به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سیما سیف آبادی

  • سیما سیف آبادی، لاله رفیعی، هاجر ناجی اصفهانی، شقایق حق جوی جوانمرد *
    مقدمه

    سلول های پیش ساز اندوتلیال، نقش مهمی در رشد و آنژیوژنز تومور ایفا می کنند. انار با نام علمی Punica granatum، متعلق به خانواده ی Punicaceae، در انواع سرطان ها خاصیت مهار کنندگی نشان داده است. در این مطالعه، اثر عصار ه ی هیدروالکلی پوست انار بر تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال در مدل موش مبتلا به سرطان ملانوما و همچنین مکانیسم اثر آن مورد بررسی قرار گرفت.

    روش ها

    عصاره ی هیدروالکلی پوست انار سیاه با استفاده از حلال اتانول 70 درصد حاوی 1 درصد اسید استیک تهیه گردید. در روز صفر مطالعه، 106 × 1 سلول ملانومای 10F16B به هر یک از 88 موش 6BL57C نر با وزن 25 گرم به صورت زیر جلدی تزریق شد. در روز هفتم مطالعه، موش ها به طور تصادفی به 11 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد در نظر گرفته شد و آب مقطر دریافت نمود. گروه های دوم تا پنجم، از روز 7 مطالعه به ترتیب دوزهای 50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره ی استاندارد را از طریق گاواژ دریافت نمودند. گروه ششم، عصاره را به همراه آنتاگونیست PPAR-γ (Peroxisome proliferator-activated receptor-gamma) (5 میلی گرم بر کیلوگرم) داخل صفاقی دریافت نمود. گروه هفتم، عصاره را به همراه آنتاگونیست PPAR-α (Peroxisome proliferator-activated receptor-alpha) داخل صفاقی دریافت نمود (10 میلی گرم بر کیلوگرم). گروه هشتم و نهم نیز فنوفیبرات (100 میلی گرم بر کیلوگرم) و روزیگلیتازون (100 میلی گرم بر کیلوگرم) را به ترتیب به عنوان آگونیست های PPAR-α و PPAR-γ از طریق گاواژ دریافت نمودند. گروه دهم و یازدهم نیز آنتاگونیست های PPAR را به تنهایی دریافت کردند. در روز 16 مطالعه، موش ها کشته شدند و خون از قلب آن ها برای شمارش تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال به روش فلوسایتومتری گرفته شد. در فلوسایتومتری سلول های +2VEGFR/+34CD شمارش شدند. مقادیر 050/0 > P از لحاظ آماری معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    عصاره ی پوست انار به صورت وابسته به دوز، منجر به کاهش تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال شد (050/0 > P). تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال در گروه های دریافت کننده ی فنوفیبرات و روزیگلیتازون کمتر از گروه دریافت کننده ی بالاترین دوز انار بود (050/0 > P). همچنین تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال در گروه هایی که آنتاگونیست PPAR به همراه عصاره دریافت کردند، بیشتر از گروه دریافت کننده ی عصاره به تنهایی بود (010/0 > P).

    نتیجه گیری

    عصاره ی پوست انار در کاهش تعداد سلول های پیش ساز اندوتلیال موثر است و بخشی از این اثر، از طریق فعال نمودن مسیر PPAR صورت می گیرد.

    کلید واژگان: ملانوما, عصاره ی پوست انار, سلول پیش ساز اندوتلیال, PPAR
    Sima Seifabadi, Laleh Rafiee, Hajar Naji, Esfahani, Shaghayegh Haghjooy, Javanmard
    Background

    Endothelial progenitor cells (EPCs) play an important role in tumor growth and angiogenesis. Punica granatum، from Punicaceae family، has demonstrated anticancer effects in different types of cancers. This study aimed to determine the effect of hydroalcoholic extract of pomegranate peel on the number of EPCs in mouse model of melanoma and also to determine its mechanism of action.

    Methods

    The hydroalcoholic extract of black pomegranate pericarp was prepared using 70% ethanol containing 1% acetic acid. 1 × 106 B16F10 melanoma cells were injected to each of 88 C57BL6 male mice weighing 25 g on the day 0، subcutaneously (s. c). On 7th day، mice were randomly divided into 11 groups of 8 animals. The first group (control) received distilled water. Groups second to fifth from the seventh day of the study received 50، 100، 200 and 400 mg/kg of standardized polyphenon E (PPE) via gavage. The sixth group received PPE and peroxisome proliferator-activated receptor gamma (PPAR-γ) antagonist (5 mg/kg/day) intraperitoneally. The seventh group received PPE and PPAR-α antagonist (10 mg/kg/day) intraperitoneally. Eighth and ninth groups received fenofibrate (100 mg/kg) and rosiglitazone (100 mg/kg) as agonists of PPAR-α and PPAR-γ، respectively، via gavage. Tenth and eleventh groups received PPAR antagonists، merely. On 16th day، mice were euthanized and were bled through heart puncture for EPC enumeration via flow cytometry. In flow cytometry، CD34+/VEGFR2+ cells were enumerated.

    Findings

    PPE dose-dependently decreased the number of EPCs (P < 0. 05). Number of EPCs in the groups which received fenofibrate and rosiglitazone was less than the group that received the highest dose of PPE (P < 0. 05). Moreover، EPCs in the groups which received both PPAR antagonists and PPE، was more than the group which received PPE (P < 0. 01).

    Conclusion

    In conclusion، we demonstrated that PPE is effective in reducing the number of EPCs and part of this effect is through modulation of PPAR pathway.

    Keywords: Melanoma, Pomegranate pericarp extract, Endothelial progenitor cell, Peroxisome proliferator, activated receptor (PPAR)
  • سیما سیف آبادی، شقایق حق جوی جوانمرد *
    مقدمه

    آنژیوژنز فرایند تشکیل عروق خونی جدید از عروق قبلی می باشد و در رشد و متاستاز تومور نقش حیاتی دارد. این مطالعه، با هدف بررسی اثر آنتی آنژیوژنیک عصاره ی هیدروالکلی انار پوست سیاه در مدل حیوانی ملانوما انجام شد.

    روش ها

    عصاره ی هیدروالکلی پوست انار سیاه با استفاده از حلال اتانول 70 درصد حاوی 1 درصد اسید استیک تهیه گردید. 106 × 1 سلول ملانوما به همه ی موش ها در روز صفر مطالعه به صورت زیر جلدی تزریق شد. در روز هفتم مطالعه، موش ها به 9 گروه 8 تایی تقسیم شدند. گروه شاهد آب مقطر دریافت نمود. گروه های دوم تا پنجم به ترتیب دوزهای 50، 100، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره ی استاندارد را دریافت نمودند. گروه ششم عصاره را به همراه آنتاگونیست PPAR-γ (Peroxisome proliferator-activated receptor gamma) (mg/kg 5) دریافت نمود. گروه هفتم عصاره را به همراه آنتاگونیست PPAR-α (mg/kg 10) دریافت نمود. گروه هشتم و نهم نیز فنوفیبرات (mg/kg 100) و روزیگلیتازون (mg/kg 100) را به عنوان آگونیست های PPAR دریافت نمودند. در این مطالعه، اثر آنتی آنژیوژنیک عصاره ی هیدروالکلی پوست انار سیاه در مدل موش ملانوما بررسی شد. در روز 16 مطالعه، موش ها کشته شدند و نمونه ی تومور آن ها وزن گردید و به وسیله ی رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی 31 CD آنالیز شد.

    یافته ها

    عصاره ی پوست انار به صورت وابسته به دوز منجر به کاهش میزان آنژیوژنز و وزن تومور شد (050/0 > P). همچنین میزان آنژیوژنز و وزن تومور در گروه هایی که آنتاگونیست PPAR به همراه عصاره دریافت کردند، بیشتر از گروه دریافت کننده ی عصاره به تنهایی بود (001/0 > P). میزان آنژیوژنز و وزن تومور در گروه های دریافت کننده ی فنوفیبرات و روزیگلیتازون کمتر از گروه دریافت کننده ی بالاترین دوز انار بود (050/0 > P).

    نتیجه گیری

    عصاره ی پوست انار در درمان سرطان ملانوما نقش به سزایی دارد و اثر ضد آنژیوژنز عصاره ی پوست انار از طریق فعال نمودن مسیر PPAR-α و PPAR-γ صورت می گیرد.

    کلید واژگان: ملانوما, عصاره ی پوست انار, آنژیوژنز
    Sima Seifabadi, Shaghayegh Haghjooy-Javanmard
    Background

    Angiogenesis is the process of formation of new capillaries from the preexisting vessels and plays an important role in the growth and metastasis of tumor. In this study، we aimed to investigate the antiangiogenic effect of hydroalcoholic extract of black pomegranate pericarp extract (PPE) in the animal model of melanoma.

    Methods

    The hydroalcoholic extract of black pomegranate pericarp was prepared using 70% ethanol containing 1% acetic acid. 1 × 106 B16F10 melanoma cells were injected to all mice on the day 0، subcutaneously (s. c). On 7th day، mice were divided into 9 groups of 8 animals. The first group received distilled water. Groups second to fifth received 50، 100، 200 and 400 mg/kg of black pomegranate pericarp extract. The sixth group received the extract and peroxisome proliferator-activated receptor gamma (PPAR-γ) antagonist (5 mg/kg/day). The seventh group received the extract and PPAR-α antagonist (10 mg/kg/day). Eighth and ninth groups received fenofibrate (100 mg/kg) and rosiglitazone (100 mg/kg) as agonists of PPAR-α and PPAR-γ، respectively. On 16th day، mice were euthanized and their tumor samples were weighed and then analyzed via immunohistochemistry staining for CD31.

    Findings

    The black pomegranate pericarp extract dose dependently decreased tumor weight and angiogenic marker (P < 0. 05). Moreover، tumor weight and angiogenic marker in the groups which received both peroxisome proliferator-activated receptor antagonists and black pomegranate pericarp extract، was more than the group which received the extract (P < 0. 001). Level of angiogenesis and tumor weight in the groups which received fenofibrate and rosiglitazone was less than the group that received the highest dose of pomegranate pericarp extract (P < 0. 05).

    Conclusion

    Taken together، our observations suggest that black pomegranate pericarp extract may have potential implication in melanoma cancer treatment، and show that antiangiogenic effect of this extract may be mediated through modulation of peroxisome proliferator-activated receptor activation pathways.

    Keywords: Melanoma, Pomegranate pericarp extract, Angiogenesis, Peroxisome proliferator, activated receptor gamma (PPAR)
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال