شهین شرافت خواه آذری
-
با توجه به آثار نامطلوب بسته بندی های بر پایه پلیمرهای نفتی، امروزه مواد بسته بندی زیست تخریب پذیر (بیوپلیمرها) بیشتر مورد توجه مطالعات و صنایع مرتبط قرار گرفته است. البته در مقایسه با بسته بندی های رایج، این نوع از بسته بندی های جدید دارای نقاط ضعفی هستند که البته تا حدی با استفاده از روش تهیه کامپوزیت و بویژه استفاده از فناوری نانو تاحدی مرتفع شده است. از جمله رویکرد های جدید در این زمینه، گنجاندن نانوذرات فلزات و اکسید آن ها جهت بهبود خصوصیات فیلم های بسته بندی مورد استفاده می باشد. از اینرو، در مطالعه حاضر، تاثیر افزودن نانو ذرات اکسیدروی (0، 5/2 و 5 %) و بتاگلوکان (0، 10 و 20%) بر ویژگی های شیمیایی و میکروبی فیلم زیست تخریب پذیر ژلاتین در طی نگهداری فیله مرغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تمامی فیلم ها نسبت به نمونه شاهد، افزایش بازدارندگی هم نسبت به جذب رطوبت و هم نسبت به نفوذپذیری به بخار آب داشته است که این امر نویدبخش قابلیت بهبود فیلم های زیست تخریب پذیر با استفاده از بتاگلوکان و نانوذرات اکسید روی می باشد. همچنین، با توجه به نتایج آزمون های انجام شده می توان گفت که فیلم های حاوی نانوذرات اکسیدروی خاصیت ضدمیکروبی داشته بطوریکه فیلم حاوی بالاترین سطح نانوذرات (5%)، بیشترین خاصیت ضدمیکروبی را نسبت به سایر نمونه ها در برابر هر چهار گونه میکروارگانیسم شاخص مورد مطالعه نشان داد از اینرو با توجه به نتایج به دست آمده از آزمایش های انجام شده، فیلم نانوبیوکامپوزیت با 5 % درصد نانو اکسیدروی و 20 % بتاگلوکان، به عنوان مناسب ترین فیلم، جهت بسته بندی فیله مرغ معرفی می گردد.
کلید واژگان: فیلم نانوبیوکامپوزیت, ژلاتین, نانواکسید روی, بتاگلوکان, فیله مرغOwning to drawbacks of synthetic polymers, biodegradable packaging materials (biopolymers) have received more attention both in studies and industrial applications. However, compared to conventional packaging, the biodegradable materials have some limitation must be eliminated either by using composite preparation method or introduction of nanotechnology. Inclusion of metal nanoparticles and their oxides are of the new approaches to improve the properties of packaging films. Therefore, the present study attempted to investigate the effect of ZnO (0, 2.5 and 5%) and β-glucan (0, 10 and 20%) incorporation on chemical and microbial properties of gelatin based biodegradable film over storage of chicken fillet. Results showed that incorporation the both of ZnO and β-glucan have significantly (p<0.01) improved the barrier properties against both of moisture absorption and water vapor permeability and the best properties obtained with film containing 5% of ZnO and 20% β-glucan. In addition, based on microbial tests result, it was obvious that the ZnO loaded films have antimicrobial properties and the highest inhibition activity obtained with 5% of ZnO against the all of studied pathogenic bacteria. Accordingly, the film containing 5% ZnO and 20% β-glucan is introduced as the most effective film for packaging of chicken fillets.
Keywords: Nanobiocomposite film, Gelatin, Zinc-oxide, β-glucan, Chicken fillet -
فرآیند خشک کردن اسمزی، استفاده از محلول هیپرتونیک (اسمزی) جهت کاهش آب در محصول می باشد. در این پژوهش بهینه سازی خشک کردن توت فرنگی بر مبنای ویژگی های شیمیایی وحسی مورد مطالعه قرار گرفت. برای انتخاب بهترین تیمار اسمزی جهت تولید برگه های توت فرنگی خشک شده از میزان آب خارج شده و مواد جامد جذب شده در طی 5 ساعت و در زمان های 1، 2، 3، 4 و 5 ساعت توسط محلول های اسمزی مختلف در دو دمای متفاوت استفاده شد. تیمارهای مورد استفاده شامل محلول های اسمزی مختلف و غلظت های مختلف کلرید کلسیم (75/0 و 5/1%) و دماهای 35 و 45 درجه سانتیگراد بود. نتایج نشان داد که در بین 8 تیمار مختلف، تیمار 8 (محلول اسمزی حاوی 50% فروکتوز به همراه 20% ساکارز، کلرید کلسیم 5/1%، دمای 45 درجه سانتیگراد و زمان 5 ساعت) به نحو بهتری توانست باعث خشک کردن اسمزی توت فرنگی ها شود و به عنوان بهترین تیمار شناخته شد. در نمونه های توت فرنگی خشک شده به روش اسمزی و کنترل به ترتیب میزان رطوبت (28 و 88%)، pH (55/3 و 15/3)، اسیدیته (043/0 و 053/0%)، بریکس (24 و 6%)، قند کل (5/14 و 5/4%)، ویتامین C(mg/100 g9 و 5/25) و آنتوسیانین (mg/kg5/75 و 75/102) بودند. همچنین ویژگی های حسی توت فرنگی های خشک شده اسمزی دارای ظاهر، رنگ، سفتی و عطر و طعم بهتری نسبت به نمونه کنترل بودند.کلید واژگان: خشک کردن اسمزی, توت فرنگی, ویژگی های شیمیایی و حسی, ویتامین C, آنتوسیانینOsmotic drying process is using of hypertonic solution (osmotic) for the disposal of water in the product. In this study, optimizing in the drying of strawberry was investigated based on chemical and sensory properties. Water loss (%WL) and solid gain (%SG) were used to choose of the best treatment to produce of dried strawberries during 5 hours and at 1, 2, 3, 4 and 5 hours by different osmotic solutions at two different temperatures. The used treatments were including of different osmotic solutions and different content of calcium chloride (%0.75 and %1.5) at 35°C and 45°C. The results showed that the best treatment among the eight different treatments was the treatment 8 (osmotic solution containing 50% fructose and 20% sucrose, 1/5% calcium chloride and treatment time of 5 hours at 45°C) which made to the better drying of strawberries in compared with the other treatments. Moisture content (%28 and %88), pH (3.55 and 3.15), acidity (% 0.043 and % 0.053), Brix (%24and %6), total sugar (%14.5 and %4.5), vitamin C (9 and 25.5mg/100 g) and Anthocyanin (75.5 and 102.75 mg/kg) were in the strawberry samples dried by osmotic method and the control, respectively. Moreover, sensory properties of osmotic dried strawberries including, appearance, color, firmness and flavor were better in comparison to control sample.Keywords: Osmotic Drying, Strawberry, Chemical, sensory properties, Vitamin C, Anthocyanin
-
در این پژوهش تاثیرروش های مختلف خشک کردن بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، حسی و کیفیت تغذیه ای توت فرنگی و عوامل موثر بر افزایش زمان ماندگاری آن مورد مطالعه قرار گرفت. برای تیماربندی روش اسمزی متغیرهای دما (35و45درجه سانتی گراد)، غلظت مخلوط قندی شربت فروکتوز و ساکارز(70 درصد (وزنی- حجمی)(20% فروکتوز+50% ساکارز))، کلریدکلسیم (75/0 و 5/1درصد (وزنی- حجمی))، مدت زمان5 ساعت و با نسبت 1 به 8 میوه به محلول اسمزی استفاده شد. در بین 8 تیمار مختلف اسمزی، بهترین تیمار (محلول اسمزی حاوی 50% فروکتوز به همراه 20% ساکارز، کلرید کلسیم 5/1%، دمای 45 درجه سانتی گراد و زمان 5 ساعت) با توجه به میزان پایین نسبت مواد جامد جذب شده به مقدار آب خارج شده شناخته شد. سپس نمونه بهینه خشک شده اسمزی از لحاظ ویژگی های فیزیکوشیمیایی و ویژگی های حسی با نمونه های توت فرنگی خشک شده با روش های آون هوای داغ (دمای 70 درجه سانتی گراد به مدت 5 ساعت)، مایکروویو(با استفاده از مایکروویو خانگی با فرکانس 2450 مگاهرتز، توان 500 وات و مدت زمان 30 دقیقه) و کنترل مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که پس از خشک کردن توت فرنگی با روش های اسمزی، آون هوای داغ و مایکروویو به ترتیب میزان رطوبت 28، 37 و 18%،pH 57/3، 15/3 و 19/3، اسیدیته 042/0، 045/0 و 044/0%، بریکس 23، 15 و 26، قندکل 15، 4 و 3%، ویتامینC mg/100 g 8، 13 و 19 وآنتوسیانین کل mg/kg 75، 72 و 86 بود. توت فرنگی خشک شده با روش مایکروویو دارای رطوبت و قند کل پائین و بریکس، ویتامینC وآنتوسیانین بالاتری نسبت به نمونه های خشک شده با روش اسمزی وآون هوای داغ بود. از سوی دیگر از لحاظ ویژگی های حسی، نمونه های توت فرنگی خشک شده توسط مایکروویوواسمزی دارای ظاهر، رنگ ،سفتی وعطروطعم بهتری نسبت به نمونه های خشک شده توسط آون هوای داغ و کنترل بودند. در کل، توت فرنگی خشک شده با استفاده از روش مایکروویودارای کمترین میزان رطوبت، میزان ویتامینC وآنتوسیانین بالاتر وهمچنین ویژگی های حسی بهتری نسبت به سایرروش های خشک کردن بود. بنابراین، دراین پژوهش روش مایکروویو برای تولید برگه های توت فرنگی خشک شده در مقایسه با دیگر روش های خشک کردن توصیه می شود.کلید واژگان: آون هوای داغ, توت فرنگی, خشک کردن اسمزی, مایکروویو, ویژگی های فیزیکوشیمیایی و حسیn this study, the effect of different drying methods was investigated on physicochemical characteristics, sensory properties and nutritional quality of strawberry and effective factors on the increasing of its shelf life. For osmotic dehydration treatment, temperature (35 and 45 °C), mixture of fructose and sucrose syrup concentration (70%(W/V) (20% fructose 50% sucrose)), calcium chloride (0.75 and 1.5% (W/V)), during 5 hours with 1 to 8 ratio of fruit to osmotic solution was used. The best treatment among the 8 different treatments was the treatment 8 (osmotic solution containing %50 fructose with %20 sucrose %1.5 calcium chloride and treatment time of 5 hours at 45°C) with respect to the lowest SG/WL which lead to better drying of strawberries in comparison with the other treatments and was known as the best treatment. Then, the best osmotic treatment with respect to physicochemical characteristics, and sensory properties was evaluated and compared to dried strawberry samples by microwave, hot air oven and control sample. The results showed the moisture content (%28, %37 and %18), pH (3.57, 3.15 and 3.19), acidity (% 0.042, %0.045 and % 0.044), Brix (%23, %15 and %26), total sugar (%15, %4 and %3), vitamin C (8, 13 and 19mg/100 g) and Anthocyanin (75, 72 and 86 mg/kg) in the strawberry samples dried by osmotic method, hot air oven and microwave methods, respectively. Dried strawberries using the microwave had lower moisture content, total sugar and a higher brix, vitamin C and anthocyanins than the samples dried with osmotic and hot air oven methods. On the other hand, from the viewpoint of sensory properties, dried strawberry using microwave and osmotic methods had better appearance, color, firmness and flavor in comparison with dried samples by hot air oven and control. Overall, dried strawberries using the microwave method had the lowest amount of moisture, vitamin C and the higher content of anthocyanins and sensory characteristics than the other drying methods. Therefore, in this study for producing of dried strawberries in comparison with the other drying methods, the microwave method was recommended.Keywords: Hot air Oven, Strawberry, Osmotic drying, Microwave, Physicochemical, Sensory properties
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.