به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سید عمادالدین طباطبایی

  • عبدالحسین شیروی خوزانی*، محمود باقری، سید عمادالدین طباطبایی
    زمینه و هدف

    شروط قراردادهای بالادستی نفت و گاز اهمیت بسزایی برای شرکتهای بین المللی نفت و دولتهای صاحب مخزن دارد. واگذاری قراردادهای بالادستی نفت و گاز به  شرکتهای بین المللی نفت خارجی اجازه می دهد تا مدت نسبتا طولانی در میادین نفتی کشور صاحب مخزن جهت اکتشاف، استخراج و تولید نفت حضور داشته باشند. علاوه بر مدل قراردادی، مواردی مانند طرفین قرارداد، مالکیت، الزامات قانونی، هزینه و بازپرداخت آن و میزان حق الزحمه از جمله شروطی می باشد که بر جذابیت قراردادهای نفتی تاثیر شگرفی دارد.

    روش

    پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است.

    یافته ها و نتایج

    دولت مرکزی عراق از مدل قراردادهای خدماتی برای توسعه میادین خود استفاده می نماید. مدل مذکور که آخرین نمونه آن در سال 2018 رونمایی شده است، تفاوت هایی با قراردادهای بیع متقابل ایران و مشابهت های با مدل قرارداد جدید نفت ایران دارد. کشور ایران نیز مانند کشور عراق از قراردادهای خدماتی برای توسعه و تولید میادین نفتی خود بهره می گیرد. نظر به تجربه طولانی و مشابهت فرهنگی، دینی و جغرافیایی دو کشور، بررسی مفاد و شروط قراردادهای این دو کشور می تواند نقاط قوت و ضعف قراردادهای موجود را روشن نموده و  شرکت ملی نفت ایران را در طراحی مدلهای جدید قراردادی و یا اصلاح مدل های رایج قراردادهای نفتی یاری نماید.

    کلید واژگان: قراردادهای بالادستی نفت, شرکت های بین المللی نفتی, قوانین و مقررات بالادستی
  • سید عمادالدین طباطبایی، عبدالحسین شیروی خوزانی*، محمود باقری

    قراردادهای بالادستی نفت مانند هر قرارداد دیگری حداقل از دو طرف تشکیل می گردد، طرفین قراردادهای بالادستی نفت متشکل از دولت صاحب مخزن یا شرکت ملی نفت و شرکت بین المللی نفتی می باشد. هر کدام از طرفین تلاش می کنند بیشترین امتیاز و بهره را از قراردادهای مذکور در اختیار داشته باشند. سرمایه گذاران یا شرکتهای بین الملل نفتی تلاش می کنند هزینه های انجام شده به انضمام سود مورد انتظار خود را در طول مدت قرارداد بدست بیاورند و در عوض شرکت ملی نفت یا دولت صاحب مخزن (کارفرما) تلاش می نماید علاوه بر حفظ تولید صیانتی و جلوگیری از وارد آمدن آسیب جدی به مخزن نفت میزان درآمدهای حاصل از عایدات نفتی را طوری مدیریت کند که پیمانکار یا شرکت بین الملل نفتی درآمد با آورده ای نداشته باشد و از طرف دیگر منافع کشور صاحب مخزن نیز حفظ گردد. همین نگرانی باعث گردید است که مدل قراردادهای بالادستی نفت از امتیازی و مشارکت در تولید به سمت قراردادهای خدماتی حرکت نماید. در این راستا کارفرما یا دولت صاحب مخزن برای حفظ منابع طبیعی و نظارت بر عملکرده و هزینه کرده های شرکت بین المللی نفت نظارتهایی را در قراردادهای بالادستی به نفع خود درج می نماید. بررسی نظارت کارفرمایی در قراردادهای بیع متقابل نفتی ایران و قراردادهای جدید نفتی ایران موسوم به IPC به شناخت هر چه بهتر کارآیی شروط مذکور جهت حفظ منافع کشور منجر خواهد شد که نظارت کارفرمایی در قراردادهای بیع متقابل به طور قابل توجهی بهتر از قراردادهای جدید نفتی ایران تضمین کننده منافع کشور ایران می باشد.

    کلید واژگان: بیع متقابل, قرارداد نفتی ایران (IPC), قراردادهای دولتی. کمیته مدیریت مشترک
    Seyed Emadodin Tababaei, Abdolhosein Shiravi Khozani *, Mahmod Bagheri

    Upstream oil contracts, like any other contract, are made up of at least two parties. The parties to the upstream oil contracts consist of a reservoir government or the National Oil Company and the International Oil Company. Each party tries to get the most points and interest from the mentioned contracts. Investors or international oil companies try to recoup the costs incurred along with their expected profits during the contract period, and instead the National Oil Company or the reservoir (employer) government tries to maintain production in addition to maintaining production. And to prevent serious damage to the oil reservoir, to manage the amount of revenues from oil revenues in such a way that the contractor or the international oil company does not have any revenue and on the other hand, the interests of the country owning the reservoir are preserved. This concern has caused the model of upstream oil contracts to move from concessions and participation in production to service contracts. In this regard, the employer or the government that owns the reservoir, in order to preserve the natural resources and to monitor the performance and expenses of the International Oil Company, shall include supervisions in the upstream contracts in its favor. Examining the employer supervision in Iran's cross-selling oil contracts and the new Iranian oil contracts called IPC will lead to a better understanding of the effectiveness of these conditions to protect the country's interests. Employer supervision in cross-selling contracts is significantly better than Iran's new oil contracts.

    Keywords: Reciprocal sale, Iran oil contract (IPC), government contracts. Joint Management Committee
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال