فهرست مطالب نویسنده:
غلامرضا فرزانگان
-
پیش زمینه و مقدمه
از روش های کنترل و کاهش خونریزی جراحی اسپاین کاربرد ترانکزامیک اسید است . هدف مقایسه خونریزی در تجویز تزریقی و موضعی آن و تعیین پروتکل استفاده آن در جراحی spine جهت کاهش خونریزی در راستای ارتقای اقتصاد سلامت است.
روشنوع مطالعهCross sectional گذشته نگر درجامعه بیماران تحت جراحی اسپاین در بیمارستان بقیه الله بودند . معیارهای ورود، جراحی الکتیو اسپاین در بالای لول و معیارهای خروج اختلال خونریزی ، پارگی دورا و جراحی بیش از سه ساعت بودند. گروه موضعی و وریدی به ترتیب 27 و22 نفر بودند . آنالیز با SPSS انجام شد سطح معنا داری آزمون آماری 0.05 بود . وریدی با دوز لودینگ 10mg/kg و نگهدارنده 1mg/kg/h بود . موضعی ابتدابا یک گرم در 300 ml و 500 mg ، در50 ml در پایان بود . میزان خونریزی حجم درن بود . 49 بیمار که 22 نفر (44.9%) دارو را وریدی و 27 نفر (55.1%) موضعی گرفتند.
یافته هاارتباط معنا داری بین گروه ها در میزان خونریزی با نوع جراحی (p :0.48) با لول جراحی و میزان خونریزی کل (p :0.48) بدست نیامد. (p :0. 14). میزان خونریزی گروه موضعی: حین عمل :ml 563.89± 367.48، پس از عمل :ml 116.30±71.37 و کل:ml 680.19± 394.83 گروه وریدی: حین عمل :ml 496.64± 296.84 ، پس از عمل :ml 120± 75.84 وکل:ml 616.64± 311.45 بود .
نتیجه گیرینتایج حاصله موثر تر بودن تجویز موضعی را نسبت تجویز وریدی تایید نمیکند ولی میزان متوسط خونریزی در استفاده موضعی ترانگزامیک اسید مشابه نوع تزریقی است.
کلید واژگان: تجویز موضعی و وریدی, ترانکزامیک اسید, جراحی ستون فقرات, خونریزیIntrudoctionOne of the methods to control and reduce bleeding in spine surgery is the use of tranexamic acid. The aim is to compare bleeding in intravenous and local administration and determine the protocol of its use in spine surgery to reduce bleeding .
MethodStudy was retrospective cross-sectional in the patients undergoing spine surgery in Baqiyatallah Hospital. Inclusion criteria were elective surgery > 3 levels and exclusion criteria were bleeding disorder, dural tear and surgery > 3 hours. The local and intravenous groups were 27 and 22, respectively. Analysis was performed by SPSS. The significance level of the statistical test was 0.05. Intravenously with a loading dose of 10 mg / kg and a maintenance dose of 1 mg / kg / h. Local was initially 1gr in 300 ml and 500 mg in 50 ml at the end. The amount of bleeding was the volume of the drain. 49 patients, 22 (44.9%) took the drug intra-venously and 27 (55.1%) locally.
ResultsThere was no significant relationship between the groups in the amount of bleeding with the type of surgery (p: 0.48) with the surgical level and in the amount of total bleeding (p: 0.48) (p: 0.14). Bleeding rate of local group: intraoperative: 363.89 56 563.89 ml, postoper-ative: 116.30 ± 71.37 ml and total: 680.19 ± 394.83 ml , intravenous group: intraoperative: 496.64 ± 296.84 ml, postoperative: 75.84 120 120 ml Total: ml 616.64 ± was 311.45.
ConclusionThe results do not confirm the average amount of bleeding was similar in both groups.
Keywords: Local, intravenous administration, Tranexamic acid, Spine Surgery, Bleeding -
مقدمهمطالعات نشان می دهند درصد قابل توجهی از تصویربرداری های تشخیصی غیرضروری می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی مناسبت تجویزهای سی تی اسکن برای تشخیص علل مهره ای کمر درد بیماران مراجعه کننده به بیمارستان رفرال ترومای دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشد.روش کارجامعه پژوهش عبارت است از تمام بیمارانی که در سال 1395 برای انجام سی تی اسکن مهره های کمری به بیمارستان تروما مراجعه کرده بودند که 281 نفر از آنها به عنوان نمونه مطالعه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده برای سنجش مناسبت تجویزها در این پژوهش، اندیکاسیون های تدوین شده با استفاده از روش تعیین مناسبت رند[1] برای سی تی اسکن مهره های کمری بوده است.یافته هاحدود 63٪ مراجعه کنندگان مرد و 37٪ زن بودند. از 281 مورد تجویز سی تی اسکن برای بیماران مبتلا به کمر درد ، 162(7/57) مناسب، 92(7/32) نامطمئن و 27 مورد (6/9) نامناسب بودند. رابطه بین متغیرهای وضعیت معاینه، نوع تخصص پزشک و موسسه ارجاع دهنده با وضعیت مناسبت تجویزها معنادار بود.نتیجه گیریراهنماهای بالینی تدوین شده از طریق «روش مناسبت رند» می توانند ابزار کاربردی مناسبی برای ارایه دهندگان، برنامه ریزان، سیاست گزاران نظام سلامت و موسسات بیمه درمان؛ به ویژه در کشورهای در حال توسعه در راستای کاهش خدمات و مراقبت های نامناسب و غیرضروری، ارتقای کیفیت و کاهش بار مالی ناشی از خدمات غیرضروری باشد. پیشنهاد می شود بیمه ها و سایر نهادهای پرداخت کننده مناسبت تجویزها را به عنوان معیاری جهت پرداخت به پزشکان قرار دهند.کلید واژگان: مناسبت, سی تی اسکن, درد پایین کمر, روش مناسبت رندIntroductionThis study aims to identify the appropriateness of CT Scan prescriptions for Lumbar Spine using the RAND Appropriateness Method in Shiraz University of Medical Sciences (SUMS).MethodsA total of 281 patients referred to the hospitals affiliated with Shiraz University of Medical Sciences were selected as sample of the study in 2016. The scenarios derived through the RAND Appropriateness Method were compared with medical records of these patients by educated physicians.ResultsOut of 281 cases of lumbar spine MRI prescriptions, 57.7% were appropriate, 32.7 % were uncertain, and 9.6 % were considered to be appropriate. In addition, some related factors to appropriateness of prescriptions were identified.ConclusionsClinical guidelines developed using RAND Appropriateness Method can be an appropriate instrument for policy makers, health care providers, and health insurance companies in order to reduce inappropriate cares and quality improvement, especially in developing countries. It is recommended that appropriateness of prescriptions will be considered as the criteria for payment and reimbursement to prescribers. In this way, inappropriate cares may be reduced.Keywords: Appropriateness, RAND Appropriateness Method, CT Scan Prescription, Lumbar Spine
-
اهداف. از مهم ترین وظیفه امدادگران، ارایه کمک های اولیه و انتقال به موقع مجروحین و مصدومین به مراکز درمانی است. نظر به اهمیت تربیت امدادگران و آشنایی نیروهای نظامی با دوره های امدادگری، مطالعه حاضر با هدف تعیین نیاز های آموزشی امدادگران نیروی زمینی و به دنبال آن پیشنهاد الگو و برنامه آموزشی مناسب انجام شد.
روش ها. در مطالعه ای میدانی، برنامه های آموزشی امدادگران در آموزشگاه های نیروهای نظامی داخل کشور، هلال احمر و چند کشور منتخب مورد بررسی قرار گرفت. این برنامه ها در غالب چک لیست برای نظرخواهی در اختیار 60 نفر از اعضای هیئت علمی، مربیان و مدیران مراکز آموزشی مرتبط و سایر افراد صاحب نظر قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 11 و آماره های توصیفی و استنباطی (آزمون t تک نمونه ای) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها. میزان ساعات ارایه شده بین بعضی از دروس در داخل و خارج کشور اختلاف زیادی داشت. همچنین تعدادی از دروس در داخل کشور تدریس می شد که در خارج کشور در سرفصل دروس برنامه های آموزشی قرار نداشت. با عنایت به وضعیت موجود و در نظر گرفتن کلیه شرایط و با استفاده از نظرات افراد با تجربه، برنامه ای آموزشی به منظور تربیت امدادگر برای دوره ای سه ماهه طراحی شد.
نتیجه گیری. با توجه به شرایط ژئوپلیتیک و حساسیت فوق العاده منطقه خاورمیانه، باید نهایت تلاش در آمادگی همه جانبه نیروهای مسلح و تربیت افراد زبده یگان بهداری در رزم صورت گیرد تا به هنگام نیاز، مجروحین در اسرع وقت با استفاده از آخرین آموزه های علمی و عملی مداوا شوند.
کلید واژگان: نیازهای آموزشی, امدادگر, نیروی زمینی -
مقدمهکمر درد به عنوان یکی از شایعترین شکایات سیستم عضلانی-اسکلتی در بیماران نظامی و هرنی دیسک به عنوان یکی از علل آن موجب خسارتهای مالی و اتلاف وقت می شود. جراحی هرنی دیسک (Discectomy) از شایعترین اعمال جراحی انجام شده در این بیماران می باشد. هدف این تحقیق بررسی نتایج جراحی هرنی دیسک در بیماران نظامی و مقایسه آن با افراد غیر نظامی می باشد.مواد و روش کاردر طی این مطالعه مشاهده ای مقطعی، 117 بیمار نظامی (54 نفر در رسته رزمی و 63 نفر در رسته اداری) و 115 بیمار غیر نظامی که بین سالهای 81-1378 در بیمارستان بقیه الله (عج)، تحت عمل جراحی هرنی دیسک کمری قرار گرفته بودند، بررسی شدند. مشخصات دموگرافیک بیماران از طریق پرونده پزشکی آنها، نتایج جراحی شامل درصد رضایتمندی با استفاده از Visual Analog Scale و توانایی بیماران در بازگشت به کار قبلی و شکایات باقی مانده بیماران بعد از عمل جراحی از طریق معاینات دوره ای بیماران در میانگین زمانی 8/50 ماه ارزیابی شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، شاخص های توصیفی و تست های آماری همچون X2، من ویتنی و فیشر با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 13 محاسبه شد.نتایجدو گروه مورد مطالعه و زیر گروه های بیماران نظامی از لحاظ سن و جنس با هم مطابقت داشتند. ناتوانی در بازگشت به کار قبلی و از کار افتادگی در بیماران نظامی از بیماران غیر نظامی (002/0= P) و در رسته های رزمی از رسته اداری (001/0 P<) بیشتر و تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. درصد رضایت بیماران از جراحی انجام شده در بیماران غیر نظامی بیشتر از بیماران نظامی بود که تفاوت آماری معنی داری داشت (02/0= P). چنین تفاوتی در مورد رسته های رزمی و اداری مشاهده نشد. در مورد شکایات باقی مانده بیماران پس از جراحی تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.
بحث: با توجه به فعالیتهای سنگین فیزیکی در بیماران نظامی و به ویژه رسته های رزمی و نتایج ضعیف جراحی در این بیماران، در ابتدا بایستی سعی کرد تا از آسیبهای وارده به ستون فقرات کمری پیشگیری نمود؛ در صورتی که بیمار از کمر درد و دیگر تظاهرات بالینی هرنی دیسک شکایت داشت، بایستی ترجیحا با درمانهای حمایتی و دارویی سعی در حفظ عملکرد نیروی نظامی داشت و جراحی هرنی دیسک برای بیمارانی که به این درمانها پاسخ نداده اند یا اندیکاسیون مطلق جراحی دارند، انتخاب شود.
کلید واژگان: کمر درد, دیسککتومی, عوارض, نیروهای نظامیIntroductionLow back pain and one of its reasons, disk herniation, is one of the most prevalent musculosceletal complaints of military patiants resulting in loss of property and time. Discectomy is the most frequent surgery on these patients. The main purpose of this study was to compare the results of discectomy in military presonnel with civilians.Materials And MethodsThis cross-sectional study involved 117 military (54 combat and 63 official staff) and 115 civilian patients underwent discectomy surgery between 1999-2002 in Baqiyatallah (a.s.) Hospital. Demographic data was collected through patient's medical files satisfactionary level after surgery was mesured using (Visual Analog Scale) VAS and the ability to return to work and complaints after surgery were assessed during follow up through a mean time of 50.8 months. Data analysis was done through descriptive indicators and statisical tests like x2, Mann-Whitney and Fitcher using SPSS13 software.ResultsTwo studied groups were similar in case of age and gender. Disability to return to work showed a significant difference between military and nonmilitary patients (P=0.002) and between combat and official staff (P<0.001). The mean value of patiant's satisfaction in civilians was significantly more than military patients (P=0.02). But This difference was not observed in military subgroups. Complaints after surgery has not significant difference between military presonnel and civilians.DiscussionAccording to the findings of this study surgery had poor outcomes in military patients especially in combat forces regarding their heavy activities. So, first of all it should be tried to prevent harmful damages to lumbar spinae and in presence of disc herniation clinical symptoms, it prefered to keep implementation of military forces by conservative treatments. If these ways had no outcomes or in absolute surgery indications discectomy is inevitable.Keywords: Low back pain, Discectomy, Complaints, Military personnel -
مقدمهآدنومای هیپوفیز از شایع ترین تومورهای مغز می باشد، و دیابت بی مزه (DI) از شایع ترین عوارض جراحی این تومورهاست. مطالعه حاضر با تعیین فراوانی نسبی DI به دنبال جراحی های آدنومای هیپوفیز، بررسی ارتباط همبستگی بین ابتلا به DI و برخی متغیرها ونیز بررسی سیر (زمان و طول مدت) ابتلا به DI در بیماران صورت گرفت.مواد و روش هااین مطالعه بین سال های 80-1370 در بیمارستان بقیه اله تهران و به صورت آینده نگر انجام شد. 50 بیمار غیرمبتلا به دیابت بی مزه به دلیل ابتلا به آدنوم هیپوفیز تحت ترانس اسفنوئیدال (35 نفر) و ترانس کرانیال (15 نفر) قرار گرفتند. ابتلا به DI، زمان آغاز DI، طول مدت ابتلا به DI و نیاز به Minirin در بیماران ثبت شد. DI بر حسب طول مدت، به انواع DI Immediate (کمتر از 10 روز) و Delayed DI (بیشتر از 10 روز) تقسیم شد.یافته ها15 نفر از بیماران (30%) پس از جراحی دچار DI شدند. از 15 مورد DI، 10 مورد (67%)DI Immediateو 5 مورد (33%) Delayed DI بود. زمان ابتلا به DI در 5 نفر (33.3%) روز عمل، در 7 نفر (46.6%) یک روز پس از عمل، و در 1 نفر (6.6%) هفت روز پس از عمل بود. ارتباط معنی داری بین ابتلا به DI و گروه های سنی، جنس و روش جراحی وجود نداشت. ابتلا به Delayed DI به دنبال جراحی ترانس کرانیال (26.6%) بیشتر از جراحی ترانس اسفنوئید (2.8%) مشاهده شد (p=0.024). از بین مبتلایان به DI، 5 نفر (33%) نیاز به Minirin نداشتند، 5 نفر (33%) یک روز تحت درمان با Minirin قرار گرفتند و 5 نفر (33%) 180-4 روز (4، 11، 15، 62 و بیش از 180 روز) از Minirinاستفاده نمودند.نتیجه گیریمطالعه حاضر نشان داد که 30% مبتلایان به آدنوم هیپوفیز به دنبال جراحی دچار DI می شوند. هم چنین این مطالعه نشان داد که DI به دنبال جراحی آدنوم در اکثر موارد خود محدود شونده می باشد و نیازی به Minirin ندارد. براساس نتایج این مطالعه، توصیه می شود از تجویز زود هنگام Minirin در این بیماران خودداری شده و اساس درمان در ابتدا بر جایگزینی مناسب مایعات قرار گیرد. هم چنین مطالعه حاضر، روش آدنکتومی ترانس اسفنوئیدال را به عنوان روش همراه با بروز کمتر DI نشان داد: که باید در انتخاب روش جراحی، مورد توجه متخصصان قرار گیرد.
کلید واژگان: آدنوم هیپوفیز, جراحی ترانس اسفنوئیدال, دیابت بی مزهIntroductionAdenoma is one of the most common pituitary tumors, with diabetes Insipidus (DI) being one of the most common complications. This study was conducted with the followingAimsa) determination of relative frequency of DI following hyphophyseal adenectomy, b) assessment of correlation between DI and some variables, c) study the clinical course of DI development after surgery of hyphophyseal adenoma. Matherials andMethodsThis prospective study was conducted between 1991-2001 in Baqyiatallah Hospital, Tehran, 50 Patients with pituitary adenoma without diabetes underwent trans-Sphenoidal (n = 35) or trans-cranial adenectomy (n = 15). Development, time of onset, duration of DI, and need to use Minirin was assessed in patients. DI was categorized to Immediate DI (IDI, ≤ day 10) and Delayed DI (DDI, >day 10).ResultsDI occurred in 15 cases (30%), of which, 10 had IDI (67%) and 5 cases had DDI (33%). DI developed in 5 (33.3%), 7 (46.6%), and 1 (6.6%) subjects, on days 1, 2 and 7 following their operation, respectively. DI was not correlated with sex, age and kind of surgery (p>0.05). DDI was seen more after trans-Cranial surgery than after trans-Sphenoid surgery (26.6% vs 2.8%, p=0.024). Of 15 cases of DI, 5 (33%) did not need Minirin, 5 (33%) needed it just for one day, and 5 (33%) received it for 4-180 days (4, 11, 15, 62 and over 180 days).ConclusionThis study reported the relative frequency of hypophyseal adenectomy to be 33%. According to this study, one third of patients have self-limited DI and do not need drug therapy. However, we recommend that in patients with DI after these surgeries, early and routine prescription of Minirin should be avoided and treatment should be based on fluid replacement. This study also reported trans-Sphenoid surgery to be less frequently accompanied by DI, which seems to be an important factor in the selection of operation techniques for these surgeries. -
هدفبررسی نتایج حاصل از عمل فیوژن کمری با استفاده از پیچهای پدیکولار در بیماران مبتلا به اسپوندیلولیستزیس صورت گرفته است.روش بررسیاین مطالعه یک مطالعه توصیفی – گذشته نگر بوده که در آن 48 بیمار را که در بین سالهای 1381-1378 در بخش جراحی اعصاب بیمارستان بقیه اله «عج» بستری و با تشخیص اولیه اسپوندیلولیستزیس تحت عمل جراحی فیکساسیون با پیچهای پدیکولار نوع (Cotrel-Dubousset) CD قرار گرفته بودند را از جهت میزان بهبودی علایم (درد کمر، درد رادیکولر و لنگیدن متناوب) و همچنین عوارض پس از عمل (عفونت، شکستگی یا جابجایی پیچ و نیاز به عمل مجدد) طی یک فالوآپ بطور متوسط سه ساله مورد بررسی قرار داده است.یافته هادر مطالعه انجام شده 68.8% افراد درد کمرشان بهبود یافته بود. همچنین درد رادیکولر در 75% و لنگش متناوب نیز در 77.1% افراد بهبود یافته بود. 3 نفر (6.3%) شکستگی پیچ، 1 نفر (2.1%) جابجایی پیچ و 1 نفر (2.1%) نیاز به جراحی مجدد داشت. عفونت پس از عمل در هیچ یک از بیماران وجود نداشت. بیشترین موارد لیستزیس از نوع دژنراتیو و در سطح L4-L5 و در زنان وجود داشت که در محدوده سنی 50-31 سال بودند.نتیجه گیریبا توجه به پاسخ های بیماران، فیوژن کمری به شیوه فوق (CD)، عملکرد مناسب، رضایتمندی بیماران و درصد پایین عوارض را بدنبال داشته و از موثر بودن و ایمنی این روش در فیوژن مهره های کمری حمایت می کند.
کلید واژگان: اسپوندیلولیستزیس, فیوژن کمری, پیچ های پدیکولار -
مقایسه یافته های بالینی، مطالعات تصویری و الکترومیوگرافی با یافته های حین عمل جراحی در بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی کمریهدف. کمردرد و رادیکولوپاتی کمری از شایعترین علل مراجعه بیماران مخصوصا در گروه سنی 50-20 سال به کلینیک ها می باشد. هدف از این بررسی مقایسه یافته های حاصل از معاینات بالینی با یافته های حاصل از MRI (به عنوان وسیله انتخابی برای تشخیص بیماری های نخاع) و یافته های حاصل از EMG (به عنوان تست Screening و تایید کننده در بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی کمری) و بررسی میزان تطابق این یافته ها با یکدیگر و نهایتا مقایسه آنها با یافته های قطعی (یعنی یافته های حین عمل) بود.مواد و روش هامطالعه بر روی 52 بیمار مبتلا به کمردرد با رادیکولوپاتی کمری که از فروردین 76 تا آذر 77 به بیمارستان معیری سمنان مراجعه کرده بودند انجام شد. بیماران شامل 20 زن (5/38%) و 32 مرد (5/62%) در طیف سنی 50-20 سال (میانگی سنی 41 سال) بودند. بعد از اخذ شرح حال و انجام معاینات بالینی، جهت بررسی بیشتر برای تمامی بیماران MRI و EMG درخواست شد.یافته هامیزان تطابق یافته های بالینی و MRI از جنبه تشخیص رادیکولوپاتی کمری 6/84% و از جهت تعیین ریشه عصبی درگیر 3/42% تطابق کامل و 4/40% تطابق نسبی داشت. درحالی که این درصدها مورد EMG به ترتیب 77%-4/38% و 7/32% بود.نتیجه گیریبراساس این مطالعه جهت تشخیص رادیکولوپاتی کمری تطابق یافته های بالینی و MRI ارجح می باشد و در مناطقی که MRI وجود ندارد درصورتی که ظن کلینیکی بالایی داشته باشیم تطابق یافته بالینی و الکترومیوگرافی جهت تشخیص رادیکولوپاتی کمری کافی است در ضمن در مطالعات ما الکترومیوگرافی از جنبه تشخیصی رادیکولوپاتی کمری نسبت به مطالعات مشابه دارای دقت بالاتری بودکلید واژگان: کمردرد, رایکولوپاتی کمری, الکترومیوگرافی, MRI
-
درکشورهای درحال توسعه، تروما اولین علت مرگ و میر جوانان است. همچنین مهمترین علت از کارافتادگی و صدمات اقتصادی وابسته به سلامت در بیشتر این کشورها محسوب می شود.
این مطالعه با هدف بررسی بیماران ترومایی بستری شده در بیمارستان بقیه الله «عج» از دیدگاه اپیدمیولوژی طراحی شده است تا با مشخص کردن گروه های درمعرض خطر و مکانیسم های شایع تروما، زمینه های لازم برای ارتقاء کیفیت مراقبت از بیماران ترومایی را فراهم سازد.
در این تحقیق آینده نگر 1393 بیمار ترومایی بستری شده با استفاده از پرسشنامه ای که شامل کلیه اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به حادثه و نیز اقدامات تشخیصی و درمانی بود، مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که مردان جوان بیشترین گروه در معرض خطر را تشکیل می دهند. از لحاظ مکانیسم تروما، تصادفات رانندگی با 37 % و سقوط با 35 % موارد، شایع ترین مکانیسم های تروما به حساب آمدند و پس از آنها بریدگی، اصابت اجسام غیرنافذ و آسیب ناشی از گلوله قرار داشتند.
درتصادفات رانندگی، موتورسواران، سرنشینان اتومبیل و عابران به ترتیب با 1/42 %، 1/28 % و 6/25 % بخش اعظم قربانیان تروما را شامل شدند. از نظر تقسیم بندی شدت آسیب، 6/75% از بیماران دچار آسیب خفیف، 2/18% دچار آسیب متوسط و 2/6% بقیه دچار آسیب شدید شده بودند. ارتقای مراقبت های بیمارستانی در کنار بهبود برنامه های پیشگیری و مراقبت های پیش بیمارستانی با تاکید بر ثبت اطلاعات بیماران ترومایی از ابتدای بروز حادثه، از اولویت های مهم مواجه با تروما است.
کلید واژگان: تروما, اپیدمیولوژی, درجه شدت آسیب, حوادثIn most developing countries trauma is a leading cause of death among older children and young adults.It is also a leading cause of disability and health related economic losses in most of these countries.Focusing on hospitalized. trauma patients from epidemiological view, this study sought to provide backgrounds needed for improving trauma care based on identifying common trauma mechanisms and major groups at risk. In this prospective research, 1393 trauma hospitalized patients were studied based on a questionnaire including all demographic, injury-related and diagnostic-therapeutic intervention data.Results of this study shows that young men were the major group at risk' Road traffic Accidentswith 37% and falls with 35% were the more common mechanisms of trauma while lacerations, struck by falling objects and gon-shot wounds were following mechanisms, In road traffic accidents motorcycle riders, car occupants and pedestrians incluad the most ofttauma victims by 42.1%, 28.1% and25.6% respectively.75.6% of patients had minor injuries while the moderate injuries was 18.2% and only 6.2% of patients had major injuries improving hospital caresbesides development in preventive programs and pre-hospital cares, focussed on trauma Registry,and is one at the priorities in approaching to trauma problem.
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.