فهرست مطالب جلال برزین
-
در سال‌های اخیر استفاده از زیست‌پلیمرها در صنعت مهندسی پزشکی به‌شکل قابل توجهی گسترش پیدا کرده است، که از این دسته میتوان به دریچه‌های مصنوعی قلب، کاتتر، داربست‌های قلبی و عروقی، رگ مصنوعی، پوشش دستگاه ضربان‌ساز، غشای دستگاه همودیالیز و... اشاره کرد. خون‌سازگاری از ضروریات زیست‌پلیمرها در کاربردهای پزشکی محسوب می‌شود. آگاهی از برهم‌کنش‌های خون و پلیمر در توسعه و ساخت پلیمری خون‌سازگار اهمیت فراوانی دارد. موارد متعددی می‌تواند خون‌سازگاری زیست‌پلیمر را تحت تاثیر قرار دهد. خواص سطحی از قبیل آب‌دوستی، انرژی سطح و بار الکترواستاتیک از مهمترین عوامل در کنترل خون‌سازگاری محسوب می‌شوند. در این تحقیق ضمن بررسی فرایند انعقاد خون بر روی زیست‌پلیمرها، به بررسی روش‌های سنجش خون‌سازگاری بر روی آنها پرداخته شده است. این روش‌ها عبارتند از: چسبندگی پروتیین که اولین مرحله در شروع فرایند انعقاد خون به حساب می‌آید، بررسی فعالیت پروتیین کالیکریین که مسیر داخلی انعقاد خون را شامل می‌شود، زمان‌های انعقادی شامل زمان ترومبین (TT)، زمان پروترومبین (PT)، زمان نسبی ترومبوپلاستین فعال شده (APTT) که مسیرهای خارجی، داخلی و مشترک انعقاد، میزان همولیز گلبول‌های قرمز، چسبندگی سلولی و بررسی میکروسکوپی آنها و چسبندگی و فعالیت پلاکت‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهند. تغییر مورفولوژی پلاکت‌ها از دیگر معیارهای شاخص سنجش خون‌سازگاری به‌شمار می‌آیند که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت پلیمر خون‌سازگار بایستی از همه آزمون‌های بیان‌شده با موفقیت عبور کند.
کلید واژگان: خون, انعقاد خون, پلیمر, خون سازگاری, سنجش خون سازگاری}The use of biopolymers in the development of biomedical devices has extended in recent years. These devices are including prosthetic heart valves catheter, cardiovascular stents, artificial arteries, peacemakers, hemodialysis membranes, etc. Hemocompatibility is taken into account as one of the essential cases of biopolymers for biomedical applications. Knowing biopolymer-blood interaction is very considerable for the development of a hemocompatible biopolymer. Various factors can undergo the hemocompatibility of biopolymers. Surface properties such as hydrophilicity, surface energy, and electrostatic charge are the most important factor for the control of hemocompatibility. In this study, further blood coagulation mechanism on the biopolymers, evaluation methods of hemocompatibility is investigated. Methods include protein adsorption which is the first phenomenon of the blood coagulation process, investigation of kallikrein activity which evaluates intrinsic coagulation pathway, assessment of coagulation times such as thrombin time (TT), prothrombin time (PT) and activated partial thromboplastin time (APTT) which monitor extrinsic, intrinsic and common pathway of blood coagulation, hemolysis of erythrocytes, microscopy analysis of cell adhesion, platelet adhesion and activation. Change in platelet morphology is one of the main criteria for the investigation of blood compatibility. Finally, a hemocompatible polymer should pass all mentioned blood compatibility analyses. Herein, besides i
Keywords: Blood, Blood coagulation, Biopolymer, Hemocompatibility, surface modificatio} -
با توسعه نانوفناوری، نانوالیاف برای کاربرد در زیست پزشکی، توجه بسیاری را جلب کرده اند. استفاده از الکتروریسی برای دستیابی به کامپوزیت های نانوالیاف با استفاده از پلیمر و ماده معدنی، با ساختاری بی دانه و قطر یکنواخت چالش برانگیز است. این پژوهش، بر توسعه غشاهای نانوالیاف الکتروریسی شده هم زمان دوجزیی زیست سازگار دارای زیولیت متمرکز شده است. غشاهای برپایه نانوالیاف پلی اترسولفون به عنوان جزء اول و پلی وینیل الکل بارگذاری شده با زیولیت به عنوان جزء دوم، با استفاده از روش الکتروریسی هم زمان دوجزء تهیه شد. نانوالیاف با سطح صاف، یکنواخت و بی دانه که حاوی زیولیت در بستر پلیمری است، به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی مشاهده شد. غشاهای نانوالیاف الکتروریسی شده هم زمان دوجزء پس از و مدول 3/42 MPaاتصال عرضی گرمایی، استحکام کششی مطلوبی را نشان دادند. افزون بر این، زاویه 48/5 MPaکشسانی (تماس با افزودن پلی وینیل الکل-زیولیت کاهش یافت که می تواند به رفع محدودیت های غشاهای برپایه پلی اترسولفون به دلیل آب گریزی بسیار زیاد آن منجر شود. همچنین، از نتایج سمیت سلولی و کشت سلولی مشخص شد، داربست های نانوالیاف الکتروریسی شده هم زمان دوجزیی پلی اترسولفون/پلی وینیل الکل-زیولیت ساخته شده در این مطالعه دارای زیست سازگاری غیر سمی L929 عالی بوده و برای رشد سلول های فیبروبلاست هستند. بنابراین، غشای الکتروریسی شده هم زمان دوجزیی پلی اترسولفون/پلی وینیل الکل-زیولیت دارای قابلیت کاربرد در زمینه های زیست پزشکی است.
کلید واژگان: غشای نانوالیافی الکتروریسی شده هم زمان, نانوالیاف زیست سازگار, پلی اترسولفون, زئولیت}Nanofibers have attracted a lot of interest in the biomedical field, specifically in nanoscience and nanotechnology. It is challenging to use electrospinning for the achievement of novel nanofibrous composites by the use of inorganic precursors without beads and with a uniform diameter. In this research, the development of biocompatible conjugate electrospinning nanofiber membranes containing zeolite was studied. Nanofiber membranes based on polyestersulfone as the first component and polyvinyl alcohol loaded with zeolite as the second component were prepared using the conjugate electrospinning method. Smooth, uniform nanofibers without the beads containing zeolite in the polymer substrate were observed by scanning electron microscopy (SEM). Conjugate electrospinning nanofiber membranes showed good tensile strength (3/42 MPa) and elastic modulus (48/5 MPa) after thermal crosslinking. In addition, the contact angle was reduced by the addition of polyvinyl alcohol/zeolite, which could eliminate the limitations of polyethersulfone-based membranes due to their high hydrophobicity. The MTT results and cell culture also showed that the polyester sulfone/polyvinyl alcohol-zeolite conjugate electrospinning nanofiber scaffolds made in this study have excellent biological and non-toxic compatibility for the growth of L929 fibroblasts. Therefore, PES/PVA-zeolite conjugate electrospinning nanofiber membranes can provide biomedical applications.
Keywords: conjugate electrospinning nanofibrous membrane, biocompatible nanofiber, Polyether sulfone, Zeolite} -
بیماری های قلبی و عروقی شایع ترین دلیل مرگ و میر در سرار جهان به شمار می آید. افزایش بیش از حد سطح لیپوپروتیین با چگالی کم (low density lipoprotein) در خون به عنوان اصلی ترین دلیل بیماری های عروق کرونری و تصلب شرایین محسوب می شود. جداسازی LDL از خون یکی از انتخاب های سخت افزاری برای این منظور و بخصوص بیمارانی که با دارودرمانی بهبود نمی یابند می باشد. روش های جداسازی LDL بطور کلی به دو دسته روش های مبتنی بر جذب و فیلتراسیون آبشاری تقسیم بندی می شوند. در این مطالعه علاوه بر اینکه به بررسی مروری این روش ها پرداخته شده، استفاده از غشاهای برپایه پلی سولفون در جداسازی LDL مورد بررسی قرار داده شده است. سپس با الهام از ساختار گیرنده ذاتی LDL در بدن (LDLR)، روش های اصلاح متفاوتی همچون هپارینه کردن با روش های مختلف از قبیل کلرومتیل دار کردن غشا، اصلاح با پلاسمای آمونیاک، اصلاح از طریق پلی دپامین و پلی اتیلن ایمین، گلیکوزیله کردن غشا با روش شیمی کلیک و اتصال آلژینات سولفات به سطح غشای پلی-سولفون از روش های اصلاحی بوده که به منظور جذب LDL از آن استفاده شده است. به منظور بررسی صحت فرآیند اصلاح از آزمون های مختلفی همچون طیف سنجی تبدیل فوریه (ATR-FTIR) ، اسپکتروسکوپی با اشعه ایکس(XPS) ، اندازه گیری زاویه تماس آب و پتانسیل زتا استفاده می شود. همچنین خون سازگاری این دسته از غشاها از موارد اساسی در توسعه آنها برای کاربرد ذکر شده میباشد.
کلید واژگان: غشا, خون, لیپوپروتئین با چگالی کم, صافش, جذب} -
غشاهای پلیمری یکی از مهمترین ابزار جداسازی در صنایع مختلف هستند، این غشاها متخلخل یا متراکم بوده و به انواع متقارن و نا متقارن تقسیم بندی می شوند. غشا بر اساس اندازه ذرات یا ماهیت ، جداسازی می کنند. روش های متفاوتی برای تهیه غشاها استفاده می شود کهنانو الیاف یکی از انواع آن هاست. نانو الیاف پلیمری نیز با روش های مختلفی ساخته می شوند که الکتروریسی یکی از روش های مناسب، آسان و مقرون به صرفه برای تهیه نانو الیاف است که کاربرد های بسیاری در زمینه های متنوع دارد. از جمله کاربرد های آن تهیه بستر های نانو لیفی برای مصارف غشایی است.از ویژگی های این غشاها میتوان به تخلخل بالا، متصل بودن حفرات به یکدیگر و نسبت بالای مساحت سطح به حجم اشاره کرد. از طرفی خواص ویژه پلیمر پلی اتر سولفون مانند مقاومت حرارتی ، شیمیایی و زیست سازگار بودن با در نظر گرفتن مزایای روش الکتروریسی توجه بسیاری از محققین به غشاهای پلی اترسولفونی تهیه شده به روش الکتروریسی جلب شد. در این مقاله به اصول فرایند الکتروریسی برای تهیه غشاهای نانو لیفی و غشاهای نانو لیفی پلی اتر سولفونی و عوامل موثر بر آن مانند عوامل محلولی، دستگاهی و محیطی با کاربردغشایی پرداخته شده است. در تهیه این غشاها انتخاب حلال مناسب، شرایط فرایندی و محیطی بسیار حایز اهمیت بوده و خواص نانو الیاف را تحت تاثیر قرار می دهد غشاهای نانو لیفی این امکان را دارند که با اصلاحات فیزیکی و شیمیایی خواص آن ها را بهبود بخشید.کلید واژگان: غشای نانولیفی, الکتروریسی, پلی اترسولفون, بستر, کاربرد}Polymeric membranes are important separation techniques, these membranes are porous or dense and are categorized as symmetric or asymmetric membranes. These devices do separation base on size or structure of the substrates. Nowadayd, different methods are used to fabricate of nanofibrous membranes which attract the researchers attention. Nanofibers are prepared via various methods, such that electrospinnig is one of the appropriate, easy and economical methods to fabricate the nanofibers which have found many applications in different scientific fields, including fabrication of nanofibrous membrane for using in filtration process. The characteristics of these membranes are high porosity; of about 80%, highly interconnected pores and large ratio of surface area to volume. On the other hand, polyethersulfone is a polymer with special properties such as heat and chemical resistance as well as biocompatibility. In these membranes select of solvent, process and environmental conditions are many important that affected on nanifibrous substrate properties. Nanofibrous membranes could be improved whit the chemical and physical modification. In this paper, an overview of the process for electrospinning of polyethersulfone membrane has been investigated.
-
وارونگی فازی، روشی مرسوم برای ساخت غشاهای پلیمری است و اغلب غشاهای ساخته شده به این روش، ساختار نامتقارن دارند. جداسازی ذرات در این نوع غشاها با لایه متراکم سطحی و در فشار عملکردی زیاد انجام می شود. از سوی دیگر، در غشاهای متقارن دارای حفره های سطحی، جداسازی افزون بر سطح، در عمق غشا و در فشار عملکردی کمتر انجام می شود. در پژوهش حاضر، ساخت غشاها برپایه پلی اتر سولفون با استفاده ازحلال دی متیل استامید و ضدحلال آب به روش وارونگی فازی انجام شد. برای کنترل تخلخل و تغییر ساختار غشا از افزودنی آبدوست پلی وینیل پیرولیدون و نیز تغییر شرایط انعقاد، با اعمال یک مرحله توقف در محیطی با کنترل دقیق دما و رطوبت استفاده شد. برای بررسی ساختاری غشاهای تهیه شده، تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی پویشی، آزمون های تعیین نقطه حباب، تعیین تخلخل و تعیین شعاع متوسط حفره ها به کار گرفته شد. همچنین، عملکرد غشاها با استفاده از محاسبه تراوایی آب خالص و انجام آزمون حذف باکتری از محیط کشت سلول ارزیابی شد. نتایج حاصل نشان داد، با استفاده از روش انعقاد اجرا شده در این پژوهش، می توان به غشاهایی با ساختار متقارن، حفره هایی با قطر کمتر از 0.4μm، تراوایی مناسب آب خالص و قابلیت حذف باکتری دست یافت. همچنین مشاهده شد، افزایش غلظت افزودنی پلی وینیل پیرولیدون موجب افزایش تخلخل، تراوایی و اندازه حفره های نمونه های غشایی می شود. از سوی دیگر، استحکام کششی و نیز ازدیاد طول در ناحیه شکست نمونه های غشایی با افزایش غلظت افزودنی پلی وینیل پیرولیدون کاهش یافته است.
کلید واژگان: غشا, پلی اتر سولفون, ساختار متقارن, وارونگی فازی, انعقاد دومرحله ای}Phase inversion is a common method for preparation of polymeric membranes. It is noticeable that most of the membranes prepared by this method have an asymmetrical structure. In this type of membranes, separation of particles occurs only by top dense layer in a high operating pressure. On the other hand, the separation process using symmetric membranes containing surface pores occurs on the top surface and in the depth of the membrane at lower operating pressure. In this research, preparation of polyethersulfone-based membranes was performed through the phase inversion method by dimethylacetamide as a solvent and water as the nonsolvent. Changing the coagulation conditions by applying one pause stage in an environment with the precise control of temperature and humidity, along with using polyvinylpyrrolidone as a hydrophilic additive, were attempted in order to control the porosity and structural changes of the membrane. Scanning electron microscopy (SEM) images, bubble point test, porosity, and mean pore radius measurements were used to study the structure of the prepared membranes. The performance of the membranes was evaluated by pure water permeation test and elimination of bacteria from cell culture medium. The results obtained illustrate that the implemented method is capable of preparation of membranes with symmetrical structure and pore diameter less than 0.4 μm featuring acceptable pure water flux and bacteria removalability. It was also observed that increase in the concentration of polyvinylpyrrolidone additive leads to an increase in porosity, permeation and pore size of the membrane samples. On the other hand, the tensile strength and elongation-at-break of the membrane samples were reduced upon increasing in polyvinylpyrrolidone concentration.Keywords: membrane, polyethersulfone, symmetrical structure, phase inversion, two, stage coagulation} -
پارامترهای تابش لیزر به ویژه شاریدگی و تعداد پالس در ایجاد میکروساختارهای مختلف روی سطوح پلیمری در اثر تابش و در نتیجه بهبود خواص سطح در استفاده از آن در پزشکی، الکترونیک و دیگر صنایع اهمیت قابل ملاحظه ای دارد. اطلاع از محدوده های مختلف شارش و تعداد پالس در ایجاد ساختارهای مختلف از موارد مهم در تعیین اثرات مطلوب و یا ناخواسته تابش روی سطح به منظور استفاده از آن در کاربردهای مختلف است. در این مقاله فیلم پلی اترسولفون با لیزر XeCl در شارش های مختلف و بالای آستانه کندگی مورد تابش و ساختارهای مختلف ایجاد شده در اثر برهم کنش در شارش و تعداد پالس متفاوت مورد بررسی قرار گرفت.کلید واژگان: پلی اترسولفون, لیزر XeCl, میکروساختار, مخروط, شیارهای پریودیک}Laser irradiation parameters، especially the laser fluence and the number of pulses are very important factors affecting microstructures formation and improvement of the surface characteristics in different medical، electronic and the other industrial applications. Information about the fluence domain and the number of pulses for the formation of the structures is very important and determines the desirable or unwanted effects of the laser irradiation on the surfaces regarding the desired applications. In this paper Polyethersulfone films were irradiated with a XeCl laser at fluences above the ablation threshold. The effects of the laser fluence and the number of pulses on the formation of different microstructures on the surface were investigated.Keywords: polyethersulfone, XeCl laser, microstructure, Cone, periodic ripples}
-
آرایش الیاف از جمله ویژگی های هندسی مهم در نمدهای الکتروریسی شده است که با تنظیم میدان الکتریکی قابل کنترل است. در این پژوهش، استفاده از جمع کننده های فلز- شیشه به عنوان روشی نوین برای تغییر موضعی رسانندگی الکتریکی در محل جمع کننده و به تبع آن تغییر میدان الکتریکی معرفی شده است. بررسی آرایش الیاف الکتروریسی شده روی قسمت شیشه ای (عایق) با دو هندسه مربع و دایره روی سطح جمع کننده فلزی (رسانا) صفحه ای نشان داد، هندسه بخش عایق، اثر قابل توجهی روی آرایش الیاف دارد. به طوری که در حالت مربع، الیاف با جهت گیری ترجیحی به یک سمت و انحنای موجی شکل به دست آمدند. در حالی که در هندسه دایره ای، الیاف جهت گیری خاصی نداشته و کاملا مستقیم و بدون انحنا بودند. همچنین، بررسی آرایش الیاف در نقاط مختلف از ورق شیشه ای متصل شده به جمع کننده استوانه ای نشان داد، هر چه فاصله ورق از سطح فلزی بیشتر باشد، چگالی الیاف کمتر و جهت گیری آنها به یک سمت خاص بیشتر است، ضمن آن که الیاف در قسمت هایی از ورق که تماس مستقیم با سطح فلزی ندارد، انحنا و پیچ خوردگی خود را از دست می دهند. روش ارائه شده می تواند راهکاری برای تنظیم آرایش الیاف در داربست های الکتروریسی شده، مطابق با هندسه بافت مورد نظر باشد.
کلید واژگان: الکتروریسی, نانوالیاف, آرایش الیاف, جمع کننده, عایق}Polymerization, Volume:4 Issue: 2, 2014, PP 51 -58Fiber orientation is one of the important morphological characteristics of electrospun mats. Electric field between the nozzle and collector which is extremely influenced by electrical conductivity of the collector can be controlled to tailor the orientation of electrospun fibers. We have presented the conductive-insulating collectors as novel means to localize conductive area on the collector surface and subsequently reorganize the electric field. It is demonstrated that the electrospun nanofibers deposit with specific geometries on the hybrid collectors compared to the conventional conductive collectors. In addition، insulting area with different geometries results in different fiber orientations. The square geometry leads to wavy nanofibers with preferentially unidirectional alignment whereas straight nanofibers with completely random orientation are obtained by a collector of circular geometry. These observed morphological changes may be attributed to probable changes in the electrical field. It is also shown that the gap size between the insulating area and the conducting surface influences the fiber orientation in determining bigger gap، lower fiber density and more aligned orientation. Furthermore، the nanofibers deposited on the non-contacting insulating area show no wavy morphology. Our simple strategy can be used for precise tailoring of fiber orientation of the electrospun scaffolds in a desired tissue.Keywords: electrospinning, nanofibers, fiber orientation, collector, insulator} -
هدفدر این مطالعه پپتیدی حاوی توالی RGD از منشا کلاژن IV معرفی شده است که دارای خصوصیات چسبندگی و تکثیری است. این پپتید روی داربست نانوفیبری پلی کاپرولاکتون/ ژلاتین تثبیت شد و چسبندگی و تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان انسانی روی داربست تغییر داده شده توسط پپتید بررسی شد.مواد و روش هاداربست نانوفیبری پلی کاپرولاکتون/ ژلاتین توسط الکتروریسی سنتز و پپتید مورد نظر توسط روش سنتز پپتید در فاز جامد ساخته شد. این پپتید توسط پیوند شیمیایی روی داربست پلی کاپرولاکتون/ ژلاتین تثبیت شد. داربست های طبیعی و تغییر یافته توسط میکروسکوپ الکترونی نگاره و طیف مادون قرمز بررسی شد. چسبندگی و تکثیر سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان انسانی روی داربست طبیعی و داربست تغییر داده شده توسط آزمون MTT بررسی شد.نتایجتصاویر میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان داد که داربست های نانوفیبری الکتروریسی شده دارای ریخت شناسی یکنواخت با قطر 38±190 نانومتر است. تغییر معنی داری در ریخت شناسی داربست قبل و بعد از تثبیت پپتید مشاهده نشد. نتایج طیف مادون قرمز نشان داد که پپتید با موفقیت روی داربست تثبیت شده است. براساس نتایج MTT مطالعات سلولی نشان داد که تثبیت پپتید روی داربست، چسبندگی سلول به داربست را در تمام زمان های مطالعه شده بهبود می بخشد. همچنین نشان داده شد که تثبیت پپتید منجر به افزایش قدرت تکثیر سلول ها روی داربست فعال شده با پپتید در مقایسه با داربست طبیعی و پلیت کشت سلولی می شود.نتیجه گیریپپتید RGD ساخته شده و تثبیت شده روی داربست نانوفیبری می تواند در کاربردهای مختلفی که نیاز به چسبندگی سلولی است استفاده شود و همچنین داربست ساخته شده و فعال شده با پپتید مورد نظر را می توان در مهندسی بافت مورد استفاده قرار داد.
کلید واژگان: سلول بنیادی مزانشیمی, پپتید RGD, نانوفیبر, داربست}ObjectiveIn this study we introduced an RGD-containing peptide of collagen IV origin that possesses potent cell adhesion and proliferation properties. This peptide was immobilized on a nanofibrous polycaprolactone/gelatin scaffold after which we analyzed human bone marrow-derived mesenchymal stem cells (hBMSCs) adhesion and proliferation on this peptide-modified scaffold.MethodsNanofibrous scaffold was prepared by electrospinning. The peptide was synthesized by solid-phase peptide synthesis and immobilized on electrospun nanofibrous a polycaprolactone/gelatin scaffold by chemical bonding. Native and modified scaffolds were characterized with Scanning Electron Microscope (SEM) and Fourier-Transform Infra-red Spectroscopy (FTIR). Adhesion and proliferation of hBMSCs on native and modified scaffolds were analyzed by the Methylthiazol Tetrazolium (MTT) assay.ResultsSEM images showed that electrospun scaffolds had homogenous morphology and were 312±89 nm in diameter. There was no significant difference in scaffold morphology before and after peptide immobilization. FTIR results showed that the peptide was successfully immobilized on the scaffold. Based on MTT assay، cell adhesion studies indicated that peptide immobilization improved cell adhesion on RGD-modified scaffolds at all corresponding time points (p<0. 05). RGD immobilization led to increased cell proliferation potential of the scaffold compared with tissue culture plate and native scaffold (P<0. 05).ConclusionThis novel peptide and modified nanofibrous scaffold، having improved cell adhesion and proliferation properties، can be used for tissue engineering and regenerative medicine by using hBMSCs.Keywords: Mesenchymal stem cell, Nanofiber, RGD peptide, Scaffold} -
The role of polymeric additives such as PVP and PEG is studied with respectto the morphology of PES porous layer as a sublayer of nanofiltration compositemembranes based on PES/PA. Results show that by phase inversion process of quaternary systems comprised of four components of polymer/solvent/nonsolvent/additive and the diffusion of intertwined polymers some changes occur inmembrane morphology with changes in their concentration. With addition of PVP,tear-like pores, finger-like and channel-like morphology change to enlarged channelcavities and by adding more PVP, membrane morphology changes further and spongyregions are extended in the membrane. Presence of PEG in casting solution delayedthe precipitation time. By adding PEG, the solution viscosity is increased which is followedby decreases in diffusion rates of solvent/non-solvent in coagulation bath.Therefore, membrane morphology shifts to small pores and spongier region. Anothereffect of increased PEG content would be deformed PA layer formation in PES sublayerwhich affects membrane performance. However, PVP as an additive does notchange membrane salt rejection very much while it leads to higher fluxes. A membranewith 2.5 percent PVP would perform by 40 percent flux increases, while amembrane with 5% PVP shows flux reductions even below the initial value. Contraryto PVP, the PEG content of 20 percent leads to 4 folds flux increases and in a membranewith 50 percent PEG, there is a flux increase by 7 folds and drop in salt rejectionoccurs by 50 percent and 70 percent, respectively
-
In this study, doxycycline hyclate release behavior from in situ forming drug delivery systems investigated. These systems based on poly(lactide-co-glycolide) 50:50 dissolved in N-methyl-2-pyrrolidone that were evaluated in different concentrations. These systems are useful for local treatment of periodontal diseases. UV spectroscopy is used to determine drug concentration in release medium. Also, a new method to stabilize drug in release medium was developed. The structure of prepared membranes is explained by scanning electron microscopy (SEM) to evaluate the surficial and cross-sectional structures of polymer matrices. With increasing in polymer concentration, surface porosity decreased, membrane structure became denser, burst decreased and drug release time increased.
Keywords: drug release, doxycycline hyclate, in situ forming, poly lactide-co-glycolied, polymer concentration}
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.