فهرست مطالب لیلا گلپسند حق
-
زمینه و هدف اغلب بیماران کلیوی، تظاهرات دهانی مختلف، مانند بوی بد دهان، خشکی دهان و رنگ پریدگی مخاط دارند. هدف از اینمطالعه، بررسی رابطه وضعیت پریودنتال با بیماری مزمن کلیوی بود.روش بررسی در این مطالعه آزمایشی کنترلی، گروه آزمایش به سه زیرگروه که شامل بیماران کلیوی قبل از دیالیز، بیماران تحتهمودیالیز و بیماران بعد از پیوند کلیه بودند، تقسیم شدند که ه رکدام از زیرگرو ه ها شامل 23 بیمار بود. گروه کنترل نیز شامل 38 فردسالم از نظر عملکرد کلیوی بود. بعد از گرفتن رضای تنامه و تکمیل پرس شنام ه، میزان شاخص پلاک، شاخص لث های، شاخص خو نریزیپاپیلار ی، عمق پروبین گ، از دست رفتن چسبندگی کلینیک ی، تحلیل لثه و افزایش حجم لثه اندازه گرفته شد. همچنین برای آنالیز داد ه هااز کا یاسکویر، تی استودنت و آنوو ا استفاده شد.یافت ه ها میزان شاخص پلاک، شاخص لث های، شاخص خو نریزی پاپیلاری، عمق پروبینگ، از دست رفتن چسبندگی کلینیکال درگرو ه های با بیماری کلیوی بیشتر از گروه کنترل بود) 001 / P< 0 (و تحلیل لثه و افزایش حجم لثه بین گروه آزمایش و کنترل معنادار نبودP > 0/05((. در گرو ه های دچار بیماری کلیوی این پارامترها اختلاف معناداری با هم نداشتند) 05 / .) P>0نتیج هگیری بیماری پریودنتال در میان بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی شای عتر بوده؛ بنابراین باید ملاحظات ویژه درمانی پریودنتالو معاینات منظم دندا نپزشکی به برنامه درمانی این بیماران افزوده شود.کلید واژگان: بیماری مزمن کلیوی, پریودنتیت, ژنژیویت, همودیالیز, پیوند کلیه}Background and Objectives Most renal patients have various oral manifestations such as halitosis, xerostomiaand pale mucosa. The purpose of this study was to evaluate the relationship between periodontalstatus and chronic renal disease.Subjects and Methods In this case-control study, the case group was divided into three subgroups, whichincluded renal patients before dialysis, patients undergoing hemodialysis, and patients after renal transplantation,each of which included 23 patients. The control group also included 38 healthy individuals interms of renal function. After obtaining the consent form and completing the questionnaire, the amountof plaque index, gingival index, papillary bleeding index, probing depth, loss of clinical attachment, gingivalrecession and gingival enlargement were measured T-student,chi-square. and Anova was used toanalyze the data.Results The plaque index, gingival index, papillary bleeding index, probing depth, loss of clinical attachmentin groups with chronic renal disease were higher than the control groups (P< 0.001) but there wasno significant difference in gingival recession and gingival enlargement between control group and casegroups (P> 0.05 ) . These parameters were not significantly different between the groups with chronicrenal disease (P> 0.05).Conclusion Periodontal disease is more common in patients with chronic renal disease, therefore, specialperiodontal treatment considerations and regular dental examinations should be added to the treatmentplan of these patients.Keywords: Chronic renal disease, Periodontitis, Gingivitis, Hemodialysis, renal transplantation}
-
زمینه و هدف بیماری پریودنتیت به عنوان یک بیماری التهابی که ساختمانهای حمایت کننده دندان را درگیر می کند می تواند تحت تاثیرفاکتورهای خطر مانند سیگار قرار گیرد و شیوع و شدت تخریبهای پریودنتال را افزایش دهد. آنت یاکسیدان ماده ای است که می تواند ازآسیب اکسیداتیو به یک مولکول هدف جلوگیری کند یا آن را به تاخیر اندازد و مانع از تخریب سلولهای سالم شود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه سطح آنتی اکسیدانهای کلی بزاق در افراد سیگاری و غیرسیگاری دارای پریودنتیت مزمن بود.روش بررسی این تحقیق به صورت موردی شاهدی بر روی 60 بیمار دارای پریودنتیت مزمن (30 نفر سیگاری و 30 نفر غیرسیگاری) مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی دانشگاه جندی شاپور انجام شد. نمونه بزاق همه افراد جم عآوری شد و سطح آنتی اکسیدانهای کلیبزاق در این افراد به روش اسپکتوفتومتری در طول موج 600 نانومتر اندازه گیری شد. داده ها توسط آزمون آماری تی تست آنالیز شدند.یافته ها بین سطح کلی آنتی اکسیدانهای بزاق بیماران دارای پریودنتیت مزمن سیگاری و غیرسیگاری تفاوت معن یداری مشاهده شد.(P<0/001) نتیجه گیری نتایج این مطالعه کاهش سطح آنتی اکسیدانهای کلی بزاق در افراد سیگاری دارای پریودنتیت مزمن نسبت به افرادغیرسیگاری دارای پریودنتیت مزمن را نشان میدهد
کلید واژگان: پریودنتیت مزمن, آنت یاکسیدان, سیگار کشیدن, بزاق}Background and ObjectivesPeriodontitis is an inflammatory disease that involves supporting tooth structure,can be affected by risk factors like smoking, and increase the prevalence and severity of periodontal damages.Antioxidant stress to target molecule and prevent from degeneration of normal cells. This study aimedto compare the salivary total antioxidant level in smokers and non-smokers with chronic periodontitis.
Subjects and MethodsA case-control study was performed in 60 chronic periodontitis patients (30 smokersand 30 non – smokers) in referral patients to Ahvaz Jundishapoor university of Medical Sciences,School of Dentistry. Saliva samples were collected from all subjects and the total salivary antioxidantlevel in these subjects measured with the spectrophotometry method in 600 nm wavelength. data analyzedwith t-test statistical analysis.
ResultsA significant difference between total salivary antioxidant level in smokers and non-Smokers patientswith chronic periodontitis observed (P<0.001).
ConclusionThis study showed decreasing in total salivary antioxidant level in the smoker- patients withchronic periodontitis compared to non-smoker patients with chronic periodontitis.
Keywords: CHRONIC PERIODONTITIS, antioxidants, smoking, Saliva} -
زمینه و هدفافزایش تولید رادیکال های آزاد می تواند به استرس اکسیداتیو منجر شود که درپاتوژنز بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های دهان نظیر بیماری پریودنتال دخالت دارد. این مطالعه به منظور بررسی ارتباط آنتی اکسیدان های کلی بزاق و بیماری های پریودنتال صورت گرفته است.روش بررسیاین تحقیق به صورت مورد – شاهدی در 15 بیمار مبتلا به پریودنتیت ، 15 بیمار مبتلا به ژنژیویت و 15 فرد سالم در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1390 انجام شد و آنتی اکسیدان های کلی بزاق این افراد به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد.یافته هاآنتی اکسیدان های کلی در افراد گروه کنترل، ژنژیویت و پریودنتیت بترتیب 19/0 ± 23/3 ، 16/0± 27/2 ، 18/0± 81/1 بود که نشان داد این تفاوت از نظر آماری معنی دار می باشد (0/001>P). ضمنا گروه کنترل با گروه ژنژیویت و پرودنتیت تفاوت معنی داری داشت (0/001>P) اما تفاوت معنی داری میان گروه ژنژیویت و پریودنتیت وجود نداشت (0/05<P).نتیجه گیریبیماری های پریودنتیت و ژنژویت با کاهش آنتی اکسیدان های کلی بزاق همراه هستند این در حالی است که تفاوت معنی داری در این کاهش بین بیماری پریودنتیت و ژنژویت مشاهده نشده است.کلید واژگان: پریودنتیت, ژنژیویت, آنتی اکسیدان های کلی بزاق}Background and ObjectiveIncrease in free radicals leads to oxidative stress which is implicated in the pathogenesis of many systemic and oral diseases such as periodontal disease. The aim of this study was to find the relationship between the salivary total antioxidant level and periodontal disease.
Subjects andMethodsThis case control study included 15 patients with periodontitis, 15 patients with gingivitis and 15 controls were recruited from patients referring to Ahwaz Dental School in 1390-1391. The levels of salivary total antioxidants were evaluated using Spectrophotometry method.ResultsControl group had significantly higher total salivary antioxidant level compared with patients with gingivitis and periodontitis (P<0.001).The difference between total salivary antioxidant level in patients with gingivitis and periodontitis was not significant (P>0.05).ConclusionThe findings demonstrate an inverse relationship between total antioxidant level with development of periodontitis and gingivitisKeywords: Gingivitis, Periodontitis, Total salivary antioxidant} -
زمینهاین مطالعه به منظور مقایسه میزان برداشت رنگدانه خارجی دندانی توسط سه خمیردندان سفید کننده ایرانی، خمیردندان سفیدکننده خارجی و خمیردندان معمولی خارجی صورت گرفته است.روش75 شرکت کننده در این مطالعه به سه گروه 25 نفری تقسیم شدند.خمیر دندانها به صورت تصادفی در اختیار سه گروه قرار گذاشته شد. شرکت کننده ها روزی دوبار (صبح و شب) از خمیر دندان مربوطه با استفاده از مسواک یکسان به مدت دو دقیقه برای مسواک زدن استفاده کردند. محل و شدت رنگدانه ها با استفاده از ایندکسLobene تغییر یافته در ابتدای مطالعه 4 و 6 هفته بعد ثبت شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش کراسکال والیس و بون فرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج75 نفر مطالعه را به پایان رساندند. خمیر دندانهای سفید کننده ی ایرانی و خارجی معمولی نسبت به خمیر دندان کنترل در حذف رنگدانه ها از تمام سطوح دندانی موثرتر بوده و اختلاف معناداری بین دو گروه خمیر دندان سفیدکننده معمولی و ایرانی مشاهده نشد.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان می دهد که خمیر دندان سفید کننده ی ایرانی و خارجی در حذف رنگدانه های دندانی نسبت به خمیر دندان کنترل موثرتر عمل می کنند.
کلید واژگان: رنگدانه خارجی, خمیر دندان سفیدکننده}BackgroundThis study was performed comparing the degree of extrinsic dental stain removal for three dentifrices: (1) an Iranian (2) commercially available whitening dentifrice and (3) commercially Regular.MethodsA total of 75 participants were contribute into the study and stratified into 3 groups and randomly assigned to use one of the three dentifrices. Participants were instructed to brush their teeth twice daily (morning and night) for 2 minutes with their assigned dentifrice and available toothbrush. Stain area and intensity was assessed using a modification of the Lobene indexin the beginning of study،4 and 6 weeks intervals. Collected data analyzed using Kruskal Walis and BonFerroni method.ResultsA total of 75 patients were contributed in this study. Iranian whitening toothpaste and commercially were more effective than control toothpaste in removal of stain from all sites. There was no significant difference between two groups of commercially and Iranian dentifrice.ConclusionThis study showed that Iranian and commercially whitening dentifrice had a significant effect on reducing tooth staining.Keywords: Extrinsic Stain, Whitening toothpaste} -
Jentashapir Journal of Cellular and Molecular Biology، سال چهارم شماره 2 (تابستان 1392)، صص 131 -140زمینهمدارک مشخصی در مورد ارتباط بین سایش مسواک و توانایی برداشت پلاک توسط مسواک وجود ندارد. هدف این مطالعه، مقایسه ی کارایی مسواک-های نو و سه ماه استفاده شده در برداشتن پلاک دندانی است.روشاین مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی یک سویه کور در 63 دانشجوی دندان پزشکی دانشکده ی دندان پزشکی اهواز انجام پذیرفت. افراد مورد مطالعه به سه گروه تقسیم شدند. در این مطالعه از دو نوع مسواک دستی (Cross Action Oral-B (Regular Normal، Medium، 40، Ireland و Medium، 40، Ireland) Advantage Plus Oral-B) و یک نوع مسواک باطری دار Pulsar Oral-B (compact، Medium، 40، Ireland) استفاده گردید و روش modified Bass از طریق مدل و نیز به صورت عملی به شرکت کنندگان آموزش داده می شد. مقادیر پلاک توسط شاخص Tursky et al قبل و بعد از مسواک زدن مسواک های نو مورد محاسبه قرار گرفت. بعد از سه ماه، میزان پلاک مجددا قبل و بعد از مسواک زدن متعاقب 48 ساعت بدون رعایت بهداشت دهانی، اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آنالیز های آماری Paired-t-test و ANOVA مورد تحلیل قرار گرفت.نتایج60 نفر این مطالعه را به پایان رساندند. مسواک های نو و سه ماه استفاده-شده میزان پلاک را به میزان قابل ملاحظه ای نسبت به زمان قبل از مسواک زدن کاهش دادند. درصد برداشت پلاک توسط مسواک های نو، اختلاف معناداری با درصد کاهش پلاک مسواک های سه ماه استفاده شده در تمام سطوح دندانی نداشت. در هر سه نوع مسواک مورد مطالعه، اختلاف قابل ملاحظه ای در درصد برداشت پلاک مسواک های نو و سه ماه استفاده شده مشاهده نگردید.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان می دهد در هر سه نوع مسواک مورد مطالعه، مسواک های سه ماه استفاده شده به اندازه ی مسواک های نو در برداشت پلاک دندانی موثر بوده اند.
کلید واژگان: برداشت پلاک, بهداشت دهانی, سایش مسواک}Backgrond andAimThere is inconclusive evidence about the relationship between toothbrush wear and plaque removel. The aim of this study was to compare the effectiveness of new and 3 month-old toothbrush in the removal of dental plaque.Materials And MethodsIn a randomized single blind clinical trial 63 students attended from Awaz Dental School. Subjects were divided to three groups. Plaque was scored pre-brushing and post brushing new toothbrushes using the Turesky et al index. After 3 months، plaque was rescored pre-brushing and post-brushing 3-month–old brushes following 48h periods of no oral hygiene. Collected data analyzed using Paired-t-test and ANOVA.ResultsAll 60 subjects compelated this study. Both the new and 3-month-old brushes reduced plaque scores significantly than pre-brushing time. The percentage reductions in plaque scores achieved with the new brushes were not significantly different from those achieved with 3-month-old brushes from total surfaces. Compared with 3 type toothbrushes، no significant different were found for plaque score reduction with the new and 3-month-old brushes.ConclusionThis study found that 3-month-old toothbrushes were as effective as new brushes when used 3 brands toothbrush to removal of dental plaque.Keywords: plaque removal, oral hygiene, toothbrush wear} -
زمینه و هدفبراساس تحقیقات اخیر بیماری پریودنتال یک فاکتور خطر مهمی است که می تواند منجر به تولد زودرس با وزن کم نوزاد شود و وضعیت اقتصادی- اجتماعی روی شرایط پریودنتال تاثیر دارد. هدف این مطالعه ارزیابی وضعیت پریودنتال زنان باردار و غیر باردار بر اساس شاخص نیازهای درمانی پریودنتال(CPITN) و ارتباط آن با متغیرهای دموگرافی و کلینیکی بود.
روش بررسیاین مطالعه به صورت توصیفی مقطعی روی540 نفر زن باردار و غیر باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شرق و غرب اهواز انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها بررسی فرم های اطلاعاتی مشتمل بر دو بخش اطلاعات فردی و وضعیت پریودنتال براساس شاخص نیازهای درمانی پریودنتال(CPITN) بود. معاینات توسط پروب WHO و آینه مسطح دندانپزشکی انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تی، مجذور کای و ان اوا استفاده شد. نرم افزار مورد استفاده SPSS بود.
یافته ها7/66 درصد زنان باردار دارای بیماری پریودنتال بوده و 92 درصد زنان باردار درسه ماهه سوم بارداری بیماری پریودنتال داشتند. بین شاخص CPITN و سن بارداری، میزان تحصیلات،وضعیت اقتصادی و دفعات مسواک زدن ارتباط آماری معنی دار مشاهده گردید.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که خانم های باردار CPITNبیشتری نسبت به خانم های غیر باردار دارند و بنابراین پیشنهاد می شود که برنامه بهداشت دهانی پیشگیری کننده ساده کمکی برای حفظ سلامت پریودنشیم در طی حاملگی می باشد.
Background And ObjectiveBased on the latest researches it is concluded that periodontal disease is an important risk factor, leading to preterm delivery low birth weight babies and the effects of socioeconomic status on periodontal condition. The aim of this study, evaluation of periodontal condition of pregnant and non-pregnant women based on CPITN index and relation between the demographic and clinical variables. Subjects andMethodsA cross–sectional descriptive study was carried out among 540 pregnant and non-pregnant women. Data collection was carried out with a questionnaire with demographic and clinical variables. Examinations were performed with WHO probes and dental mirrors. Data were analyzed by the means on Chi-square T-test and Anova. SPSS Software was used.ResultsThe results of study showed that 66.7% pregnant women had periodontal disease and 92% pregnant women in third trimester had periodontal disease. There was a significant relation between CPITN and gestational age, education level, economic level and frequency of tooth brushing.ConclusionThe results of this study showed that pregnant women had higher CPITN than non pregnant women, then it might be suggested that simple preventive oral hygiene program help to maintain healthy periodontium during pregnancy. -
زمینه و هدفسمان های رزینی در مقایسه با باند فراهم شده توسط باندینگ های عاجی برای کامپوزیت های مستقیم، باند ضعیف تری برای ترمیم های غیر مستقیم فراهم می کنند. برای حل این مشکل اخیرا تکنیک سیل فوری عاج پیشنهاد شده است. هدف این مطالعه مقایسه دو روش سیل فوری عاج روی استحکام باند سمان می باشد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 66 دندان سوم مولر انسان به طور تصادفی و بر اساس نحوه آماده سازی به 3 گروه 22 تایی به شرح زیر تقسیم شدند: گروه اول: چسباندن رادهای کامپوزیتی به وسیله سمان دوال کیور به سطح عاج تازه تراش خورده. گروه دوم: چسباندن رادهای کامپوزیتی به وسیله سمان دوال کیور به سطح عاجی فورا سیل شده. گروه سوم: چسباندن رادهای کامپوزیتی به وسیله سمان دوال کیور به سطح عاجی فورا سیل شده و کامپوزیت Flowable. در هر گروه استحکام باند برشی توسط دستگاه تست یونیورسال LMT 100 ارزیابی گردید. مقایسه استحکام باند گروه ها با استفاده از آزمون های ANOVA و TUKEY انجام گردید.
یافته ها نتایج نشان داد که بین میانگین استحکام برشی باند گروه ها تفاوت معناداری وجود دارد. تفاوت استحکام برشی باند گروه 1و 2 معنادار نبود ولی بین گروه 1و 3 و گروه 2 و 3 تفاوت معنادار بود.نتیجه گیریسیل فوری عاج با استفاده از Dentin Bonding تاثیری روی استحکام برشی باند سمان رزینی به عاج ندارد. ولی سیل فوری عاج با استفاده از Dentin Bonding به همراه کامپوزیت Flowable استحکام باند سمان رزینی به عاج را افزایش می دهد.
کلید واژگان: استحکام باند برشی, رزین ادهزیو, رزین کامپوزیت, سیل فوری عاج}Background And ObjectiveCementation of indirect restorations with resin cements, does not always provide better bonding performance to dentin when compared with direct dentin bonding systems. Immediate dentin sealing was introduced to overcome this problem with some successful reports. The aim of this study was to compare the effect of immediate dentin sealing on shear bond strength of resin to dentin.Materials And MethodsIn this study, 66 human third molars were randomly divided in three equal groups: 1- Bonding composite blocks with dual cured RelyX ARC cement to dentin without pretreatment. 2- Bonding composite blocks with dual cured Rely XARC cement to immediately sealed dentin with single bond and 3- Bonding composite blocks with dual cured Rely X ARC cement to immediately sealed dentin with single bond and a flowable composite. Shear bond strengths were measured with a universal testing machine. Data were analysed by one-way ANOVA and Tukey statistical tests.ResultsMeans and standard deviations of tensile bond strengths were as follows: group1:8.55 ± 3.18, group 2: 6.67 ± 2.21 and group 3: 14.07 ± 5.02. The differences in shear bond strength between groups were different significantly only when group 3 was compared with groups 1 and 2 (P= 0.000).ConclusionImmediate dentin sealing with dentin bonding had no effect on bond strength. Use of flowable composite in combination with single bond improved bond strength. -
زمینه و هدفمطالعات متعددی تاثیر درمان های پریودنتال بر وضعیت پریودنشیم و کنترل متابولیک بیماران دیابتیک را مورد بررسی قرار داده اند. و همچنین در تحقیقات مختلف نتایج مثبت کاربرد داکسی سایکلین در پریودنتیکس و کنترل دیابت به علت اثرات ضد باکتریایی و ضد کلاژنولیتیک آن مشاهده گردیده است ولی اثر آن روی بافت پریودنشیم بیماران دیابت نوع دو مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات کلینیکی کاربرد جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به همراه استفاده سیستمیک داکسی سایکلین در بیماران دیابتیک نوع دو دارای پریودنتیت مزمن انجام پذیرفت.روش بررسی120 بیمار دیابتیک نوع دو با پریودنتیت مزمن متوسط تا شدید در این کارآزمایی بالینی یک سویه کور شرکت نمودند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در ابتدای مطالعه پارامترهای پریودنتال شامل BOP، PD، CAL و پارامترهای کنترل قند خون شامل FBS و HbA1C برای تمام بیماران ثبت شد. سپس برای هر دو گروه آموزش بهداشت، جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه در یک یا دو جلسه با توجه به شدت بیماری انجام گرفت. در گروه آزمایش علاوه بر درمان جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه کپسول داکسی سایکلین 100 میلی گرم برای 14 روز تجویز شد. پارامترهای فوق پس از 4 ماه مجددا اندازه گیری شدند. از آزمون آماری T زوجی و مستقل جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته هانتایج نشان دادند در هر دو گروه در کلیه پارامترها پس از درمان نسبت به ابتدای مطالعه بهبودی حاصل شده بود. کاهش پارامترهای پریودنتال و HbA1C در گروه دریافت کننده داکسی سایکلین بیشتر بود. ولی در مورد کاهش FBS در بین دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده نشد.نتیجه گیریاگرچه هر دو نوع درمان پریودنتال در بهبود بیماری پریودنتال و دیابت نوع دو موثر است ولی استفاده از داکسی سایکلین به همراه جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه به عنوان یک عامل کمکی، سبب بهبود بیشتر نسج پریودنشیم و کاهش قند خون می گردد.
Background And ObjectiveSeveral studies have shown that non-surgical periodontal treatment can improve periodontal condition and diabetes metabolic control. Doxycycline seems to be useful in periodontics and control of diabetes, but its effect on periodontal tissue of diabetic patients is not well established. The aim of this study was to compare clinical effects of scaling and root planning with systemic application of doxycycline in type II diabetic patients with chronic periodontitis.Subjects andMethods120 patients with type 2 diabetes mellitus and moderate to severe periodontitis participated in this single blind controlled clinical trial and randomly divided in 2 groups. The baseline periodontal parameters consisted of bleeding on probing (BOP), probing depth (PD), clinical attachment level (CAL) and glycemic parameters consisted of measurement of Fasting blood sugar (FBS) and glycosylated haemoglobin A1C (HbA1C) recorded for both groups. Group 1 was treated with oral hygiene instruction, scaling, root planning and doxycycline. Group 2 had the same treatment but without doxycycline. After 4 months their periodontal and glycemic control status were evaluated. Recorded data were analyzed with independent and paired T-test.ResultsAfter treatment, both groups had a significant improvement in all periodontal and glycemic control parameters: BOP, PD, CAL, FBS, HbA1C were significantly reduced. However, the reduction in all parameters except of FBS was more significant in doxycycline-treated group.ConclusionAlthough both periodontal treatment regimens are effective in type II diabetics, the use of doxycycline as an adjunct provided more significant improvement in periodontal and glycemic control. -
زمینه و هدفهیپرلیپیدمی یکی از ریسک فاکتورهای اصلی بیماری های قلبی عروقی محسوب می شود. در سالیان اخیر شواهدی مبنی بر ارتباط بیماری های پریودنتال و افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی ارائه شده است. عفونتهای حاد سیستمیک یا مزمن موضعی مانند پریودنتیت می توانند موجب تغییرات در غلظت پلاسمایی سیتوکاین ها و هورمونها شده، که این منجر به تغییر در متابولیسم لیپیدها می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین پریودنتیت مزمن و سطح لیپیدهای پلاسمایی بوده است.روش بررسیمطالعه بصورت مورد شاهدی انجام گرفت. 45 نفر از افراد مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط یا شدید با حداقل دو پاکت پریودنتال با عمق 5 میلی متر در گروه مورد قرار گرفتند. 45 نفر دیگر نیز که از نظر پریودنتال، فاقد پریودنتیت بوده و از نظر سن و جنس با گروه مورد مطابقت داده شده بودند، به عنوان گروه شاهد انتخاب گردیدند. افراد مورد مطالعه در دو گروه هیچیک سابقه مصرف داروی آنتی هیپرلیپیدمیک، دیورتیک، کورتیکواستروئید واستروئیدهای آنابولیک یا ابتلا به دیابت، افزایش فشار خون یا بیماری های اندوکرینی دیگر یا تاریخچه سکته قلبی نداشتند. در ضمن افرادی که سیگار و الکل مصرف می کردند از مطالعه خارج شدند. نمونه های خون افراد جهت تعیین سطح لیپیدهای پلاسمایی در آزمایشگاه بیمارستان گلستان مورد بررسی قرار گرفتند. بین BMIهر دو گروه مقایسه گردید.یافته ها20 مرد و 25 زن با میانگین سنی 7/4±11/34 سال در گروه مورد و 22 مرد و 23 زن با میانگین سنی 0/5±36/35 سال در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سطح کلسترول در گروه مورد mg/dl 7/29±11/218 در مقایسه با سطح آن درگروه شاهد mg/dl 2/48±31/162 تفاوت معناداری را نشان داد (001/0 = P). میانگین سطح تری گلیسرید نیز در گروه مورد نسبت به گروه شاهد به شکل معناداری بالاتر نشان داد: mg/dl 3/44 ± 7/192 در گروه مورد در مقایسه با mg/dl1/44±60/125 در گروه شاهد (001/0 = P). سطح کلسترول LDL، HDL نیز در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بالاتر بوده اما تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نگردید. همچنین فراوانی افراد دارای TG و کلسترول پاتولوژیک(بالاتر از حد نرمال) در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بوده و آزمون Chi square اختلاف را معنادار نشان داد:(به ترتیب 001/0 =P برای TG و 005/0= P برای کلسترول)، اما در موردHDL، LDL چنین اختلافی مشاهده نشد. همچنین میانگین BMIدر گروه مورد kg/m23/2±27 و در گروه شاهد kg/m26/2±4/19 محاسبه شد که بطور معناداری در گروه مورد بالاتر می باشد (004/0= P).نتیجه گیرییافته های این مطالعه نشان داد که هیپرلیپیدمی در افرادیکه از نظر سیستمیک سالم هستند با بیماری پریودنتال ارتباط دارد. البته با این مطالعه نمی توان تعیین نمود که آیا بیماری پریودنتال باعث افزایش لپپیدهای خون می شود یا هیپرلیپیدمی ریسک فاکتور مشترک بیماری پریودنتال و بیماری قلبی عروقی است.کلید واژگان: پریودنتیت مزمن, هیپرلیپیدمی}Background And ObjectiveHyperlipidemia is a major risk factor for cardiovascular disease. In recent years some evidence have been presented on the association of periodontal and cardiovascular disease. Acute systemic or local chronic infections seem to induce changes in the plasmatic concentration of cytokines and hormones, which determine changes in the lipid metabolism. The aim of this study was the evaluation of association between chronic periodontitis and plasma lipid level.Subjects andMethodsThe plasma lipids levels of were measured in 90 subjects. The patients were divided into two age- and sex- matched groups: a test group, composed of 45 individuals with chronic periodontal diseases ranging from moderate to severe, with at least two periodontal pocket≥ 5mm; and a control group, composed of 45 periodontally healthy individuals or with gingivitis. Individuals with diabetes, hypertension, with history of myocardial infarction or cancer, or those who used diuretics, corticosteroids, anabolic steroids, and those who had received periodontal treatment in the last six months and/or took cholesterol reduction medicine in the last two months before the beginning of this study were not included in the study. Variables related to high cholesterol levels, including age, sex and, body mass index, were evaluated.ResultsTotal cholesterol (CHOL) and triglycerides (TG) were significantly higher in case group compared with control group (P<0.001). HDL and LDL cholesterols were higher in cases but didn’t have any significant differences with controls. The frequency of persons with pathologic value of TG and CHOL were significantly higher in cases compared with control group.ConclusionThis study showed that hyperlipidemia may be associated with periodontitis in medically healthy people but we can not conclude that whether periodontitis causes an increase in levels of serum lipids or whether hyperlipidemia is a risk factor for periodontitis
-
سابقه و هدفتحلیل لثه و عوارض بیشمار آن از جمله حساسیت سطح ریشه ها و مساله زیبایی با روش های متفاوتی درمان شده و متعاقبا نتایج متفاوت و گاه متناقض گزارش گردیده است. هدف از این مطالعه مقایسه فلپ جابجاشونده تاجی همراه پیوند بافت همبند (SeCTG) با و بدون یقه اپیتلیال در میزان پوشش ریشه و افزایش لثه کراتینیزه بود.مواد و روش هااین تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 24 دندان دارای تحلیل لثه کلاس I میلر در 9 بیمار (7 مرد و 2 زن) 45-20 سال مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به صورت split mouth در سال 1382 صورت گرفت. ناحیه جراحی به طور تصادفی برای دو روش پیوند بافت همبند با و بدون یقه اپیتلیال با فلپ جابجا شونده تاجی به عنوان مورد و شاهد انتخاب و پارامترهای عمق کلینیکی شیار لثه، ارتفاع و عرض تحلیل، ارتفاع لثه کراتینیزه و حد چسبندگی بالینی قبل و 3 ماه بعد از جراحی محاسبه و ثبت گردیدند. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 12 و با استفاده از آزمون Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامیزان کاهش ارتفاع تحلیل در روش SeCTG با یقه اپی تلیال 93/0±88/1 میلیمتر (68/62 درصد و 001/0P<) و در روش SeCTG بدون یقه اپیتلیال 11/1±54/1 میلیمتر (8/54 درصد و 001/0P<) و میزان کاهش عرض تحلیل در روش SeCTG با یقه اپیتلیال 38/1±62/1 (66/40 درصد و 002/0=P) و بدون یقه اپیتلیال 62/1±22/1 (75/34 درصد و 02/0=P) گزارش گردید. تمام تغییرات شاخصهای فوق داخل گروه ها به جز اولین شاخص، قبل و پس از جراحی معنیدار بود ولی تغییرات بین دو گروه معنیدار نبود.نتیجه گیریبا توجه به نتایج به دست آمده فوق روش SeCTG با یقه اپیتلیال به دلیل نقش دوگانه آن (pedicle flap و free gingival graft) و سهولت در انجام و بخیه بخصوص در دندانهای پایه پارسیل یا ثابت که به افزایش ارتفاع لثه کراتینیزه در آنها نیاز میباشد، توصیه میگردد.
کلید واژگان: تحلیل لثه, پوشش ریشه, پیوند بافت همبند تحت اپی تلیالی}Background And AimRegarding to the prevalence of gingival recession, esthetic and sensitivity problems of denuded roots, a variety of surgical techniques have been used to cover recession type defects. This sequential matched randomized double blind clinical trial was designed to compare the clinical outcome following treatment of localized gingival recession by subepithelial connective tissue graft (SeCTG) with and without epithelial collar. Methods & Materials: Nine consecutively patients with bilateral 24 Miller class I gingival recession in non - molar teeth, were participated in this study. The surgical areas were randomly selected as split mouth and were treated by SeCTG with or without epithelial collar. Clinical measurements including recession height (RH), recession width (RW), probing depth (PD), keratinized gingiva (KG), and clinical attachment level (CAL) were measured at baseline and 3 months post operatively by means of Williams probe, caliper and stent. Changes in these clinical parameters were calculated in and between groups and analyzed statistically with paired T test.ResultBoth treatments resulted in a significant decrease in RH (1.88± 0.93 mm, P<0.000 in SeCTG with collar epithelium 1.54±1.11 mm, P<0.001 in SeCTG without collar epithelium) and RW (1.62±1.38 mm, P<0.002 in SeCTG with collar epithelium 1.22±1.62 mm, P<0.024 in SeCTG without collar epithelium). The mean changes in RH, RW, KG, CAL in each group to baseline were significant. However, the amount of these variables were not significant between the two groups.ConclusionThe subepithelial connective tissue graft with epithelial collar offers a more convenient approach for handling and suturing as a root coverage procedure and increasing width of keratinized gingiva in Miller class I recession defects specially in fixed and removable partial dentures for abutment teeth.
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.