به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ماتیو ابنگ

  • همایون کانونی، علیرضا طالعی، سیدعلی پیغمبری، سیدمحمود اخوت، ماتیو ابنگ
    بیماری برق زدگی مخرب ترین بیماری گیاه نخود در مناطق غرب آسیا و شمال آفریقا است. به منظور مطالعه واکنش نخود در برابر بیمارگر عامل برق زدگی، این تحقیق در سال 1386 در مرکز بین المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک (ایکاردا) انجام شد. در این بررسی اثر چهار پاتوتیپ بیماری در سه میزان غلظت (103×2، 104×2 و 105×2 اسپور در میلی لیتر) از لحاظ درجه بیماری و درصد آلودگی برگ در دو ژنوتیپ نخود (رقم محلی بیونیج و لاین ICC12004)، به دو روش سیستماتیک و گنبدک (mini-dome) مورد مطالعه قرار گرفت. این تحقیق به صورت دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار به اجرا درآمد. نتایج آزمایش ها حاکی از وجود اختلاف معنیدار بین ژنوتیپها، جدایه ها و غلظتهای اسپور از لحاظ شدت بیماری و درصد آلودگی برگ بود و واریانت مربوط به پاتوتیپ IV بیشترین میزان بیماریزایی را در هر دو ژنوتیپ ایجاد کرد. نظر به پائین بودن نسبی ضریب تغییرات در آزمایش دوم، بالاتر بودن دقت در آزمایش گنبدک مورد تایید قرار گرفت. بین درجه بیماری و درصد آلودگی برگ، همبستگی بالا و معنی داری وجود داشت. با توجه به نمره های بیماری 4 و 5/3 که برای رقم بیونیج در فشار زادمایه 1032 اسپور در میلی لیتر به دست آمدند، چنین میتوان استنباط کرد که در این رقم، برخی ژنهای کوچک اثر برای مقاومت به برق زدگی وجود دارند. تفکیک مجموع مربعات غلظت اسپور به اجزای خطی و درجه دوم نشان داد که با افزایش غلظت اسپور، شدت بیماری برق زدگی به صورت خطی و معنی دار بالا می رود. هر دو ژنوتیپ نسبت به پاتوتیپ IV حساس و در برابر سایر جدایه ها، ICC12004 مقاوم و بیونیج حساس بود. از بین سه غلظت اسپور، غلظت 1052 اسپور در میلی لیتر بیشترین تمایز را بین دو ژنوتیپ آزمایشی ایجاد کرد.
    کلید واژگان: بیماری برق زدگی, پاتوتیپ, غلظت اسپور و نخود
    Kanouni H., A. Talei, S. A. Peyghambari, S. M. Okhovat, M. Abang
    Ascochyta blight (AB) is the major constraint and the most destructive disease for chickpea production in Central and West Asia and North Africa (CWANA) region. To study response of chickpea genotypes against this disease, a research was conducted in the International Center for Agricultural Research in the Dry Areas (ICARDA) in 2007. Effects of four pathotypes of A. rabiei in three spore concentrations were investigated on disease score (DS) and leaf infection percentage (LI) of two genotypes of chickpea (Iranian local "Bivanij" and ICC12004), using systematic and mini-dome methods. The layout of this study was factorial experiment based on completely randomized design with three replications. Results revealed significant differences between genotypes, isolates and concentrations for DS and LI. New variant of pathotype IV developed highest pathogenicity on both genotypes. Lower coefficient of variation in the second method confirmed higher precision of mini-dome trial. There was significant correlation between LI and DS. Disease score for Bivanij (susceptible to AB) were 3.5 and 4.0 under 2×103 spores.ml-1 concentration which suggested presence of some minor Ascochyta blight resistance genes in this genotype. Effect of spore concentration was divided into linear and quadratic components. Disease severity increased significantly with the increase in spore concentration and this trend was linear. Both genotypes were susceptible to pathotype IV, whereas only IC 12004 was resistant to other pathotypes. The highest spore concentration (2×105 spores.ml-1) developed the most discrimination between two chickpea genotypes.
  • سیدعلی پیغمبری، سیدمحمود اخوت، مایکل باوم، ماتیو ابنگ، علیرضا طالعی
    امروزه ریزماهواره ها، نشانگری منتخب برای تهیه نقشه ملکولی و گزینش به کمک نشانگر برای صفات کلیدی مانند مقاومت به بیماری ها در بسیاری از گونه های زراعی هستند. در این بررسی به منظور مکان یابی QTL های مربوط به اندازه برگ و مقاومت به بیماری برق زدگی، Ascochyta rabiei (Pass.) Lab.،، و تعیین سهم هر کدام از QTL ها در تنوع فنوتیپی این صفات، 83 بوته نسل F2 حاصل از تلاقی بین لاین ICC12004 (مقاوم) و نخود محلی بیونیج (حساس) و خانواده های F2:3، در مرکز بین المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک (ایکاردا) مورد بررسی قرار گرفتند. نقشه پیوستگی به وسیله 58 نشانگر SSRو یک نشانگر مورفولوژیک (رنگ گل) تهیه شد. از سطح زیر منحنی گسترش بیماری به عنوان معیار سنجش مقاومت به بیماری در نسل های F2و F3استفاده شد. آزمون فین بر اساس میانگین و واریانس واکنش به برق زدگی خانواده های F2:3 نشان داد که چند ژن بزرگ اثر در جمعیت در حال تفرق بوده است. تجزیه پیوستگی نشانگرها را به هشت گروه پیوستگی برابر با تعداد کروموزوم های نخود منسوب کرد. در این بررسی بر خلاف نتایج سایر مطالعات، نشانگر رنگ گل در هیچ کدام از گروه های پیوستگی قرار نگرفت. نواحی ژنومی و مکان عوامل ژنتیکی مرتبط با اندازه برگ و واکنش در برابر برق زدگی، به روش مکان یابی فاصله ای مرکب مشخص شدند. یک QTL در گروه لینکاژ 7 حدود 15 درصد از تنوع فنوتیپی اندازه برگ را کنترل کرد. از طرف دیگر، سه QTL در گروه های لینکاژی 3، 4 و 6 مجموعا 5/46 در صد از واریانس واکنش به برق زدگی را توجیه کردند. با توجه به نتایج حاصل، می توان از نشانگرهای تعیین شده برای متمایز کردن ژرم پلاسم مقاوم در برنامه های اصلاحی آتی استفاده کرد.
    کلید واژگان: نخود زراعی, بیماری برق زدگی, مقاومت, نشانگر های SSR, تجزیه QTL
    H. Kanouni, A. Taleei, S. A. Peyghambari, S. M. Okhovat, M. Baum, M. Abang
    Microsatellites have become markers of choice for molecular mapping and marker assisted selection of key traits such as disease resistance in many crop species. The aim of this study was to construct a genetic linkage map and analyze quantitative trait loci (QTLs) for leaf size and ascochyta blight resistance in chickpea (Cicer arietinum L.), as well as quantify the contribution of each QTL to observed phenotypic variation. Fifty-eight SSR markers and one morphological marker (flower color) were mapped on 83 F2 individuals and F2:3 families derived from the cross ICC 12004 (resistant) ´ Bivanij (susceptible local cultivar) at the International Center for Agricultural Research at Dry Area (ICARDA). The linkage map comprised eight linkage groups, excluding flower color which didnt assign to any linkage group. Area under disease progress curve (AUDPC) was used to evaluate the F2 population and F3 families. A fain's test based on means and variances of the ascochyta blight reaction of F3 families showed that a few genes segregated in the population. Using composite interval mapping, one and three genomic regions were detected, which were in association with leaf size and reaction to ascochyta blight, respectively. One QTL on LG7 accounted for 15% of phenotypic variation for leaf size. Furthermore, three QTLs on LG3, LG4 and LG6 accounted for 46.5% of the total estimated phenotypic variation for reaction to ascochyta blight. Fine mapping of the QTLs identified in this study would lead to the identification of markers that could be used for marker-assisted selection of chickpea genotypes with resistance to acochyta blight. These findings are particular pertinent considering that we used Ascochyta rabiei pathotype III and ICC 12004 (resistant to pathotype III) for the first time.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال