سرگرد میثم رجبی

قراردادهای الکترونیکی، قراردادهایی هستند که بستر تنظیم، مطالعه و امضای آنها فضای سایبری است. به این معنا که این قراردادها برای رویت و التزام، نیازی به نسخه کاغذی یا امضای سنتی ندارند و می توان صرفا با انتخاب یک گزینه الکترونیکی مبنی بر موافقت، به آن پای بند شد. یکی از این قراردادها که در نسل نو بسیار زیاد منعقد می شود قراردادهای میزبانی سایت و خرید حجم جهت امورات مربوط به سایت و فعالیت های مجازی می باشد. هاست، هاستینگ یا میزبانی وب به این معناست که فضایی برای سایت ها در اینترنت در نظر می گیرد و یک حساب کاربری که به مشتریان در فضای مجازی اجازه می دهد از حافظه، پردازنده، رم و پنهای باند استفاده کند. منظور از هاست همان سرور اشتراکی است. یعنی شرکتی که سرور را در اختیار دارد، فضای سرور را در اختیار چندین وب سایت قرار داده و همچنین برای هر وب سایت فضای کاربری ایجاد می کند و اجازه می دهد وب سایت ها به صورت اشتراکی از امکانات سرور استفاده کنند. در این مقاله قصد داریم به بررسی و شناخت اصول حقوقی حاکم بر عقود و قراردادهای میزبانی سایت در فضای مجازی و شناسایی ابعاد حقوقی آن بپردازیم. روش تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات استفاده از فیش برداری و استفاده از کتب و مقالات مربوط به قرارددهای مربوط به موضوع پژوهش حاضر می باشد.