سید مرتضی موسوی نافچی
-
مقدمهبا توجه به وضعیت نامطلوب سخت افزاری ورزش کشور که در زمینه هایی مانند اماکن، تجهیزات، اسباب و لوازم با کمبود و نارسایی مواجه است، ورزشکاران و مربیان همواره در معرض خطرات و آسیب های زیادی قرار دارند. بنابراین، یکی از ابزارهای مناسب برای حمایت ورزشکاران در مقابل حوادث، بیمه است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین وضعیت بیمه ورزشی از دیدگاه مدیران ورزشی و ورزشکاران آسیب دیده در استان چهارمحال و بختیاری بود.روش بررسیپژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی بود و جامعه آماری آن را مدیران ورزشی و ورزشکاران آسیب دیده استان چهارمحال و بختیاری شامل دو گروه (64 نفر از مدیران، 278 نفر ورزشکاران) در سال 1393 تشکیل دادند. 103 نفر از ورزشکاران آسیب دیده و 42 نفر از مسوولان به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه محقق ساخته شامل دو قسمت بود. بخش اول سوالات مربوط به میزان موفقیت بیمه و بخش دوم سوالات مربوط به مشکلات و موانع در انجام تعهدات بیمه بود. روایی پرسش نامه مورد تایید متخصصان مدیریت ورزشی، پزشکی ورزشی و مدیریت بیمه قرار گرفت. پایایی پرسش نامه با استفاده از روش Cronbach¢s alpha محاسبه و با میزان 84/0 تایید شد. داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.یافته هااز دیدگاه مدیران، فدراسیون پزشکی ورزشی نتوانسته است به طور معنی داری عملکرد مطلوبی در زمینه بیمه ورزشی اجباری داشته باشد. همچنین، فدراسیون پزشکی ورزشی از دیدگاه ورزشکاران به طور معنی داری فقط در مولفه پیشگیری موفق عمل نموده است (05/0 > P).نتیجه گیریبا توجه به نتایج به دست آمده، فدراسیون پزشکی ورزشی به عنوان متولی امر توسعه خدمات فنی و پزشکی، باید با برنامه ریزی های دقیق شرایط لازم را برای موفقیت در درمان، ارایه خدمات اداری و ارتباطی و پیشگیری مهیا سازد.کلید واژگان: بیمه, ورزشکاران, آسیب های ورزشیIntroductionDue to the unfavorable condition of sport infrastructure in Iran, including locations, equipment, ýfacilities, and accessories, athletes and coaches are at an increased risk of accidents and ýinjuries. One of the main tools for protecting athletes in case of accidents is insurance. The ýobjective of this study was to determine the status of sports insurance from the perspective of ýinjured athletes and sports administrators in Chaharmahal Va Bakhtiyari Province, Iran.MethodsThis applied and descriptive study was conducted through field surveys in 2014. The study ýpopulation consisted of injured sport administrators and athletes in Chaharmahal va Bakhtiari ýProvince (64 managers and 278 athletes). From among them, 103 athletes and 42 officials were ýselected through convenience sampling. The data gathering tool was a researcher-made ýquestionnaire consisting of two parts; one part related to the success rate of insurance plans ýand the other on problems and obstacles to a successful insurance coverage. The validity of the ýquestionnaire was confirmed by sports management professionals, sports medicine experts, ýand insurance management experts. Its reliability was calculated using Cronbachs alpha which ýwas equal to 0.84. Data analysis was carried out using descriptive and inferential statistics.ResultsFrom the managers perspective, the Federation of Sports Medicine has not shown a ýsignificantly favorable performance in regards to mandatory sports insurance. Moreover, from ýthe athletes perspective, the Federation of Sports Medicine has only been significantly ýsuccessful in the prevention dimension (PConclusionBased on the findings of this study, the Federation of Sports Medicine, as the organization ýresponsible for the development of technical and medical services in sports, must create ýfavorable conditions for success in the treatment and prevention of sports related incidents and ýprovision of administrative services.Keywords: Sport Insurance, Athletes, Sport Injuries
-
مقدمه
بدون تردید میزان سرمایه ی اجتماعی جامعه برآیندی از سرمایه های اجتماعی گروه های کوچک می باشد، که در بین اقشار مختلف جامعه متفاوت است و انتظار می رود گروه های حرفه ای و شغلی مختلف با توجه به میزان دانش، نگرش و سرمایه گذاری به عمل آمده توسط جامعه بر روی آنان از سطوح مختلفی از این متغیر اجتماعی بهره برده باشند. هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی سطح و چگونگی سرمایه اجتماعی و مولفه های آن در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بوده است.
روش بررسیتحقیق حاضر کاربردی و از نوع توصیفی که جامعه آماری را کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که 670 نفر در سال (92 – 1391) بوده است، تشکیل داده بودند. حجم نمونه با یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول Cocran150 نفر در نظر گرفته شد که به روش طبقه ای تصادفی با توجه به متغیر جنسیت و دانشکده انتخاب گردید. برای سنجش سرمایه اجتماعی در این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از مدل (Social Capital Assessment Tool) که توسطKrishna و Shrader در سال 1999 میلادی ساخته شده است که روایی صوری و محتوای آن مورد تائید 8 نفر متخصصان و صاحب نظران علوم مدیرت و جامعه شناسی و پایایی آن نیز 94/0 به دست آمد، استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی شامل (فراوانی، درصدها، جداول و نمودارها) و در سطح استنباطی شامل (آزمون t تک نمونه ای، t مستقل و آزمون F) صورت گرفت.
یافته هانتایج نشان داد سرمایه اجتماعی اعضای هیات علمی برابر با (44/3) بوده است که نشان می دهد بالاتر از حد متوسط است و نیز نگرش با میانگین (82/3) بالاترین و اعتماد با میانگین (14/3) پائین ترین سطح از هفت مولفه سرمایه اجتماعی را دارا بودند. همچنین بین سرمایه اجتماعی اعضای هیات علمی بر اساس متغیرهای جنسیت، تخصص، مرتبه علمی و دانشکده تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیریکلیه فعالیت های آموزشی اعضای هیات علمی بدون در نظر گرفتن پایگاه اجتماعی آنان از نظر جامعه، سیاست گذاری ها و شرایط اقتصادی امکان پذیر نیست. از این رو از چند نظر می توان به تقویت اثربخشی سرمایه اجتماعی در کلیه ابعاد و فعالیت های استادان دانشگاه پرداخت، از یک سو روابط شبکه ای و درونی مانند اعتماد، نگرش، ارتباطات اجتماعی و از سوی دیگر لحاظ نمودن جایگاه و پایگاه اجتماعی و برنامه ریزی های کلان و موقعیت های مختلف عاملان کنش (اعضای هیات علمی) و با توجه به شرایط اقتصادی جامعه، پرداخت.
کلید واژگان: سرمایه اجتماعی, اعضای هیات علمی, دانشگاه هاIntroductionthe rate of a society`s social capital is doubtless the resultant of the small group`s social capitals which is different among groups of the society. By taking into consideration the people`s knowledge and attitude and also the society`s investment on them, it is expected that groups with different jobs and professions gain benefit different levels of this social variable. The objective of the present study is to analyze the quality and the level of social capital and its factors in Isfahan University of Medical Sciences.
MethodsThis is an applied and descriptive research which its statistical population includes all faculty members of Isfahan University of Medical Sciences (on 2013-2014) which were 670 members. After an introductory study, the sample size was calculated by the use of the Cochran formula as150 members. They have been selected by taking the gender and college variables into consideration based on systematic random sampling and. In order to measure the social capital, the researcher developed questionnaire and Social Capital Assessment Tool Model have been used. Its content and facial validityhas been confirmed by eight expertise majoring sociology and management science. The earned reliability is 94/0. The Analysisof the research`s data has done in two levels of descriptive statistics, include frequency, percentages, tables, and figures) and inferential level include independent and single sample t-test and F-test.
Resultsresults have shown that the social capital of the faculty members is equal with 3.44 which are more than the mean. Also, “attitude” with the mean of 3.82is having the highest level of social capital from among the seven factors of social capital. Also, there is a significant relationship between faculty member`s social capital based on gender, specialty, academic level, and college variables.
Conclusionit is impossible to consider the faculty member activities without taking their social status based on society, policies, and economical condition into consideration. Therefor boosting the social capital effectiveness in all university professors` activities is possible. This action can be done either through having an internal relationship like trust, attitude, and social relationship or by including social status positions for faculty members, and having macro planning for such positions.
Keywords: Social Capital, Faculty Members, Universities -
مقدمه
امروزه اهمیت سرمایه اجتماعی در جامعه بیش از پیش احساس می شود و از سوی دیگر اوقات فراغت و فعالیت های بدنی به عنوان یکی از مهمترین مولدهای سرمایه اجتماعی مورد توجه قرار دارد. از این رو این پژوهش به تعیین رابطه بین سرمایه اجتماعی و اوقات فراغت فیزیکی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته است.
روش بررسیاین مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود که در سال 1391 انجام گرفت. گرد آوری داده ها از طریق دو پرسشنامه انجام گرفت. پرسشنامه سرمایه اجتماعی بر اساس مدلSCAT(Socia Capital Assocaition Tool)، و همچنین پرسشنامه اوقات فراغت محقق ساخته که روایی صوری و محتوای آنها مور تائید صاحبنظران قرار گرفته است و نیز پایایی آنها با استفاده از روش ضریب Cronbach''s alpha به ترتیب 92/0 و 82/0 بدست آمده است. حجم نمونه با یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول Cochran''s 150 نفر در نظر گرفته شد که به روش طبقه ای تصادفی با توجه به متغیر جنسیت و دانشکده انتخاب گردید.
یافته هانتایج نشان داد که بین ترکیبی از مولفه های سرمایه اجتماعی شامل (تعهد، نگرش، اعتماد، مشارکت، ارتباط متقابل، هنجارهای اجتماعی و یکپارچگی) با میزان و نحوه گذراندن اوقات فراغت فیزیکی رابطه وجود دارد. (R =. /659 P=. /001).
همچنین نتایج نشان داد که از مولفه ها، فقط مولفه تعهد با ضریب بتای (B =. /293، P =. /044) و هنجارهای اجتماعی با ضریب بتای (B =. /196، P =. /047) معنی دار بوده و سایر مولفه ها معنی دار نبوده اند.نتیجه گیریورزش و فعالیت های بدنی در اوقات فراغت و شرکت فرد در فعالیت های گروهی و عضویت در آنها شرایطی را فراهم می سازد تا فرد با تعامل و برقراری ارتباط با سایر افراد و احساس تعلق به گروه، منافع و مصالح جمع را محترم بشمارد. این چنین فعالیت ها می تواند باعث افزایش سطح سرمایه اجتماعی و مولفه های آن در بین افراد گردد.
کلید واژگان: سرمایه اجتماعی, فعالیت بدنی, فعالیت های اوقات فراغتIntroductiontoday, social capital is a need in society. Also, leisure time and physical activities are among the most important productive sources of social capital which has noticed nowadays. This survey studies the relationship between social capital and physical leisure time of faculty members of Esfahan University of Medical Sciences.
Methodologydescriptive correlation method is used in this study. Two questionnaires are used for data collection. Social capital questionnaire is based on SCOT Model. Also, leisure time questionnaire made by researcher which Face and content validity of it was verified by experts. Reliability coefficients by using Cornbrash’s alpha coefficients were calculated at 0.92 and 0.82 respectively. Sample populations measured by Khan’s Formula, they are 150 people that were selected as sample using multiple cluster sampling by taking the sex and college into consideration as variables.
Findingsaccording to the findings there is a direct relationship between a combination of social capital parameters (include commitment, attitude, trust, participation, mutual relationship, social norm and unity) with the way of spending physical leisure time. (R = 0.0659, P = 0.001). From among the parameters commitment is the only parameter which is significant with Beta coefficient (B = 0.293, P = 0.044) and social norms with Beta coefficient (B = 0.196, P =0.047), but the rest are not significant.
ConclusionPlaying sport and doing physical activities in the leisure time and also taking part in group activities and their membership provide a situation for people to respect the group interests through communication. Such activities can cause the level of social capital and it`s factors to be increased.
Keywords: Social Capital, Exertion, Leisure Activities -
مجله تحقیقات نظام سلامت، سال نهم شماره 11 (بهمن 1392)، صص 1167 -1177مقدمه
تحقیقات متعددی نشان داده اند که ورزش و فعالیت بدنی با کاهش در استرس، اضطراب، افسردگی و بد خلقی و افزایش در خوش خلقی یا سلامت روانی و احساسات تجدید حیات در ارتباط است. کارکرد اجتماعی تربیت بدنی و ورزش در توسعه و تحکیم روابط اجتماعی، کارکرد زیر بنایی و بنیادی است که در کل ساختار جامعه و روابط موجود در بین اقشار و آحاد اجتماعی اثرات قابل توجهی بر جای می گذارد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه بین ورزش در اوقات فراغت و سرمایه اجتماعی اعضا هیات علمی دانشگاه علوم پژشکی اصفهان بوده است.
روش هامطالعه از نوع توصیفی همبستکی بر روی اعضاء هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت است. که گرد آوری داده ها از طریق دو پرسشنامه انجام گرفت. پرسشنامه سرمایه اجتماعی بر اساس مدل اسکات SCAT))، و همچنین پرسشنامه اوقات فراغت محقق ساخته که روایی صوری و محتوای آنها مور تائید صاحبنظران قرار گرفته و نیز پایایی آن ها با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 92/. و 82/. بدست آمد. حجم نمونه با یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول کوکران 150 نفر در نظر گرفته شد که به روش طبقه ای تصادفی با توجه به متغیر جنسیت و دانشکده انتخاب گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون های T تک متغیره و آزمون صریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد که میانگین نمره اوقات فراغت افراد برابر با 42/3 و سرمایه اجتماعی افراد برابر 47/3 بوده است. همچنین تحلیل های رگرسیونی نشان داد، بین ترکیبی از مولفه های سرمایه اجتماعی (اعتماد و مشارکت) با میزان و نحوه گذراندن اوقات فراغت فیزیکی رابطه معنی داری وجود دارد. (602 R =. / و P-value ≤ 0.05) و مقدار ضریب همبستگی چندگانه، یعنی ترکیبی از مولفه های سرمایه اجتماعی و اوقات فراغت فیزیکی 602/. و ضریب تعیین 362/. می باشد. این ضریب نشان می دهد که 2/36٪ از واریانس نمرات اوقات فراغت فیزیکی به وسیله ترکیبی از مولفه های سرمایه اجتماعی قابل توصیف، توضیح و تبیین می باشد.
نتیجه گیریورزش و فعالیت های بدنی در اوقات فراغت و شرکت فرد در فعالیت های گروهی و عضویت در آنها شرایطی را فراهم می سازد تا فرد با تعامل و برقراری ارتباط با سایر افراد و احساس تعلق به گروه، منافع و مصالح جمع را محترم بشمارد. این چنین فعالیت ها می تواند باعث افزایش سطح سرمایه اجتماعی و مولفه های آن نظیر، هنجارهای اجتماعی و مشارکت افراد گردد.
کلید واژگان: اوقات فراغت, ورزش, سرمایه اجتماعی, اعتماد و مشارکتBackgroundSeveral studies have shown that physical activity and exercise in reducing stress, anxiety, depression and bad mood and increase feelings of revitalization of humor or mental health is associated with. Social work Sport and Physical Education in the development and strengthening social infrastructure and basic functioning of the whole structure of society and the relationships between social strata Vahad significant effects on the leaves. The aim of this study was to investigate the relationship between sport and social capital in leisure time faculty members of Isfahan University of Medical Sciences
Methodsdescriptive correlation method is used in this study. Two questionnaires are used for data collection. Social capital questionnaire is based on SCOT Model. Also, leisure time questionnaire made by researcher which Face and content validity of it was verified by experts. Reliability coefficients by using Cornbrash’s alpha coefficients were calculated at 0.92 and 0.82 respectively. Sample populations measured by Khan’s Formula, they are 150 people that were selected as sample using multiple cluster sampling by taking the sex and college into consideration as variables.
FindingsThe results showed that the average leisure time physical equivalent of 42/3 and social capital for individuals 3/47, respectively. Regression analysis also showed that the combination of the components of social capital (trust and sharing) the amount and physical recreation are significant. (R =. 602 / P =. /000) and multiple correlation coefficient, which combines elements of social capital and physical recreation. 602 And the ratio of. 362 Is. The index shows that % 36/2 of the variance in scores on physical leisure, social capital can be described by a combination of factors, is the explanation.
ConclusionExercise and physical activity in leisure time and Individual participation in group activities and they provide conditions for membership till People interact and communicate with other people and a sense of belonging to the group Collective interests and respect. Such activities can increase the level of social capital and its components, such as, social norms and the participation.
Keywords: Leisure, sport, social capital, trust, partnerships -
مجله تحقیقات نظام سلامت، سال هشتم شماره 7 (بهمن 1391)، صص 1356 -1364مقدمه
از جمله مفاهیم نوینی که معنی واقعی خود را با پیدایش انواع تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع در زندگی مردم پیدا نموده است، اوقات فراغت و نحوه گذران آن است. ورزش های تفریحی با فعالیت های مرتبط با اوقات فراغت از مناسب ترین و ضروری ترین گونه های گذران اوقات فراغت در عصر حاضر است. از این رو این پژوهش به بررسی نحوه گذران اوقات فراغت اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تاکید بر فعالیت های بدنی پرداخت.
روش هاروش تحقیق از نوع توصیفی بود. جامعه آماری را کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که 670 نفر بودند، تشکیل دادند. حجم نمونه با یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول Cohen 150 نفر در نظر گرفته شد که به روش طبقه ای تصادفی با توجه به متغیر جنسیت و دانشکده انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه اوقات فراغت محقق ساخته بود که پایایی آن با استفاده از روش ضریب Cronbach''s alpha 82/0 به دست آمد.
یافته هافعالیت های پژوهشی با میانگین 37/3 اولویت اول، امور ورزشی با میانگین 49/2 اولویت دوم، امور فرهنگی و اجتماعی با میانگین 25/2 اولویت سوم و امور شخصی و خانوادگی با میانگین 89/1 اولویت چهارم افراد برای گذراندن اوقات فراغت در سطح 05/0 ≥ α به دست آمد. حفظ تندرستی با میانگین 94/3 مهم ترین ترین انگیزه پرداختن به فعالیت های بدنی در اوقات فراغت بود. همچنین تفاوت معنی داری بین فعالیت های فراغتی بر اساس جنسیت و سابقه خدمت وجود داشت.
نتیجه گیریمیزان اوقات فراغت اعضای هیات علمی در سطح پایینی قرار داشت (44/3 x =). به نظر می رسد که باید جامعه را از خصوصیات و شیوه های انجام ورزش های فراغتی و ضرورت ایجاد شرایط و امکانات مناسب با توجه به برنامه ریزی جدی و کار فرهنگی آگاه کرد. همچنین اقشار مختلف جامعه به خصوص قشر دانشگاهی را از تاثیرات مثبت اوقات فراغت و تفریحات سالم آگاه نمود و آن ها را هر چه بیشتر به سوی این گونه فعالیت ها سوق داد.
کلید واژگان: اوقات فراغت, ورزش, تفریحات سالم, دانشگاه علوم پزشکی, اعضای هیات علمیBackgroundOne of the new concepts that have found their true meaning with technological advancement and the industrialization of societies is leisure time and how it is spent. Recreational sports and frequent leisure activities are the most relevant and essential types of spending leisure time. Therefore، this study attempted to examine how faculty members of Isfahan University of Medical Sciences، Iran، spend their leisure time، with emphasis on physical activities.
MethodsThis was a descriptive study. The study population included all faculty members of Isfahan University of Medical Sciences، which were 670 members. A sample size of 150 was calculated with a preliminary study and using Cochran''s formula. The subjects were chosen by the random stratified sampling method according to variables of gender and School. The data gathering tool was the researcher-made Leisure Questionnaire. The reliability of the questionnaire was 0. 82، which was obtained using Cronbach''s alpha coefficient.
FindingsResults showed that research activities with the average of 3. 37 was the first priority، physical activities with 2. 49 the second priority، social and cultural affairs with 2. 25 the third priority، and personal and family affairs with a mean of 1. 89 was the fourth priority of subjects for their pastime (α ≤ 0. 05). Health maintenance، with the average of 3. 94، was the most important motivation to engage in leisure time physical activities. Moreover، there was a significant difference between leisure activities based on gender and work experience.
ConclusionThe amount of leisure time of faculty members was low (x = 3. 44). It seems that society must be informed on the characteristics and methods of community sports and leisure facilities and the necessity to create the appropriate conditions through planning and cultural actions. Moreover، social groups especially the academics should be made aware of the positive effects of healthy leisure and recreational activities.
Keywords: Leisure, Sports, Recreation, Medical University
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.