به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب ثمانه زارعی

  • نسترن اعتمادی راد، سمانه ملکی، نجمه افتخاری*، ثمانه زارعی
    مقدمه

    با توجه به شیوع و پیامدهای اقدام به خودآسیبی بدون قصد خودکشی، شناسایی و درمان مکانیسم هایی که در خودآسیبی بدون قصد خودکشی نقش دارند، ضروری است. شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به طور خاص مکانیسم هایی را که تصور می شود در شروع و حفظ خودآسیبی بدون قصد خودکشی نقش دارند، مورد هدف قرار می دهد؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر ناگویی هیجانی، اجتناب تجربه ای و نشخوارفکری در افراد مبتلا به خودآسیبی بدون قصد خودکشی انجام شد.

    روش کار

    مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. از بین افراد مراجعه کننده به کلینیک ها و مراکز مشاوره شهر تهران، 30 نفر که بالاترین نمره را در پرسشنامه خودجرحی بدون قصد خودکشی کسب کرده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل (15 نفره) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی دریافت کردند، اما گروه کنترل مداخله خاصی دریافت نکردند. ابزارهای پژوهش عبارت بودنداز: پرسشنامه خودجرحی بدون قصد خودکشی، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو، پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخه دوم، مقیاس پاسخ نشخوارفکری. داده ها با استفاده از از نرافزار SPSS نسخه 23 و روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند.

    یافته ها

    نتایج حاکی از تاثیر معنادار شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش ناگویی هیجانی، اجتناب تجربه ای و نشخوارفکری در افراد مبتلا به خودآسیبی بدون قصد خودکشی در مرحله پس آزمون است (05/0>P).

    نتیجه گیری

    شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با پرداختن مستقیم به مکانیسم های که در شروع و حفظ خودآسیبی بدون قصد خودکشی نقش دارند، نوید بزرگی به عنوان یک درمان فراتشخیصی ارائه می کند که می تواند مداخله ای موفق برای افرادی باشد که دست به رفتارهای خودآسیبی می زنند. بنابراین، با توجه به یافته های به دست آمده، درمانگران می توانند جهت کاهش ناگویی هیجانی، اجتناب تجربه ای و نشخوارفکری در افراد مبتلا به خودآسیبی بدون قصد خودکشی، از این مداخله استفاده کنند.

    کلید واژگان: شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی, ناگویی هیجانی, اجتناب تجربه ای, نشخوارفکری, خودآسیبی بدون قصد خودکشی}
    Nastaran Etemadi Rad, Samane Maleki, Najmeh Eftekhari*, Samaneh Zarei
    Introduction

    Considering the prevalence and consequences of non-suicidal self-injury, it is necessary to identify and treat the mechanisms involved in NSSI. Mindfulness-based cognitive therapy specifically targets mechanisms thought to be involved in the initiation and maintenance of NSSI; therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the effect of Mindfulness-based cognitive therapy on alexithymia, experiential avoidance and rumination in people with non-suicidal self-injury.

    Methods

    The current study was a semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. Among the people referring to the clinics and counseling centers in Tehran, 30 people who had the highest score in the non-suicidal self-injury questionnaire were selected by convenience sampling and randomly divided into two experimental groups and The control group (15 people) was replaced. The experimental group received 8 sessions of Mindfulness-based cognitive therapy, but the control group did not receive any specific intervention. The research tools were: nonsuicidal self-injury questionnaire, Toronto Alexithymia Scale, Acceptance and Action Questionnaire, Ruminative Response Scale. Data were analyzed using SPSS version 23 software and Multivariate analysis of covariance analysis method.

    Results

    The results indicate the significant effect of mindfulness-based cognitive therapy in reducing alexithymia, experiential avoidance and rumination in people with non-suicidal self-injury in the post-test stage (P<0.05).

    Conclusions

    mindfulness-based cognitive therapy, by directly addressing the mechanisms involved in the initiation and maintenance of non-suicidal self-injury, offers great promise as a transdiagnostic therapy that can be a successful intervention for individuals who engage in self-injurious behaviors. Therefore, according to the obtained findings, therapists can use this intervention to reduce alexithymia, experiential avoidance and rumination in people with non-suicidal self-injury.

    Keywords: Mindfulness-Based Cognitive Therapy, Alexithymia, Experiential Avoidance, Rumination, Non-Suicidal Self-Injury}
  • زهرا حسن نژاد، سارا حاجی باقری، مریم حسن زاده طباطبایی، ثمانه زارعی*
    مقدمه

    نقص در پردازش هیجانی و نشخوار فکری مرتبط با رویداد ترماتیک مانند سرطان، عوامل مهمی هستند که ممکن است بر توسعه و حفظ علائم اختلال استرس پس از سانحه تاثیر بگذارند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش اختصاصی سازی حافظه بر نقص در پردازش هیجانی و نشخوار فکری بیماران مبتلا به سرطان  دارای علائم PTSD انجام شد.

    روش کار

    این پژوهش از نوع آزمایشی (پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل) بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران دارای تشخیص قطعی سرطان و علائم PTSD مراجعه کننده در بیمارستان ها و مراکز درمانی شهر تهران در سال 1402 بودند.30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان با علائم PTSD به صورت نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش طی 6 جلسه 90 دقیقه ای، یک روز در هفته تحت  آموزش اختصاصی سازی حافظه قرار گرفت اما برای گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. هر دو گروه (کنترل و آزمایش) قبل و بعد از مداخله به پرسشنامه های نسخه تجدیدنظر شده مقیاس پردازش هیجانی باکر و همکاران (2010) و مقیاس پاسخ نشخوار فکری نولن و هوکسما (1991) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه ی 28 استفاده شد.

    یافته ها

    بین میانگین نمره های پس آزمون گروه مداخله و شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت، بدین ترتیب که آموزش اختصاصی سازی حافظه به طور معناداری منجر به کاهش نقص در پردازش هیجانی و نشخوار فکری در گروه مداخله شد (05/0>P).

    نتیجه گیری

    آموزش اختصاصی سازی حافظه  برای کاهش علائم شناختی و هیجانی در بیماران مبتلا به  سرطان با علائم PTSD ، درمانی کوتاه مدت و مقرون به صرفه است که با افزایش اختصاصی شدن حافظه، باعث کاهش علائم شناختی و هیجانی می شود. لذا به عنوان یک مداخله موثر جهت کاهش مشکلات شناختی و هیجانی بیماران مبتلا به سرطان با علائم PTSD توصیه می شود.

    کلید واژگان: اختصاصی سازی حافظه, اختلال استرس پس از سانحه, نقص در پردازش هیجانی, نشخوار فکری}
    Zahra Hasannezhad, Sara Hajibaqeri, Maryam Hassanzadeh Tabatabaee, Samaneh Zarei*
    Introduction

    Impairments in emotional processing and rumination associated with a traumatic event such as cancer are important factors that may influence the development and maintenance of PTSD symptoms. Therefore, the present study was conducted with the aim of investigating the effect of memory specificity training on deficits in emotional processing and rumination in cancer patients with PTSD symptoms.

    Methods

    This research was of experimental type (pre-test-post-test with control group). The statistical population of this research included all patients with a definite diagnosis of cancer and PTSD symptoms who referred to hospitals and medical centers in Tehran in 1402. 30 cancer patients with PTSD symptoms were selected as a sample by available sampling and randomly replaced in two experimental (15 people) and control (15 people) groups. The experimental group underwent memory specificity training one day a week during 6 sessions of 90 minutes, but no intervention was done for the control group. Both groups (control and experimental) before and after the intervention answered the questionnaires of the emotional processing scale-revised Baker et al.'s (2010) and the rumination response scale of Nolen-Hoeksema (1991). To analyze the data, the method of multivariate analysis of covariance was used using SPSS version 28 software.

    Results

    There was a significant difference between the average post-test scores of the intervention group and the control group, so that the memory specificity training significantly led to a reduction in the deficits in emotional processing and rumination in the intervention group (P<0.05).

    Conclusions

    Memory specificity training to reduce cognitive and emotional symptoms in cancer patients with PTSD symptoms is a short-term and cost-effective treatment that reduces cognitive and emotional symptoms by increasing memory specificity. Therefore, it is recommended as an effective intervention to reduce cognitive and emotional problems of cancer patients with PTSD symptoms.

    Keywords: Memory Specificity Training, Post-Traumatic Stress Disorder, Deficits In Emotional Processing, Rumination}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال