به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب سید حسین میرکریم پور

  • سمیرا جمال نسب، امیرحسین براتی*، سید حسین میرکریم پور
    مقدمه

    درد شانه یک شکایت رایج برای بیماران در تمام سنین و سطوح فعالیت است. سندرم گیرافتادگی شانه رایج ترین علت درد، ناتوانی و عملکردحرکتی در ناحیه شانه محسوب می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی 6 هفته تمرین مقاومتی پاوربال همراه با الگویPNF بردرد، وضعیت ناتوانی وعملکرد مفصل شانه درزنان مبتلا به سندرم گیر افتادگی شانه می باشد .

    روش کار

    برای اجرای پژوهش نیمه تجربی حاضر، 20 زن مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه، دامنه سنی (20-50) سال به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. هردو گروه با مراجعه به مرکز فیزیوتراپی تحت الکتروتراپی وکمپرس گرم قرارگرفتند.گروه تجربی، تمرین مقاومتی پاوربال همراه باالگوی PNF را دریافت کردند. وگروه کنترل به کارهای روزمره خود پرداختند.درد با مقیاس آنالوگ بصری (VAS)، وضعیت ناتوانی شانه باپرسشنامه ناتوانی بازو، شانه ودست (DASH)، عملکرد مفصل شانه با آزمون مشترک(SST)ومقیاس اندازه گیری مورلی (CMS)قبل و بعد از شش هفته درمان ارزیابی شد.

    نتایج

    نتایج نشان دادکه تفاوت معناداری در گروه تجربی در پیش آزمون وپس آزمون در بررسی درد، وضعیت ناتوانی وعملکردمفصل شانه وجود دارد(05/0≥P).ولی این تفاوت درگروه کنترل مشاهده نگردیدوهمچنین نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان دادکه تفاوت معناداری بین دوگروه تجربی وکنترل درپس آزمون به منظورمقایسه میزان درد،وضعیت ناتوانی وعملکردمفصل شانه وجود دارد(05/0≥P).

    نتیجه گیری

    تاثیر معنادار تمرین مقاومتی پاوربال همراه با الگوی PNF بردرد، وضعیت ناتوانی وعملکردمفصل شانه می تواند اهمیت ورزش درمانی را، در درمان سندرم گیر افتادگی شانه تایید کند.

    کلید واژگان: پاوربال, الگوی PNF, وضعیت ناتوانی, عملکردمفصل شانه, سندرم گیرافتادگی شانه}
    Samira Jamalnasab, Amir Hossein Barati *, Seyed Hosein Mirkarimpour
    Introduction

    Shoulder impingement Syndrome is the most common cause of pain, disability and motor function in the shoulder area. The aim of the present study was to evaluate 6 weeks of Powerball resistance training with PNF pattern.

    Materials and Methods

    To conduct the present quasi-experimental study, 20 women with shoulder impingement syndrome aged 20-50 years were purposefully selected and randomly divided into control and experimental groups. Electrotherapy and hot compresses were applied. The Experimental group received Powerball resistance training with PNF pattern. The control group performed their daily tasks. Visual analog scale pain (VAS shoulder disability status with arm, shoulder and hand disability questionnaire (DASH)), shoulder joint function with joint test (SST) and Morley measurement scale (CMS) before and after six weeks. Treatment was evaluated.

    Results

    The results showed that there was a significant difference in the experimental group in pre-test and post-test in the evaluation of pain, disability and shoulder joint function (P <0.05). But this is the difference There is a shoulder (P <0.05). However, this difference was not observed in the control group and also the results of analysis of covariance showed that there was a significant difference between the two experimental and control groups in the post-test to compare the amount of pain, disability and shoulder joint function (P <0.05).

    Conclusion

    The significant effect of Powerball resistance training with PNF pattern on pain, disability and shoulder joint function can confirm the importance of exercise therapy in the treatment of shoulder impingement syndrome

    Keywords: Powerball, PNF Pattern, Disability Status, Shoulder Joint Function, Shoulder Impingement Syndrome}
  • سمیرا جمال نسب*، امیرحسین براتی، سید حسین میرکریم پور، یاسر گاراژیان
    مقدمه

    درد شانه یک اختلال مشترک اسکلتی- عضلانی در عموم افراد است.سندرم گیرافتادگی شانه از جمله گسترده ترین اختلالات شانه است. با توجه به نبود پرسشنامه ای مشابه در ایران وضرورت استفاده از ابزارهای استاندارد در حیطه ارزیابی بالینی، بومی سازی وبررسی روایی و پایایی نسخه فارسی این پرسشنامه به عنوان هدف این تحقیق در نظر گرفته شد.

    روش کار

    این مطالعه شامل 20 زن مبتلا به سندرم گیرافتادگی شانه در دامنه سنی (20-50) سال بود که توسط فیزیوتراپ موردارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از روش ترجمه- بازترجمه، اصلاحات لازم انجام و فرم نهایی پرسشنامه تهیه شد. به منظور تعیین روایی محتوایی از دو روش CVI و CVR، برای تعیین میزان پایایی، از آزمون همسانی درونی (آلفای کرونباخ) و به منظور ارزیابی پایایی، آزمون- آزمون مجدد استفاده شد.

    نتایج

    نتایج CVIحاکی ازآن بودکه تمامی سوالات دارای نمره CVIبالاتراز 79/0، بخش بیمار(درمقیاس ارتباط85/0 ، وضوح 1، سادگی 92/0، ابهام92/0) وبخش پزشک (درمقیاس ارتباط1، وضوح 1، سادگی1 ، ابهام88/0) شایان ذکر است متوسط شاخص روایی محتوایی بخش بیمار 92/0 وبخش پزشک 97/0بود. آنالیز آماری نشان داد که همسانی درونی سوالات پرسشنامه دارای آلفای کرونباخ برابربا74/0است. مقادیر ICC نشان داد که همبستگی درون گروهی بخش بیمار(89- 96 CI: 95%) وبخش پزشک (88- 96 CI: 95%) محاسبه شد.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد که پرسشنامه CMS ابزاری قابل اعتماد و معتبر، به عنوان "ابزار استاندارد طلایی" برای ارزیابی سندرم گیرافتادگی شانه است.

    کلید واژگان: روایی, پایایی, پرسشنامه نمره ثابت مورلی, سندرم گیرافتادگی شانه}
    Samira Jamalnasab *, Amir Hossein Barati, Seyed Hossein Mirkarimpour, Yaser Garazhian
    Introduction

    Shoulder pain is a common musculoskeletal disorder in the general public. Shoulder impingment syndrome is one of the most common shoulder disorders. Due to the lack of a similar questionnaire in Iran and the need to use standard tools in the field of clinical evaluation, localization and validity and reliability of the Persian version of this questionnaire was considered as the purpose of this study.

    Materials and Methods

    This study included 20 women with shoulder involvement syndrome in the age range (20-50) years who were evaluated by a physiotherapist.Using the translation-re-translation method, the necessary corrections were made and the final form of the questionnaire was prepared. In order to determine the content validity of CVI and CVR methods, to determine the degree of reliability, internal consistency test (Cronbach's alpha) was used and to evaluate the reliability, test-retest.

    Results

    The results of CVI showed that all questions with CVI score higher than 0.79, patient ward (0.85 on communication scale, resolution 1, simplicity 0.92, ambiguity 0.92) and physician ward (on communication scale 1, resolution 1, Simplicity 1, Ambiguity 0.88). average content validity index of the patient ward was 0.92 and the physician ward was 0.97. Statistical analysis showed that the internal consistency of the Cronbach's alpha questionnaire questions is equal to 0.74. ICC values showed that the intra-group correlation of the patient ward (% 95 CI: 96-89) and the physician ward (95% CI: 95 -88) were calculated.

    Conclusion

    CMS "gold standard tool" for assessing shoulder occlusion syndrome.

    Keywords: Shoulder impingement syndrome, Validity, Constant Morley score questionnaire, Reliability}
  • سید حسین میرکریم پور، محمد حسین علیزاده*، رضا رجبی، انوشیروان کاظم نژاد
    پرسشنامه مشکلات سلامتOSTRC تاکنون به زبان های نروژی، دانمارکی و سوئدی ترجمه شده است و با توجه به نبود پرسشنامه ای مشابه در ایران و ضرورت استفاده از ابزارهای نوین و معتبر در حیطه همه گیرشناسی ورزشی، بومی سازی و بررسی روایی و پایایی نسخه فارسی این پرسشنامه به عنوان هدف این تحقیق در نظر گرفته شد. با استفاده از روش ترجمه-بازترجمه، اصلاحات لازم انجام و فرم نهایی پرسشنامه تهیه شد. به منظور تعیین روایی محتوا، از دو روش CVI و CVR، برای تعیین میزان پایایی، از آزمون همسانی درونی (آلفا کرونباخ)، به منظور ارزیابی پایایی آزمون-آزمون مجدد استفاده شد. برای بررسی پایایی سوال های دیگر تحقیق از آزمون ناپارامتریک ضریب توافق کاپا استفاده شد. نتایج CVI حاکی از آن بود که تمامی سوالات دارای نمره CVI بالاتر از 79/0 (در مقیاس ارتباط 92/0، وضوح 98/0؛ سادگی 99/0 و ابهام 94/0) بودند. شایان ذکر است متوسط شاخص روایی محتوا (S-CVI/Ave) پرسشنامه 95/0 بود (1-85/0). آنالیز آماری نشان داد که همسانی درونی 4 سوال ابتدایی پرسشنامه دارای آلفای کرونباخ برابر با 89/0 است. ضریب توافق کاپا (001/0P=) نیز 71/0 تا 81/0 به دست آمد. در نهایت با توجه به یافته های تحقیق حاضر، پرسشنامه مشکلات سلامت مرکز تحقیقات آسیب های ورزشی اسلو نشان از ظهور روشی جدید در ثبت انواع مشکلات سلامت در ورزش دارد، به طوری که این روش در پایش و ثبت آسیب های حاد، آسیب های مزمن و همچنین بیماری در جمعیت ورزشکار پایا و معتبر است.
    کلید واژگان: آسیب ورزشی, پایایی, پرسشنامه مشکلات سلامت, روایی}
    Seyed Hossein Mirkarimpour, Mohammad Hossein Alizadeh *, Reza Rajabi, Anooshirvan Kazemnejad
    OSTRC questionnaire on health problems has been translated to Norwegian, Danish and Swedish. Due to the lack of similar questionnaires in Iran and the necessity to use innovative and reliable tools in sport epidemiology, localization and investigation of validity and reliability of the Persian version of this questionnaire was the aim of this study. The necessary modifications were conducted and the final form of the questionnaires was prepared using translation-back-translation method. CVR and CVI methods were used to determine content validity, internal consistency (Cronbach alpha) was used to determine reliability and test-retest method was used to evaluate reliability. Kappa agreement coefficient non-parametric test was also used to assess the reliability of other items of the questionnaire. CVI results showed that all items had CVI scores greater than 0.79 (relevance 0.92, clarity 0.98, simplicity 0.99 and ambiguity 0.94). S-CVI/Ave of the questionnaire was 0.95 (0.85-1). Statistical analysis showed that first four items had internal consistency of 0.89. Kappa agreement coefficient was 0.71 to 0.81 (P=0.001). Finally, according to these findings, OSTRC questionnaire on health problems showed the emergence of a new method to record a variety of health problems in sport. So this method is reliable and valid when monitoring and recording acute injuries, chronic injuries as well as diseases in athlete population.
    Keywords: Questionnaire on health problems, reliability, sport injury, Validity}
  • فرزانه فضل ارثی، مجتبی عشرستاقی*، الهام شیرزاد، سید حسین میرکریم پور، ندا رضوان خواه گلسفیدی
    مقدمه و هدف

    تقویت عضلات ناحیه مرکزی بدن به منظور افزایش ثبات مرکزی به عنوان بخشی از برنامه تمرین ورزشکاران مورد توجه قرار گرفته است. با این حال چگونگی رابطه آن با عملکرد ورزشی به طور کامل شناخته شده نیست. هدف از اجرای این پژوهش تعیین ارتباط میان ثبات مرکزی و عملکرد توانی اندام تحتانی در اجرای پرش های عمودی بود.

    مواد و روش ها

    12 ورزشکار زن رشته اسکواش با میانگین سن 60/6 ± 06/23 سال و وزن 44/5 ± 56/61 کیلوگرم در این مطالعه شرکت کردند. به منظور سنجش ثبات مرکزی، آزمون مک گیل در چهار بخش خم کردن تنه، باز کردن تنه و پل های طرفی راست و چپ اجرا شد و ثبات مرکزی کل از مجموع امتیازهای این چهار بخش به دست آمد. ارتفاع دو پرش عمودی آزمودنی ها یعنی کانترموومنت جامپ (CMJ) و اسکات جامپ (SJ) نیز ثبت شد. برای تعیین روابط بین نتایج آزمون مک گیل و ارتفاع پرش ها از آزمون همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.

    یافته ها

    یافته های پژوهش روابط معنادار بین ثبات مرکزی کل با CMJ(03/0= p ،61/0= r)، آزمون پل طرفی راست با CMJ و SJ (به ترتیب 01/0= p ،79/0=r و 02/0= p ،67/0=r) و آزمون پل طرفی چپ با CMJ و SJ (به ترتیب 01/0= p ،77/0=r و02/0= p ، 64/0= r) را نشان داد.

    نتیجه گیری

    نتایج به دست آمده، از نقش تاثیرگذار ثبات مرکزی در انتقال توان به هنگام اجرای حرکات ورزشی حمایت می کنند. با این حال به نظر می رسد که مسیر انتقال توان از بخش های جانبی عضلات مرکزی بدن می گذرد. تمرکز بیشتر روی تقویت عضلات این بخش ها ممکن است در بهبود عملکرد توانی ورزشکاران موثر باشد

    کلید واژگان: ثبات مرکزی, انتقال توان, پرش عمودی}
  • سیدعلی امامی هاشمی *، ندا رضوان خواه گلسفیدی، الهام شیرزاد، سید حسین میرکریم پور
    زمینه و هدف
    زنان و مردان به میزان قابل توجهی در میزان آسیب دیدگی رباط متقاطع قدامی تفاوت دارند. بر اساس پیشینه عامل جنسیت خصوصا در ساز وکار غیر برخوردی آسیب رباط متقاطع قدامی به طور معناداری مشارکت دارد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه الگوهای حرکتی پرخطر آسیب رباط متقاطع قدامی حین مانور برش بین زنان و مردان بود.
    روش کار
    13 زن و 13 مرد از بازیکنان ملی پوش اسکواش به ترتیب با میانگین سنی 6/6±04/23 و 1/4±7/24 به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. نشانگرهای بازتابی بر روی نقاط منتخب تنه و پایین تنه نصب و مانور برش آنها با 2 دوربین پرسرعت از نمای قدامی و طرفی ثبت شد. سپس تحلیل ویدئویی مانور توسط نرم افزار WinAnalyze انجام و داده های نهایی در نرم افزار SPSS نسخه 21 با آزمون آماری تی مستقل و در سطح معناداری 05/0 مورد محاسبه قرار گرفت.
    یافته ها
    در لحظه تماس اولیه، تفاوت معناداری در زوایای ولگوس (013/0p=) و خم شدن زانو (001/0p=) و نیز خم شدن تنه (001/0p=) بین مردان و زنان وجود دارد. همچنین در مرحله میانی سکون، تنها در زاویه خم شدن تنه (009/0p=) تفاوت معنادار بود (05/0&le p).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج زنان در حین انجام مانور برش به طور واضحی، ولگوس زانو افزایش یافته و باز شدگی زانو بیشتری در مقایسه با گروه مردان داشتند و همچنین تنه خود را کمتر خم کردند این عوامل می تواند توجیهی برای پتانسیل بیشتر خطر آسیب رباط صلیبی در بین زنان باشد.
    کلید واژگان: آسیب رباط متقاطع قدامی, مانور برش, جنسیت, الگوهای حرکتی پرخطر}
    Background
    Women and men significantly differ in the extent of anterior cruciate ligament injury. Based on the evidence, gender especially contributes in non-contact mechanism of anterior cruciate ligament (ACL) injury. The purpose of this study was to compare the movement patterns of the ACL injury risk between men and women during cutting maneuver.
    Methods
    13 men and 13 women of national squash team (mean (SD) age: 23.04±6.6 and 24.7±4.1, respectively) selected as subjects of this study. Reflective markers set on their body and cutting maneuver recorded in sagittal and frontal plane by two high speed cameras. “Winanalyze Software” analyzed the recorded video and the collected data were analyzed using independent t test through SPSS 21 and p value less than 0.05 was considered significant.
    Results
    The results showed that at initial contact there was significant difference in knee flexion (p=0.001), knee valgus (p=0.013) and trunk flexion angles p=0.001) while at mid stance phase trunk flexion angle showed significant difference between men and women (P&le0.05).
    Conclusion
    Women significantly have increased knee valgus, knee extension and trunk extension during cutting maneuver. These factors clearly explain high potential of ACL injury risk.
    Keywords: ACL Injury, Cutting maneuver, Gender, High risk movement patterns}
  • Mirkarimpour, S.H.*, Fallahmohammadim., Alizadeh, M.H
    One of the factors affecting jump-landing patterns is fatigue. Fatigue is an inevitable component of physical activity, hence the aim of the present study was to investigate the effect of functional fatigue on landing mechanics through Landing Error Scoring System (LESS).Fourteen male college students with a mean age of 22±2 years, weight of 68.3±7.2 kg and height of 174±4 were randomly divided into two groups: experimental and control. Effect of independent variable, fatigue, due to activities resembling athletic training or competition (6- stations functional fatigue protocol) on dependent variable, landing mechanics, through pre test-post test was investigated. The independent t-tests and non-parametric U-Mann Whitney test was used for statistical analysis of data (P
    Keywords: Functional fatigue, Landing mechanics, LESS}
  • محمد فلاح محمدی، ضیاء فلاح محمدی، سید حسین میرکریم پور
    زمینه و هدف

    استئوآرتریت، شایع ترین نوع آرتریت بوده و یکی از10 دلیل اصلی معلولیت در دنیا به شمار می رود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ورزش با شدت متوسط، به تنهایی و همراه با مصرف مکمل گلوکزامین بر استئوآرتریت زانوی موش صحرایی بود.

    مواد و روش ها

    25سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 1±173 گرموسن 8 هفته) خریداری و به صورت تصادفی به 5 گروه: 1) کنترل سالم، 2) کنترل پایه، 3) گلوکزامین، 4) تمرین و 5) گلوکزامین+تمرین تقسیم شدند (هر گروه 5 سر). به منظور ایجاد استئوآرتریت در آزمودنی ها، ماده ی مونویدواستات به زانوی آن ها تزریق شد. سپس آزمودنی ها به مدت 28 روز به مصرف مکمل گلوکزامین (250 میلی گرم/کیلوگرم/روز) و اجرای برنامه ی ورزشی با شدت متوسط روی نوارگردان پرداختند. پس از پایان دوره ی درمانی، حیوانات کشته شده و مقاطع بافتی زانوی آن ها به صورت هیستوپاتولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل کمی یافته ها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه (05/0>P) و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج تحقیق حاضر، نشانگر تاثیر مثبت ترکیب ورزش با شدت متوسط و مصرف مکمل گلوکزامین بر شاخص های هیستوپاتولوژیکنسبت عمق ضایعه (7/71F=، 001/0P=)، عرض کل ناحیه تخریب شده (1/18F=، 001/0P=) و عرض ناحیه تخریب شده به طور معنی دار (3/12F=، 001/0P=) بود، اما این اثر در مقایسه با ورزش به تنهایی، بیشتر نبود.

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه به نتایج این تحقیق، مصرف مکمل گلوکزامین و انجام ورزش با شدت متوسط، هر یک به تنهایی و به صورت ترکیبی می توانند نقش مثبتی در بهبود علائم استئوآرتریت زانوی موش صحرایی ایفا نمایند، اما به نظر می رسد که انجام ورزش با شدت متوسط، آثار درمانی بیشتری دارد.

    کلید واژگان: تمرین هوازی, گلوکزامین, استئوآرتریت, موش صحرایی}
  • محمدرضا سیدی، الهام شیرزاذ، سید حسین میرکریم پور، ندا رضوانخواه گلسفیدی
    تغییر جهت بدن در حرکات سریع ورزشی از منظر ایجاد خطر بروز آسیب همواره مورد توجه بوده و در این میان سازوکار های آسیب رباط متقاطع قدامی اهمیت ویژه ای داشته است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه بروز الگوهای خطرزای آسیب رباط متقاطع قدامی در پای برتر و غیر برتر حین عمل برش و به تفکیک دختران و پسران بود. تعدادی از ورزشکاران ملی و باشگاهی رشته اسکواش شامل 13 دختر (با میانگین سن6/6±04/23 سال، قد4/5±3/163 سانتی متر و وزن0/5±60/61 کیلوگرم) و 13 پسر (با میانگین سن1/4±7/24 سال، قد 8/5±9/179 سانتی متر و وزن8/7±8/78 کیلوگرم) در تحقیق حاضر شرکت کردند. به منظور اندازه گیری زوایای خم شدن زانو، خم شدن تنه، خم شدن جانبی تنه و والگوس زانو حین حرکت برش و در دو لحظه تماس اولیه پا با زمین و مرحله میانی سکون، حرکت برش با پای برتر و غیر برتر بررسی شد. پس از نصب نشانگرها، حرکت برش با استفاده از دوربین های پرسرعت کاسیو مدل Exilim، با فرکانس300 هرتز ثبت شد و حرکات ثبت شده به وسیله نرم افزار WinAnalyzeنسخه 1-4 3Dآنالیز شد. به منظور مقایسه زوایای به دست آمده از تحلیل حرکت در پای برتر و غیر برتر، از نرم افزار SPSS20 و آزمون آماری تی زوجی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد زوایای مفصلی زانو و تنه حین حرکت برش در پای برتر و غیر برتر در دختران به طور معناداری تفاوت دارد که این تفاوت در پای برتر و غیر برتر پسران فقط در دو مولفه خم شدن زانو و تنه در لحظه تماس اولیه معنادار بود (05/0 ≤ P). این نتایج نشان داد که الگوهای خطرزای آسیب رباط متقاطع قدامی در حرکت برش با پای غیر برتر بیشتر بروز می کند و در نتیجه خطر بروز آسیب رباط متقاطع قدامی در حرکت برش با پای غیر برتر بیشتر از حرکت با پای برتر است.
    کلید واژگان: آسیب ACL, حرکت برش, پای برتر, کینماتیک زانو, کینماتیک تنه}
    Mohammadreza Seyedi, Elham Shirzad, Seyyed Hossein Mirkarimpour, Neda Rezvankhah Golsefidi
    From injury risk perspective, a change in body direction during fast sport movements is always noticeable while ACL injury is an important mechanism. This research aimed at comparing high-risk patterns of ACL injury in dominant and non-dominant legs of males and females during cutting maneuver. Participants were national and club squash players including 13 females (mean age: 23.04±6.6 yr, height: 163.3±5.4 cm, weight: 61.60±5 kg) and 13 males (mean age: 24.7±4.1 yr, height: 179.9±5.8cm, weight: 78.8±7.8 kg). In order to measure knee flexion, trunk flexion, trunk lateral flexion and knee valgus angles during cutting maneuver and in two phases of initial foot contact with the ground and mid stance, cutting maneuver with dominant and non-dominant legs was analyzed. After the markers had been installed, cutting maneuver was recorded by Casio Exilim camera with 300 Hz frequency and the recorded movements were analyzed by WinAnalyze software (Version D34-1). SPSS (version 20) and Paired-samples t test were used to compare the angles obtained by the motion analysis of dominant and non-dominant legs. The results indicated that knee and trunk joint angles during cutting maneuver had a significant difference between dominant and non-dominant legs of females while this difference was significant in two parameters of knee and trunk flexion at initial contact among males (P􀂕0.05). These results showed that high-risk patterns of ACL injury had a higher rate of incidence in cutting maneuver with non-dominant leg. Thus ACL injury risk is higher in the cutting maneuver with non-dominant leg than dominant leg.
    Keywords: ACL injury, cutting maneuver, dominant leg, knee kinematic, trunk kinematic}
  • سید حسین میرکریم پور، محمدحسین علیزاده، محمد فلاح محمدی، مسعود ادیب مرادی، آیدین دیلمقانیان
    زمینه و هدف
    استئوآرتریت (OA=Osteoarthritis) شایع ترین بیماری مفاصل سینوویال می باشد که افراد مسن در سرتاسر جهان را گرفتار می کند و می تواند به درد مزمن و ناتوانی شدید بیمار منجر شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر درمانی یک دوره تمرین شنا بر استئوآرتریت ناشی از مونو سدیم یدواستات (MIA= Monosodium Iodo Acetate) در مفصل زانوی موش صحرایی نر بود.
    روش کار
    در تحقیق تجربی حاضر 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 173 ±1گرم، و سن 8 هفته) به طور تصادفی به سه گروه کنترل سالم، کنترل پایه و شنا تقسیم شدند. برای ایجاد استئوآرتریت تزریق درون مفصلی مونو سدیم یدواستات (50 میکرولیتر) در زانوی راست نمونه ها انجام گرفت و در زانوی چپ آنها سالین تزریق شد. برنامه تمرینی این پژوهش شامل شنا با شدت متوسط و به مدت 28 روز بود. پس از اتمام دوره حیوانات را کشته و مفاصل زانوی هر دو پای آزمودنی ها مورد بررسی هیستوپاتولوژیکی قرار گرفتند. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه (p<0/05) و سپس آزمون تعقیبی توکی به منظور تجزیه و تحلیل کمی یافته ها استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج به دست آمده نشان داد که شنا با شدت متوسط به مدت 4 هفته، اثر خوبی بر روی علائم استئوآرتریت زانوی موش های صحرایی در 3 شاخص هیستوپاتولوژیکی نسبت عمق ضایعه (p=0/001)، عرض کل ناحیه ی تخریب شده (p=0/001) و عرض ناحیه ی تخریب شده به طور معنی دار (p=0/001) گردید.
    نتیجه گیری
    نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که تمرین شنا با شدت متوسط، تاثیر مفیدی بر شدت زخم های غضروفی ناشی از تزریق مونوسدیم یدواستات دارد. از این رو می توان این برنامهبرنامه را برای درمان استئوآرتریت زانو توصیه کرد.
    کلید واژگان: تمرین شنا, استئوآرتریت زانو, مونوسدیم یدواستات, موش صحرایی}
    Seyyed Hossein Mirkarimpour, Mohammad Hossein Alizadeh, Mohammad Fallah Mohammadi, Masoud Adibmoradi, Aydin Dilmaghanian
    Background
    Osteoarthritis is the most common form of synovial joint diseases which affect old people all around the world and can lead to chronic pain and severe disability. The aim of present study was to investigate the therapeutic effect of swimming exercise on MIA-induced osteoarthritis in male rats’ knee joint.
    Methods
    Eighteen Wistar male rats (weight of 173±1 g، 8 weeks old) were randomly divided into 3 experimental groups: intact control، monosodium Iodoacetate (MIA) only and swimming. Intra-articular injection of MIA (50µl) was applied on rats’ right knee، similarly saline was injected in left knees. Training program used in the study was swimming with moderate intensity for 28 days. After the completion of the protocol، rats were killed and both knees of the animals were assessed histopathologically. One-way ANOVA (p<0/05) and post-hoc Tukey test were used for statistical analysis of data.
    Results
    Results indicated that moderate swimming training for 4 weeks significantly improved osteoarthritic symptoms of rats’ knee in 3 histopathological measures of Depth Ratio of Lesions (p=0/001)، Total Degeneration Width (p=0/001) and Significant Degeneration Width (P=0/001).
    Conclusion
    The findings of the present study showed that a moderate swimming training program exerts a beneficial influence on cartilage lesions induced by monosodium iodo acetate injection. Thus، the training protocol used in this study can be recommended for the treatment of osteoarthritis.
    Keywords: Swimming Training, Knee Osteoarthritis, Monosodium Iodoacetate, Rats}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال