به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب علی باغبانزاده

  • محمدرضا طاهریان، مرتضی زنده دل*، علی باغبان زاده
    زمینه و هدف

    رفتار تغذیه ای از طریق مسیرهای پیچیده بواسطه سیگنال های مرکزی و محیطی تنظیم می شود. این مطالعه به منظور بررسی تداخل عمل بین سیستم های گلوتاماترژیک و دوپامینرژیک در جوجه ها انجام شد.

    روش ها:

     در این تحقیق 264 قطعه جوجه یک روزه راس 308 استفاده شد. جوجه ها در هر آزمایش در چهار گروه شامل یک گروه کنترل و 3 گروه تیمار دسته بندی شدند (11جوجه در هر گروه). در آزمایش اول، تزریق داخل بطنی مغزی سرم فیزیولوژی،6- هیدروکسی دوپامین (OHDA -6، نوروتوکسین، 5/2 نانومول)، کاینیک اسید (آگونیست گیرنده یونوتروپیک، 300 نانومول) و تزریق توام 6- هیدروکسی دوپامین و کاینیک اسید انجام شد. آزمایش دوم و سوم مشابه آزمایش اول بود اما تزریق SCH23390 (آنتاگونیست گیرنده D1، 5 نانومول) و AMI-193 (آنتاگونیست گیرنده D2، 5 نانومول) بجای 6-هیدروکسی دوپامین انجام شد. در آزمایش چهارم، سرم فیزیولوژی، 6-هیدروکسی دوپامین (2/5 نانومول)،trans-(±)-ACPD  منوهیدرات (آگونیست گیرنده متابوتروپیک، 300 نانومول) و تزریق توامtrans-(±)-ACPD  منوهیدرات و کاینیک اسید انجام شد. آزمایش پنجم و ششم مشابه آزمایش چهارم بود اما تزریق SCH23390 و AMI-193 بجای 6- هیدروکسی دوپامین انجام شد. سپس مقدار غذای تجمعی در زمان های 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری شد.

    یافته ها: 

    کاینیک اسید موجب کاهش معنی دار مصرف غذا شد ((0/05≤  p). 6- هیدروکسی دوپامین و SCH23390 موجب کاهش اثرات هیپوفاژی ناشی از کاینیک اسید و trans-(±)-ACPD منوهیدرات شد (0/05≤  p).

    نتیجه گیری:

     اثر متقابل سیستم های دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک بر اخذ غذا در جوجه ها از طریق گیرنده های یونوتروپیک و متابوتروپیک گلوتامات و گیرنده های D1 دوپامینی میانجی گری می شود.

    کلید واژگان: اخذ غذا, جوجه های گوشتی, دوپامین, گلوتامات}
    Mohammadreza Taherian, Morteza Zendehdel*, Ali Baghbanzadeh
    Background and Aim

    Feeding behavior is regulated via a complex network which interacts via diverse signals from central and peripheral tissues. The present study was designed to examine the interaction between glutamatergic and dopaminergic systems on food intake in neonatal meat chicken.

    Methods

    In this study, 264 day-old chicken (ROS 308) were used. In each experiment, chickens divided to 4 experiments including 1 control and 3 treatment groups (n = 11). In experiment 1, chicks ICV injected with normal saline, 6-OHDA (neurotoxin, 2.5 nmol), kainic acid (ionotropic glutamate receptors agonist, 300 nmol) and 6-OHDA + kainic acid. Experiments 2-3 were similar to experiment 1, except injections of the SHC23390 (D1 receptors antagonist, 5 nmol) and AMI-193 (D2 receptors antagonist, 5 nmol) were done instead of 6-OHDA. In experiment 4, saline, 6-OHDA (2.5 nmol), trans-(±)-ACPD monohydrate (metabotropic glutamate receptor agonist, 300 nmol) and co-injection of the 6-OHDA+ trans-(±)-ACPD monohydrate were done. Experiments 5 and 6 were similar to experiment 4, except SHC23390 and AMI-193  were injected instead of 6-OHDA. Then the cumulative food intake measured until 120 min post injection.

    Results

    Kainic acid significantly decreased food intake (p ≤ 0.05). 6-OHDA and SHC23390 decreased kainic acid and trans-(±)-ACPD- induced hypophagia (p ≤ 0.05).

    Conclusion

    Interaction between dopaminergic and glutamatergic systems mediates via ionotropic and metabotropic glutamate and D1 dopamine receptors.

    Keywords: Food intake, Broiler chicken, Dopamine, Glutamate}
  • بهروز رحمانی، کیمیا مهدوی، مرتضی زنده دل، مینا خدادادی*، مریم کشاورز، مجید شهابی، علی باغبان زاده

    سروتونین و گیرنده های اپیوییدی در تنظیم اخذ غذای پرندگان و پستانداران نقش دارند. مطالعه ی حاضر به منظور بررسی اثرات میانجی گری گیرنده های اپیوییدی بر کاهش اخذ غذای ناشی از سروتونین در جوجه های گوشتی صورت گرفت. تعداد 220 جوجه نر نوزاد نژاد گوشتی (راس 308) در 5 آزمون و هر آزمون در چهار گروه، شامل یک گروه کنترل و سه گروه تیمار دسته بندی شدند (11 جوجه در هر گروه). میزان اخذ غذای تجمعی در جوجه های 5 روزه در زمان های 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق داخل بطن مغزی داروها اندازه گیری و تجزیه و تحلیل شد. بر اساس بررسی های حاصل از این مطالعه، تزریق داخل بطن مغزی سروتونین (10 میکروگرم) به طور معنی داری میزان اخذ غذا را کاهش داد (p < 0.05). همچنین تزریق داخل بطن مغزی آنتاگونیست گیرنده ی مو (mu) اپیوییدی سبب کاهش معنی دار هیپوفاژی ناشی از سروتونین شد (p < 0.05). تزریق آگونیست گیرنده ی مو (mu)  اپیوییدی، هیپوفاژی القایی توسط سروتونین را به طور معناداری تقویت نمود (p < 0.05) درحالی که تزریق آنتاگونیست های گیرنده های کاپا (kappa) و دلتا (delta)، اثری بر هیپوفاژی ناشی از سروتونین نداشتند (p ≥ 0.05). بر اساس نتایج به دست آمده، احتمالا کاهش اخذ غذای القایی توسط سروتونین به وسیله ی گیرنده ی مو  اپیوییدی در مغز جوجه ها میانجی گری می شود.

    کلید واژگان: اخذ غذا, جوجه ی گوشتی, سروتونین, گیرنده های اپیوئیدی}
    Behrouz Rahmani, Kimia Mahdavi, Morteza Zendedel Kheybari, Mina Khodadadi *, Maryam Keshavarz, Majid Shahabi, Ali Baghbanzadeh

    Serotonin (5-HT) plays an underpinning role in appetite regulation and the opioid system has a role in the modulation of the ingestion behavior in birds. The current survey was aimed to evaluate the effect of opioid receptors on serotonin-induced hypophagia in neonatal broilers. During experiments, food-deprived chickens received intracerebroventricular (ICV) injection and thereafter, the cumulative food intake was measured after 30, 60, and 120 minutes. In experiment 1, to determine the effective dose of serotonin, the control solution and the various doses of serotonin (2.5, 5, and 10 μg) were administered to birds. In the second experiment, groups received not only the control solution, but also an effective dose of serotonin (10 µg), µ-opioid receptor antagonist (β_FNA, 5 µg), and a co-injection of β_FNA (5 µg) and serotonin (10 µg), respectively. The next experiments were similar to the second experiment, however, in place of β_FNA, the antagonist of κ- opioid receptor (nor_BNI, 5 µg), the δ- opioid receptor antagonist (NTI, 5 µg), and the agonist of µ opioid receptor (DAMGO, 62.25 pmol) were used in experiments 3, 4, and 5, respectively. The results showed a dose-dependent hypophagic impact of serotonin. This effect was attenuated by β_FNA; however, nor_BNI and NTI had no effect. Furthermore, the diminishing effect of serotonin on food consumption in chickens was strengthened following DAMGO administration (p < 0.05). According to the results, the hypophagic effect of serotonin is possibly mediated through µ opioid receptors in neonatal broilers.

    Keywords: Serotonin, Central opioid receptors, food intake, Anorexigenic effects, Broilers}
  • مرتضی زنده دل، مینا خدادادی *، حمیرا زندیه، کسری مختارپوریانی، بهروز رحمانی، علی باغبان زاده

    سیستم های نوروترانسمیتری متنوعی در تنظیم اخذ غذا در پستانداران و پرندگان نقش دارند. اکسی توسین و نیتریک اسید بعنوان عوامل هیپوفاژیک در پرندگان شناخته شده اند. فرضیه ما احتمال یک تداخل بین سیستم نیتررژیک و اکسی توسین در تنظیم اخذ غذا در جوجه های تخمگذار نوزاد بود. در تمامی آزمون ها جوجه های سه ساعت محروم از غذا، محلول کنترل یا داروها را به روش تزریق داخل بطن مغزی دریافت کردند. سپس بصورت آزاد به غذا و آب دسترسی داشتند و اخذ غذای تجمعی (برحسب گرم) در آن ها بر اساس درصدی از وزن بدن اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تزریق داخل بطن مغزی ال-آرژینین (200نانومول) هیپوفاژی القایی توسط اکسی توسین (10 میکروگرم) را تقویت کرد و تزریق همزمان ال-آرژینین (200نانومول) و اکسی توسین (2.5 یا 10میکروگرم) اخذ غذا را بطور معنی داری کاهش داد. در نتیجه نیتریک اکساید احتمالا کاهش اخذ غذای ناشی از اکسی توسین را در جوجه های نوزاد تخمگذار میانجی گری می کند.

    کلید واژگان: ال-نیم, ال-آرژینین, اخذ غذا, پرنده}
    Morteza Zendehdel, Mina Khodadadi*, Homeyra Zandiyeh, Kasra Mokhtarpouriani, Behrouz Rahmani, Ali Baghbanzadeh

    Various neurochemical pathways are participating in the regulation of food intake in mammals and birds. Both oxytocin (OT) and nitric oxide (NO) are known as hypophagic agents in birds. This study consisted of 6 experiments and each experiment had 4 groups (ngroup=11, 5-day-old chickens). In all experiments, 3-hour food-deprived (FD3) birds received intracerebroventricular (ICV) injections either control diluent or drug solution. Then the birds had ad libitum access to the food and fresh water and then cumulative food intake (gr) was measured based on the percentage of the body weight (%BW). In experiments 1 to 3, ICV injections of L-arginine (precursor of NO, 200, 400, and 800 nmol), L-NAME (NOS inhibitor, 100, 200, and 400 nmol) and OT (2.5, 5, and 10 µg) were performed respectively. In experiment 4, each group received any ICV injections of L-NAME (100 nmol), OT (10 µg) or a co-injection of L-NAME (100 nmol) and OT (10 µg). In experiment 5, L-arginine (ICV, 200 nmol), OT (10 µg), or L-arginine (200 nmol) and OT (10 µg) were injected to the groups. Experiment 6 was similar to the experiment 5, although the dose of OT was 2.5 µg in all the treatment groups. Results showed that the ICV injection of L-NAME (100 nmol) significantly attenuated hypophagic effect induced by OT (10 µg) (p < 0.05). Findings suggested that NO might mediate the hypophagic effect of OT in FD3 neonatal layer-type chickens.

    Keywords: L-NAME. L-arginine . food intake . bird}
  • محمدرضا طاهریان، علی باغبانزاده *، مرتضی زنده دل
    زمینه مطالعه
    رفتار تغذیه ای از راه مسیرهای پیچیده بواسطه سیگنال های مرکزی و اندام های محیطی تنظیم می شود. مشخص شده است که سیستم دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک نقش مهمی در تنظیم مصرف خوراک دارند اما گزارشات کمی در مورد تقابل عمل آنها در پرندگان وجود دارد.
    هدف
    این مطالعه به منظور بررسی نقش سیستم گلوتاماترژیک بر کاهش اشتهای ناشی از دوپامین در جوجه های گوشتی یک روزه طراحی شد.
    روش کار
    در آزمایش اول جوجه ها تزریق داخل بطنی مغزی محلول کنترل، دوپامین (4nmol)، رMK-801 (آنتاگونیست گیرنده NMDA گلوتاماتی، nmol 15) و تزریق توام دوپامین + MK-801 را دریافت کردند. در آزمایش دوم جوجه ها با محلول کنترل، دوپامین (4nmol)،ر CNQX (آنتاگونیست گیرنده AMPA گلوتاماتی، nmol 390) و استفاده توام دوپامین + AMPA تزریق داخل بطنی مغزی شدند. در آزمایش سوم جوجه ها تزریق داخل بطنی مغزی محلول کنترل، دوپامین (4nmol)،رAIDA (آنتاگونیست گیرنده mGLUR1 گلوتاماتی، nmol 2) و دوپامین + AIDA را دریافت کردند. آزمایش 4 و 5 مشابه آزمایش 3 بود بطوری که جوجه ها LY341495 (آنتاگونیست گیرنده mGLUR2 گلوتاماتی، nmol 150) و UBP1112 (آنتاگونیست گیرنده mGLUR3 گلوتاماتی، nmol 2) را بجای AIDA دریافت کردند. سپس مصرف تجمعی خوراک تا 120 دقیقه پس از تزریق اندازه گیری شد.
    نتایج
    با توجه به نتایج بدست آمده تزریق داخل بطنی مغزی دوپامین بطور معنی داری موجب کاهش اخذ غذا شد (001/0>p). تزریق توام دوپامین و MK-801 موجب کاهش اثرات ضد اشتهایی دوپامین شد (001/0>p). مصرف خوراک در جوجه ها بواسطه تزریق توام دوپامین و AIDA افزایش یافت (001/0>p).
    نتیجه گیری نهایی: نتایج نشان دهنده این بود که کاهش اشتهای ناشی از دوپامین از طریق گیرنده های NMDA و mGLUR1 گلوتاماترژیک در جوجه های گوشتی میانجی گری می شود.
    کلید واژگان: دوپامین, گلوتامات, مصرف غذا, جوجه های گوشتی یک روزه}
    Mohammadreza Taherian, Ali Baghbanzadeh *, Morteza Zendehdel
    Background
    Feeding behavior is regulated by a complex network which interacts via diverse signals from central and peripheral tissues. It is known dopaminergic and glutamatergic systems have crucial role on food intake regulation but scarce reports exist on their interaction in appetite regulation in broilers.
    Objectives
    The present study was designed to examine the role of glutamatergic system on dopamine-induced hypophagia in neonatal meat-type chicken.
    Methods
    In experiment 1, chicks received ICV injection of control solution, dopamine (40 nmol), MK-801 (NMDA glutamate receptors antagonist, 15 nmol) and co-injection of dopamine MK-801. In experiment 2, birds were ICV injected with saline, dopamine (40 nmol), CNQX (AMPA glutamate receptors antagonist, 390 nmol) and co-injection of dopamine CNQX. In experiment 3, chicks received ICV injection of control solution, dopamine (40 nmol), AIDA (mGLUR1 glutamate receptors antagonist, 2 nmol), dopamine AIDA. Experiments 4 and 5 were similar to experiment 3, except birds were injected with LY341495 (mGLUR2 glutamate receptors antagonist, 150 nmol) and UBP1112 (mGLUR3 glutamate receptors antagonist, 2 nmol) instead of AIDA. Then the cumulative food intake was measured until 120 min post injection.
    Results
    According to the results, ICV injection of dopamine significantly decreased food intake (p
    Conclusions
    These results suggest dopamine-induced hypophagia is mediated via NMDA and mGlu1 receptors in chicken.
    Keywords: chicken, dopamine, food intake, glutamate}
  • محمدحسین گرانمایه، علی باغبان زاده، عباس برین، جمیله سالار آملی، محمد مهدی دهقان
    زمینه مطالعه
    مطالعه مدل های برون تنی برای طراحی تحقیقات تجربی رو به افزایش است. از جمله این نوع مطالعات جداسازی و کشت سلول ها از بافت های مختلف مانند بافت های عصبی می باشد، که در شناخت مکانیسم های اساسی آسیب ها می تواند بسیار کمک کننده باشد و ما را قادر می سازد تا مسیرهای سیگنالینگ درون سلولی مسئول مرگ سلولی را به دقت مورد بررسی قرار دهیم.
    هدف
    اگر چه تا کنون، روش های مختلفی برای کشت نورون های قشری جنین رت توصیف شده است. با این حال، مطالعه موجود روش عملی و سریعی را معرفی می کند که می تواند در این نوع مطالعات مورد استفاده قرار گیرد.
    روش کار
    در این مطالعه، از سه محیط کشت مختلف، به ترتیبی که توضیح داده می شود برای جداسازی و کشت نورون ها در کشت اولیه قشری بدون استفاده از هضم آنزیمی استفاده گردید: محیط های مورد استفاده عبارت بودند از: محیط I: محیط نوروبازال، B-27 و ال-گلوتامین؛ محیط II: DMEM، FBS و ال-گلوتامین؛ و محیط III:رFBS،ز12-DMEM/F، و ال-گلوتامین.
    نتایج
    میزان زنده مانی نورونی در این مطالعه بسیار قابل توجه بود و بهترین رشد نورونی در محیط I مشاهده گردید، در حالیکه محیط های II و III اثر متوسطی بر روی رشد نوریت داشتند.
    نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان می دهد محیط I بیشترین تشابه با شرایط برون تنی را در مقایسه با محیط های II و III ایجاد نموده و سلول های نورونی بیشتر قادر به حفظ خصوصیات فیزیولوژیک خود در این محیط می باشند.
    کلید واژگان: نورونهای قشری, جداسازی, کشت اولیه سلول, رت}
    Mohammad Geranmayeh, Ali Baghbanzadeh, Abbas Barin, Jamileh Salar, Amoli, Mohammad Dehghan
    Background
    In vitro model studies are becoming increasingly popular for experimental research designs. They include isolation and expansion of cells of a particular tissue, such as the nervous tissue which contributes to understanding the underlying mechanisms in many pathologies. It enables the scrutinization of intracellular signaling pathways responsible for cell death.
    Objectives
    In the literature, there are different methods for the isolation and culture of rat embryonic cortical neurons. However, this study developed a feasible, rapid and easily performable method.
    Methods
    Isolation of neurons was performed without using enzymatic digestion. Primary cortical cultures neurite outgrowth and neuron numbers per field of common mediums were compared for neuronal cells isolation and expansion. In this study, three different culture mediums were considered: Medium I: Neurobasal medium, B-27 and L-glutamine; Medium II: DMEM, FBS and L-glutamine; and Medium III: DMEM/F-12, FBS and L-glutamine.
    Results
    High survival rate and number of neurons was obtained with the current method. The best neuronal growth was achieved by Medium I, while Medium II and III had moderate effect on the neurite outgrowth.
    Conclusions
    Enzyme-free treatment was introduced and Medium I was used as an alternative method for optimal neuron isolation and expansion. The neuronal cultures are similar to nervous tissue in physiological aspects. Hence, Medium I is more similar to the in vivo condition compared to Mediums II and III.
    Keywords: cortical neurons, isolation, primary cell culture, rat}
  • بهرام شهره، علی باغبان زاده، مرتضی زنده دل
    زمینه مطالعه
    گلیسین یک میانجی عصبی مهاری در سیستم اعصاب مرکزی است و نقش آن بر اخذ غذا در پستانداران به اثبات رسیده است.
    هدف
    در این پژوهش نقش گلیسین بر تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروس های گوشتی (نژاد راس 308) مورد بررسی قرار گرفت.
    روش کار
    این مطالعه در 6 مرحله انجام شد. در مراحل اول، دوم و سوم پژوهش، گلیسین (با دزهای nmol50، 100 و 200)، NFPS (مهار کننده ترانسپورتر گلیسین با دزهای nmol25، 50 و 100) و استریکنین هیدروکلرید (آنتاگونیست رقابتی گیرنده های پس سیناپسی گلیسین با دزهای nmol10، 50 و 250) به صورت داخل بطنی– مغزی تزریق شدند. در مراحل چهارم، پنجم و ششم تحقیق، اثر پیش تزریق nmol(NFPS100)، استریکنین nmol(250) و 5AP - DL (آنتاگونیست گیرنده های NMDA گلوتامات، nmol 5) بر اخذ غذای تجمعی ناشی از تزریق گلیسین مورد بررسی قرار گرفت. در تمام مراحل به گروه شاهد سرم فیزیولوژی استریل به صورت بطنی– مغزی تزریق شد. سپس میزان اخذ غذای تجمعی در زمان های 15، 30، 60، 120 و 180 دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری شد.
    نتایج
    بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، تزریق داخل بطنی – مغزی گلیسین با دز nmol 200 به طور معنی داری اخذ غذا را کاهش داد (05/0)p< همچنین NFPS با دزهای nmol50 و 100 به صورت معنی داری اخذ غذا را افزایش داد (05/0)p<، در حالی که استریکنین اثری نداشت. علاوه بر این NFPS و 5AP - DL به صورت معنی داری اخذ غذای ناشی از گلیسین را تضعیف کردند (05/0)p<، در حالی که استریکنین اثری نداشت.
    نتیجه گیری نهایی: این نتایج نشان داداثر مهاری گلیسین بر اخذ غذا در پرندگان شایدبه نقش نوروترانسمیتری آن مربوط نمی شود، بلکه به دلیل اثرات نورومدولاتوری آن است که از طریق گیرنده های NMDA گلوتامات میانجیگری می شود.
    کلید واژگان: جوجه های گوشتی, گلیسین, تزریق داخل بطن مغزی, اخذ غذا}
    Bahram Shohreh, Ali Baghbanzadeh, Morteza Zendehdel
    Background
    Glycine is an inhibitory neurotransmitter in central nervous system and plays a certain role in food intake in mammalian.
    Objectives
    The purpose of the present study was to investigate the role of glycine in central regulation of feed intake of broiler cockerels (Ross 308) during six sequential phases.
    Methods
    At 1, 2 and 3 phases, glycine (50, 100 and 200 nmol), NFPS (inhibitor of glycine transporter at 25, 50 and 100 nmol) and hydrochloride strychnine (competitive antagonist of presynaptic of glycine at 10, 50 and 250 nmol) were injected intracerebroventriculary (ICV). At 4, 5 and 6 phases, the effect of pretreatment of NFPS (100 nmol), strychnine (250 nmol) and DL-AP5 (antagonist of glutamate NMDA receptors, 5 nmol) on cumulative feed intake induced by glycine was evaluated. During this study, the control group was injected ICV by sterile physiological serum. Thereafter, Cumulative feed intake was measured at 15, 30, 60, 120 and 180 min after injection.
    Results
    According to the results, ICV injection of 200 nmol glycine significantly reduced the feed intake (p<0.05). Moreover, the injection of NFPS at 50 and 100 nmol, significantly increased the feed intake (p<0.05), while strychnine had no effect. Additionally, pretreatment with NFPS and DL-AP5 significantly attenuated the feed intake induced by glycine (p<0.05), whereas strychnine had no effect (p>0.05).
    Conclusions
    These results showed that the inhibitory effect of glycine on feed intake is not associated with neurotransmitory function of glycine, but is due to its neuromodulatory effect which is probably mediated via NMDA glutamate receptors in birds.
    Keywords: broiler cockerels, feed intake, glycine, intracerebroventricular}
  • امیر پرویز سلاطی، علی باغبان زاده، عبدالعلی موحدی نیا
    توانایی ماهی در مقابله با تغییرات شوری محیط به طور گسترده ای در گونه های یوری هالین مورد بررسی قرار گرفته است. با این وجود پاسخ های گونه های استنوهالین ساکن آب شیرین به محیط های لب شور به خصوص در نواحی که آب لب شور بیش از آب شیرین در دسترس می باشد مورد توجه قرار گرفته است. کپور معمولی یک کاندیدای مناسب برای ارزیابی تغییرات در گونه های استنوهالین می باشد چون می تواند طیف نسبتا وسیعی از تغییرات شوری محیط را تحمل کند. برای ارزیابی ایمونولوکالیزاسیون Na+-K+ ATPase در آبشش کپور معمولی به افزایش شوری محیطی 90 ماهی کپور معمولی با میانگین وزن (36/0±986 گرم) به طور تصادفی به 6 گروه با شوری های 3، 6، 9، 12 و 15 گرم در لیتر و یک گروه کنترل تقسیم شدند. پس از 14 روز از آبشش نمونه گیری و در پارافرمالدهید 4%فیکس شدند. برای ارزیابی ایمونولوکالیزاسیون Na+-K+ ATPas از آنتی بادی مونوکلونال علیه تحت واحد α5 این پروتئین استفاده گردید. در گروه کنترل سلول های کلراید در اپی تلیوم تیغه ای و رشته ای مشاهده گردیدند ولی با افزایش شوری محیط از شوری 3 گرم در لیتر این سلول ها فقط در اپی تلیوم رشته ای مشاهده گردیدند و تعداد آنها هم افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05).
    کلید واژگان: شوری, آبشش, کپور معمولی, Na+, K+ ATPase}
    Amir Parviz Salati, Ali Baghbanzadeh, Abdolali Movahedinia
    Adaptation to changes in environmental salinities have been widely studied in different euryhaline fish species but there has been less interest in studies on freshwater stenohaline fish adaptation to saline environments. Common carp, Cyprinus carpio is a suitable species to assess the effects of changes in salinities on stenohaline fish. 90 individuals of Common carp (986±0.36 g) were distributed in 6 experimental groups exposed to different salinities of 3, 6, 9, 12 and 15 g/l and a control group. At the end of the experimental period gill tissue from each experimental group was sampled and fixed in 4% paraformaldehyde. Immunolocalization of Na+-K+ ATPase was assayed by monoclonal antibody against α5 subunit of this protein (Hybridoma, USA) in 5 µm sections. Based on the results obtained mitochondria rich cells (MRCs) were present in the epithelium of both lamella and filament but after adaptation to increased salinities these type of epithelial cells (MRCs) were observed only in the epithelium of gill filament and their densities increased as an response to increasing in environmental salinities (P<0.05).
  • علی باغبان زاده، محمدرضا حاجی نژاد
    سیستم اندوکانابینوئید نقش مهمی در تنظیم اشتهای پستانداران بر عهده دارد. در این مطالعه نقش گیرنده های 1CB دستگاه عصبی پرندگان در کنترل اشتها مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور آگونیست گیرنده های (ACEA) 1CB و آنتاگونیست گیرنده های)281(AM 1CB به داخل بطن جانبی راست پرندگان تزریق شد و میزان اخذ دان در فواصل ‚15 ‚30 60 120، و 180دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری گردید. نتایج این بررسی نشان داد می دهد که آگونیست و آنتاگونیست گیرنده های 1CB به ترتیب سبب افزایش و کاهش مصرف دان می شوند. همچنین پیش تزریق آنتاگونیست 1CB اثر افزاینده اشتهای آگونیست 1CB را کاملا مهار کرد. نتایج این بررسی با نتایج حاصل از آزمایشات انجام گرفته روی پستانداران مطابقت دارد.
    کلید واژگان: اخذ غذا, _ گیرنده1CB, جوجه گوشتی}
    Endocannabinoid system play a critical role in the regulation of appetite in mammals. In the present study، the effect of avian brain CB1 receptor on food intake of broilers was studied. ACEA، a potent CB1 agonist، and AM281، a potent CB1 antagonist، were injected into the chicken right lateral cerebral ventricle and food intake was measured 15، 30، 60، 120، and 180 minutes post injection. The results indicate that CB1 agonist and antagonist increase and decrease food intake، respectively. Also، pretreatment with CB1 antagonist fully inhibits the CB1-agonist-induced food-intake. The results of the study is consistent with the experiments carried out in mammals.
  • بیتا وزیر، وهاب باباپور*، احمدرضا دهپور، علی باغبان زاده
    کلستاز به انسداد جریان صفرا از مجرای صفراوی کبد به داخل دئودنوم اطلاق می شود. از آنجایی که در بیماران کل ستاتیک کاهش تمایل به نوشیدن آب کاملا جلب توجه می کند و این مسئله در روند بهبودی این بیماران اختلالاتی را به وجود می آوردو از طرف دیگر در این بیماران نیتریک اکساید(NO)درون زا افزایش می یابد، مطالعه حاضر جهت بررسی احتمال تاثیر افزایش نیتریک اکساید درون زا بر کاهش اشتها به آب با بهره گیری از الگوی تجربی ایجاد کلستاز در رت انجام گردید به منظور مطالعه تجربی حاضر42 سر رت نر بالغ به طور تصادفی به 7 گروه6 تایی شامل 3 گروه آزمایش 3گروه Sham و یک گروه شاهد تقسیم شدند . رت های گروه های آزمایش طبق الگوی لیگاتو ر دوبل کلستاتیک شدند و در ر ت های گرو ه های Sham فقط بر روی مجرای صفراوی یک لیگاتور شل قرار داده شد . اولین گروه آزمایش و گروه Sham مربوطه روزانه به مدت 21 روز آمینوگوانیدین (مهار کننده نیتریک اکساید) به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی، گروه دوم آزمایش و گروه Sham مربوطه به مدت 21 روز ال نیم (مهار کننده نیتریک اکساید سنتتاز ) به میزان 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی و سومین گروه آزمایش و گروه Sham مربوطه و گروه شاهد روزانه به مدت 21 روز محلول نمکی 0.9%استریل به میزان هم حجم دارو به گروه های دیگر به صورت داخل صفاقی دریافت کردند و روزانه میزان اخذ آب در همه گروه ها اندازه گیری و ثبت گردید. اطلاعات آماری به دست آمده با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی مورد ارزیابی قرار گرفتند . نتایج آماری نشان داد که اخذ آب در زیر گرو ه های A1 و B2 افزایش یافته در حالی که اخذ آب در گروه A3 کاهش را به همراه داشت (P<0.001)مطالعه آماری اخیر نشان داد که نیتریک اکساید نقش مهم و قابل ملاحظه ای در کاهش اخذ آب در رت های کلستاتیک موش رت دارد.
    کلید واژگان: کلستاز, اخذ آب, نیتریک اکساید, رت}
    Vazirb., Babapourv.*, Dehpoura., Baghbanzadeh, A
    Cholestasis stops the flow of bile from the liver to the deudenum. Cholestasis is associated with the over production of endogenous nitric oxide (NO), and water intake disturbances are commonly encountered in these patients. The purpose of this study was to determine whether elevation of endogenous NO effects on water intake alterations in cholestatic pationts. 42 mature male rats were randomly divided into 7 groups (N=6)one control group (C), three sham B (B1, B2, B3), and three experimental groups A (A1, A2, A3). After preparation and anesthesia, double ligations were placed on common bile duct in experimental groups, and a loose ligation was done on common bile duct in sham groups. In subgroups A1 and B1, Aminoguanidine (100 mg/kg, IP, for 21 days), in subgroups A2 and B2, N-nitro-L arginine methyl ester (L-Name) (10 mg/kg, IP, for 21 days) and in subgroups A3 and B3 and group C, normal saline 0.9% (the same volume, IP, for 21 days) was administrated. Water intake volume in all groups were detected daily. Data was analysed by Tukey's test and ANOVA. Statistical analysis showed that water intake increased in subgroup A1 and A2 (p
    Keywords: Cholestasis, Water intake, Nitric oxide, Rat}
  • امیر پرویز سلاطی، علی باغبان زاده، مهدی سلطانی، رحیم پیغان، غلام حسین ریاضی
    نوساناتشوریمحیطموجببروزاسترسدرماهی ها در معرض شده و هم چنین ساختار آنها را نیز دچار تغییر می کند. تغییرات در پارامترهای خونی و بیوشیمیایی می تواند به عنوان یک رابط اولیه بین تغییرات محیط و پاسخ های فیزیولوژیک عمل نماید. هفتاد و پنج ماهی کپور معمولی بالغ به طور تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند و در شوری های 1 (گروه شاهد) ، 3، 6، 9، 12 و 15 گرم در لیتر نگهداری شدند. شوری هر گروه تا رسیدن به شوری مورد نظر به صورت تدریجی، روزانه 3 گرم در لیتر افزایش یافت. ماهی ها پس از رسیدن به شوری نهایی در هر گروه 14 روز نگهداری شده و پس از آن سطح پلاسمایی گلوکز، لاکتات، پروتئین و پارامترهای خون شناسی مورد بررسی قرار گرفتند. بیشترین میزان هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول های قرمز،گلوکز و لاکتات در بالاترین شوری مشاهده گردید. تعداد گلبول های سفید خون تا شوری 9 گرم در لیتر یک افزایش اولیه را نشان داد، ولی پس از آن یک روند کاهشی رانشان داد. سطح پروتئین خون در گروه های مختلف اختلاف معنی داری نشان نداد. نتایج این مطالعه نشان داد که پارامترهای خونی می توانند به عنوان شاخص در ارزیابی آثار شوری بر فیزیولوژی کپور معمولی مورد استفاده قرار گیرد
    کلید واژگان: هماتولوژیک, شوری, متابولیتی, ماهی}
    Fluctuations in salinity impose stress on the physiology of the exposed fish population and can modify their structure. It has been noted that changes in blood characteristics and plasma levels serve as the primary link between environmental change and physiological response (McCormick, 2001). Ninety healthy adult Cyprinuscarpio (C. carpio) were randomly divided into five groups and kept in salinities of 1 (control group), 3, 6, 9, 12 and 15 g/L The salinity was gradually increased by 3 g/L daily to final their concentrations. Fish were kept for 14 days after transference to the final salinity. Subsequently, plasma glucose, lactate, and protein content, as well as hematological parameters, were evaluated. The highest hematocrit (Hct), hemogloblin level (Hb), red blood cell count (RBC), lactate, and glucose values were found fish kept in the highest salinity. The values of the white blood cell count (WBC) showed an initial increase in fish from the control group until a salinity of 9 g/L, but subsequently decreased at higher salinities. The plasma protein levels among the fish in different groups did not show a significant change. The results demonstrate that changes in blood parameters can be used as indices to monitor the effects of salinity on the physiology of C. carpio.
  • علی باغبانزاده، وحید ناصح
    چکیده گلوتامات به عنوان یکی از مهمترین میانجی های عصبی مغز نقش مهمی در کنترل مصرف دان دارد. در مطالعه حاضر اثر تزریق داخل بطن مغزی مهار کننده برداشت وزیکولی گلوتامات بر مصرف دان و آب در جوجه گوشتی بررسی شده است.داروی مورد استفاده آسمان آبی شیکاگو6)B6(CSBبود. پس از تزریق داخل بطن مغزی 6CSB میزان مصرف دان و آب به صورت تجمعی در دقایق 15،30،60،120،180 اندازه گیری شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که با تزریق 6CSB میزان مصرف دان به طورمعنی داری (05/0)p < افزایش یافته است و این افزایش وابسته به مقدار بوده که موثرترین مقدار 50 نانومول بوده است. همچنین میزان مصرف آب نیز پس از تزریق 6CSB به طور معنی داری (05/0)p < افزایش پیدا کرده است و این افزایش نیز وابسته به مقدار بوده که موثرترین مقادیر 50و 100 نانومول بود.
    کلید واژگان: 6CSB, داخل بطن مغزی, اخذ غذا, اخذ آب, جوجه گوشتی}
  • جواد چراغی، علی باغبان زاده
    جهت تعیین نقش گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات گروه II و آگونیست (APDC) و آنتاگونیست (LY341495)های آن در کنترل عصبی اشتها، 36 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه پس از رسیدن به وزن 700 تا 750 گرم توسط پنتوباربیتال سدیم بیهوش و با کمک دستگاه استریوتاکس کانول شماره 23 از جنس استیل زنگ نزن به بطن جانبی راست هدایت گردید. سپس 5 تا 7 روز قبل از شروع تزریقات، به پرندگان استراحت داده شد. در هر تجربه، 12 قطعه جوجه گوشتی مطابق با روش مربع لاتین تکراری استفاده شد که پرندگان و روزهای تزریق بعنوان عوامل محدود کننده محسوب شدند. APDC به مقدار μM50 و LY341495 به مقدارnM 300 در بطن جانبی راست تزریق شد. با استفاده از کامپیوتر میزان برداشت غذا توسط هر پرنده پس از تزریق، محاسبه و ثبت گردید. تزریق داخل بطن مغزی APDC از نظر آماری، موجب کاهش معنی داری در اخذ تجمعی غذا گردید (05/0P<)، در حالی که تزریق LY341495، اخذ تجمعی غذا را نسبت به گروه کنترل افزایش داد (05/0P<). نتایج بدست آمده نشان دهنده نقش احتمالی گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات در کنترل مرکزی اشتها در پرندگان می باشد.
    کلید واژگان: اخذ غذا, گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات, APDC, LY341495, جوجه خروس گوشتی}
  • عباس ابویسانی*، پرویز شایان، علی باغبان زاده، پرویز تاجیک

    لپتین، هورمون حاصل از ژن Ob بوده و در تنظیم مصرف خوراک، متابولیسم انرژی و اعمال تولیدمثلی پستانداران نقش دارد. با وجود اثرات شناخته شده لپتین در باروری جنس ماده، مکانیسم عمل آن در سیستم تولید مثلی نر هنوز مورد سوال است. بیان لپتین وگیرنده آن در برخی از ارگانهای تولیدمثلی پیشنهادکننده اثرات اندوکرینی و هم اثرات پاراکرینیTMاتوکرینی آن بر روی سیستم تولید مثل است. شواهد زیادی موید اثر مستقیم لپتین در کنترل عملکرد بیضه جوندگان نظیر تولید هورمون های استروییدی و اسپرماتوژنز می باشند. بنابراین، ردیابی mRNA لپتین و گیرنده آن در بیضه گاو اولین مرحله از شناسایی اثرات پاراکرینیTMاتوکرینی آن در این بافت خواهد بود. در مطالعه اخیر، mRNA لپتین و گیرنده عملکردی آن (Ob-Rb) با روش رونوشت برداری معکوس و واکنش زنجیره ای پلیمراز در بیضه گاو شناسایی شدند. به منظور تایید نتایج اولیه، محصولات حاصل از RT-PCR با روش nested PCR و با استفاده از زوج پرایمرهای اختصاصی طراحی شده بر روی اگزونهای متفاوت تکثیر شدند. اگرچه در مطالعه اخیر منشا دقیق سلولی لپتین در بیضه شناسایی نشد، لیکن بر اساس یافته های حاصله پیشنهاد می شود که لپتین علاوه بر اثرات اولیه در سطح هیپوتالاموس- هیپوفیز در مکانیسم های اتوکرینی و یا پاراکرینی فیزیولوژی بیضه گاو نیز دخالت دارد. 

    کلید واژگان: گاو, لپتین, گیرنده لپتین, بیضه, ..RT}
    Abbas Abavisani *, Parviz Shayan, Ali Baghbanzadeh, Parviz Tajik

    Leptin, hormonal product of the ob gene, is known to regulate food intake, energy metabolism and reproductive functions in mammals. The mechanism by which leptin affect male reproductive system, in contrast to its well proven effects in female fertility, has been a matter of debate. Expression of leptin and its receptor in some reproductive organs suggest that leptin has both endocrine and paracrine/autocrine effects on reproduction. Various evidences have pointed to a direct role of leptin in the control of rodent testicular function such as steroidogenesis and spermatogenesis. So, detection of leptin and leptin receptor mRNA in bovine testis will be the first crucial step to an understanding of its paracrine/autocrine effect on testes in cattle. In the present study, we showed the expression of leptin mRNA as well as its functional receptor (Ob-Rb) mRNA in whole testis of Holstein cattle using reverse transcription and polymerase chain reaction (RT-PCR) analysis. To confirm the first results, RT-PCR products were amplified with Nested PCR using inner leptin primer pairs designed on different exons. Based on our results, although we could not determine the exact cell source of leptin in testis, it suggests that besides its primary actions at the hypothalamic-pituitary level, leptin can also involved in autocrine and/or paracrine mechanisms in testicular physiology in cattle.

    Keywords: Cattle, PCR, leptin, leptin receptor, testis, RT}
  • محمد روستایی، غلامرضا نیک بخت بروجنی، علی باغبانزاده، پرویز تاجیک
    لپتین به عنوان عامل بالقوه در سیری شناخته شده و نقش مهمی در متابولیسم و تولید مثل دارد. حضور لپتین در مایع منی و اسپرم انسان مشخص شده و پذیرنده های آن در اسپرم انسان مورد بررسی قرار گرفته اند که نشاندهنده احتمال اثر این هورمون حتی بر روی سلول های مذکور است. هدف ما تشخیص mRNAپذیرنده لپتین در اسپرم انزالی گاو با روش RT-PCRبوده است. RNAتام اسپرم با روش های مختلف استخراج و خالص سازی شد. نتایج نشان داد که روش های SDSو SDS/Citric acidاز لحاظ میزان و موفقیت در تکرار پذیری برای استخراج RNAبهتر از روش گوانیدیدم ایزوتیوسیانات هستند. mRNAپذیرنده لپتین در تمام نمونه ها تشخیص داده شد. می توان نتیجه گرفت که mRNAپذیرنده لپتین در اسپرم انزالی گاو وجود دارد یا به عبارتی در جایی قرار دارد که لپتین مایع منی ممکن است اثرگذار باشد. واژه های کلیدی:پذیرنده لپتین، اسپرم گاو،. mRNA
    کلید واژگان: پذیرنده لپتین, اسپرم گاو, mRNA}
  • عباس ابویسانی، پرویز شایان، علی باغبانزاده، پرویز تاجیک
    لپتین، هورمون حاصل از ژن Ob بوده و در تنظیم مصرف خوراک، متابولیسم انرژی و اعمال تولیدمثلی پستانداران نقش دارد. با وجود اثرات شناخته شده لپتین در باروری جنس ماده، مکانیسم عمل آن در سیستم تولید مثلی نر هنوز مورد سوال است. بیان لپتین وگیرنده آن در برخی از ارگانهای تولیدمثلی پیشنهادکننده اثرات اندوکرینی و هم اثرات پاراکرینیTMاتوکرینی آن بر روی سیستم تولید مثل است. شواهد زیادی موید اثر مستقیم لپتین در کنترل عملکرد بیضه جوندگان نظیر تولید هورمون های استروئیدی و اسپرماتوژنز می باشند. بنابراین، ردیابی mRNA لپتین و گیرنده آن در بیضه گاو اولین مرحله از شناسایی اثرات پاراکرینیTMاتوکرینی آن در این بافت خواهد بود. در مطالعه اخیر، mRNA لپتین و گیرنده عملکردی آن (Ob-Rb) با روش رونوشت برداری معکوس و واکنش زنجیره ای پلیمراز در بیضه گاو شناسایی شدند. به منظور تایید نتایج اولیه، محصولات حاصل از RT-PCR با روش nested PCR و با استفاده از زوج پرایمرهای اختصاصی طراحی شده بر روی اگزونهای متفاوت تکثیر شدند. اگرچه در مطالعه اخیر منشا دقیق سلولی لپتین در بیضه شناسایی نشد، لیکن بر اساس یافته های حاصله پیشنهاد می شود که لپتین علاوه بر اثرات اولیه در سطح هیپوتالاموس– هیپوفیز در مکانیسم های اتوکرینی و یا پاراکرینی فیزیولوژی بیضه گاو نیز دخالت دارد.
    کلید واژگان: گاو, لپتین, گیرنده لپتین, بیضه, _ , RT, PCR |}
  • علی باغبان زاده، وهاب باباپور
    در این مطالعه تاثیر سیستم گلوتاماترژیکی بر اخذ غذا در جوجه خروس هایی که 24 ساعت از خوردن غذا محروم بوده اند مطالعه گردید. تزریق داخل بطن مغزی صفر، 675/0، 25/1 و 5/2 نانومول گلوتامات اخذ غذا را به صورت وابسته به مقدار، کاهش و تاخیر در آغاز "خوردن غذا" را افزایش داد. پیش تزریق 5/2 نانومول از 3– هیدروکسی–2–کینوزالین کربوکسیلیک اسید، آنتاگونیست گیرنده های یونوتروپیک گلوتامات به طور معنی داری به افزایش اخذ غذا و کاهش زمان آغاز غذا خوردن منجر گردید. پیش تزریق 2– نانومول آلفا – متیل– 4 – سولفونو فنیل گلیسین، آنتاگونیست گیرنده متابوتروپیک گلوتامات به شدت اخذ غذا را کاهش و زمان آغاز غذا خوردن را افزایش داد. این یافته ها برای اولین بار نشان داده اند که گلوتامات به عنوان یک میانجی عصبی در تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروس گوشتی دخالت دارد. این اثر احتمالا توسط هر دو گیرنده یونوتروپیک و متابوتروپیک تعدیل می گردد. به نظر می رسد که در این فرآیند هر دو نوع گیرنده های پیش سیناپسی و پس سیناپسی دخالت داشته باشند.
    کلید واژگان: اخذ غذا, جوجه گوشتی, گلوتامات}
  • علی باغبان زاده، جواد چراغی*، گیتا امام، وهاب بابا پور
    مقدمه

    تاکنون در رابطه با نقش گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات در تنظیم اشتها تحقیقات بسیار کمی انجام شده است. ما دراین مطالعه به ارتباط گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات و اهمیت آنها در تنظیم دریافت غذا در جوجه خروس های گوشتی پرداخته شده است.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه 12 قطعه جوجه با وزن 750-700 گرم پرورش داده شد. با استفاده از دستگاه استریو تاکس در بطن راست مغزی پرندگان کانول گذاری انجام شد. سپس با تزریق داخل بطن مغزی (ICV) آگونیستDHPG)) و آنتاگونیست (AIDA) گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات بترتیب در دوز های 1 میکرومول و 2 میلی مول، دریافت تجمعی غذا در زمانهای مختلف پس از تزریق، با استفاده از کامپیوتر محاسبه گردید. در این تحقیق پرندگان به روش مربع لاتین تکراری در 4 گروه و در روزهای 1، 3، 5 و 7 داروهای مورد نظر را دریافت نمودند.

    یافته های پژوهش

    تجویز داخل بطن مغزی DHPG (آگونیست گیرنده گلوتاماتی گروه I)، دریافت غذا را بطور معنی داری افزایش (بطور متوسط 7/28 درصد) داد. در حالیکه AIDA (آنتاگونیست گیرنده گلوتاماتی گروه I)، دریافت غذا را بطور معنی داری کاهش (بطور متوسط30 درصد) داد (05/0>P).

    نتیجه گیری نهایی

    بر اساس نتایج بدست آمده، نتیجه گرفته می شود که گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات اثرات مرکزی قابل ملاحظه ای بر دریافت غذا در جوجه خروس های گوشتی داشته و در این پروسه با اهمیت تلقی می شوند.

    کلید واژگان: اشتها, گیرنده های متابوتروپیک گلوتامات, جوجه گوشتی}
    Introduction

    There is little investigation performed regarding the use of metabotropic glutamate receptors in birds. In this study, we had investigated the use of metabotropic glutamate receptor agonist and antagonist to determine the appetite of broiler cockerels.

    Material and methods

    12 broiler cockerels of were reared until 700-750 grams were bred up. Each was steriotaxically implanted into the right lateral ventricle.Then, the birds were injected with DHPG(1µM) and AIDA(2mM) and cumulative food intake was monitored at different times post injection with computerized program. The birds were given the mentioned food in a replicated latin square design on the 1st, 3rd, 5th and 7th days in 4 groups.

    Results

    In comparison with the control group, the intracerebroventricular administration of DHPG increased significantly (average 28.7 percent), food intake and AIDA had decreased (average 30 percent) significantly (P<0.05).

    Conclusion

    According to these results it can be concluded that metabotropic glutamate receptors can, significantly, affect on the appetite of broiler cockerels to intake food.

    Keywords: Appetite, Metabotropic Glutamate Receptor, Broiler Cockerel}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال