به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب فرید فرحانی

  • فرید فرحانی*، صادق امانی شلمزاری، حمید رجبی، علی عباسی، علی ساریخانی، رسول نجارقابل، محمدجواد نقی زاده اصل
    هدف

    فوتسال بهعنوان یکی از ورزشهای حرفهای، از حساسیت خاصی برخوردار است و بدنسازی نوین اینورزش اهمیت دارد. هدف این مطالعه بررسی شاخصهای عصبی IEMG و RMS و عملکردی، پس از 3 هفتهبازی در زمینه ای کوچک SSG همراه با محدودیت جریان خون BFR مداوم و متناوب است.

    روش ها

    18 فوتسالیستمیانگین سن 14 / 1 ± 67 / 22 سالدر سه گروه بدون 6BFR نفر، 6BFR نفرو BFRمتناوب 6 نفرقرار گرفتند. تمام شرکتکنندگان در پژوهش سه هفتهای به بازی در زمینهای کوچک همراه بامحدودیت جریان خون پرداختند. از دستگاه الکترومیوگرافی و دستگاه ایزوکینتیک بهمنظور جمعآوری داده هایمربوط به فعالیت الکتریکی و متغیرهای ایزوکینتیکی استفاده شد.

    نتایج

    در حرکت لانگز فعالیت الکتریکی عضات راست رانی و دوسر رانی فقط در گروه های دارای محدودیتجریان خون BFR و BFR متناوب افزایش معنادار بین گروهی نشان داد 05 / P>0 . متغیر شوت افزایش معناداربینگروهی و درونگروهی نداشت 05 / p < 0 . پرش سارجنت نیز افزایش معنادار بینگروهی نداشت 05 / . p < 0قدرت نیز در حرکت ا کستنشن و فلکشن فقط در گروه های دارای محدودیت خون افزایش معنادار بینگروهی نشانداد 05 / P≥0 . متغیر کار برحسب وزن افزایش معنادار بینگروهی و درونگروهی نداشت 05 / p < 0 . مقدار خستگیو میانگین اوج گشتاور، نتایج مشابهی داشتند، بهنوعی که فقط در آزمون تی همبسته گروه های دارای محدودیتجریان خون افزایش معنادار داشتند 05 / .P>0

    نتیجه گیری

    ا گرچه نتایج پژوهش حاضر، افزایش شاخصهای مرتبط با فعالسازی عصبی و عملکردی را درفوتسالیستهایی که جریان خون محدودی در پروتکل تمرین داشتند، نشان داد، برای توصیه آن به مربیان وفوتسالیستها به پژوهش بیشتری در زمینه BFR + SSG نیاز است.

    کلید واژگان: الکترومیوگرافی, ایزوکینتیک, بازی در زمینهای کوچک, فوتسال, محدودیت جریان خون}
    Farid Farhani *, Sadegh Amani Shalamzari, Hamid Rajabi, Ali Abbasi, Ali Sarikhani, Rasul Najarghabel, MohammadJavad Naghizadehasl
    Purpose

    The aim of this study was to evaluate neural (IEMG and RMS) and functional indexes after three weeks of Small Sided Game (SSGs) with continuous and interval blood flow restriction (BFR).

    Methods

    Eighteen futsalists (age 22.67 ± 1.14 years) were divided into three groups without BFR (n=6), BFR (n=6), and interval BFR (n=6). All participants in the three-week study were small sided game with blood flow restriction. Electromyography device and the isoknetic system were used to collect data related with electrical activity and isokinetic variables.

    Results

    In the lunges, the electrical activity of recrus femoris and biceps femoris muscles, only in the blood flow restriction groups (BFR and Interval BFR), there was a significant increase between groups(P > 0.05). Shoot variables did not significantly increase between groups and intra-group (P < 0.05). Sargent jumps also did not significantly increase between groups (P > 0.05). Power was also increased in extension and flexion, only in groups with blood flow restriction significant increase between groups was found (P> 0.05). Work / body weight did not significantly increase between group and intra-group < br />(P < 0.05). The work fatigue and average peak torque had similar results, so that they only increased significantly in the Paired-Sample t-test groups with blood flow restriction (P > 0.05).

    Conclusion

    Although the results of the present study showed that the increase in functional and neural activation indexes in futsalists with blood flow restriction in the protocol training, but more research are needed in the field of BFR + SSG in order to recommend this protocol to coaches and futsalists.

    Keywords: Futsal, Small sided game, Blood flow restriction, Electromyography, Isokinetic}
  • فاطمه مرالی*، علی کاظمی، فرید فرحانی
    زمینه

    فضانوردان و افرادی که در شرایط کم جاذبه هستند، با چالش‌های عصبی مواجه‌اند، از طرفی تمرین تناوبی شدید عاملی موثر در تقویت دستگاه عصبی معرفی شده است. از این رو هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید در شرایط میکروگراویتی بر پروتئین پایه‌ میلین تخریب شده مغزی (dgen-MBP) موش‌های صحرایی نر سالم است.

    روش بررسی

    مطالعه حاضر از نوع بنیادی است، که 30 سر موش صحرایی نر با میانگین وزن 7/5±2/189گرم، به شکل تصادفی به 5 گروه کنترل پایه (6 سر)، تعلیق (6 سر)، کنترلHIIT (6 سر)، HIIT (6 سر) و تعلیق HIIT(6 سر)، تقسیم شدند. گروه‌های تمرین، HIIT را روی تردمیل اجرا می‌کردند که زمان فعالیت 30 ثانیه با سرعت 29 متر بر دقیقه و زمان استراحت 1دقیقه با سرعت 13 متر بر دقیقه تا بروز خستگی انجام می‌شد. موش‌های صحرایی 48 ساعت بعد ازآخرین جلسه‌ تمرینی، تحت شرایط بیهوشی کشته شدند و برای ارزیابی داده‌های مربوط به dgen-MBP از کیت الایزا استفاده شد. همچنین از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه (One-way ANOVA) برای مقایسه بین گروهی و از آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه گروه‌ کنترل پایه و دیگر گروه‌ها استفاده شد.

    یافته‌ها:

    نتایج تحلیل واریانس یک‌طرفه معنی‌داری بین گروهی در متغیرهای آزمون عملکردی و dgen-MBP را نشان داد (P≤0.05). که در این بین گروهHIIT بالاترین میزان پیشرفت را متغیر آزمون عملکردی (5/38 متر بر دقیقه) و در گروه تعلیق HIITنیز بیشترین میزان مربوط به dgen-MBP(5/21 نانوگرم بر میلی‌لیتر) را نسبت به گروه کنترل پایه نشان دادند.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج و با احتیاط کامل می‌توان به افرادی که در شرایط میکروگرویتی هستند پیشنهاد کرد که با تمرین HIIT در مدت زمان حداقل 6 هفته، می‌توانند به‌دلیل افزایش میزان dgen-MBP، سطح سلامتی و عصبی خود را افزایش داده، همچنین زمان رسیدن به خستگی را بیشتر کنند.

    کلید واژگان: پروتئین پایه میلین تخریب شده (dgen-MBP), تمرین تناوبی با شدت بالا, میکروگروایتی شبیه سازی شده, آزمون عملکردی}
    Fateme Marali*, Ali Kazemi, Farid Farhani
    Background

    Astronauts and those in microgravity (MG) conditions are faced with neuromuscular challenges. On the other hand, high intensity interval training (HIIT) have been introduced as an effective factor in strengthening the nervous system. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of six weeks of high intensity interval training under simulated microgravity condition on brain degenerating myelin basic protein (dgen-MBP) level in healthy male rats.

    Metohds:

    This experimental study was conducted on 30 male rats with an average weight of 189.2 ± 5.7 grams. They were randomly divided into 5 groups: Base line (n=6), MG control (n=6), HIIT control (n=6), HIIT (n=6) and MG & HIIT (n=6). The training groups performed the HIIT on a treadmill, with 30 seconds running time of 29 m/min and a 1 minute rest time of 13 m/s to until the fatigue. Rats were killed 48 hours after the last training session and an ELISA kit was used to evaluate the data related to dgen-MBP.

    Results

    The results of one-way ANOVA showed a significant difference between the groups in the functional test variables and dgen-MBP (P≤0.05). In the meantime, the MG & HIIT group showed the highest amount of dgen-MBP compared to the control group.

    Conclusion

    It seems that people who are in a microgravity situation, by applying HIIT training for at least 6 weeks, can increase their dgen-MBP levels, improve their health and nerves, and increase the time to fatigue.

    Keywords: Degenerating myelin basic protein (dgen-MBP), High intensity interval training (HIIT), Simulated microgravity, Functional test}
  • فرید فرحانی، سیمین ریاحی*
    زمینه و هدف
    ارتقا عوامل مرتبط با آمادگی جسمانی و بهبود آن ها از طریق روش های تمرینی نوین برای سربازان اهمیت خاصی دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سه روش تمرین مقاومتی (RE) همراه با محدودیت جریان خون (BFR) بر میزان آمادگی جسمانی سربازان ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
    روش ها
    هجده سرباز با محدوده سنی 2/2±4/22 سال، شاخص توده بدنی 1/1±3/22 کیلوگرم برمترمربع و سابقه خدمت 3/3±4/10 ماه در سه گروه ورزش مقاومتی با جریان خون متغیر R+ BFR V)) (6 نفر)، گروه ورزش مقاومتی با شدت متغیر و میزان انسداد جریان خون ثابت RV+ BFR)) (6 نفر) و گروه دارای محدودیت جریان خون متغیر و شدت ورزش مقاومتی متغیر (C) (6 نفر)، تصادفی تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 4 هفته، 3 بار در هفته به تمرین مقاومتی همراه با BFR در سه روش با بار تمرینی یکسان پرداختند.
    یافته ها
    فقط در استقامت عضلانی بالاتنه تغییرات معنی دار بین گروه ها مشاهده شد (01/0=P)، و سایر شاخص ها تغییرات معنی داری نشان نداد (05/0<P). درون گروه ها بیشترین تغییرات در استقامت قلبی و عروقی، استقامت عضلانی بالا و پایین تنه، میانگین توان بی هوازی در گروه R+ BFRV (05/0 ≥ P) و  قدرت عضلانی بالا و پایین تنه بیشترین تغییرات را درگروه RV+ BFR داشت (05/0 ≥ P)، گروه C بیشترین بهبودی در چابکی را نشان داد و تعادل در هر سه گروه تغییرات یکسانی نشان داد (05/0 ≥ P).
    نتیجه‎گیری
     نتایج پژوهش حاضر نشان داد که برای افزایش استقامت قلبی- عروقی، استقامت عضلانی، میانگین توان بی هوازی، روش افزایش در کاهش جریان خون با ورزش مقاومتی با شدت ثابت و برای افزایش قدرت و تعادل، روش افزایش شدت ورزش مقاومتی همراه با میزان انسداد ثابت جریان خون و برای افزایش در چابکی، روش ترکیبی مناسب می باشد.
    کلید واژگان: محدودیت جریان خون, تمرین مقاومتی, بار تمرینی, آمادگی جسمانی, سرباز}
    Farid Farhani, Simin Riyahi*
    Background and Aim
    Promoting factors associated with physical fitness and improving performance through new methods of training for soldiers is also important. The purpose of this study was to compare the three methods of resistance exercise (RE) with blood flow restriction (BFR) on functional factors in Iranian army soldiers.
    Methods
    Eighteen Iranian soldiers with a mean age of 22.4±2.2 years, body mass index of 22.3±1.1 and a history of military services of 10.4±3.3 months were included. A total of 18 soldiers were randomly categorized in to three groups of resistance exercise with variable blood flow (R + BFRV, n=6), resistance exercise with variable intensities and constant blood flow restriction (R V + BFR, n=6) and resistance exercise with variable intensities and blood flow restriction (C, n=6). A total of 18 soldiers performed resistance training with BFR at the same training volume three days a week for four weeks.
    Results
    Significant variations were only observed in the upper endurance muscle variables (P=0.01) while there was no significant difference between other factors (P>0.05). The highest variations in cardiovascular endurance variables, upper and lower trunk muscular endurance and the mean anaerobic power occurred in the R+ BFRV group (P≤0.05), and the highest variations in upper and lower trunk muscular endurance occurred in R V + BFR group (P≤0.05). Group C showed the highest improvement in agility, and the same variations were observed in the balance in the three groups (P≤0.05).
    Conclusion
    According to the results of this study, the resistance exercise with constant intensities was suitable for the increase in cardiovascular and muscular endurance and mean anaerobic power, the resistance exercise with variable intensities and constant blood flow restriction (R+ BFRV) was suitable for the increase in strength and balance, and the combined method was recommended for the increase in agility.
    Keywords: Blood Flow Restriction, Resistance Training, Training Load, Physical Fitness, Soldier}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال