0001).
نتیجه گیری. متیل پردنیزولون به تنهایی و به همراه کلماستین باعث کاهش معنی دار در تعداد چسبندگی های داخل پریتوئن و کاهش شدت درجه چسبندگی می شود که این کاهش در گروه دریافت کننده متیل پردنیزولون و کلماستین بارزتر می باشد.
کلید واژگان: چسبندگی های پریتونئال, متیل پردنیزولون, کلماستین, رات}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.