فهرست مطالب ثریا جواهری

اشکال مختلف نمایش در ایران، به واسطه ی ویژگی های منحصربه فردشان از زوایای گوناگونی امکان بررسی دارند. دراین میان تعزیه، از شناخته شده ترین نمایش های ایرانی، جنبه های شاخصی دارد که دامنه ی پژوهشی گسترده ای را فراهم میسازد. از مهمترین ویژگی هایی که کمتر به آن پرداخته شده حضور پررنگ و فعال کودکان در این نمایش است. بررسی این حضور ابعاد متنوعی دارد؛ تعریف کودک در تعزیه، جایگاه کودکان در متون مختلف تعزیه، انواع نقش هایی که کودکان میتوانند بپذیرند، شباهت ها و تفاوت های اجرای آنها با دیگر شبیه خوانان، عناصری که میتوانند پیونددهنده ی حضور کودکان و مفهوم »هنر مقدس« در این نوع از نمایش شوند و نمادهای مرتبط با حضور آنها تنها بخشی از مواردی اند که میتوان به آنها پرداخت. این پژوهش سعی بر آن داشته تا با توجه به پیشینه ی پژوهشی موجود در ارتباط با تعزیه، جایگاه کودکان و نمادهای مرتبط با آنها در این نمایش را به روش توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار دهد و ارتباط بین این حضور و هنر مقدس را تحلیل کند. برای تحقق این امر به منابع کتابخانهای مراجعه شده و اطلاعات به دست آمده، به روش کیفی تجزیه و تحلیل شده اند. تجربه ی حضور کودکان در تعزیه میتواند زمینه ساز فرصت های نمایشی جدیدی باشد که در پایان مقاله به این پیشنهادات پژوهشی پرداخته شده است.