فهرست مطالب رضا جارسیاه

انتخاب همه

درمان اجباری معتادان با متادون نگهدارنده، در مرکز اقامتی (1): ارزیابی فرایند مداخلات

آفرین رحیمی موقر، گل آرا خستو، عمران رزاقی، محمدباقر صابری زفزقندی، علیرضا نوروزی، رضا جارسیاه

مجله پایش، سال دهم شماره 4 (پیاپی 40، پاییز 1390)، ص 505

از خرداد 1386 طرح ضربتی دستگیری و درمان اجباری معتادان (طرح نجات) در تهران آغاز شد. در راستای این طرح پس از غربالگری، دستگیرشدگان با شدت بیشتر اعتیاد، به اجبار به مرکز اقامتی شفق ارسال شدند تا تحت درمان نگهدارنده با متادون قرار گیرند. در این مقاله، نتایج حاصل از ارزیابی فرایند اقدامات انجام شده در مرکز شفق ارائه شده است. نتایج حاصل از پی گیری دو و شش ماهه نیز در مقاله دیگری ارائه شده است.
تعداد 79 نفر از معتادان که از اماکن عمومی در طول 11 روز دستگیر و به مرکز اقامتی شفق منتقل شدند، مورد پی گیری قرار گرفتند. مصاحبه فردی با معتادان نمونه هنگام غربالگری، مصاحبه های هفتگی حین اقامت و هنگام ترخیص، مصاحبه های متمرکز گروهی، آزمایش ادرار از نظر وجود مورفین و کدئین در دو نوبت، مشاهدات و معاینات پژوهشگران، بررسی پرونده ها، بررسی گزارش ها، عکس برداری، مصاحبه با کارکنان مرکز و مسئولان ستادی سازمان های مسئول از روش های به کار رفته در این طرح بود.
اغلب معتادان از درمان نگهدارنده با متادون استقبال نمودند. در حین اقامت، وجود مورفین در ادرار 20 درصد از افراد در نوبت اول و 4 درصد در نوبت دوم مثبت بوده و رفتارهای پرخطر نیز به صورت نادر گزارش شد. از میان 79 نفر معتادان نمونه، سه چهارم از 22 تا 49 روز و بقیه به طور طولانی مدت در مراکز اقامتی باقی ماندند. خدمات ارائه شده با ضعف هایی مانند شدت کنترل و فشار نیروهای انتظامی مراقب در ماه های اول، که مانع از ایجاد فضای درمانی شد همراه بود؛ اگرچه اکثر معتادان دستگیری و درمان اجباری را برای خود مفید دانستند.
مشارکت نیروی انتظامی و وزارت بهداشت، طراحی پروتکل درمانی و ارزیابی برنامه از نقاط قوت طرح نجات بود که آن را از اقدامات مشابه سال های پیش متمایز می کرد. پیشنهاد می شود این طرح به صورت غیرضربتی، در وسعت محدود و بدون توسعه کمی به صورت یک فیلد پژوهشی و با نظارت دستگاه قضایی استمرار یابد تا امکان بر طرف کردن نقاط ضعف و راه اندازی مداخلات متعدد و بهبود آنها فراهم شود.

کلید واژگان: اعتیاد, درمان نگهدارنده با متادون, درمان اقامتی اجباری, بی خانمانی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Compulsory methadone maintenance treatment of severe cases of drug addiction in a residential setting in Tehran, Iran (1): Process evaluation

Afarin Rahimi-Movaghar, Golara Khastoo, Emran Razzaghi, Mohammad Bagher Saberi-Zafarghandi, Ali Reza Noroozi, Reza Jar-Siah

Payesh, Volume:10 Issue: 4, 2011, P 505

Objective(s)
An urgent project for arresting and mandatory treatment of high risk drug addicts started in May 2007 in Tehran. After triage, those with more severe patterns were sent to a residential center for compulsory methadone maintenance treatment. This paper presents the evaluation of the process of interventions. The two and six-months follow-up outcomes are presented in the second paper.
Methods
Seventy nine drug addicts that were arrested within 11 days and sent to Shafagh residential center were followed. Repeated individual interviews with the residents, focus group discussions, morphine test in urine, observations, reviews of the records and reports, interviews with staff and authorities of involved organizations were conducted.
Results
The majority of the drug addicts welcome methadone maintenance treatment. During residence, morphine test was positive in 20% and 4% in the first and second time of assessment, respectively. From the 79 individuals entering the residential center, three fourth were kept less than 50 days. There were shortcomings in providing services. During the first months, the strict control of the police, was impairing the supported environment needed for treatment. However, the majority of residents were satisfied with the provided compulsory treatment.
Conclusion
Cooperaion of law enforcement and Ministry of Health, preparation of treatment protocol, and evaluation were strengths of the whole project, which differentiated it from previous similar efforts. It is suggested that the project be continued as an experimental field without expansion in order to integrate judiciary supervision, improving the process and utilization of a variety of approaches.

Abstract View Paper Original: Persian
درمان اجباری معتادان با متادون نگهدارنده، در مرکز اقامتی (2): ارزیابی نتایج در پی گیری دو و شش ماهه

آفرین رحیمی موقر، گل آرا خستو، عمران رزاقی، محمدباقر صابری زفزقندی، علیرضا نوروزی، رضا جارسیاه

مجله پایش، سال دهم شماره 4 (پیاپی 40، پاییز 1390)، ص 493

در سال 1386 برای اولین بار برای طرح جمع آوری معتادان و ترک اعتیاد اجباری (طرح نجات)، برنامه و مداخلات درمانی توسط وزارت بهداشت در نظر گرفته شد. در طول این طرح، پس از غربالگری، دستگیرشدگان با شدت بیشتر اعتیاد، به اجبار به مرکز اقامتی شفق منتقل شدند تا تحت درمان نگهدارنده با متادون قرار گرفته و پس از ترخیص از مرکز اقامتی، به مراکز سرپایی برای ادامه درمان ارجاع شوند. در این مقاله، نتایج پی گیری دو و شش ماهه ارائه شده است. نتایج حاصل از ارزیابی فرایند اقدامات انجام شده در مرکز شفق در مقاله اول ارائه شده است.
تعداد 500 نفر از معتادان که از اماکن عمومی در طول 11 روز دستگیر شده بودند، مورد پی گیری قرار گرفتند. 79 نفر از آنها به مرکز اقامتی شفق ارسال شدند. میزان ماندگاری در درمان، میزان مصرف مواد و رفتارهای پرخطر در پی گیری دو و شش ماهه، از طریق مصاحبه های فردی، انجام آزمایش مورفین در ادرار، بررسی پرونده ها و مصاحبه با کارکنان مراکز درمانی انجام شده است.
از میان 79 نفر وارد شده به مرکز اقامتی شفق، دو ماه پس از ورود، 51 فرد ترخیص شده بودند. از این میان، 1/47 درصد حداقل یک بار به مرکز سرپایی ارجاع شده، مراجعه کرده بودند. در پی گیری دو ماهه، 15 نفر (4/29 درصد) در درمان باقی بودند و ادرار 7 نفر (7/13 درصد از 51 نفر) از نظر مورفین منفی بود. در پی گیری شش ماهه، 12 نفر (5/23 درصد) همچنان به درمان خود ادامه می دادند و مورفین در ادرار 6 نفر از آنان (8/11 درصد از 51 نفر) منفی بوده است.
به رغم جرم بودن اعتیاد در کشور و رو به رو بودن آن با مجازات، برای اولین بار با رویکرد علمی با درمان اجباری برخورد شد. نتایج به دست آمده گرچه کمتر از الگو های روز درمان اجباری به ویژه در درمان دادگاه مدار بوده و اشکالات متعددی در اجرای طرح، به ویژه به دلیل اجرای ضربتی آن قبل از آمادگی کامل وجود داشت اما با بهبود روش های اجرایی و مراقبت های پس از ترخیص، دستاوردها به طور بارزی قابل بهبود هستند.

کلید واژگان: اعتیاد, درمان نگهدارنده با متادون, درمان اقامتی اجباری, بی خانمانی}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Compulsory methadone maintenance treatment of severe cases of drug addiction in a residential setting in Tehran, Iran (2): Outcome evaluation in two and six-month follow-up

Afarin Rahimi-Movaghar, Golara Khastoo, Emran Razzaghi, Mohammad Bagher Saberi-Zafarghandi, Ali Reza Noroozi, Reza Jar-Siah

Payesh, Volume:10 Issue: 4, 2011, P 493

Objective(s)
An urgent project for arresting and mandatory treatment of high risk drug addicts started in May 2007 in Tehran. After triage, those with more severe patterns were sent to a residential center for compulsory methadone maintenance treatment. This paper presents the outcomes in two and six-month follow-up. The results of process evaluation of interventions were presented in the first paper.
Methods
A total of 500 addicts that have been arrested within 11 days were followed. Seventy nine were sent to the residential center. Follow-up of these arrestees within the center, and two and six months after discharge were carried out through individual interviews, focus group discussions, morphine test in urine, and review of the records.
Results
From the 79 individuals entering the residential center, 51 were discharged after two months. Fifteen (29.4%) was in treatment in two month follow-up and 7 (13.7% from 51) had negative morphine test. In six month follow-up, retention rate was 23.5% (11 of 51) and morphine test was negative in 6 (11.8% from 51).
Conclusion
Because of the criminal approach to addiction in the country and provision of various punishments in anti-drug law, this was the first scientific approach to mandatory treatment. Although the positive outcomes are less than the results of other compulsory treatments like Drug Court Treatment, but with improvements in the provided services, utilization of a variety of approaches, and promoting aftercare services, the outcomes can improve, considerably.

Abstract View Paper Original: Persian
وضعیت مصرف مواد، اعتیاد و خدمات مربوطه در کارگران منطقه صنعتی عسلویه (میدان گاز پارس جنوبی) در سال 1386

محمدباقر صابری زفرقندی، آفرین رحیمی موقر، احمد حاجبی، معصومه امین اسماعیلی، عمران رزاقی، گل آرا خستو، رضا جارسیاه

مجله تحقیقات نظام سلامت حکیم، سال دوازدهم شماره 4 (پیاپی 47، زمستان 1388)، ص 58

مقدمه
با تراکم جمعیت کارگری در میدان گاز پارس جنوبی (عسلویه)، احتمال افزایش آسیب های اجتماعی، به ویژه اعتیاد نگرانی هایی را ایجاد کرده است. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت مصرف مواد و اعتیاد در کارگران منطقه و ارایه پیشنهادات عملی برای کنترل آن انجام گردید.
روش کار
این مطالعه در سال 1386 و با مجموع 12 مباحثه متمرکز گروهی، 60 مصاحبه عمیق و 377 آزمایش ادرار از نظر مواد اپیوئیدی انجام شد. جمعیت مورد مطالعه را افراد کلیدی منطقه، کارگران و کارکنان گاز و پتروشیمی، مردم بومی، فروشندگان و مصرف کنندگان مواد تشکیل می دادند.
یافته ها
تریاک به عنوان شایع ترین مواد مصرفی در کارگران منطقه ذکر شد. روش غالب مصرف در کمپ ها تدخین و خوراکی، و در محل کار خوراکی بوده است. بر اساس اطلاعات به دست آمده، شیوع مصرف مواد اپیوئیدی در کارگران را بین 15 تا 25% می توان برآورد نمود. عوامل عمده ذکر شده برای شیوع اعتیاد در کارگران عبارتند از: ساخت و ساز سریع و تراکم کارگران، کار طاقت فرسا در شرایط آب و هوایی نامطلوب، تراکم جمعیت و کاهش امکان کنترل محیط، دسترسی آسان به مواد، اعتیاد کارگران حین ورود، بی توجهی پیمانکاران به مصرف مواد توسط کارگران و کمبود خدمات پیشگیرانه و درمانی. شیوع و شدت اعتیاد در سال های 1382 تا 1384 که سرعت ساخت وساز در منطقه بیشتر بوده، افزایش یافته و از سال 1385 سرعت ساخت وساز و به دنبال آن جمعیت کارگران موقتی، کاهش یافته است و محیط قابلیت کنترل بیشتری پیدا کرده است.
نتیجه گیری
در محیط های کارگری با توسعه سریع، سیاست گذاری و برنامه ریزی جامع برای کنترل ضرورت دارد و هزینه آن توسط سهم ناچیزی از سود تولیدات قابل پرداخت است.

کلید واژگان: شیوع, خدمات, اعتیاد, کارگر, عسلویه}

چکیده مشاهده متن زبان: فارسی

Situation of Drug Use, Addiction and Related Services in the Laborers of Assaluyeh Industrial Area (South Pars Gas Field) in 2007

Saberi- Zafarghandi Mb, Rahimi-Movaghar A., Hajebi A., Amin-Esmaeili M., Razaghi Em, Khastoo G., Jar-Siah R.

Hakim Health Systems research journal, Volume:12 Issue: 4, 2010, P 58

Introduction
Due to an increase in the number of laborers in the South Pars Gas Field in Assaluyeh, Iran, the possibility of an increase in the social pathologies is evident. The objective of this study was to assess the situation of drug use and addiction among the laborers.
Methods
The study population consisted of key informants, the laborers and staff of gas and petrochemical complexes, native people, drug users and dealers. Totally, 12 sessions of focus group discussions, 60 in-depth interviews and 377 urine tests for opioids were carried out in year 2007.
Results
Opium followed by alcohol, hashish, heroin and heroin-crack was reported to be the most common drugs of use in the laborers. The prevalence of current opioid use in the laborers is estimated to be 15% - 25%. The main factors related to drug addiction in laborers consisted of drug addiction upon employment, exhausting work condition and climate, high population density in the dormitories with limited monitoring facilities, low attention of the contractor to drug use and limited availability of prevention and treatment facilities. However, since 2006, the speed of construction has been slowed down with a reduction in the size of temporary work force. Consequently, there has been an improvement in drug abuse situation.
Conclusion
In order to control the drug use in the area, it is necessary to have clear policies, and implement a multi-strategic plan. The budget is affordable using a very small portion of the returned profits.

Abstract View Paper Original: Persian

بدانید!

در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.

به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

فهرست مطالب رضا جارسیاه