به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

حمیدرضا محسن زاده

  • رضا اسلامی*، حمیدرضا محسن زاده، مرتضی یاری
    زمینه و هدف

    بیماری حرکت یک پاسخ طبیعی و موقت در برابر محرک های حرکتی ناآشناست که باعث کاهش عملکرد در وظایفی پیچیده و با نیاز به توجه مداوم، می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین منتخب ورزشی بر بیماری حرکت در خلبانان و خدمه پرواز ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.

    روش ها: 

    در این مطالعه 20 دانشجوی رشته خلبانی دانشگاه نیرو هوایی شهید ستاری ارتش جمهوری اسلامی ایران با میانگین (سن 1/31±21/10 سال، قد 5/77±173/32 سانتی متر، وزن 8/23±70/27 کیلوگرم) به طور داوطلبانه پس از تکمیل پرسشنامه بیماری حرکت، بر اساس میانگین سن و نمرات آزمون صندلی بارانی، به دو گروه مساوی تمرین و کنترل (تعداد=10) تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت چهار هفته و هر هفته چهار جلسه، تمرینات ورزشی را اجرا کردند. پس آزمون بعد از گذشت 72 ساعت از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری (0/05<p) تجزیه وتحلیل شد.

    یافته ها:

     پس از چهار هفته مداخله ورزشی، نتایج درون گروهی افزایش معناداری را در متغیر میزان تحمل بیماری حرکت تنها در گروه تمرینی نشان داد (0/001=P). همچنین نتایج بین گروهی نشان دهنده تفاوت معنی دار بین دو گروه تمرین و کنترل در مقادیر پس آزمون بود (037/0 =P).

    نتیجه گیری: 

    مطابق نتایج تحقیق حاضر، تمرینات ورزشی منتخب با تحریک سیستم بینایی-دهلیزی و وستیبولار، می تواند موجب افزایش معنا داری در تحمل بیماری حرکت در خلبانان شود. بنابراین بر اساس این یافته ها توصیه می گردد خلبانانی که حین پرواز دچار علایم بیماری حرکت می شوند با انجام مداخلات ورزشی پیشنهاد شده، به بهبود شرایط حاضر کمک کنند.

    کلید واژگان: بیماری حرکت, خلبان, ورزش, تمرینات ورزشی, سیستم وستیبولار
    Reza Eslami*, Hamidreza Mohsenzadeh, Morteza Yari
    Background and Aim

    Motion sickness is a natural and temporary response to unfamiliar motor stimuli which reduces performance in complex tasks that require constant attention. The aim of this research was to study the effect of a special exercise training period on motion sickness in the pilots and flight crews of the Army of the Islamic Republic of Iran.

    Methods

    In this study, 20 pilot students of Shahid Sattari Army Air Force of the Islamic Republic of Iran with an average (age of 21.10±1.31 years, weight of 70.27±8.23 kg, height of 173.32±5.77 cm) participated voluntarily. After completing the motion sickness questionnaire and based on the average age and scores of the rain seat test, they were divided into two equal training and control groups (n=10). The training group performed exercise training for four weeks (four sessions per week). The post-test was done after 72 hours from the last training session. The data were analyzed using SPSS version 24 software in two descriptive and inferential sections at a significant level (P<0.05).

    Results

    After four weeks of exercise intervention, the intragroup results showed a significant increase in the motion sickness tolerance variable only in the training group (P=0.001). Also, the intergroup results showed a significant difference between both training and control groups in the post-test (P=0.037).

    Conclusion

    According to the results, the special exercise training can cause a significant increase in motion sickness tolerance in pilots; by stimulating the visual-vestibular and vestibular systems. Therefore, based on these findings, it is recommended that the pilots who experience symptoms of motion sickness while flying, help to improve the current conditions by performing the suggested exercise interventions.

    Keywords: Motion Sickness, Pilot, Exercise, Exercise Training, Vestibular System
  • مصطفی الماسی، علیرضا رنجبر نائینی*، علیرضا خوشدل، رضا اسلامی، حمیدرضا محسن زاده
    مقدمه

    کار خلبان جریان مستمری از فعالی تهایی است که مستلزم جهت یابی، توجه و حافظه کاری ناوبری کارا است. خلبانان جنگنده به علت تحمل شتاب گرانشی بیشتر، در معرض اختلالات شناختی هستند و انجام ارزیابی های شناختی در آ نها اهمیت بسزایی دارد.

    هدف

    هدف از پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد شناختی بینایی-فضایی و توجه خلبانان ارتش جمهوری اسلامی ایران و مقایسه بین خلبانان جنگنده و سایر پرسنل پروازی می باشد.

    مواد و رو ش ها: 

    یک مطالعه مقطعی مشاهده ای تحلیلی بر روی 49 نفر از خلبانان هواپیماهای جنگنده (گروه اول) و سایر پرسنل هوانوردی (گروه دوم) انجام شد. پس از ثبت متغیرهای دموگرافیک و مشخصات پروازی، آزمون های شناختی ادنبروک، شکل پیچیده ری-استریث، گستره ارقام رو به جلو و رو به عقب (FDS و BDS) و خلاصه حافظه دیداری فضایی گرفته شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 تحلیل شد. سطح معن یداری، 05/P< 0 در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    هر دو گروه از نظر سن، جنسیت، سطح تحصیلات، درجه نظامی، سابقه پرواز و شکای تهای شخصی علائم شناختی یکسان بودند. نمرات آزمون های شناختی بین دو گروه تفاوت معنادار آماری نداشت. سابقه پرواز بالای 10 سال با نمرات بالاتر در آزمون BDS ؛ و سابقه پرواز کمتر مساوی 10 سال با نمره یادآوری کلمات بیشتر مرتبط بود. نمرات آزمون ،FDS در افراد با کمتر مساوی 400 ساعت پرواز بیشتر بود. نمرات یادآوری تاخیری در بالای 400 ساعت پرواز و بالای 40 ساعت پرواز در 6 ماه گذشته، بیشتر بود.

    بحث و نتیجه گیری

    عملکرد بینایی-فضایی و توجه در بین خلبانان هواپیماهای جنگنده و سایر پرسنل هوانوردی تفاوت نداشت ولی میزان سابقه پرواز با برخی از خرده آزمو ن ها مرتبط بود.

    کلید واژگان: توجه, خلبان, عملکرد شناختی
    AR Ranjbar Naeeni *, AR Khoshdel, R Eslami, HR Mohsenzadeh, M Almasi Dooghaee
    Introduction

     The pilot has a continuous flow of various activities that require navigation, attention, and navigation working memory. Fighter pilots are more vulnerable to cognitive impairment due to positive gravitational acceleration. This point indicates the importance of their cognitive assessments.

    Objective

     This study aimed to evaluate visual-spatial cognitive function and attention in the pilots of the Airforce of the Islamic Republic of Iran and compare these factors between fighter pilots and other aviation personnel.

    Materials and Methods

     An analytic observational cross-sectional study was performed on 49 fighter pilots (group 1) and other aviation personnel (group 2). A list of demographic variables and flight histories was recorded. Then Addenbrooke's Cognitive Examination-Revised, Rey– Osterrieth complex figure test, Forward and Backward Digit Span (FDS and BDS), and Brief Visual-spatial Memory Test-Revised were token. Data were analyzed by SPSS 18 (P <0.05).

    Results

     Both groups were homogeneous regarding age, sex, education, military-grade, flight history, and complaints of cognitive symptoms. The scores of the tests were not statistically significant between the two groups. More than 10 years of flight history and equal or less than 10 years of flight history were respectively related to higher and lower scores in BDS and “recalling words”. The scores of FDS were higher in those with equal or less than 400 hours of flight history. The scores of “delayed recalling” were higher in people with more than 400 hours of flight history and those with more than 40 hours of flight history in the last 6 months.
    Discussion and

    conclusion

     There was no difference in visual-spatial function and attention between fighter pilots and other aviation personnel, but flight history was related to the scores of some cognitive subtests.

    Keywords: Attention, Cognition, Pilots
  • حمیدرضا محسن زاده، پرویز دباغی، رضا اسلامی*، مهدی گرایلی
    مقدمه

    هایپوکسی یک خطر بالقوه درامر هوانوردی بوده و عدم توجه به آن باعث خطرات جانی و مالی فراوان می شود. یکی از مهمترین اثرات هایپوکسی کاهش کارایی ذهنی است. بر همین اساس هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر هایپوکسی بر جنبه های روانشناختی هایپوکسی (توجه انتخابی و زمان واکنش خلبانان) و همچنین تغییرات ضربان قلب و میزان اکسیژن خون در شبیه ساز پروازی اتاق ارتفاع بود.

    روش بررسی

    به همین منظور تعداد 53 نفر از خلبانان مراجعه کننده به اتاق ارتفاع مرکز فیزیولوژی هوایی نیروی هوایی ارتش به صورت تصادفی طی مدت حدود 10 ماه وارد مطالعه شدند. در ابتدا پروتکل مطالعه به افراد توضیح داده شد. مقادیر درصد اشباع اکسیژن خون شریانی و تعداد ضربان قلب و آزمون رایانه ای استروپ در شرایط عادی (کلاس) به عمل آمد و نتایج آنان ثبت گردید. سپس در شرایط هایپوکسی (ارتفاع 25 هزار پایی) مجددا همان موارد کنترل، ثبت وسپس مورد تجزیه تحلیل آماری قرارگرفت.

    یافته ها

    نتایج پژوهش نشان داد که هایپوکسی باعث افزایش زمان واکنش و میزان ضربان قلب و کاهش میزان توجه انتخابی و کاهش میزان اکسیژن خون شریانی در خلبانان می شود که این موارد از نظر آماری معنادار بود.
    بحث و

    نتیجه گیری

    هایپوکسی می تواند زمان واکنش خلبانان را طولانی تر و نیز توجه انتخابی آنان را دچار اختلال کند و حلقه های بروز سوانح را تسریع و تکمیل نماید و اهمیت این موضوع در هواپیماهای شکاری که معمولا در آنها برخلاف هواپیماهای ترابری یک یا دو نفر هواپیما را کنترل و هدایت می کنند چندین برابر است. بنابراین آموزش عملی هایپوکسی در اتاق ارتفاع واهمیت به جنبه های روان شناختی آن می تواند نقش مهمی در شناخت صحیح و به موقع هایپوکسی و ایمنی پروازها داشته باشد.

    کلید واژگان: هایپوکسی, زمان واکنش, توجه, پرواز, نظامیان, طب هوا-فضا
    HR Mohsenzadeh, P Dabbaghi, R Eslami, M Grayeli
    Background

    Hypoxia is a potential danger for aviation affairs and the lack of attention to it causes both human and financial costs. One of the main effects of hypoxia is reduction in mental efficiency. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effects of hypoxia on hypoxic psychological aspects (selective attention and reaction time) among pilots as well as changes in heart rate and blood oxygen levels in the flight simulator of an altitude chamber.

    Materials and methods

    Totally, 53 pilots referred to the altitude chamber at the air physiology center of IRAF were randomly entered the study within 10 months. Initially, the study protocol was described to them. A percentage of arterial oxygen saturation and heart rate and Stroop computer task under normal condition (class) were recorded. Then, in the hypoxic conditions (height 25000 feet) the same items were checked, recorded, and finally analyzed statistically.

    Results

    The results of this study showed that hypoxia increases the reaction time and heart rate in the pilots. Also, it reduced pilots' selective attention and blood oxygen levels. All of the mentioned items were statistically significant.

    Conclusion

    Hypoxia can prolong the response time in the pilots and also disturbs their selective attention and increases the risk of accidents. The importance of this issue in fighter aircraft, which is controlled by one or two pilots, can be much more than in a cargo aircraft. Therefore, hypoxia training in the altitude chamber and attention to its psychological aspects can play an important role in correct and on time recognition of the hypoxia and safety of flights

    Keywords: Hypoxia, Reaction Time, Attention, aviation, Military Personnel, Aerospace Medicine
  • سعید احتشامی *، امیر نظامی اصل، ابوالفضل خادمی، رضا اسلامی، سیمین ریاحی، حمیدرضا محسن زاده
    مقدمه
    هایپوکسی همواره یکی از مهمترین مخاطرات انسان در صعود به ارتفاعات بوده است. با توجه به اهمیت تجربه و آموزش شرایط هایپوکسی برای خلبانان نظامی این مطالعه با هدف بررسی کارایی آزمون کینگ-دویک در شناسایی زودهنگام اختلالات شناختی ناشی از هایپوکسی القاء شده در خلبانان نظامی طراحی و انجام شد.
    روش بررسی
    تعداد 60 نفر از خلبانان نظامی داوطلب برای تجربه هایپوکسی در اتاقک کم فشار به طور تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. مراحل انجام مطالعه شامل آموزش، تکمیل فرم پرسشنامه، انجام آزمون در شرایط نورموکسیک، نیتروژن زدایی، استقرار، آزمون عملکرد شیپور استاش، شبیه سازی صعود به 25 هزار پایی، انجام آزمون در شرایط هایپوکسی و در نهایت گذاشتن مجدد ماسک اکسیژن بود.
    یافته ها
    میانگین سن داوطلبان 74/7± 78/31 سال بود. 7/46% آنان دارای وزن طبیعی و 3/53% دارای اضافه وزن بودند. از کل نمونه ها 7/31% سیگاری بودند. میانگین ساعت پرواز 21/1345±35/1168 بود. متوسط زمان آزمون در شرایط نورموکسیک برابر با 43/5±54/45 ثانیه بوده، 7/71% از افراد بدون اشتباه پاسخ داده و بقیه بین 1 تا 3 اشتباه داشتند. این زمان در شرایط هایپوکسی برابر با 86/5±98/52 بود و 3/98% افراد بین 1 تا 11 اشتباه داشتند. افراد سیگاری به طور معنی داری در زمان طولانی تری به آزمون پاسخ دادند. از نظر زمان پاسخ دهی و همچنین از نظر تعداد اشتباهات تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود نداشت.
    بحث و نتیجه گیری
    به نظر می رسد که این پژوهش اولین مطالعه ای است که از آزمون کینگ-دویک در شناسایی زودهنگام اختلالات شناختی ناشی از هایپوکسی القاء شده در خلبانان نظامی دراتاقک کم فشار استفاده می کند. در شرایط هایپوکسی زمان عکس العمل در افراد سیگاری افزایش معنادار نشان داد ولی عواملی مانند سن، اضافه وزن و مدت پرواز بر زمان عکس العمل و تعداد اشتباهات در شرایط هایپوکسی تاثیری نداشت.
    کلید واژگان: اختلالات شناختی, خلبانان, نظامی, هایپوکسی ارتفاع, آموزش با شبیه سازی
    S. Ehteshami *, A. Nezami Asl, A. Khademi, R. Eslami, S. Riahi, Hr Mohsenzadeh
    Background
    Hypoxia is one of the major threats to human health in high altitude. Considering the importance of hypoxia experience by military pilots and educating them how to deal with this condition, this study was designed to assess the applicability of King-Devick (K-D) test in early recognition of cognitive impairments due to induced hypoxia.
    Materials And Methods
    Totally, 60 military pilots who were candidate to experience hypoxia in hypobaric chamber were randomly enrolled the study. Study process included the following steps: training, filling the questionnaire, K-D test in normoxic condition, denitrogenation, preparation for hypoxia, Eustachian tube performance test, simulating 25,000 ft altitude, K-D test in hypoxic condition, reusing oxygen mask.
    Results
    The mean age of candidates was 31.78±7.74 years. About 46.7% of them had normal weight and 53.3% were overweight and 31.7% were smokers. The average flight time was 1168.35±1345.21 hours. The average K-D time in normoxic condition was 45.54±5.43 seconds and 71.7% of pilots had no mistake in reading numbers. The mean K-D time in hypoxic condition was 52.98±5.86 and 98.3% of pilots made 1 to 11 mistakes. Results show that smokers significantly had longer K-D time than non-smokers. There was no other significant difference between groups in terms of average K-D time and number of mistakes.
    Conclusion
    It seems that this study was the first one using K-D test in early recognition of cognitive impairments due to induced hypoxia in military pilots. It revealed that smoking significantly increases K-D time. Other factors like age, weight, and flight time did not show significant impact on K-D time and number of errors.
    Keywords: Cognitive Impairments, Pilots, Military, Altitude Hypoxia, Simulation Training
  • بررسی ارتباط فشار خون و تعداد ضربان قلب قبل و بعد از پرواز در اتاق ارتفاع در کارکنان مراجعه کننده به مرکز فیزیولوژی هوایی نهاجا (چکیده ی مقاله)
    کامبیز قاضی زاده، برزو رشیدی، بهرام منتظری، حمیدرضا محسن زاده، علی اکبر اکبری
سامانه نویسندگان
  • حمید رضا محسن زاده
    حمید رضا محسن زاده
    مربی روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، ، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال