به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب سیدهادی منصوری

  • سهیلا کاظمی، سیدهادی منصوری، ابوتراب طباطبایی نایینی

    در این مطالعه به منظور بررسی روند تشکیل عروق جدید به دنبال بستن سرخرگ پاراکونال و شاخه فرعی آن، از دو روش تزریق ماده رنگی لاتکس و روش آنژیوگرافی از طریق ماده حاجب استفاده شد. در این بررسی 6 قلاده توله سگ نر دو ماهه از یک مادر مورد استفاده قرار گرفت. 2 قلاده به عنوان شاهد و 4 قلاده تحت عمل جراحی قرار گرفته شد. در روش تزریق ماده رنگی، شاخه فرعی بسته شده پاراکونال، پس از 45 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق، رشد رگ جدیدی را پائین تر از رگ بسته شده نشان داد. در روش استفاده از ماده حاجب، پس از بسته شدن تنه اصلی شاخه پاراکونال به مدت 45 روز، رشد شاخه های عروقی جدید و تشکیل عروق همدهانی شده، قابل توجه بود. نتایج به دست آمده در مقایسه با حیوانات شاهد، نشانگر تشکیل رگ جدید (آنژیوژنزیز) می باشد که اثر حفاظتی رشد عروق جانبی را طی دو پدیده آنژیوژنزیز و آرتریوژنزیز بر روی میوکارد دچار ایسکمی در حمایت از عضله قلبی را نشان می دهد.

    کلید واژگان: قلب, عروق جانبی, آنژیوگرافی, سگ}
  • فرهاد رحمانی فر، سیدهادی منصوری، سید رضاقاضی
    در این مطالعه، 6 قطعه شترمرغ نر در دو گروه سنی جوجه (یک ماه) و بالغ (18 ماه) از هر کدام 3 قطعه انتخاب شد و از سگمنت های نخاع شوکی اول، ششم، دوازدهم و هیجدهم ناحیه گردنی و سگمنت های نخاع شوکی اول و چهارم ناحیه سینه ای و سگمنت های نخاعی اول، چهارم، ششم و هشتم کمری هر حیوان نمونه برداری شد و به روش متداول بافت شناسی مقاطع بافتی پارافینی به ضخامت 6 میکرون تهیه گردید و قطر عمودی، قطر عرضی و قطر مورب نخاع شوکی و همچنین نسبت ماده خاکستری به ماده سفید نخاع شوکی به وسیله میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از افزایش قطر عمودی، عرضی و مورب نخاع شوکی با توجه به افزایش سن بوده ولی نسبت ماده خاکستری به ماده سفید با افزایش سن کمتر می شود. اختلاف آماری معنی داری (P<0.05) بین پارامترهای اندازه گیری شده در نواحی مختلف نخاع شوکی در دو گروه سنی به دست آمد.
    کلید واژگان: سگمنت های نخاع شوکی, ماده خاکستری, ماده سفید, شترمرغ}
    Rahmanifarf., Mansouri, S. H., Ghazi, S. R
    In this study, the vertical, transverse and oblique diameters of the spinal cord segments (C1, C6, C12, C18, T1, T4, L1, L4, L6 and L8) and the ratio of gray matter to white matter in chick (l month) and adult (18 months) male ostriches, each group consisted of 3 animals, were measured with standard micrometric method using 6 µm thick sections by light microscope. With advancement of age, the ratio of gray matter to white matter was reduced but the diameters of spinal cord segments were increased. Statistically, there were significant differences in parameters measured between the two age groups (P<0.05).
    Keywords: Spinal cord segments, Gray matter, White matter, Ostrich}
  • مینا تجلی، سید هادی منصوری، اقدس پوست پسند
    تفاوت های ساختاری مهمی بین حفره ی دهان و حلق در پرندگان و پستانداران وجود دارند. از آنجا که کام نرم، که یک مرز آشکار بین حفره های دهان و حلق را تشکیل می دهد، در پرندگان وجود ندارد، بنابراین اشاره به یک حفره مشترک دهانی-حلقی در پرندگان معمول است. شش سر شترمرغ بالغ نر برای مطالعه حفره ی دهانی-حلقی و ساختارهای آن شامل منقار، کام سخت، حلق، زبان و حنجره مورد استفاده قرار گرفت. در این مطالعه مشخص شد که این ساختارها در شترمرغ ویژگی متفاوتی از پرندگان دیگر دارند. در شترمرغ منقارها قاشقی شکلند و زبان کوتاه، عریض و به شکل نیمه گرد است. کام سخت مقعر بوده و دارای یک چین مخاطی میانی برجسته در دو سوم ناحیه جلویی و دو شکاف منخرین خلفی مورب در یک سوم ناحیه خلفی است. سقف حلق دارای شکاف اینفاندیبولار در خط میانی، یک بریدگی مقعر عمیق در لبه خلفی و لوزه های حلقی روی سطح پشتی می باشد. حنجره از کف حلق بیرون زده شده و شامل یک غضروف انگشتری و یک جفت غضروف آریتنوئید می باشد.
    کلید واژگان: حفره ی دهانی حلقی, شترمرغ, آناتومی}
    Tadjallim., Mansouri, S. H., Poostpasand, A
    There are significant structural differences between the mouth and pharyngeal cavity of birds and mammals. It is usual to refer to a common oropharyngeal cavity of birds because the soft palate, which forms such an obvious delineation between the mouth and pharyngeal cavity, is absent. Six male adult ostriches were used to study the oropharyngeal cavity and its components including the beak, hard palate, pharynx, tongue and the larynx macroscopically. This study revealed that these components in ostrich have different features from other birds. In the ostrich, the beaks are spoon-shaped and the tongue is characterized by a short, broad and semicircular form. The hard palate is concave with a prominent median mucosal fold in its 2/3 rostral area and two oblique choanal slits in its caudal third area. The roof of pharynx presents infundibular slit in midline, a deep concave notch in caudal border and pharyngeal tonsils on its dorsal surface. The larynx protrudes from the floor of pharynx and consists of the unpaired cricoid cartilage and the paired arytenoid cartilages.
    Keywords: Oropharyngeal cavity, Ostrich, Gross anatomy}
  • جعفرآی، سیدهادی منصوری، سید رضاقاضی
    بررسی روند تکامل سیستم اعصاب مرکزی می تواند راهگشای پیشرفت در علم نورولوژی باشد، لذا مطالعه بنیادی حاضر بر روی 15 قلاده سگ نر بومی در پنج گروه سنی جنین 42 روزه، 52 روزه، نوزاد، سگ شش ماهه (بلوغ جنسی) و سگ بالغ (بلوغ جسمی) و در هر گروه 3 قلاده سگ صورت پذیرفت. در این بررسی، برش های بافتی به ضخامت 5 میکرون از قطعات نخاعی اول، چهارم و هشتم ناحیه گردنی، چهارم، هفتم و سیزدهم ناحیه سینه ای، چهارم و هفتم ناحیه کمری، دوم ناحیه خاجی و اول ناحیه دمی تهیه شد و به وسیله رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین جهت شمارش تعداد آستروسیت ها و رنگ آمیزی هلزر جهت بررسی تراکم زوائد آستروسیت ها رنگ آمیزی شدند. همچنین قطعات هشتم ناحیه گردنی و چهارم ناحیه سینه ای با استفاده از روش ایمنوسیتوشیمی و به وسیله آنتی بادی ضدGFAP1 جهت بررسی تراکم فیلامانت های بینابینی در اسکلت سلولی آستروسیت ها رنگ آمیزی و توسط میکروسکوپ الکترونی مورد بررسی قرار گرفتند.
    نتایج بدست آمده در تمام گروه های سنی مورد مطالعه حاکی از افزایش معنی دار تعداد آستروسیت ها (p<0.05) در قطعات نخاعی هشتم گردنی، هفتم کمری و دوم خاجی و تراکم زیاد فیلامانت های بینابینی در قطعه نخاعی هشتم ناحیه گردنی در حیوانات شش ماهه و بالغ بود. همچنین بیشترین آستروسیت ها در تمام گروه های سنی مورد مطالعه به ترتیب مربوط به قطعات شرکت کننده در شبکه گردنی و کمری خاجی می باشد و همچنین تکامل فیلامانت های بینابینی در سگ مربوط به دوران بعد از دوره جنینی می باشد.
    کلید واژگان: نخاع شوکی, GFAP, زوائد آستروسیت ها, قطعه نخاعی, ایمنوسیتوشیمی, سگ نر بومی}
  • فرهاد رحمانی فر، سید رضاقاضی، سیدهادی منصوری

    به منظور تعیین تغییرات ضریب رشد آلومتریک نخاع شوکی نسبت به ستون مهره ای در جوجه و شترمرغ بالغ تحقیق حاضر انجام شد. در این مطالعه 2 گروه شترمرغ نر شامل4 قطعه جوجه یک ماهه و 4 قطعه شترمرغ بالغ هیجده ماهه انتخاب شدند. پس از جدا کردن ستون مهره و نخاع و پایداری آنها در بافر فرمالین نمونه ها را لمینکتومی نموده و پس از تشریح دقیق نخاع شوکی محدوده هر یک از قطعه های نخاعی را مشخص نموده سپس ستون مهره ای و نخاع شوکی به صورت کلی و ناحیه ای اندازه گیری گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که فرمول مهره ای شترمرغ عبارتست از:. بیشترین طول ستون مهره ای و نخاع شوکی در هر دو گروه سنی به ترتیب به ناحیه گردنی، سینه ای و خاجی تعلق داشت. در شترمرغ بالغ ناحیه دمی و سپس ناحیه کمری در حالی که در جوجه شترمرغ ناحیه کمری و سپس ناحیه دمی در مرحله بعد قرار داشتند. بیشترین ضریب رشد آلومتریک نخاع شوکی نسبت به ستون مهره ای در هر دو گروه، به ناحیه خاجی اختصاص دارد و کمترین ضریب رشد بعد از پایگوستایل مربوط به ناحیه کمری می باشد.

    کلید واژگان: ضریب رشد آلومتریک, نخاع شوکی, ستون مهره ای, شترمرغ}
  • جعفر آی، سیدهادی منصوری، سید رضاقاضی
    تحقیق حاضر بر روی 15 قلاده سگ نر بومی در پنج گروه سنی جنین 42 روزه، جنین 52 روزه، نوزاد، سگ شش ماهه و سگ بالغ و در هر گروه 3 قلاده سگ صورت پذیرفت. در این تحقیق برش های بافتی به ضخامت 5 میکرون از سگمنت های نخاعی اول، چهارم و هشتم ناحیه گردنی، چهارم، هفتم و سیزدهم ناحیه سینه ای، چهارم و هفتم ناحیه کمری، دوم ناحیه خاجی و اول ناحیه دمی تهیه و پس از انجام مراحل آماده سازی بافتی به وسیله رنگ آمیزی هما توکسیلین و ائوزین، جهت بررسی و شمارش تعداد سلول های عصبی و رنگ آمیزی تیونین، جهت بررسی تراکم اجسام نیسل، رنگ آمیزی شدند. مقاطع بافتی جهت بررسی ارگانل های سلول های عصبی در سطح میکروسکوپ الکترونی نیز تهیه شد. نتایج بدست آمده حاکی از افزایش معنی دار تعداد سلول های عصبی (p <0.05) و تراکم زیاد اجسام نیسل در سگمنت های نخاعی هشتم گردنی، هفتم کمری و دوم خاجی در تمام گروه های سنی می باشد. این نتایج توسط مطالعات میکروسکوپ الکترونی نیز مورد تایید قرار گرفت.
    کلید واژگان: نخاع شوکی, سلول های عصبی, اجسام نیسل, سگمنت های نخاعی, سگ نر}
  • بهزاد مبینی، مینا تجلی، سیدهادی منصوری
    لوزالمعده گوسفند نر نژاد مهربان در چهار گروه سنی جنین، نوزاد، بلوغ جنسی و مسن با استفاده از رنگ آمیزی های اختصاصی، میکروسکوپ نوری و میکرومتر مدرج خطی چشمی مورد مطالعه هیستومورفولوژیک و هیستومورفومتریک قرار گرفته است. نتایج نشان داد که کپسول غده فاقد عضله صاف بود. قسمت لوله ای بخش برون ریز غده غالبیت داشت. ساختار نورواینسولار و جزایر تک سلولی بتا مشاهده گردید. قطر جزایر لوزالمعده بین 51.01 تا 96.09 میکرون بدست آمد. در مجموع می توان نتیجه گرفت کپسول نقشی در خروج ترشحات از غده ندارد و با افزایش سن، قطر جزایر لوزالمعده افزایش می یابد.
    کلید واژگان: هیستومورفولوژیک, مورفومتریک, لوزالمعده, گوسفند مهربان}
  • قربان موسوی اوریمی، سیدهادی منصوری، صغری غلامی
    تکامل غده پانکراس در سنین مختلف در گوسفند ماده از طریق محاسبه فراوانی و درصد ساختارهای تشکیل دهنده پارانشیم و استروما و اندازهگیری قطر جزایر مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی، غدد از چهار گروه سنی مختلف شامل؛ جنین (3-5/2 ماهه)، نوزاد (یک هفته بعد از تولد)، بلوغ جنسی (7-6 ماهه) و بلوغ جسمی(بالای 3 سال سن) انتخاب شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که فراوانی و درصد ساختارهای تشکیل دهنده پارانشیم و استروما در جنین به ترتیب شامل، واحدهای ترشحی برون ریز 63/0 ±84/11(61/ 35 %)، مجاری ترشحی37/0±72/3(19/11%)، عروق خونی89/0±66/1 (99/4%)، جزا ئر لانگرهانس13 /0 ± 26/ 2 (79 /6 %) و بافت همبند استروما 33/0 ± 76 /13 (39/1 4%) بود که کمترین درصد به عروق خونی (99/4%) و بیشترین به بافت همبنداستروما (39 /41 %) اختصاص داشت. قطر جزائر لانگرهانس در جنین09/2 ± 59 / 43 میکرومتر به دست آمد. در نوزاد به ترتیب واحدهای ترشحی برون ریز 21/0 ± 15/ 19(85 / 65 %)، مجاری ترشحی 29/0± 43/2 (35/8 %)، عروق خون07/0 ± 88/0 (02/ 3%)، جزائر لانگرهانس 08/0 ± 29 /2 (87/7%) و بافت همبنداستروما 21/0 ± 33/4 (86 / 14%) بود که کمترین درصد به عروق خونی (02/3%) و بیشترین به واحدهای ترشحی برون ریز (85/ 65%) اختصاص داشت. قطر جزائر لانگرهانس در نوزاد 35/1 ± 75/52 میکرومتر به دست آمد. در بلوغ جنسی به ترتیب واحدهای ترشحی برون ریز15/0 ± 85/18(66/63%)، مجاری ترشحی 18/0 ± 99/1 (72/6%)، عروق خو نی 27/0 ± 86/1(28/6%)،جزائر لانگرهانس 06/0 ± 74/1 (87/5%) و بافت همبنداستروما (46/ 17%)39/0 ± 17/5 بود که کمترین درصد به جزائر پانکراس (87/5%) و بیشترین به واحدهای ترشحی برون ریز (66/63%) اختصاص داشت. قطر جزائر لانگر هانس در بلوغ جنسی 20/1 ±56/51 میکرومتر به دست آمد. در بلوغ جسمیبه ترتیب، واحدهای ترشحی برون ر یز 36/ 0 ± 37 /19 (07/64 %)، مجاری ترشحی 21/0 ± 9/1 (28/6%)، عروق خونی 37/0 ± 29 /2 (57/7 %)، جزائر لانگرهانس 09/0 ±69/1(59/ 5%)و بافت همبنداستروما، (47 / 16%) 18 /0 ± 98/4 بود که کمترین درصد به جزائرلانگرها نس (59/5%) و بیشترین به و احدهای ترشحی برون ریز (07 /64 %) ا ختصاص داشت. قطر جزایرلانگرهانس در بلوغ جسمی81/1 ± 20/46 میکرومتر تعیین گردید. در مقایسه بین گروهی، فراوانی واحدهای ترشحی برون ریز در جنین با نوزاد، بلو غ جنسی و بلوغ جسمیافزایش معنیدار وجود داشت. از طرف دیگر فراوانی مجاری ترشحی جنین با نوزاد، بلوغ جنسی و بلوغ جسمی و فراوانی عروق خونی جنین با نوزاد کاهش معنیدار دارد. در فراوانی جزائر لانگرهانس جنین و نوزاد با بلوغ جنسی و بلوغ جسمیکاهش معنیدار مشاهده شد (05/0> p). در مقایسه بین گروهی قطر جزایر بین جنین با نوزاد و بلوغ جنسی افزایش معنی دار و بین نوزاد و بلوغ جنسی با بلوغ جسمیکاهش معنیدار وجود داشت(05/0 > p) و در سایر موارد اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بهطور کلی بررسی ساختارهای پارانشیم و استروما و تغییرات اندازه قطر ساختارها در بین قطعات مختلف غده پانکراس درهر گروه سنی اختلاف معنی داری را نشان نمیدهد. این پارامترها در مقایسه بین گروه های مختلف مورد بررسی غالبا اختلاف معنی داری را نشان میدهد و این اختلاف بین جنین با سایر گروه های سنی بارزتر است. بنابراین نتیجهگیری می شود که تغییرات ساختارهای پارانشیمی و استرومای غده پانکراس از قبل از تولد آغاز شده و در طول تکامل بعد از تولد بهصورت نسبی ادامه می یابد.
    کلید واژگان: گوسفند, پانکراس, هیستومورفومتریک, تکامل}
  • سیدهادی منصوری، صغرا غلامی، قربان موسوی اوریمی
    در این بررسی، غده پانکراس در گوسفندان ماده نژاد مهربان در چهار گروه سنی مختلف شامل: جنین (5/2 تا 3 ماهه)، نوزاد (یک هفته بعد از تولد)، بلوغ جنسی (6 تا 7 ماهه) و بلوغ جسمی (بالای3 سال سن) از لحاظ هیستومورفومتریک مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج به دست آمده در مورد فراوانی و درصد ساختارهای تشکیل دهنده پارانشیم و استروما شامل واحدهای ترشحی برون ریز، مجاری ترشحی، عروق خونی، جزایر لانگرهانس و بافت همبند استروما نشان داد که کمترین و بیشترین درصد ساختارها در کل غده پانکراس به ترتیب در جنین به عروق خونی و بافت همبند استروما، نوزاد عروق خونی و واحدهای ترشحی برون ریز و بلوغ جنسی و جسمی به جزایر لانگرهانس و واحدهای ترشحی برون ریز اختصاص داشت. ترتیب تغییرات قطر جزایر لانگرهانس در کل غده پانکراس بین گروه های مختلف از کمتر به بیشتر شامل جنین، بلوغ جسمی، بلوغ جنسی و نوزاد بود. در مقایسه بین گروهی، در فراوانی واحدهای ترشحی برون ریز در جنین با نوزاد، بلوغ جنسی و بلوغ جسمی افزایش معنی دار وجود داشت (P<0.05). از طرف دیگر فراوانی مجاری ترشحی جنین با نوزاد، بلوغ جنسی و بلوغ جسمی و فراوانی عروق خونی جنین با نوزاد کاهش معنی دار دارد (P<0.05). در فراوانی جزایر لانگرهانس جنین و نوزاد با بلوغ جنسی و بلوغ جسمی کاهش معنی دار مشاهده شد. در مقایسه بین گروهی قطر جزایر بین جنین با نوزاد و بلوغ جنسی افزایش معنی دار و بین نوزاد و بلوغ جنسی با بلوغ جسمی کاهش معنی دار وجود داشت و در سایر موارد اختلاف معنی داری مشاهده نشد. به طور کلی بررسی ساختارهای استروما و پارانشیم و تغییرات اندازه قطر جزایر در بین قسمت های مختلف غده پانکراس در هر گروه سنی اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد. این پارامترها در مقایسه بین سنین مختلف مورد بررسی غالبا اختلاف معنی داری را نشان می دهند و این اختلاف بین جنین با سایر گروه های سنی بارزتر است. بنابراین نتیجه گیری می شود که تغییرات ساختارهای استروما و پارانشیم غده پانکراس از قبل از تولد آغاز شده و در طول تکامل بعد از تولد به صورت نسبی ادامه می یابد.
    کلید واژگان: هیستومورفومتری, پانکراس, گوسفند, مهربان}
    Mansouri, S. H., Gholamis., Mousavi Orimi, Gh
    In the present study, pancreas glands in Mehraban breed of female sheep were histomorphometrically studied in four different age groups included: fetus, newborn, sexually mature and old ages. The results of histomorphometrical analysis with regard to frequency and percentage of parenchymal and stromal structures such as, exocrine secretory units, secretory ducts, blood vessels, islets of Langerhans and stromal connective tissue showed that minimum and maximum percentages of structures within the whole gland belonged in fetal stage, to blood vessels and stromal connective tissue; newborn stage, to blood vessels and exocrine secretory units; in sexually mature, to islets of Langerhans and exocrine secretory units and in old stage, also to islets of Langerhans and exocrine secretory units, respectively. The diameter changes of islets of Langerhans in different age groups from minimum to maximum were included: fetus, old, sexually mature and newborn stages. In comparison between different age groups, the frequency of exocrine secretory units showed a significant increase from fetal stage to newborn, sexually mature and old stages (P<0.05). On the other hand, there was a significant decrease in frequency of secretory ducts from fetal stage to newborn, sexually mature and old stages and there was also a significant decrease in frequency of blood vessels from fetal to newborn stage (P<0.05). Significant decrease was also observed in frequency of islets of Langerhans from fetal and newborn stages to sexually mature and old stages. In comparison between groups, there was a significant increase in diameter of islets of Langerhans from fetal to newborn and sexually mature stages and decrease from newborn to sexually mature and old stages. Our study revealed that, there was no significant difference in parenchymal and stromal structures and diameter of islets of Langerhans between different parts of the gland in each age group. However, the above mentioned parameters often showed significant differences between different age groups. These differences were more prominent between fetal stage compared to the other age groups. Therefore, it can be concluded that structural changes of parenchyma and stroma of pancreas gland begin from pre-natal period and will proportionally continue during the period of post-natal development.
    Keywords: Histomorphometry, Pancreas, Sheep, Mehraban}
  • سیدهادی منصوری، سید رضاقاضی، جعفر آی
    جهت بررسی روند رشد تکاملی پریکاریون و هسته سلول های عصبی نخاع شوکی در سگ نر، 15 قلاده سگ نر بومی در 5 گروه سنی شامل جنین 42 روزه، جنین 52 روزه، نوزاد، شش ماهه و بالغ مورد بررسی قرار گرفت. پس از تهیه حیوانات، نخاع شوکی بیرون آورده شد و پس از تعیین سگمنت های نخاعی، سگمنت ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد مطالعه هیستومورفولوژی و هیستومورفومتریک قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از آنالیز آماری با استفاده از برنامه SPSS بدین شرح می باشد. بر اساس نتایج بیشترین قطر پریکاریون و هسته سلول های عصبی در تمام گروه های سنی مربوط به سگمنت نخاعی هشتم گردنی می باشد و کمترین قطر هسته درگروه های سنی مورد مطالعه به ترتیب شامل، جنین 42 روزه سگمنت نخاعی اول دمی، در جنین 52 روزه سگمنت نخاعی هفتم سینه ای، در نوزاد سگمنت نخاعی اول دمی، حیوان شش ماهه و بالغ سگمنت نخاعی چهارم سینه ای و کمترین قطر پریکاریون در گروه های سنی مختلف مربوط به سگمنت نخاعی اول دمی می باشد، به جز در جنین 42 روزه که کمترین قطر پریکاریون به سگمنت نخاعی چهارم سینه ای مربوط است.
    کلید واژگان: سگ, سلول های عصبی, مورفولوژی, مورفومتری}
    Mansouri, S. H., Ghazi, S. R., Ai, J
    To study the growth process of perikaryon and nucleus of spinal neurons, 15 domestic male dogs in 5 age groups including 42-day-old fetus, 52-day-old fetus, newborn, 6-month-old and adult dogs were studied. After preparation of animals, the spinal cord was dissected and then the spinal segments were studied by light and electron microscopy. The results of the present study showed that the maximum diameter of perikaryon and nucleus in all age groups belonged to the eighth cervical segment and the minimum diameter of nucleus belonged to the first coccygeal segment in 42-day-old fetus, the seventh thoracic segment in 52-day-old fetus, first coccygeal segment in newborn and the fourth thoracic segment in 6-month-old and adult animals, respectively. The minimum diameter of perikaryon in all age groups belonged to the first coccygeal segment except in 42-day-old fetus, which was related to the fourth thoracic segment.
    Keywords: Dog, Neuron, Morphology, Morphometry}
  • سید هادی منصوری، مینا تجلی، بهزاد مبینی
    در این تحقیق ساختارهای مختلف چهار چوب و پارانشیم پانکراس در گوسفندان نر نژاد مهربان مورد بررسی مورفومتریک قرار گرفت. حیوانات به چهار گروه سنی جنین، نوزاد، بالغ جنسی و بالغ جسمی تقسیم شدند که در هر گروه سه حیوان و مجموعا دوازده حیوان مورد استفاده قرار گرفت. مطالعات مورفومتریک شامل تعیین تراکم حجمی ساختارهای مختلف غده و نیز تعیین درصد انواع سلول های درون ریز جزایر لانگرهانس و مقایسه آنها در گروه های سنی مختلف بود که با استفاده از برنامه کامپیتری SPSS و بکارگیری آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و دانکن مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تراکم حجمی بافت درون ریز و بافت همبند غده از جنین به نوزاد و از نوزاد به بالغ و تراکم حجمی عروق خونی بین نوزاد و بالغ جسمی دارای اختلافات معنی دار هستند. از طرفی به استثنای نوزاد که در این سن تراکم حجمی مجاری غده در لوب راست با لوب چپ و بدنه غده دارای اختلاف معنی دار است در هیچ یک از گروه های سنی دیگر اختلافی مشاهده نشد. میانگین سلول های بتا در گوسفندان بالغ جسمی با سایر گروه های سنی اختلاف قابل توجهی داشت که نشان دهنده افزایش تعداد این سلول ها در گوسفندان مسن است. درصد سلول های مختلف جزایر پانکراس در گروه های سنی متغیر بود ولی بیشترین سلول های تشکیل دهنده جزایر، سلول های بتا سپس آلفا و سلول های دلتا کمترین سلول های موجود در جزایر بودند. بیشترین درصد سلول های بتا، آلفا و دلتا به ترتیب در نوزاد، بالغ جنسی و جنین و کمترین درصد آنها به ترتیب در جنین، نوزاد و نوزاد مشاهده شد.
    کلید واژگان: هیستومورفومتریک, پانکراس, گوسفند, مهربان}
    Mansouri, S. H., Tadjallim., Mobini, B
    In the present study, different structures of the stroma and parenchyma of pancreas in Mehraban breed of male sheep were histomorphometrically studied. Animals were collected from different age groups including fetus, neonate, young and old adults. In each group, 3 animals and total of 12 animals were used. Histomorphometric studies consisted of the determination of volume density of stromal and parenchymal structures and the percentages of islet cells in different age groups. The results indicated that volume density of endocrine portion and connective tissue elements of pancreas between fetus and neonate and also between neonate and adult were significantly different. There was an apparent significant difference in volume density of blood vesseles between neonate and old adult. A significant difference was also seen in volume density of ducts in the right lobe of neonate pancreas compared to the left lobe and body of pancreas, but no significant differences were seen in the other age groups. There was a significant difference in the mean number of beta cells in old adult compared to others, which indicated that this endocrine cell increased at this age. The percentages of endocrine cells varied in different age groups, but the predominant cell type of islets was beta and then alpha cells. There was low number of delta cells. The highest percentages of beta, alpha and delta cells were found in neonate, young adult and fetus, respectively. The lowest percentages of these cells were observed in fetus, neonate and neonate, respectively.
    Keywords: Histomorphometric, Pancreas, Sheep, Mehraban}
  • تغییرات قطر پریکاریون و هسته نورون های حرکتی و تعداد سلول های گلیال موجود در نخاع در زمان قبل و بعد از تولد گربه نر
    ملیحه الزمان منصفی، سید هادی منصوری، سید رضا قاضی
    در این مطالعه تغییرات کمی قطرپریکاریون و هسته نورونهای حرکتی شاخ شکمی و سلولهای گلیال موجود در ماده خاکستری نخاع 2 گروه جنینی شامل جنینهای 37 روزه (Mid stage) و جنینهای 52 روزه (Late stage) و3 گروه سنی بعد از تولد شامل نوزاد یک روزه،6 ماهه (بلوغ جنسی) و بالای یکسال (بلوغ جسمی) مورد اندازه گیری قرار گرفتند.در هر گروه سنی 3 حیوان در نظر گرفته شد. از ده قطعه نخاع شوکی(C1, C4, C8, T4, T7, T13, L4, L7, S2, CO1) در هر 5 گروه سنی مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه شد. با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مقاطع بافتی، قطر نورونهای حرکتی لامینای 9 (براساس تقسیم بندی Rexed)، و هسته آنها اندازه گیری و تغییرات کمی تعداد سلولهای موجود در شاخ پشتی، شاخ شکمی و کل ماده خاکستری نخاع شمارش گردید. نتایج نشان داد قطر پریکاریون و هسته نورونهای حرکتی و تعداد سلولهای گلیال از جنین 37 روزه تا گروه سنی 6 ماهه افزایش ولی از گروه سنی 6 ماهه تا بالای یکسال کاهش می یابد.
    کلید واژگان: پریکاریون, هسته, نورون حرکتی, سلول گلیال, نخاع شوکی, گربه}
  • سید رضا قاضی، سید هادی منصوری، ملیحه الزمان منصفی
    هدف
    مطالعه موقعیت تشریحی نقطه اختتام نخاع شوکی گربه های نر.
    حیوانات: پانزده گربه نر در 2 گروه جنینی شامل جنینهای 37 روزه اواسط دوره جنسی و جنینهای 52 روزه اواخر دوره جنینی و 3 گروه سنی بعد از تولد شامل نوزاد یکروزه، 6 ماهه (بلوغ جنسی) بالای 1 سال (بلوغ جسمی) و در هر گروه سنی 3 حیوان بررسی گردید.
    روش
    پایداری نخاع شوکی به وسیله تزریق و غوطه ورسازی در فرمالین، لامینکتومی ستون مهره ای و تعیین نقطه اختتام نخاع و یا مخروط نخاعی بر روی مهره مربوطه توسط سوزن.
    نتایج
    محل اختتام نخاع جنین 37 روزه در یک سوم پیشین مهره اول دمی، در جنین 52 روزه در یک سوم مهره سوم خارجی، در نوزاد در یک سوم پسین مهره دوم خاجی، در گروه سنی 6 ماهه در یک سوم میانی مهره دوم خاجی و در گروه سنی بالای یکسال در یک سوم پیشین مهره دوم خاجی می باشد.
    نتیجه گیری
    با افزایش سن محل اختتام نخاع نیز قدامی تر شده که حکایت از رشد سریعتر ستون مهره ای نسبت به نخاع شوکی دارد.
    کلید واژگان: نخاع شوکی, مخروط نخاعی, گربه}
  • سید هادی منصوری، سید رضا قاضی، ملیحه الزمان منصفی
    مقدمه
    ارتباط و سازگاری با جهان پیرامون و درک محرک ها و فرستادن پاسخ های مناسب به آنها، نیاز به سلول های عصبی را آشکار می سازد. آگاهی از زمان بندی تکامل این سلول ها، تا اندازه ای راهگشای معماهای فراوان زندگی است.
    روش کار
    در این پژوهش، اجسام نیسل موجود در یاخته های عصبی حرکتی نخاع گربه های نر د ردو گروه جنینی، در بردارنده ی جنین های 37 روزه (Mid-stage) و جنین های 52 روزه (Late-stage) و سه گروه سنی پس از تولد، در برگیرنده ی نوزاد یک روزه، شش ماهه (بلوغ جنسی) و بالای یک سال (بلوغ جسمی) بررسی شد. در هر گروه سنی، سه حیوان بررسی گردید واز ده سگمان نخاع شوکی (CO1، S2، L7، L4، T13، T7، T4، C8، C4 و C1) در هر پنج گروه سنی مقاطع بافتی به ضخامت پنج میکرومتر فراهم شد و با بهره جویی از رنگ آمیزی تیونین، مقاطع اجسام نیسل موجود، در پریکاریون لامینای نهم بر پایه ی دسته بندی (Rexed) با بهره جویی از میکروسکوپ نوری مشاهده گردید. در بررسی میکروسکوپ الکترونی، گرید (grid) مربوط به یاخته های عصبی حرکتی چهار بخش S2، L7، T4 و C8 فراهم گردید و تغییرات سیتوپلاسمی پریکاریون و هسته ی این یاخته های عصبی بررسی گردید. سپس یافته های این دو روش با هم مقایسه شد.
    یافته ها
    یافته ها بیانگر افزایش اجسام نیسل در سیتوپلاسم یاخته های عصبی حرکتی گربه از دوران جنینی به سمت دوران بلوغ است. همچنین، ریخت شناسی (مورفولوژی) شبکه ی اندوپلاسمیک خشن از حالت نامنظم، گرد و بزرگ به صورت تیغه های باریک موازی با هم تغییر می کند. شمار و حالت کریستاهای میتوکندری ها، نیز به تغییراتی دچار می شود. در گروه سنی بالای یک سال، علایم پیری به صورت پدیداری گرانول های لیپوفوشین و دژنره شدن آکسون ها مشاهده می گردد.
    نتیجه
    با توجه به بررسی حاضر می توان نتیجه گرفت که همراه با رشد جثه و افزایش سن، یاخته های عصبی نیز بزرگ تر شده و به تراکم اجسام نیسل نیز افزوده می شود و توانایی ها وارتباطات حیوان با محیط پیرامون آن افزایش می یابد.
    کلید واژگان: پریکاریون, اجسام نیسل, نخاع, گربه}
  • خالص سازی آنتی بادی تولید شده بر علیه پروتئین های غنی از اسید آمینه پرولین(PRPs) و تعیین محل ساخت سلولی PRPS در غده بناگوش موش صحرایی
    مهدی صائب، سید هادی منصوری، محمد مهدی قهرمانی سنو
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال