به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب عاطفه کتابدار

  • عاطفه کتابدار، سید رضا عطارزاده حسینی*، مهرداد فتحی، محمد مسافری
    مقدمه

    بیماری کبد چرب و ارتباط آن با بیماری‎های قلبی عروقی یکی از دغدغه‎ های جامعه امروزی است، لذا هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و تزریق هورمون رشد بر محتوی PGC1α میتوکندریایی قلبی و برخی شاخص‎های استرس اکسیداتیو موش‎های سوری مبتلا به آسیب کبدی است.

    روش ها

    در این پژوهش تجربی 21 سر موش به صورت تصادفی به سه گروه هفت تایی، کنترل (C)، تمرین (E)، تمرین+هورمون رشد (EGH) تقسیم شدند. برنامه تمرین استقامتی به مدت هشت هفته و پنج جلسه با شدت 50 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی در هفته اجرا شد. پروتکل تزریق GH روزانه یک میلی‎گرم/کیلوگرم/وزن بدن بود. سنجش داده ها توسط SPSS و با آزمون آماری تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی محاسبه شد.

    یافته ها

    مقادیر PGC1a در هر دو گروه در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی‎داری داشت. همچنین مقادیر SOD و MDA در هر دو گروه در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب افزایش و کاهش معنی‎داری داشت. کاهش مقادیر HOMA تنها در گروه E نسبت به گروه کنترل معنی‎دار بود. همچنین تفاوت بین گروه E و E-GH نیز در سطح معنی‎داری بود. نسبت ALT/AST در هر دو گروه در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‎داری به همراه داشت. کاهش نسبت LDL/HDL تنها در گروه E نسبت به گروه کنترل معنی‎دار بود.

    نتیجه گیری

    تمرین استقامتی پاسخ موثرتری در بهبود نشانگرهای NAFLD به نسبت پپتید GH ایجاد کرده و تزریق این هورمون به تنهایی می‎تواند تبعات منفی بر برخی شاخص‎های این ناهنجاری به همراه داشته باشد.

    کلید واژگان: تمرین استقامتی, هورمون رشد, PGC1a, استرس اکسیداتیو, آسیب کبدی}
    Atefeh Ketabdar, Seyed Reza Attarzadeh Hosseini*, Mehrdad Fathei, Mohamad Mosaferi
    Background

    Fatty liver disease and its relationship with cardiovascular diseases is one of the concerns of today's society, therefore the present study was conducted to investigate the effect of eight weeks of endurance training and growth hormone injections on Cardiac mitochondrial PGC1α content and some oxidative stress indices in mice with hepatic damage.

    Methods

    In this experimental study, 21 male mice were, randomly, divided into three groups (n=7): control (C), Exercise (E), Exercise + Growth Hormone (EGH) group. The Medium intensity endurance training program was performed for eight weeks and 5 sessions with an intensity of 50% VO2max of per week. The somatropin injection protocols were 1 mg/ kilogram/body weight, respectively. Statistical analysis of the data was performed using the software SPSS, using One-Way ANOVA and post hoc Tukey tests.

    Results

    PGC1a levels increased in both groups compared to the control group. SOD and MDA levels increased and decreased in both groups compared to the control group, respectively. The reduction of HOMA levels was significant only in E group compared to the control group. Also, the difference between E and E-GH group was significant. ALT/AST ratio decreased in both groups compared to the control group. The reduction of LDL/HDL ratio was significant only in group E compared to the control group.

    Conclusion

    Endurance training has produced a more effective response in improving NAFLD markers than GH peptides. Growth hormone injection can have negative consequences on some indicators of this abnormality.

    Keywords: Endurance Training, Growth Hormone, PGC1a, Oxidative Stress, Hepatic Damage}
  • مهتاب معظمی*، وحید تقی زاده، عاطفه کتابدار، محسن دهباشی، راضیه جلیل پور
    سابقه و هدف
    امروزه با توجه به فراگیر شدن مکمل های ورزشی، اثرات مصرف این مکمل ها در عملکرد ورزشکاران نیازمند بررسی و ارزیابی است لذا هدف از انجام پژوهش حاضر تاثیر یک هفته مکمل دهی آرژنین بر غلظت لاکتات خون، شاخص های متابولیکی تنفس در زنان ورزشکار می باشد.
    مواد و روش ها
    پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با جامعه آماری 16 دختر که به صورت داوطلبانه و به طور روزانه در طی یک هفته به میزان سه گرم در روز از کپسول های مکمل و دارونما استفاده کردند. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه مکمل ال- آرژنین (8 نفر) و دارونما (8 نفر) تقسیم شدند. آزمون بروس در دو مرحله پیش و پس آزمون با فاصله زمانی یک هفته انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار استنباطی (تی- همبسته، تی- مستقل) و نرم افزار آماری SPSS 21 انجام شد.
    یافته ها
    در خصوص گازهای تنفسی، کاهش معنی دار در نسبت تبادل تنفسی و افزایش معنی دار در تهویه دقیقه ای، اکسیژن مصرفی، دی اکسیدکربن بازدمی، معادل تهویه برای اکسیژن و دی اکسید کربن، اکسیژن مصرفی در آستانه بی هوازی و حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه دریافت کننده مکمل ال-آرژنین مشاهده شد (05/0>p) اما تغییرات نسبت اکسیژن مصرفی در آستانه بی هوازی و نقطه جبران تنفسی به اکسیژن مصرفی در حد معنی داری نبود (p >0.05). همچنین در گروه دریافت کننده مکمل کاهش معنی داری در غلظت اسید لاکتیک خون در مقایسه با گروه دارونما وجود داشت (p <0.05).
    نتیجه گیری
    مصرف ال-آرژنین با ایجاد تغییرات در غلظت لاکتات خون و شاخص های متابولیکی تنفس، باعث به تعویق انداختن آستانه بی هوازی و خستگی می شود و احتمالا بتوان از مکمل ال- آرژنین در بهبود کارایی ورزشکاران در فعالیت های ورزشی بهره گرفت.
    کلید واژگان: ال, آرژنین, اسید لاکتیک, گازهای تنفسی, سوخت و ساز, هندبال}
    M. Moazami *, V. Taghizadeh, A. Ketabdar, M. Dehbashi, R. Jalilpour
    Background And Objectives
    Nowadays, due to the epidemic of sports supplements, the effects of these supplements on athletic performance require analysis and evaluation. Therefore, the purpose of the present study is investigating the effect of weekly arginine supplementation on blood lactate concentration and metabolic parameters of respiratory in female athletes (handballists).
    Materials And Methods
    The population of this quasi-experimental are sixteen female handballists, with the mean age of (2.49 ± 22.15 years), height of (5.85 ± 165.35 cm), and weight of (8.61 ± 59.94 kg), were selected on a voluntary basis. The samples were randomly divided into two groups of L-arginine (n = 8) and placebo (n = 8). The intervention group consumed 21 g L-arginine and the control consumed 21 g placebo (3 capsules of 1000 mg) daily for one week. Bruce test was taken from the participants in two stages with a one week interval. Data analysis was done using inferential statistics (paired t-test, independent t-test and repeated measures) and employing the SPSS software, version 21.
    Results
    For respiratory parameters, a significant decrease was observed in the respiratory exchange ratio, and significant increase was seen in oxygen consumption, carbon dioxide production, pulmonary ventilation, ventilatory equivalent ratio for oxygen and carbon dioxide, VO2 at the anaerobic threshold, and VO2 max for L-arginine group; however, changes in the ratio of VO2 at the anaerobic threshold and respiratory compensation point to oxygen consumption were not significant (p >0.05). Also in the L-arginine group, a significant decrease was observed in blood lactic acid concentration compared with the placebo group (p <0.05).
    Conclusion
    The results of this research indicate that L-arginine delays anaerobic threshold and fatigue with changes in blood lactate concentration and metabolic parameters of the respiratory system. Likely, L-arginine supplement can be utilized to improve the athletes’ performance in sports activities.
    Keywords: L, arginine, Lactic acid, Respiratory gases, Metabolism, Handball}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال