به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب شیرین فرخانی

  • شیرین فرخانی، ناصر حاجی زاده ذاکر*
    در این مطالعه ارتباط کاهش اکسیژن محلول دریای عمان با تغییرات در عوامل موثر از جمله: دما و لایه بندی حرارتی آب، تبادلات با بدنه های آبی مجاور، فعالیت های بیولوژیکی، غلظت کلروفیل-آ و تولیدات اولیه بررسی شده است. داده های مورد استفاده در این پژوهش از داده های اندازه گیری موجود در سایت های جهانی نظیر World Ocean Atlas و تصاویر ماهواره ای SeaWiFS و MODIS استخراج گردیدند. مقایسه پروفیل های میانگین سالانه اکسیژن محلول دریای عمان در سال های 1960 و 2010 نشانگر افت غلظت اکسیژن از سطح آب تا عمق حدود 1000 متر در سال 2010 بود. میزان کاهش اکسیژن محلول در لایه مخلوط سطحی mg/l4/0 بوده است. در زیر لایه مخلوط سطحی کاهش اکسیژن تشدید شده و در عمق 100 متر به حداکثر mg/l7/3 رسیده است. در عمق-های بیشتر از 100 متر، میزان اختلاف اکسیژن دو سال کاهش یافته و در عمق 1000 متر به mg/l 1/0 رسیده است. بدلیل وقوع اکسیژن زدایی، ضخامت لایه سطحی با غلظت اکسیژن بیشتر از mg/l 2 از 150 متر در سال 1960 به 80 متر در سال 2010 کاهش یافته است. نتایج مطالعات نشان داد که کاهش اکسیژن محلول در لایه مخلوط سطحی دریای عمان با کاهش انحلال پذیری ناشی از افزایش دما در این لایه همخوانی داشته است. در رابطه با کاهش شدید اکسیژن محلول در لایه زیر لایه مخلوط سطحی، تقویت لایه بندی حرارتی و تشدید ترموکلاین (افزایش C/m° 01/0 در گرادیان حرارتی) مهم ترین عوامل شناخته شدند.
    کلید واژگان: دریای عمان, اکسیژن محلول, اکسیژن زدایی, شرایط کم اکسیژن, تغییرات اقلیم}
    Shirin Farkhani, Nasser Hadjizadeh Zaker *
    In this study, the relationship between dissolved oxygen reduction in the Gulf of Oman and changes in effective factors such as temperature and thermal stratification, exchanges with nearby water bodies, biological activities, chlorophyll-a concentration, and primary production was studied. The data used in this research were extracted from the measurement data available on global sites such as the World Ocean Atlas and SeaWiFS and MODIS satellite images. Comparing the average annual DO profiles in the Gulf of Oman showed a decrease in the upper 1000 m layer in 2010 compared to 1960. The DO reduction in the surface mixed layer was 0.4 mg/l and reached 3.7 mg/l at 100 m depth. At depths more than 100 m, the amount of change decreased and reached 0.1 mg/l at 1000 m. Due to the deoxygenation, the thickness of the surface layer with DO˃2 mg/l decreased from 150 m to 80 m. The results demonstrated that the drop in DO in the surface mixed layer was consistent with the decrease in gas solubility caused by the temperature increment in this layer. Regarding the severe reduction of DO in the layer below the surface mixed layer, it was shown that the strengthening of thermal vertical stratification and intensification of thermocline (0.01°C/m increase in thermal gradient) were the most important factors.
    Keywords: Oman Sea, Dissolved Oxygen, Deoxygenation, Hypoxia, Climate Change}
  • شیرین فرخانی*
    رودخانه ها به عنوان یکی از مهم ترین منابع تامین آب مصرفی، در سراسر جهان از اهمیت خاصی برخوردارند. توسعه روزافزون شهرنشینی، فعالیت های صنعتی و افزایش قابل توجه حجم پساب های شهری موجب آلودگی رودخانه ها گشته و کیفیت آب این منابع حیاتی را در بسیاری از نقاط مورد مخاطره جدی قرار داده است. در این مطالعه با استفاده از مدل عددی QUAL2K به بررسی وضعیت کیفی رودخانه هراز و شناسایی تاثیر پساب های ورودی به رودخانه پرداخته شده است. مطابق نتایج حاصل از مدلسازی کیفی رودخانه در سال 1395، در کیلومتر 48 که سد انحرافی آمل واقع شده است، بواسطه کاهش سرعت جریان و دبی، ضمن افزایش تخلیه آلاینده های مربوط به کارگاه ها و کارخانجات به رودخانه، میزان BOD دچار افزایش ناگهانی می گردد. در فصول بهار و تابستان، حدفاصل سد انحرافی آمل تا مصب رودخانه مقدار غلظت اکسیژن محلول در حالت بحرانی واقع شده است. به لحاظ اسیدیته، آب رودخانه هراز دارای خاصیت قلیایی می باشد. پارامتر هدایت الکتریکی نیز به دلیل ته نشینی تدریجی جامدات محلول و معلق در آب، در طول رودخانه روندی نزولی را طی می کند. غلظت نیترات موجود در آب نیز پس از سد انحرافی دچار جهش افزایشی می گردد، هر چند که در کل مقدار قابل توجهی ندارد.
    کلید واژگان: مدلسازی عددی, کیفیت آب, رودخانه هراز, QUAL2K}
    Shirin Farkhani *
    Rivers are amongst the most important sources of water supply all over the world. Increasing urban development, industrial activities and a significant increase in the volume of urban effluents have polluted rivers and in many places water quality of these vital resources have been seriously endangered. In this study, using the QUAL2K numerical model, the quality status of Haraz River has been investigated and the impact of effluents entering the river has been identified. According to the results of qualitative modeling of the river in 2016, at kilometer 48, where the Amol diversion dam is located, the BOD rate suddenly increases which is due to the reduction of flow velocity and discharge and the increase in the discharge of pollutants to the river related to workshops and factories. In spring and summer the concentration of dissolved oxygen is critical in the reaches from Amol diversion dam to the estuary of the river by the Caspian Sea. In terms of acidity, the water of Haraz River is alkaline. The EC parameter also decreases along the river due to the gradual deposition of soluble and suspended solids into the water. The concentration of nitrate in water also increases after the diversion dam, although it is not significant in total.
    Keywords: Numerical modeling, Water Quality, Haraz River, QUAL2K}
  • شیرین فرخانی*، ناصر حاجی زاده ذاکر

    در این مقاله با استفاده از مدل سازی عددی، اثرات تغییر اقلیم بر درجه حرارت سطح آب در خلیج فارس بررسی شده است. به منظور ارزیابی این اثرات، مدل سازی با استفاده از مدل عددی MIKE 3FM برای دو دوره در سال های (2000-1980) به عنوان اقلیم فعلی و (2080-2100) به عنوان اقلیم آینده، انجام شده و نتایج حاصل از آن ها مورد مقایسه قرار گرفته است. در مدل سازی های انجام شده از داده های سرعت باد، دمای هوا، درصد رطوبت نسبی، بارش و میزان پوشش ابر استفاده شده است. داده های مربوط به دوره کنترل سال های (1980-2000) از مدل ECM و داده های مربوط به دوره آینده (2080-2100) از پروژه CORDEX و برای سناریوی RCP 8.5 استخراج شده اند.  بر اساس نتایج حاصل از مدل سازی، میانگین درجه حرارت سطحی خلیج فارس در سال های 2100-2080 نسبت به میانگین دما در سال های 2000-1980، در تمامی فصل ها افزایش خواهد یافت. فصل های تابستان و بهار به ترتیب با 6/4 و 5/3 درجه سانتی گراد میانگین افزایش دما، بیشترین و کمترین تغییرات نسبت به سایر فصول را خواهند داشت. برای فصل های پاییز و زمستان نیز به طور میانگین 1/4 و 8/3 درجه سانتی گراد افزایش دما پیش بینی شده است. بر اساس نتایج حاصل از مدل سازی، میزان تغییرات درجه حرارت در نواحی کم عمق بیشتر از نواحی عمیق خواهد بود.

    کلید واژگان: تغییر اقلیم, خلیج فارس, درجه حرارت سطحی, کوردکس, مدل مایک}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال