عبدالحسین معصومی

فیستول حلقی- پوستی شایع ترین عارضه (7/8 -22درصد) عمل لارنژکتومی می باشد. علی رغم درمان های مختلف شامل فلپ های لوکال، ناحیه ای و دوردست، روش ایده آل برای بستن فیستول فارنگوکوتانئوس، همچنان مورد بحث می باشد.
در این مطالعه، گروه مورد (8 نفر) به صورت آینده نگر از میان 50 بیمار طی سال های 1380 تا 1387 و گروه کنترل (19 نفر) به صورت گذشته نگر از میان 130 پرونده طی سال های 1370تا1379 که به علت کانسر لارنکس در بیمارستان امام خمینی اهواز تحت عمل توتال لارنژکتومی قرار گرفته بودند، انتخاب شدند. همه بیماران گروه مورد تحت درمان آنتی بیوتیکی، شستشوی روزانه زخم با محلولی از کلیندامایسین، اسیداستیک، دگزامتازون و فنی تویین و تعویض پانسمان 4 بار در روز تا کنترل و بهبودی فیستول قرار گرفتند.
در گروه مورد و بیمار به ترتیب، 8 (16درصد) و 19 بیمار (14درصد) دچار فیستول حلقی- پوستی گردیدند. در گروه مورد، 6 نفر قبل از عمل تحت رادیوتراپی قرار گرفته بودند (12درصد). متوسط زمانی شروع فیستول در گروه مورد 5/6 روز و در گروه کنترل 6/9 روز بود. و متوسط زمانی بهبود در گروه مورد 27 روز و در گروه شاهد 24 روز بود. در گروه مورد همه بیماران به این روش درمانی پاسخ دادند و در گروه کنترل 2 بیمار نیازمند عمل جراحی برای ترمیم فیستول گردیدند.
در این مطالعه نشان داده شد که فیستول های بزرگ در بیماران با رادیوتراپی قبلی را هم می توان با درمان های غیرجراحی و با انجام مراقبت های ویژه درمان نمود.

براساس گزارشات متعدد شیوع تیروئید زبانی در کودکان بیشتر از بزرگسالانمی باشد. این نابجائی غده تیروئید بصورت کم کاری مختصر غده تیروئید نمایان می شود. عملکرد غده تیروئید ممکن است طبیعی یا کمتر از طبیعی باشد.
عموما بیشتر موارد تیروئید نابجا مادرزادی بوده و بصورت هیپوتیروئیدیسم مادرزادی نمایان شده که کرتینیسم نامیده می شود.
در این گزارش یک خانم بزرگسال معرفی می شود که تیروئید زبانی باعث کم کاری تیروئید او در بزرگسالی شده است.

پاراگانگلیوماها از جمله تومورهای نادر در ناحیه سر و گردن می باشند و هنوز در مورد نحوه تشخیص آنها بحث وجود دارد. از سال 1880 تا کنون 80 مورد از این بیماری گزارش شده است. در این مطالعه یک مورد از پاراگانگلیوما با منشاء عصب واگ گزارش شده است. در این مورد، یک آنژیوگرام، احتمال تومور را داخل عصب واگ را برای ما مطرح کرد و عمل جراحی و خارج سازی تومور، تشخیص عارضه را تایید کرد.

قرار گیری در معرض اصوات شدید نیز می تواند تغییرات فیزیولوژیکی وسیعی را در سیستم شنوایی ایجاد نماید. این تغییرات می توانند به صورت افت شنوایی حسی- عصبی، وزوز و یا حتی سرگیجه تظاهر نمایند. هدف از این پژوهش مقایسه آسیب شنوایی حادث شده در کارگران شاغل در کارخانه صنایع فولاد اهواز با آسیب شنوایی حاصل از انفجارات ادوات و مهمات جنگی در زمان جنگ تحمیلی بود.
طی یک مطالعه تحلیلی400 فرد دچار افت شنوایی 40- 20 ساله در دو گروه ضربه صوتی1 و گروه افت شنوایی ناشی از نویز NIHL) 2) مورد بررسی قرار گرفتند. این اشخاص به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند. کلیه این افراد پس از معاینه کامل گوش و حلق و بینی تحت ارزیابی های اتوسکوپی3، ادیومتری اصوات خالص4، ادیومتری گفتاری5 و تمپانومتری6 قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری تحلیلی SPSS 10 و با در نظرگرفتن سطح معنا داری 05/ 0 < صورت پذیرفت.
در گروهNIHL کلیه عوارض شنوایی ایجاد شده به صورت حسی- عصبی بود، در حالی که در گروه ضربه صوتی این مشکل به دو صورت افت شنوایی حسی - عصبی و آمیخته مشاهده شد. افت شنوایی در گروه NIHL در 91 درصد موارد به صورت متقارن بود ولی در گروه ضربه صوتی تنها در 68 درصد موارد کم شنوایی به شکل متقارن مشاهده گردید. شدت افت شنوایی در گروه ضربه صوتی به طور معنا داری بیشتر از گروه دیگر بود (05/ 0> P). افت شنوایی حادث شده در گروه NIHL عمدتا«در محدوده 8000 - 2000 هرتز بود، در حالی که در گروه ضربه صوتی بیشتر در محدوده 6000 - 3000 هرتز قرار داشت. بین میزان کم شنوایی و سطح شدت صدا همبستگی آماری معنا داری مشاهده گردید(05/ 0>p و 85/ 0= r). در گروه ضربه صوتی درصد قابل توجهی از بیماران دچار پارگی پرده تمپان و از هم گسیختگی زنجیره استخوانچه شده بودند.
مواجهه با نویزهای بسیار شدید حتی به مدت خیلی کوتاه نیز می تواند آسیب های جبران ناپذیری را در سیستم شنوایی پدید آورد. در این حالت افت شنوایی ناشی از اصوات شدید بسیار کوتاه مدت غالبا» بسیار شدید تر از مواردی است که شخص به مدت طولانی در معرض یک نویز پیوسته قرار می گیرد. مطلب قابل تامل در این بررسی، مشاهده یکسری آسیب های بارز در اندام های غیر سیستم شنوایی به هنگام بروز ضربه صوتی بود؛ به گونه ای که گروهی به دلیل ضربه صوتی و ترکش دچار فیستول لابیرنت، پارگی ریه و پارگی امعاء و احشاء گردیده بودند.

شیوع سنگهای بزرگ و حجمی لوزه بسیار نادر و کمیاب که از نظر آماری در افراد بالغ نسبت به اطفال شیوع بیشتری دارد. در آمار و بایگانی بیمارستان امام خمینی اهواز پرونده ای مربوط به این بیماری وجود نداشت. از نظر اتیولوژی تعاریف و بحثها و هیپوتز فراوانی از گذشته تا به حال منتشر شده بحثی که بیشتر مورد نظر و طرفداران بیشتری دارد. وجود نقاط سفت و کلیسفیه در نمونه های ارسالی به پاتولوژی توسط همکاران پاتولوژیست ها بعضا گزارش می شود. التهابات کریپت های لوزتین که باعث مسدود شدن دهانه آنها می شود سبب احتباس دبری ها و پروسه التهابی و میکروبی و سلولهای دفاعی و رسوب نمکهای غیراورگانیک سبب تشکیل هسته مرکزی و بزرگی آن و نهایتا ایجاد سنگهای غول آسای لوزه می شود (9). گاهی به علت بزرگی بیش از حد مخاط و نسج لوزه زخم و یا دهانه کریپت شدید متسع می شود و سنگ از این طریق در موقع معاینه اوروفارنکس در قسمت لاترال نمایان می شود(10).
بسته شدن دهانه غدد بزاقی مینور و احتباس المانهای یاد شده از هیپوتزهای پیشنهادی دیگر است که از طرفداران کمتری برخوردار است(8).
ازنظر علائم گاهی بدون علامت و به صورت مخفی و گاهی تشخیص سهل آسان و گاهی تشخیص کلینیکی مبهم که نیاز به بررسی و آزمایشات پاراکلینیکی وImaging مختلف دارد.
با توجه به تظاهرات بالینی در ارگانهای گوش و حلق و بینی و سر و گردن باید متخصصین مربوطه آن را بشناسد و در موقع مناسب درمان موثر را به کار برند(8).