عاطفه یاراحمدی
-
مقدمه و هدف انتخاب مناسب نوع انقباض برای دستیابی به آمادگی و قدرت عضله اهمیت زیادی دارد، به ویژه زمانی که هدف اصلی، بهبود قدرت بخش خاصی از کوادریسپس باشد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه فعالیت عضلات کوادریسپس بین سه نوع انقباض اکستنسور زانو با بارهای مختلف در زنان جوان است.
مواد و روش ها20 زن جوان با میانگین سن 5/4±7/24 سال، قد 4/9±3/168 سانتی متر و وزن 2/7±6/62 کیلوگرم برای شرکت در پژوهش حاضر داوطلب شده و انقباضات ایزومتریک، کانسنتریک و اکسنتریک کوادریسپس را با بارهایی معادل 30-80 % وزنه یک تکرار بیشینه با دینامومتر ایزوکینتیک اجرا کردند. اندازه گیری فعالیت وستوس مدیالیس، وستوس لترالیس و رکتوس فموریس با الکترومایوگرافی 8 کاناله انجام شد. از آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون بونفرونی جهت تحلیل داده ها، استفاده گردید.
یافته ها بین فعالیت عضلات پای برتر و غیربرتر تفاوتی وجود نداشت (05/0P)، اما در بارهای سنگین تر، تفاوتی مشاهده نشد. فعالیت کوادریسپس کلی در بارهای سبک تر، در انقباض اکسنتریک کمتر از دو انقباض دیگر بود (01/0>P)، ولی در بارهای سنگین تر تفاوتی مشاهده نشد.
نتیجه گیری از نتایج پژوهش حاضر چنین استنباط می شود که گروه کوادریسپس بیشترین فعالیت را در طی انقباض کانسنتریک دارد. یافته جالب توجه تر آنکه با تغییر نوع انقباض از اکنستریک به کانسنتریک، درگیری عضله وستوس مدیالیس بیشتر می شود. چنین نتایجی در شرایط پاتولوژیک مزمن مفصل پاتلوفمورال کاربرد زیادی دارد، زیرا این اختلالات غالبا به ضعف کوادریسپس به ویژه بخش داخلی آن نسبت داده شده است.کلید واژگان: عضلات کوادریسپس, اکستنشن زانو, نوع انقباض, بارBackground And AimSelection of contraction type to achieve muscle strength and fitness is very important, especially when the main goal is improvement of certain parts of quadriceps. Thus, the purpose of the current study was to compare the quadriceps muscles activity among three types of knee extensor contractions with different loads in young females.Materials And MethodsA total of 20 healthy females with the mean age of 24.7±4.5 years, heaight 168.3±9.4 cm, and weight 62.6±7.2 kg, volunteered to participate in the study and performed isometric, concentric, and eccentric contractions with loads weighing 30-80% 1RM weight using isokinetic dynamometer. Measurement of vastus medialis, vastus lateralis, and rectus femoris activity was carried out using 8-channels electromyography. Data analysis was performed running repeated measures analysis of variance and bonferroni tests.ResultsThere was no difference observed between dominant and non-dominant lower limb in muscle activity (p>0.05). Quadriceps activity in eccentric contraction was less than concentric and isometric contractions (P=0.000), and vastus medialis and vastus lateralis activities were more than that of rectus femoris (P=0.002). In the lighter loads, vastus lateralis was more active than the other two muscles (PConclusionThe results of the current study suggest that quadriceps group has the most activity during concentric contraction. The more interesting result is that by changing the contraction type from eccentric to concentric, recruitment of vastus medialis increases. These results are very important for chronic pathological conditions of the patellofemoral joint since these disorders are often attributed to the weakness of quadriceps, especially its medial part.Keywords: Quadriceps Muscles, Knee Extension, Contraction Type, Load -
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سال بیست و یکم شماره 6 (پیاپی 86، بهمن و اسفند 1395)، صص 99 -109زمینه و هدفسندروم درد پاتلوفمورال از شایع ترین اختلالات زانو در ورزشکاران و زنان است. علی رغم استفاده از تمرین در آب در درمان اختلالات اسکلتی عضلانی و آسیب های ورزشی، تاثیر آن بر شدت درد و عملکرد مفصل زانو در افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال به ندرت مورد توجه قرار گرفته است. در مطالعه حاضر اثرات تمرین در آب با تمرین سنتی بیرون از آب در زنان ورزشکار مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال مورد مقایسه قرار گرفته است.روش بررسی20 ورزشکار دانشگاهی و مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال در این مطالعه شرکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه تمرین در آب (10 نفر) و بیرون از آب (10نفر) تقسیم شدند. پروتکل بیرون از آب در سالن ورزشی و تمرین در آب دراستخر معمولی اجرا شد. تمرینات بر مبنای تقویت عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی هیپ طراحی شد. از مقیاس سنجش عددی درد برای ارزیابی شدت درد، مقیاس های کوجالا و مقیاس عملکردی اندام تحتانی برای ارزیابی عملکرد مفصل زانو در فعالیت های مختلف قبل و بعد از پروتکل های تمرینی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اثر مداخلات درمانی آزمون آماری تحلیل واریانس در اندازه های تکراری استفاده شد.یافته هابر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس در اندازه های تکراری در مقیاس سنجش عددی درد (040/0=p) و مقیاس عملکردی اندام تحتانی (024/0=p) بعد از مداخله تمرینی بین دو گروه اختلاف معنی دار مشاهده شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد در نمرات کوجالا بعد از مداخلات تمرینی بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت (927/0=p).نتیجه گیرینتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از آب به عنوان یک مدالیته درمانی در کاهش درد و بهبود عملکرد زانو در افراد مبتلا به سندروم درد پاتلوفمورال در مقایسه با تمرین بیرون از آب موثر واقع شد.کلید واژگان: تمرین در آب, درد, عملکرد, زانو, سندروم درد پاتلوفمورالScientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences, Volume:21 Issue: 6, 2017, PP 99 -109Background And AimPatellofemoral pain syndrome is one of the most common knee disorders in the athletes and women. Despite use of water-based exercise in the treatment of musculoskeletal disorders and sport injuries, its impact on the pain and knee function in the patients with patellofemoral pain syndrome has not been investigated appreciably. The present study made a comparison between the effects of water-based exercise and conventional land- based exercise in the female athletes with patellofemoral pain syndrome.
Material andMethods20 collegiate athletes with patellofemoral pain syndrome were included in this study and randomly assigned to two groups: water-based (n = 10) and Land-based (n = 10) groups. Land based protocol was performed in the gym and water-based training was implemented in the pool. Exercises were designed to strengthen the hip abductors and external rotator muscles. We used NRS to assess pain intensity, and Kujala and LEFS scale for the assessment of the knee function in various activities before and after the exercises protocols. We used repeated measures ANOVA for analysis of the effects of the therapeutic interventions.ResultsAccording to the results of repeated measure ANOVA we found significant differences in NRS (p=0.040) and LEFS (p=0.024) after intervention between the two groups. Statistical analysis showed no significant difference in kujala scores between the two groups (p=0.927).ConclusionThe results showed that water-based exercise as a therapeutic modality was more effective in reducing the pain and improvement of the knee function in the patients with patellofemoral pain syndrome, compared to land-based exercise.Keywords: Water- based exercise, Pain, Function, Knee, Patellofemoral pain syndrome -
Introduction and aim: The aim of present study was to assess the effect of six weeks Badminton training on changes of stress and cortisol levels in non-athletic female students.Materials And MethodsIn this study estimated stress of 120 non-athlete students by stress questionnaire (HAD scale). Were measured Among subjects who had suffered highest stress, 30 subjects with a mean age of 86/2 ± 22 years, height 56/5 ± 163 cm and weight 95/4 ± 57 kg were selected. Cortisol were measured by the bloodletting. The subjects were divided into two experimental and control groups as homogeneous. But the control group did not perform any activity. After training protocol variables were measured again in the same conditions. To estimate the effect of independent variables on the dependent variable of the t-test and the independent ttest to compare groups with a significance level (pResultsThe results of this study showed that doing a six-week badminton practice reduces cortisol levels (p =0.005), and decreasing stress (p =0.03) in the experimental group.ConclusionThere was significant change in levels of cortisol and stress in experimental group.Keywords: Cortisol, Badminton Training, Stress
-
مطالعات انجام شده حاکی از آن است که ورزش میتواند تراکم توده استخوانی را افزایش دهد، اما هنوز در مورد نوع و شدت آن که حداکثر تحریک آنابولیک را بر روی استخوان ایجاد میکند، اطمینان حاصل نشده است. هدف این مطالعه، تعیین و مقایسه اثر دراز مدت ورزش باستانی بر میزان تراکم توده استخوانی ورزشکاران این رشته در مقایسه با ورزشکاران فوتبالیست و مردان غیر ورزشکار همسان از نظر ویژگی های دموگرافیکی و متغیرهای تاثیر گذار بوده است. این تحقیق از نوع علی مقایسه ای پس از وقوع میباشد. نمونه های این تحقیق را 20 ورزشکار مرد (10 ورزشکار باستانی، 10 فوتبالیست) و 10 نفر غیر ورزشکارسالم، 40 تا 50 ساله تشکیل میدادند. ورزشکاران از باشگاه های شهر همدان انتخاب و دارای حداقل بیش از 20 سال سابقه ورزشی مستمر در هر یک از رشته های فوق الذکر بودند، در حالیکه غیرورزشکاران سابقه هیچ گونه فعالیت ورزشی مستمر و منظمی مهره های کمر و گردن استخوان ران نمونه ها به وسیله دستگاه جذب سنج (BMD) نداشتند. تراکم ماده معدنی استخوان 1اندازهگیری شد. داده های 3 گروه با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل (DEXA) دوتایی - انرژی اشعه ایکس 2 تحلیل شدند.
کلید واژگان: چگالی ماده معدنی استخوان, ورزشکاران باستانی, ورزشکاران فوتبالیستMuch evidence has shown that exercise can increase Bone Mineral Density (BMD), but there is still uncertainty about type and intensity of exercise that provides maximum anabolic stimulus and effect especially on bone. The purpose of this study was to compare the BMD of Bastani athletes with those of Soccer Players and age - matched Non- athletes.Subjects comprised of 20 male athletes (10 Bastani athletes and10 Soccer players) and 10 non- athletes aged 30-45 years participated in the present study. The athletes selected from Hamadan clubs, previously had at least 20 years regular activity in their fields. The non athletes had no regular physical activity in their life. Bone Mineral Density (BMD) of the lumbar spine and femoral neck was measured by DEXA. Descriptive and inferential statistics (ANOVA) methods were used to analyze the data. Statistical analysis indicated that BMD at lumbar spine and femoral neck were significantly higher in soccer players and bastani athletes compared to those of non-athletes (P≤0/05). Furthermore, Bastani athletes had significantly higher BMD at lumbar spine compared to soccer players (P≤0/05). Moreover, BMD of femoral neck was slightly higher in Bastani athletes compared to soccer players but the difference was not significant (P≥0/05).ConclusionThe results of the present study demonstrated that Bastani exercise’s similar to other sports activities, can have positive effects on BMD of athletes especially in lumbar spine. Therefore, it is concluded that Bastani exercise is an effective exercise on BMD which can prevent the athletes from osteoporosis.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.