به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب علیرضا نائیجی

  • پریسا صابری حسن آبادی، علیرضا نائیجی، حمیدرضا محمدی*
    سابقه و هدف

    پاراکوات ازجمله علف کش های شیمیایی بوده که سمیت بالایی داشته و درصورت مصرف نادرست یا عدم آگاهی در نحوه استفاده باعث مسمومیت کشنده در افراد در معرض این سم، به ویژه فعالان در حوزه کشاورزی می شود. امروزه استفاده از ترکیباتی با منشا طبیعی به منظور بهبود و یا کاهش اثرات مخرب سموم کشاورزی ازمسائل مهمی به شمار می رود که توجه محققان را در این حوزه به خود جلب نموده است. کوئرستین به عنوان فلاونوئیدی طبیعی به مقدار زیاد در میوه ها و سبزیجات یافت می شود. این ترکیب به عنوان نوعی آنتی اکسیدان طبیعی از قدرت زیادی در حذف رادیکال های آزاد برخوردار است. مطالعه حاضر، با هدف ارزیابی اثرات محافظتی کوئرستین بر سمیت تخمدان ناشی از پاراکوآت در موش‏های صحرایی، انجام پذیرفت.

    مواد و روش ها

    جهت انجام این پژوهش تجربی، 30 موش بالغ صحرایی نژاد ویستار با میانگین سنی 6 تا 8 ماه و با محدوده وزنی 160 تا 180 گرم به طور تصادفی به 5 گروه آزمایشی شامل 6 عدد موش در هر گروه تقسیم شدند. گروه کنترل مثبت فقط سم پاراکوآت (به میزان 25/1 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه کنترل منفی نرمال سالین دریافت کردند. کوئرستین در دوزهای مختلف (50، 100 و 200 میلی گرم/کیلوگرم) به صورت داخل صفاقی به حیوانات دچار سمیت حاد تزریق شد. بعد از 24 ساعت، حیوانات قربانی شده و تخمدان آن ها بیرون آورده شد. پس از شستشو، مراحل تعیین شاخص های استرس اکسیداتیو در گروه ها صورت گرفت.

    یافته ها

    موش های تحت تیمار با تمامی غلظت های کوئرستین شامل 50 (0/01<p)، 100 (0/001<p) و 200 میلی گرم بر کیلوگرم (0/0001<p) اختلاف معنی داری در مقایسه با گروه کنترل مثبت داشتند. با افزایش غلظت کوئرستین، بهبود عملکرد مهار سمیت پاراکوات در این دسته از حیوانات مشاهده گردید. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف کوئرستین توانایی مهار واکنش پراکسیداسیون لیپیدی ناشی از سمیت پاراکوات را داشته و گروه کنترل مثبت از لحاظ آماری در مقایسه با گروه کنترل منفی دارای اختلاف معنی دار بود (0/001<P). با تجویز کوئرستین در غلظت های مختلف، کاهش تولید لیپید پراکسیداسیون مشاهده شد. از لحاظ آماری، کوئرستین در غلظت (mg/kg) 50 دارای اختلاف معنی داری با گروه کنترل مثبت بود (0/01<P) و در غلظت های (mg/kg) 100 و 200 نیز این اختلاف معنی داری مشهود بود (0/0001<P). در غلظت 200 میلی گرم برکیلوگرم از کوئرستین، بیش ترین اثرگذاری در کاهش تولید لیپید پراکسیداسیون مشاهده گردید.

    استنتاج

    نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که کوئرستین می تواند به عنوان ترکیبی موثر و آنتی اکسیدانی مفید در بهبود شاخص های استرس اکسیداتیو و بافت تخمدان موش مفید واقع شود. کوئرستین به صورت وابسته به دوز می تواند آسیب اکسیداتیو ناشی از پاراکوآت را در بافت های تخمدان موش کاهش دهد. کوئرستین به طور بالقوه می تواند جهت کنترل سمیت تخمدان، تعدیل و یا مهار عوامل اکسیداتیو، تقویت سیستم ایمنی و تقویت سیستم آنتی اکسیدانی در مدل های حیوانی استفاده شود. احتمالا می توان از آن به عنوان نوعی مکمل بی خطر در ترکیب با سایر داروهای تاثیرگذار بر سیستم ایمنی استفاده کرد. با این حال، این فرضیه همراه با اثر سایر تداخلات دارویی باید با استفاده از مطالعات in vivo مناسبی تایید شود. درک فرآیند مرگ سلولی ناشی از پاراکوآت و اثر مهارکنندگی آنتی اکسیدان های طبیعی بر آن، نقشه راه جدیدی را برای مطالعات آتی به منظور توسعه استراتژی های درمانی جدید ارائه می کند.

    کلید واژگان: پاراکوآت, کوئرستین, سمیت, تخمدان, شاخص های استرس اکسیداتیو}
    Parisa Saberi-Hasanabadi, Alireza Naeeji, Hamidreza Mohammadi*
    Background and purpose

    Paraquat is one of the chemical herbicides with high toxicity. In case of incorrect consumption, this chemical causes fatal poisoning in people, especially those active in the field of agriculture. Nowadays, using compounds of natural origin to improve or reduce the harmful effects of agricultural pesticides is one of the important issues that has attracted the attention of researchers in this field. Quercetin as a natural flavonoid is found in large quantities in fruits and vegetables. As a kind of natural antioxidant, this compound has great power in removing free radicals. The purpose of this research was to evaluate the protective effects of quercetin on ovarian toxicity caused by paraquat in rats.

    Materials and methods

    To conduct this experimental research, 30 adult Wistar rats with an average age of 6 to 8 months and a weight range of 160 to 180 gr were randomly divided into 5 experimental groups including 6 rats in each group. Paraquat (1.25 mg/kg, intraperitoneally) was injected into mice. Then quercetin was injected intraperitoneally in concentrations of 50, 100, and 200 mg/kg. The negative control group received only normal saline. After 24 hours, the animals were sacrificed and their ovaries were evaluated for changes in oxidative stress indices.

    Results

    The results showed that paraquat significantly increased the reactive oxygen species (ROS), protein carbonyl, and lipid peroxidation, and significantly decreased glutathione content and survival of ovarian tissue cells when compared with the control group (P<0.001). The results showed that different concentrations of quercetin could inhibit the lipid peroxidation reaction caused by paraquat toxicity, and the positive control group had a statistically significant difference compared to the negative control group (P<0.001). By administering quercetin in different concentrations, we saw a decrease in the production of lipid peroxidation. From a statistical point of view, quercetin at the concentration (mg/kg) of 50 had a significant difference with the positive control group (P<0.01) and this significant difference was also evident at the concentrations of (mg/kg) 100 and 200 (P<0.0001). Increasing the concentration of quercetin was associated with improved performance in inhibiting paraquat toxicity.

    Conclusion

    Results showed that quercetin can be useful as an effective antioxidant combination in improving oxidative stress indicators and ovarian tissue of mice. Quercetin can reduce paraquat-induced oxidative damage in rat ovarian tissues in a dose-dependent manner. Quercetin can potentially be used to control ovarian toxicity, modulate or inhibit oxidative factors, strengthen the immune system, and strengthen the antioxidant system in animal models. Probably, it can be used as a kind of safe supplement in combination with other drugs affecting the immune system. However, this hypothesis along with the effect of other drug interactions should be confirmed using appropriate in vivo studies. Understanding the process of cell death caused by paraquat and the inhibitory effect of natural antioxidants on it provides a new road map for future studies to develop new therapeutic strategies.

    Keywords: Paraquat, Quercetin, Toxicity, Ovary, Oxidative Stress Indexes}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال