به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب صهبا فکری

  • بهاران رحمانی، صهبا فکری*، حمید احمدیه، کیانا حسن پور
    هدف

    معرفی یک بیمار با تشخیص رتینوپاتی و کوروییدوپاتی ناشی از پرفشاری خون

    معرفی بیمار

    آقایی 31 ساله با شکایت تاری دید هر دو چشم به همراه سردرد شدید از یک ماه قبل مراجعه نمود. در معاینه تورم سر عصب بینایی هر دو چشم به همراه نواحی متعدد جداشدگی اگزوداتیو شبکیه و ضایعات پراکنده زرد رنگ در زیر شبکیه مشهود بود. بیمار طی یک ماه گذشته 3 بار با شک به افزایش ایدیوپاتیک فشار داخل جمجمه، تحت پونکسیون مایع مغزی - نخاعی قرار گرفته بود و در هفته اخیر نیز با شک به یووییت، پالس متیل پردنیزولون دریافت کرده بود. بیمار به دلیل فشارخون بالایی که در بررسی ها کشف شد با تشخیص رتینوپاتی و کوروییدوپاتی ناشی از پرفشاری خون تحت درمان قرار گرفت و علایم چشمی و سردرد وی بهبود یافت.

    نتیجه گیری

    رتینوپاتی و کوروییدوپاتی ناشی از پرفشاری خون از موارد اورژانس می باشد که تظاهرات اولیه آن ممکن است با تشخیص هایی مانند افزایش ایدیوپاتیک فشار داخل جمجمه و التهاب داخل چشمی مشابهت داشته باشد ولی در چنین مواردی با توجه به خطیر بودن بیماری باید همیشه به عنوان اولین و مهم ترین تشخیص افتراقی در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: افزایش ایدیوپاتیک فشار داخل مغزی- جداشدگی اگزوداتیو شبکیه- رتینوپاتی ناشی از پرفشاری خون- کوروییدوپاتی ناشی از پرفشاری خون- یووییت}
    Rahmani B, Fekri S*, Ahmadieh H, Hassanpour K
    Purpose

    To report a case of hypertensive chorioretinopathy.

    Case Repost

    A 31-year-old man was referred with the complaint of blurred vision and severe headache 1 month ago. Bilateral disc swelling and exudative retinal detachment, as well as scattered yellow lesions, were evident below the retina. Multiple lumbar punctures with the suspicion of idiopathic intracranial hypertension (IIH) and methyl prednisolone pulse therapy with the diagnosis of Vogt-Koyanagi-Harada (VKH) disease had been performed for him during the last month. A very high blood pressure (BP) was detected for the patient and his visual acuity and headache improved after urgent and intensive BP control.

    Conclusion

    Hypertensive chorioretinopathy may be misdiagnosed as IIH, ocular inflammation, or other disorders because of the overlap between the presenting signs, but it should be thought of as the first differential diagnosis due to its life-threatening nature.

    Keywords: Exudative Retinal Detachment, Hypertensive Choroidopathy, Hypertensive Retinopathy, Idiopathic Intracranial Hypertension}
  • عباس باقری، محمدحسن ریخته گر*، صهبا فکری، احسان عباس نیا
    هدف

    گزارش یک مورد نادر از گزانتوگرانولوم اربیت مرتبط با بیماری آسم و لنفوم هوچکین همراه با درگیری چشمی با تظاهر یووییت میانی.

    معرفی بیمار

    آقای 51 ساله ای با شکایت تاری دید در هر دو چشم و توده های زیرجلدی اطراف اربیت و پری اکولار دوطرفه به درمانگاه مراجعه نمود. وی با سابقه لنفوم هوچکین در ده سال گذشته تحت شیمی درمانی قرار گرفته بود و سابقه عود لنفوم را ذکر نمی کرد. مشکلات تنفسی با ندول های کوچک پری اکولار 3 سال پس از اتمام شیمی درمانی رخ داده بود. بیوپسی های متعدد جهت بررسی عود لنفوم، منفی گزارش شده بود. درمان آسم برای بیمار با پی گیری دقیق آغاز شده بود. طی سال های گذشته اندازه ندول های زیرجلدی پلک فوقانی و پری اکولار با سرعت آهسته بزرگ شده و منجر به افتادگی پلک (پتوز) مکانیکی شده بود. در ضمن کاهش بینایی به دلیل یووییت میانی و تورم ماکولا ناشی از یووییت اتفاق افتاده بود. توده های پلک فوقانی به طور کامل خارج شدند. تشخیص گزانتوگرانولوم پری اکولار توسط پاتولوژی تایید شد و پس از گذشت شش ماه پی گیری علایمی از عود توده دیده نشد.

    نتیجه گیری

    سابقه بیماری لنفوم هوچکین و شیمی درمانی ممکن است بیمار را در معرض بیماری های التهابی مانند گزانتوگرانولوم پری اکولار با ابتلا به آسم در بزرگسالان و یووییت میانی قرار دهد.

    کلید واژگان: آسم, گزانتوگرانولوما, لنفوم, یووییت}
    Bagheri A, Rikhtehgar MH*, Fekri S, Abbasnia E
    Purpose

    To report a case of periocular xanthogranuloma with adult-onset asthma in Hodgkin Lymphoma association with intermediate uveitis.

    Case Report

    A 51-year-old man presented with the complaint of blurred vision in both eyes and bilateral periocular masses. He had a history of Hodgkin lymphoma treated by chemotherapy 10 years ago with no recurrence. Respiratory problems with small periocular nodules occurred 3 years after completion of chemotherapy. Multiple incisional biopsies were all negative for recurrence of lymphoma. Anti-asthma therapy was started for the patient with close follow-up. During past years, periocular and upper eyelid nodules enlarged very slowly leading to severe mechanical ptosis and bilateral intermediate uveitis and uveitic macular edema emerged. Excisional biopsy was done and the diagnosis of xanthogranuloma was confirmed by pathology exam. No recurrence was seen after 6 months.

    Conclusion

    History of Hodgkin lymphoma and chemotherapy may predispose the patient to future inflammatory disorders like Periocular xanthogranuloma with adult-onset asthma and intermediate uveitis.

    Keywords: Asthma, Lymphoma, Uveitis, Xanthogranuloma}
  • صهبا فکری، سپهر روزدار*، مسعود سهیلیان
    هدف

    تعیین اثر تزریق داخل زجاجیه بواسیزوماب (IVB) (که درمان استاندارد ادم ماکولای دیابتی است)، به همراه تجویز مکمل ویتامین D بر ادم ماکولای دیابتی در بیماران با کمبود ویتامین D.

    روش پژوهش

    هشتادوسه چشم از 83 بیمار مبتلا به دیابت شیرین نوع 2 و ادم ماکولای دیابتی، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به سه گروه با سطح ویتامین D طبیعی و دریافت IVB (گروه شماره 1= 29 نفر)، با کمبود ویتامین D و دریافت IVB (گروه شماره 2= 26 نفر) و با کمبود ویتامین  Dو دریافت IVB به همراه مکمل ویتامین D خوراکی (گروه شماره 3= 28 نفر)، تقسیم شدند. همه گروه ها به صورت پایه، سه تزریق ماهانه IVB دریافت کردند و برای گروه شماره 3، هم زمان مکمل خوراکی ویتامین D تجویز گردید. بیماران 1، 3 و 6  ماه پس از سومین IVB پایه از نظر حدت بینایی اصلاح شده (CDVA) و ضخامت مرکزی ماکولا (CMT) مورد مقایسه قرار گرفتند.

    یافته ها

    میانگین CDVA پایه در گروه های 1، 2 و 3 به ترتیب 16/0±68/0، 14/0±72/0 و 1/0±71/0 لوگمار بود. در ماه های 1، 3 و6 پس از تزریق سه گانه IVB پایه، حدت بینایی در هر سه گروه بهبود یافت ولی میزان افزایش حدت بینایی فقط در ماه 6 میان گروهی که تحت درمان با مکمل قرار گرفته بود (گروه 3) و گروه با سطح ویتامین D طبیعی (گروه1) در مقایسه با گروه بدون درمان (گروه2) اختلاف آماری معنادار داشت (001/0P<). میانگین CMT پایه در گروه 1 کم تر از دو گروه دیگر بود (57±83/466 میکرون در گروه 1، 3/42±46/527 میکرون در گروه 2 و 01/56±61/500 میکرون در گروه 3) و پس از تزریق IVB در هر سه گروه در مدت پی گیری، میزان آن کاهش یافت ولی مشابه حدت بینایی، فقط در ماه 6 این تغییرات بین گروه های 1و3 با گروه 2 اختلاف معنادار پیدا کرد (001/0<P).

    نتیجه گیری

    اصلاح سطح ویتامین D در بیماران مبتلا به  DMEناشی از دیابت نوع 2 و کمبود هم زمان ویتامین D، می تواند نقش موثری در بهبود بیشتر CDVA  و CMT در کنار تزریق IVB داشته باشد.

    کلید واژگان: ادم ماکولای دیابتی, بواسیزوماب, دیابت شیرین, ویتامین D}
    Fekri S, Roozdar S *, Soheilian M
    Purpose

    To determine the effect of intravitreal injection of bevacizumab (IVB), which is the standard treatment for diabetic macular edema, along with vitamin D supplementation, on diabetic macular edema in patients with vitamin D deficiency.

    Methods

    Generally, 83 eyes of 83 patients with diabetes mellitus (DM) type 2 and diabetic macular edema (DME) were studied. The patients were divided into 3 groups: normal vitamin D levels + IVB administration (Group 1, n=29), vitamin D insufficient/deficient + IVB administration (Group 2, n=26), and vitamin D insufficient/deficient + IVB administration+ oral vitamin D supplementation (Group 3, n=28). All groups received 3 monthly IVB injections and group 3 received oral vitamin D supplementation simultaneously. The patients were followed up 1, 3, and 6 months after the third baseline IVB with clinical examination, CDVA, and CMT measurements.

    Results

    The mean baseline CDVA (LogMAR) in groups 1, 2, and 3 was 0.68 ± 0.16, 0.72 ± 0.14, and 0.71 ± 0.1, respectively. In months 1, 3, and 6, after the basic triple IVB injection, visual acuity improved in all groups, but the increase in visual acuity in month 6 was statistically significant in the group treated with vitamin D supplement (group 3) and the group with normal vitamin D levels (group 1) compared to the vitamin D deficiency untreated group (group 2) (P<0.001). Mean CMT decreased in all groups following IVB injections (466.83 ± 57, 527.46 ± 42.3, and 500.61 ± 56.01 microns in groups 1, 2, and 3, respectively), but similar to visual acuity, only in month 6, these changes were significantly different in groups 1 and 3 compared to group 2 (P<0.001).

    Conclusion

    The correction of vitamin D deficiency in DME patients with type 2 diabetes and vitamin D deficiency, in addition to IVB injections, may play a role in improving CDVA and CMT.

    Keywords: Diabetes Mellitus (DM), Diabetic Macular Edema (DME), Bevacizumab, Vitamin D}
  • صهبا فکری*، شهره جعفری
    هدف

    معرفی یک بیمار با نورورتینیت دوطرفه به عنوان اولین تظاهر فیوکروموسیتوما

    معرفی بیمار

    دختر 14 ساله‌ای بدون سابقه بیماری یا مشکل قبلی، با شکایت کاهش پیشرونده بینایی در چشم چپ از حدود دو هفته قبل به این مرکز ارجاع شده بود. بیمار تحت درمان با استرویید خوراکی بود و یک نوبت تریامسینولون ترانس سپتال برای وی تزریق شده بود. در فوندوسکوپی، تورم و پرخونی سر عصب بینایی در هر دو چشم، تنگ‌شدگی شدید شرایین به همراه اتساع وریدها و وجود اگزودا در ناحیه ماکولا با نمای ستاره‌ای در هر دو چشم و با شدت بیشتر در چشم چپ مشهود بود. معاینه اتاقک قدامی نکته مثبتی نداشت. با شک به نورورتینیت دوطرفه در زمینه پرفشاری خون، فشار خون بیمار اندازه‌گیری شد که 120/200 میلی‌متر جیوه بود. در نهایت، تشخیص فیوکروموسیتوما طی بررسی‌های کامل سیستمیک برای بیمار مطرح گردید.

    نتیجه‌گیری

    در برخورد با نورورتینیت دوطرفه، بررسی جامع و کامل بیمار شامل ارزیابی فشار خون توصیه می‌گردد زیرا علایم چشمی ممکن است اولین تظاهر یک اختلال کشنده سیستمیک باشند.

    کلید واژگان: اگزودای ستاره ای ماکولا, فشار خون, فئوکروموسیتوما, نورورتینیت}
    Fekri S*, Jafari Sh
    Purpose

    To report a case of bilateral neuroretinitis as the first sign of underlying pheochromocytoma.

    Case report

    A 14-year-old girl was referred to our clinic with the complaint of progressive visual loss in her left eye 2 weeks ago. She was under systemic steroid therapy and one injection of periocular triamcinolone was done for her. Dilated funduscopy revealed bilateral disc swelling, cotton-wool spots, arterial narrowing, venous dilation and engorgement, macular exudates in star-shaped formation; all symptoms were more prominent in the left eye with no significant finding in the anterior segment examination. Examination of the anterior segment was not particularly significant. By impression of bilateral neuroretinitis, blood pressure was checked urgentlyو which was 200/120 mmHg. Finally, pheochromocytoma was diagnosed for her during a complete systemic workup.

    Conclusion

    Bilateral neuroretinitis mandates thorough systemic workup, including blood pressure control as this ocular finding, may be the first sign of an underlying life-threatening disorder.

    Keywords: Blood Pressure, Macular Star, Neuroretinitis, Pheochromocytoma}
  • فرید کریمیان، امیر فرامرزی، صهبا فکری، حسین محمد ربیع، دانیال نجدی، آزاده دوزنده، سیامک دلفزای باهر، مهدی یاسری
    هدف
    مقایسه اثر لوتپردنول 5/0 درصد با فلورومتولون 1/0 درصد در افزایش فشار داخل چشم پس از جراحی کراتکتومی فتورفراکتیو (PRK)
    روش پژوهش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سوکور، جراحی PRK بر روی 124 چشم از 62 بیمار انجام شد به طوری که یک چشم هر بیمار به طور تصادفی با لوتپردنول 5/0 درصد و چشم مقابل با فلورومتولون 1/0 درصد به مدت سه ماه تحت درمان قرار گرفت. در پایان سه ماه، حدت بینایی، عیب انکساری، کدورت قرنیه، فشار داخل چشمی و تغییرات آن، بروز احساس ناراحتی و قرمزی چشم به دنبال مصرف قطره های ذکر شده و تعداد روزهای با درد چشم پس از انجام جراحی در هر گروه مورد ارزیابی قرار گرفت و بین گروه ها مقایسه شد.
    یافته ها
    در پایان سه ماه پی گیری، تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر حدت بینایی و عیب انکساری باقی مانده مشاهده نشد. 95 درصد بیماران در گروه لوتپردنول و 92 درصد در گروه فلورومتولون، دید دور اصلاح نشده 25/20 و بهتر داشتند (05/0P>). کدورت قرنیه دارای اهمیت از نظر بالینی در هیچ یک از چشم ها بروز نکرد. میانگین فشار داخل چشم قبل از عمل 2/2±7/13 میلی متر جیوه در گروه لوتپردنول و 2±7/13 میلی متر جیوه در گروه فلورومتولون بود که فشار داخل چشم در ماه های اول و دوم پس از جراحی، در هیچ گروهی تغییر معناداری نداشت ولی در ماه سوم به طور یکسان و معنادار از نظر آماری، بین دو گروه با میانگین 2/2±1 میلی متر جیوه کاهش یافت. افزایش فشار چشم (افزایش فشار داخل چشم بالاتر از mmHg 10 یا فشار داخل چشمی بالاتر از mmHg 21) در هیچ یک از چشم ها رخ نداد. بر اساس آزمون آماری رگرسیون، فقط بین فشار داخل چشم قبل از عمل با میزان کاهش فشار داخل چشم پس از عمل در ماه سوم ارتباط خطی یافت شد (ضریب رگرسیون = 56/0-) و چنین ارتباطی برای ضخامت مرکزی قرنیه و میزان عیب انکساری قبل از عمل مشاهده نشد. میانگین مدت زمان درد چشم بعد از جراحی، 6/1±2 روز (صفر تا 7) در هر دو گروه بود و احساس ناراحتی یا بروز قرمزی چشم به دنبال مصرف قطره ها توسط هیچ بیماری گزارش نشد.
    نتیجه گیری
    هیچ تفاوت معناداری بین قطره لوتپردنول 5/0 درصد با فلورومتولون 1/0 درصد از نظر عوارض جانبی به ویژه افزایش فشار داخل چشم و کفایت اثربخشی وجود نداشت.
    F. Karimian, A. Faramarzi, S. Fekri, H. Mohammad Rabie, D. Najdi, A. Douzande, S. Delfazaye Baher, M. Yaseri
    Purpose
    To compare the effect of loteprednol 0.5% versus fluorometholone 1.0% on intraocular pressure (IOP) after photorefractive keratectomy (PRK).
    Methods
    PRK was performed in 124 eyes of 62 participants; one eye of each participant randomly received loteprednol 0.5% and the fellow eye had fluorometholone 1.0% postoperatively. Participants were followed up for three months postoperatively. Ocular discomfort and redness, ocular pain, visual outcomes, corneal haze, and IOP were compared between the two groups after surgery.
    Results
    There was no significant difference between the two groups in uncorrected distance visual acuity (UDVA), corrected distance visual acuity (CDVA), and manifest refraction at the end of follow up. At postoperative 3 month, UDVA >20/25 was achieved in 95% of the loteprednol group and 92% of the fluorometholone group (p > 0.05). Neither visually significant corneal haze nor ocular hypertension (IOP rise >10 mmHg or IOP > 21 mmHg) was seen in any group. The mean IOP was 13.7±2.2 mmHg in the loteprednol group and 13.7±2.0 mmHg in the fluorometholone group preoperatively (p > 0.05). No significant change was observed in IOP in the study groups at postoperative months 1 and 2. However, IOP was similarly decreased (1±2.2 mmHg) in both groups at postoperative month 3. There was a significant association preoperative IOP and reduction in IOP at postoperative month 3 (regression coefficient = -0.56). No significant correlation was found between preoperative spherical equivalent and reduction in central corneal thickness postoperatively. The participants of both groups had ocular pain for 2.0 ± 1.60 days on average (0 to 7 days). No participant reported ocular discomfort or eye redness after they commenced the drugs.
    Conclusion
    No significant difference was observed between loteprednol 0.5% and fluorometholone 1.0% in efficacy and side effects, especially high IOP, after PRK.
    Keywords: Fluorometholone, Intraocular Pressure, Loteprednol, Photorefractive Keratectomy}
  • ارزش پیش بینی کننده نمایه توده بدنی و دور کمر در سندرم متابولیک در کودکان 6 تا 12 ساله شهر تهران
    مریم برزین، فرهاد حسین پناه، صهبا فکری، ثریا ارژن، فریدون عزیزی
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال