به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب فروزنده فریدونی

  • فاطمه شاهسواری، فروزنده فریدونی، رویا فرزانه نژاد
    سابقه و هدف
    ضایعات مخاطی دهان یک موضوع مهم در دندانپزشکی است. شیوع متنوع این ضایعات در میان جمعیت های مختلف گزارش شده است. مطالعات کمی در رابطه با فراوانی ضایعات مخاطی دهان در ایران صورت گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی ضایعات مخاطی دهان و عوامل مرتبط با آن در بخش پاتولوژی انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی تهران از سال 1379 تا 1389 صورت گرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق با طراحی مطالعه داده های موجود انجام گرفت. نوع ضایعه و تشخیص میکروسکوپی سن و جنس بیماران، محل ضایعه با استفاده از پرونده بالینی و پاتولوژی بیماران مراجعه شده به انستیتو کانسر بررسی شد و فراوانی ضایعات بصورت درصد برآورد شده و عوامل مرتبط با آزمون کای دو تحت نرم افزار SPSS16 بررسی شدند.
    یافته ها
    از میان 40092 پرونده تعداد 784 بیمار (96/1%) مبتلا به ضایعات مخاطی دهان بودند که شایعترین ضایعه مخاطی دهان مربوط به ضایعات اپیتلیالی به میزان 90% بود. شایعترین محل ضایعات مخاطی دهان متعلق به لب ها بود که میزان آن8 /26% گزارش شد. سن افراد مبتلا (17 ± 43 سال)بودافراد دارای ضایعات مخاطی دهان در مواجهه بیشتر از نظر جنس نبودند(9/0>P).
    نتیجه گیری
    فراوانترین ضایعه مخاطی یافت شده اسکواموس سل کارسینوما بود که توموری بدخیم با منشا اپی تلیالی بوده و شناسایی زودرس آن ضروری است.
    کلید واژگان: مخاط دهان, بیماری های دهان, شیوع, پاتولوژی دهان, ایران}
    Dr Fatemeh Shahsavari, Dr Forouzande Fereidouni, Dr Roya Farzane Nejad
    Background And Aim
    Diverse prevalence of oral mucosal lesions has been reported among different populations. There are few researches about the prevalence of oral mucosal lesions in Iran. The aim of the current study was to investigate the prevalence of oral mucosal lesions and associated factors in pathology department of Tehran Cancer Institute of Imam Khomeini Hospital from 2000 to 2010.
    Materials And Methods
    This research was conducted on existing data. The patients’ age, gender, site of the lesion, type of the lesion and microscopic diagnosis were recorded. Prevalence of lesions were evaluated with (CI=%95) all data were analyzed by x2 Test under spss (16).
    Results
    Oral mucosal lesions were present in 784 cases out of 40092 cases (1.96%). Epithelial lesions were found to be the most prevalent oral mucosal lesions of all (90%). The most common location reported for the lesions was the lips (26.8%).The mean age for the patients was 43±17 years of age and there was no association found between the type of the lesion and the sex of the subjects (p<0.09).
    Conclusion
    Squamous Cell Carcinoma was the most prevalent mucosal lesion which is a malignant epithelial tumor and its early detection is essential.
    Keywords: Oral mucosa, Prevalence, Iran, Oral Pathology, Mouth Diseases, Mouth mucosa}
  • پانته آایزدی، مهرداد نوروزی نیا، مرتضی کریمی پور، محمدحمید کرباسیان، محمدتقی اکبری، فروزنده فریدونی، زهرا مستخدمین حسینی، فاطمه کمالی، عیسی جهانزاد
    هدف
    پروتئین گیرنده استروژن آلفا در حال حاضر با روش ایمینوهیستوشیمی در تمام تومورهای بدخیم پستان اندازه گیری می شود. این روش دارای محدودیت هایی است. روش های مبتنی بر سنجش RNA مکمل بالقوه ای برای این روش هستند چرا که خاموش شدن یک ژن می تواند در مراحل مختلف بیان ژن از RNA تا پروتئین رخ داده باشد. هدف از این مطالعه مقایسه نتایج حاصل از این دو روش به منظور شناسایی ویژگی های هیستوپاتولوژیک و بالینی زیرگروهی از تومورهای بدخیم است که در آن ها با وجود بیان ژن در سطح RNA، پروتئین مربوط وجود نداشته باشد.
    مواد و روش ها
    92 تومور بدخیم اولیه پستان پیش از شروع درمان همراه با اطلاعات بالینی، هیستوپاتولوژیک و نتایج ایمینوهیستوشیمی آن ها گردآوری شد. بررسی بیان ژن گیرنده استروژن روی RNA استخراج شده از این تومور بدخیم ها با روش RT-PCR انجام شد. ژن مرجع در این روش گلیسر آلدئید فسفات دهیدروژناز بود.
    نتایج
    7/36 درصد از تومورهای فاقد پروتئین گیرنده استروژن، دارای بیان ژن در سطح RNA بود. در این زیرگروه، اکثر بیماران بالای 50 سال و در مرحله 3 و 4 بیماری و دارای شاخص پیش آگهی دهنده ناتینگهام ضعیف بودند. بیشترین میزان تهاجم تومور بدخیم به غلاف عصب در این زیرگروه دیده شد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد روش RT-PCR ما را قادر به شناسایی زیرگروهی از تومورهای بدخیم پستان دارای بیان ژن در سطح RNA و فاقد پروتئین مربوطه می نماید که پیش آگهی آن ها ضعیف تر از سایر تومورهاست.
    کلید واژگان: گیرنده استروژن آلفا, ایمینوهیستوشیمی, سرطان پستان}
    Pantea Izadi, Merdad Noruzinia, Morteza Karimipour, Mohammad Hamid Karbassian, Mohammad Taghi Akbari, Forouzandeh Fereidooni, Zahra Mostakhdemin Hosseini, Fatemeh Kamali, Issa Jahanzad
    Objective
    Estrogen receptor alpha protein status is determined by routine immunohistochemistry analysis in all malignant breast tumors. This assay has its limitations. RNA based techniques are potential complements for immunohistochemistry but it must be noticed that gene silencing may occur at different levels from RNA to protein. The aim of this study was the comparison of the results from these two assays and characterizing the tumors subgroup in which gene expression occurs at RNA level but the target protein is absent.
    Materials And Methods
    92 primary breast tumors including their clinical and IHC results were collected before treatment. Estrogen receptor gene expression of tumors was studied by Reverse Transcription Polymerase Chain Reaction (RT PCR). In this assay, GAPDH was used as a reference gene.
    Results
    36.6 % of tumors with negative estrogen receptor protein showed gene expression at mRNA level. In this subgroup most of the patient were older than 50 years and in stages 3 or 4 of breast cancer and had poor prognosis according to Nottingham prognostic index. Most cases of the perineural invasion have been seen in this subgroup.
    Conclusion
    It seems that RT-PCR assay would enable us to recognize a subgroup of breast tumors with poor prognosis which expresses RNA but not protein.
  • محسن طاهری، فروزنده محجوبی، رامش عمرانی پور، فروزنده فریدونی
    زمینه و هدف
    دلیل اصلی عدم موفقیت در شیمی درمانی بیماران سرطانی مقاومت دارویی چندگانه (MDR) می باشد. مهمترین علت مقاومت دارویی خروج دارو ازسلول توسط پمپ های وابسته به ATP مانند MDR1 است. ژن MDR1 بسیارپلی مرفیک می باشد و به نظرمی رسداین پلی مرفیسم برروی بیان ژن ودرنتیجه پاسخ به درمان موثر است. هدف از این مطالعه بررسی پلی مرفیسم C3435T ژن MDR1 و ارتباط آن با علائم بالینی، خصوصیات پاتولوژیک و پاسخ به درمان درمبتلایان به سرطان پستان بود.
    مواد و روش کار
    در این مطالعه توصیفی تحلیلی پلی مرفیسم C3435T ژن MDR1در 54 بیمار مبتلا به سرطان پستان و40 فرد فاقد سابقه ابتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران در سال های 85 تا 87 توسط تکنیک PCR-RFLP موردارزیابی قرارگرفت. همچنین ارتباط این پلی مرفیسم با پاسخ به درمان وعلائم بالینی و پاتولوژیک بیماران مورد بررسی قرارگرفت. ازنرم افزار SPSS و تست Chi-square برای بررسی فراوانی ژنوتیپ ورابطه آن با پاسخ به درمان استفاده گردید و 05/0P< معنی دار محسوب شد.
    یافته ها
    18درصد بیماران ژنوتیپ CC، 56 درصد ژنوتیپ CT و26 درصد هم ژنوتیپ TT داشتند درحالی که درگروه کنترل ژنوتیپ CC در 23 درصد، ژنوتیپ CT در50 درصد و ژنوتیپ TT در27 درصد افراددیده شد.گروه کنترل وبیماران ازنظرفراوانی آللها و ژنوتیپ تفاوت معنی داری باهم نداشتند. (846/0P=) همچنین بین کسانی که به درمان پاسخ داده بودند و آنهایی که به درمان پاسخ نداده بودند از نظر فراوانی ژنوتیپ تفاوت معنی داری دیده نشد. (277/0P=)
    نتیجه گیری
    باتوجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد پلی مرفیسم C3435T ژن 1 MDR با علائم و یافته های بالینی وپاتولوژیک بیماران و همچنین با پاسخ به درمان ارتباط ندارد و نقش این پلی مرفیسم در بیان ژنMDR1 درسرطان پستان موردسوال می باشد
    کلید واژگان: سرطان پستان, مقاومت دارویی, C3435T, پلی مرفیسم, MDR1}
    Mohsen Taheri, Frouzandeh Mahjoubi, Ramesh Omranipour, Frouzandeh Fereidouni
    Background
    Resistance to drugs with different structure and function is a great obstacle to the successful treatment of breast cancer. A well-known mechanism responsible for drug resistance is over-expression of ABC-transporter genes such as MDR1. MDR1 gene polymorphisms may result in drug resistance. In this study we investigated the possible correlation between MDR1 gene C3435T polymorphism and clinicopathologic findings and response to treatment in Iranian breast cancer patients.
    Materials And Methods
    In this descriptive study we investigated C3435T polymorphism of MDR1 gene in 54 breast cancer patients admitted to Imam Khomeini Hospital of Tehran and 40 individuals without history of breast cancer by PCR-RFLP technique during 2006-2008. Association of this polymorphism with response to treatment and clinicopathologic characteristics were also investigated. Data were analyzed using Chi-Square test and SPSS software. P values<0.05 were considered to be statistically significant.
    Results
    In patient group frequencies of genotypes were 18% for CC, 56%for CT and %26 for TT whereas in control group frequencies of genotypes were %23 for CC, %50 for CT and %27 for TT. There was no significant difference in frequency of C3435T polymorphism between breast cancer patients and healthy controls. Frequency of C3435T polymorphism between responders and non-responders was not significant.
    Conclusions
    It seems that there is no correlation between C3435T polymorphism of MDR1 gene and response to treatment, clinical findings and pathologic characteristics of breast cancer. So the role of C3435T polymorphism in response to treatment is still controversial.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال