به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سید سعید مدرس نجف آبادی

  • فاطمه شفقی، صدیقه اشتری*، محمدتقی توحیدی، سید سعید مدرس نجف آبادی

    شب پره مینوز گوجه فرنگی یکی از آفات جدید و مهم گوجه فرنگی در ایران است و هر ساله باعث کاهش راندمان و کیفیت محصول از نظر بازارپسندی می گردد. جهت معرفی حشره کش های جدید و موثر برای کنترل این آفت، این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار در مزارع گوجه فرنگی سه استان کرمانشاه، مرکزی و هرمزگان در سال 1399 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل حشره کش های تترانیلی پرول SC 200 با دو غلظت 250 و 350 میلی لیتر در هکتار، ایندوکساکارب EC 15% به مقدار 250 میلی لیتر در هکتار، فلوبن دیامید WG20% به میزان 250 گرم در هکتار، لوفنرون+ امامکتین بنزوات WG 50% معادل 100 گرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد که در روز چهاردهم پس از سم پاشی، حشره کش تترانیلی پرول 350 میلی لیتر در هکتار با 03/72 درصد کارایی در استان مرکزی ، با 74/82، درصد کارایی در استان کرمانشاه و 17/82 درصد کارایی در استان هرمزگان از تاثیر بالاتری نسبت به سایر تیمارها برخوردار بوده است. بنابراین غلظت 350 میلی لیتر در هکتار حشره کش تترانیلی پرول برای کنترل لاروهای شب پره مینوز در مزارع گوجه فرنگی موثر بوده و قابل توصیه شدن است.

    کلید واژگان: تترانیلی پرول, کارایی, کنترل شیمیایی, مینوز گوجه فرنگی
    F. Shafaghi, S. Ashtari *, M.T. Tohidi, S.S. Modarres Najafabadi
    Introduction 

    One of the most important pests of the tomato plant, which belongs to the order lepidoptera and the family Gelechiidae, is the tomato leaf miner. The tomato leaf miner, scientifically named Tuta absoluta (Meyrick), was first described and reported in Peru in 1917 (EPPO, 2005). After reaching Spain in 2002, the pest spread rapidly to other European and North African countries, and eventually to Middle Eastern countries, including Iran.

    Materials and Methods 

    This study was conducted in a randomized complete block design with 6 treatments (5 insecticide treatments and one control treatment) and with three replications in tomato fields (private farm) of Kermanshah, Markazi and Hormozgan provinces. Each experimental plot consisted of 5 planting rows, each of which was 10 meters long and 5 meters wide (plot dimensions were 50 square meters). The distance between the plots was at least 5 meters. Fertilization and weed control operations were performed according to local customs. Plants were inspected daily and as soon as the economic loss threshold (4 to 5 larvae per plant) was reached, foliar application was performed. For spraying, a back sprayer with a conical nozzle was used after calibration. Sampling was performed one day before spraying and 3, 7, 10 and 14 days after spraying. For this purpose, 10 plants were randomly selected from each plot and two leaflets were taken from each plant from the semi-terminal leaves of the plant, which were transferred to separate nylon bags by mentioning the name of the treatment and repeated.. The percentage of insecticide effect was calculated using Henderson-Tilton formula. The means were compared by Tukey test using Ver 9.1 software (SAS Institute, 2001).

    Results

     In order to introduce new and effective insecticides to control this pest, the present study was conducted in a randomized complete block design with 6 treatments and 3 replications in tomato fields of three provinces of Hormozgan, Kermanshah and Markazi and the effect of, Tetraniliprole (Vayego SC200) insecticides with two concentrations of 250 and 350 ml / ha Indoxacarb EC 15% at a rate of 250 ml / ha, Flubendiamide WG20% at a rate of 250 gr/ ha Lufenuron + Emamectin benzoateWG 50% 100 gr/ ha on mortality This pest was examined. The results of this study showed that on the 14 days after spraying, Tetraniliprol 350 ml / ha with 73.02 percent efficiency, in Markazi province, with 82.74 percent efficiency, in Kermanshah province, and with 82.17 percent efficiency in Hormozgan province had higher efficiency than other treatments. Therefore, a concentration of 350 ml/ha of the insecticide Tetraniliprol is effective and can be recommended for the control of tomato leaf miner in fields.

    Discussion

     In a study of the effects of eight insecticides, chloropyrifosmethyl, lambdacy halothrin, imidaclopride, abamectin, chlorfenapyr, emamectinbenzoate and chlorantraniliprole on tomato leaf miner in field conditions were investigated. The results showed that all the insecticides tested had a significant effect on the average insect population and the reduction of the percentage of infection in the tomato field. However, the greatest effect in controlling this insect was obtained with the use of abamectin, chlorfenapyr and chlorantraniliprole (Sallam, 2015). Another study looked at the effects of a number of biocides on the pest. All of the studied toxins caused mortality of T. absoluta larvae, but the effect of Azadirachta indica and Allium sativum extracts as well as Beauveria bassiana was reported to be more than 70%. However, these treatments were statistically significantly different from conventional insecticides and the highest product with marketable value was obtained in Tetraniliprole (Wiego) and Coragen treatments (Shiberu and Getu, 2018). Evaluated the efficacy of 7 insecticides on tomato leaf miner in vitro and showed that the insecticides Spinosad, chlorantraniliprole + Abamectin and Indoxacarb resulted in 100% mortality in all populations. These results were similar to the present study.

    Keywords: Chemical control, Efficiency, Tetraniliprole, Tomato leaf miner
  • چمران همتی، مجید عسکری سیاهوئی، مهرنوش نیکوئی، سیدسعید مدرس نجف آبادی، آزاده گودرزی، محمد مهدی فقیهی، محسن امیری مزراعی
    Chamran Hemmati*, Majeed Askari Seyahooei, Mehrnoosh Nikooei, SeyedSaeid Modarees Najafabadi, Azadeh Goodarzi, Mohsen Amiri Mazraie, MohammadMehdi Faghihi

    Despite successful lime witches'-broom (LWB) phytoplasma transmission by Hishimonus phycitis to the lime trees and Bakraee seedlings, there is no published document regarding LWB transmission by H. phycitis to lime seedlings. To study the possibility of vector-based transmission to lime seedlings, the feral leafhoppers were collected in LWB-infected lime orchards and caged on one-year old Mexican lime seedlings. Six months after inoculation, 50% of inoculated seedlings showed typical symptoms of LWB and were strongly positive in PCR assays. To our knowledge, this is the first report of transmission of Ca. P. aurantifolia to Mexican lime seedlings by H. phycitis under greenhouse condition.

    Keywords: Hishimonus phycitis, Mexican lime seedlings, 16SrII phytoplasma, LWB disease
  • عبدالنبی باقری*، حامد حسن زاده خانکهدانی، وجیهه قنبری، مجید عسکری سیاهویی، سید سعید مدرس نجف آبادی
    بررسی تنوع ژنتیکی انبه موجب افزایش شناخت نسبت به این گیاه شده و امکان انتخاب ژنوتیپ های مرغوب تر جهت توسعه کشت و کار آن فراهم می نماید. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی و ریخت شناسی 39 ژنوتیپ انبه جمع آوری شده از شهرستان های میناب و رودان (استان هرمزگان) با استفاده از نشانگرهای ISSR و صفات ریخت شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت. بر مبنای داده های ریخت شناسی، ژنوتیپ ها به هشت گروه اصلی تقسیم بندی شدند. دامنه تشابه به دست آمده برای داده های ریخت شناسی از 12/0 تا 83/0 متفاوت بود. حداقل میزان تشابه بین ژنوتیپ های آل مهتری و چارک دیده شد و حداکثر تشابه بین مشک، آناناسی گلشوار، نغال و هلیلی گلشوار بود. متوسط میزان تشابه به دست آمده نیز 54/0 بود. نتایج تجزیه 21 ویژگی ریخت شناسی در ژنوتیپ های انبه مورد مطالعه نشان داد که این ژنوتیپ ها از نظر همه صفات (به جز تراکم گل و شکل گل آذین) دارای اختلاف معنی دار بودند. نتایج نشانگرهای ISSR نشان داد که آغازگرهای استفاده شده در این پژوهش، در مجموع 145 نوار قابل امتیازدهی تولید کردند. حداکثر و حداقل تعداد نوار چندشکل به ترتیب در آغازگرهای MI808 (20 نوار) و MI827 (6 نوار) مشاهده شد. میانگین محتوای اطلاعات چندشکلی برابر 450/0 بود. دامنه تشابه به دست آمده برای داده های مولکولی در ماتریس تشابه محاسبه شده از 31/0 تا 90/0 متفاوت بود که در آن، حداقل میزان تشابه بین ژنوتیپ های مجلسی و چارک و حداکثر تشابه بین گیلاسی و کلانفر بازیاری دیده شد. تنوع بالای مشاهده شده بین ژنوتیپ های مورد بررسی در این پژوهش، علاوه بر وجود تفاوت های ذاتی آن ها، می تواند ناشی از تکثیر بذری این ژنوتیپ ها باشد.
    کلید واژگان: انگشت نگاری, نشانگر مورفولوژیک, نشانگر مولکولی, PIC
    Abdoolnabi Bagheri *, Hamed Hassanzadeh Khankahdani, Vajihe Ghanbari, Majeed Askari Seyahooei, Seyed Saeid Modarres Najafabadi
    Introduction
    Assessment of genetic diversity in Mango can provide a platform to deepen our knowledge about its genetic background and determine the high quality genotypes for involving in the inbreeding programs. The high observed diversity among native landraces of mango can be used in breeding programs to produce better cultivars and utilization of these cultivars as donor parent to transfer desirable characteristics to high-bearing cultivars. Suitable mango cultivars to prepare rootstock and scion and resistant cultivars against diseases and the high yielding cultivars (with regards to alternate bearing in mango) can be recognized by better understanding of available germplasms. In the past two decades in southern Iran, the process of producing the grafted mango trees via seed culturing and grafting suitable cultivars (What has been registered such as Sindary and Langra and what has not been registered) on the seedlings has been accelerated. Therefore, studying the diversity of mango germplasms in these regions can be a good way to identify and distinguish these genotypes. In the present study, native genotypes of mango from Minab and Rudan counties (Hormozgan Province) were collected, which are mainly produced through seed and over time they have been propagated by vegetative methods based on the quality and taste and their diversity, was evaluated using morphological attributes and molecular markers.
    Materials and Methods
    In this experiment, we studied genetic and morphological diversity of 39 mango genotypes collected from Minab and Rudan counties (Hormozgan province) using ISSR markers and morphological attributes. Morphological characteristics were assessed using IBPGR descriptor. DNA extraction was done using modified CTAB method. Similarity coefficient of ISSR markers was calculated by Jaccard’s procedure. Polymorphism information content (PIC) was calculated using PIC=2fi(1-fi) formula, where fi was frequency of the amplified bands and 1-fi was frequency of the null bands. In order to analyze morphological data SAS 9.1 software was used and the means were compared using LSD test. In addition, it was prepared a 0 and 1 matrix from morphological data and dendrogram of morphological attributes was designed using Jaccard’s similarity coefficient.
    Results and Discussion
    The dendrogram inferred from morphological characters grouped all genotypes in eight main clades in which similarity of the dendrogram ranged from 0.12 to 0.83 with mean value of 0.54. The least similarity was observed between Almehtari and Charak, and the most similarity was observed among Moshk, AnaMG, Noghal and HalMG. Analysis of 21 morphological parameters in the studied genotypes demonstrated being of significant differences among these genotypes in terms of morphological attributes (except flower density and inflorescence shape). The ISSR primers produced totally 145 scorable bands that the highest and lowest polymorphism band were observed in MI808 (20 bands) and MI827 (6 bands) primers, respectively. Average of PIC was 0.450. The similarity for ISSR markers ranged from 0.31 to 0.90, in which the least similarity was observed between Majlesi and Charak. However, the highest similarity was observed between Gilasi and KalanMB genotypes. It was observed the differences among same genotypes grown in the various regions. In Rudan region in due to better quality of irrigation water as well as sufficient and proper availability to irrigation water, growth conditions for mango trees is better than Minab region. These differences between Rudan and Minab regions in viewpoint of growth conditions can be reason of morphological diversity among mango similar genotypes in both regions, which it has been caused to incompatibility of morphological and molecular markers. For this reason, the genotypes that are genetically similar to each other may have different morphological differences and/or two homonymous genotypes in two regions have significant genetic differences. For example, Clanfar Baziari genotype, which had high genetic similarity (0.90) with Gilasi genotype, had morphological similarity coefficient equal 0.37 together. However Gilasi genotype collected from Ahmadabad Minab had same ecological similarity with Baziari region. In other instant, genetic similarity coefficient of AnaMG genotype was 0.85 with ShozMD, while in these genotypes had 38% morphological similarity. Correlation coefficient between similarity matrix of ISSR and morphological markers was 0.336 and not significant.
    Conclusion
    It seems that the observed high diversity among morphological attributes is intrinsically and stemming from mango propagation procedure in which mango genotypes highly diverged due to seed propagation. The high genetic diversity showed by morphological attributes was also corroborated by ISSR markers, indicating low environmentally influence-ability of the attributes.
    Keywords: Fingerprint, Molecular marker, Morphological markers, PIC
  • سیدسعید مدرس نجف آبادی *، عبدالنبی باقری، مجید عسکری سیاهویی، هدی زمانی، آزاده گودرزی
    Seied Saeid Modarres Najafabadi *, Abdoolnabi Bagheri, Majeed Askari Siahooei, Hoda Zamani, Azadeh Goodarzi
    The effect of thyme Thymus vulgaris L. androsemary Rosmarinus officinalis (L.) essential oils on life table parameters of red rose aphid Macrosiphum rosae (L.) oncut flower rose Rosa hybrida L. were investigated in laboratory conditions (27 ± 2 oC, 70 ± 5% humidity and a photoperiod of 16L:8Dh), during 2014-2015. The results on the basis of LC50 values showed that the M. rosae was significantly more sensitive to the oil of T. vulgaris (LC50 = 36621 ppm) than R. officinalis (LC50 = 57565 ppm). Also, Investigation of the thyme essential oil on life table parameters of M. rosae showed that the net reproductive rate (R0) values changed from 16.62 ± 2.31 to 29.10 ± 1.97 female offspring, the intrinsic rate of increase (r) values ranged from 0.177 ± 0.01 to 0.229 ± 0.13 day-1, the mean generation time (T) was 13.92 ± 0.22 to 15.88 ± 0.19 days, the DT values ranged from 3.01 ± 0.05 to 3.90 ± 0.007 days and the finite rate of increase (λ) values was 1.19 ± 0.003 to 1.26 ± 0.06 day-1. Also, the rosemary essential oil on life table parameters of red rose aphid revealed that the R0 values ranged from 17.87 ± 1.97 to 31.97 ± 1.98 female offspring,the r values ranged from 0.185 ± 0.02 to 0.237 ± 0.001 day-1, the mean generation time (T) was 14.45 ± 0.23 to 15.99 ± 0.21 days, the DT ranged from 2.85 ± 0.14 to 3.71 ± 0.14 days and the λ values was 1.20 ± 0.01 to 1.27 ± 0.02 day-1.The results revealed that the essential oils of rosemary and thyme used in this research had a significant difference on population parameters of rose aphid. The maximum mortality percent of M. rosae population registered 86.12 ± 1.02% and 90.21 ± 1.12% for rosemary and thyme essential oils, respectively. Hence, T. vulgaris had higher insecticidal effect than R. officinalis essential oil on rose aphid population.
    Keywords: Life table, Macrosiphum rosae, Population growth parameters, Rosmarinus officinalis, Thymus vulgaris
  • سید سعید مدرس نجف آبادی *، مهدی مین باشی
    به منظور بررسی کارایی علف کش سولفوسولفورون (آپیروس® (WG75% بر کنترل گل جالیز مصری و عملکرد گوجه فرنگی (رقم سانسید) ، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تیمار شامل سه مقدار از علف کش (20، 30 و 40 گرم در هکتار) و شاهد، با چهار تکرار در سه منطقه مختلف از استان هرمزگان (مزارع یک هکتاری واقع در خمیر، میناب و رودان) به طور جداگانه در سال 1394 اجرا گردید. عملیات سم پاشی در سه نوبت 30، 40 و 50 روز پس از انتقال نشاءهای گوجه فرنگی به زمین اصلی انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب داده ها نشان داد، اثر مکان، اثر تیمار و اثر متقابل آن ها، بر تراکم و زیست توده علف هرز گل جالیز و زیست توده و عملکرد گوجه فرنگی، در سطح 1% دارای اختلاف معنی دار می باشند. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که افزایش مقدار علف کش، باعث کاهش تراکم و زیست توده علف هرز گل جالیز و افزایش عملکرد میوه و زیست توده در گوجه فرنگی شده است و برهمین اساس مقدار 30 گرم در هکتار از علف کش سولفوسولفورون، به عنوان بهترین غلظت در کنترل گل جالیز در مزارع گوجه فرنگی معرفی می گردد. بطوری که میزان تراکم گل جالیز در این تیمار در سه منطقه خمیر، میناب و رودان به ترتیب 25/4، 60/2 و 73/3 گل جالیز در متر مربع و میزان زیست توده گل جالیز به ترتیب 75/43، 75/32 و 04/53 گرم در واحد سطح ثبت گردید که نسبت به تیمار شاهد کاملا معنی دار می باشند. همچنین در این غلظت و در مناطق مذکور، میزان زیست توده گوجه فرنگی به ترتیب 212/79، 703/64 و 605/65 تن در هکتار و میزان عملکرد گوجه فرنگی به ترتیب 977/92، 468/78 و 375/79 تن در هکتار ثبت گردید، که نسبت به سایر تیمارها بالاترین مقدار می باشد.
    کلید واژگان: سولفوسولفورون, سولفونیل اوره, گل جالیز, گوجه فرنگی, هرمزگان
    S. Modares Najaf Abadi *, M. Min Bashi
    In order to investigate the efficacy of sulfosulfuron (Apyros® WG75%) on the control of broomrape (Phelipanche aegyptiaca (Pers.) Pomel) and the tomato yield (sunseed cultivar), an experiment was carried out in a randomized complete block design with 4 treatments and 4 replications on tomato in three separate fields (Khamir, Minab and Roodan regions) in Hormozgan province in 2015. Treatments were sulfosulfuron at 20, 30 and 40 g/ha and control (weed check with broomrape). All herbicide treatments were used at 30, 40, 50 days after tomato transplanting in fields. The results of multivariate analysis of variance show significant differences on density and dry weight of broomrape and so on dry weight and yield of tomato due to the location and treatment effects and their interactions at 1% level. Mean comparison of data show that with increase in the concentration of sulfosulfuron there is a decrease in broomrape density and dry weight and an increase in tomato dry weight and yield. Accordingly, the sulfosulfuron at 30 g/ha was shown to be the best treatment because this value of sulfosulfuron had suitable controlling effects on P. aegyptiaca and had no side-effects on tomato plants. According to the results, with 30 g/ha of sulfosulfuron the broomrape density in Khamir, Minab and Roodan regionswere counted to be 4.25, 2.60 and 3.73 broomrape/m2 respectively. The dry weight of broomrape in three regions was registered as 43.75, 32.75 and 53.04 g/ m2, the tomato dry weight was registered as 79.212, 64.73 and 65.605 ton/ha and the tomato yield was registered as 92.977, 78.468 and 79.375 ton/ha, respectively.
    Keywords: Sulfosulfuron, Sulfonylurea, Phelipanche, Tomato, Hormozgan
  • عبدالنبی باقری *، رئوف کلیایی، مجید عسکری سیاهویی، سیدسعید مدرس نجف آبادی، گیتی فرجی
    مگس میوه انبه Bactrocera zonata (Saunders) (Diptera: Tephritidae) یکی از آفات بسیار مهم درختان میوه و صیفی جات می باشد که تاکنون موزع های مختلفی برای کنترل آن مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش کارایی موزع های مختلف متیل اوژینول به همراه سم مالاتیون روی کنترل مگس میوه انبه طی سال های 1385 و 1386 مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین کارایی این موزع ها از نظر شکار مگس میوه در ماه های مختلف بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارهای مختلف هم از نظر کنترل مگس میوه انبه و هم از نظر شکار آن دارای اختلاف معنی-داری با یک دیگر بودند. به طور کلی نتایج نشان داد که کاربرد متیل اوژینول با استفاده از قطعه نئوپان دارای کم ترین آلودگی به مگس میوه و بیش ترین شکار این آفت در هر دو سال انجام آزمایش می باشد. بررسی تغییرات جمعیت آفت نشان داد که این مگس دارای یک اوج جمعیتی در شهریور ماه یعنی زمان رسیدگی فیزیولوژیکی میوه انبه می باشد. براساس نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان دریافت که روش غنی سازی نئوپان با متیل اوژینول در تله ها به خاطر کارایی بالاتر و دوام طولانی تر بهترین روش در کنترل مگس میوه انبه بوده است.
    کلید واژگان: Bactrocera zonata, متیل اوژینول, مالاتیون, موزع, موزع نئوپان
    Abdoolnabi Bagheri *, Rauf Kolyaee, Majeed Askari Seyahooei, Seyed Saeed Modaress Najafabadi, Giti Faraji
    Bactrocera zonata (Saunders) (Diptera: Tephritidae), an extremely aggressive species infesting some of the main commercial fruit and vegetables, has been subjected to a diverse array of control approaches. In the current study, performance of various Methyl Eugenol (ME) dispensers in combination with an organophosphate insecticide, Malathion, were evaluated against B. zonata in two consecutive years (2006-2007). Treatments efficacy was studied in various months using the criterion of trapped B. zonata flies. ANOVA revealed a significant difference among various application methods in both fruit infestation rate and capture of B. zonata flies. So that impregnation of chipboard block in ME caused the lowest B. zonata infestation and the highest B. zonata capturing values in both years. Population fluctuation study revealed a major peak for B. zonata in September i.e., mango ripening time. According to our results, it could be suggested that chipboard dispenser is the best application method as attractant in bait trap which exhibits more potent and longer lasting activity.
    Keywords: Bactrocera zonata, methyl eugenol, Malathion, dispenser, chipboard block
  • بابک حیدری علیزاده، احمد حیدری، سید سعید مدرس نجف آبادی
    آزادیراکتین ماده فعال به لحاظ خواص آفتکشی است که از عصاره و روغن دانه درخت چریش (Azadirachta indica) استخراج می شود. بررسی ها نشان می دهد این ترکیب با نحوه عمل متفاوت می تواند روی بسیاری از آفات کشاورزی از جمله حشرات، کنه ها، نماتدها و قارچ های بیماریزای گیاهی موثر باشد. در این تحقیق سعی شده است نسبت به تهیه یک فرمولاسیون موثر از عصاره چریش اقدام شود. بدین منظور عصاره چریش با استفاده از حلال استون از دانه ای چریش استخراج شد و با دستگاه NMR وجود مولکول آزادیراختین در آن تائید شد. عصاره خالص آزادیراختین برای تهیه فرمولاسیون مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور مقدار 5 گرم روغن طبیعی آفتابگردان با 130 میلی گرم عصاره آزادیراختین خالص سازی شده به همراه مقادیر مختلف (معادل 5/0، 1، 2، 3 و 5 گرم) امولسیون کننده Tween 85 در هر لوله آزمایش 50 میلی لیتری با یکدیگر مخلوط شد. بررسی کیفیت امولسیون های ساخته شده بر اساس میزان کرمینگ و دو فاز شدن بر اساس روش FAO انجام شد و نهایتا فرمولاسیون EC 1.28% تهیه شد. بررسی کارائی غلظت های مختلف فرمولاسیون تهیه شده روی شته سبز هلو Myzus persicae در مقایسه با پیریمیکارب، دیازینون و دلتامترین در 14 روز بعد از سمپاشی نشان داد فرمولاسیون EC 1.28% چریش با دز 3 در هزار با میانگین کنترل (5/2±4/71 ) درصد با پیریمیکارب( 7/3±5/74) و دیازینون (6/2±9/76) در یک گروه آماری قرار گرفت. لذا این فرمولاسیون میتواند به عنوان یک جایگزین و یا در تناوب با سایر حشره کش ها مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: فرمولاسیون, آزادیراکتین, امولسیون غلیظ, شته هلو
    B. Heidari Alizadeh, A. Heidari, S. S. Modares Najafabadi
    Azadirachtin is an active ingredient present in the Neem seed extract and oil with pesticidal properties. Studies show that this compound with a different mode of action can be effective on many agricultural pests like insects, mites, nematodes and pathological fungi. Therefore a lot of efforts have been made to develop and prepare an effective commercial formulation of this product. In this study, development of an effective formulation of Neem extract was undertaken. Therefore, the Neem extract was obtained from Neem seed by acetone and the presence of Azadirachtin was confirmed by proton NMR method. The purified Neem extract was used to prepare the EC formulation. Hence 5 g of sunflower oil with 130 mg of the purified Azadirachtin extract along with different amounts of Tween 85 as emulsifier (0.5, 1, 2, 3 and 5 gram) were mixed in 50 ml test-tubes. Creaming and phase separation of the prepared emulsion were studied as the quality control factors according to the FAO standards and finally 1.28% EC formulation of Neem seed extract was obtained. Evaluation of the efficacy of different concentrations of this formulation compared with pirimicarb, diazinon and deltametrin on green peach aphid, Myzus persicae, after 14 days showed that the Neem formulation (EC 1.28%) with the dose of 3 ml/l, pirimicarb and diazinon showed 71.4±2.5, 74.5±3.7 and 76.9±2.6 percent mortality respectively, were placed in the same group statistically. Therefore this formulation can be used as an alternative or in rotation with other insecticides.
    Keywords: Azadirachtin, formulation, emulsifiable concentrate, peach aphid
  • مجتبی پیل وری*، شیلا گلدسته، سید سعید مدرس نجف آبادی
    پشه های گزنده خانواده (Ceratopogonidae) به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته و شامل بیش از 6000 گونه در 110 جنس هستند. آن ها به عنوان ناقلین چندین ویروس (arbovirus) مهم دامپزشکی شامل ویروس زبان آبی (بلوتانگ)، بیماری افریقایی اسب، آکابان ویروس و ویروس Oropouche در پزشکی شناخته شده اند. گزارش های جدیدی برای فون سراتوپوگونیدهای ایران به همراه کلیدی برای نمونه های استان مرکزی ارایه شد. در این مطالعه چهار جنس، 8 زیرجنس و 9 گونه یافت شد که 5 گونه ستاره دار، برای ایران گزارش جدید هستند:Dasyhelea (Prokempia) flaviventris * (Goetghebuer, 1910); D. (Dasyhelea) malleola *Remm, 1962; D. (Dicryptoscena) modesta (Winnertz, 1852) [Dasyheleinae]. Atrichopogon (Psammopogon) bulla* Remm; A. (Meloehelea) meloesugans* Kieffer; A. (Atrichopogon) rostratus* (Winnertz), 1852; A. (Atrichopogon) sp.; Forcipomyia (Forcipomyia) rustica Kieffer, 1919 [Forcipomyiinae]. Culicoides (Monoculicoides) puncticollis (Becker, 1903) [Ceratopogoninae].
    کلید واژگان: Ceratopogonidae, گزارش جدید, چک لیست, استان مرکزی
    M. Pilvari *, Sh. Goldasteh, S. S. Modarres Najafabadi
    The biting midges (Ceratopogonidae) are relatively well studied dipteran family that includes over 6000 extant species in 110 genera. They are known as vectors of several arboviruses of veterinary importance including bluetongue, bovine ephemeral fever, African horse sickness and Akabane virus, as well as the medically important Oropouche virus. A key For Ceratopogonidae of Markazi province is presented. Four genera, 8 subgenera and 9 species were found. 5 species which marked with an asterisk (*), are new records for Iran.
    Dasyhelea (Prokempia) flaviventris * (Goetghebuer, 1910); D. (Dasyhelea) malleola *Remm, 1962; D. (Dicryptoscena) modesta (Winnertz, 1852) [Dasyheleinae]. Atrichopogon (Psammopogon) bulla* Remm; A. (Meloehelea) meloesugans* Kieffer; A. (Atrichopogon) rostratus* (Winnertz), 1852; A. (Atrichopogon) sp.; Forcipomyia (Forcipomyia) rustica Kieffer, 1919 [Forcipomyiinae]. Culicoides (Monoculicoides) puncticollis (Becker, 1903) [Ceratopogoninae].
    Keywords: Ceratopogonidae, new records, checklist, Markazi Province
  • مهری شعیبی، معصومه شایان مهر، سید سعید مدرس نجف آبادی
    لوبیا از مهم ترین حبوبات در جهان و در عین حال هفتمین محصول عمده ی غذایی جهان محسوب می شود. سطح زیر کشت لوبیا در استان مرکزی در سال 1390 – 1389، 7837 هکتار و تولید 17569 تن و میانگین عملکرد آن 2241.98 کیلوگرم در هکتار بود. لوبیا توسط آفات مختلف از جمله تریپس ها مورد حمله قرار می گیرد. در این پژوهش به منظور شناسایی گونه های مختلف بال ریشکداران (Thysanoptera) در تعدادی از مناطق لوبیا کاری استان مرکزی شامل (اراک، شازند، فراهان، خمین و امان آباد) به صورت هفتگی طی فصول زراعی سال های 1391-92، نمونه برداری منظمی صورت گرفت. تعداد 12 گونه از هشت جنس و سه خانواده شامل لیست زیر شناسایی گردید. در این لیست گونه هایی که با علامت ستاره مشخص شده است، برای اولین بار از استان مرکزی گزارش می شوند.
    Frankliniella intonsa Trybom، 1895، F. pallida* Uzel، 1895 ، F. occidentalis* Pergande، 1895 Aeolothrips intermedius* Bagnall، 1934، Tenothrips frici Uzel، 1895، Thrips atratus Haliday، 1836، T. tabaci Lindeman، 1889، T. trehernei Priesner، 1927، Microcephalothrips abdominalis* Crawford، 1910، Odontothrips confusus* Amyot & Serville، 1843 ، Scolothrips longicornis* Priesner 1926، Haplothrips reuteri Karny، 1907
    هم چنین گونه یThrips tabaci Lindeman با فراوانی 75/65 درصد به عنوان گونه ی غالب تریپس معرفی گردید.
    کلید واژگان: استان مرکزی, تریپس, گونه ی غالب, لوبیا
    M. Shoeibi, M. Shayanmehr, S. S. Modarres Najafabadi
    Introduction
    Beans, Phaseolus vulgaris L., are one of the important cultivated crops in Iran. Markazi province with production, 17569 tons, on approximately 7837 ha, is one of most important center of the bean production in the country. The bean plants are attacked by various pests including Thysanoptera species. Thysanoptera are very small, slender with fringed wings insects which are widespread. Thrips reduce crop yield or its marketable value indirectly by vectoring viral plant diseases and directly Different studies were performed to investigate thrips fauna in different crop fields in Iran. But no study was done about identification of thrips species in the bean farms of Markazi province. This study as supplementary was established to investigate thrips faun in the bean fields of Markazi province and secondly to determine which species are more common than others.
    Materials And Methods
    The sampling were conducted on commercial bean farms (none chemical treatment) of five principle regions in Markazi (Central) province including Arak, Shazand, Farahan, Khomein and Aman-abad. The Markazi province with an area of 29,406 square kilometers with the climate is semi-arid, moderate and cold mountainous type. The diversity of climate leads to a varied rate of moisture and rain in different regions of the province. The specimens of Thysanoptera were collected from two bean farms (10 farms, each about 0.5 ha) in each five sampling sites every week. The sampling was performed during crop season from May to August, 2012-2013. In each farm, 10 bush bean spaced by at least 10 m from each other were randomly selected. The bush beans were shacked into the white tray and the fallen specimens immediately were collected by thin brush dipped in alcohol. The specimens of each species were counted and stored in Ethanol (80%). The specimens were classified based on body and antennae shape and color and shape of the end of the body and color design of wings., The microscopic slides were prepared and identification were confirmed by Mirab-balu, Assistant professor of Ilam University. All slides were preserved in Entomology laboratory, Department of Plant Protection, Sari University. According the data from 2012, percentage of frequency were calculated by the formula where n is number of the given species and N is total number of all collected species.
    Results And Discussion
    The results of this study indicate that the bean fields in different regions of Markazi province could harbor in sum 12 different species belonging to eight genera and three families. The only species belonged to suborder of Tubulifera was Haplothrips reuteri Karny, 1907 (Phlaeothripidae). The other collected species were belonged to suborder Terebrantia. These thrips species are including, Aeolothrips intermedius* Bagnall, 1934 from Aeolothripidae, Thrips atratus Haliday, 1836¡ T. tabaci Lindeman, 1889¡ T. trehernei Priesner, 1927, Microcephalothrips abdominalis* Crawford, 1910¡ Odontothrips confusus* Amyot & Serville, 1843 ¡ Scolothrips longicornis* Priesner 1926¡ Frankliniella intonsa Trybom, 1895¡ F. pallida* Uzel, 1895 ¡ F. occidentalis* Pergande, 1895 Tenothrips frici Uzel, 1895, all from Thripidae family. Among the collected species, six records are new for Markazi fauna which indicated by star (*).The species, onion thrips, Thrips tabaci has highest frequency (65.75 % of all collected species) and is widespread species in the bean farms of Markazi province. The thrips species belong to genus of Frankliniella comprising, F. pallida, F. occidentalis, with frequency, 10.9% and 9.49%, respectively are relatively other pest thrips in the bean fields. H. reuteri has very low frequency (4 %) in the bean farms. The rest species, M. abdominalis (0.07%), F. intonsa (0.22%), T. frici (0.54%), T. trehernei (0.54%) and T. atratus (0.049%) are occasional species. The all thrips species existed in bean fields during two crop season years (2012-2013) but the only, exception was Odontothrips onfusus that was collected during crop season in 2013 just from Shazand region. Two species, A. intermedius (Aeolothripidae) and S. longicornis (Thripidae) which reported for the first time for Markazi fauna are predator and they could feed on other herbivore thrips as well as T. tabaci. However, A. intermedius (8.08% frequency) is relatively more common in compare to the occasional species, S. longicornis (0.32% frequency).
    Conclusion
    The existence of 12 thrips species showed the relatively high species diversity in the bean field of Markazi province. Different reasons could explain the relatively high diversity. According the hypothesis that high plant diversity lead to high animal diversity, one reason could be because of the well diversity of other crop plants cultivated near to bean fields. Lack of chemical treatment also could be considered as the other reason. The onion thrips, Thrips tabaci, confirmed as most common thrips species in the bean fields of Markazi province. This species is very cosmopolitan and polyphage. It is already reported as a serious pest in other crops such as onion. Therefore, in pest management program, farmers should focus on this pest. Additionally, two thrips species, A. intermedius and S. longicornis reported for the first time as predator and also these have to consider in pests management in these areas.
    Keywords: Bean, Markazi, Thrips, Thrips tabaci
  • مجید میراب بالو، سید سعید مدرس نجف آبادی، خشنود نورالهی
    انواع تریپس از روی گیاهان زینتی مختلف در سال 2014 از محلات (استان مرکزی) ، ایران جمع آوری شد. در این مطالعه، 11 گونه در 6 جنس و 3 خانواده مختلف تایسانوپترا جمع آوری و شناسایی شد. نام های علمی گونه های تریپس جمع آوری شده عبارتند از: Melanthrips knechteli, M. pallidior, Frankliniella intonsa, F. occidentalis, Microcephalothrips abdominalis, Tenothrips discolor, T. latoides, Thrips meridionalis, T. nigropilosus, T. tabaci, and Haplothrips reuteri. در بین این گونه ها 7 گونه جدیدا در فون استان مرکزی به ثبت رسیدند. تعداد زیادی از دو گونه ی زیان بار Thrips tabaciو occidentalis Frankliniella در همه گل ها و گیاهان زینتی مشاهده شدند. در این مطالعه یک کلید شناسایی برای تریپس های گیاهخوار به دست آمد.
    کلید واژگان: ایران, گیاهان زینتی, محلات, occidentalis Frankliniella, Thrips tabaci
    Majid Mirab, Balou, Seyed Saeid Modarres Najafabadi, Khoshnood Nourollahi
    Thrips specimens were collected in the year 2014 on different ornamental plants from Mahallat (Markazi Province), Iran. In this study, 11 species in six genera and three different families of Thysanoptera were collected and identified. The scientific names of thrips species are as follow: Melanthrips knechteli, M. pallidior, Frankliniella intonsa, F. occidentalis, Microcephalothrips abdominalis, Tenothrips discolor, T. latoides, Thrips meridionalis, T. nigropilosus, T. tabaci, and Haplothrips reuteri.Among them, seven species are newly recorded for the fauna of Markazi Province. A high number of two harmful thrips, Thrips tabaci and Frankliniella occidentalis were found in all of flowers and ornamental plants. An identification key for phytophagous thrips is also given.
    Keywords: Frankliniella occidentalis, Mahallat, Iran, Ornamental plants, Thrips tabaci
  • مجید میراب بالو *، سید سعید مدرس نجف آبادی
    طی یک بررسی فونستیک در سال 1393 در رابطه با گل ها و گیاهان زینتی محلات در شهرستان اراک (استان مرکزی)، گونه های مختلفی از تریپس جمع آوری شد. در بین تریپس های جمع آوری شده، جنس و گونه ی (Chaetanaphothrips orchidii (Moulton، 1907 برای اولین بار از ایران گزارش می شود. نمونه های این گونه، روی گل تاج الملوک (خانواده ی Ranunculaceae) جمع آوری شدند.
    کلید واژگان: Chaetanaphothrips orchidii, محلات, گزارش جدید, ایران
    M. Mirab, Balou*, S. S. Modarres Najafabadi
    During a faunal study in the year 2014 on flowers and ornamental plants in Mahallat, Arak city (Markazi Province), several thrips species were collected. Among them, both genus and species of Chaetanaphothrips orchidii (Moulton, 1907) were recorded from Iran for the first time. Specimens were collected on aconite (Ranunculaceae).
    Keywords: Chaetanaphothrips orchidii, Mahallat, new record, Iran
  • فاطمه شفقی*، غلامرضا گل محمدی، سید سعید مدرس نجف آبادی، عباس خانیزاد
    کرم های طوقه بر(Agrotis spp.) از جمله آفات جهانی پلی فاژی هستند که به محصولات زراعی مختلف از جمله نخود خسارت زیادی وارد می کنند. در این مطالعه تاثیر برخی از آفت کش های کم خطر روی کرم طوقه بر نخود، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار، در استان های مرکزی و کردستان در سال زراعی 1392 مورد بررسی قرار گرفت. تیمار ها شامل تبوفنوزید (میمیک® (SC 20% به میزان 5/0 و 75/0 لیتر در هکتار، فیپرونیل+ هگزافلومورون (EC 5%)، به میزان 1 لیتر در هکتار ، امامکتین بنزوات (امامکتین®SG 5%)، به نسبت 200 گرم در هکتار، ایندوکساکارب (آوانت® (SC 15%، به نسبت 250 میلی لیتر در هکتار و تیمار شاهد بدون سمپاشی بودند. اثرات تیمارها در هر دو استان کردستان و مرکزی، براساس تعداد بوته های خسارت دیده و میزان کل عملکرد نشان داد که تیمار سم پاشی شده با تبوفنوزید به میزان 75/0 لیتر در هکتار به ترتیب با 85/0±75/5 و 48/0± 67/5 بوته خسارت دیده در هر واحد آزمایشی، کمترین میزان آسیب دیدگی توسط آفت، و با عملکردی معادل 25/8±52/401 و 07/9± 65/415 کیلوگرم محصول در هر هکتار، بیشترین میزان محصول در بین تیمارهای آزمایشی را به دست آورده است. در حالی که در بین تیمارهای آزمایشی در هر دو استان کردستان و مرکزی تیمار محلول پاشی شده توسط ایندوکساکارب به ترتیب با 86/2± 75/23 و 56/2± 25/24 بوته خسارت دیده و 02/4 ± 15/279 و 89/3± 25/300 کیلوگرم محصول در هکتار، بیشترین خسارت و کمترین محصول را پس از تیمار شاهد دارا بوده است. بنابراین تبوفنوزید برای مبارزه با کرم طوقه بر در مزارع نخود پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: حشره کش, عملکرد, کرم طوقه بر نخود, گیاهان آسیب دیده, میمیک
    Shafaghi F.*, Golmohammadi Gh. R., Modarres Najafabadi S. S., Khanizad A
    The cutworms (Agrotis spp.) are cosmopolitan polyphagous pests and cause damage to a variety of crops including chickpea. In this study, the efficacies of some safe insecticides on chickpea cutworms, Agrotis segetum (Denis and Schiff.) were examined. The experiments were carried out in randomized complete block design with 6 treatments in 4 replications. The insectiside treatments included spraying with: tebufenozide (Mimic® SC 20%) at the rates of 0.75 and 0.5L/ha, fipronil hexaflumuron (EC 5%) at the rate of 1 L/ha, emamectin benzoate (Emamectin® SG 5%) at the rate of 200 g/ha, indoxacarb (Avaunt® EC 15%) at the rate of 0.25 L/ha and the control treatment. The results in both Markazi and Kurdestan provinces based on the number of damaged plants and total production, show significant differences among the treatments at level of 1%. Tebufenozide (Mimic® SC20%, 0.75 L/ha) with 5.75±0.85 and 5.67±0.48 damaged plants and the yield equivalent of 401.525±8.25 and 415.65±9.07 kg/h respectively, was the most effective insecticide and Indoxacarb (Avaunt® EC15%) with 23.75 ± 2.86 and 24.25 ± 2.56 damaged plants and 279.15 ± 4.02 and 300.25 ± 3.89 kg/h a yield, respectively showed maximum loss and minimum product after the control. Therefore tebufenozide is recommended for the control of cutworms on chickpea.
    Keywords: Insecticides, Yield, Pea cutworm, Damaged plant, Mimic
  • سید سعید مدرس نجف آبادی*، احمد حیدری
    کنه تارتن دولکه ای (Tetranychus urticae Koch.) از مهم ترین آفات لوبیا در ایران است. در این تحقیق کارایی دو نوع سمپاش بر پایه الکترواستاتیک و صفحه چرخان شامل اتومایزر الکترواستاتیک، اتومایزر میکرونر و میکرونر بوم دار پشتی در مقایسه با سمپاش های رایج شامل فرقونی لانس دار، اتومایزر پشتی و کتابی پشتی تلمبه از بغل با دو غلظت (3/0 و 5/0 لیتر در هکتار) از کنه کش هگزی تیازوکس (نیسورونEC10% ®) روی کنه تارتن دو لکه ای لوبیا بررسی شد. این مطالعه در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی، در سه تکرار انجام شد. نمونه برداری از جمعیت کنه در فواصل یک روز قبل از سم پاشی و به ترتیب 1، 3، 5، 7، 14، 21 و 28 روز بعد از سم پاشی انجام و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج مقایسه میانگین درصد مرگ و میر کنه نشان داد که بیشترین و کمترین درصد مرگ و میر با مقادیر 74/83 و 46/23 درصد، به ترتیب مربوط به سم پاش الکترواستاتیک و میکرونر بوم دار پشتی بود، درحالی که سم پاش های فرقونی صد لیتری لانس دار، اتومایزر پشتی با هد میکرونر، اتومایزر پشتی با هد معمولی و سمپاش پشتی تلمبه از بغل به ترتیب با 50/76، 41/57، 22/43 و 81/36 درصد، در رده های بعدی قرار داشتند. میزان محلول مصرفی در سمپاش های اتومایزر الکترواستاتیک، اتومایزر میکرونر و میکرونر بومدار پشتی به ترتیب معادل 69/42، 4/134 و 25/56 لیتر در هکتار بود که بیانگر کاهش حجم محلول مصرفی در این نوع سمپاش ها در مقایسه با سمپاش های رایج است. بر این اساس سم پاش الکترواستاتیک به عنوان موثرترین سم پاش، با حداقل مصرف کنه کش، جهت کاربرد کنه کش ها در مزارع لوبیا توصیه می گردد.
    کلید واژگان: تکنیک های مختلف سم پاشی, سم پاش الکترواستاتیک, کنه تارتن دو لکه ای, لوبیا, مبارزه شیمیایی
    Modarres Najafabadi S. S.*, Heidari A
    Two-spotted spider mite (Tetranychus urticae Koch.) is an important pest on common bean in Iran which causes quantitative and qualitative damages to legumes. Its activity on the backside of host leaves reduces the efficiency of sprayer machines. In this research, efficiency of six sprayer machines using two concentrations of hexythiazox (Nissorun®, 0.5 and 0.3 L/ha) were studied. The experimental design was a factorial test conducted based on the completely randomized block design with 14 treatments in 3 replications. The sprayers included wheelbarrow sprayer 100 liters), atomizer sprayer with simple head, atomizer sprayer with electrostatic head, atomizer sprayer with micronair head, micronair sprayer with tail boom and knapsack sprayer. Sampling of T. urticae population was performed one day before and 1, 3, 5, 7, 14, 21 and 28 days after spraying. The results show that the highest and the lowest efficiency percentages are 83.74 and 23.46% for electrostatic sprayer and micronair sprayer with tail boom, respectively. Also, the efficiency percentages for other sprayers measured are 76.50%, 57.41%, 43.22%, and 36.81 for wheelbarrow sprayer, atomizer sprayer with micronair head, atomizer sprayer with simple head and knapsack sprayer, respectively. The amount of solution used in the electrostatic sprayer, atomizer sprayer with micronair head and micronair sprayer with tail boom were 42.69, 134.4 and 56.25 l/ha, respectively, which indicates decrease in the consumption as compared with the others. Hence, the electrostatic sprayer is recommended as the most effective sprayer for the control of Two-spotted spider mite in the bean fields.
    Keywords: Different spraying techniques, Electrostatic sprayer, Two, spotted spider mite, Common bean, Chemical control
  • فرزانه هادی، ابراهیم ابراهیمی، سید سعید مدرس نجف آبادی، شیلا گلدسته
    در بررسی هایی که به منظور جمع آوری و شناسایی فون زنبورهای خانواده Sphecidae در 17 منطقه از شهرستان خمین طی سال های 1389 و 1390، با استفاه از تور حشره گیری، تله مالیز، تله لگنی زرد و تله پنجره ای به عمل آمد، جمعا 24 گونه متعلق به هفت جنس و چهار زیرخانواده به شرح زیر جمع آوری و شناسایی گردید. شناسایی گونه ها به تایید دکتر Schmid-Egger از آلمان رسید. کلیه گونه ها برای اولین بار از استان مرکزی گزارش می شوند و از میان آن ها دو گونه برای اولین بار از ایران گزارش می گردد که با علامت * مشخص شده اند.
    Sphex flavipennis Fabricius، 1793
    Sphex melas* Gussakovskij، 1930
    Sphex pruinosus Germar، 1817
    Sphex sp1.
    Sphex sp2.
    Sphex sp3.
    Prionyx nudatus (Kohl)، 1885
    Prionyx songaricus (Eversmann)، 1849
    Prionyx stschurowskii (Radoszkowski)، 1877
    Chlorion magnificum* F .Morawitz، 1887
    Chlorion splendidum Fabricius، 1804
    Sceliphron arabs (Lepeletier)، 1845
    Sceliphron destillatorium(Illiger)، 1807
    Sceliphron funestum Kohl، 1918
    (Fabricius)، 1781 Sceliphron madraspatanum
    Sceliphron rectum Kohl، 1918
    Chalybion femoratum Fabricius، 1781
    Ammophila heydenii Dahlbom،1845
    Ammophila sabulosa (Linnaeus)، 1758
    Ammophila sp.
    Podalonia hirsuta (Scopoli)، 1763
    Podalinia hirsuta mervensis Radoszkowski، 1887
    (Le Guillou)، 1841 Podalonia tydei
    Podalonia sp.
    کلید واژگان: Sphecidae, استان مرکزی, ایران, خمین, فون
    F. Hadi, E. Ebrahimi, S. Modaress, Najaf Abadi, Sh. Goldasteh
    During 2010-2011, studies were carried out in 17 areas of Khomein, Iran (Markazi province), using insect nets, malaise traps, yellow pan traps, and window traps to collect and identify the fauna of sphecid wasp. Twenty four species belonging to seven genera and four subfamilies were collected and identified. Identifications were confirmed by Dr. Schmid-Egger from Berlin, Germany. The species are as follows. All species are recorded for the first time for Markazi province the tow astrisked species are recorded for the first time from Iran.
    Sphex flavipennis Fabricius, 1793
    Sphex melas* Gussakovskij, 1930
    Sphex pruinosus Germar, 1817
    Sphex sp1.
    Sphex sp2.
    Sphex sp3.
    Prionyx nudatus (Kohl), 1885
    Prionyx songaricus (Eversmann), 1849
    Prionyx stschurowskii (Radoszkowski), 1877
    Chlorion magnificum* F .Morawitz, 1887
    Chlorion splendidum Fabricius, 1804
    Sceliphron arabs (Lepeletier), 1845
    Sceliphron destillatorium(Illiger), 1807
    Sceliphron funestum Kohl, 1918
    (Fabricius), 1781 Sceliphron madraspatanum
    Sceliphron rectum Kohl, 1918
    Chalybion femoratum Fabricius, 1781
    Ammophila heydenii Dahlbom,1845
    Ammophila sabulosa (Linnaeus), 1758
    Ammophila sp.
    Podalonia hirsuta (Scopoli), 1763
    Podalinia hirsuta mervensis Radoszkowski, 1887
    (Le Guillou), 1841 Podalonia tydei
    Podalonia sp.
    This is the first report if all species for Markazi province, among them tow species with asterisks are new records to Iranian insect fauna.
    Keywords: Sphecidae, Markazi province, Iran, Khomein, Fauna
  • سیمین چنگیزی*، شیلا گلدسته، رضا وفایی شوشتری، مهدی چنگیزی، سید سعید مدرس نجف آبادی
    گیاه نخود یکی از مهم ترین میزبان های مگس مینوز. Dip.، Agromyzidae) Agromyza sp) در ایران است. این مطالعه به منظور مقایسه کارایی کارت های چسبنده زرد و آبی بر جلب مگس مینوز از دهه اول خرداد تا پایان تیر ماه سال 89 در مزرعه نخود مرکز ملی تحقیقات لوبیای خمین انجام شد. در اجرای این تحقیق از طرح آماری بلوک های کامل تصادفی (RCBD) با 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 تیمار استفاده شد. تیمار ها با نصب «یک کارت زرد-یک کارت آبی» (B) «دو کارت زرد-دو کارت آبی» (C)، «چهار کارت زرد-چهار کارت آبی» (D) و «هشت کارت زرد-هشت کارت آبی» (E) در نظر گرفته شدند. از نظر افزایش تعداد کارت های آبی تیمار ها به دو گروه تقسیم شدند. تیمار B وC در گروه b و تیمار D و E در گروه a قرار داشتند. نتایج نشان داد بین گروه a و b در سطح 1% اختلاف معنی دار وجود دارد و افزایش تعداد کارت آبی در تیمار های D و E تاثیری در میزان جلب مگس مینوز نداشته است. در نتیجه افزایش تعداد کارت های آبی در مقایسه با کارت های زرد تاثیری در جلب مگس مینوز در مزارع نخود ندارد. گروه بندی تیمار ها با آزمون دانکن نشان داد بین تمام تیمارها از نظر افزایش کارت های زرد در سطح 1% اختلاف معنی دار وجود دارد.
    کلید واژگان: کارت چسبنده, مگس مینوز, Agromyza sp, نخود
    S. Changizi*, Sh. Goldasteh, R. Vafaei Shoushtari, M. Changizi, S. S. Modares Najafabadi
    The chickpea plant is one of the important hosts of leaf miner Agromyza sp. (Dip; Agromyzidae) in Iran. An experiment was carried out to compare yellow and blue sticky cards in chickpea field from last decade of May until the end of July 2010 in Khomeyn, Iran. Experimental design was based on randomized complete block design (RCBD) with four treatments of sticky traps and a non sticky trap in 3 replications. Treatments were with installing “1 yellow -1 blue” (B), “2 yellow -2 blue” (C), “4 yellow -4 blue” (D) and “8 yellow -8 blue” cards (E). There was a significantly different among treatments at 1% level. The treatments were named into 2 groups (a) and (b). Treatment (B) and (C) were in group (a) and treatments (D) and (E) in group (a). Also increasing the number of blue cards had no effectiveness on trapping leaf miners compare to yellow cards in chickpea field.
    Keywords: Sticky card, Leaf miner, Agromyza sp., Chickpea
  • سیمین چنگیزی، رضا وفایی شوشتری، سید سعید مدرس نجف آبادی، عباسعلی زمانی
    مگس مینوز. Agromyza sp یکی از مهم ترین آفات نخود در ایران است. در سال 1388 نمونه برداری از بوته های نخود از 28 اردیبهشت ماه تا هشتم تیر ماه در مزرعه نخود مرکز ملی تحقیقات لوبیای خمین انجام شد. نمونه برداری به طور تصادفی دو روز در هفته انجام و تعداد لارو های تمام برگچه ها در بوته در مزرعه شمارش شد. سپس برگچه های حاوی لاروهای پارازیته شده هر بوته جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شدند. زنبور های پارازیتویید خارج شده جمع آوری، شمارش و برای شناسایی ارسال شدند. پارازیتیسم در بالاترین تراکم لارو مگس مینوز 8/18% محاسبه شد که مربوط به تاریخ هشتم تیر ماه بود. در این بررسی فعالیت حشرات پارازیتویید و اوج جمعیت لارو مگس مینوز در منطقه خمین هم زمان بود. در سطح احتمال 05/0 رگرسیون تراکم لارو های مگس مینوز و درصد پارازیتیسم مثبت و معنی دار به دست آمد (6/0= R) و نشان داد با افزایش جمعیت لارو پارازیتیسم افزایش پیدا کرده است.
    کلید واژگان: تغییرات فصلی, نخود, پارازیتیسم, مگس مینوز, _ Agromyza sp
    S. Changizi, R. Vafaei Shoushtari, S. S. Modares Najafabadi, A. A. Zamany
    The leaf miner Agromyza sp. is one of the most important pests of chickpea. Seasonalfluctuation of percent parasitism of the pest was investigated on chickpea in Khomeyn,Iran in 2009. Samples were taken on two days a week and number of larvae and parasitized larvae per plant were counted parasitism laboratory. The parasitoids emerged from larvae were identified. The highest percent was 18.8 on June. 29 In this experiment the parasitoids activity and the peak of leaf miners larvae population were in the same time in khomeyn region. In probability level 0.05, the regression between number of leaf miners larvae and % parasitism was positive and significant (R2 =0.6).
    Keywords: Fluctuations, Chickpea, Parasitism, Leaf miner, Agromyza sp
  • عیسی ناظریان، سیدسعید مدرس نجف آبادی، مکامه مهدوی
    بیماری زردی فوزاریومی باعث زرد، قهوه ای و پژمرده شدن برگ ها و پوسیدگی پیاز گلایول شده و به کاهش کمی،کیفی و بازارپسندی گل ها می انجامد. این بیماری توسط 4 گونه Fusarium، مخصوصا قارچ خاک زی F. oxysporum f. sp. gladioli پدید می آید. این قارچ ها به صورت میسلیوم، کلامیدوسپور، میکرو و ماکروکنیدیوم قادر به بقاء در خاک می باشند. تغییر رنگ پیاز های آلوده، نرم، چروکیده و مومیایی شدن آن ها در انبار از اصلی ترین نشانه های بیماری محسوب می شوند. علی رغم تلاش های زیاد برای مدیریت بیماری، آن همچنان یک مشکل جدی در مناطق پرورش گلایول دنیا است. روش مدیریت بیماری معمولا بر شناسایی و کاشت ارقام مقاوم، کاربرد سموم شیمیایی، روش های زراعی و مبارزه زیستی استوار است. در هر حال تلفیقی از چند روش فرصت بهتری در مدیریت این بیماری پدید می آورد.
    کلید واژگان: پژمردگی, پوسیدگی, پیاز, زردی, گلایول, Fusarium
  • سید سعید مدرس نجف آبادی*
    گندم و جو ازجمله محصولات انباری استراتژیک محسوب شده که فعالیت لمبه گندم و شپشه های آرد باعث بروز خسارتهای اقتصادی فراوان به غلات انباری می شوند. پیدایش مقاومت به بعضی از سموم، بخصوص مالاتیون و فستوکسین، در بین آفات انباری، استفاده از مبارزه غیرشیمیایی مانند روش های کنترل طبیعی، فیزیولوژیکی، بیولوژیکی و میکروبی علیه آفات انباری توجه بیشتر محققان را جلب کرده است. ازجمله این ترکیبها به فرآورده های حاصل از درختان اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis Dehnh.) و چریش (Azadirachta indica Adr. Juss.) می توان اشاره کرد. در این طرح تحقیقاتی دو ساله، خصوصیات حشره کشی و دورکنندگی ترکیبهای موجود در پودر برگ چریش و پودر برگ و مغز دانه اکالیپتوس، روی آفات انباری گندم و جو غالب در منطقه سیستان (لمبه گندم Trogoderma granarium و شپشه آرد Tribolium sp.) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از بررسی خاصیت حشره کشی هر یک از این مواد که در 8 تیمار شامل هفت غلظت مختلف از هر ماده گیاهی (که با استفاده از روش لگاریتمی بین دو غلظت حداقل و حداکثر بدست آمده اند) و یک تیمار شاهد با 4 تکرار برای هر یک از آفات انباری انجام شد، نشان داد که LC50 (غلظت لازم برای کشتن 50 درصد لاروها) در پودر برگ چریش برای لمبه گندم 4/5 و برای شپشه آرد 33/5 گرم در یکصد گرم ماده غذایی است. این در حالی است که میزان LC50 در پودر بذر اکالیپتوس برای لمبه گندم 98/5 و برای شپشه آرد 63/5 گرم و در پودر برگ اکالیپتوس برای لمبه گندم 86/6 و برای شپشه آرد 35/6 گرم در یکصد گرم ماده غذایی بود. بنابراین پودر برگ چریش با میزان LC50 کمتر، دارای خاصیت حشره کشی بیشتری نسبت به پودر بذر و برگ اکالیپتوس، علیه هر دو گونه آفت انباری می باشد. همچنین نتیجه حاصل از بررسی خاصیت دورکنندگی این مواد که در 4 تیمار (شامل سه نوع ماده گیاهی و یک شاهد) با 4 تکرار برای هر کدام از آفات انباری اجرا شد، نشان داد که میزان دورکنندگی پودر برگ چریش برای لمبه گندم 80% و برای شپشه آرد 7/86% می باشد، در حالی که میزان دورکنندگی پودر بذر اکالیپتوس برای لمبه گندم 67% و برای شپشه آرد 75% است. همچنین میزان دورکنندگی پودر برگ اکالیپتوس برای لمبه گندم 50% و برای شپشه آرد 65% می باشد. بنابراین پودر برگ چریش با میزان درصد دورکنندگی بیشتر نسبت به پودر بذر و برگ اکالیپتوس برای هر دو گونه آفت انباری تاثیر بیشتری از خود نشان داده است.
    کلید واژگان: لمبه کندم, شپشه آرد, اکالیپتوس, چریش
    S.S. Modarres Najafabadi*
    The wheat and barley are the most important stored products and the agricultural stored product pests are the most important insects for this product. The resistance of insects, especially stored products pests to chemical poisons such as phosphin and malathion caused a lot of research about natural, physiological, biological and microbial control. Azadirachta indica Adr. Juss. and Eucalyptus camaldulensis Dehnh. are important trees used for non-chemical control. In this study, the insecticide and repellent property of neem leaf powder and Eucalyptus seed and leaf powder on Trogoderma granarium and Tribolium sp. were accomplished. Results for insecticide property at 8 treatments and 4 replications showed that LC50 for neem leaf powder on Trogoderma granarium was 5.4, on Tribolium sp. was 5.33gr/100gr. Eucalyptus seed powder on Trogoderma granarium was 5.98 and on Tribolium sp. 5.63gr/100gr, LC50 for Eucalyptus leaf powder on Trogoderma granarium 6.86, on Tribolium sp. 6.35gr/100gr. The results for repellent property at 4 treatments and 4 replications showed that the repellent property of neem leaf powder on Trogoderma granarium was 80% and on Tribolium sp. was 86.7%. The repellent property of Eucalyptus seed powder on Trogoderma granarium was 67%, Eucalyptus leaf powder was 50%, repellent property of Eucalyptus seed powder on Tribolium sp. 75% and Eucalyptus leaf powder 65%.
    Keywords: Trogoderma granarium, Tribolium spp., Eucalyptus camaldulensis Dehnh., Azadirachta indica Adr. Juss., LC50
  • مصرف روغن ها در کنترل حشرات و کنه های خسارت زا
    سیدسعید مدرس نجف آبادی
  • سید سعید مدرس نجف آبادی، غلامحسین غلامیان

    در مطالعات انجام شده سال های 1379 و1380 در مزارع گندم و جو واقع در بخش های مختلف منطقه سیستان (شامل بخش های میانکنگی، شهرکی و ناروئی، شیب آب و مرکزی)، هفت گونه شته متعلق به شش جنس، مورد شناسایی قرار گرفتندکه در میان آنها گونه Schizaphis graminum Rondani (شته سبز گندم) با 4/85 درصد فراوانی، گونه غالب منطقه بوده است. برای بررسی تغییرات فصلی جمعیت شته سبز گندم، در هر یک از مزارع بخش های منطقه سیستان، با وسعت تقریبی هر کدام نیم هکتار، به طور هفتگی تعداد 30 برگ از بوته های گندم و جو، به صورت تصادفی برداشت شد و مشخص گردید که جمعیت شته ها به ویژه شته سبز گندم از نیمه دوم اسفند تا اواسط اردیبهشت ماه، با متوسط دمای روزانه 28-22 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 65-45 درصد در اوج بود. هم چنین بررسی های به عمل آمده در شرایط کنترل شده (انکوباتور با دمای2± 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ± 75 درصد)، نشان داد که طول دوره یک نسل(مدت زمانی که یک نوزاد شته لازم دارد تا به مرحله تولید مثل برسد)، 7-5 روز و طول عمر یک شته بی بال،31-20 روز و تعداد نوزادان حاصل از آن، 98-18 عدد بود، در حالی که این تعداد برای یک شته بی بال در شرایط متغیر آزمایشگاهی (اتاق پرورش با دمای 25-20 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی5 ± 55 درصد)، 93-22 عدد نوسان داشته است. در بررسی های مربوط به شناسایی شکارگر ها و پارازیتوئید ها، در نمونه برداری های صورت گرفته، شکارگرهای جمع آوری و شناسایی شده از مزارع گندم و جو طی سال های مورد مطالعه، شامل شش گونه کفشدوزک(Col:Coccinellidae)، ده گونه مگس سیرفید (Dip:Syrphidae) و دو گونه بالتوری(Neu:Chrysopidae) بودند. هم چنین از راسته بال غشاییان پنج گونه زنبور پارازیتوئید (Hym:Aphidiidae) نیز جمع آوری شدند.

    کلید واژگان: شته سبز گندم, دشمنان طبیعی, تغییرات فصلی جمعیت
    S. S. Modarres Najafabadi *, GH. GHolamian

    Seven species of aphids belonging to the family Aphididae in six genera were collected and identified in wheat and barely fields in Sistan region (Miankangi, Shahraki-Narooi, Shibab and Markazi) during1999-2000. Among them, Schizaphis graminum (Wheat green aphid) was the dominant species with an abundance of about 85.4% in the area. The seasonal population changes of Schizaphis graminum were studied simultaneously in the fields of Sistan region (Zahak research station and its surrounding fields). The research was conducted in half a hectar of each farm. Thirty leaves from each field at weekly interval were randomly picked up and the aphids were collected and identified at the species level. The Schizaphis graminum had a peak of activity in the second half of March to April at the temperature and R.H. ranges of between 22-28ºC and %45-65R.H. respectively. The control conditions study (Incubator with 25±2ºC and %75±5R.H.) indicated that the Schizaphis graminum had a life cycle of 5-7 days and adult female longevity was 20-31 days. Rearing study also revealed that this species had ability to reproduce up to 18-98 nymphs in the laboratory condition (Cultural room with 20-25 ºC and 55±5R.H.) and an apterous female gave birth to 22-93 nymphs in her life. Samplings for recognition of predators and parasitoids were also done at 3-day intervals. Natural enemies in the fields during the two years were identified as consisting of six coccinellid (Col:Coccinellidae), ten syrphid (Dip:Syrphidae) and two chrysopid species (Neu: Chrysopidae). Also in Hymenoptera, five parasitoids (Hym:Aphidiidae) were determined.

    Keywords: Wheat green aphid (Schizaphis graminum), Natural enemies, Seasonal population changes
  • سید سعید مدرس نجف آبادی، حمیدرضا فنایی، غلامحسین غلامیان
    گندم و جو از جمله محصولات انباری راهبردی محسوب شده که مورد حمله آفات انباری مختلف از جمله لمبه گندم و شپشه های آرد قرار می گیرند. پیدایش مقاومت به بعضی از سموم، به ویژه مالاتیون و فستوکسین، در اکثر آفات انباری، استفاده از روش های مبارزه غیر شیمیائی مانند روش های کنترل طبیعی، فیزیولوژیکی، بیولوژیکی و میکروبی علیه آفات انباری، توجه بیشتر محققان را جلب کرده است. ازجمله این ترکیبها می توان به فرآورده های حاصل از درخت اکالیپتوس اشاره کرد. در این تحقیق خصوصیات حشره کشی و دورکنندگی ترکیبهای موجود در پودر برگ و مغز دانه اکالیپتوس روی آفات انباری غالب منطقه سیستان (لمبه گندم Trogoderma granariumو شپشه آردTribolium sp.) مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه حاصل از بررسی خاصیت حشره کشی این مواد که در 8 تیمار (شامل هفت غلظت مختلف که با استفاده از روش لگاریتمی بین دو غلظت حداقل و حداکثر بدست آمده بود و یک تیمارشاهد) با 4 تکرار برای هر کدام از آفات انباری اجرا گردید، نشان داد که LC50 (غلظت لازم برای کشتن 50 درصد لاروها) در پودر بذر اکالیپتوس برای لمبه گندم 98/5 و برای شپشه آرد 63/5 گرم برای هر یکصد گرم ماده غذائی است و نیز LC50 در پودر برگ اکالیپتوس برای لمبه گندم 86/6 و برای شپشه آرد 35/6 گرم برای هر یکصد گرم ماده غذائی می باشد. بنابراین پودر بذر اکالیپتوس با میزان LC50کمتر, دارای خاصیت حشره کشی بیشتری نسبت به پودر برگ اکالیپتوس, علیه هر دو گونه آفت انباری می باشد. همچنین نتیجه حاصل از بررسی خاصیت دورکنندگی این مواد که در 3 تیمار (شامل دو نوع ماده گیاهی و یک شاهد) با 4 تکرار برای هر کدام از آفات انباری اجرا گردید، نشان داد که میزان دورکنندگی پودر بذر اکالیپتوس برای لمبه گندم 67% و برای شپشه آرد 75% است در حالی که میزان دورکنندگی پودر برگ اکالیپتوس برای لمبه گندم50% و برای شپشه آرد 65% می باشد. بنابراین پودر بذر اکالیپتوس با میزان درصد دورکنندگی بیشتر نسبت به پودر برگ اکالیپتوس برای هر دو گونه آفت انباری تاثیر بیشتری از خود نشان داده است.
    کلید واژگان: لمبه گندم, شپشه آرد, اکالیپتوس, LC50, خاصیت حشره کشی, خاصیت دور کنندگی
  • اثر روش کاشت و میزان بذر بر عملکرد و اجزا عملکرد هیبرید هایولا 401 کلزا در شرایط سیستان
    حمیدرضا فنایی *، غلامعلی کیخا، حسین اکبری مقدم، سید سعید مدرس نجف آبادی، محمدرضا نارویی راد

    به منظور بررسی اثر روش کاشت و میزان مصرف بذر بر عملکرد و اجزا عملکرد کلزا هیبرید هایولا 401، آزمایشی در دو سال زراعی 1381-1380 با استفاده از طرح آماری کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک، زابل اجرا گردید. سه روش کاشت (خطی یا مسطح، کاشت دو ردیف روی پشته 50 سانتی متری و کاشت دو ردیف روی پشته 60 سانتی متری) به عنوان کرت های اصلی و سه میزان مصرف بذر (5، 7 و 9 کیلو گرم در هکتار) به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصله از این آزمایش نشان داد که اثر سال بر وزن هزار دانه ، ارتفاع ، عملکرد دانه ، تعداد بوته در متر مربع و تعداد خورجین در واحد سطح در سطح احتمال %1، معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه با میانگین 3433 کیلوگرم در هکتار در روش کاشت خطی حاصل گردید، که از نظر آماری با روش های کاشت جوی و پشته ای تفاوت معنی داری نداشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد دانه با میانگین 3407 کیلوگرم در هکتار با مصرف بذر به میزان 9 کیلوگرم در هکتار حاصل شد، که از لحاظ آماری با میزان های 5 و 7 کیلوگرم تفاوت معنی داری نداشت. صفات اندازه گیری شده در ترکیبات مختلف تیمارها اختلاف معنی دار نشان ندادند. با توجه به مقایسه میانگین سطوح اثر متقابل ، روش کاشت خطی و میزان بذر 9 کیلوگرم در هکتار برای شرایط منطقه سیستان قابل توصیه می باشد.

  • سیدسعید مدرس نجف آبادی، حسین اکبری مقدم، غلامحسین غلامیان

    در بررسی های انجام شده سال های 1380 و 1381 در مزارع کلزا منطقه سیستان، چهار گونه شته، مورد شناسایی قرار گرفتند، که در میان آنها گونه Brevicoryne brassicae (شته مومی کلم) با 89 درصد فراوانی، گونه غالب بوده است. برای بررسی تغییرات جمعیت شته مومی، در هر یک از مزارع ایستگاه تحقیقاتی زهک و مزارع اطراف با وسعت تقریبی هر کدام نیم هکتار، به طور هفتگی تعداد 30 برگ از بوته های کلزا، به صورت تصادفی برداشت شد و براساس این نمونه برداری ها، مشخص شد که جمعیت شته ها به ویژه شته مومی از نیمه دوم اسفند تا اواخر فروردین ماه، با میانگین دمای روزانه 22-28 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 45-65 درصد در اوج بود. هم چنین بررسی های به عمل آمده در شرایط کنترل شده (دمای 25±2 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75±5 درصد)، نشان داد که طول دوره یک نسل (مدت زمانی که یک نوزاد شته لازم دارد تا به مرحله تولید مثل برسد)، 6-7 روز و طول عمر یک شته بی بال، 20-31 روز و تعداد نوزادان حاصل از آن، 18-98 عدد بود، در حالی که تعداد برای یک شته بی بال در شرایط متغیر آزمایشگاهی 93-22 عدد نوسان داشته است.
    در بررسی های مربوط به شناسایی شکارگرها و پارازیتوئیدها، در نمونه برداری های صورت گرفته، شکارگرهای جمع آوری و شناسایی شده از مزارع کلزا مربوط به شناسایی شکارگرها و پارازیتوئیدها، در نمونه برداری های صورت گرفته، شکارگرهای جمع آوری و شناسایی شده از مزارع کلزا طی سال های مورد بررسی، شامل پنج گونه کفشدوزک (Col: Coccinellidae)، چهار گونه مگس سیرفید (Dip:syrphidae) و دو گونه بالتوری (Neu:Chrysopidae) بودند. هم چنین از راسته بال غشاییان دو گونه پارازیتوئید (Hym:Aphidiidae & Pteromalidae) نیز جمع آوری شدند.

    کلید واژگان: شته مومی کلم, دشمنان طبیعی, تغییرات جمعیت
    S. S. Modarres Najafabadi *, H. Akbari Moghaddam, G. Gholamian

    Four different species of aphids belonging to the Aphididae family in four genera were collected and identified in Rape-seed fields in Sistan region during 2000-2001. Among them, Brevicoryne brassicae (Cabbage aphid) was the dominant species with an abundance of about 89% in area. The population fluctuation of Brevicoryne brassicae was studied simultaneously on fields in Sistan region (Zahak research station and her around fields). The research was conducted on a half hectare of each farm. Thirty leaves from each field at week intervals were randomly picked up and the aphids were collected and identified at the species level. The Brevicoryne brassicae had a peak of activity in early mid March to April at temperature and R.H. ranging between 22-28ºC and 45-65 R.H., respectively. Controlled conditions indicated that the Brevicoryne brassicae has a life cycle of 6-7 days and adult female longevity is 20-31 days (25±2 ºC and 75±5 R.H.). Rearing study also revealed that this species has the ability to reproduce up to 18-98 nymphs under laboratory conditions and an apterous female gives birth to 22-93 nymphs in her life time. Samplings for recognition of predators and parasitoids were also taken at 3-day intervals. Natural enemies in fields during the two years were identified to be 5 coccinellid (Col:Coccinellidae), 4 syrphid(Dip:Syrphidae) and 2 chrysopid species (Neu:Chrysopidae). Also in Hymenoptera, 2 parasitoids (Hym: Aphidiidae & Pteromalidae) were determined.

    Keywords: Cabbage Aphid ( Brevicoryne brassicae ), Natural enemies, Population fluctuation
سامانه نویسندگان
  • دکتر سید سعید مدرس نجف آبادی
    دکتر سید سعید مدرس نجف آبادی
    محقق، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال