به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب لیلا شیرجنگ

  • لیلا شیرجنگ *، امیر هوشنگ مهریار، حجت الله جاویدی، سید ابراهیم حسینی
    هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان است. این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کودکان دختر دارای اختلال نافرمانی مقابله ای مراجعه کننده به مرکز مشاوره آموزش و پرورش استان فارس است. بر این اساس، 40 نفر به عنوان نمونه در سه گروه آزمایش (هر گروه 10 نفر) و یک گروه کنترل (10 نفر) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. مداخله طی 13 جلسه برای کودکان و 8 جلسه برای والدین ارائه شد. در این تحقیق جهت تشخیص اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان، از مصاحبه بالینی و پرسشنامه علائم مرضی کودکان CSI-4 (فرم والدین) استفاده شد. مرحله پیگیری با فاصله دو ماه پس از مداخله درمانی انجام شد. یافته ها بر اساس تحلیل کوواریانس و آزمون لون (LSD) نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان، والدین و والد-کودک بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان تاثیر معناداری دارد. همچنین یافته ها در مرحله پیگیری نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی به والدین، کودکان و والد-کودک در کنترل نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان موثر بوده است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر آن است که آموزش مهارت های اجتماعی سبب کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان می شود.
    کلید واژگان: آموزش مهارت های اجتماعی, اختلال نافرمانی مقابله ای, کودکان, والدین}
    leila shirjang*, Amir Hoshang Mehryar, Hojatoallah Javidi, Seyed Ebrahim Hosseini
    The purpose of this study was to investigate the effect of social skills training on the reduction of symptoms of coping disorder in children. This quasi-experimental study is a pre-test-posttest with control group. The statistical population consisted of girls with disobedience disorder who were referred to Fars Educational Counseling Center. For this purpose, 40 subjects were selected in a randomized sampling method in three experimental groups (each group of 10) and a control group (10 persons). The intervention was provided for 13 sessions for children and 8 for parents. In this research, clinical interviews and CSI-4 (Parent form) children's symptom questionnaire were used to diagnose the disordered coping disorder. The follow-up phase was performed two months after the intervention. Findings based on covariance analysis and LSD test showed that social skills training for children, parents and parent-child has a significant effect on reducing the symptoms of coping disorder in children. Also, the findings in the follow up phase showed that social skills training was effective in controlling the symptoms of childhood disobedience in parents, children and parent-child. The results of this study indicate that social skills training reduces the symptoms of childhood disobedience disorder.
    Keywords: Social skills training, oppositional defiant disorder, children, parents}
  • لیلا شیرجنگ، امیرهوشنگ مهریار*، حجت الله جاویدی، سید ابراهیم حسینی
    هدف این پژوهش تعیین اثربخشی روش آموزش والدین به‎شیوه بارکلی بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای در کودکان شهر شیراز بود. روش آن از نوع پژوهش های شبه تجربی و طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و جامعه آماری شامل 20 نفر از کودکان 7 تا 12 ساله بود که به دلیل مشکلات رفتاری به مرکز مشاوره آموزش و پرورش شهر شیراز معرفی شده و بر اساس مصاحبه بالینی و سیاهه علائم مرضی کودکان (گادو و اسپرافکین، 1994) با علائم اختلال نافرمانی مقابله ای تشخیص داده شده بودند. جامعه آماری به صورت نمونه‎برداری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش (10 نفر) و گواه (10 نفر) تقسیم شد. مادران گروه آزمایش به مدت 8 جلسه با استفاده از پروتکل بارکلی آموزش داده شدند و مرحله پیگیری به فاصله دو ماه پس از مداخله درمانی انجام شد. یافته ها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که روش آموزش والدین به‎شیوه بارکلی بر کاهش نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان تاثیر معنا دار دارد. همچنین یافته ها در مرحله پیگیری نشان داد روش آموزش والدین به‎شیوه بارکلی در کنترل نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان موثر بوده است. نتایج حاصل نشان می دهد با آموزش مهارت های اجتماعی به والدین می توان میزان اختلال نافرمانی مقابله ای را در کودکان کاهش داد.
    کلید واژگان: آموزش والدین به‎شیوه بارکلی, اختلال نافرمانی مقابله ای, کودکان}
    Leila Shirjang, Amirhoshang Mahriar *, Hojatoallah Javidi, Seyed Ebrahim Hosseini
    The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of Brackley’s parent training program on reducing symptoms of oppositional defiant disorder among children of the Shiraz city. The present study was a semi-experimental research and a pretest-posttest design with control group was applied. The statistical population consisted of 20 children aged 7 to 12 years who were referred to the counseling center of the Fars province education department due to behavioral problems, had oppositional defiant disorder symptoms based on clinical interview and Child Symptom Inventory (CSI-4; Gadow & Sprafki, 1994), and assigned to experimental (10 subjects) and control (10 persons) groups through convenience sampling. The experimental group mothers were trained according to Barclay’s protocol for 8 sessions. The follow-up phase was performed two months after the intervention. Based on covariance analysis, Brackley’s parent training program has a significant effect on reducing the symptoms of oppositional defiant disorder in children. Also, the follow-up phase findings indicated that Brackley’s parent training was effective in controlling the symptoms of children’s oppositional defiant disorder. The results of this study indicate that, the intensity of oppositional defiant disorder in children can be reduced by teaching social skills to their parents.
    Keywords: Barkley's Parent Training Program, oppositional defiant disorder, children}
  • سامان کمری*، رقیه زارعی، محمدباقر ریحانی، لیلا شیرجنگ، احمدعلی امامی
    مقدمه
    تحقیقات فراوانی اثربخشی معنویت درمانی را در درمان بیماری های روانی از قبیل افسردگی و اضطراب نشان داده اند و اخیرا از رویکرد معنویت درمانی برای ارتقاء سطح شادکامی و خوشبینی افراد نیز استفاده می شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش معنویت درمانی مبتنی بر مثبت نگری بر افزایش میزان سطح شادکامی و خوشبینی افراد نوجوان بود.
    روش
    روش پژوهش حاضر از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش تمامی دانش آموزان سال اول دبیرستان شهر شیراز بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفر از آنها انتخاب شد و سپس بر اساس تخصیص تصادفی افراد به دو گروه آزمایش و کنترل، (هر گروه 30 نفر) گمارده شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه های شادکامی آکسفورد و آزمون جهت گیری زندگی (LOT) پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل کووراریانس تک متغیره نشان داد که آموزش معنویت درمانی بر افزایش میزان شادکامی افراد گروه آزمایش تاثیر معناداری داشت (P<0/044)، همچنین آموزش معنویت درمانی در افزایش میزان خوشبینی افراد گروه آزمایش نیز تاثیر معناداری داشت(P<0/017).
    نتیجه گیری
    یافته ها به طور کلی بیانگر آن است که معنویت درمانی نه تنها در درمان انواع بیماریهای روانی تاثیر دارد بلکه از آن می توان برای افزایش میزان شادکامی و خوشبینی افراد هم استفاده کرد.
    کلید واژگان: معنویت درمانی, مثبت نگری, شادکامی, خوشبینی}
    Saman Kamari *
    Introduction
    many researches have been shown the effectiveness of spirituality therapy in treatment of mental illness such as depression and anxiety and recently from spirituality therapy approach also used for to improvement of the level of individual’s happiness and optimism. Therefore the purpose of this study was to investigate the effectiveness of spirituality therapy training based on positivity on happiness and optimism in adolescents.
    Methods
    The Methods of present study was a semi-experimental research and a pretest- posttest design with control group. The statistical population were included all high school students in the first grade (year) in Shiraz city that 60 of them were selected through convenience sampling and then based on random assignment of subjects divided into experimental and control groups (each group include 30 subject). The subjects responded to Oxford happiness questionnaire and Life Orientation Test (LOT). the data of research was analyzed using univariate analysis of covariance (ANCOVA) method.
    Finding
    the univariate analysis of covariance showed that spirituality therapy training had significant effect on increasing happiness in experimental group (P<0/044), also Spirituality therapy training to increase optimism experimental group with the significance level (P<0/017).
    Conclusion
    generally finding showed that spirituality therapy not only in treatment of the types of mental illness was effectiveness but also it can be used for increase the level of happiness and optimism in individuals.
    Keywords: spirituality therapy, positivity, happiness, Optimism}
  • لیلا شیرجنگ، نادره سهرابی، سیده مریم حسینی
    این پژوهش از نوع همبستگی است، که با هدف تعیین رابطه بین سلامت روان و رضایت زناشویی با افسردگی پس از زایمان صورت پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زنان باردار مراجعه کننده به متخصصان زنان و زایمان در شهر شیراز (در سال 1390) تشکیل می دادند. روش نمونه گیری مورد استفاده در این پژوهش روش تصادفی بود و با استفاده از این روش 10 مرکز پزشکی انتخاب و تعداد 100 نفر از مراجعه کنندگان به این مراکز که در ماه دو تا سه بارداری به سر می بردند به صورت تصادفی انتخاب شدند. با استفاده از پرسش نامه رضایت زناشویی انریچ (1998)، پرسش نامه 28 پرسشی سلامت روان گلدبر و هیلر (1979) و پرسش نامه افسردگی ادینبورگ (1987) داده های مورد نیاز جمع آوری شدند. با استفاده از روش آماری رگرسیون به فرضیه های پژوهش پاسخ گفته شد. نتایج پژوهش نشان داد رضایت زناشویی و سلامت روان پیش بین متغیر افسردگی پس از زایمان هستند.
    کلید واژگان: رضایت زناشویی, سلامت روان, افسردگی, زایمان}
    L. Shirjang, N. Sohrabi, M. Hossini
    The aim of the study was to exam the relationship between mental health and marital satisfaction with depression for pregnant women. The sample consisted of 100 pregnant women. Marital satisfaction questionnaire, mental health questionnaire and depression scale were used in this study. The results of multiple regression showed that marital satisfaction and mental health are two significant predictors for depression.
    Keywords: mental health, depression, pregnant women}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال