به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

بهمن صمدی

  • بهلول قربانیان*، بهروز قربانزاده، عسگر ایران پور، بهمن صمدی

    مداخله ی نوروفیدبکی توام با تمرین مقاومتی بر تغییرات سطوح هورمون های مرتبط با ترکیب بدنی تاثیر داشته باشد. لذا هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین مقاومتی تکی و ترکیبی با نوروفیدبک بر سطوح سرمی کورتیزول، گلوبولین پیوندی هورمون جنسی و شاخص های ترکیب بدنی در مردان جوان بود. 30 نفر مردان جوان بصورت تصادفی در گروه های تمرین مقاومتی(تعداد=10 نفر؛ میانگین±انحراف معیار سنی، 05/2±2/20؛ شاخص توده بدنی، 12/1±1/24)، تمرین مقاومتی + نوروفیدبک (تعداد=10 نفر؛ میانگین±انحراف معیار سنی، 21/2±5/20؛ شاخص توده بدنی، 35/1±3/24)و کنترل (تعداد=10 نفر؛ میانگین±انحراف معیار سنی، 11/2±3/20؛ شاخص توده بدنی، 05/1±1/24)تقسیم شدند. گروه های مورد مداخله به مدت هشت هفته تمرین مقاومتی (3 جلسه در هفته/ 60 دقیقه در هر جلسه/ با شدت افزایش تدریجی از 40-20 درصد یک تکرار بیشینه در شروع تا 90-85 درصد در پایان جلسات) یا مقاومتی + نوروفیدبک (تمرین مقاومتی مذکور همراه با تحریک الکتریکی 30 دقیقه ای مغز مشتمل بر افزایش و تقویت موج آلفا در ناحیه T3 و تقویت آلفا و سرکوب تتا در ناحیه Pz) را اجرا کردند. در مراحل پیش و پس آزمون سطوح هورمون های کورتیزول، گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی و شاخص های ترکیب بدنی اندازه گیری شد (05/0≥p). سطوح کورتیزول سرمی گروه های تمرین مقاومتی (001/0=p) و تمرین مقاومتی + نوروفیدبک (008/0=p) نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت. همچنین سطوح گلوبولین پیوندی هورمون جنسی در گروه تمرین مقاومتی+ نوروفیدبک نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت (001/0=p). نسبت سطوح مطلق کورتیزول به گلوبولین پیوندی به هورمون جنسی در گروه های تمرین مقاومتی و تمرین مقاومتی+ نوروفیدبک نسبت گروه کنترل تفاوت معنی داری (001/0=p) داشت. بنابراین تغییرات کاهشی سطوح کورتیزول در مردان جوان با تمرین مقاومتی + نوروفیدبک نسبت به تمرین مقاومتی بیشتر صورت می گیرد. این در حالی است که سطوح گلوبولین پیوندی هورمون جنسی در هر دو گروه تمرین مقاومتی+ نوروفیدبک و تمرین مقاومتی تغییرات افزایشی دارد.

    کلید واژگان: کورتیزول, گلوبولین پیوندی به هورمون جنسی, تمرین مقاومتی, نوروفیدبک, مردان جوان
    Bahloul Ghorbanian *, Behrouz Ghorbanzadeh, Asghar Iranpour, Bahman Samadi

      It seems that neurofeedback intervention with resistance training have an effect on changes in hormone levels related to body composition. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of single and combined resistance training with neurofeedback on serum levels of cortisol, sex hormone binding globulin and body composition indices in young males. Thirty young men were randomly assigned to resistance training (n = 10; mean±SD age, 20/2±2/05; BMI, 24/1±1/12), resistance training + neurofeedback (n = 10; mean±SD age, 20/5±2/21; BMI, 24/3±1/35), and control (n = 10; mean±SD age, 20/3±2/11; BMI, 24/1±1/12) groups. Intervention groups performed resistance training for eight weeks of (3 sessions per week / 60 minutes per session / with a gradual increase in intensity from 20-40% of a maximum repetition at the beginning to 85-90% at the end of sessions) or resistance + neurofeedback (They performed the resistance exercise with 30 minutes of electrical stimulation of the brain, including increasing and amplifying the alpha wave in the T3 region and amplifying the alpha and suppressing theta in the Pz region).In the pre- and post-test stages, levels of cortisol, sex hormone-binding globulin, and body composition indices were measured (p≤0.05). Serum cortisol levels of resistance training (p = 0.001) and resistance training + neurofeedback (p = 0.008) groups were significantly different from the control group. Sex hormone-binding globulin levels of resistance training + neurofeedback were significantly different from the control group (p = 0.001). The ratio of absolute levels of cortisol to sex hormone binding globulin in resistance training and resistance training + neurofeedback groups was significantly different from the control group (p = 0.001). Therefore, decreasing changes in cortisol levels in young men with resistance training + neurofeedback occur more than resistance training. However, sex hormone binding globulin levels increased in both resistance training + neurofeedback and resistance training groups.

    Keywords: cortisol, Sex Hormone Binding Globulin, resistance training, Neurofeedback, Young Men
  • بهلول قربانیان*، بهروز قربانزاده، عسگر ایرانپور، بهمن صمدی
    سابقه و هدف

    کاهش سطوح تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات به عنوان ریسک فاکتورهای آنابولیکی تهدیدکننده سلامتی عمومی در افراد جوان معرفی شده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرین مقاومتی همراه  با نوروفیدبک بر سطوح سرمی تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات در مردان جوان است.

    مواد و روش ها

    30 نفر از مردان جوان در گروه تمرین مقاومتی (10 نفر)، تمرین مقاومتی و نوروفیدبک (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت هشت هفته تمرین مقاومتی و نوروفیدبک را به صورت سه جلسه متناوب در هفته اجرا کردند. در مراحل پیش و پس آزمون سطوح هورمون های تستوسترون و دهیدرواپی آندروسترون سولفات اندازه گیری شد. برای مقایسه میانگین های بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس ترکیبی و برای مقایسه میانگین های درون گروهی از آزمون تی همبسته استفاده شد.

    یافته ها

    سطوح سرمی تستوسترون افزایش معناداری را پس از تمرین مقاومتی و تمرین مقاومتی ترکیبی با نوروفیدبک نسبت به گروه کنترل در مردان جوان داشت (01/0=p). مقادیر دهیدرواپی آندروسترون سولفات افزایش معنا داری بهتری در گروه تمرین مقاومتی ترکیبی با نوروفیدبک نسبت به تمرین مقاومتی داشت (01/0=p). همچنین سطوح سرمی کورتیزول نسبت به گروه کنترل در گروه تمرین مقاومتی و نوروفیدبک کاهش معنا دار (001/0=p)، ولی در گروه تمرین مقاومتی کاهش غیرمعنا داری (31/0=p) داشت.

    نتیجه گیری:

     به نظر می رسد هورمون های آنابولیکی و کاتابولیکی نسبت به تحریک الکتریکی مغز همراه با تمرین مقاومتی پاسخ بهتری دارند.

    کلید واژگان: تستوسترون, دهیدرواپی آندروسترون سولفات, تمرین مقاومتی, نوروفیدبک
    Bahloul Ghorbanian*, Behrouz Ghorbanzadeh, Asgar Iranpour, Bahman Samadi
    Background and Aim

    Decreased levels of testosterone and dehydroepiandrosterone sulfate (DHEA-S) have been reported as anabolic risk factors for  health in young people. The aim of the present study was to investigate the effect of resistance training and resistance training with neurofeedback on serum levels of testosterone and DHEA-S in young males. 

    Materials and Methods

    A total of 30 young males were divided into resistance training (n=10), resistance training and neurofeedback (n=10), and control (n=10) groups. The training groups performed resistance training and neurofeedback training for eight weeks. In both pre- and posttests, the levels of testosterone and DHEA-S were measured. Combined analysis of variance was used to compare the means between groups and paired t-test was used to compare the means within the group.

    Results

    Compared to control group, serum testosterone levels increased significantly following resistance training and resistance training with neurofeedback in young males (p=0.01). Also, dehydroepiandrosterone sulfate levels, compared to resistance training group, had a significantly higher increase in the resistance training with neurofeedback group (p=0.01). Also, serum cortisol levels were significantly reduced (p = 0.001) in the resistance training with neurofeedback group, but its reduction in the resistance training group was not found to be significant (p = 0.31), as
    compared with the control group. .

    Conclusion

    Anabolic and catabolic hormones appear to respond better to electrical stimulation of the brain with resistance training.

    Keywords: Testosterone, DHEA-S, Resistance Training, Neurofeedback
  • بهمن صمدی، ایمان معصومی دهقی *، حسن قائدعلی
    در این پژوهش، به بررسی جوشکاری گشودگی روی یک پوسته آلومینیومی و بررسی تاثیر ترتیب جوشکاری بر تنش های پسماند و اعوجاج بعد از جوشکاری به کمک شبیه سازی المان محدود در نرم افزار تحلیل گر آباکوس پرداخته شده و با شبیه سازی در نرم افزار سیسولد، نتایج این دو نرم افزار نیز مقایسه شده اند. همچنین با استفاده از داده های تجربی، به مقایسه نتایج شبیه سازی و آزمایش تجربی پرداخته شده است. نتایج نشان داده است که توزیع دمایی در نقاط مختلف مسیرجوشکاری یکنواخت نمی باشد که مهمترین عامل این رخداد، غیریکنواختی هندسه جوشکاری است. هرچه تعداد مراحل جوشکاری بیشتر شود، باز توسعه حرارتی و همچنین اختلاف بین پیک های حرارتی در موقعیت های مختلف بیشتر خواهد شد که این خود بر توسعه تنش های پسماند و همچنین اعوجاج بعد از جوشکاری اثر گذار خواهد بود. نتایج بررسی تنش های پسماند حاکی از آن است که هرچه تعداد ترتیب های جوشکاری بیشتر شود، پیک تنش های پسماند کاهش پیدا می کند و توزیع یکنواخت تری در تنش ها ایجاد می شود. موضوع حائز اهمیت در اعوجاج ایجاد شده در این سازه، میزان کشیدگی به داخل و همچنین تغییر مکان و تغییرشکل مسیرجوشکاری است. نتایج نشان می دهد که هرچه میزان اعوجاج در ناحیه جوش (کشیدگی به بیرون) بیشتر باشد به همان نسبت میزان کشیدگی به داخل بیشتر خواهد بود.
    کلید واژگان: ترتیب جوشکاری, المان محدود, تنش پسماند, اعوجاج
    B. Samadi, I. Masoumi Dehaghi *, H. Ghaedali
    In this research, opening welding on an aluminum shell and investigating the effect of welding sequence on residual stresses and distortion after welding by finite element simulation have been investigated. Then, the results are compared in ABAQUS and SYSWELD.Using experimental data, simulation and experimental results are compared. The temperature distribution is not uniform in different area of the welding zone, the most important factor in this incident is the non-uniform welding geometry. Thermal retransmission and the difference between thermal pick in different situations increases with increase of welding steps, which will affect the development of residual stresses as well as distortion after welding. The peak of the residual stresses is reduced and more uniform distribution occurs as the number of welding sequences increases.. The results show that the higher the distortion in the weld region (the elongation), the greater the amount of elongation. Also, the amount of elongation will be greater, with the higher the distortion in the weld area.
    Keywords: Welding sequence, Finite element, Residual stress, Distortion
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال