فهرست مطالب زهرا بیسادی

مقاله حاضر درد ماموگرافی و نقش راهبردها و ادراک کارآمدی مقابله در درد مذکور را مورد مطالعه قرار داده است. در این مطالعه، 1199 زن با میانگین سنی 46.12 سال (Sd=8.47) شرکت داشتند و بلافاصله پس از پایان ماموگرافی، با استفاده از «پرسشنامه موقعیتی راهبردهای مقابله ای» فراوانی و نیز میزان کارآمدی راهبردهایی را که برای مقابله با درد و ناراحتی ماموگرافی به کار بسته بودند، درجه بندی کردند. این زنان همچنین شدت درد ناشی از ماموگرافی را با استفاده از دو ابزار «مقیاس درجه بندی عددی» و «مقیاس پیوسته بصری» و میزان ناراحتی تجربه شده به هنگام ماموگرافی را با استفاده از ابزاری 6 درجه ای به نام «مقیاس درجه بندی ناراحتی/ درد»، گزارش کردند. بر اساس یافته های این مطالعه %92 از زنان در مقیاس پیوسته بصری و %89 از آن ها در مقیاس درجه بندی عددی، ماموگرافی را دردناک گزارش کردند. میانگین شدت درد با استفاده از مقیاس پیوسته بصری 36.85 (Sd=25.66) و با استفاده از مقیاس درجه بندی عددی3.78 (Sd=2.66) گزارش شده است. اگر چه میانگین درد گزارش شده با استفاده از این دو مقیاس در دامنه درد خفیف قرار می گیرد اما حدود یک سوم زنان مورد مطالعه دردهایی را با شدت متوسط و بین 11 تا %12 از آنها دردهایی را که در دامنه دردهای شدید قرار می گیرد گزارش کرده اند. در مقیاس درجه بندی ناراحتی/ درد، %7.8 از زنان شرکت کننده ماموگرافی را بسیار ناراحت کننده و %1.6 آن را دردناک و غیرقابل تحمل عنوان کردند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که بین کارآمدی مقابله و شدت درد ماموگرافی رابطه ای وجود ندارد. اما نتایج رگرسیون چند متغیره که با هدف بررسی رابطه بین راهبردهای مقابله ای و شدت درد ماموگرافی انجام شد نشان داد در حالی که به کارگیری دو راهبرد مقابله ای توجه برگردانی و نادیده انگاشتن درد با درد خفیف تری به هنگام ماموگرافی همراه است، زنانی که به هنگام ماموگرافی از دو راهبرد مقابله ای «گفتگو با خود» و «فاجعه آفرینی» بیشتر استفاده کرده اند درد شدیدتری را در ماموگرافی تجربه کرده اند.