داریوش قنبری بیرگانی
-
به منظور بررسی اثر چند علف کش روی علف های هرز باقلا آزمایشی با 13 تیمار در سه تکرار طی سال های 1386 و 1387 در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: تریفلورالین (EC48%) به صورت پیش کاشت و مخلوط با خاک، ایمازتاپیر (SL 10%) به صورت پیش رویشی و پس رویشی، بنتازون (EC 48%) + هالوکسی فوپ آر متیل (EC 10. 8%) به صورت پس رویشی، پرومترین (WP 80%) به صورت پیش رویشی، پندی متالین (EC 33%) به صورت پیش رویشی، متری بوزین (WP 70%) به صورت پیش کاشت و پیش رویشی، آکسی فلورفن (EC 24%) به صورت پیش رویشی، شاهد با علف هرز و شاهد وجین دستی. نتایج نشان داد، علفکش های آکسی فلورفن 36/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار و بنتازون + هالوکسی فوپ آر متیل بترتیب به میزان 75/0 و 08/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار با 97 درصد کاهش تراکم مجموع علف های هرز موثرترین تیمارها بودند. هم چنین موفق ترین تیمارها به ترتیب بنتازون + هالوکسی فوپ آر متیل و ایمازتاپیر 075/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار با میانگین 97 درصد و 95 درصد کاهش وزن خشک مجموع علف های هرز شدند. کارآمدترین علف کش ها در افزایش عملکرد دانه باقلا بنتازون + هالوکسی فوپ آر متیل و پندی متالین 32/1 کیلوگرم ماده موثر در هکتار به ترتیب با 910/1 و 869/1 تن دانه در هکتار بودند. در مجموع برای کنترل علف های هرز در باقلا کاربرد هر یک از علف کش های ایمازتاپیر و بنتازون + هالوکسی فوپ آر متیل به صورت پس رویشی و اکسی فلورفن، پندی متالین و متری بوزین به صورت پیش رویشی و یا اعمال دو بار وجین دستی علف های هرز در طول فصل رویشی باقلا توصیه می شود.کلید واژگان: ایمازتاپیر, بنتازون, متری بوزین, هالوکسی فوپ آر - متیل, اکسی فلورفن, پندی متالین, پرومترین, تریفلورالینIn order to evaluate the effects of some herbicides on weed control and seed yield of broadbean an experiment was conducted in 2008 and 2009 at agricultural research center of Safi Abad of Dezful, I. R. Iran. The experiment was conducted in randomized complete block desigh with 13 treatments and three replications. Treatments included pre-plant application of trifluralin (EC 48%) at 1 kg ai/ha, pre-emergence and post-emergence application of imazethapyr (SL 10%) at 2 - 4 leaf stage of weeds at 0.04 and 0.075 kg ai/ha respectively, mixture of bentazon (EC 48%) + Halloxy fop R- methyl (EC 10.8%) at (0.75 + 0.08) kg ai/ha at 2 - 4 leaf stage of weeds, pre-emergence application of prometryn (WP 80%) at 0.8 kg ai/ha, pre-emergence application of pendimethalin (EC 33%) at 0.99 and 1.32 kg ai/ha, pre-plant application of metribuzin (WP 70%) at 0.35 and 0.52 kg ai/ha, pre-emergence application of metribuzin (WP 70%) at 0.35 and 0.52 kg ai/ha, weed free check and pre-emergence application of oxyfluorfen (EC 24%) at 0.36 kg ai/ha. Compared with the weedy check, on average, the sequence of the most to the least effective herbicide treatments on total weed control was recorded as oxyfluorfen> bentazon> metribuzin pre at 0.35 and 0.52 kg ai/ha > pendimethalin at 0.99 kg ai/ha > metribuzin PPI at 0.52 kg ai/ha. Compared with the weedy check, on average, the sequence of the most to the least effective herbicide treatments on yield increase was recorded as bentazon> pendimethalin at 1.32 kg ai/ha > oxyfluorfen> imazethapyr post > pendimethalin at 0.99 kg ai/ha, metribuzin pre at 0.35 kg ai/ha > metribuzin pre at 0.52 kg ai/ha. According to this experiment for weed control and seed yield increase of broadbean, application of each of the following herbicides at the above mentioned stage and rate are recommended: post-emergence application of imazethapyr at 0.075 kg ai/ha and mixture of bentazon + Halloxy fop R- methyl or pre-emergence application of pendimethalin, oxyfluorfen and metribuzin and also two handweedings throughout the growing season of broadbean.Keywords: bentazon, halloxy fop R- methyl, trifluralin, imazethapyr, metribuzin, pendimethalin, prometryn, Oxyfluorfen
-
به منظور بررسی اثرات تراکم و آرایش کاشت ماش و کاربرد علف کش ها بر عملکرد و کنترل علف های هرز ماش آزمایشی به صورت کرت های نواری دو بار خرد شده با سه تکرار و بمدت دو سال در دزفول اجرا شد. آرایش کاشت به عنوان عامل عمودی در چهار سطح: کاشت ماش در دو طرف پشته های 60 ، 75 ، 90 سانتی متری و کاشت یک ردیف روی پشته های 50 سانتی متری، تراکم کاشت به عنوان عامل افقی در دو سطح : فاصله بوته ها روی ردیف کاشت 5 و 10 سانتی متر و کرت های فرعی در هفت سطح :کاربرد پرومترین (گزاگارد® WP 80%) به میزان 2/1 کیلوگرم، آکسی فلورفن (گل® EC 24%) به میزان 48/0 کیلوگرم، اکسادیازون (رونستار® SL 12%) به میزان 36/0 کیلوگرم و پندی متالین (استامپ®EC 33% ) به میزان 15/1 کیلوگرم به صورت پیش رویشی، تریفلورالین (ترفلان® EC 48%) به میزان 1 کیلوگرم به صورت پیش کاشت، شاهدهای بدون و با علف های هرز. نتایج نشان داد در مجموع، رتبه بندی علف کش ها از نظر تاثیر بر کنترل مجموع تعداد علف های هرز به ترتیب آکسی فلورفن> تریفلورالین> پرومترین< پندی متالین< اکسادیازون بود. کاربرد علف کش های آکسی فلورفن و تریفلورالین در کاهش وزن تر علف های هرز موثرتر از سایر علف کش ها بود. رتبه بندی علف کش ها از نظر تاثیر بر افزایش عملکرد دانه ماش به ترتیب آکسی فلورفن> تریفلورالین> اکسادیازون> پرومترین> پندی متالین بود. در مجموع کاشت ماش به فواصل 5 سانتی متر با آرایش کاشت یک خط روی پشته های 50 سانتی متر و کاربرد هر یک از علف کش های آکسی فلورفن به میزان 48/0 کیلوگرم در هکتار و یا تریفلورالین به میزان 1 کیلوگرم در هکتار توصیه می شود.کلید واژگان: آکسی فلورفن, اکسادیازون, پرومترین, پندی متالین, تریفلورالینThis experiment was conducted to evaluate the effects of planting methods, planting density of mungbean and application of herbicides on weed control and yield of mungbean for two years at Safi abad agricultural research center of Dezful, I. R. Iran. The experiment was arranged so as to form strip split split plots with three replications. Vertical factor were planting patterns at four levels : planting of two rows of mungbean on beds with 60, 75 and 90 cm width, respectively, and planting of one row of mungbean on beds 50 cm apart, horizontal factor was mungbean density at two levels: plant spaces of 5 and 10 cm on the row, and subplots were application of herbicides at seven levels : preemergence application of prometryn at 1.2 kg ai. ha-1, oxyfluorfen at 0.48 kg ai. ha-1, oxadiazon at 0.36 kg ai. ha-1, pendimethalin at 1.15 kg ai. ha-1, preplant application of trifluralin at 1 kg ai. ha, weed free and weedy checks. Results show that overall, ranking of the effect of herbicide treatments on weed density are : oxyfluorfen> trifluralin> prometryn> pendimethalin> oxadiazon. Effect of oxyfluorfen and trifluralin on reduction of weed biomass was greater than the other herbicides. Ranking of the effect of herbicide treatments on yield increase are : oxyfluorfen> trifluralin> oxadiazon> prometryn> pendimethalin. Therefore to increase the yield and weed control in mungbean field, planting of one row of mungbean on beds with 50 cm width and 5 cm spacing between bushes along with the application of trifluralin at 1 kg ai. ha-1 or application of oxyfluorfen at 0.48 kg ai. ha-1 are recommended.Keywords: oxadiazon, oxyfluorfen, pendimethalin, prometryn, trifluralin
-
این آزمایش به منظور بررسی کارایی علف کش متری بوزین (سنکور® WP 70%) در کنترل علف های هرز مزرعه گندم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار در سال های زراعی 1385- 1382 در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علف کش های متری بوزین در 3 دز (21/0، 28/0 و 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار)، مخلوط متری بوزین + تری بنورون (گرانستار®DF 75%)، مخلوط متری بوزین + کلودینافوپ پروپارژیل(تاپیک®EC 8%)، یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل (شوالیه®WG 6%)، سولفوسولفورون (آپیروس®DF 75%)، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل، آیوکسینیل (توتریل®SL 22.2%) و شاهد با علف هرز بود. ارزیابی کارایی علف کش ها در کاهش تعداد کل علف های هرز نشان داد که علف کش های سولفوسولفورون، تیمارهای حاوی متری بوزین، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل، یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل به اضافه سورفکتانت غیریونی سیتوویت و آیوکسی نیل به ترتیب بالاترین کارایی را داشتند. در مقایسه با شاهد با علف هرز، به طور متوسط، کاربرد تیمارهای متری بوزین به میزان 22 درصد باعث افزایش عملکرد دانه گندم شد. بر اساس نتایج این تحقیق برای کنترل علف های هرز پهن برگ و باریک برگ و افزایش میزان محصول گندم کاربرد هر یک از علف کش های متری بوزین در مراحل اولیه پنجه دهی گندم، آیوکسینیل، سولفوسولفورون، متری بوزین به میزان 28/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، مخلوط متری بوزین + کلودینافوپ پروپارژیل، مخلوط تری بنورون + کلودینافوپ پروپارژیل و یدوسولفورون متیل + مزوسولفورون متیل + مفن پایردی اتیل به اضافه سورفکتانت غیریونی سیتوویت به میزان های فوق الذکر توصیه می شود.کلید واژگان: پیچک صحرایی, تراکم, سولفونیل اوره, صفات زراعی, یولاف وحشیThis experiment was conducted during 2003-2005 to evaluate the efficacy of metribuzin in the control of weeds of wheat field at the Safi Abad agricultural research center of Dezful, Iran. The experimental design was a randomized complete block design with 11 treatments in three replications. Treatments consisted of the application of: metribuzin at 210, 280 and 350 g ai/ha, metribuzin tribenuron at 210) g ai/ha, metribuzin clodinafop propargil at (210) g ai/ha at mid tillering stage of wheat, (iodosulfuron 駫⢲몺 mephenpyr diethyl) at 21 g ai/ha plus citoweet non-ionic surfactant at 0.25%, sulfosulfuronat 20 g/ha, (tribenuron clodinafop propargil) at (19 640) g ai/ha as standard treatment, metribuzin at 210 g ai/ha at early tillering stage of wheat, weedy check, and ioxynilat 450 g ai/ha at mid tillering stage of wheat. On average, ranking of the effect of herbicide treatments on decreasing total number of weeds were: sufosulfuron > all treatments containing metribuzin > tribenuron牚ᶊ皟 > (iodosulfuron mesosulfuron mephenpyrdi ethyl) plus citoweet > ioxynil. On average, compared with the weedy check, wheat grain yield increased in metribuzin treatments by 22%. According to the results to control the weed effectively and to increase wheat grain yield, application of each of the metribuzin treatments at early tillering stage of wheat, ioxynil, sufosulfuron, metribuzin at 280 g ai/ha at mid tillering stage of wheat, metribuzin clodinafop propargil, tribenuron clodinafop and (iodosulfuron mesosulfuron mephenpyr diethyl) plus citoweet each at the above mentioned rates are recommended.Keywords: Wild oat (Avena ludoviciana), Density, Sulfunyl Urea, Crop characteristics, Field bindweed (Convolvulus arvensis)
-
این آزمایش به منظور بررسی اثر چند علف کش بر کنترل علف های هرز در مزرعه گل مریم در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 14 تیمار در سه تکرار طی سال های 1385 و 1386در دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از علف کش های تریفلورالین (EC 48%) 10 روز قبل از کاشت و بلافاصله قبل از کاشت، ای پی تی سی (EC 82%) به صورت پیش کاشت، آکسی فلورفن (EC 24%) به صورت پیش رویشی، آیوکسینیل (EC 22.5%) به صورت پس رویشی، اکسادیازون (SL 12%) به صورت پیش رویشی، آلاکلر (EC 48%) به صورت پیش رویشی، دیورون (WP 80%) به صورت پیش رویشی، آترازین (WP 80%) به صورت پیش رویشی، آترازین به صورت پیش رویشی + یک بار وجین دستی، تو، فور- دی (SL 72%) به صورت پس رویشی + هالوکسی فوپ آر متیل (EC 10.8%) یک هفته بعد از مصرف تو، فور - دی، پاراکوات (SL 20%) در اوایل رویش گل مریم، و شاهدهای بدون وجین و با وجین. نتایج بررسی نشان داد در هر دو سال آزمایش، در مقایسه با شاهد با علف هرز، دیورون و آترازین به ترتیب با میانگین100 و 97 درصد در کاهش مجموع تعداد علف های هرز و تو، فور- دی + هالوکسی فوپ آر متیل نیز با کاهش وزن خشک کل علف های هرز به میزان 95 درصد موثرترین تیمارها بودند. پس از تیمار شاهد با وجین، آترازین + یک بار وجین دستی با میانگین 87/5 تن در هکتار بیشترین تاثیر را در افزایش عملکرد شاخه گل مریم داشت. در سال های 1385 و 1386، به ترتیب تیمارهای کاربرد آیوکسی نیل و آترازین + یک بار وجین دستی بیشترین وزن پیازچه را داشتند. در مجموع کاربرد هر یک از علف کش های آترازین 8/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار + یک بار وجین دستی علف های هرز، آکسی فلورفن 48/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، آیوکسی نیل 68/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار،آترازین 2/1 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، و یا وجین دستی علف های هرز در طول فصل رویشی گل مریم توصیه می شود.کلید واژگان: پس رویشی, پیش رویشی, پیش کاشت, تراکم, وزن خشکThe experiment was conducted in 2006 and 2007 to evaluate the efficacy of some herbicides against weeds in tuberose fields in Dezful, Iran. The experimental design was a completely randomized block with 14 treatments and three replications. Treatments included application of paraquat POST at 0.6 kg ai/ha, oxyfluorfen PRE at 0.48 kg ai/ha, ioxynil POST at 0.66 kg ai/ha, trifluralin PPI at 1 kg ai/ha 10 days before planting, trifluralin PPI at 1 kg ai/ha, EPTC PPI at 4 kg ai/ha, oxadiazon PRE at 0.36 kg ai/ha, alachlor PRE at 2.5 kg ai/ha, diuron PRE at 1.6 kg ai/ha, atrazine PRE at 1.2 kg ai/ha, atrazine PRE at 0.8 kg ai/ha one handweeding, 2,4-D haloxyfop-rmethyl POST one week after 2,4D applicationat 1.44 0.08) kg ai/ha, weedy and weed free checks. In both the years of the experiments, compared to the weedy check, application of diuron and atrazine, with 100% and 97%, were the most effective treatments in reducing the total number of weeds, respectively. 2, 4 - D haloxyfop - r methyl with 95% was the most effective treatment in reducing total dry weight of weeds. Compared with the weedy check, after weed free check application of atrazine one handweedingwith 5.87 ton/ha-1 was the most effective treatmentinincreasing spike yield. In2006 and 2007, application of ioxynil and atrazine one handweeding had the highest level of corm weight respectively. Considering the results of this experiment, application of each of atrazine PRE at 0.8 kg ai/ha one handweeding, oxyfluorfen PRE at 0.48 kg ai/ha, ioxynil POST at 0.66 kg ai/ha, atrazine PRE at 1.2 kg ai/ha or handweedings throughout the growing season of tuberose are recommended.Keywords: Postemergence, Preemergence, Preplant incorporated, Density, Dry weight
-
به منظور بررسی کارایی و اثر چند علف کش روی علف های هرز و عملکرد گوجه فرنگی در کشت مستقیم در سال های 1385 و 1386 آزمایشی در مراکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول، اصفهان و تهران (کرج) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 9 تیمار در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از کاربرد علف کش های: متری بوزین (سنکور® WP 70%) به میزان 75/0 و 1 کیلوگرم در هکتار به صورت پیش رویشی و پس رویشی در مرحله 4 برگی گوجه فرنگی، آکسی فلورفن (گل® EC 24%) به میزان 2 لیتر در هکتار به صورت پیش کاشت و مخلوط با خاک، ناپروپامید (دورینول® FL 45%) به میزان 5/2 و 5/4 کیلوگرم در هکتار به صورت پیش کاشت و مخلوط با خاک، و شاهدهای با و بدون علف هرز. نتایج آزمایشات در صفی آباد دزفول نشان داد در تیمار متری بوزین به میزان 1 کیلوگرم در هکتار به صورت پیش رویشی و آکسی فلورفن موثرترین تیمارها در کنترل مجموع تعداد علف های هرز بودند. در افزایش عملکرد میوه گوجه فرنگی شاهد بدون علف هرز و متری بوزین به میزان 75/0 و 1 کیلوگرم در هکتار به صورت پس رویشی موثرترین تیمارها بودند. در اصفهان، در کاهش مجموع تعداد علف های هرز علف کش آکسی فلورفن و متری بوزین به میزان 1 کیلوگرم در هکتار به صورت پس رویشی و در افزایش عملکرد میوه گوجه فرنگی شاهد بدون علف هرز، ناپروپامید به میزان 5/4 کیلوگرم در هکتار و متری بوزین به میزان 75/0 کیلوگرم در هکتار به صورت پیش رویشی و 1 کیلوگرم در هکتار به صورت پس رویشی موثرترین تیمارها بودند. نتایج آزمایشات کرج نشان داد تیمار متری بوزین به میزان 1 کیلوگرم در هکتار به صورت پیش رویشی و آکسی فلورفن موثرترین در کاهش مجموع تعداد علف های هرز و در افزایش عملکرد میوه گوجه فرنگی، شاهد بدون علف هرز، متری بوزین به میزان 1 کیلوگرم در هکتار به صورت پیش رویشی و آکسی فلورفن موثرترین تیمارها بودند.کلید واژگان: آکسی فلورفن, متری بوزین, ناپروپامید, کنترل شیمیایی, عملکردThis experiment was conducted in 2006 and 2007 at Agricultural Research Centers of Safi Abad of Dezful, Isfahan and Tehran (Karaj), I. R. Iran, to evaluate the efficacy ofselectedherbicides on weeds and yield of direct seeded tomato. The complete randomized block design was used with 9 treatments in three replications. Treatments included: pre-emergence and post emergence application of metribuzin (Sencor® 70% WP) at 4-leaf stage of tomato at 0.75 and 1 kg/ha, preplant incorporated application of oxyfluorfen (Goal® 24% EC) at 2 kg/ha, pre-plant incorporated application of napropamide (Devrinol® 45% FL) at 2.5 and 4.5 kg/ha, weedy and weed free checks. The experimental results at Safi Abad of Dezful for the reduction of total weed density indicated, pre-emergence application of metribuzin at 1 kg/ha and oxyfluorfen were the most effective herbicide treatments. Also weed free check and post-emergence application ofmetribuzin at 0.75 and 1 kg/ha, were the most effective treatments in increase the yield of tomato fruits. In Isfahan, in reduction of the total weed density, oxyfluorfen and post-emergence application of metribuzin at 1 kg/ha and in tomato yield increase, weed free check, napropamide at 4.5 kg/ha, pre and postemergence application of metribuzin at 0.75 and 1 kg/ha, respectively, were the most effective herbicide treatments. The results of Karaj showed that pre-emergence application of metribuzin at 1 kg/ha and oxyfluorfen in reduction of total weed density, and for tomato yield increase weed free check, pre-emergence application of metribuzin at 1 kg/ha and oxyfluorfen, were the most effective herbicide treatments.Keywords: Oxyfluorfen, Metribuzin, Napropamide, Chemical Control, Yield
-
این آزمایش به منظور ارزیابی کاربرد مصرف علفکش متری بوزین روی جمعیت علف های هرز و عملکرد ذرت دانه ای در سال های 1386 و 1387 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 13 تیمار در سه تکرار در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مصرف علف کش های متری بوزین به میزان 35/0 و 52/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار به صورت پیش کاشت، پیش رویشی و پس رویشی در مرحله 4-3 برگی ذرت و علف های هرز، مخلوط آترازین + متری بوزین به میزان (60/0 + 175/0) کیلوگرم ماده موثر در هکتار به صورت پیش کاشت، پیش رویشی و پس رویشی، نیکوسولفورون به میزان 08/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار در مرحله 6-3 برگی ذرت، مخلوط آترازین + آلاکلر به میزان (9/1 + 2/1) کیلوگرم ماده موثر در هکتار به صورت پیش رویشی به عنوان تیمار استاندارد و شاهدهای با و بدون علف هرز بودند. نتایج نشان داد که در مقایسه با شاهد با علف هرز، متری بوزین به میزان 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی به ترتیب با 79 و 75 درصد کنترل، بیشترین تاثیر را در کاهش مجموع تعداد علف های هرز داشتند. کاربرد آترازین + آلاکلر، متری بوزین به میزان 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و نیکوسولفورون به ترتیب با 89، 87، 86 و 85 درصد کنترل، بیشترین تاثیر را در کاهش مجموع وزن خشک علف های هرز داشتند. در مقایسه با شاهد با علف هرز، متری بوزین به میزان 52/0 و 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و آترازین + آلاکلر به ترتیب با 50، 44، 44 و 37 درصد افزایش، موثرترین تیمارها در افزایش عملکرد دانه ذرت بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، برای کنترل علف های هرز و افزایش عملکرد دانه ذرت کاربرد هر یک از علف کش های متری بوزین به میزان 52/0 و 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و آترازین + آلاکلر به میزان های فوق الذکر توصیه می شود.
کلید واژگان: ذرت, علف های هرز, آترازین, آلاکلر, علف کش, متری بوزین, نیکوسولفورونThis experiment was conducted in 2007 and 2008 to evaluate the efficacy of metribuzin herbicide on weeds control and yield of maize، at research farm of the Agricultural Research Center of Safi Abad Dezful، Iran. The experimental design was a randomized complete block with 13 treatments in three replications. Treatments included preplant، preemergence and postemergence application of metribuzin at 3-4 leaf stage of maize and weeds each at 0. 35 and 0. 52 kg ai ha-1، preplant، preemergence and postemergence application of atrazine + metribuzin at 3-4 leaf stage of maize and weeds each at (0. 6 + 0. 175) kg ai ha-1، nicosulfuron at 0. 08 kg ai ha-1at 3-6 leaf stage of maize and preemergence application of atrazine + alachlor at (1. 2 + 1. 9) kg ai ha-1، together with weedy and weed free checks. The results indicated that compared to the weedy check، postemergence application of metribuzin at 0. 35 kg ai ha-1 and atrazine + metribuzin with 79 and 75% control، respectively، were the most effective treatments in reducing total number of weeds. Application of atrazine + alachlor، postemergence application of metribuzin at 0. 35 kg ai ha-1 and atrazine + metribuzin and nicosulfuron with 89، 87، 86 and 85% control، respectively، were the most effective treatments in reducing dry weight of weeds. Compared to the weedy check، postemergence application of metribuzin at 0. 52 and 0. 35 kg ai ha-1، atrazine + metribuzin and premergence application of atrazine + alachlor with 50، 44. 44 and 37% increase، respectively، were the most effective treatments in yield increase. According to these results، for weed control and yield increase of corn، postemergence application of metribuzin at 0. 52 or 0. 35 kg ai ha-1، atrazine + metribuzin or premergence application of atrazine + alachlor each at the abovementioned rates can be recommended.Keywords: Corn, weeds, alachlor, atrazine, herbicides, metribuzin, nicosulfuron, weeds -
- اثر الگوی کاشت و مصرف علف کش بر جمعیت علف های هرز، عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب ذرت سینگل کراس 704این آزمایش در سال های 1384 و 1385 به منظور بررسی اثرات الگوهای مختلف کاشت و مصرف علف کش بر جمعیت علف های هرز و عملکرد ذرت و همچنین کاهش مصرف آب آبیاری به صورت کرت های نواری خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در صفی آباد دزفول و کرج اجرا شد. الگوی کاشت به عنوان عامل عمودی در چهار سطح شامل: کاشت ذرت به صورت یک و دو ردیف روی پشته و یک و دو ردیف در کف جوی، مصرف علف کش به عنوان عامل افقی در شش سطح شامل: مصرف مخلوط علف کش های آترازین + آلاکلر به میزان 2 + 8/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار و با کاهش 25 درصدی به میزان 5/1 + 6/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار به صورت پیش رویشی، مصرف علف کش ئی پی تی سی به میزان 4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار و با کاهش 25 درصدی به میزان 3 کیلوگرم ماده موثر در هکتار به صورت پیش کاشت و تیمارهای شاهد با و بدون علف هرز بودند. نتایج نشان داد که در مقایسه با شاهد با علف هرز، به طور متوسط، در دزفول، تیمارهای آترازین + آلاکلر، 63 درصد و درکرج، تیمارهای آترازین + آلاکلر، 65 درصد و تیمارهای ئی پی تی سی، 56 درصد باعث کاهش مجموع تعداد علف های هرز شدند. در سال 1384، مصرف مخلوط علف کش های آترازین + آلاکلر به میزان 2 + 8/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار در الگوی کاشت دو ردیف روی پشته با 7/71 درصد کاهش و در سال 1385، مصرف مخلوط علف کش های مذکور در الگوهای کاشت دو ردیف روی پشته و دو ردیف در کف جوی هر کدام با 92 درصد کاهش، بیشترین کاهش وزن خشک علف های هرز را داشتند. در دزفول و کرج، به ترتیب تیمارهای شاهد بدون علف هرز در الگوی کاشت دو ردیف روی پشته با 34/13 و 91/12 تن در هکتار، بیشترین و تیمارهای ئی پی تی سی به میزان 3 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و شاهد با علف هرز هر دو در الگوی کاشت یک ردیف در کف جوی با 99/6 و 38/4 تن در هکتار، کمترین عملکرد دانه ذرت را داشتند. به طور متوسط، در دزفول و کرج، مصرف علف کش ها در الگوی کاشت در کف جوی نسبت به الگوی کاشت روی پشته، به ترتیب 88 و 80 درصد باعث افزایش کارآیی مصرف آب آبیاری شدند. بر اساس نتایج این آزمایش برای کنترل علف های هرز و افزایش میزان عملکرد دانه، کاشت ذرت به صورت دو ردیف روی پشته و یا در کف جوی و مصرف مخلوط علف کش های آترازین + آلاکلر به میزان 5/1 + 6/0 کیلوگرم ماده موثره در هکتار به صورت پیش رویشی، قابل توصیه می باشد.
کلید واژگان: آترازین, آلاکلر, الگوی کاشت, ئی پی تی سی, ذرت, علف های هرز و کاشت در کف جویThis experiment was conducted for 2005 and 2006 cropping seasons to evaluate the effects of planting patterns and herbicides application on weeds population and grain yield of maize as well as on enhancement of water use efficiency at Dezful and Karaj, I. R. Iran. The experimental design was strip block arrangements in a randomized complete block design with three replications. Planting patterns were assigned to vertical plots at four levels including: planting of one and two rows of maize on beds and one and two rows of maize in furrows. Application of herbicides was assigned to horizontal plots at six levels including; pre-emergence application of a mixture of atrazine + alachlor at (0.8 + 2) kg ai.ha-1 and also at 25% reduced rates, pre-plant application of EPTC at 4 kg ai.ha-1 and also at 25% reduced rate, weedy and weed free controls. Average total weed density reduced in Dezful by application of atrazine + alachlor by 63% as comparing to the weedy control. However, in Karaj by application of atrazine + alachlor and EPTC total weed density reduced by 65 and 56%, respectively, when comparing to the weedy control,. In 2005, application of a mixture of atrazine + alachlor at (0.8 + 2) kg ai.ha-1 in planting pattern of two rows of maize on beds reduced dry weight of weeds by 71.7%. However, in 2006, application of the same herbicide treatments in planting pattern of two rows of maize on beds and in furrows reduced dry weight of weeds by 92%. In both Dezful and Karaj, weed free controls, in planting pattern of two rows of maize on beds, with 13.34 t.ha-1and 12.91 t.ha-1 had the highest and application of EPTC at 3 kg ai.ha-1 and weedy controls both in planting pattern of one row of maize in furrows with 6.99 t.ha-1 and 4.38 t.ha-1 had the lowest grain yield, respectively. On average, in Dezful and Karaj, application of herbicides in furrow planting method as compared to the bed planting method, had 88 and 80% higher water use efficiency, respectively. In conclusion, for increasing grain yield and weed control in maize (cv. KSC 704), planting of maize as two rows on beds/ in furrows and pre-emergence application of a mixture of atrazine + alachlor at (0.6 + 1.5) kg ai.ha-1 could be recommended.Keywords: Alachlor, Atrazine, EPTC, Furrow planting, Maize, Planting pattern, Weeds -
به د لیل هم تیره بود ن علف های هرز تیره چلیپاییان با گیاه زراعی کلزا (.Brassica napus L) کنترل آن ها در این زراعت ساد ه نیست. لذا هر ساله مزارع کلزا با آلود گی رو به افزایشی مواجه است که در کاهش کمیت و کیفیت محصول کلزا و روغن آن تاثیر بسزایی د ارد. در یک پژوهش دو ساله (1381 – 1380)، فلور و تراکم علف های هرز هم تیره کلزا درد هاستان کشور بررسی گردید. استان ها به اقلیم های مختلفی از لحاظ آب و هوایی و ترکیب گونه های علف هرز تقسیم شد ند سپس با کاد ر اند ازی به روش W علف های هرز شناسایی و مورد شمارش قرار گرفتند. نتایج نشان د اد علف های هرز تیره چلیپاییان در استان های مختلف، به ترتیب دارای تراکم نسبی زیر بودند: استان تهران: 11/ 35%، آذربایجان غربی: 9/ 18 %، خراسان: 37/ 20 %، هرمزگان: 81/ 1 %، سمنان: 13/ 16 %، آذربایجان شرقی: 71/ 37 % شمال خوزستان: 8/ 3 %، فارس: 45/ 35 %، گلستان: 17 / 22 % و زنجان: 12. /. % میانگین تراکم نسبی علف های هرز چلیپاییان در سطح استان های مذکور 14/ 20 در صد به دست آمد. تراکم علف های هرز این تیره د راستان های آذربایجان شرقی، فارس و تهران بیشتر از سایر استان ها بود. در استان فارس علف هرز. Sinapis arvensis L که کنترل آن در کلزا با مشکلات فراوانی روبروست و بذر آن موجب کاهش کیفیت روغن کلزا می گردد، تراکم بیشتری نسبت به علف های هرز هم تیره خود و سایر علف های هرز داشت. در استان های آذربایجان شرقی و تهران Sinapis arvensis مشاهده نشد و یا در تراکم بسیار پایین قرار داشت. پراکند گی علف های هرز Sinapis arvensis، Descurainia sophia، Cardaria draba، Goldbachia laevigata و Malcolmia africana نسبت به سایر گونه ها در بین استان های بررسی شده بیشتر بود.کلید واژگان: کلزا, علف هرز, شناسایی, تراکم, چلیپاییان, خرد ل وحشیCruciferous weeds are one of the important factors that affect yield and quality of canola. To identify, determine density and study phenology of the weeds in canola fields, an investigation was carried out in ten provinces for two years (2001 – 2002). Weed densities were determined by quadratic method in W form once per month. Results showed that the relative density of cruciferous weeds was 35.11% in Tehran, 18.9% in West Azarbayjan, 20.37% in Khorasan, 1.81% in Bandar Abbas, 16.13% in Semnan, 37.71% in East Azarbayjan, 3.8% in The North of Khouzestan, 35.45% in Fars, 22.17% in Golestan, 10% in Zanjan. The mean for the 10 provinces was, 20.14%. The relative density of cruciferous weeds in East Azarbayjan and Fars were more than other provinces. In Fars, Sinapis arvensis was the dominant cruciferous weed. Dominant cruciferous weeds in Iran were: Descurainia sophia, Cardaria draba, Goldbachia laevigata, Malcolmia africana, Sinapis arvensis.
-
این آزمایش به منظور بررسی مبارزه با علف های هرز مزارع یونجه بذری به صورت کرت های نواری خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مدت سه سال از 1379 تا 1382 در صفی آباد دزفول اجرا شد. تیمارها در سال 80-1379 عبارت بودند از: خاک ورزی به عنوان عامل عمودی در سه سطح شامل کاربرد کلتیواتور بیلچه ای، کلتیواتور بیلچه ای + غلطان در مرحله 30 سانتی متری یونجه و بعد از چین اختصاص به بذر و تیمار بدون خاک ورزی. مصرف علفکش به عنوان عامل افقی در پنج سطح شامل کاربرد بروموکسی نیل به میزان 2 لیتر در هکتار در مرحله دو برگی یونجه + متری بوزین به میزان 0.5 کیلوگرم درهکتار بعد از چین اختصاص به بذر، بنتازون به میزان 2 لیتردر هکتار در مرحله شش برگی یونجه + متری بوزین به میزان 0.75 کیلوگرم در هکتار بعد از چین اختصاص به بذر، بنتازون به میزان 2 لیتر در هکتار در مرحله شش برگی یونجه + بنتازون به میزان 3 لیتر در هکتار بعد از چین اختصاص به بذر و شاهدهای بدون و با علف هرز بود. در سال های 81-1380 و 82-1381، تیمارها بعد از چین اختصاص به بذر اعمال شدند و عبارت بودند از خاک ورزی مانند تیمارهای یاد شده و کاربرد علفکش ها شامل متری بوزین به ترتیب به میزان 0.5 . و 0.75 . کیلوگرم در هکتار، بنتازون به میزان 3 لیتر در هکتار و شاهدهای بدون و با علف هرز. در سال 80-1379، تعداد کل علف های هرز برگ پهن به وسیله بروموکسی نیل + متری بوزین، بنتازون + متری بوزین و بنتازون + بنتازون به ترتیب 77، 81 و 56 درصد و به وسیله کلتیواتور بیلچه ای و غلطان + بیلچه ای هر یک 59 درصد کاهش یافت. در سال 81-1380، مجموع تعداد علف های هرز به وسیله تیمارهای متری بوزین و بنتازون به ترتیب 83 ، 95 و 83 درصد و در سال 82-1381، به ترتیب 68 ، 87 و 65 درصد کاهش یافت. کاربردتیمارهای متری بوزین به ترتیب 51 و 11 درصد، بنتازون 83 درصد و شاهد بدون علف هرز 37 درصدباعث افزایش عملکرد بذر یونجه شدند.
This experiment was conducted for three consecutive years from 2000 to 2002 to evaluate the effects of integrated weed management on weeds of alfalfa at the Safi Abad Agricultural Research Farm of Dezful. The experimental design was a randomized complete block with strip-split plot arrangement of treatments. Herbicide treatment was as horizontal factor at five levels which in 2000, consisted of application of bromoxynil at 0.45 kg ai /ha at the 2 - leaf stage of alfalfa + metribuzin at 0.35 kg ai /ha after the cutting for seed, application of bentazon at 0.96 kg ai/ha at the 6 - leaf stage of alfalfa + metribuzin at 0.52 kg ai/ha after the cutting for seed, application of bentazon at 0.96 kg ai /ha at the 6 - leaf stage of alfalfa + bentazon at 1.44 kg ai /ha after the cutting for seed, weed free and weedy checks. Cultivation was as vertical factor at three levels which in 2000, consisted of reciprocal application of shovel cultivator and rolling + shovel cultivator when alfalfa was 30 cm tall and after the cutting for seed and noncultivated plot. In 2001 and 2002, treatments were applied after the cutting for seed and were as follows: application of metribuzin at 0.35 and 0.52 kg ai/ha, bentazon at 1.44 kg ai /ha, weed free and weedy checks, and cultivation treatments were as abovementioned treatments. In 2000, total number of broadleaved weeds were reduced by application of bromoxynil + metribuzin, bentazon + metribuzin and bentazon + bentazon by 77, 81 and 56%, respectively, and on average, by cultivation by 59%. In 2001, total number of broadleaved weeds were reduced by application of metribuzin at 0.35 and 0.52 kg ai/ha and bentazon by 83, 95 and 83%, respectively, and in 2002, by 68, 87 and 65%, respectively, by the aforementioned herbicide treatments. Compared to the weedy check, alfalfa seed yield increase in application of metribuzin at 0.35 and 0.52 kg ai/ha, bentazon and weed free check treatmensts was 51, 11, 83 and 37%, respectively.
Keywords: ALFALFA, cultivation, SHOVEL CULTIVATOR, ROLLING CULTIVATOR, herbicides, integrated weed management, seed yield -
این آزمایش به منظور بررسی کارآیی اثر مویان غیریونی بر افزایش تاثیرعلفکش ها روی علف های هرز چغندرقند در سال 1382 به صورت طرح بلو کهای کامل تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار، در مرکز تحقیقات – 1381 و 83 - های زراعی 82 کشاورزی صفی آباد دزفول، ایران اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: کاربرد مخلوط علفکش های کلریدازون + 3) کیلوگرم ماده موثر در هکتار، /2+0/ 4) و (47 +0/47) ، (2/4+0/63) ، (3/2+0/63) ، (3/2+0/ دس مدیفام به میزان (78 0 درصد در مرحله چهار برگی چغندرقند و / تیمارهای یاد شده هر کدام به اضافه مویان غیریونی سیتوویت به میزان 35 علف های هرز پهن برگ و شاهدهای بدون و با علف هرز. کاربرد تیمارهای کلریدازون + دس مدیفام همراه مویان در مقایسه با کلریدازون + دس مدیفام بدون مویان ، در سال های 1381 و 1382 به ترتیب 61 و 38 درصد کارآیی بیشتری در کاهش تعداد علف های هرز پهن برگ داشت. به طور متوسط، در مقایسه با تیمار شاهد بدون علف هرز ، کاربرد تیمارهای کلریدازون + دس مدیفام با و بدون مویان به ترتیب 91 و 83 درصد و شاهد با علف هرز 50 درصد تولید ریشه چغندرقند داشتند. کاربرد کلریدازون + دس مدیفام با مویان در مقایسه با کاربرد تیمارهای کلریدازون + دس مدیفام بدون مویان ، 9 درصد در افزایش عملکرد ریشه چغندرقند کارآیی بیشتر داشت. به طور متوسط، در مقایسه با شاهد بدون علف هرز،کاربرد تیمارهای کلریدازون + دس مدیفام با و بدون مویان به ترتیب 93 و 83 درصد و شاهد با علف هرز 52 درصد تولید عملکرد شکر خالص داشتند. کاربرد کلریدازون + دس مدیفام به اضافه مویان در مقایسه با کلریدازون + دس مدیفام بدون مویان ، 11 درصد در افزایش عملکرد شکر خالص کارآیی بیشتر داشت.
کلید واژگان: علف های هرز, علف کش ها, چغندر قند, گیاه زراعیThis experiment was conducted in 2002 and 2003 to evaluate the effects of chloridazon and desmedipham mixture plus a nonionic surfactant on weeds of sugar beet at Safi Abad agricultural research center of Dezful, Iran. The experimental design was a randomized complete block with 12 treatments and three replications. Treatments included postemergence application of the mixture of chloridazon + desmedipham at 3.2 + 0.78, 3.2 + 0.63, 2.4 + 0.63, 4 + 0.47 and 3.2 + 0.47 kg ai ha–1 and aforementioned herbicide treatments each plus a nonionic surfactant (Citowett) at 0.35% (v/v) at the 4- leaf stage of sugar beet, weed free and weedy check. In both years, application of the mixture of the chloridazon + desmedipham treatments each plus surfactant compared to the application of the same treatments without surfactant had 61 and 38% higher efficacy in reducing the total number of broadleaf weeds, respectively. Application of mixture of the chloridazon + desmedipham treatments at the abovementioned rates with and without surfactant provided 91 and 83% of sugar beet root yield, respectively. Weedy check plots had only 50% of sugar beet root yield. Application of the mixture of the chloridazon + desmedipham treatments at the abovementioned rates with and without surfactant provided 93 and 83% of pure sugar yield, respectively, Correspondence to: D. Ghanbari-Birgani, d.ghanbari@safiabad.ir D.Ghanbari-Birgani 46 while weedy check plots had only 52% of pure sugar yield.
Keywords: Weeds, herbicides, sugar beet, yield -
این آزمایش به منظور تعیین بهترین روش کنترل تلفیقی علف های هرز پهن برگ و کاهش مصرف علفکش ها در زراعت چغندرقند طی دوسال زراعی 82-1381 و 83-1382، در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول و ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کلتیواسیون به عنوان عامل عمودی در سه سطح، شامل کاربرد کلتیواتورهای بیلچه ای و شمشیری در مرحله ی 8-6 برگی چغندرقند وتکرار آن یک ماه بعد و بدون انجام کلتیواسیون بود. کاربرد علفکش به عنوان عامل افقی در هشت سطح، شامل کاربرد علفکش های کلریدازون (پیرامین) + فن مدیفام (بتانال) به ترتیب در مقادیر 63/0 + 4/2 و 78/0 + 2/3 کیلوگرم ماده موثر در هکتار، مخلوط فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفومسیت (بتانال پروگرس آ-ام) به میزان 54/0 و 72/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار در مرحله ی 6-4 برگی چغندرقند، تریفلوسولفورون (سافاری) به میزان 10 و 15 گرم ماده موثر در هکتار در مرحله ی کوتیلدونی تا دو برگی چغندرقند و شاهدهای با و بدون علف هرز بود. نتایج نشان داد در سال 1381، در صفی آباد دزفول و بروجرد کاربرد تیمارهای کلریدازون + فن مدیفام به ترتیب به میزان 62/0+ 4/2 و 78/0 + 2/3 کیلوگرم ماده موثر در هکتار تیمارهای موثر در کنترل علف های هرز بودند و بعد از شاهد بدون علف هرز بیشترین میزان عملکرد ریشه چغندرقند را داشتند. در سال 1382، در صفی آباد دزفول کاربرد بتانال پروگرس آ–ام به میزان 72/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار تیماری موثر در کنترل علف های هرز بود، اما در بروجرد تفاوت آماری بین تیمارهای علفکش و شاهد با علف هرز مشاهده نشد. تیمارهای کاربرد کلریدازون + فن مدیفام به ترتیب به میزان 62/0+4/2 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و تریفلوسولفورون به میزان 10 گرم ماده موثر درهکتار به ترتیب درمناطق صفی آباد دزفول و بروجرد بعد از تیمار شاهد بدون علف هرز بیشترین عملکرد ریشه چغندرقند را داشتند. به طور کلی، کاربرد کلتیواتورهای بیلچه ای و شمشیری در مقایسه با تیمار بدون کلتیواسیون به ترتیب به میزان 11 و27 درصد باعث افزایش عملکرد ریشه چغندرقند شد
کلید واژگان: کلتیواسیون, علفکش ها, کلریدازون, (فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفومسیت), تریفلوسولفورون, عملکردThis experiment was conducted in 2002 to 2004 to evaluate the co-efficacy of reduced rates of herbicides and cultivation for weed control in sugar beet at the Safiabad Agricultural Research Center of Dezful and Agricultural Research Station, Boroujerd, I. R. Iran. The experimental design was a randomized complete block with stripe plot arrangement of treatments with three replications. Cultivation was as vertical factor at three levels including: application of shovel and blade cultivator at 6 to 8 leaf stage of sugar beet and repeating it one month later, and uncultivated treatments. Herbicide application was as horizontal factor at eight levels including: application of chloridazon + phenmedipham at 3.2 + 0.78 and 2.4 + 0.63 Kg ai ha-1, phenmedipham + desmedipham + ethofumesate at 0.54 and 0.72 Kg ai ha-1 at 4 to 6 leaf stage of sugar beet, triflusulfuron at 10 and 15 g ai ha-1 at cotyledon leaf stage of sugar beet, weed free and weedy controls. Results showed that in 2002, at Safi Abad and Boroujerd application of chloridazon + phenmedipham at 2.4 + 0.63 and 3.2 + 0.78 Kg ai ha-1 were effective treatments in controlling broadleaf weeds and had also the highest level of sugar beet root yield after the weed free controls. In 2003, at Safiabad, application of phenmedipham + desmedipham + ethofumesate at 0.72 Kg ai ha-1 was the most effective treatment in controlling broadleaf weeds, but in Boroujerd there were not significant difference among herbicide treatments and application of chloridazon + phenmedipham at 2.4 + 0.63 Kg ai ha-1 and triflusulfuron at 10 g ai ha-1 had the highest level of sugar beet root yield after the weed free control at Safiabad and Boroujerd, respectively. Application of shovel and blade cultivator compared to uncultivated plots increased sugar beet root yield by 11 and 27%, respectively. According to this experiment application of chloridazon + phenmedipham at 2.4 + 0.63 and 3.2 + 0.78 Kg ai ha-1, phenmedipham + desmedipham + ethofumesate at 0.72 Kg ai ha-1 at 4 to 6 leaf stage of sugar beet and triflusulfuron at 10 g ai ha-1 at cotyledon leaf stage of sugar beet together with the application of shovel or blade cultivator at 6 to 8 leaf stage of sugar beet repeated at re-emergence of weeds is recommended
Keywords: Sugar beet_Integrated weed control_Herbicide_Chloridazon_(Phenmedipham + Desmedipham + Ethofumesate)_Triflusulfuron -
تاثیر عوامل مختلف بر بذرگیری یونجه در مزارع یونجه بذریعوامل موثر در رشد و نمو گیاهان و مقدار افزایش تولید در واحد سطح از اهمیت زیادی برخوردار است. یونجه یکی از گیاهانی است که عوامل مختلفی برای تولید بذر با کیفیت مناسب و عملکرد بالا روی آن موثر هستند. عواملی که بر فرایند فیزیولوژی تولید بذر یونجه تاثیر دارند بسیار زیاد است و آن ها را می توان در گروه های مختلفی دسته بندی کرد. ...
-
این آزمایش به منظور کاهش میزان مصرف علفکش ها درمزارع چغندرقندوکاهش آلودگی محیط زیست با استفاده از علفکش تریفلوسولفورون که دارای طیف وسیع علفکشی، دوام کم درخاک ومیزان مصرف کم درمراحل اولیه رویش چغندرقند و علف های هرز می باشد طی سال های 1376 و 1377 در مراکز تحقیقات کشاورزی شهرستان های مشهد، دزفول، مغان و کرج اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با یازده تیمار در چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: کاربرد علفکش های تریفلوسولفورون به میزان 15 و 20 گرم ماده موثره در هکتار در مرحله کوتیلدونی چغندرقند، تریفلوسولفورون به میزان 10 و 15 گرم ماده موثره در هکتار، تریفلوسولفورون به میزان 15 گرم ماده موثره + فن مدیفام به میزان 3/. کیلوگرم ماده موثره در هکتار، پیرازون + فن مدیفام به میزان 3 /. + 6 / 1 کیلوگرم ماده موثره در هکتار، فن مدیفام به میزان3/. کیلوگرم ماده موثره در هکتار در مرحله کوتیلدونی چغندرقند و تکرار آن یک هفته بعد، فن مدیفام به میزان 78 /. کیلوگرم ماده موثردرهکتار، پیرازون به میزان چهار کیلوگرم ماده موثره در هکتار در مرحله چهار برگی چغندرقند، شاهد بدون علف هرز و با علف هرز. کلیه علفکش های موردآزمایش همراه باروغن مویان به میزان 200 سانتیمتر مکعب در هکتار مصرف شدند. از نظر کنترل علف های هرز و هم چنین میزان عملکرد چغندرقند تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایش مشاهده شد، تیمار کاربرد مخلوط علفکش های تریفلوسولفورون+فن مدیفام به میزان (3/0 کیلوگرم +15 گرم) ماده موثر در هکتار بیشترین تاثیر را در کنترل علف های هرز پهن برگ داشت و در مقایسه با تیمار شاهد با علف هرز به میزان 78 درصد باعث کاهش تعداد علف های هرز پهن برگ شد. از نظر عملکرد چغندرقند تیمارهای شاهد بدون علف هرز و کاربرد تریفلوسولفورون +فن مدیفام به ترتیب با 13/45 و 94/36 تن در هکتار بیشترین و شاهد با علف هرز با 53/10 تن در هکتار کمترین عملکرد ریشه چغندرقند را داشتند.
کلید واژگان: چغندرقند, کارآیی, تریفلوسولفورون, کنترل, پهن برگThis study was conducted during 1997 and 1998 at agricultural research centers of Mashad, Dezful, Moghan and Karadj to reduce herbicide usage and protecting environment through application of Triflusulfuron with broad spectrum of weed control low residual and low application rates at the early growth stages of weeds and sugarbeet crop. The experimental design was a randomized complete blocks with 11 treatments in four replications. Herbicide treatments included post emergence applications of Triflusulfuron at 15 and 20 g a.i./ha at the cotyledonous stage of sugarbeet crop. Sequential applications of Triflusulfuron at 10 and 15 g a.i./ha at the cotyledonous stage of sugarbeet crops, Triflusulfuron + Phenmedipham at 15 g a.i./ha + 0.3kg a.i./ha, Choridazon+Phenmedipham at (1.6 + 0.3) kg a.i./ha, Phenmedipham at 0.3 kg a.i./ha at the cotyledonous stage of sugarbeet. Phenmedipham at 0.78 kg a.i./ha and Chloridazon at 4 kg a.i./ha at four leaf stage of sugarbeet crop, weed free and weedy controls. Effect of herbicide treatments on weed control and sugarbeet root yield were significantly different. Application of the mixture of Triflusulfuron + Phenmedipham at (15g+0.3kg) ai/ha had the highest level of weed control as compared to the weedy check and controlled broadleaved weeds by 78%. Weed free control and application of Triflusulfuron + Phenmedipham treatments with 45.13 and 36.94 t/ha produced the highest yield of sugarbeet root, respectively. However, weedy control with 10.53 t/ha had the lowest sugarbeet root yield.
Keywords: Efficacy, Triflusulfuron, Control, Broadleaved, Sugar beet
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.