عبدالرضا درافشان

مطالعات اخیر نشان می دهند که بین سلامت پریودنتال و بیماری های قلبی ارتباط وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی این ارتباط پس از یکسان سازی ریسک فاکتورهای بیماری قلبی، در گروهی از جمعیت ایرانی است. در این مطالعه تحلیلی، صد و بیست بیمار با میانگین سنی 6/9±52 سال در دو گروه مورد و شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. گروه مورد از بین بیماران بستری در بخش قلب بیمارستان مصطفی خمینی انتخاب شدند که بیماری آنها به تایید پزشک متخصص قلب رسیده بود. بیماران گروه کنترل از بین افراد بستری در سایر بخشهای بیمارستان، انتخاب شدند. یکسان سازی بیماران دو گروه از لحاظ ریسک فاکتورهای بیماری قلبی شامل سن، جنس، تعداد افراد سیگاری و میزان مصرف سیگار، میزان تری گلیسیرید، کلسترول و قند خون، شاخص وزن، سابقه خانوادگی بیماری ایسکمیک قلب صورت گرفت. معاینه پریودنتال در کلیه بیماران به صورت اندازه گیری حد چسبندگی پریودنتال، شاخص پلاک، شاخص خونریزی از لثه و تعداد دندانهای باقیمانده در دندانهای Ramford انجام گرفت. جهت بررسی همسان بودن متغیرهای سن، جنس، فشار خون و سابقه خانوادگی بیماری قلبی از آزمون X2 و بررسی متوسط BMI در دو گروه و مقایسه AL، PI، BPI و TL از آزمون t استفاده شد. شاخص پلاک، شاخص خونریزی از لثه و میزان از دست رفتن چسبندگی در گروه بیماران قلبی بیشتر از گروه شاهد بود و این تفاوت از لحاظ آماری معنی دار بود(05/0P<). تعداد دندانهای باقیمانده در دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نشان نداد(05/0P>). براساس نتایج مطالعه اخیر بیماری پریودنتال می تواند یک عامل خطر برای بیماری های ایسکمیک قلب محسوب شود.