به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

لیلا تابش فر

  • لیلا تابش فر، شهلا شریفی*، فریده حق بین

    هدف مقاله حاضر معرفی رویکردی تازه به ساخت واژه با عنوان «ساخت و تعبیر» بوده است. برای تحقق این هدف بخش هایی از نظریه نقش و ارجاع، به ساخت واژه تسری داده شده، با دیدگاه تازه ای تلفیق یافته و رویکرد جدیدی با عنوان «ساخت و تعبیر» را شکل داده است. این رویکرد جدید برای تحلیل چگونگی مفهوم سازی در زبان و نحوه کارکرد دو پدیده چند معنایی و هم معنایی و علت هم بستگی میان آن ها در قالب ساخت واژه اشتقاقی و بسیط و براساس تحلیل تعدادی وند و واژه که به صورت تصادفی انتخاب شده اند، ارایه و در سه مرحله اجرا شده است: در مرحله اول، دیدگاه های ساخت واژی متفاوتی در زمینه چند معنایی موردنقد و بررسی قرار گرفته، در مرحله دوم رویکرد پیشنهادی ارایه شده و در مرحله سوم موارد مشکل ساز رویکردهای پیشین در چارچوب پیشنهادی، موردتحلیل قرار گرفته و به نتیجه رسیده است که کاربرد با معنا تفاوت دارد. کاربرد بنیاد زبان و محور مفهوم سازی است. کاربرد به صورت هم زمان و پیوسته هم با معنا و هم با صورت سازه ها در حال تعامل است و همین تعامل هم زمان و دایمی علت شکل گیری چند معنایی و هم معنایی هم بسته و در رقابت است. همچنین توانش کاربردی در ذهن گوینده است، بنابراین گوینده در بستر شناخت فرهنگی و بافت، با ایجاد تعامل میان کاربرد، معنا و صورت، ارجاع می دهد و شنونده واحد ارجاعی یا «ساخت» را تعبیر و استنباط می کند و بدین گونه مفهوم سازی صورت می گیرد.

    کلید واژگان: نقش و ارجاع, کاربرد, معنا, صورت, ساخت, مفهوم سازی
    Leila Tabeshfar, Shahla Sharifi*, Farideh Haghbin

    The purpose of this paper is an introduction of a new approach into morphology as “construction and interpretation”. To achieve this goal, some parts of Role and Reference Theory has been extended to inflectional morphology; it has integrated with a new approach and constructed new perspective as “construction and interpretation”. This new approach has been provided to analyze how conceptualization in language is and how the function of correlate between polysemy and synonymy is and what causes this correlation. It has been performed in three steps: in the first step, different morphological approaches about polysemy have been reviewed, in the second step, the proposed approach has been presented and in the third step, problematic samples of previous approaches within the proposed approach have been analyzed. The results suggest that usage is different with meaning and it is the basis of language and axis of conceptualization. Usage simultaneously and continuously is in interaction with both meaning and form. This simultaneous and permanent interaction causes correlative and competitive formation of polysemy and synonymy. Pragmatic competence is in the mind of the speaker, so the speaker refers by creating interaction among usage, meaning and form inside cultural cognition and context, and the listener interprets and infers the reference unit or “construction”, in this way, conceptualization of form takes place.

    Keywords: usage, meaning, form, construction, conceptualization, Role, Reference
  • لیلا تابش فر، شهلا شریفی*، فریده حق بین

    هدف مقاله حاضر بررسی تنوع ساختواژی در ساخت صفت فاعلی فارسی است. برای این منظور ابتدا الگوهای ساختواژی صفت فاعلی ارایه شده در آثار پژوهشگران پیشین جمع آوری شد و مورد نقد قرارگرفت. سپس برای رفع نقایص تحلیلهای پیشین، صفت فاعلی در چارچوب رویکرد تازه ی"ساخت و تعبیر" ارایه شد چرا که مشخص شد علت تنوع ساختواژی در صفت فاعلی، نقش آفرینی کاربرد به عنوان اساس مفهوم سازی در زبان است؛ بدین معنا که گوینده با بهره گیری از کاربرد و ایجاد تعامل میان آن با معنا، یک ساخت تازه خلق و شنونده در یک رابطه کلامی، آن ساخت را تعبیر می کند و بدین گونه مفهوم سازی صورت می گیرد. در تمام الگوها، فاعلیت معنای محوری است اما هر بار گوینده بخشی از توان منظوری خود را با آن پیوند می زند و صورت متفاوتی را با معنای تازه ای به شکل یک ساخت متفاوت تولید می کند، طوری که ساخت نو ضمن حفظ معنای محوری خود، کارکرد جدید هم می یابد.

    کلید واژگان: الگوهای صفت فاعلی, ساخت وتعبیر, تعامل کاربرد و صورت, تعامل کاربرد و معنا
    Leila Tabeshfar, Shahla Sharifi *, Farideh Haghbin

    The aim of the present article is to investigate morphological diversity in nominative adjective in Persian. To reach this purpose, morphological patterns of nominativeadjective in the previous researchers’ works were gathered and criticized.To remove the weaknesses, they were presented within a new approach of “construction and interpretation”, because it was revealed the cause of morphological diversity in nominative adjective is the role of usage as the basis of conceptualization in language; In other words, by usage and interaction of it with meaning, speaker updates and creates new constructions; the listener interprets the new construction in a verbal communication and in this way, conceptualization takes place. In all patterns, nomination is central meaning but each time the speaker links some of his illocutionary force to it and creates a form with a new meaning as a different construction; so while keeping its central meaning, the new construction finds a new usage.

    Keywords: nominative adjective patterns, construction, interpretation, interaction of usage, form, meaning
  • عطیه کامیابی گل*، لیلا تابش فر

    بی تردید پیچیدگی های مفهومی و ذهنی در زبان نیز بازتاب می یابد. ساخت های موصولی نمونه ای از پیچیدگی های مفهومی و ذهنی است که در دهه های اخیر پژوهش های متعددی سعی در رمز گشایی الگوهای درک و بازنمود آن ها داشته و هرکدام به مطالعه ی جنبه ای از ویژگی های آن پرداخته اند. این موضوع زمانی اهمیت بیشتری می یابد که مسئله ی آموزش زبان مطرح باشد. ما در تحقیق حاضر به منظور ایجاد سهولت در آموزش جمله واره های موصولی، خصوصا به فارسی آموزان، چهار نوع جمله واره ی موصولی فاعلی- فاعلی، فاعلی- مفعولی، مفعولی- مفعولی و مفعولی- فاعلی را بررسی نموده ایم. سرعت درک صورت های متعددی از هر نوع بند را در قالب آزمونی رایانه ای و با استفاده از دو نرم افزار سرعت سنج مالتی تایمر التیمیت و تصویربردار اسنگیت،  با روش مقایسه میان دو گروه مطالعه کرده ایم. داده های به دست آمده با نرم افزار  اس پی اس اس نسخه ی 23 تحلیل شد و یافته های پژوهش نشان داد که میانگین متغیر سرعت درک در چهار نوع بند موصولی از نظر آماری با یکدیگر تفاوتی ندارد؛ به این صورت که میان سرعت درک و نوع بند موصولی رابطه ای وجود ندارد و هر دو گروه فارسی زبان و فارسی آموز می توانند بندهای موصولی چهارگانه را در زمان نسبتا یکسانی درک کنند؛ اما انتخاب نوع گزینه به فارسی زبان یا فارسی آموز بودن بستگی دارد.

    کلید واژگان: بند موصولی, هستهی اسمی, سرعت درک, فارسی زبانان, فارسیآموزان
    Atiyeh KamyabiGol*, Leila Tabeshfar

    Undoubtedly, mental and conceptual complexities are reflected in the language, as well. Relative clauses are a sample of mental and conceptual complexities which in recent decades,many studies have tried to decode their perception and representation patterns. This topic becomes even more important when it is concerned with teaching language. In the present research, in order to facilitate the teaching of relative clauses, especially to non-native Persian language learners, four kinds of relative clauses including: subject-subject, subject-object, object-object, and object-subject were studied. Perception speed of several forms of each pattern was measured through a computer-based test and twosoftware programs calledMulti Timer Ultimatespeedometerand Snagitscreen capture. The results of the two groups were compared. The data were analyzed through SPSS software (Version 23) and the results indicated that there was no significant difference betweenfour types of relative clauses in terms of perception speed; that is, there wasno relationship between perception speed and the type of relative clause, and both native Persian speakers and Persian language learners can understand these four types of relative clauses at a relatively similar time frame; but the choice of the type was related to being a native Persian speaker or a Persian language learner. Extended Abstract</strong>A reflection of the various mental and conceptual complexities can be found in language. Relative clauses are known as one of the mental and conceptual complexities in various languages around the world. Research on the importance of relative clauses and their typology has received a great deal of attention during the past few decades. Research on relative clauses aimed to decode and reveal linguistic perception patterns in various languages around the world. This type of research is an inseparable part of teaching a language and its results greatly impact the approaches, methods, and techniques used by teachers around the world. In the present research, in order to improve the quality and simplicity of teaching relative clauses to non-native Persian learners, four kinds of relative clauses including: subject-subject, subject-object, object-object, and object-subject were studied.  In order to conduct the research, perception speed regarding several forms of each pattern were investigated through a researcher made computer-based test. This computer-based test was designed through the use of two computer softwares, namely, Multi Timer Ultimatespeedometer and Snagitscreen capture. This study utilized a comparative method in order to compare the two groups of participants. The two groups included 32 university students who were studying at Ferdowsi University of Mashhad and 32 advanced non-native Persian learners studying at the International Center for Teaching Persian to Non- Persian Speakers at Ferdowsi University of Mashhad. The advanced non-native Persian learners were all international students who had applied to the Ferdowsi University of Mashhad and had to learn and pass the Persian language courses before gaining admission into their post graduate studies. Each participant was given a written consent form which included the aims of the research and the purpose of investigation, a general description of the study, the task each participant was expected to perform, confidentiality of the test results, and also the right of the participants to withdraw from the study at any point in time. One of the researchers was also present to answer any possible questions that the participants might have. After the consent forms were signed by both the participants and the researchers, a copy of the consent form was given to the participants. The computer test included 8 sentences containing relative clauses 4 of which were the main samples and 4 were confirmatory ones to check the overall perception of the participants. Each participant was asked to sit in front of a computer screen and answer the questions which were displayed on a Microsoft Word file. Multi Timer Ultimate speedometer and Snagitscreen capture were used to pace and monitor the participants’ responses. The speedometer software recorded the time lapse while participants selected the order of sentences and the time difference between comprehending one sentence and moving onto the next sentence was calculated through the use of the recorded times. The Snagitscreen capture was used in order to record the participants’ performance during the test so that each reaction of the participant could be studied further and in more detail after the test.  The test included two parts: first, the participants were asked to read each of the 4 sentences in order and to tick which one they understood faster. Multi Timer Ultimate speedometer was used to record how long it took the participant to comprehend the sentences.  In the second part of the test, the participants were asked to reorder the sentences based on their understanding, and also elaborate on the reason behind their selected order of sentence placement. The directions in the second part of the computer test pointed out that the order of sentence placement did not have to be the same one as the original sequence selected by the researchers. The collected data was analyzed through the use of SPSS software (Version 23). The most prominent results of the present study included the following: A positive correlation was found between the main and the confirmatory tests regarding all 4 types of relative clauses, namely, subject-subject, subject-object, object-object, and object-subject. This affirms the validity of the collected data. Based on the obtained t-test results, the average speed of perception regarding all 4 types of relative clauses under study, namely, subject-subject, subject-object, object-object, and object-subject The results also indicated that there was no significant difference regarding the perception speed of these four relative clauses; that is, both native Persian speakers and non-native Persian learners can understand these four relative clauses in a relatively similar time frame. 

    Keywords: clause, nominal head, perception speed, Persian speakers, Persian language learners
  • لیلا تابش فر *
    افعال حرکتی و سببی ظرفیت بسیاری در ایجاد امر تکریمی دارند. مقاله ی حاضر در چارچوب رویکرد دستوری شدگی نقش این افعال در ایجاد چنین ساخت هایی را بر اساس منابع تاریخی و داستانی و موتور جستجو گر گو‍ گل بررسی نموده است. نتیجه ی مطالعه نشان می دهد این افعال ابتدا با حفظ معنای واژ گانی، در وجه امری دستوری می شوند؛ سپس با شرکت در ساختار های زنجیره ای فعل و تشکیل یک گزاره ی واحد، به نشانگر ی کلی برای امر تکریمی تبدیل می شوند. این افعال دارای دو معنای اولیه و ثانویه هستند که در روند دستوری شدن، معانی خود را از دست می دهند تا به نشانگر کلی امر ساز برای امری های مودبانه تبدیل شوند. ساخت های حاصل ابتدا به عنوان کنش امری غیر مستقیم به کار می روند، سپس به دلیل بسامد کاربرد به صورت کنش های مستقیم تری باز تعبیر می شوند. به علاوه بسامد کاربرد افعال حرکتی هم در ایجاد الگوهای امری و هم در تشکیل ساخت های زنجیره ای زایا از افعال سببی بیشتر است.
    کلید واژگان: دستوری شدگی, افعال حرکتی, افعال سببی, امر تکریمی
    leila tabeshfar *
    motion and causative verbs have great capacity in creating honorific. Current article has examined the impact of these verbs on such structure according to historical and fiction sources and Google within the framework of grammaticalization approach. The results show that these verbs maintaining lexical meaning will be grammatical in the imperative mood. Then changed to general indicator for honorific issue with participating in serial verb constructions and forming single proposition. These verbs have two meanings such as primary and secondary which lose their meanings to be changed into a general indicator of imperative for polite imperatives.The resulting structures at first used as indirect imperative action and then interpreted as more direct actions, due to frequency of application. Frequency of application of motion verbs compared with causative verbs creates imperative patterns and forms more productive structures than causative verbs.
    Keywords: motion verbs, causative verbs, honorific , grammaticalization
  • لیلا تابش فر *، مهرداد نغز گوی کهن
    این مطالعه به بررسی کارکرد پسوند تصر یفی «- ی» در فارسی نو اختصاص دارد. هدف مقاله شناخت مفاهیمی است که در فارسی متقد م با این تکوا ژ کد گذاری شده و تغییراتی که اکنون در آن صورت گرفته است؛ به علاوه علت تغییر و تشخیص عنصر یا عناصر زبانی جایگزین آن را نیز پیگیری می کند. نتیجه مطالعه حاکی از این است که تکوا ژ مورد بررسی در موارد ی که بیانگر دو مقوله دستوری نمود تکرار شونده و وجه شامل وجوه التزامی، شرطی، تمنا یی و خیالی بوده دستخوش تغییر گردیده است. نشانه جایگزین آن در مقوله نمود پیشوند «می» است که علاوه بر بیان نمود ناقص، نقش جدید نمود تکرار شونده را نیز یافته و به خاطر پذیرش نقش دستوری تازه، معین فعل «داشتن» هم برای تقویت نقش اولیه اش دستوری شده است. نشانه جایگزین آن در مقوله وجه نیز صورت انتزاعی وجه التزامی است بدین معنا که کارکرد یک و ند صوری و آوایی به یک مقوله انتزاعی واگذار گردیده است. علت این تغییرات را نیز باید در فرایند دستوری شدگی جستجو کرد چون طی آن، در صورت نمودی، پیشوند «می» علاوه بر حفظ نقش پیشین خود، نقش جدید نیز پذیرفته و دستوری تر شده و در صورت وجه نمایی، یک مقوله دستوری، دستوری تر و انتزاعی تر گشته است.
    کلید واژگان: نمود, وجه, وجه التزامی, فارسی نو, دستوری شدگی
    Leila Tabeshfar *, Mehrdad Nagzgujekohan
    This research is specifically about the function of inflectional "-i" suffix in new Persian. The objective of the article is to recognize some concepts and changes which are encoded by this morpheme in New Persian. Additionally, it follows up the reason of change or recognition of the linguistic elements. The results suggest that the so-called morpheme is changed in the cases that it was expressing two categories of frequentative aspect and modes, including subjunctive, conditional, optative, and imagined. The alternative sign in the category of aspect is prefix "mi-", which has taken a new frequentative aspect other than imperfect, and because of taking a new grammatical function, the auxiliary of "dɑʃtæn" is grammaticalized for its primary function, as well. The alternative sign in the category of mood is the abstract form of subjunctive mood, which means that a literal and phonemic function of an affix is titled to an abstract category. The reason of such changes should be found in the process of grammaticalization. That is, through this process, in aspect form "mi-" has taken a new function in addition to its primary one and has become more grammatical, and in mood form, a grammatical category has become more grammatical and more abstract.
    Keywords: aspect, mood, subjunctive, New Persian, grammaticalization
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال