به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

قاسم فخرایی

  • فریبا قاسمی، زکیه واحدیان*، قاسم فخرایی
    هدف

    معرفی یک تظاهر نادر از بیماری سل (توبرکولوز) چشمی.

    معرفی بیمار

     آقایی 19 ساله با حملات افزایش فشار چشم سمت راست مراجعه نمود. فشار چشم راست 50 میلی مترجیوه بود و آسیب گلوکوماتوز عصب بینایی وجود داشت. در گونیوسکوپی، یک ضایعه بیضی شکل سیاه رنگ در نوار جسم مژگانی مشاهده گردید که در اولتراسوند-بیومیکروسکوپی منطبق با گرانولوم بود. بعد از رد بیماری های خودایمنی (ایمونولوژیک)، به علت تست توبرکولین 20 میلی متری، تشخیص توبرکولوم جسم مژگانی مطرح گردید. بیمار تحت درمان چند دارویی ضدسل به مدت 9 ماه قرار گرفت. پس از 4 هفته، فشار چشم طبیعی شد و در پایان 9 ماه، گرانولوم اجسام مژگانی از بین رفت.

    نتیجه گیری

     یکی از تظاهرات بیماری سل در جسم مژگانی، حملات افزایش فشار چشم (احتمالا به علت رهایش مکرر رنگدانه ها و دبری های نکروتیک) است و این موضوع اهمیت توجه به علل سیستمیک مانند بیماری سل برای گلوکوم، به ویژه موارد یک طرفه و ضرورت انجام گونیوسکوپی را نشان می دهد.

    کلید واژگان: توبرکولوم, جسم مژگانی, گرانولوم, گلوکوم
    F Ghassemi, Z Vahedian *, G Fakhraie
    Purpose

    To report a rare presentation of ophthalmic tuberculosis.

    Case Report

     A 19-year-old man was referred to the glaucoma clinic due to multiple attacks of increased intraocular pressure (IOP) in his right eye. IOP of the right eye was 50 mmHg, and glaucomatous damage of the optic nerve was present. In gonioscopy, an oval-black lesion was present in the ciliary body band on the temporal side, which looked like a granuloma in ultrasound biomicroscopy (UBM). After rejecting immunological diseases due to the 20mm tuberculin test, the diagnosis of ciliary body tuberculosis was made. The patient was treated with a multi-drug regimen for 9 months. After 4 weeks, IOP was normalized, and at the end of 9 months, the ciliary body granuloma disappeared.

    Conclusion

    Ciliary body tuberculosis can cause multiple attacks of acute IOP rise (possibly due to the release of pigment and necrotic debris). Systemic causes of glaucoma such as tuberculosis should be kept in mind, especially in unilateral cases, and performing a thorough gonioscopy is useful in this regard.

    Keywords: Ciliary Body, Glaucoma, Granuloma, Tuberculoma
  • تغییرات عیب انکساری قبل و بعد از جراحی ترابکولکتومی و شنت
    فرزانه دهقانیان *، محمد آقازاده، قاسم فخرایی، علیرضا اکبرزاده
    مقدمه و اهداف

    در سال های اخیر مطالعات بسیاری نشان داده است که تغییرات آستیگماتیسم قرنیه پس از جراحی ترابکولکتومی رخ می دهد و تاکید بر استیپ شدن مریدین عمودی و القای آستیگمات موافق قاعده دارند. در مطالعه حاضر علاوه بر تغییرات آستیگمات و محور آن، میزان تغییرات دوربینی و نزدیک بینی و مقایسه موارد فوق با جراحی شنت مورد بررسی قرار گرفته است.

    مواد و روش ها

    پژوهش حاضر یک مطالعه مشاهده ای - تحلیلی است. جامعه پژوهش دو گروه 16 نفری تحت جراحی شنت و ترابکولکتومی به ترتیب با متوسط سنی 72/6±68/49 و 90/8±43/52 بودند که به منظور بررسی تغییرات عیب انکساری قبل از جراحی، 1 هفته، 1 ماه و 3 ماه بعد از جراحی مورد مقایسه قرار گرفتند. تحلیل داده های درون هر گروه به علت نرمال نبودن آنها آزمون فریدمن و برای مقایسه بین دو جراحی از آزمون من ویتنی استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان می دهد متوسط فشار چشم قبل از جراحی و 1 هفته، 1 ماه و 3 ماه بعد از جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 65/7±31/31، 88/2±81/9، 26/1±50/10 و 28/1±93/10 (05/0 (P< و در جراحی شنت 32/10±06/36، 30/3±5/13، 21/2±68/11 و 27/1±18/11 P<0/05و متوسط آستیگمات قرنیه در جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 59/0±0/1-، 9/1±6-، 1/1±21/2- و 62/0±37/1-  P< 0/05که در جراحی شنت 46/0±89/0-، 62/1±5/1-، 46/1±5/1- و 85/0±07/1- P>0/05و درصد آستیگمات موافق قاعده در جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 5/37، 100، 5/37 و 25/31 که در جراحی شنت 75/43، 50، 50 و 25/56 و متوسط اکی والان اسفر در جراحی ترابکولکتومی به ترتیب 49/1±03/0-، 94/1±43/1، 74/1±27/0 و 46/1±04/0 (P< 0/05و در جراحی شنت 5/1±65/0، 03/2±03/1، 64/1±7/0 54/1±62/0 ,P< 0/05است. مقایسه متغیرهای فوق در دو جراحی با استفاده از من ویتنی از منظر مقدار آستیگماتیسم و محور آن معنادار بوده P<0/05 تغییر اکی والان اسفر معنادار نشد  P>0/05

    نتیجه گیری

    هر دو روش دوربینی را القا می کنند که با گذشت زمان از مقدار آن کاسته می شود، اما تغییرات مقدارو ایجاد آستیگماتیسم موافق قاعده در جراحی ترابکولکتومی به نسبت جراحی شنت بیشتر است.

    کلید واژگان: عیب انکساری, شنت, ترابکولکتومی, گلوکوم
    Evaluation of Changes in Refractive Error before and after Trabeculectomy and Shunt Surgery
    Farzaneh Dehghanian *, Mohammad Aghazade, Ghasem Fakhraee, Alireza Akbarzadeh
    Background and Aims

    Studies in the recent years have shown that corneal astigmatism changes occur after trabeculectomy and emphasis on steeping of vertical meridian and inducing With the Rule Astigmatism (WTR) have regulations. The present study was conducted to study the changes in rate astigmatism and its axis, myopia, and hypermetropia in trabeculectomy and shunt surgery.

    Materials and Methods

    In the present comprative study, two groups of 16 patients with average age of 52.4±8.9 and 94.6±6.7 respectively under trabeculetomy and shunt surgery were recruited. They were studied and compared for changes of refractive error before, 1 week, 1 month, and 3 months after surgery. Data were analyzed using Friedman and Mann-whitney tests.

    Results

    Averages of Intraocular Pressure (IOP) before, 1 week, 1 month, and 3 were 31.31±7.6, 9.8±2.8, 10.5±1.29, 10.9±1.26 (P<0.05) months after trabeculectomy and 36.06±10.32, 13.5±3.3, 11.68±2.21, 11.18±1.27(P<0.05) after shunt. Also, averages of astigmatism were -1.00±0.59, -6.00±1.9, -2.21±1.18, -1.37±0.62 (P<0.05) in trabeculectomy and -0.89±0.46, -1.56±1.62, -1.51±1.46, -1.07±0.85(P>0.05) in shunt. The percentages of WRT astigmatism in trabeculectomy were 37.5, 100, 37.5, 31.25 and these values in shunt were 43.75, 50, 50, 56.25. In addition, the averages of Equivalane sphere (Es) in trabeculectomy were -0.31±1.49, 1.43±1.94, 0.27±1.74, 0.04±1.46(P<0.05), whereas these values were 0.65±1.5, 1.03±2.03, -.70±1.64, 0.62±1.54 (P<0.05) in shunt. Comparison of astigmatism and axial between trabeculectomy and shunt using Mann-whitney test showed significant changes (P<0.05), but Es was not found to be significantly different (P>0.05).

    Conclusion

    Both surgery methods induced hypermetropia which decrease with time, but the amount of astigmatism and percentage of WTR astigmatism in trabeculectomy were more than those for shunt surgery.

    Keywords: Refractive error, trabeculectomy surgery, shunt surgery
  • علی اصغر شاکری، علی کاظمی کریانی، علی اکبری ساری *، قاسم فخرایی، احمد فیاض بخش، علیرضا یوسفی
    مقدمه
    بیماری گلوکوم هزینه های مستقیم و غیرمستقیم بالایی را بر جوامع تحمیل می کند. هدف از این مطالعه برآورد بار اقتصادی بیماری گلوکوم در ایران و در سال 1391 بود.
    روش کار
    این پژوهش از نوع مطالعه ارزشیابی اقتصادی جزیی می باشد و بر اساس رویکرد مبتنی بر شیوع و روش از پایین به بالا انجام شد. هزینه های غیرمستقیم بر اساس رویکرد سرمایه انسانی محاسبه شد. داده های مورد نیاز از مصاحبه با 10 نفر از متخصصان بیماری های چشم، 100 نفر از بیماران، بررسی متون و بررسی 100 پرونده از پرونده های بیماران در بیمارستان فارابی تهران به دست آمد.
    یافته
    هزینه کل بیماری 69856494100 ریال بود که 09/77% از آن مربوط به هزینه های مستقیم و 91/22% آن مربوط به هزینه های غیرمستقیم بود. هزینه کل بستری بیش ترین سهم از هزینه های مستقیم پزشکی را شامل می شد (4/74%).
    متوسط هزینه درمان سرپایی برای گروه های جراحی و غیرجراحی به ترتیب 595000 و 564640 ریال بود. متوسط هزینه بستری نیز 7221830 ریال بود.
    نتیجه گیری
    گلوکوم بار اقتصادی بالایی را بر کشور ایران تحمیل می کند. با برنامه ریزی مناسب برای پیشگیری و درمان زودرس می توان عوارض بیماری و هزینه های ناشی درمان و از کارافتادگی را کاهش داد.
    کلید واژگان: گلوکوم, بار اقتصادی, هزینه بیماری, ایران
    Ali Asghar Shakeri, Ali Kazemi Karyani, Ali Akbari Sari *, Ghasem Fakhraei, Ahmad Fayazbakhsh, Alireza Yoosefi
    Introduction
    Glaucoma imposes direct and indirect costs on societies. The current study aimed at estimating the economic burden of glaucoma in Iran in 2012.
    Methods
    The study was performed based on the partial economic evaluation method. The prevalence-based approach and bottom-up method were used. The human capital approach was used to calculate indirect costs. Required data were obtained from interview with 10 eye specialists and 100 patients, literature review, and review of 100 medical records of patients at Farabi Hospital in Tehran.
    Results
    The total cost of the disease was $US 1,746,412.35, which 77.09% of the costs were related to direct cost; indirect costs accounted for 22.91% of the total costs. The total cost of hospitalization included the highest share of direct medical costs (74.4%). Average cost of outpatient for surgical and nonsurgical groups were $US 14.87 and $US 14.11, respectively. The average cost of hospitalization was $US 180.54.
    Conclusions
    Glaucoma imposed high economic burden on Iran. Proper planning for the early treatment of the disease and prevention of its complications could reduce costs of treatment and disability.
    Keywords: Glaucoma, Economic Burden, Cost of Illness, Iran
  • مقایسه اثر تیمولول 5/0% و تروساپت 2% بر روی تغییر ضخامت قرنیه در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه
    یدالله اسلامی، قاسم فخرایی، علیرضا فهیم، علی عبداللهی، محمود جباروند
    هدف
    مقایسه اثر دورزولامید (تروساپت) 2% و تیمولول 0.5% بر روی تغییر ضخامت قرنیه در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 70 چشم از 41 بیمار مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه که کاندید درمان دارویی و فاقد معیارهای خروج از مطالعه بودند، انجام شد.
    بیماران به صورت اتفاقی به دو گروه دریافت کننده تیمولول یا تروساپت تقسیم شده و ضخامت قسمت مرکزی قرنیه با استفاده از پاکیمتری اولتراسونیک قبل از دریافت دارو و سپس 1 هفته بعد، 4 هفته بعد و 3 ماه بعد اندازه گیری گردید.
    یافته ها
    افزایش ضخامت قرنیه در گروه دریافت کننده تیمولول پس از یک هفته 4.18±0.5 میکرومتر و پس از 4 هفته 4.53±5.78 میکرومتر و پس از 3 ماه 2.24±4.62 میکرومتر بود. در گروه دریافت کننده تروساپت این مقادیر به ترتیب 3.33±6.41 و 3.89±5.74 و 2.06±5.89 میکرومتر بوده و تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر تغییر ضخامت قرنیه در مدت پیگیری دیده نشد (P>0.6).
    نتیجه گیری
    میزان تغییر ضخامت قسمت مرکزی قرنیه اندازه گیری شده به وسیله پاکیمتری اولتراسونیک در افرادی که از قبل مشکل قرنیه ای نداشته اند و مبتلا به گلوکوم زاویه باز اولیه می باشند در اثر استفاده از دو داروی تیمولول و تروساپت، تفاوت معنی داری ندارد.
    کلید واژگان: گلوکوم زاویه باز اولیه, ضخامت قرنیه, تروساپت (دورزولامید), تیمولول
  • رضا زارعی، قاسم فخرایی، حیدر امینی، محمود جباروند، علی عبداللهی
    سابقه و هدف
    در مورد نتایج درمانی و عوارض ناشی از روش های مختلف تخریب جسم مژگانی در درمان گلوکوم مقاوم به درمان گزارش های متفاوتی وجود دارد و این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر دو روش سیکلوفوتوکواگولاسیون با لیزر دیود (DCPC) و سیکلوکرایوتراپی در درمان بیماران مبتلا به گلوکوم مقاوم به درمان در بیمارستان فارابی تهران طی سال 1379 انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی 73 چشم از 73 بیمار مبتلا به گلوکوم مقاوم به درمان انجام شد. بیماران قبل از مداخله تحت معاینه کامل قرار گرفتند، ویژگی های آن ها ثبت شد و سپس به طور تصادفی تحت مداخله با یکی از دو روش DCPC و سیکلوکرایوتراپی قرار گرفتند. بعد از مداخله بیماران در فواصل معین تحت معاینه قرار گرفتند و اطلاعات جمع آوری شده از آن ها از قبیل فشار داخل چشمی، بهترین حدت بینایی، تعداد داروهای ضد گلوکومی مورد نیاز و نیز عوارض ناشی از هر یک از دو روش مداخله ثبت گردید و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    از مجموع 71 بیمار که جهت پی گیری کامل مراجعه نمودند، 36 نفر در گروه DCPC (گروه اول) و 35 نفر در گروه سیکلوکرایوتراپی (گروه دوم) قرار گرفتند. قبل از مداخله اختلاف معنی داری از نظر سن، جنس، نوع گلوکوم، فشار داخل چشمی و بهترین حدت بینایی بین دو گروه وجود نداشت. در پایان سه ماه بعد از مداخله، فشار داخل چشمی بیماران در گروه اول از35.7 ±8.7 به 18.7±6.7 میلی متر جیوه رسید (P<0.001) و در گروه دوم از 36±7.1 به 18.3±6.6 میلی متر جیوه کاهش یافت (P<0.001). میزان موفقیت از نظر کنترل فشار داخل چشمی بین 6-21 میلی متر جیوه در پایان ماه سوم بعد از مداخله در گروه اول 66.7 درصد و در گروه دوم 74.3 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. اغلب عوارض ناشی از مداخله، در گروه دوم بیش تر از گروه اول بودند. تنها عارضه ماندگار؛ افت حدت بینایی نسبت به قبل از مداخله در گروه دوم بود (P<0.002).
    نتیجه گیری
    اثرات کوتاه مدت DCPC و سیکلوکرایوتراپی در درمان بیماران مبتلا به گلوکوم مقاوم به درمان مشابه بودند و عوارض DCPC کم تر بود ولی با توجه به هزینه نسبتا بالای دستگاه لیزر، به نظر می رسد هم چنان می توان از سیکلوکرایوتراپی در این بیماران بهره گرفت.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال