به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

زهرا چترسیماب

  • علی اصغر آل شیخ، زهرا چترسیماب*، بهزاد وثوقی، مهدی مدیری، محمدصادق پاکدامن

    فرونشت سطح زمین از جمله مخاطرات محیطی است که بشر در دهه های اخیر به دلیل برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی در دشت ها با آن مواجه است. آبخوان دشت مرودشت نیز در سال ‏های اخیر به صورت چشم ‏گیر با این پدیده روبه ‏رو شده است. قرار گرفتن بناهای تاریخی مانند تخت جمشید در این آبخوان، مسئله بررسی فرونشست را حایز اهمیت می نماید. پژوهش حاضر، به بررسی رابطه بین میزان فرونشست و برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی در آبخوان مرودشت پرداخته است. در این پژوهش، به منظور بررسی تغییرات سطح آب زیرزمینی از روش زمین آمار کریجینگ و برای برآورد میزان فرونشست سطح زمین از روش تداخل سنجی تفاضلی راداری و از تصاویر راداری COSMO-SkyMed استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین افت سالیانه آب زیرزمینی برابر با 45 سانتی متر می باشد. از طرفی، بیشترین میزان فرونشست در منطقه کناره در بین بازه زمانی 1392.07.09 تا 1392.11.12 برابر 2.5 سانتی متر و حدود 15 درصد منطقه دارای نشستی کمتر از یک سانتی متر در این دوره زمانی می باشد. در این دشت با مقایسه نقشه افت سطح آب زیرزمینی و نقشه جابه جایی سطح زمین مشخص می شود، در نواحی که افت سطح آب زیرزمینی بیشتر بوده است، بیشترین میزان جابه جایی نیز رخ داده است و تقریبا به ازای هر 45 سانتی متر افت تراز آب زیرزمینی حدود یک سانتی متر زمین در این منطقه دچار نشست می شود. مقایسه بین وسعت و الگوی فرونشست حاصل از نتایج تکنیک تداخل سنجی راداری با موقعیت، تراکم چاه ها و برداشت آب های زیرزمینی در این دشت نشان می دهد که فرونشست درست در همان مناطقی که تراکم این چاه ها و برداشت از منابع آب زیرزمینی زیاد است، اتفاق افتاده است.

    کلید واژگان: استان فارس, دشت مرودشت, زمین آمار, کریجینگ, COSMO-SkyMed
    Aliasghar Alesheikh, Zahra Chatrsimab *, Behzad Vosoghi, Mahdi Modiri, Mohammad Sadegh Pakdaman

    Earth's subsidence is one of environmental hazards that humankind faces in recent decades due to the extraction of groundwater resources in the plains. Over the past years, the desertification of plains in Iran has caused a great deal of economic and social damages to the country due to the decline in groundwater levels. Marvdasht Plain Aquifer has been significantly affected by this phenomenon in recent years. On the other hand, considering the location of historical monuments like Persepolis in this village, the issue of subsidence checking is important. Therefore, the present study investigates the relationship between the amount of groundwater extraction and subsidence situation in this region. In this study, Kriging statistical method was used to study the changes in groundwater level, and radar differential interferometry and COSMO-SkyMed radar images were used to estimate the rate of subsidence. Results showed that the average annual groundwater loss is 45 centimeters. On the other hand, the highest rate of subsidence in the oblast area is between 2.5 centimeters and about 15% of the area has a subsidence of less than one cm in the period from 2013/10/01 to 2014/02/01. Comparing the map of the groundwater level and the map of the earth's surface displacement, showed that the areas with the highest groundwater abundance have the highest displacement and ground falls about one cm for every 45 cm of groundwater level drop. Comparison between amplitude and subsidence pattern obtained from the results of radar interferometry technique with location, the density of wells and groundwater abstraction in this plain shows that subsidence has occurred in the same areas where the density of these wells and extraction of groundwater resources is high.

    Keywords: COSMO-SkyMed, Fars province, Geostatistics, Kriging, Marvdasht Plain
  • زهرا چترسیماب، علی اصغر آل شیخ*، بهزاد وثوقی، سعید بهزادی، مهدی مدیری

    در دهه اخیر، پدیده فرونشست در بخش وسیعی از دشت های ایران به علت خشکسالی اقلیمی و متعاقب آن برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی اتفاق افتاده است. این امر سبب بروز خسارت های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی فراوانی شده است. این تحقیق به بررسی تاثیر ضخامت لایه های ریزدانه و افت تراز آب زیرزمینی بر روی فرونشست آبخوان تهران- کرج- شهریار می پردازد. در گام اول نقشه های ضخامت لایه های ریزدانه، تغییرات تراز آب زیرزمینی، تراز سنگ بستر ، نفوذپذیری و ضرایب هیدرودینامیکی(ضریب ذخیره و قابلیت انتقال) در محیط GIS آماده شد. سپس نقشه میزان و محدوده مکانی فرونشست با استفاده از روش تداخل سنجی تفاضلی و تصاویر ماهواره ای ENVISAT ASAR در بازه زمانی 2004 تا 2009 تهیه شد. یافته های این تحقیق حداکثر میزان فرونشست با حدود 17 سانتی متر در قسمت مرکزی آبخوان و کاهش تراز آب زیرزمینی به طور متوسط 0/42 متر در هر سال را نشان می دهد. مقایسه نقشه فرونشست با نقشه تغییرات آب زیرزمینی نشان می دهد که میزان فرونشست در نواحی شمال دشت که دارای بیشترین کاهش سطح آب می باشد کم می باشد در مقابل حداکثر نشست در نواحی مرکزی که کاهش 5 تا 10 متری سطح آب زیرزمینی را نشان می دهد رخ داده است. برای تفسیر این نتایج از نقشه های ضخامت لایه ریزدانه ، نفوذپذیری، ضرایب هیدرودینامیکی و تراز سنگ بستر استفاده شد.دلایل زیاد بودن نشست در مرکز دشت به علت ضخامت زیاد لایه های ریزدانه است که باعث وقوع نشست در اثر تحکیم این لایه ها شده است.

    کلید واژگان: آب زیرزمینی, نشست زمین, تداخل سنجی تفاضلی, لایه‎های ریزدانه, تهران, کرج, شهریار
    Zahra Chatrsimab, Aliasghar Alesheikh *, Behzad Voosoghi, Saeed Behzadi, Mahdi Modiri

    In the last decade, the phenomenon of subsidence has occurred in a large part of the plains of Iran due to excessive harvesting of groundwater and climatic drought. This has caused a great deal of environmental, economic and social damage. In this study, the effect of fine-grained layer thickness and groundwater level drop on the Tehran-Karaj-Shahriar aquifer is investigated. In the first step, fine-layer thickness maps, groundwater level changes, bedrock level, permeability and hydrodynamic coefficients (storage coefficient and transferability) were prepared in GIS. Subsequently, the extent and location of the subsidence map was prepared using differential interferometry and ENVISAT ASAR satellite imagery from 2004 to 2009. The results of this study show a maximum subsidence rate of about 17 cm in the central part of the aquifer and an average groundwater level reduction of 0.42 m / year. Comparison of the subsidence map with the groundwater change map shows that the amount of subsidence in the northwestern aquifer with the greatest decrease in water level (27 m) is low (less than 0.5 cm / year) in contrast to the maximum subsidence (17 Cm/ year) occurred in central areas showing a 5 to 10 m drop in groundwater level. To interpret these results, fine-grained layer thickness maps, permeability, hydrodynamic coefficients and bed scales were used. The results confirm that the areas with maximum subsidence are in accordance with the thickness map of the fine-grained layers.

    Keywords: Groundwater, Land subsidence, Different Interferometry, Fine Layers, Tehran-Karj-Shahriar
  • سعیده رنجبرنایینی*، پرویز گرشاسبی، زهرا چترسیماب

    کشور ایران از نظر اقلیمی در منطقه خشک و نیمه خشک جهان قرار گرفته است. میانگین بارندگی سالانه کشور 250 میلیمتر است که کمتر از میانگین بارندگی آسیا و حدود یک سوم میانگین جهانی می‏باشد. تنوع اقلیمی ،شرایط توپوگرافی و جغرافیایی، توزیع ناهمگن مکانی و زمانی جریان‏های سطحی به علت بارندگی در انطباق با نیازهای آبی و تغییرات شدید سالانه از ویژگی‏های هیدرولوژیکی بخش‏های وسیعی از کشور محسوب می‏شود. ایران با دارابودن 37 هزار رشته قنات فعال، بیشترین تعداد قنات را در مقایسه با سایرکشورهای صاحب قنات داراست که سالیانه هفت میلیاردمترمکعب آب زیرزمینی را به طور عمده دراختیار بخش کشاورزی قرار می‏دهند. درطول سالیان متمادی با افزایش جمعیت و نیاز بیشتر به آب به تعدادچاه‏های بهره‏برداری کننده از آبخوان‏های کشور افزوده شده و این امر باعث تسریع در روند کاهش ذخایر آب زیرزمینی شده است. افت سطح آب زیرزمینی مشکلاتی همچون خشک شدن قنوات،کاهش دبی رودخانه وآب دریاچه‏ها، پایین آمدن کیفیت آب، افزایش هزینه پمپاژ و استحصال آب و نشست زمین را بدنبال دارد. در این مطالعه، با بررسی نقش قنوات در مقایسه با چاه‏ها و چشمه‏ ها در تخلیه منابع آب زیرزمینی در حوزه های آبخیز اصلی کشور، به ضرورت حفظ و بازسازی قنوات و توجه بیشتر به آن اشاره می‏گردد.

    کلید واژگان: حوزه‏ های آبخیز اصلی, چاه, روند تغییرات, قنات, منابع آب زیرزمینی
    Saeide Ranjbar Naeini *, Parviz Garshsbi, Zahra Chatrsimab

    Iran is located in an arid, semi-arid region. The mean annual precipitation of our country is about 250 mm which is less than the mean annual precipitation of Asia and about one third mean annual precipitation of the world. different kinds of climatic, topographic and geographic conditions, uneven distribution of surface streams are the hydrological features in many parts of the country. Iran possesses 37000 Qanats. These Qanats are providing 7 billion cubic meters water a year for agriculture productivities without consuming any kind of fossil fuel or electricity power. In recent years, increasing population has caused more demanding for new water sources such as digging new wells from aquifers, and this leads to accelerate decline in groundwater table. Decline in groundwater table has caused lots of problems, for instance increased number of arid fields, reduced the flow rate of rivers and lakes, decreased the quality of water, increased pumping costs, and the land subsidence. In this article, essential safety requisition and reconciliation of Qanats was studied by investigating the role of Qanats and comparing them with others sources.

    Keywords: main watershed, wells, changes detection, Qanat, groundwater resources
  • زهرا چترسیماب *، شاپور حاجیان تازه آبادی، سیدجمال الدین دریاباری
    یکی از عوامل اصلی وموثر در ایجاد فرسایش خاک پو شش گیاهی یک حوزه می باشد. به طوری که با شناخت و ارزیابی این عوامل بهتر می توان از طریق راه کارهای اصولی از زیان های مختلف فرسایش جلوگیری کرد و یا آن را به حداقل ممکن رسانید. در این مقاله مدل فرسایش و رسوب RUSLE در محیط سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای بررسی نقش پوشش گیاهی در میزان فرسایش و رسوب مورد استفاده قرار گرفته است.
    در این مقاله با ثابت در نظر گرفتن سایر پارامترهای موثر در میزان فرسایش و رسوب R. K. L. S. P به بررسی نقش عامل C پرداخته شد.
    در حوزه آبخیز کش و لهران در حدود 5 % مساحت حوزه دارای مراتع ضعیف است. که میزان فرسایش در این واحد کاری در حدود 12. 3 تن در هکتار در سال براورد گردید. سپس با تغییر کاربری این واحد اراضی به باغات میزان فرسایش به 9. 9 تن در هکتار در سال رسید. میزان فرسایش کل حوزه با کاربری فعلی 10. 6 تن در هکتار در سال براورد گردید که زمانی که مراتع ضعیف به باغات تبدیل گردید به میزان فرسایش کل حوزه به 10. 3 تن (0. 3 تن در هکتار در سال) کاهش پیدا کرد.
    کلید واژگان: مراتع کم بازده, اراضی شیبدار, باغات مثمر, RUSLE, GIS
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال