به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

فرخنده رزم پور

  • صغری فلاحی، فرخنده رزم پور، لیلا جعفری، غلامعلی جاودان، زینب صالح پور، شیده رفعتی، سیده معصومه موسوی نژاد، فریده دست سوز، مرضیه نیک پرور*
    مقدمه

    مورینگا یا گز روغنی درختچه ای بومی با ارزش تغذیه ای بالا، در مناطق کوهستانی جنوب شرق ایران، از بشاگرد هرمزگان تا مرز پاکستان گسترش دارد. این گیاه از گذشته تاکنون به درستی شناخته نشده است. مطالعه به منظور گردآوری دانش بومی در رابطه با مصارف محلی گیاه مورینگا در جنوب ایران صورت گرفته است.

    روش کار

    مطالعه میدانی و با استفاده از چک لیست، مشاهده همراه با مشارکت و مصاحبه انجام شد. داده ها از طریق حضور مستقیم پرسشگرها و مصاحبه در پاییز و زمستان 1399، در هرمزگان و سیستان و بلوچستان جمع آوری شد. 40چک لیست از افراد ساکن در مناطق مورد مطالعه که تمایل به همکاری داشتند جمع آوری شد. داده ها توسط نرم افزارSPSS آنالیز شدند، برای توصیف متغیرهای پیوسته از میانگین و انحراف معیار استفاده و متغیرهای طبقه ای با تعداد و درصد گزارش شدند.

    یافته ها

    میانگین سنی افراد 91/14±82/47 سال و در محدوده 23 تا 80 سال قرار داشتند. روش مصرف در هر دو منطقه بیشتر بصورت خوراکی (81 درصد)، و یا استفاده از روغن آن به صورت مالشی (19 درصد) بود. 5/90 درصد افراد گیاه را به صورت چاشنی و افزودنی غذا، روغن، دمنوش و 5/9 درصد بصورت مرهم و ضماد برای بهبود زخم استفاده می کردند. 85 درصد بومیان منطقه، گیاه را بصورت خشک و 15درصد بصورت تازه مصرف کنند.

    نتیجه گیری

    مصارف محلی گیاه مورینگا در مناطق جنوبی ایران بیشتر به صورت خوراکی و به شکل چاشنی غذا، روغن و دمنوش بود. در موارد کمتری نیز به عنوان مرهم و ضماد برای بهبود زخم استفاده می شد.

    کلید واژگان: مورینگا, اولیفرا, پرگرینا, کاربرد محلی, گازرخ
    Soghra Fallahi, Farkhondeh Razmpour, Leila Jafari, Gholamali Javdan, Zeinab Salehpour, Shideh Rafati, Seyed Masoumeh Mousavinejad, Farideh Dastsouz, Marzieh Nikparvar*
    Introduction

    Moringa (Moringa spp.) is a native shrub with a high nutritional value found in the mountains and hills of southeastern regions in Iran, extending from Hormozgan, Bashagard, to the border of Pakistan. This valuable plant has not been properly known and identified.

    Methods

    The study followed a field fashion using checklists, observation along with participation, and interviews, as well as articles and books. Data were collected, in the regions of Hormozgan and Sistan and Baluchistan through in-person questions, research, and contact with the study population and elderly individuals, in the fall and winter of 2019. 40 checklists were collected from people living in the study areas. Data were analyzed using SPSS software, Mean and standard deviation were used to describe continuous variables and categorical variables were reported with number and percentage.

    Results

    The age mean of the participants was 47.82 ± 14.91 years ranging from 23 to 80 years. In both regions, Moringa was used mostly as food (81%), and oil as a massaging alternative (19%). A total of 90.5% used the plant as a seasoning and food additive, oil, tea, and 9.5% used it as ointment and poultice to heal wounds. 85% dried consumption while 15% of the locals used it freshly.

    Conclusions

    The local uses of moringa plant were mostly as a seasoning and food additive, oil and tea. In less cases, it was used as ointment and poultice to heal wounds.

    Keywords: Moringa, Oleifera, Peregrina, local application, Gaz rokh
  • تاثیر اشعه UV در بروز کاتاراکت و ناخنک در مراجعین به دو کلینیک
    کاظم کامران، شهرام زارع، فرخنده رزم پور
    گرچه تاکنون تحقیقات فراوانی در مورد تاثیر اشعه UV در بروز کاتاراکت و ناخنک انجام گرفته است ولی تاکنون تحقیقی مبنی بر یافتن علل همراه بودن این دو بیماری و شیوع آنها انجام نشده است. در شرایط جغرافیایی متفاوت، تاثیر اشعه UV در همراه بودن توام کاتاراکت و ناخنک و همچنین شدت و نوع آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
    این مطالعه به صورت مورد _ شاهد بوده و جمعیت مورد مطالعه شامل 100 مورد بیمار مراجعه کننده به کلینیک چشم بیمارستان شهید محمدی بندرعباس و 65 مورد مراجعه کننده به کلینیک چشم بیمارستان شهید لبافی نژاد تهران و بهمان تعداد گروه شاهد که نسبت به سن و جنس جور شده اند می باشد و افراد مورد به کاتاراکت یا ناخنک و یا هر دو مبتلا بودند و افراد شاهد هیچکدام از بیماری های فوق را نداشتند. از طرف دیگر افراد مورد مطالعه هیچگونه بیماری و یا ریسک فاکتور چشمی و یا بیماری سیستمیک و یا سابقه ای از آنها که تاثیر آن بر روی بیماری های فوق الذکر به اثبات رسیده باشد نداشته اند.
    افراد گروه مورد و گروه شاهد از نظر مدت زمان قرار گرفتن در معرض اشعه خورشید و همچنین شدت کاتاراکت و ناخنک در گروه های مورد، مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که شیوع توام کاتاراکت و ناخنک در بندرعباس نسبت به تهران 66/66 درصد به 3/8 درصد (حدود 8 برابر) می باشد خطر نسبی ابتلا به حداقل یکی از دو بیماری برای ساکنین بندرعباس که بیش از 10 ساعت در معرض اشعه آفتاب قرار می گیرند 94/10 است در حالیکه این مقدار برای ساکنین تهران 9/1 می باشد.
    به نظر می رسد مهم ترین عامل در بروز دو بیماری کاتاراکت و ناخنک در بندرعباس اشعه UV است در حالیکه در تهران افزایش سن عامل اصلی در بروز بیماری فوق می باشد.
    کلید واژگان: اشعه ماوراء بنفش, آب مروارید, ناخنک
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال