علی جباری ارقمی

تکثیر سلول های بنیادی اسپرماتوگونی بالغ در محیط آزمایشگاه پس از هم کشتی با سلول های سرتولی و تیمار با سایتوکاین های SCF، GM-CSF و GDNF همچنین القای اسپرماتوژنزیس در موش گیرنده مدل آزواسپرمی از طریق پیوند سلول های کلونی حاصل از کشت با استفاده از دو مرحله هضم آنزیمی، تعلیق سلولی حاوی سلول های ژرم و سرتولی از بیضه موش بالغ به دست آمد. سلول های اسپرماتوگونی با جداسازی سلول های بافت بینابینی، اسپرماتید، اسپرم، اسپرماتوسیت و سرتولی خالص سازی شدند. سلول های سرتولی با استفاده از ظروف پوشیده از 5 میکروگرم بر میلی لیتر لکتین داچورا استرامونیوم اگلوتینین (DSA) در بافر فسفات جدا شدند. ماهیت سلول ها علاوه بر ریخت شناسی و فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، از طریق نشانگرهای اختصاصی Oct-4 در سلول های کلونی های حاصل و ویمنتین در سلول سرتولی تایید شد. پس از خالص سازی، تعلیق سلولی حاوی سلول های بنیادی اسپرماتوگونی به صورت هم کشتی با سلول سرتولی و افزودن سایتوکاین ها و فاکتورهای رشد SCF (با غلظت های 1 نانوگرم بر میلی لیتر، 40 نانوگرم بر میلی لیتر و 100 نانوگرم بر میلی لیتر)، GM-CSF (با غلظت های 0.1 نانوگرم بر میلی لیتر، 0.01 نانوگرم بر میلی لیتر، 1 نانوگرم بر میلی لیتر) و GDNF (با غلظت های 1 نانوگرم بر میلی لیتر، 40 نانوگرم بر میلی لیتر و 100 نانوگرم بر میلی لیتر) کشت داده شد. یک هفته پس از کشت سلول ها پاساژ داده شد. طول دوره کشت 3 هفته بود و ارزیابی کلونی (اندازه گیری قطر و شمارش تعداد کلونی) در پایان هر هفته و با میکروسکوپ نوری انجام گرفت. سلول های اسپرماتوگونی کلونی های حاصل از کشت پیوند و به کمک BrdU ردیابی و دو هفته بعد از پیوند بررسی شد.
یافته های پژوهش نشان داد که هم کشتی با سلول سرتولی در مقایسه با سایر گروه های آزمون و گروه کنترل به طور معنی داری باعث افزایش قطر (50.01±205.8 میکرومتر) و تعداد کلونی (5.2±25.1) در محیط کشت می شود (0.001< p). همچنین در بین گروه های تیمار شده با سایتوکاین و فاکتور رشد، GDNF با غلظت 100 نانوگرم بر میلی لیتر افزایش معنی داری را در قطر کلونی (46.8±144.7 میکرومتر) نسبت به گروه کنترل (27.4±95 میکرومتر) نشان داد (0.05

نتیجه گیری

تکثیر سلول های اسپرماتوگونی به کمک سیستم هم کشتی، راهی مناسب در افزایش تعداد سلول های بنیادی اسپرماتوگونی و کمک به درمان ناباروری است.