به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

حبیب اجاقی

  • رحیم معصومی، حبیب اجاقی، نوید معصومی، سارا جعفرزاده
    زمینه و هدف
    در اکثر کشورها و از جمله ایران آمبلیوپی یکی از مسایل مهم اجتماعی و اساسی ترین مشکلات بینایی است که نقش مهمی را در کاهش بینایی ایفا می کند. از اهداف مطالعه حاضر تعیین شیوع آمبلیوپی، انواع و علل مرتبط با آن در مدارس راهنمایی اردبیل در سال 1383 بود.
    روش کار
    مطالعه انجام شده از نوع توصیفی مقطعی می باشد که بر روی 4548 دانش آموز دوره ی راهنمایی در شهرستان اردبیل انجام شد. دانش آموزان ابتدا توسط اپتومتریست ها، با همکاری چشم پزشک مسئول و به وسیله ی چارت اسنلن غربالگری شدند و موارد مشکوک جهت بررسی مجدد به درمانگاه چشم ارجاع و به وسیله چشم پزشک معاینه و علت یابی گردید. اطلاعات لازم در پرسشنامه ها درج و نتایج توسط نرم افزار SPSS با روش های آمار توصیفی و تحلیلی آنالیز شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد 11/4% از کل معاینه شوندگان (520 نفر) دارای عیب انکساری، 2/63% دارای آمبلیوپی (120نفر) و 0/9% دارای استرابیسم (43 نفر) بودند. شایع ترین نوع آمبلیوپی، آمبلیوپی آنیزومتروپیک (59% از کل موارد آمبلیوپی) بود. شایع ترین علت آمبلیوپی استرابیسمیک، ایزوتروپی بود (69/5% از کل موارد آمبلیوپی استرابیسمیک). بین انواع و میزان عیوب انکساری و آمبلیوپی ارتباط معنی داری وجود داشت. بیشترین میزان آمبلیوپی رفرکتیو مربوط به هیپروپی بالای 3 دیوپتر (29/5%) بود. عیب انکساری هیپروپی در بین پسران بیشتر از دختران و آستیگماتیسم کمتر از دختران بود.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد میزان شیوع آمبلیوپی در اردبیل مطابق با سایر کشورهای دنیا و ایران می باشد. آمبلیوپی رفرکتیو نسبت به سایر مناطق از شیوع بالاتری برخوردار است که دلیل این امر بیشتر مربوط به عدم آگاهی مردم از لزوم استفاده از عینک و فرهنگ اجتماعی اقتصادی پایین و کیفیت پایین درمان در بیماران مبتلا به آمبلیوپی می باشد
    Background and Objectives
    Amblyopia as one of the most important social and visual problems is common in the world including Iran. It plays a major role in visual dimness. The aim of this study was to determine prevalence and causes of amblyopia in middle school students in Ardabil city, Iran in 2004.
    Methods
    In this descriptive cross-sectional study 4548 middle school students were included. The subjects primarily were screened by optometrists and an ophthalmologist by using of Snelen chart. The doubtful cases were referred to eye clinic for further checking and re-examined by ophthalmologist. The data were collected by questionnaire and the results were analyzed by descriptive and analytical statistics using SPSS software.
    Results
    The results cleared that 11.4% of subjects (520) had refractive errors, 2.63% (120) showed the amblyopia and 0.9% (43) experienced strabismus. The most common cause of amblyopia was anisometropia (59% of all cases) and for strabismus was isotropia (69.5% of all cases). These findings showed that there is a significant correlation between type and rate of refractive defects with amblyopia. The highest rate for refractive amblyopia was over 3 Diopter hyperopia (29.5% of refractive amblyopia). Hyperopia revealed to occur in males more than females and vice versa for astigmatism
    Conclusion
    It seems that the prevalence of amplyopia in Ardabil is similar to other cities in Iran and other countries. But the refractive amblyopia in Ardabil shows more prevalent than other areas. Its reason may be due to less knowledge to use glass and low socio-economic conditions as well as low quality of treatment.
  • قدرت اخوان اکبری، مسعود انتظاری اصل، خاطره عیسی زاده فر، حبیب اجاقی
    زمینه و اهداف
    اداره بیهوشی برای انجام جراحی چشم به کنترل فشار داخل چشمی قبل، حین و پس از جراحی نیاز دارد. هر گونه افزایش فشار داخل چشمی پس از باز شدن حفره چشم در جراحی می تواند منجربه کاهش دید دائمی گردد. مخدرها همراه دارو های بیهوشی می توانند منجربه کاهش فشار داخل چشمی در حین القاء و نگهداری بیهوشی شوند. این مطالعه جهت مقایسه اثرات رمی فنتانیل و آلفنتانیل در تعدیل افزایش فشار داخل چشمی بدنبال تزریق ساکسی نیل کولین و لوله گذاری تراشه و در حین نگهداری بیهوشی انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر به صورت کار آزمایی بالینی دوسوکور بر روی 50 بیمار که داوطلب عمل جراحی کاتاراکت با بیهوشی عمومی بودند، در دو گروه 25 نفره انجام شد. در گروه اول، آلفنتانیل μg/Kg20 در 30 ثانیه و در گروه دوم رمی فنتانیل μg/kg 1 در30 ثانیه قبل از القاء بیهوشی تزریق شد و در طی بیهوشی از انفوزیون آلفنتانیل μg/kg/min 5/0 برای گروه اول و رمی فنتانیل μg/kg/min1/0 برای گروه دوم استفاده شد. فشار خون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و فشار داخل چشمی بیماران از چشمی که جراحی نمی شد، قبل از القاء بیهوشی، پس از تزریق تیوپنتال سدیم، پس از تزریق ساکسی نیل کولین، بعد از لوله گذاری تراشه، و به فواصل 2 دقیقه تا آخر عمل جراحی بطور مرتب اندازه گیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    فشار داخل چشمی درهردوگروه بعد از تزریق داروهای بیهوشی کاهش یافته و در تمام طول جراحی کمتر از مقادیر پایه ای بود ولی بعد از تزریق ساکسی نیل کولین فشار داخل چشمی در گروه رمی فننتانیل کاهش و در گروه آلفنتانیل افزایش کرده بود (05/0(P<.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این مطالعه هر دو داروی رمی فنتانیل و آلفنتانیل از نظر تعدیل فشار داخل چشمی در مرحله القاء و نگهداری بیهوشی موثر می باشد ولی از نظر بالینی داروی رمی فنتانیل پس از تزریق ساکسی نیل کولین بهتر از داروی آلفنتانیل افزایش فشار داخل چشمی را تعدیل می نماید.
    کلید واژگان: فشار داخل چشمی, رمی فنتانیل, آلفنتانیل, بیهوشی, جراحی کاتاراکت
    Godrat Akhavan Akbari, Masood Entezari Asl, Khatereh Isazadehfar, Habib Ojagi
    Background And Objectives
    Anesthesia for ophthalmic surgery requires management of intraocular pressure (IOP) during preoperative period. Any degree of IOP increasing could reduce visual acuity. Administration of narcotics concomitant with anesthetics has the ability to reduce this increase of IOP. This clinical trial aims to compare the efficacy of Remifentanil and Alfentanil in preventing an increase in IOP after administration of succinylcholine, intubation and during anesthesia.
    Materials And Methods
    This double blind clinical trial was intended to 50 patients undergoing elective general surgery for cataracts. Patients were randomly divided to two groups; Alfentanil (20µg/Kg in 30 second) for group 1 and Remifentanil (1µg/kg in 30 second) for group 2 were injected before induction of anesthesia and 0.5µg/kg/min Alfentanil for group 1 and 0.1µg/kg/min Remifentanil for group 2 were infused during the anesthesia. Systolic and diastolic blood pressure, heart rate and IOP from normal eye were measured before the induction, after administration of thiopental and succinylcholine, after tracheal intubation and 2 minutes later and were repeated in 2-minute intervals until the end of operation.
    Results
    IOP decreased after injection of anesthetics and remitted lower all through the operation in both groups, but IOP decreased after injection of succinylcholine in Remifentanil group while it increased in Alfentanil group (P<0.05).
    Conclusion
    Results of this study indicate benefits of both Remifentanil and Alfentanil for managing IOP after induction and during anesthesia. It seems that Remifentanil is better than Alfentanil in controlling the IOP after injection of succinylcholine.
  • حبیب اجاقی، رحیم معصومی، معصومه محمدی
    زمینه و هدف
    با توجه به اینکه داکریوسیستیت مزمن یکی از علل شایع اشک ریزش و ترشح چرکی بوده و از درمانهای اصلی آن جراحی داکریوسیستورینوستومی DCR)) می باشد و با توجه به اینکه استفاده روتین از لوله سیلیکون در اعمال جراحی DCR برای کاهش عود مورد بحث می باشد. این تحقیق با هدف تعیین میزان موفقیت عمل DCR با لوله سیلیکون در بیماران مبتلا به داکریوسیستیت و عوامل مرتبط با بیماری انجام شد.
    روش کار
    تحقیق بروش توصیفی-مقطعی انجام و طی آن کلیه افرادی که از اول فروردین 1380 تا آخر اسفند 1383 در بیمارستان های سینا و علوی اردبیل تحت عمل جراحی DCR با لوله سیلیکون قرار گرفته بودند با تماس یا پیگیری از منزل جهت معاینات بعد از عمل مراجعه و نتایج حاصله از نظر آماری مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    در 102 بیمار از 189 بیمار با سابقه عمل جراحی، که جهت پیگیری مراجعه نمودند، از نظر بیشترین شیوع علایم، اشک ریزش و ترشح چرکی 6/55% و در رتبه بعدی اشک ریزش به تنهایی 29/1% قرار داشت. شیوع عمل در زنان 74/1% بیشتر از مردان 25/9% بوده و درگیری یکطرفه 97/3% شایعتر از درگیری دو طرفه می باشد. بیشترین شیوع سنی در عمل DCR60-30 سالگی بوده موفقیت عمل DCRبا لوله سیلیکون 82/3% می باشد موفقیت عمل DCR در مردان 85/7% اندکی بیشتر از زنان 81/5% بوده و متوسط سن بیماران با عمل DCR موفق بیشتر از متوسط سن بیماران با عمل DCR ناموفق می باشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج مطالعه حاضر میزان بهبودی در موارد درگیری یکطرفه بطور معنی داری از موارد دو طرفه بیشتر می باشد و همچنین میزان موفقیت بعد از عمل در افرادیکه شکایت اولیه آنها به تنهایی ترشح چرکی بوده بطور معنی داری از افرادیکه شکایت اولیه آنها اشک ریزش و یا اشک ریزش همراه با ترشح چرکی بوده بیشتر بوده است. همچنین بنظر می آید استفاده روتین از لوله سیلیکون در اعمال جراحی DCR تاثیری در افزایش میزان بهبودی و کاهش عود بیماری نداشته باشدکه البته برای اثبات این موضوع نیاز به مطالعات بیشتر بصورت آینده نگر می باشد.
    Background and Objective
    one of the most common causes of Epiphora or lacrimation or recurrent infection is Dacryocystitis. The Dacryocystorhinostomy operation, which involves fistulization of the lacrimal sac into the nasal cavity may alleviate the symptoms. Since the routine usage of silicon tube in DCR operation for reducing the replapse has been a controversial issue, This study was done to investigate the rate of success of DCR operationwith silicone tube.
    Methods
    This study was a cross-sectional descriptive study in which all of the patients (189) who had history of DCR at Sina and Alavi hospitals were asked to continue the treatment after the operation through contact or follow up from home. So the results of their records were analyzed statistically.
    Results
    102 out of 189 patients had history of operation who had referred for follow up, in terms of most prevalent symptoms, epiphora and purulent discharge was the highest 55.6% and the second one was epiphora alone 29.1%. The operation prevalence was more in women 74.1%. than in men 25.9% and unilateral involvement 97.3% was more than bilateral one. The highest age prevalence in DCR operation was 30-60 years. The surgery was successful in 82.3%. It was a little more successful in men (85.7%) than in women and the mean age of patients with successful DCR surgery was more than that of patients with unsuccessful DCR surgery.
    Conclusion
    The results showed that the rate of recovery in unilateral involvement is more than that of bilateral involvement. Also, success after the operation in patients whose primary complain was only purulent discharge was significantly more than those whose primary complain was epiphora and purulent discharge, It also seems that routine application of silicon tuby in DCR surgery has no effect in the increase of recovery and decrease of diseaserecurrency which of course more prospective studies are required to prove this.
  • حبیب اجاقی، رحیم معصومی، دکترنسرین مظاهری گرنگاه، محسن سقا
    زمینه و هدف
    با توجه به شیوع نسبتا بالای انسداد مادرزادی مجاری اشکی و اهمیت درمان به موقع بیماری و همچنین عدم سابقه چنین تحقیقی در استان اردبیل و وجود تناقض هایی در میزان موفقیت اولین میل زدن مجرای اشکی - بینی، این مطالعه در بیماران مراجعه کننده به بخش چشم طرح ریزی و انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه به روش توصیفی مقطعی از آبان 79 لغایت اسفند 81 برروی کودکان مبتلا به انسداد مادرزادی مجرای اشکی که تحت عمل جراحی میل زدن در بیمارستان علوی قرار گرفته بودند انجام شد.
    یافته ها
    از 70 چشم مورد مطالعه از 50 بیمار 46% دختر و54% پسر بودند. حدود 40% موارد درگیری به صورت دوطرفه و 60% یک طرفه بود. درگیری چشم راست (60%) بیشتر از درگیری چشم چپ (40%) بود و در 56% موارد درگیری در اولین فرزند مشاهده شد. تظاهر بالینی در 44% موارد اشک ریزش، 12% موارد ترشح چرکی و 44% موارد هر دو به دست آمد. 90% بیماران یک بار و 10% آنان 3-2 بار تحت عمل میل زدن قرار گرفته بودند. 48% بهبودی کامل، 46% بهبودی نسبی و 6% عدم بهبودی به دنبال میل زدن مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    تحقیق حاضر نشان داد افراد مذکر بیش از افراد مونث درگیرشده و همچنین درگیری در چشم راست و اولین فرزند بیشتر می باشد. همچنین میزان بهبودی کامل در کودکان زیر یک سال بیشتر بوده و در موارد یک طرفه بیشتر از موارد دوطرفه دیده شد. با توجه به میزان بالای بهبودی در زیر یک سال و احتمال کم بهبودی در بالای دو سال در صورت عدم پاسخ به آنتی بیوتیک های موضعی وماساژ کیسه اشکی، میل زدن در کودکان بین شش ماه تا 1/5 سالگی توصیه می شود.
    کلید واژگان: انسداد مادرزادی, مجرای اشکی, میل زدن, چشم
    Habib Ojaghi, Rahim Maasoomi, Nasrin Mazaheri Garangah, Mohsen Sagha
    Background and Objectives
    Considering the high prevalance of congenital obstruction of nasolacrimal ducts in infants and the importance of timely intervention and due to the lack of previous similar researches in Ardebil province, and regarding the discrepancies in the reports about the degree of successful accomplishment of the first probing, the researchers set out to design and perform the present research among the patients referring to ophthalmology ward.
    Methods
    This descriptive and cross-sectional study was conducted on 84 children suffering from congenital nasolacrimal duct obstruction who had undergone pobing surgery in Alavi hospitaly between 2000 and 2002.
    Results
    70 eyes of 50 patients were examined. 27 (54%) were male and 23 (46%) were female. 20 of them (40%) had bilateral involvement and 30 (60%) had unilateral one. Involvement of right eye (60%) was more than left eye (40%) and was expected in first child (56%) more than subsequent offsprings. Clinical manifestation was epiphora in 44%, prulent discharge in 12% and epiphora with prulent discharge in 44%. 90% of the subjects were operated for the first time while 10% had had 2-3 operations before complete recovery was observed in 48% of the patients 46% of them had relative improvement and no recovery was witnessed in 6% of them.
    Conclusion
    This study showed that the male infants were affected more than females, and the rate of involvement in right eye as well as in first children was relarively high. Also the rate of recovery among unilateral groups and infants under 1 year of age was considerably high, so it is recommended that the patients of this age group undertake a therapy with topical antibiotic and lacrimal sac massage and because of the low success of the surgery above 2 years of age, probing is recommended from 6 month to 18 months of age if medical treatment was unsuccessful.
    Keywords: Congenital Obstruction, Nasolacrimal Duct, Probing, Eye
  • احد اعظمی، سعید صادقیه اهری، حبیب اجاقی، فیروز امانی وهمکاران
    زمینه و هدف
    طرح پیشگیری از تنبلی چشم همه ساله در سراسر کشور توسط معاونت پیشگیری بهزیستی کشور انجام می گیرد. در این گزارش تحلیلی نتایج اجرایی این طرح در سال های 80-1377 ارایه و با آمار غربالگری های کشورهای مختلف مقایسه شده است تا میزان همخوانی شیوع تنبلی چشم در سالهای مختلف اجرای طرح و همچنین تطابق آمارهای مذکور با نتایج غربالگری تنبلی چشم در کشورهای دیگر برآورد گردد.
    روش کار
    برنامه غربالگری تنبلی چشم برروی کلیه کودکان 6-3 سال مهدهای کودک و مراجعین پایگاه های سنجش بینایی از همان رده سنی انجام می گیرد. معاینه اولیه در اولین مرحله طرح توسط مربیان مهدهای کودک صورت می گیرد. در مرحله بعد موارد مشکوک توسط مربیان به کارشناسان بینایی سنجی ارجاع و موارد تنبلی چشم با تشخیص کارشناسان و تایید آن توسط چشم پزشک پس از رد سایر علل ارگانیک مشخص می گردند.
    یافته ها
    از مجموع 8427کودک معاینه شده در سال 1380 توسط مربیان مهد های کودک 608 نفر (7/2%) با شک به وجود اختلال بینایی به کارشناسان بینایی سنجی ارجاع داده شده اند. دامنه تغییرات برآورد شیوع توسط مربیان در شهرهای مختلف استان اردبیل از 2% تا 15% می باشدکه تغییرات بالای 7 برابراست. رقم فوق درسال های 80-1379 بترتیب معادل 10% با دامنه تغییرات 13-1 درصد و 12% با دامنه تغییرات 14-5 درصد و در سال 1377 معادل 11% با دامنه تغییرات 13-5 درصد بود. در مرحله دوم غربالگری برآورد شیوع مشکل بینایی تشخیص داده شده توسط کارشناسان بینایی سنجی درسال های 80-1377 بترتیب حدود 21%، 45%، 47% و74% بوده است. درمرحله سوم طرح از مجموع کودکان معاینه شده توسط چشم پزشکان شیوع تنبلی چشم طی سال های80-1378 بترتیب 1/6%، 1/41% و 1/25% بود.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج مطالعه حاضر شیوع تنبلی چشم 1/42% بوده است که با مطالعات انجام شده در سایر کشورها همخوانی دارد، همچنین دامنه بالای تغییرات برآورد شیوع اختلالات بینایی در استان ضرورت انجام مطالعات تطبیقی بیشتری را نشان می دهد.
    کلید واژگان: تنبلی چشم, غربالگری, کودکان قبل ازمدرسه
    Ahad Azami, Saeid Sadeghieh, Habib Ojaghi, Firooz Amani, Manoochehr Barak
    Background and Objective
    The nationwide amblyopia prevention program is performed by prevention deputy of welfare organization every year. In this analytic report practical results of screening program in 1998-2001 were presented and compared with similar findings in other countries. The results were also compared with the findings of previous similar researches in Iran.
    Methods
    The amblyopia screening program was performed on all 3-65 year-old children in day-care centers as well as those referring to the visual acuity measuring centers. The first examination was accomplished by trainers. In the second step doubtful cases were referred to optometrist by trainers and amblyopia was diagnosed by an optometrist and confirmed by an eye specialist after excluding organic causes.
    Results
    608 out of 8427(7.21%) children examined by trainers in 2001 were referred to an optometrist because of suspected visual disorders. The prevalence of amblyopia in different cities of Ardabil province was 2%-15%. The figures in 2000-2001 were 10% (Rangs=1%-13%), respectively. In 1998 it was 11% (Range =5%-13%). In the second phase of amblyopia plan the prevalence of visual problems was estimated about 21%, 45%, 47%, and 74% in 1998-2001, respectively. In the third phase of the plan the amblyopia prevalence for children examined by eye-specialist in 1999-2001 were 1.6%, 1.41% and 1.25% respectively.
    Conclusions
    In this research the prevalence of amblyopia was found to be 1.42% which has a conformity with the findings of other countries. Moreover, the higher variation in the estimation of the prevalence of visual disorders in this province requires further comparative researches.
    Keywords: Amblyopia, Screening, Pre, School Children
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال