به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

زهرا سادات شارق

  • زهرا سادات شارق*، حسین رضازاده
    تضمین اجرای حقوق بشر در دریا به اندازه خشکی دارای اهمیت می باشد. از آنجایی که عدم رعایت حقوق بشر در دریا به ملموسی آنچه در خشکی اتفاق می افتد نیست لذا توجه چندانی را از جامعه بین المللی دریافت نمی کند. اما با توجه به اهمیت نقش کشتی رانی در تجارت بین الملل و به تبع نقش دریانوردان در این صنعت، باید این قشر مورد توجه بیشتری قرار گیرند. دریانوردان، هم بعنوان نوع بشر و هم بعنوان کارگر از حقوقی برخوردار هستند اما حقوق آنها از یک طرف توسط دولت صاحب پرچم نادیده انگاشته می شود و از طرف دیگر امکان نقض حقوقشان توسط دولت ساحلی نیز وجود دارد. بدیهی است اجرای حق به اندازه وضع حق دارای اهمیت است. دریانوردان چگونه باید اجرای حقوق شان را تضمین نمایند؟ یا در صورت نقض از چه طریقی امکان جبران خسارت وجود دارد؟ بنظر می رسد ایجاد محاکم دریایی صالح و امکان دسترسی به این محاکم می تواند رعایت حقوق دریانوردان را تضمین کند. تصویب لایحه ایجاد دادگاه دریایی در ایران نیز از جمله اقداماتی است که می تواند نقش راهبردی را برای تضمین رعایت حقوق دریانوردان داشته باشد. لذا در طی دو گفتار ابتدا حق دسترسی به دادگاه تبیین و سپس راه تضمین این حقوق در حقوق بین الملل و سپس در دولت جمهوری اسلامی ایران بررسی می شود.
    کلید واژگان: حقوق دریانوردان, حق دسترسی به دادگاه, دادگاه صالح, دادگاه دریایی ایران
    Zahra Sadat Shareq *, Hossein Rezazadeh
    Seafaring is one of the risky jobs that needs more support and attention from governments and the international community. Human rights apply at sea as they do on land. Since the abuse of human rights at sea is not as tangible as it is on land, it has not received much attention from the international community. However, due to the importance of the role of shipping in international trade and, consequently, the role of seafarers in this industry, this group should be given more attention. Accordingly, international organizations and non-governmental organizations (NGOs) such as ILO (International Labor Organization) pave the way for protecting seafarers' rights by developing international documents.The most important international document by the ILO is the Maritime Labor Convention. The Maritime Labor Convention (2006) is often described as the "Seafarers' Labor Rights Charter". This convention places responsibility on the flag state and the port state as well as the labor supply state.The unfavorable working conditions of seafarers, due to the temporary nature of their work and the lack of effective implementation of domestic and international laws by the flag state, put seafarers in a bad situation. Seafarers' rights depend on where the ship is registered. Examining the policies of the governments that grant convenience flags and paying attention to the cases in which even the seafarers’ basic rights are ignored, it is evident that joining international documents on behalf of these governments is a tool for them to present a positive image in the international community.On one hand, lack of implementation of a monitoring mechanism on seafarers' rights and international agreements and documents leads to the violation of international obligations. On the other hand, the seizure of ships by the coastal states for various reasons and detention of the crews, in a country whose laws are not familiar, may further result in the violation of seafarers' rights. Whereas the expansion of the use of convenience flags places more prominence on the role of the coastal government to enforce the rights of seafarers.The coastal government plays an important role in observing the rights of seafarers based on the Convention on the Law of the Sea, the Maritime Labor Convention, and the Tokyo and Paris Memorandum. In addition, for the effective implementation of seafarers' rights, there are international organizations such as FAO, IMO, and ILO that aid in this path, in addition to better and more cooperation with non-governmental organizations such as the "Human Rights at Sea".Obviously, rights have a limited value if it is not implemented in practice. So how can seafarers guarantee the implementation of their rights? Or in case of violation, how is it possible to compensate? As said before, the rights of seafarers are described in international conventions and treaties, the ILO conventions allow seafarers to learn about their rights and encourage the government to implement laws and regulations to protect them, but the mentioned documents lack a guarantee to oblige governments to implement them and so, there is no monitoring and reporting mechanism for human rights violations at sea. The monitoring mechanism should be available for the crew to sue the violation of their human rights.It seems that the establishment of competent maritime courts and the possibility of access to these courts can guarantee the observance of seafarers' rights. Although the establishment of competent courts is an important step in promoting respect for human rights, the establishment of competent courts will not be effective without experts who are familiar with the rules of international law and the law of the seas. There is hope that the establishment of the Maritime Court along with the approval of the "Commercial Shipping Law" will improve the respect and enforcement of seafarers' rights in Iran. It is better for the judges and experts of this specialized court to be familiar with the principles and rules of international law of the seas and other branches related to international law, including human rights. In other words, the establishment of courts with exclusive jurisdiction and the presence of judges and legal experts with sufficient knowledge in the field of international law of the seas and familiarity with the principles and rules of international law can have a significant impact on protecting the rights of seafarers. In this paper, we use the descriptive-analytical method and library resources as well as electronic resources such as books, articles, theses, and official conferences related to the subject (regional and international) in Persian and English languages.
    Keywords: seafarers' rights, Human Rights, access to court, admiralty court, Iran admiralty court
  • زهرا سادات شارق، حسین رضازاده*

    بعد از جنگ جهانی دوم مفهوم توسعه پایدار به منظور ایجاد تعادل میان حفاظت از محیط زیست و بهره مندی از حقوق بنیادین بشری از جمله حق بر توسعه مطرح شد؛ تا استیفای حق های بشری بهانه ای برای تخریب محیط زیست محسوب نگردد. در واقع بشر دریافت که هرگونه خسارت به محیط زیست در نهایت انسان و کرامت وی را دچار مخاطره می نماید و لذا در کنار عناصر اقتصادی و اجتماعی، پایداری زیست محیطی به عنوان یکی از عناصر توسعه پایدار مطرح و مورد شناسایی قرار گرفت. تحقیق حاضر به دنبال بررسی این مسیله است که چگونه برخی دولت ها با شناسایی شخصیت حقوقی برای عناصر طبیعت، در راستای پایداری زیست محیطی و در نهایت تحقق توسعه پایدار گام برداشته اند. نوع پژوهش بنیادی است که به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و همچنین بهره گیری از منابع الکترونیک اعم از کتاب، مقاله، پایان نامه، کنفرانس های رسمی مرتبط با موضوع (منطقه ای و بین المللی) به زبان های فارسی و انگلیسی موجود صورت گرفته و پس از طرح مسیله و تبیین فرضیات، داده های مدنظر متناسب با سوال های پژوهش در اسناد و رویه های قضایی ملی و بین الملل (اعم از فارسی و لاتین) جستجو، جمع آوری، جمع بندی و مورد تحلیل قرارگرفته است. در سال های اخیر یکی از اقداماتی که به منظور پایداری زیست محیطی اتخاذ شد شناسایی شخصیت حقوقی برای عناصر طبیعت بوده است. رویه برخی کشورها به خصوص از سال 2008 به بعد نشان می دهد که در راستای تحقق پایداری زیست محیطی، در سطح قانونگذاری یا رویه محاکم، عناصر طبیعت را صاحب حق دانسته و نمایندگانی برای پیگیری حقوق آن ها تعیین نموده اند. در مجموع تحولات حقوق محیط زیست نشان می دهد شناسایی شخصیت حقوقی برای عناصر طبیعت تحول جدیدی در حوزه حقوق محیط زیست و توسعه پایدار بوجود آورده که به سرعت در جامعه بین المللی در حال گسترش می باشد. به طوری که بسیاری از دولت ها می توانند با بهره گیری از تجربه یادشده در این مسیر گام نهاده تا بسترهای لازم برای حمایت های بیشتر از محیط زیست در سرتاسر جهان فراهم گردد.

    کلید واژگان: حقوق بین الملل, محیط زیست, توسعه پایدار, پایداری زیست محیطی, شخصیت حقوقی عناصر طبیعت
    Zahra Sharegh, Hossein Rezazadeh *

    After World War II , the concept of sustainable development was introduced in order to balance the protection of the environment with the enjoyment of fundamental human rights, including the right to development; So that the exercise of human rights is not an excuse to destroy the environment. In fact, human beings realized that any damage to the environment ultimately endangers human beings and their dignity, and therefore, along with economic and social elements, environmental sustainability was identified as one elements of sustainable development. The present study seeks to examine how some governments, by identifying legal personality for the elements of nature, have taken steps towards environmental sustainability and ultimately the realization of sustainable development. It is a type of basic research that is descriptive-analytical and using library resources as well as using electronic resources including books, articles, dissertations, official conferences related to the subject (regional and international)in Persian and English languages and after raising the issue and clarifying the hypotheses, the data in accordance with the research questions in national and international judicial documents and procedures(both Persian and Latin)have been searched, collected, summarized and analyzed. One of the measures taken in recent years to environmental sustainability, has been recognized legal personality to the elements of nature. The practice of some countries, especially since 2008,shows that in order to achieve environmental sustainability, at the level of legislation or the procedure of the courts, the elements of nature have been recognized as rightful and representatives have been appointed to pursue their rights. Overall, developments in environmental law show that the identification of legal personality for the elements of nature has created a new development in the field of environmental law and sustainable development that is rapidly expanding in the international community. So that many governments can use this experience to take this step to provide the necessary grounds for greater environmental protection around the world.

    Keywords: international law, Environment, Sustainable development, Environmental sustainability, Legal personality of elements of nature
  • زهرا سادات شارق*، حسین رضازاده
    از آنجایی که عدم رعایت حقوق بشر در دریا به ملموسی آنچه در خشکی اتفاق می افتد نیست لذا توجه چندانی را از جامعه بین المللی دریافت نمی کند. درحالیکه حقوق بشر به همان میزانی که در خشکی اعمال می گردد در دریا نیز می بایست مورد توجه قرار گیرد. با توجه به وضعیت چندپارگی در حقوق بین الملل، برخورد حقوق بشر با حقوق دریاها بسترهای لازم برای انسانی شدن حقوق دریاها را فراهم نموده است. یکی از دلایل چندپارگی در حقوق بین الملل ایجاد نظام های خودبسنده و تخصصی است. بدون تردید ازجمله این نظام ها حقوق دریاها و حقوق بشر می باشد که هریک منابع و مکانیسم های مختص به خودشان را داشته و برخورد این نظام ها با یکدیگر در نظام بین المللی امری اجتناب ناپذیر است. تعامل حقوق دریاها با حقوق بشر را می توان به دید یک فرصت برای توسعه حقوق بین الملل نگریست تا بتوان هرچه بیشتر حاکمیت قانون را در آن توسعه داد. هدف از حقوق دریاها تنظیم روابط دولت ها در دریا است اما قصد ما آن است تا خلاف جهت حرکت کرده و از ارتباط بین فرد و دولت در این عرصه و تعامل بین حقوق بشر و حقوق دریاها سخن بگوییم.
    کلید واژگان: تعامل حقوق بشر و حقوق دریاها, حقوق بشر, حقوق دریاها, چندپارگی حقوق بین الملل, انسانی شدن حقوق دریاها
    Zahra Sadat Shareq *, Hossein Rezazadeh
    Since non-compliance with human rights at sea is not tangible to what is happening on land, it doesnot receive much attention from the international community. While human rights must be taken into account at sea as much as they are on land. Given the fragmentation in international law, the relationship of human rights and law of the sea has provided the necessary grounds for the humanization of the law of the sea. One of the reasons for the fragmentation in international law is the creation of self-contained regimes. Undoubtedly, among these systems are human rights and law of sea, each of which has its own resources and mechanisms, and the collision of these systems with each other in the international system is inevitable. The interaction of the law of the sea with human rights can be seen as an opportunity to develop international law in order to further develop the rule of law. The purpose of the law of the sea is to regulate the relations of states at sea, but our intention is to go in the opposite direction and write about the relation between individual and state in this arena and the interaction between human rights and the law of the sea.
    Keywords: Interaction of human rights, law of the sea, Human Rights, Law of the Sea, Fragmentation OF international law, Humanization of the law of the sea
  • الهام امین زاده*، زهرا سادات شارق
    سوء استفاده از حقوق بشر در دریا به عنوان مسئله ای مهم نادیده انگاشته می شود. از آنجا که رعایت نکردن حقوق بشر در دریا به ملموسی آنچه در خشکی اتفاق می افتد نیست، ازاین رو توجه چندانی از جامعه بین المللی دریافت نمی کند. به طور قطع دولت ها به رعایت حقوق بشر در سرزمین هایشان متعهدند، اما در مورد جایگاه آن در دریا یا رعایت حقوق بشر توسط دولت ها در مناطق دریایی شان هیچ گونه مقرره ای وجود ندارد. با توسعه فعالیت های دریایی امکان برخورد قواعد دریایی با سایر رژیم های حقوق بین الملل وجود دارد که مهم ترین رژیمی که با آن در تقابل است، حقوق بشر است. تقابل حقوق دریاها با حقوق بشر را می توان به دید فرصتی برای توسعه حقوق بین الملل نگریست تا بتوان هرچه بیشتر حاکمیت قانون را در آن توسعه داد. موارد متعدد بسیاری وجود دارد که حقوق بشر و حقوق دریاها با یکدیگر در ارتباط اند. پرونده هیرسی نمونه جالبی در این مورد است. هدف از حقوق دریاها تنظیم روابط دولت ها در دریاست، اما قصد ما آن است تا خلاف جهت حرکت کنیم و از ارتباط بین فرد و دولت در این عرصه از منظر رویه قضایی و انسانی شدن حقوق دریاها سخن بگوییم.
    کلید واژگان: پرونده هیرسی جاما, حقوق بشر, حقوق دریاها, منع اعاده
    Elham Aminzadeh *, Zahra Sadat Sharegh
    The abuse of human rights at sea is a critical problem that has often been ignored. Since violation of human rights at sea is not as tangible as it is on land, it has not received enough  attention from the international community. Governments are certainly committed to respecting human rights within their territories including their territorial waters, but there are no clear rules about protecting human rights in other marine areas especialy the high seas.On the other hand,  due to the expansion of marine activities, there might emerge a conflict between the law of the sea and other fields of international law especially human rights law. The contrast between human rights and the law of the sea can be seen as an opportunity for developing international law in order to stregthen the rule of law. Human rights and the law of the sea are connected in many cases. The Hirsi Jamaa case is a notable example. The Law of the Sea aims to govern uses of the sea, but the purpose of this research is to examine the relationship between the individual and the state in the maritime space, and thus the humanization of the law of the sea.
    Keywords: human rights, Law of the Seas, Non-refoulement, Hirsi Jamaa
  • زهرا محمودی کردی*، زهرا سادات شارق، حسین رضازاده
    بر اساس اسناد بین المللی تحقق دموکراسی زیست محیطی مبتنی بر سه عنصر دسترسی به اطلاعات، مشارکت در تصمیمات و دسترسی به مراجع قضایی و شبه قضایی در موضوعات زیست محیطی است. با توجه به اینکه خسارات زیست محیطی آسیب های انسانی را نیز به دنبال دارد، بسیاری از دولت ها در نظام داخلی خود اقدام به ایجاد مراجع قضایی و شبه قضایی زیست محیطی نموده اند تا از این طریق، حق دسترسی به مراجع مذکور در موضوعات زیست محیطی را تضمین نمایند. با توجه به تنوع زیستی بالا اما شکننده در کشور ایران و تهدیدات زیست محیطی ازجمله وجود گونه های گیاهی و جانوری در معرض انقراض، آلودگی های زیست محیطی، ریزگردها، بیابان زایی و... خلا چنین نهادی در نظام حقوقی کشور محسوس است. مقاله حاضر به روش توصیفی تحلیلی، به بررسی اسناد، رویه قضایی بین المللی و مراجع موجود در حقوق داخلی برخی دولت ها پرداخته و سپس وضعیت نظام حقوقی ایران را ارزیابی می نماید و در پاسخ به این سوال که کدام مدل از دادگاه های زیست محیطی برای ایران مناسب تر است به این نتیجه می رسد که با توجه به پیشینه وجود دادگاه های اختصاصی در نظام حقوقی ایران، تاسیس یک دادگاه اختصاصی زیست محیطی در نظام حقوقی ایران می تواند زمینه های تحقق دموکراسی زیست محیطی و متعاقبا توسعه پایدار را فراهم سازد.
    کلید واژگان: محیط زیست, دموکراسی زیست محیطی, دادگاه زیست محیطی, رویه قضایی
    Zahra Mahmoudi Kordi *, Zahra Sadat Sharegh, Hossein Rezazadeh
    According to the Aarhus Convention, the realization of environmental democracy is based on the three elements of access to information, participation in making decisions and access to court in environmental matters. Given that environmental damage also leads to human harm, some states, in order to achieve environmental democracy, have established environmental judicial and quasi-judicial authorities in their domestic system to provide the right of access to the courts in environmental issues. Due to the high but fragile biodiversity and environmental threats in Iran such as the existence of endangered plant and animal species, environmental pollution, dust, desertification, etc., the lack of such an institution is felt in the country's legal system. The present article descriptively-analytically examines the documents, international jurisprudence and authorities in the domestic law of some states and then assesses the status of the Iranian legal system And in response to the question of which model of environmental courts is more appropriate for Iran, it is concluded that according to the history of specialized courts in the Iranian legal system, the establishment of a special environmental court In the Iranian legal system can provide the grounds for the realization of environmental democracy and consequently sustainable development.
    Keywords: environment, Environmental Democracy, Environmental Courts, Judicial procedure, Iran
  • حسین رضازاده*، زهرا سادات شارق
    زمینه و هدف

    از زمان تدوین منشور ملل متحد کرامت انسانی تاثیر مهمی در ابعاد مختلف هنجارهای حقوق بشری داشته است. به خصوص محاکم داخلی و بین المللی همواره برای تفسیر حق های بشری و توسعه آن ها به کرامت انسانی بعنوان مبنای حقوق بشر تمسک جسته اند. از جمله حق های بشری که محاکم بین المللی برای آن مبنای کرامتی در نظر گرفتند حق بر سلامتی و مراقبه های پزشکی می باشد. در همین راستا در این مقاله بدنبال پاسخگویی به این سوال هستیم که مبنای حق بر سلامتی بعنوان یک حق بشری چیست و ورای نقش مبنایی چگونه می تواند عملا به هنجارسازی در این حق بپردازد.

    روش بررسی

    در این مقاله از روش تحلیلی و توصیفی جهت گرداوری مطالب و نگارش آن استفاده شده است که این موارد در راستای هدف این پژوهش که تبیین ارتباط میان کرامت انسانی و حق بر سلامت می باشد صورت پذیرفته است. در این راستا ابتدا کرامت انسانی تعریف سپس جایگاه آن بعنوان مبنای حقوق بشر تبیین می گردد. متعاقبا تاثیر هنجاری کرامت انسانی بر حق بر سلامت در پرتو اسناد بین المللی و رویه قضایی مورد توجه قرار خواهد گرفت.

    یافته ها

    بی تردید هر نظام حقوقی نیازمند مبنایی نظری است و کرامت انسانی مبنای حقوق بشر در نظام مدرن می باشد. کرامت انسانی با اثرگذاری بر حق بر سلامت بعنوان یک حق بشری، نه تنها چهارچوب های نظری آن را مشخص می نماید بلکه با تفسیر موسع قادر به هنجارسازی و توسیع این حق بشری است.

    نتیجه گیری

    با بررسی اسناد و رویه قضایی مشخص می شود که مبنای حق بر سلامت نه صرفا بقای بشر، بلکه کرامت ذاتی وی می باشد. مبنای کرامتی حق بر سلامت محاکم قضایی را قادر می سازد تا با استفاده از ابزار تفسیر وضعیت های بیشتری را ذیل حق بر سلامتی و مراقبه های پزشکی مورد حمایت قرار دهند.

    کلید واژگان: کرامت انسانی, حق بر سلامت, مراقبت سلامت, حقوق بشر
    Hossein Rezazadeh*, Zahra Sadat Sharegh
    Background and Aim

    This study attempts to answer the question of what constitutes the right to health as a human right and how it can practically help to normalize this right.

    Materials and Methods

    In this analytical study, firstly, the definition and position of human dignity as the basis of human rights are explained. Subsequently, the normative impact of human dignity on the right to health will be addressed and analyzed in the light of international documents and judicial procedure.

    Findings

    The link between human dignity and human rights can be explored in different ways. Historical origin, theoretical derivation, interpretive approach, and source of legitimacy are the components that explain the relationship between human dignity and human rights. Undoubtedly, every legal system needs a theoretical basis; international documents and judicial procedure show that human dignity, by affecting the right to health as a human right, not only is the source of its legitimacy and specifies its theoretical framework but, it is capable of standardizing and expanding it through extensive interpretation. Today, the right to health encompasses a wide range of human rights, including the right to safe drinking water and food, healthy environmental and occupational conditions, access to health information and education as well as health care.

    Conclusion

    The findings show that the basis for the right to health is not merely human survival but inherent dignity of man. This foundation of the right to health enables judicial bodies to use this tool to support more conditions under the right to health and health care

    Keywords: Human Dignity, Right to Health, Health Care, Human Rights
  • الهام امین زاده، زهرا سادات شارق*

    یکی از عرصه های تعارض حقوق ناشی از عرف و معاهده، در بستر دریا تجلی می یابد. زمانیکه دولتی با استناد به عرف در صدد اثبات حقوق تاریخی خود بر پیکره ایی از آب برمی آید که یا تحت حاکمیت دولت دیگری است و یا جزء دریای آزاد قرار می گیرد. تعارض در منافع دولت های حاشیه دریای چین جنوبی با ادعای حاکمیت تاریخی و حقوق تاریخی چین با استناد به خطوط نه گانه در این بستر از دریا تشدید شد. مراجعه فیلیپین به دیوان دایمی داوری، بر اساس کنوانسیون حقوق دریاها، این اختلافات را به عرصه حقوق بین الملل کشاند و بار دیگر مسئله آب های تاریخی را مطرح کرد. اثبات یا رد ادعای دولت چین برای بررسی سایر اقدامات دولت چین از جمله بررسی جرم ماهیگیری غیرقانونی کشتی های چینی لازم بود. لذا در این پژوهش، هدف بررسی ادعای حقوق یا حاکمیت تاریخی چین بر دریای چین جنوبی است. علی رغم عدم حضور چین در فرآیند رسیدگی، دیوان با مدنظر قرار دادن تعهدات طرفین بر اساس کنوانسیون حقوق دریاها مصوب 1982، حقوق تاریخی مورد ادعای چین را مغایر با تعهداتش، ذیل این کنوانسیون دانست و از پذیرش آن خودداری کرد.

    کلید واژگان: آب های تاریخی, حقوق تاریخی, حاکمیت تاریخی, دریای چین جنوبی, کنوانسیون 1982
    Elham Aminzadeh, Zahra Sadat Shareq *

    One of the conflicting areas of law arising from custom and treaty is manifested in sea. This happens when a state tries to prove its sovereignty on body of waters that is under sovereignty of another state or part of high seas. Conflict of interest in peripheral states of South China Sea was aggravated by claiming historical sovereignty and rights of China based on Nine-Dash Line in the seabed. Philippines referred to the Permanent Court of Arbitration on the Law of the Sea Convention and brought the dispute to the international arena and once again raised the issue of historic waters. Although China didn’t appear before the PCA but the Court by referring to obligation of parties according to the Law of the Sea Convention concluded that the claim of China is on the contrary of its obligation under United Nations Convention on the Law of the Sea, hence refused to accept it.

    Keywords: custom, historic water, historic right, historic title, South China Sea
  • الهام امین زاده*، زهرا سادات شارق، حسین رضازاده
    حفاظت از محیط زیست به منزله میراث مشترک بشریت، که نسل امروز و آینده حیاتشان به آن وابسته است، وظیفه دولت هاست. حاکمیت دولت ها بر منابع طبیعیشان براساس منافع سایر دولت ها و ملت ها محدود می شود. از یک طرف، وجود منابع مشترک مرزی میان ایران و سایر کشورها و از طرف دیگر، کمبود منابع آبی زمینه بروز اختلاف و کشمش را فراهم کرده است. از جمله منابع مشترک می توان به تالاب هورالعظیم/هورالهویزه اشاره کرد که حیاتش به رودخانه های تامین کننده آن یعنی رود کرخه و دجله بستگی دارد. ساخت و ساز سد روی رودهای تامین کننده آب تالاب هورالعظیم/هورالهویزه آسیب شدیدی به تالاب و اکوسیستم آن وارد کرده است که مسئولیت دولت های حاشیه آن را به دنبال داشته است. فعالیت هایی که در بخش انرژی اعم از انرژی های تجدیدپذیر یا غیرتجدیدپذیر صورت می گیرند، روی تالاب ها آثار منفی می گذارند. کشورهای حاشیه رودها و تالاب مذکور براساس حقوق بین الملل محیط زیست مسئول محافظت از حیات و اکوسیستم آن، وارد نشدن آسیب فرامرزی و همکاری در این زمینه اند. به عبارت دیگر، منابع مشترک، همکاری مشترک دولت ها را طلب می کند.
    کلید واژگان: تالاب هورالعظیم-هورالهویزه, حقوق بین الملل محیط زیست, منابع مشترک, مسئولیت دولت ها
    Elham Aminzadeh *, Zahra Sadat Shareq, Hossein Rezazadeh
    Conservation of environment as common heritage for the current and the next generation is the responsibility of States. Sovereignty of states on natural resource would be confined by another states’ interest. On the one hand, the existence of common border resource between Iran and other countries and on the other hand, shortage of water resources has led to conflicts. The life of common resource like Hoor-al-Azim/ Hoor-al-Howzeh depends on Karkheh and Tigris River. Building dams on rivers resulted in damages to ecosystem and wetland, which in turn means the responsibility of the Riparian States. Riparian States according to international environmental law are responsible to conserve the ecosystem and prevent Trans-boundary damage and cooperation in this area. In other words, common resource need cooperation between states.
    Keywords: wetlad hoor al azim- hoor al howzeh, international environmental law, common resource, responsibility of state
  • عبدالله عابدینی*، زهرا سادات شارق
    انعقاد برجام به واقع تغییری شگرف را در فرآیند رسیدگی موضوع هسته ای ایران در شورای امنیت ایجاد کرد. تغییر رویه شورای امنیت نسبت به کمیته تحریمی 1737، از جمله تغییرات مهم در این راستا محسوب می شود. مفاد قطعنامه 2231(2015) گویای پایان کار کمیته مزبور همزمان با لغو تحریم هاست. در صورتی که، بخشی از تحریم ها همچنان تا روز اختتام قطعنامه 2231 ادامه خواهند داشت؛ در حالی که نظارت بر آنها لازم می نماید. پیش بینی تاسیس کمیسیون مشترک در برجام که وظایفی مانند کمیته برعهده دارد، تردیدهایی را در خصوص حذف کمیته تحریمی 1737 به وجود می آورد. تا زمانی که تحریمی وجود دارد، انحراف از آنها نیازمند واکنشی است که اغلب با وارد کردن اسم شخص خاطی در لیست تحریمی همراه است. با این وجود، نمی توان این حق را در حدود صلاحیت رکنی خارج از شورای امنیت دانست. بنابراین، مطابق قطعنامه 2231، مواردی پیش بینی شده تا شورای امنیت در کنار کمیسیون بر تعهدات مذکور نظارت داشته و اقدامات لازم را انجام دهد. در این نوشتار به بررسی روند حذف کمیته تحریمی 1737 و اعطای برخی از اختیارات آن به کمیسیون مشترک برجام پرداخته خواهد شد.
    کلید واژگان: برجام, قطعنامه 2231, کمیته تحریمی 1737, کمیسیون مشترک, شورای امنیت
    Abdollah Abedini *, Zahra Sadat Sharegh
    The conclusion of Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) has made significant changes in the process of discussions about Iran’s nuclear program in Security Council. One of these important changes was alternation of SC’s approach about Sanction Committee 1737. The content of resolution 2231(2015) indicated the end of the task of the Sanction Committee would be coincided with the revocation of sanctions. Yet, some of the sanctions will be continued until the termination of resolution 2231, and having supervision on them would be necessary. Prospect of establishment of a Joint Commission in JCPOA, with same tasks as the Sanction Committee 1737, has created doubts about elimination of Sanction Committee 1737 . As long as there is a sanction, deviation from them requires reaction and this reaction is often means putting the related person’s name in sanction list. However, this is an exclusive right of SC. Therefore, the resolution 2231(2015) has provided some provision according to which the SC alongside the joint commission would supervise on implementation of the commitment and take all necessary measures. This article will discuss about the process of eliminating of the sanction committee 1737 and granting some of its powers to the joint commission of JCPOA.
    Keywords: Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), Resolution 2231, Sanction Committee 1737, Joint Commission, Security Council
  • سید احمد طباطبایی، زهرا سادات شارق*
    آغاز حملات هوایی ائتلاف ضد داعش به رهبری ایالات متحده به مواضع گروه تروریستی داعش، در سرزمین عراق و سوریه بحث مشروعیت عملکرد این ائتلاف در سوریه را، از منظر حقوق بین الملل در مکاتب حقوقی مطرح ساخت. ائتلاف مذکور تلاش می کند تا با استناد به اصول و تئوری های حقوق بین الملل از جمله دفاع مشروع، دکترین ناتوانی و عدم تمایل در صدد توجیه عملیات نظامی خود در دولت سوریه برآید، اما در آخر، قطعنامه شورای امنیت تکلیف را روشن می کند. در این اوضاع و احوال شورای امنیت با صدور قطعنامه 2249 (2015) پس از تاکید بر حاکمیت و تمامیت سرزمینی دولت های عراق و سوریه و اینکه داعش تهدیدی جهانی و بی سابقه علیه صلح و امنیت جهانی است، بدون آنکه به صراحت اجازه توسل به زور علیه آن را بدهد، از توسل به آن علیه داعش حمایت می کند. هدف از مقاله حاضر بررسی مهم ترین استدلالات برای مشروعیت عملکرد ائتلاف، یعنی دفاع مشروع و قطعنامه های شورای امنیت است.
    کلید واژگان: توسل به زور, داعش, دفاع مشروع, عملیات ائتلاف ضد داعش, قطعنامه های شورای امنیت
    Sayed Ahmad Tabatabaei, Zahrasadat Sharegh*
    The initiation of U.S led coalition air strikes against Daesh positions in Iraq and Syria, has invoked the question of its legitimacy under the International In an attempt to justify its military operations, the aforementioned coalition resorts to principles such as the principle of self-defense and the unwilling or unable doctrine under International Law. However, it was the Security Council's Resolution 2249 (2015) that shed light on the matter in the end. Emphasizing on sovereignty, territorial integrity and independence of the States of Iraq and Syria, The said Resolution determines IS as "A global and unprecedented threat to international peace and security". The said instrument calls upon all states to take all necessary measures against IS, and even though it does not explicitly authorize or provide any legal basis for use of force either in Syria or Iraq, the wording of the mentioned resolution indicates support from The Council. Based on the principle of self-defense and the resolutions adopted by UN's Security Council, this paper will discuss the key arguments regarding the use of force against The Islamic State by The Coalition.
    Keywords: Daesh, operations of the coalition against IS, the Security Council's Resolutions, self, defense, use of force
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال