به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب رخساره عقیلی

  • رخساره عقیلی، محمد ابراهیم خمسه، حمیدرضا برادران، سید مجتبی عقیلی، مجتبی ملک *
    سابقه و هدف

    این مطالعه با هدف تعیین فراوانی پلی نوروپاتی قرینه انتهایی و نقش معاینه بالینی در تشخیص نوروپاتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام گرفته است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی که در سال های 1389-1388 انجام شد تعداد 107 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 با پرسش نامه میشیگان، مورد بررسی قرار گرفتند. این پرسش نامه شامل دو بخش مصاحبه و معاینه بالینی می باشد. مصاحبه شامل علائم حسی مثبت و منفی، ضعف، کرامپ عضلانی و تشخیص قبلی نوروپاتی دیابتی و معاینه بالینی شامل مشاهده ظاهر پا، زخم، رفلکس آشیل، درک ارتعاش و وضعیت حسی پا با استفاده از مونوفیلامنت بود.

    یافته ها

    72 زن و 35 مرد مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران و طول مدت ابتلا به دیابت به ترتیب (2/10±) 6/57 و (3/7±) 2/10 سال بود. فراوانی نوروپاتی بر اساس معاینه بالینی 5/78% بوده است. رفلکس آشیل در 67% از بیماران در هر دو پا وجود نداشت، درک ارتعاش در 25% از بیماران مختل بود در حالی که تست مونوفیلامنت در 86% از بیماران در هر دو پا نرمال بود.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان دهنده نقش کلیدی معاینه بالینی در تشخیص نوروپاتی قرینه انتهایی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد. بالا بودن فراوانی نوروپاتی در بیماران مبتلا به دیابت اهمیت غربال گری سالانه، ارزیابی بیش تر، برنامه ریزی و مدیریت را در این بیماران در کلینیک پای دیابتی بیش از پیش آشکار می سازد ولی به دلیل نرمال بودن مونوفیلامنت در اکثریت بیماران حساسیت این روش در غربال گری نوروپاتی دیابتی مورد سئوال می باشد

    کلید واژگان: دیابت شیرین, پلی نوروپاتی دیابتی, معاینه بدنی, غربال گری}
    Rokhsareh Aghili, Mohammad E. Khamseh, Hamid Reza Baradaran, Seyed Mojtaba Aghili, Mojtaba Malek
    Introduction

    The aim of this study was to determine the frequency of distal symmetric polyneuropathy (DSP) and the role of physical examination for neuropathy diagnosis in subjects with type 2 diabetes mellitus.

    Materials And Methods

    A cross-sectional study was carried out from 2009 to 2010. A total of 107 patients with type 2 diabetes were evaluated using the Michigan Neuropathy Screening Instrument (MNSI). MNSI consists of two parts: History and physical assessment. History was focused on positive (burning, tingling) and negative (numbness) sensory symptoms, cramps and muscle weakness, foots ulcers or cracks, and prior diagnoses of diabetic neuropathy by a physician. Physical assessment was determined from foot appearance, ulceration, ankle reflexes, vibratory perception and monofilament testing.

    Results

    A total of 72 women and 35 men were participated in this study. The frequency of neuropathy diagnosed based on physical assessment was 78.5%. The mean age was 57.6 (± 10.2) and the mean duration of diabetes was 10.2 (± 7.3) years. Ankle reflexes were not observed in both both foot in 67% of patients. Vibration perception was absent in 25% of patients. Monofilament testing was normal in 86% of patients in both feet.

    Conclusion

    The results showed a key role of physical examination in diagnosis of DSP in diabetic patients. The high frequency of DSP among diabetic patients demonstrated the importance of annual screening, further evaluations, planning and management of patients in diabetic foot clinics. However, considering the results of this study, the sensitivity of monofilament test in screening of DSP is questionable.

    Keywords: Diabetes mellitus, Diabetic polyneuropathy, Physical examination, Screening}
  • مجمد ابراهیم خمسه، رخساره عقیلی، مجتبی ملک، گیتا شفیعی، سید یحیی ضرغامی، حمیدرضا برادران
    سابقه و هدف
    نظرات متفاوتی پیرامون اثر روزه داری در ماه مبارک رمضان در بیماران دیابتی نوع 2 وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر روزه داری اسلامی و هم چنین بررسی اثر روش پایش ساختار یافته قند خون بر کنترل متابولیک افراد مبتلا به دیابت انجام شده است.
    مواد و روش ها
    چهل بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که تحت درمان داروی خوراکی بودند وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی به دو گروه بیست نفره تقسیم و از نظر سن و جنس هم سان سازی شدند. گروه الف قند خون خود را به روش ساختاریافته و گروه ب به روش معمول قند خون را پایش می کردند. از بیماران قبل و بعد از ماه مبارک رمضان آزمایش های تری گلیسرید، HDL، LDL، کلسترول تام و فروکتوزآمین به عمل آمد.
    یافته ها
    فروکتوزآمین در گروه الف از 55/53±363 به 25/73±29/400 (003/0 P<) و در گروه ب از 89/61±52/388 به 7/68±10/411 (04/0 P<) افزایش یافت. در هر دو گروه میزان تری گلیسرید، کلسترول تام، LDL افزایش و HDL کاهش نشان داد ولی تغییرات از نظر آماری معنادار نبودند. پایش ساختارمند قند خون تاثیری بر بهبود فاکتورهای متابولیک نداشت.
    نتیجه گیری
    طی ماه مبارک رمضان کاهش فعالیت بدنی افراد به دلیل نگرانی از افت قند خون و افزایش مصرف غذاهای پرکالری در هنگام افطار می تواند باعث افزایش قند خون شود و حتی پایش ساختارمند قند خون نیز منجر به کنترل بهتر نمی شود.
    کلید واژگان: رمضان, روزه داری, دیابت نوع 2, پایش قند خون}
    Mohammad Ebrahim Khamseh, Rokhsareh Aghili, Mojtaba Malek, Gita Shafiee, Seyed Yahya Zarghami, Hamid Reza Baradaran
    Introduction
    Several investigations have been conducted on the effects of Islamic Ramadan fasting on blood glucose levels and lipid profile of type two diabetic subjects. However، this matter remained to be controversial. This study was designed to investigate the effect of Ramadan fasting and structured SMBG on blood glucose control in this group of subjects.
    Materials And Methods
    Forty type two diabetic subjects on oral agent were selected. These subjects were randomly divided into two equal groups and matched based on their age and sex. Group A monitored their blood glucose level using structured SMBG method and group B monitored their blood glucose level in a traditional way. Fructosamine level، total cholesterol، LDL، HDL and TG were measured in all subjects before and after Ramadan.
    Results
    Fructosamine level raised from 363 (±53. 55) to 400. 29 (±73. 25) (P < 0. 003) in group A and from 388. 52 (±61. 89) to 411. 10 (±68. 37) (P < 0. 04) in group B. Total chol، LDL and TG levels were increased and HDL level was decreased in both groups; however، these changes were not statistically significant.
    Conclusion
    Poor metabolic control despite structured SMBG method is observed in this study. This might be due to have high caloric diet and less physical activity during Ramadan in order to prevent hypoglycemic attacks.
    Keywords: Fasting_Type 2 diabetes mellitus_Blood glucose self_monitoring}
  • مجتبی ملک، محمد ابراهیم خمسه، علی هادیان، حمیدرضا برادران، زهرا امامی، رخساره عقیلی
    مقدمه
    یکی از تظاهرات کم کاری تیرویید تحت بالینی، اشکال در حافظه ی کلامی و عملکرد اجرایی است. پژوهش حاضر با هدف اثر درمان با لووتیروکسین بر ضریب حافظه ی افراد مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی آنتی تیروپراکسیداز آنتی بادی مثبت انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    بررسی حاضر، به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دو سو کور، روی 60 بیمار هیپوتیروییدی تحت بالینی آنتی تیروپراکسیداز آنتی بادی مثبت، در گروه سنی 18 تا 64 ساله (میانگین سنی 34 سال)، شامل 51 نفر زن و 9 نفر مرد انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری شامل 25 زن و 5 مرد در گروه شاهد (مصرف دارو نما)، و 26 زن و 4 مرد در گروه مورد پژوهش (درمان با لووتیروکسین) قرار گرفتند. به منظور بررسی ضریب حافظه، آزمون حافظه ی وکسلر در ابتدا و به فاصله ی کمینه 3 ماه پس از شروع پژوهش در مورد تمام آزمودنی ها به عمل آمد.
    یافته ها
    میانگین سنی افراد شرکت کننده در پژوهش 75/10±22/34 سال، و میانگین سطح TSH در سرم 64/3±25/8 میکروواحدبرلیتر بود. میانگین ضریب حافظه در گروه مورد و شاهد در ابتدای پژوهش یکسان بود [66/11±70/105 در مقابل 49/11±87/105) 83/0=. [(Pمیزان افزایش میانگین ضریب حافظه در گروه شاهد 63/7±23/3 و در گروه مورد 01/8±9/9 بود) 002/0=(P.
    نتیجه گیری
    پژوهش حاضر، افزایش ضریب حافظه به دنبال درمان با لووتیروکسین در بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید تحت بالینی مشاهده شد. بنابراین درمان با لووتیروکسین می تواند اثر مفیدی در بهبود حافظه ی کلامی و عملکرد اجرایی این بیماران داشته باشد
    کلید واژگان: ضریب حافظه, هیپوتیروییدی تحت بالینی, آزمون حافظه وکسلر}
    Mojtaba Malek, Mohammad Ebrahim Khamseh, Ali Hadian, Hamidreza Baradaran, Zahra Emami, Rokhsareh Aghili
    Introduction
    Verbal memory and executive function might be disturbed in subclinical hypothyroidism. The aim of this study was to explore the effect of levothyroxine treatment on the memory quotient of Anti-TPO-Ab positive subjects with subclinical hypothyroidism.
    Materials And Methods
    Sixty Anti-Tpo-Ab positive subjects (51 female, 9 male) with subclinical hypothyroidism with a mean age of 34 were enrolled in this randomized double blind placebo controlled trial. Subjects were randomized into two groups, i.e. the case (26 females- 4 males) and the controls (25 females, 5 males) groups. Using the Weschler memory test, memory quotient was assessed at the beginning and three months after initiation of levothyroxine treatment.
    Results
    The mean age of subjects was 34.22±10.75 y and the mean TSH level was 8.25±3.64 mIU/l. There was no difference between two groups in relation to the memory quotient at the beginning of the study (10.5.70±11.66 vs 105.87±11.49, P=0.83). Following treatment the mean for the memory quotient rose by 9.9±8.01 in the cases and 3.23±7.63 in the controls (P=0.002).
    Conclusion
    In this study we observed an increase in the memory quotient after treatment with levothyroxine in individuals with subclinical hypothyroidism, demonstrating that levothyroxine treatment could be recommended to improve verbal memory and executive function in this group of subjects.
  • فتانه هاشم دباغیان، نوش آفرین کاظمی خو، محمد ابراهیم خمسه، رخساره عقیلی، بیژن فروغ، اشرف الدین گوشه گیر، مجتبی ملک، مرجان لاجوردی، سید محمد اکرمی
    مقدمه
    پلی نوروپاتی دو طرفه دیستال دیابتی (DSP) از مشکلات شایع و آزار دهنده در بیماران مبتلا به دیابت می باشد و هزینه گزافی برای فرد و جامعه به همراه دارد. فرم مزمن معمولا بسیار آزار دهنده و به انواع درمان ها مقاوم است. از جمله روش های درمانی غیر دارویی می توان به درمان با لیزر کم توان اشاره کرد که تاثیر مطلوبی در کاهش درد دارد ولی اثر آن در نوروپاتی دیابتی به قدر کافی بررسی نشده است.
    روش ها
    در این مطالعه ما 107 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 را از نظر نوروپاتی توسط آزمون غربالگری میشیگان مورد بررسی قراردادیم. در نهایت 27 بیمار شرایط ورود به مطالعه را پیدا کردند. قبل از شروع درمان برای بیماران آزمون سرعت هدایت جریان عصبی (NCV) انجام شد. بیماران به مدت 10 جلسه یک روز در میان تحت درمان با لیزر کم توان با طول موج 808 و 905 نانومتر با دوز 10 ژول بر سانتی متر مربع قرار گرفتند. در پایان درمان NCV بیماران مجددا اندازه گیری شد.
    یافته ها
    NCV در تمام موارد به غیر از درگیری عصب تیبیال راست، افزایش قابل ملاحظه ای نشان داد. هیچ عارضه جانبی در بیماران گزارش نشد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان دهنده اثر قابل ملاحظه لیزر کم توان در سرعت انتقال عصبی بیماران دیابتی مبتلا به DSP می باشد و می تواند به عنوان یک روش درمانی غیردارویی و غیر تهاجمی مناسب در این بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: دیابت, پلی نوروپاتی دوطرفه دیستال, لیزر کم توان, نوروپاتی دیابتی, NCV}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال