به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب لیلا فرهبد

  • لیلا فرهبد*، علی اکبر جهانگرد
    هنر کاشی کاری در تاریخ ایران مسیر پرفرازونشیبی را طی کرده است. از نخستین آثار شناخته شده همچون آجرهای لعاب دار دوره هخامنشیان تا موزاییک های کف کاخ بیشاپور در استان فارس، همه به هم مرتبط و پیش زمینه ای بوده اند تا به طرح و نقش و فن امروزی دست یابیم. طرح و نقش کاشی کاری در برخی از دوران ها در تاریخ ایران بسیار متفاوت و شاخص است. با شروع اسلام سبک خاصی از کاشی کاری در مقابر، مساجد و مدارس دوران سلجوقی شکل گرفت. کاشی کاری های این دوره ساده و تک رنگ (مونوکروماتیک) بوده و دارای طرح های هندسی یا مزین به خطوط حاوی آیات قرآنی است. در دوره های بعد مانند دوره صفوی، با دورشدن از ظهور اسلام و کم رنگ شدن قوانین آن در طراحی و همچنین با تاثیرات هنر و معماری غرب در کاشی کاران ایرانی، تغییراتی در طرح و نقش های کاشی کاری به وجود آمد. همچنین با به کاربردن فن های جدید هفت رنگ (پلی کروماتیک) سرعت تولید کاشی کاری نیز افزایش یافت و طرح کاشی ها نیز به تبع آن متنوع تر و درنتیجه متفاوت تر شد. مقاله پیش رو تحقیقی کیفی  تطبیقی است که به بررسی طرح و نقش در کاشی کاری های دوران اسلامی سلجوقی و صفوی پرداخته است. در این پژوهش، سبک کاشی کاری ها در دو دوره متمایز تاریخی مزبور بررسی و تفاوت ها و شباهت های آن بیان شده است. یکی از مهم ترین نتایج این پژوهش آن است که کاشی کاری در دوره سلجوقی مونوکروماتیک و در دوره صفوی پلی کروماتیک بوده است.
    کلید واژگان: طرح کاشی های سلجوقی و صفوی, کاشی کاری ایران, معماری ایران}
    Leila Farahbod *, Ali Akbar Jahangard
    The tiling in Persian history has passed through a way full of ups and downs. From the first renowned monuments like enameled bricks of the Achaemenian era through the floor mosaics of Bishapoor palace in Fars province, all have been connected and foregrounds to achieve what is owned in terms of patterns and designs, and techniques. However, some eras in Persian history have been significantly distinct and marked compared to others in tiling history. Up to the advent of Islam, a particular tiling style was fashioned in tombs, mosques, and seminaries in the Seljuk era. The tiling of this era was austere and monochromatic and contained geometrical patterns. In the following periods, such as the Safavid era, with the departure of Islam and the weakening of its laws in design, and the effects of western architecture and art, there created several changes in the patterns and designs of tiles. Moreover, using new techniques (heptachromatic), the rate of tile production also increased, and thus tiling patterns became more various and consequently more distinct. This study is a qualitative comparative article examining tile patterns in the Safavid and Seljuk Islamic eras. The styles of tiling in the above two different historical eras have been studied in this research, and their differences and resemblances are explained. One of the most important results is that in the Seljuk period, the tiling was monochromatic, while in the Safavid period, the tiling was polychromatic or seven-colored.
    Keywords: Patterns Of Safavid, Seljuk Tiling, Persian Tiling, Safavid Tiling, Persian Architecture}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال