به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

محمد خزایی

  • منیره پنج تنی*، محمد خزایی
    نگاه و نظر عاشقانه دلدادگان یکی از موضوعات پر تکرار شعر فارسی است و در این میان کوشش مجنون برای دیدار لیلی بارها به نظم درآمده است. در مجلسی از این حکایت، مجنون به هیات گوسفندی درمی آید و به دیدار لیلی می رود. این بخش از حکایت را عطار و جامی به دو شکل متفاوت روایت کرده اند. شکل تصویری این رخداد نیز در نسخه هفت اورنگ جامی نگارگری شده است. هدف پژوهش استخراج مولفه های دیداری و شاعرانه هر دو متن برای نزدیک شدن به جهان معنای آن هاست. روش پژوهش توصیفی-تفسیری و شیوه گردآوری داده ها کتابخانه ای و برخط است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در متن عطار دیدار دو یار، سروده نشده و صرفا خوش شدن حال مجنون آمده است. در روایت جامی جزییات بیشتری از بیرون آمدن لیلی از خیمه، شناختن مجنون، تلاقی نگاه و از هوش رفتن مجنون وجود دارد. نگاره لحظه رسیدن مجنون در لباس گوسفند بر در خیمه لیلی را نگاریده که مجنون در هیات گوسفند به لیلی خیره شده است. نگارگر با این که رسیدن مجنون نزد لیلی را روایت کرده اما باز هم در روایت بصری تلاقی نگاه دو دلداده را مجسم نکرده، درحالی که در روایت جامی لحظه دیدار و به هوش آمدن مجنون توصیف شده است. ارزش پژوهش به تاکید بر جایگاه توصیف و مقایسه برای آشکارگی دوباره متون است. نتیجه عمده افزون بر یافته های پژوهش، تاکید بر جایگاه رخداد نگاه و نگریستن عاشقانه در سنت ادبی و تصویری است.
    کلید واژگان: نگاه عاشقانه, لیلی ومجنون, عطار, جامی, هفت اورنگ ابراهیم میرزا
    Monireh Panjtani *, Mohammad Khazaei
    The romantic gaze and perspective of lovers, especially in the tale of Layla and Majnun, is a recurring theme in Persian poetry. This article compares the poetic themes of Attar and Jami with the visual representation in Jami’s “Haft Orang” manuscript. It examines the similarities and differences in their narratives, focusing on the climax of the lovers’ meeting. Attar emphasizes the union and Majnun’s well-being, while Jami provides more details about Layla and Majnun’s eye contact and Majnun’s loss of consciousness. The visual representation captures Majnun’s arrival at Layla’s tent but not their meeting gaze. The research method is descriptive-analytical, using library sources and manuscripts. Findings indicate both poets use the tale according to their poetic styles, with notable differences in form and content. In Attar’s text, the climax is the union of the lovers, focusing on Majnun’s well-being and his loss of consciousness. In contrast, Jami’s narrative includes more details about Layla recognizing Majnun, their eye contact, and Majnun losing consciousness. Attar’s narrative concludes with a sarcastic conversation emphasizing Majnun’s self-sacrifice, while Jami’s narrative describes the lovers’ meeting until dawn and then returns to the metaphor of returning to one’s previous state. The visual representation depicts Layla’s tent in a tranquil space, surrounded by flowers and rocks, with Majnun hidden among the flowers. The painting captures the moment Majnun arrives at Layla’s tent dressed as a shepherd, gazing at Layla, who is caressing a lamb
    Keywords: The Romantic Gaze, Layla, Majnun, Attar, Jami, Ibrahim Mirza's Haft Awrang
  • بهاره معیری*، محمد خزایی، سید ابوتراب احمدپناه
    مصورسازی کتاب ها در عصر ایلخانان تحت تاثیر دوره های سونگ و یوآن چین قرار داشت؛ چراکه حکم رانان هنردوست ایلخانی از جمله غازان خان (1304-1295م / 703-694 ق) و الجایتو (1316-1304م / 716-703 ق) و درباریان هنرمندپروری هم چون خواجه رشیدالدین، به تسهیل رواج سبک های هنری چین پرداختند. پژوهش حاضر باتوجه به سیر تحول هنر نقاشی ایران در دوره ایلخانان و رشد هنر نگارگری آن در چند دهه ی آخر بر اثر نفوذ هنر چینی، به بررسی نقوش اسب در آثار نگارگری این دو دوره پرداخته است. اهداف این تحقیق، دستیابی به سیر تحول نقوش اسب در دو تمدن ایران (دوره ی ایلخانی) و چین (دوره سونگ و یوآن) و نیز شناخت شباهت ها، تفاوت ها و بازنمایی های نقوش اسب در دوره های مدنظر است. سوالات شامل: نقوش اسب در دو تمدن ایران (دوره ایلخانی) و چین (دوره ی سونگ و یوآن) چه سیر تحولی را سپری کرده است؟ شباهت ها، تفاوت ها و بازنمایی های نقوش اسب در ایران (دوره ایلخانی) و چین (دوره سونگ و یوآن) چگونه است؟ روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی و تاریخی و به شیوه ی کتابخانه ای و اسنادی است که با رعایت تطبیق نزدیکی حالت های اسب از نگاره های دوره های مدنظر انتخاب شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد نقوش اسب در هنر ایران و چین از دیرباز موردتوجه بوده و نیز در هنرهای تصویری این دو تمدن در اشکال مختلف هنری قابل مشاهده است. نقاشی چینی با تفاوت و تنوع در اجرا و بیان، نسبت به نگارگری ایرانی وجود داشته و درصورت بررسی دقیق شباهت ها متوجه می شویم که هنرمند ایرانی تنها به گرفتن برخی عناصر محدود از نقاشی چین بسنده نموده است. لذا هرگز نمی توان این گونه بیان نمود که تاثیر یکطرفه هنر چین بر ایران اتفاق افتاده است؛ هنرمند ایرانی با نبوغ ذاتی خود بخش هایی از هنر چینی را جذب و با سبک های ایرانی تلفیق نمود.
    کلید واژگان: اسب, ایلخانان, سونگ, یوآن, نگارگری, منافع الحیوان, شاهنامه سطان ابوسعید
    Bahareh Moayeri *, Mohammad Khazaei, Syyed Abutorab Ahmadpanah
    The Mongol invasion of Iran [551-663 H] laid the foundation of an integrated empire from far east Asia to east Europe and led to the formation of the so-called Ilkhānid dynasty and the decline of Persian Empire. For a time, Ilkhānid dynasty removed former obstacles in east-west contacts. This resulted in the promotion of mutual Iran-China cultural relations and the formation of a new artistic outlook. Throughout the history of Persian Art, some foreign ideas and forms have been borrowed by Iranian artists. The occupation of Iran and China, along with the prosperity of trade relations, caused the reciprocal influence of arts and crafts of these countries. Loyalty to traditions made each one mingle imported cultural elements with their own culture. Consequently, the Chinese art, brought to Iran by Ilkhānid dynasty, caused Iranian artists, who were concurrently affected by Seljuk art, to present their works by reproducing the Chinese art. The Mongol rulers influenced by the Chinese rich culture and art, transmitted their artistic tendencies to their ally in Iran through political, commercial, and cultural connections and laid the foundations for the mutual impact of Iranian and Chinese art in various fields, namely, painting. In this regard, due to the influence of Chinese painters and the use of paper, pen & ink, techniques of coloring and drawing animals, a new style of painting was developed in Iran. The bookmaking in the Mongol period owed its boom to the powerful Ilkhānid central government, who put an end to the political and intellectual domination of the ruling caliphs and transferred the centrality of illustrated book publication from Baghdad to Tabriz; the capital of the Ilkhānate. A significant artistic development was noticeable in Iranian art of painting during the last decades of Ilkhānid period (653-754 H). Iranian paining was generally used in book design, drawing images of mythical figures, royal family, hunting scenes, battlefields, and different related ceremonies. During this time, book illustrations fall deeply under the influence of Song and Yuan periods. It is because, art-loving Ilkhānid rulers; namely, Ghāzān Khān (694-703 H) and Öljaitū (703-716 H), along with the courtiers, namely, Rashid al-Din Fazlullah Hamadāni promoted and encouraged Chinese’s art styles. In view of the evolution of Iranian art during the Mongol Ilkhānid period and the development of its painting under the impact of Chinese art in the last decades, the present research attempts to study the position of horse images in the paintings of these two periods. The goals of this research were to gain access to the evolution of horse images during Ilkhānid period in Iranian civilization and Song and Yuan periods in Chinese civilization and to distinguish the similarities, differences in horse images during these periods. The research questions are: 1.What transformations have horse images undergone in Iran (the Ilkhānid period) and China (Song and Yuan periods)? 2. What are the similarities, differences and representations of horse image in the abovementioned periods? Bearing in mind different artistic viewpoints, the present study was carried out based on the historical and descriptive-analytical methods of research, along with, the library and citations techniques. To examine horse images in the illustrations of the Ilkhānid period, the book "Manif’-al-Ĥaiwān" -available in the Morgan Library in New York- in addition to the collection of illustrations related to Sultan Abu Said's Shahnameh in the Metropolitan Museum of America were studied. Relating to different horse poses, three paintings were chosen from Iranian Ilkhānid and two from the Chinese paintings of Song and Yuan periods. Initially, the horse image and its characteristics were defined and then comparatively studied using a descriptive-analytic method. The results of the research indicated that, for a while, horse images -of interest to both Iranian and Chinese artists- were depicted in various forms of visual arts. Although, Chinese paintings enjoyed more variation in performance and expression than Iranian paintings, comparative analysis of the paintings indicated that Iranian works had adopted limited elements from the Chinese art. Iranian artists with their inherent genius absorbed parts of the Chinese art and combined them with their own style. In the former Iranian paintings, the limited poses of horses and riders and their faces were drawn in either profile or oblique profile. Nevertheless, from the time of the Mongol rule, due to the contact with Chinese art, Iranian artists paid more attention to the variety of poses from different viewpoints. Although, color variations were clearly noticeable in the design of the Ilkhānid horse, the Chinese artist, especially in the Song period, used the sole color of the paper with linear designs and tried to show the horse in a free and peaceful nature. The findings indicated that the principal of mutual impact of cultures held true between Iranian and Chinese civilizations. As a result, the idea of unilateral impact of Chinese art on Iranian art is no more acceptable.
    Keywords: Horse, The Ilkhānid Period, Song Period, Yuan Period, Painting, Manif’-Al-Ĥaiwān, Sultan Abu Said
  • علیرضا عزیزی یوسفکند، فرنوش شمیلی*، محمد خزائی، بهمن نامور مطلق

    هدف اولیه انسان از ساخت ظروف سفالین، نگهداری آب و مواد غذایی بوده، ولی به مرور زمان به زیبایی آن اهمیت داده و ساختار و سطوح این ظروف محلی برای بیان زیبایی شناسی برگرفته از فرهنگ و جهان بینی آن ها بوده است. اگرچه سفالینه های ایران در دوره های تاریخی مختلف مورد مطالعه و بررسی پژوهشگران ایرانی و غربی قرارگرفته است اما نقش مایه خورشید بر روی قمقمه های سفالی ایران برای اولین بار در این پژوهش به صورت مستقل مورد مطالعه واقع شده است. در ادوار تاریخی مختلف ایران، شاهد خلققمقمه هایی بسیار زیبا و کاربردی هستیم که در هر دوره نوع تزئینات و نگاره های ترسیم شده روی آن متفاوت و گاهی تکراری هستند. این پژوهش به دنبال شناخت مفاهیم نقش مایه خورشیدترسیم شده روی قمقمه های سفالین سلجوقی است. هدف اصلی این پژوهش، شناخت چگونگی ارتباط تصویرسازی نقش مایه خورشید در دو قمقمه سفالین سلجوقی و اشکانی با رویکرد بیش متنیت ژنت است. این پژوهش از نوع توسعه ای و شیوه کیفی است. روش گردآوری داده ها با استفاده از منابع کتابخانه ای و مشاهده عینی آثار بوده و تحلیل داده ها به شیوه توصیفی و تحلیلیبا رویکرد بیش متنیت ژرار ژنت است. این پژوهش در پی پاسخ به دو سوال است: شیوه تاثیر در ترسیم نقش مایه خورشید خانم روی قمقمه سفالین سلجوقی از قمقمه سفالین اشکانی بیشتر به کدام گونه از بیش متنیت تمایل دارد؟ و در این فرآیند، چه تغییراتی در ترسیماین نقش مایه ایجادشده است؟ نتایج نشان می دهد که شیوه تاثیر ترسیم خورشید خانم در قمقمه سلجوقی از قمقمه اشکانی بر اساس گونه شناسی بیش متنیت ژنت در دسته جای گشت (ترانسپوزیشن) و تراگونگی با کارکرد جدی است. تراگونگی های ایجادشده در بیش متن شامل تغییرات (جنسی، شکلی، ترکیب بندی و رنگی) است و هنرمند سلجوقی در خلق یک بیشمتن جدید و مستقل، نگاه تقلیدی صرف نداشته و بسیار خلاقانه به تکمیل آن پرداخته است.

    کلید واژگان: نقش مایه خورشید, قمقمه های سفالین, سفالینه های سلجوقی, سفالینه های اشکانی
    Aliraz Azizi Yusofkand, Farnoush Shamili *, Mohammad Khazaei, Bahman Namvarmotlagh

    The motifs obtained from the early civilizations had a conceptual value and were not based on symbols, legends or religious rituals just to express beauty. These same values ​​and conceptual expression have turned the patterns into a kind of signs, and drawing them became a contract and symbol that the prehistoric tribes used to convey messages. From the very beginning of humanity's understanding of its surroundings, man has symbolically depicted the influential factors in his life in his handmade works. In most of the historical periods of ancient Iran, artists used the motif of the sun as a symbol and drew it on works of art, and this process can be seen in various works of art until modern times. The sun is the largest star in the solar system and is located in its center. The sun is a complete sphere made of hot plasma and is the main source of light, energy, heat and life on earth. This important fact has been revealed to man since the beginning of creation, that is why it has a significant presence in the mythology of all the nations of the world. Even in some ancient civilizations, the sun has been considered and worshiped as God and creator. When man turned to agricultural life and realised that the sun would make the earth fertile, grow plants, warm and give strength to man, they worshiped the sun. Also, in different eras, it has had different genders, so that sometimes the sun is known as the female sun and sometimes as the male sun, and it has been depicted and honored. The most popular prayer in the world is addressed to our Father who is in heaven. The sun star has always had its own special place in Iranian civilization and has had a significant and symbolic presence in culture and art in all historical periods before and after Islam. The sun is reflected in Iran's art as a symbol and symbol in different forms in the historical periods of Iran. This bold presence of the symbol of the sun in Iranian arts has always been beyond formal decoration with a belief support and the attitude of the living society. After the arrival of Islam in the land of Iran, the beliefs and teachings of the previous religions were removed or adapted to the Islamic religion with gradual changes and took place in the mysticism, thought and culture of the people of this land. The motif of the sun is considered one of the visual elements that still maintains its previous position in the art of Islamic Iran and has a special place in the art and culture of Islamic Iran, especially the Seljuk period. In ancient Turco–Mongol myths and legends, the sun is embodied as a man and a woman; That is, in one period based on ethnic beliefs, the sun was imagined as masculine and male, and in another period it was imagined as femal. Even the creation of mankind is attributed to the sun in this people. The researches conducted on the mythological texts of the Turk and Mongol people show that among these people, the sun is shown as the source of reproduction and creation. After expanding their rule from Central Asia to Egypt, the Seljuks created new conditions, a scientific-cultural renaissance in the Islamic world, especially in Iran. The cultural atmosphere of the society and the emergence of many scientists and artists made the sultans and the rich always patronise artists and craftsmen. These supports caused the emergence of a certain style and method in arts and industries. The period of Seljuk rule in Iran is another period of flourishing of Iranian-Islamic culture. During this period, Iranian art experienced a tremendous change and it led to the fact that the history of Iranian art recorded another of its most brilliant periods in this period. The art of this period has progressed in all fields and fields of art and continues and completes the art of the previous era. Art developed and expanded to its highest extent in Iran during the Seljuk period. Seljuk sultans always supported artists and scientists and tried to expand culture and art based on Iranian, Islamic and Turkish beliefs. The art of this period is influenced by the rich treasure of ancient Iranian art, Islamic art, and the art of immigrant Turks, which combined the special art of the Seljuk period. The Seljuk period is considered one of the most brilliant periods in the history of Islamic Iran in terms of the development of science and technology, art and literature. Persian language developed and spread more and more. The construction and establishment of military schools, caravanserais, monasteries, mosques, libraries and other scientific centers had a great impact on the development of culture and art of this period. In this period, great progress was made in most fields of arts and sciences. Seljuk sultans were great patrons of industry and art and gathered artists and professionals in their palaces and government headquarters in Merv, Nishapur, Herat, Ray and Isfahan. After accepting the religion of Islam according to Sharia, Iranians tended to live a simple life. Since the Islamic laws forbade the making of decorative works of gold and silver, the attention of Iranians was more focused on the making of clay works. Also, the progress of construction techniques, special elegance, skill and variety of pottery works caused the further development of Seljuk pottery art. With the development of Seljuk pottery, the golden age of Iranian pottery emerged. As a result, the potter was able to sign their name and the date of creation of his work on their pottery. The Seljuk period is one of the dynamic periods of the Islamic world in the field of culture and art. The Seljuks ruled in different regions (Iran, Central Asia, Türkiye). The support of the Seljuk rulers (presentations of Iranian scientific ministers) to artists and sages caused a remarkable expansion of culture and art in this period. Despite the extent of the political geography of the Seljuks and the occupied regions, art has made significant progress in all fields and has continued the path of ancient Iranian art. In fact, one of the prominent features of Iranian Islamic art is the continuity and evolution of different art schools influenced by the art of previous eras. In this way, the process of creating works of art in every school and period of history, in subsequent schools and periods, has continued and has taken an evolutionary approach. With this premise, examining and analysing works of art in the historical periods of Islamic Iranian art requires a theoretical approach to investigate and study the influence and relationships between works of art in different periods of this vast land. For this purpose, in this study, the intertextual approach was chosen to study and analyse the data. The primary purpose of man in making earthenware vessels was to store water and food, but over time, he gave importance to its beauty and the structure and surfaces of these vessels were a place to express aesthetics derived from their culture and worldview. Although the pottery of Iran has been studied and examined by Iranian and Western researchers in different historical periods, but the role of the sun on Iranian clay canteens has been independently studied for the first time in this research. In different historical periods of Iran, very beautiful and practical canteens were made, and in each period, the types of decorations and pictures drawn on them are different and sometimes repeated. This research seeks to understand the concepts of the motif of the sun drawn on Seljuk clay canteens. The main goal of this research is to know how the depiction of the motif of the sun in two Seljuk and Parthian terracotta flasks is related to Genette's hypertextual approach. In the intertextual relationship, it is not possible to create text (b) without the presence of text (a) or pretext. In this type of relationship, attention is paid not to the inspiration and partial influence, but to the overall impact of one text on another text. With this theoretical background, this research aims to investigate and analyse the role of the sun in two Seljuk and Parthian terracotta works. The main problem of this research is to understand the hidden meaning behind the motif of the sun on the Seljuk works, and the main goal is to understand the way and type of connection between this motif and the previous motifs from the perspective of intertextuality. This research is of a developmental type and a qualitative method. The method of data collection is using library sources and objective observation of the works, and the data analysis is descriptive and analytical with Gerard Genette's multitextual approach. This research seeks to answer two questions: Which type of hypertextuality tends more towards the influence of the drawing of the motif of Khurshid Khanum on the Seljuk terracotta canteen than the Parthian terracotta canteen? And in this process, what changes have been made in drawing this role?? In order to answer the research question, at first, two Seljuk and Parthian terracotta canteens inscribed with the motif of the sun were selected in a purposeful way and were studied and investigated in terms of thematic aspects of the period in question. Then, structurally based on Gerard Genette's dual indicators (function and relationship) it was examined and analysed and the research questions were answered. The results show that the effect of Khursheed Khanum drawing in Seljuk canteen from Parthian canteen based on Genette's typology of polytextuality in the category transposition and transposition have a serious function. The transpositions created in the bitext include changes (gender, shape, composition and color) and the Seljuk artist did not just look at imitation in creating a new and independent bitext and completed it very creatively.

    Keywords: Sun Motif, Pottery Canteens, Seljuk Pottery, Parthian Pottery
  • فرهاد کارگر آریان، محمد خزایی*، احمد صالحی کاخکی
    مقدمه

    «مناره یا میل کرات» واقع در روستای کرات از توابع شهرستان تایباد در استان خراسان رضوی ایران، ازجمله بناهای کهنی است که  در وضعیت خوبی بسر می برد. پژوهش هایی که به مناره کرات پرداخته اند، آنچه از کتیبه این مناره باقی مانده است، کامل قرائت نکرده اند و در برخی از آن ها متن کتیبه و تاریخ گذاری بنا با یکدیگر متفاوت است. سازمان میراث فرهنگی ایران این اثر را به شماره 123 به ثبت رسانده و آن را متعلق به قرن 6 ه. ق می داند. پژوهش حاضر برای رفع اختلاف ها و ابهامات در متن کتیبه و تاریخ گذاری بنا درصدد پاسخ به این پرسش است که متن کتیبه این مناره و تاریخ ساخت آن چیست؟

    روش پژوهش: 

    پژوهش حاضر به روش کیفی انجام شده است. در این پژوهش اطلاعات پیرامون مناره کرات، از طریق مطالعات میدانی در محل مناره و بررسی های تطبیقی با مناره های ساخته شده در بازه زمانی قرن چهارم تا ششم هجری قمری حوزه جغرافیایی خراسان و مراجعه به منابع تکمیلی و همچنین نقد و بررسی دستآوردهای پژوهشگران این حوزه به صورت کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده و به روش توصیفی و تحلیلی ارائه شده است.

    یافته ها

    این پژوهش با خوانش و بازسازی قسمت های باقی مانده از کتیبه این بنا به روش دیجیتال و تطبیق محتوای آن با منابع تاریخی دریافته است که مناره کرات یک مناره مستقل و مربوط به قرن 4 ه.ق و احتمالا دوره حکومت غزنویان در ایران بوده است که به دستور «شیخ ابوبکر» در سال های قرن 4 ه.ق، بر سر راه مواصلاتی خواف به باخرز، در بالای تپه ای در مجاورت روستای کرات، ساخته شده است. به واسطه خوانش کتیبه و کشف تاریخ ساخت، مناره کرات کهن ترین مناره تاریخ دار در ایران است.

    نتیجه گیری

    با توجه به شرفه داشتن این مناره بر محیط پیرامون، به نظر می رسد کاربرد آن استراتژیک بوده که در کنار مجموعه ارسلان جاذب، دو اثر مربوط به دوره غزنوی هستند که در خاک امروز ایران واقع شده اند.

    کلید واژگان: کتیبه, مناره کرات, تایباد, معماری, غزنوی
    Farhad Kargar Arian, Mohamad Khazaei *, Ahmad Salehi Kakhki
    Introduction

    "Karat Minaret (Mil-e Karat)", located in Karat village of Taybad City in Razavi Khorasan Province of Iran, is one of the old buildings which is in good condition. The studies that have dealt with the Karat minaret have not read the inscription of this minaret completely, and in some of them, the text of the inscription and the date of the building are different from each other. Iran's cultural heritage organization registered this work as number 123 and considers it to belong to the 6th century A.H. In order to resolve the differences and ambiguities in the text of the inscription and the dating of the building, the present research tries to answer the following question: "What is the text of the inscription of this minaret and the date of its construction?"

    Research Method

    The current research was conducted using a qualitative method. In this research, the data about the Karat minaret was presented through field studies at the minaret site and comparative analyses with minarets built in the period of 4th to 6th century A.H. in the Khorasan geographical area and through referring to additional sources. Also, the review of the achievements of the researchers in this field has been collected in the form of library documents and presented descriptively and analytically.

    Findings

    By reading and reconstructing the remaining parts of the inscription of this building by digital method and matching its content with historical sources, this research found out that the Karat minaret is independent and belongs to the 4th century A.H., probably the period of Ghaznavid rule in Iran. The minaret was built by order of "Sheikh Abu Bakr" during the 4th century A.H., on the road from Khaf to Bakharz, on top of a hill in the vicinity of Karat village. Based on reading the inscription and discovering the construction date, the Karat minaret is the oldest historical minaret in Iran.

    Conclusion

    Considering the dominance of this minaret on the surrounding environment, it seems that its use was strategic; in addition to the collection of Arslan Jazeb, there are two works related to the Ghaznavid period that are located in today's Iran.

    Keywords: Inscription, Karat Minaret, Taybad, Architecture, Ghaznavid
  • مهسا تندرو*، محمد خزایی، مریم زارع

    امروزه چند لوح چوبی متعلق به مزار امام علی (ع) که به دستور عضد الدوله دیلمی ساخته شد(363 ه.ق) در موزه های جهان نگهداری می شود؛ اما یک لوح چوبی دیگر مربوط به همین دوره که در موزه تخت جمشید شیراز وجود دارد، دارای الگوی مشترک در ساختار و کتیبه هایی با مضمون مشابه با این آثار می باشد و حاوی محتوای شیعی توام با حمایت او هستند. علاوه بر این آثار، یک لوح چوبی با تاریخ ساخت 520 ه.ق در موزه ملی ایران وجود دارد که دارای اشتراکاتی با آثار مورداشاره است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اصول الگوی ساختاری و کتیبه های این آثار و تطبیق آن ها با یکدیگر است. سوالات هم عبارت اند از:1. این آثار چوبی دارای چه ساختاری در طراحی و کتیبه ها هستند؟ 2. اصول ساختاری طراحی و کتیبه های این آثار تا چه اندازه به هم شباهت دارند؟ روش تحقیق توصیفی-تحلیلی با رویکرد تطبیقی می باشد و شیوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی با استفاده از ابزار فیش و عکاسی است. روش تجزیه وتحلیل اطلاعات کیفی است. نتایج نشان داد آثار چوبی نام برده ازنظر ساختار و ترکیب بندی از الگوی مشترک پیروی می کنند و ترکیب بندی آن ها به شکل محرابی است. در تمامی آثار موردبررسی از نقوش گیاهی برگرفته از دوران ساسانی استفاده شده است. همچنین کتیبه هایی به خط کوفی ساده با مضامین و طراحی مشابه وجود دارد. سبک و متن کتیبه های الواح چوبی موردبررسی را می توان با تاریخ مشابه در لوح چوبی موجود در موزه ملی ایران با تاریخ متاخرتر مشاهده کرد که نشان دهنده ادامه و حفظ سبک حکاکی روی چوب توسط هنرمندان است. بیشترین وجه اشتراک در لوح چوبی موجود در موزه تخت جمشید شیراز و لوح چوبی موجود در مجموعه رابنو دیده می شود و تنها وجه افتراق آن ها استفاده از کتیبه های بیشتر در لوح چوبی مجموعه رابنو است. با توجه به متن مشترک کتیبه الواح چوبی متعلق به مزار امام علی(ع) با لوح چوبی موجود در موزه تخت جمشید شیراز، می توان نتیجه گرفت که لوح چوبی موزه تخت جمشید هم جزئی از همان مجموعه ارزشمند است.

    کلید واژگان: هنر شیعی, آل بویه, الواح چوبی, کتیبه گاری, موزه ملی ایران, موزه تخت جمشید, موزه عربی قاهره, مجموعه رابنو
    Mahsa Tondro *, Mohammad Khazaie, Maryam Zare

    In the course of history, the land of Iran has witnessed the coming to power of various governments. One of the most important Shia governments in the 4th century AH is the Deylamian dynasty. The most famous Deylamian dynasty was the Al-Buyeh or the Buyid dynasty, which ruled from 322 to 454 AH in various branches, and sometimes close to most parts of Iran and Iraq. One of the most important figures who came to the throne in the Buyid regime was Azd al-Dawla. Today, some wooden tablets belonging to the tomb of Imam Ali (A.S.) which was built by the order of Azd al-Dawla Deylami (363 AH) are kept in various museums in the world, including the Rabenou Collection and the Cairo Arab Museum. But, another wooden tablet from the same period, which is in the Persepolis Museum of Shiraz, has a common pattern in structure and inscriptions with the same theme as these works, and they contain Shia content along with its support. In addition to these works, there is a wooden tablet with the construction date of 520 AH in the National Museum of Iran, which has something in common with the works in question. The purpose of this research is to examine the principles of the structural pattern and inscriptions of these works and to compare them with each other. The questions are: 1. What structure do these wooden works have in terms of design and inscriptions? 2.To what extent are the structural design principles and inscriptions of these works similar? The descriptive-analytical research method is used with a comparative approach. The method of collecting library information is documentary and field research; using fiche and photography tools and qualitative data analysis method. According to the investigations, it was found that these works generally have the same design in terms of structure and composition and they all follow a common pattern. The composition of the mold in them is in the form of an altar. Decorative motifs are limited around the main frame. These plant motifs taken from Sassanid wings and leaves, which are the characteristics of the Buyid period, are designed in a similar way in all the studied works. In the last sample of the wooden tablet examined in this research, although there is a gap in time, the text of the inscription and the style of the lines used are the same with other works, and this can indicate the continuation and preservation of the tradition and style of engraving on wood by artists. Most of the wooden panels are dedicated to Kufic inscriptions, which is one of the distinctive features of Buyid wooden works. The inscriptions are written in simple Kufic script with the exact same word design as in the examined works. Baseline in the inscriptions of all examined samples has the same structure. The inscriptions have four lines of the background and the connections of the letters are designed on these four lines. The letter "h" has the highest seat height in the inscriptions, and by bifurcating the tip of this letter and turning it into a vegetable shape, more emphasis has been placed on this letter in the inscriptions, and its decorative value is more than other letters. Another thing in common is the content of the inscriptions, which can be seen in the last table of this topic in a comparative way. As it is clear from the table, the inscriptions of Surah Al-Ikhlas, the phrase "وحده لا شریک له" are present in all the examined works. The inscription of a part of Jafar Tayyar's prayer has been repeated in the examined works, except for the wooden tablet belonging to the year 520 AH in the National Museum of Iran. Another noteworthy point is the alignment of inscriptions with a common theme in the examined works. So that the beginning and end of each line is common in these works and it seems that the designers have used the same pattern to create these works. The most similarities can be seen in the wooden tablet in the Takht-Jamshid Museum of Shiraz and the wooden tablet in the Rabenou collection, and the only difference between them is the use of more inscriptions in the wooden tablet of the Rabenou collection. In this work, there is an inscription mentioning the Ahl al-Bayt and a prayer for morals, which is not seen in other examined wooden works. Considering the commonality of the text of the inscription on the wooden tablets belonging to the tomb of Imam Ali, including the order of Azd al-Dawla Deylami to build a noble tomb in 363 AH, with the wooden tablet in the Persepolis Museum of Shiraz, it can be concluded that the wooden tablet in Takht-Jamshid Museum is part of the same valuable collection.

    Keywords: Shia Art, Buyids, Wooden Panels, Inscriptions, National Museum Of Iran, Takht-Jamshid Museum, Cairo Arab Museum, Rabenou Collection
  • محمد خزایی، محسن ده ودار*

    هنگامی که دوغاب در پشت لوله های جداری فرستاده می شود، آب دوغاب ممکن است به واسطه اعمال فشار و دما بر دوغاب، توسط سازند جذب شود. این پدیده می تواند باعث هیدراتاسیون ناکافی سیمان و در نتیجه تغییر خواص مکانیکی دوغاب شود. افزایه های کنترل کننده صافآب از نشت مایع به سازند نفوذپذیر جلوگیری می کنند تا سیمان بتواند مقدار مناسبی آب را نگه دارد و ایمنی کار تضمین شود. از دست دادن بیش از حد سیال ممکن است فضایی را برای ورود گاز به دوغاب سیمان فراهم نماید به همین علت افزایه-های کنترل صافآب برای کاهش مهاجرت گاز نیز مورد استفاده قرار می گیرند. گرچه امروزه عوامل بسیاری به عنوان فاکتور های تاثیر گذار در این مورد شناسایی شده اند اما دو پارامتر آب آزاد و افت صافی دوغاب مهم ترین موارد قلمداد می شوند. در این مقاله با استفاده از ترکیب جدیدی از افزایه های کنترل کننده صافآب به صورت ترکیبی از مواد پودری و مایع تلاش شده است تا از افت صافی جلوگیری شود، خواص رئولوژیکی بهبود یابد و همچنین با کاهش زمان انتقالی بندش از مهاجرت گاز هم تا حدود زیادی جلوگیری به عمل آید. علاوه بر رئولوژی و زمان اختلاط مناسب، آب از دست دادگی در دو دمای چرخشی 150°F (دمای استاتیک °F175) و °F180 (دمای استاتیک 210°F) تا 20 cc کنترل شد. همچمین با استفاده از این فرمولاسیون می توان آب آزاد را به صفر و زمان انتقالی بندش سیمان از 30 BC تا 70 BC را کاهش داده و به 25 دقیقه رساند.

    کلید واژگان: آب از دست دادگی, دوغاب سیمان حفاری, آب آزاد, مهاجرت گاز, زمان انتقالی بندش, استحکام سیمان
    Mohammad Khazaei, Mohsen Dehvedar *

    A few volumes of the water that exist in the cement slurry may be absorbed by the formation due to enough pressure and temperature exerted on it. This phenomenon can lead to miss-hydration. Filtration control additives are used to bridge the porous media and prevent liquid migration across it. Insufficient filtration control may cause gas migration. In this area, there are many effective parameters but the free water and filtrate volume are essential. In this article, for controlling the filtrate volume, after studying different additives with different formulation, it was tried to couple a powder FLC with a liquid one. The results had a good effect on rheological properties and decreased the transition phase between liquid and solid behavior. The filtrate volume was controlled at 1000 psi between 150F and 180F. The rheological characteristics were controlled in the API range. The mixing time was decreased and the free water was omitted.

    Keywords: Fluid Loss, Drilling Cement Slurry, Free Fluid, Gas Migration, Thickening Time, Compressive Strength
  • علیرضا عزیزی یوسفکند، فرنوش شمیلی*، محمد خزائی، بهمن نامور مطلق
    مقدمه

    در عصر سلجوقیان، هنر به شکوفایی و کمال نسبی رسید و آثار هنری متعدد و متنوعی با مضامین نجومی خلق شد که نشان دهنده اهمیت نجوم در این دوره است. هنرمندان این دوره، با آگاهی از جایگاه نجوم و مسائل نجومی، مفاهیم و مضامین نجومی را به عنوان تزیینات و نقوش موثر در زندگی، در آثار خود، به وفور منعکس کرده اند. پژوهش حاضر به دنبال شناخت مفاهیم نقوش نجومی و تاثیر متقابل هنرمندان سلجوقی از همدیگر در طراحی این نقوش در آثارشان است؛ بنابراین، شیوه تاثیر هنرمندان از همدیگر در طراحی نقوش سیارات ثابت و معانی آن ها در دو اثر دوره سلجوقی مورد بررسی و مطالعه واقع شده است و در این راستا، به دنبال پاسخ گویی به این پرسش هاست که شیوه تاثیر طراحی نقوش سیاره های ثابت از همدیگر، بیشتر به کدام گونه از بیش متنیت تمایل دارد؟ و اینکه در فرآیند تاثیرپذیری چه تغییراتی در طراحی این نقوش ایجاد شده است؟ هدف پژوهش حاضر شناخت شیوه تاثیر طراحی نقوش سیاره های ثابت از همدیگر و نوع تغییرات در دو اثر مورد نظر پژوهش با رویکرد بیش متنیت ژرار ژنت است.

    روش پژوهش: 

    این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است و داده ها با استفاده از منابع کتابخانه ای جمع آوری و به صورت کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

    یافته ها

    بر اساس یافته های پژوهش، نقوش نجومی ترسیم شده در نسخه های خطی سلجوقی علاوه بر ملاک های نجومی، به لحاظ تزیینی تا حدودی منطبق با سایر نمونه های هنرهای صناعی ترسیم شده و بعضا به اقتضای سلیقه هنرمند، تغییراتی در آن ها صورت گرفته است. هنرمندان سلجوقی دارای شناخت کامل از تحولات هنر دوره خود و دوره های پیشین بوده اند و تلاش کرده اند با بهره گیری از تجارب سایر هنرمندان، هنر خویش را به حداعلای خود برسانند.

    نتیجه گیری

    با توجه به پژوهش صورت گرفته، نتایج نشان داد که تاثیر طراحی نقوش سیارات ثابت در کتاب «عجایب المخلوقات» (بیش متن) از طراحی نقوش سیارات ثابت در کاسه مینایی (پیش متن) براساس گونه شناسی بیش متنیت ژنت در دسته جایگشت (ترانسپوزیشن) و تراگونگی با کارکرد جدی است. تراگونگی های ایجاد شده در بیش متن شامل تغییرات (جنسی، شکلی، ترکیب بندی و رنگی) است. نگارگر «عجایب المخلوقات» در خلق یک بیش متن جدید و مستقل نگاه تقلیدی صرف نداشته و به گونه ای متفاوت تر به طراحی آن پرداخته است.

    کلید واژگان: هنر سلجوقیان, سیاره های ثابت, سفال گری, نگارگری, بیش متنیت ژرار ژنت
    Alireza Azizi Yousefkand, Farnosh Shomeili *, Mohamad Khazaie, Bahman Namvarmotlagh
    Introduction

    The Seljuk era, was a prosperous time in case of dealing with art; during this time art reached to higher level, as numerous and diverse artworks with cosmological concepts were created, which represents the significance of cosmology in this time. The artists in this era, by considering the position of astronomy and cosmological issues, frequently reflected the relevant concepts and contents as practical decorations and motifs in their works. This study aims to comprehend the concepts of cosmological motifs to target the mutual influence of Seljuk artists on each other while designing these patterns; Therefore, the manner these artists influence each other in designing the planet motifs and their meanings has been addressed in two artworks related to Seljuk era; in this regard, the following questions arises: Which kind of hypertextuality is more likely to be influenced by the design of the target motifs of the planets? And what changes have been made in these motifs while influencing each other? The research aims to understand the manner the design of planets' motifs influence each other and the alterations in the two target works by focusing on the hypertextuality theory of Gerard Genette.Research

    Method

    A descriptive-analytical method has been adopted and the data was collected by using library sources; The results were analyzed relying on a qualitative method.

    Findings

    According to the research findings, the cosmological motifs that appeared in the Seljuk manuscripts are rather compatible with other built-in arts, in the case of decoration, besides considering the cosmological criteria; however, some changes have been made according to the artist's priorities. The artists in the Seljuk era were completely aware of the art developments of their own time and also the previous eras, as they tried their best to improve the art of their time by benefiting from the experiences of other artists.

    Conclusion

    the research finding showed that the planet motifs in «Ajaib al-Makhluqat» (hypertext) which is inspired by the planet motifs in the enamel bowl (pre-text or hypotext) have a transposition or transformation with serious function according to the hypertextuality of Genette. The created transformation in hypertext includes a variety of changes (gender, form, composition, and color). The miniature painter of «Ajaib-ul-Makhluqat» has not simply adopted an imitation attitude in creating a new and independent hypertext, as it has been designed differently.

    Keywords: Seljuk Art, Planet, Pottery (Ceramic), Miniature Painting, Hypertextuality Of Gérard Genette
  • مهدیه محمدی، مصطفی لیلی*، علیرضا رحمانی، محمد خزائی
    زمینه و هدف

    هدف از این مطالعه، بررسی میزان آلودگی و غلظت فلزات سنگین شاخص در خاک کشاورزی، گندم و آرد و ارزیابی خطر سرطانزایی ناشی از آن در ساکنین شهرستان بیجار در سال 1400 بود.

    مواد و روش ها

    برای تعیین محتوای کل فلزات سنگین، نمونه خاک خشک پس از هضم اسیدی، به حالت پودر تبدیل و طبق مراحل هضم اسیدی جهت قرایت در دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی آماده شدند. عصاره گیری از نمونه ها به روش هضم اسیدی انجام شد. در نمونه های آرد نیز، هضم اسیدی بصورت مستقیم انجام گرفت. برای مطالعات ارزیابی خطرات غیر سرطانزایی، دو مسیر، مصرف مستقیم (بلع) و جذب پوستی فلزات سنگین مورد ملاحظه قرار گرفت. در محاسبه خطر سرطانزایی و غیر سرطانزایی، تمام فلزات سنگین شامل کادمیوم، سرب، روی و آرسنیک لحاظ شدند.

    یافته ها

    غلظت فلزات سنگین مورد مطالعه در چهار منطقه در نمونه های خاک، گندم و آرد نزدیک به هم بود و تفاوت قابل توجهی وجود نداشت. نتایج مربوط به ارزیابی خطر نشان داد که نمونه های خاک هر چهار منطقه مورد مطالعه از نظر خطر سرطان زایی ناشی از فلز آرسنیک در class III (ریسک متوسط) قرار داشتند. همچنین نمونه های خاک هر چهار منطقه ریسک پایین سرطانی مربوط به فلز کادمیم را نشان دادند. بقیه نمونه ها همگی خطر کمتر از 6-10 را نشان دادند. در هیچ یک از نمونه های آرد، گندم و خاک هر 4 منطقه مورد مطالعه ریسک بالاتر از 4-10 وجود نداشت.

    نتیجه گیری

    نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ریسک بالایی برای خطر غیرسرطانی مربوط به فلز روی، سرب، آرسنیک، کادمیم بر اساس نمونه های بررسی شده وجود نداشت اما غلظت برخی از این فلزات مانند آرسنیک برای جمعیت های حساس تر مانند کودکان نزدیک به میزان خطر است و باید اقدامات لازم جهت ارزیابی و کاهش این فلزات سنگین انجام گردد.

    کلید واژگان: فلزات سنگین, ارزیابی ریسک سلامتی, خاک, گندم, آرد
    Mahdieh Mohammadi, Mostafa Leili*, Alireza Rahmani, Mohammad Khazaei
    Background and Aim

    The purpose of this study was to investigate the level of pollution and concentration of heavy metals in agricultural soil, wheat and flour and to evaluate the consequent health risks in the residents of Bijar city in 2021.

    Materials and Methods

    To determine the total content of heavy metals, after acid digestion, the dry soil samples were converted into powder and prepared according to the steps of acid digestion for reading by graphite furnace atomic absorption spectrometry (GFAAS). Extraction from the samples was also done by acid digestion method. In the flour sample, direct acid digestion was done. For non-carcinogenic risk assessment studies, two routes including direct consumption (ingestion) and dermal absorption of heavy metals were considered. To calculate carcinogenic and non-carcinogenic risks, we considered heavy metals including cadmium, lead, zinc and arsenic.

    Results

    The concentrations of heavy metals studied in the soil, wheat and flour samples of four regions were similar to one another and no significant differences were observed. The results of the risk assessment showed that the soil samples of all four studied areas were in class III (moderate risk) in regard to the carcinogenic risk of arsenic. Also, the soil samples of all four regions showed a low cancer risk in relation to cadmium. All other samples showed a low risk less than 10-6. In all of the samples of flour, wheat and soil from the four regions, we found no risk higher than 10-4 and, thus they were considered safe.

    Conclusion

    The results of this study showed non-carcinogenic risk in relation to zinc, lead, arsenic, and cadmium based on the results of examined samples, but the concentration of some of these metals, such as arsenic, is close to the risk level for the vulnerable populations such as children, and appropriate measures should be taken to evaluate and reduce these heavy metals concentrations.

    Keywords: Heavy metals, Health risk assessment, Soil, Wheat, Flour
  • ابوالفضل عبداللهی فرد، بهمن نامور مطلق، محمد خزایی، الهام شمس*
    نقش عقاب دو سر که نام آن با پارچه های مشهور آل بویه پیوند خورده، نقشی کم تکرار، منحصربفرد و رمزآمیز در هنر ادوار مختلف ایران است که زوایای کاوش نشده ی بسیار دارد. این نقش پیش از آن که بر روی منسوجات این دوران خودنمایی کند، بر روی بشقابی فلزی متعلق به دوران ساسانی نیز دیده می شود؛ موضوعی که برای اولین بار توسط پژوهش حاضر لحاظ شده است. با توجه به تاثیرپذیری های فراوان خاندان بویه از ساسانیان در حیطه های مختلفی نظیر سیاست و فرهنگ و نیز برگرفتگی های متعدد این خاندان از هنر ساسانی، این پژوهش نقش مذکور در دوران ساسانی را پیش متن همین نقش در دوران آل بویه معرفی می کند. هدف تحقیق پیش رو بررسی روابط بین دو متن و آشکار کردن انواع گونه شناسی بیش متنی است. جستار حاضر می کوشد به این سوالات پاسخ روشنی بدهد: ارتباط این نقش در دوران آل بویه با پیش متن خود چگونه تبیین می شود؟ در فرآیند اقتباس این نقش از دوران ساسانی توسط آل بویه چه تغییراتی رخ داده است؟ این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و تطبیقی انجام گرفته است و از نظریه ی ترامتنیت ژرار ژنت سود می جوید. یافته های این تحقیق حاکی از آن است که با تلفیق نظام های نوشتاری و تصویری، رابطه ی بیش متنی از نوع تراگونگی و جایگشت است و این تراگونگی به شیوه ی گسترش، یعنی همزمانی توسعه ی مضمونی و افزایش سبکی، صورت پذیرفته است. جایگشت مورد نظر توسط هنرمند دوران آل بویه نشان از تلاش برای هم آمیزی و موافق کردن اعتقادات اسلامی و میراث فرهنگی دوران باستان دارد.
    کلید واژگان: عقاب دو سر, منیر رازی, آل بویه, ساسانی, بیش متنیت
    Abolfazl Abdollahifard, BAHMAN NAMVVAR, Mohammad Khazaie, Elham Shams *
    The motif of the double-headed eagle which is associated with the famous fabrics of Al-Buwayh is a rare, unique, and cryptic motif in the art of different historical periods of Iran that has many unexplored aspects. This motif can also be seen on a metal plate belonging to the Sassanid era, before appearing on the textiles of this period. This evidence has not been covered by any research before the present study. Considering the many influences of the Buwayhid dynasty from the Sassanid in various fields such as politics and culture, as well as the numerous derivations of this dynasty from Sassanid art, this study introduces the mentioned motif in the Sassanid era as a pretext for the Buwayhid era. The purpose of this study is to investigate the relationship between the two texts (the pretext in the Sassanid era and the Hypertext in the Buwayhid period) and to reveal the types of hypertext typology. The present article tries to give a clear answer to these questions: How can the connection between this motif in the period of Al-Buwayh and its predecessor be explained? What changes have taken place in the process of adaptation of this role from the Sassanid era by Al-Buwayh? This research has been done by descriptive-analytical and comparative methods and applies Gerard Genet's theory of Transtextuality. The findings of this study indicate that with the combination of written and visual signs, the relationship is transposition and by simultaneous thematic development and increase in stylistic issues, Development has taken place. The permutation by the artist of the Buwayhid period shows the effort to harmonize and reconcile Islamic beliefs and the cultural heritage of antiquity.
    Keywords: Double-headed eagle, Buwayhid textiles, Sassanid plates, Hypertextuality
  • رضا امین زاده، بهادر عزیزی*، محمد خزایی
    هدف از این پژوهش، بررسی نقش اعتمادبه نفس در موفقیت ورزشی دانش آموزان شرکت کننده در فعالیت های اوقات فراغتی رشته ی والیبال بود. پژوهش حاضر، از نظر هدف کاربردی و از حیث نوع جز مطالعات توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری بوده که اطلاعات آن به صورت میدانی جمع آوری گردید. جامعه ی آماری پژوهش، شامل دانش آموزان شرکت کننده در کلاس های اوقات فراغت رشته ی والیبال در شهر مشهد بود که در این راستا 200 پرسشنامه توزیع و پس از جمع آوری و حذف پرسشنامه های ناقص، 160 مورد از آن ها انتخاب و وارد مرحله ی تجزیه وتحلیل شدند. به منظور جمع آوری داده ها در این پژوهش، از سه پرسشنامه ی استاندارد موفقیت ورزشی (موسوی و واعظ موسوی، 1394)، پرسشنامه ی منابع اعتمادبه نفس ورزشی (ویلی و همکاران، 1998) و پرسشنامه ی انواع اعتمادبه نفس ورزشی (ویلی و نایت، 2002) استفاده شد. با توجه به نتایج مشخص گردید که بین منابع اعتمادبه نفس ورزشی و مولفه های آن و انواع اعتمادبه نفس ورزشی و مولفه های آن با موفقیت ورزشی رابطه ی معناداری برقرار بوده (05/0>P) و مولفه های این دو متغیر پیش بینی کننده ی تغییرات موفقیت ورزشی هستند. در نهایت، مدل معادلات ساختاری رابطه ی بین منابع و انواع اعتمادبه نفس ورزشی و موفقیت ورزشی از برازش مناسبی برخوردار بود. بنابراین، می توان بیان داشت که وجود میزان مناسبی از منابع و انواع اعتمادبه نفس ورزشی، می تواند موجب موفقیت ورزشی دانش آموزان شرکت کننده در کلاس های اوقات فراغتی رشته ی والیبال و به طور کلی در ورزش گردد.
    کلید واژگان: انواع اعتمادبه نفس ورزشی, اوقات فراغت, دانش آموزان, منابع اعتمادبه نفس ورزشی, موفقیت ورزشی
    Reza Aminzadeh, Bahador Azizi *, Mohammad Khazaei
    The purpose of this study was to investigate the role of self-confidence on the sports success of students participating in volleyball leisure activities. The present study was applied in terms of purpose and descriptive-correlational based on structural equation modeling in terms of type, the information of which was collected by questionnaires. The statistical population of the research included students participating in volleyball classes in the city of Mashhad. In this regard, 200 questionnaires were distributed and after collecting and removing the incomplete questionnaires, 160 of them were selected and entered the analysis stage. In order to collect data in this study, three standard questionnaires of sports success (Mousavi and Vaez Mousavi, 2015), sources of sport-confidence (Vealey et al., 1998) and various types of sport-confidence (Vealey and Knight, 2002) were used. The results showed that there is a significant relationship between sources of sport-confidence and its components and the various types of sport-confidence and its components with sports success and the components of these two variables predict changes in sports success. Finally, the structural equation model had a good fit between the resources and types of sports self-confidence and sports success. Therefore, it can be said that having an appropriate amount of sources and types of sport-confidence, can lead to sports success for students participating in leisure classes in volleyball and generally in sports.
    Keywords: leisure time, Sources of sport-confidence, sports success, Students, Various types of sport-confidence
  • محمد خزایی*

    از مهم ترین شاخصه‏های فرهنگ ایرانی، ارتباط نزدیک بین هنر و آداب معنوی برگرفته از مذهب می‏باشد. این ارتباط یکی از مهم ترین عامل شکل‏دهنده هنر ایران است. در هنر ایران قبل از اسلام، در آیین زرتشت هم این ارتباط کاملا هویدا می‏باشد. ارتباط بین هنر و دین در طول دوره اسلامی بیشتر از هر زمان دیگر شکوفا و توسعه یافت. هنرمندان بسیاری از نقش و نماد‏های قبل از اسلام را اقتباس و معنا و مفهومی کاملا نو و هماهنگ با جهان‏بینی اسلامی به آنها بخشیده اند. مصداق بارز این ادعا، پیدایش «نقش اسلیمی» در سده های آغازین هنر ایران در دوره اسلامی است. هدف اصلی این مقاله معرفی خاستگاه و مراحل شکل گیری نقش اسلیمی در سده های اول هنر اسلامی ایران است. علی رقم آرای قریب به اتفاق خاورشناسان که منشا نقش اسلیمی را هنر کلاسیک باستان (هنر یونانی رومی) معرفی می کنند، این مقاله منشا ایرانی برای آن تعریف نموده است. به نظر می رسد خاستگاه نقش اسلیمی در هنر دوره اسلامی، «نقوش بالی شکل» هنر ایران قبل اسلام است. با گذشت زمان، نقوش بال ساده و تلطیف شده تا حدی که اغلب هویت خود را از دست داد و به شکل تجریدی تبدیل شده، امروزه آن را بنام اسلیمی می شناسیم. این نقش از اصیل ترین و ناب ترین نقش در بین دیگر نقوش ایرانی به شمار می روند. بر اساس این نظر، نقش اسلیمی از ایده نقوش بالی شکل قبل از اسلام متولد شده است. انتقال و استمرار هنری نقش بال از دوره ساسانیان به دوره های اسلامی می تواند ناشی از کارکرد مذهبی آن نقش بوده که بیشتر به عنوان نمادی از قداست، فرازمینی و پیونددهنده عالم ملک به ملکوت بکار گرفته شده است. این پژوهش، به روش توصیفی تحلیلی و تطبیقی و بر اساس مطالعات میدانی و کتابخانه ای به سرانجام رسیده است.

    کلید واژگان: نقش اسلیمی, نقش بالی شکل, نقش فرشته, هنر اسلامی, هنر ساسانی
    Mohammad Khazaei *

    Decorations are an integral part of Islamic art. Islamic art is formed based on decorations to accurately represent nature. Decorations in Islamic art have emerged as three main elements including: Islamic pattern, geometric pattern and calligraphy (inscription) and two secondary elements: animal motifs and human motifs. These motifs may be engraved separately or in combination with each other. Among these decorative elements, the role of Slimi has a special place. In fact, this role is considered one of the noblest and most original creative elements of Islamic art in Iran and the Islamic world. This role is used not only to decorate religious places and objects, but also to decorate everyday items. The role of Islimi as a fundamental role has a special place in the history of decorative arts of the world.Due to the fact that the Islamic pattern is the most important pattern used for decorations by artists, but compared to other decorative elements such as khatnagareh (inscription) and garh (geometric patterns), it has been less researched and analyzed. The oldest document that is currently available that uses the word 'Islimi' belongs to "Zaradeh" which was prepared by the librarian of Sultan Baysanghar Mirza (802-837 AH) during the Timurid period. This "offered" is actually a working report on the state of the royal library, it is currently kept in the library of Topkapi Museum in Istanbul (Khazaei, 1398, 125). Sadeghi Beyk Afshar, an artist and writer of the Safavid era, who was once the librarian of Shah Abbas, in his book "Qanun al-Sour" which he wrote around the end of the 10th century of Hijri, considers Islimi as one of the seven main painting. Qazi Mir Syed Ahmad Manshi Qomi in his book Golestan Art describes the decorative elements of painting and gilding as seven principles, the first of which is "Islamic" (Manshi Qomi, 132, 1366). In the preface of Dost Muhammad, Bahram Mirza considers Motif As-Islimi to be the invention of Imam Ali (A.S.) (Khazaei, 1398, 119).Although Europe's attention to Islamic art has its roots in the Renaissance and the Middle Ages, in the 19th and 20th centuries, this category received more attention and many articles were written about geometric decoration in Islamic architecture. In these studies, the term "Arabesque" is used to express Muslim decorations and they consider it the gem of the unity of Islamic visual culture (Necipoglu, 1995, 87). Several different definitions for arabesque have been expressed in such a way that most consider it equivalent to all decorative elements such as calligraphy, plant motifs, geometric motifs and even iconography. Some people have mentioned it only for plant motifs. In Islamic art, the Islamic motif is a single form of a plant ornament, in which the rhythmic leaves are attached to wavy or spiral stems and along each other, they induce repetition and the desire to move.It seems that the special place of Iranian art in the origin and evolution of motifs has not been evaluated in choosing the word Arabesque. This issue could be due to the fact that this term was chosen by orientalists, who focused more on the cultural elements of the western Islamic world, including Morocco, Egypt, North Africa, and Spain, than on Iran and the eastern lands.Although many studies have been conducted by orientalists in the field of Islamic decorative arts, the first person to seriously investigate the Islamic pattern under the title "Arabesque" was Alois Riegel (1858-1905), an Austrian art scholar in the book The quality of style was published in Berlin in 1893 (Riegl, 1992). The subject of arabesque was followed later by the articles of researcher Dimand (Dimand, 1937 & 1952). Studies about Islimi in the entries of the two editions of the Encyclopedia of Islam by Ernst Herzfeld (1938) and Ernst Kühnel (1960) and some recent publications such as Necipoglu (Necipoglu, 1995) and Khazaie (1999) continued. has been found.It should be noted that the role of Islam did not suddenly appear at the time of the emergence of Islam, but the origin of this role was rooted in pre-Islamic art. In the same way that the artists of the first centuries of Islam based their innovations on the foundation of pre-Islamic art. The origin and continuation of the artistic development of this role before Islam has been widely described and expressed by Orientalists, and most of them refer its origin to Greco-Roman (ancient classical) art. Alois Riegl refers the origin of the salami motif to a plant that has its roots in ancient (Greece) palm and ivy decorations (Riegl, 267, 1992). Ernst Herzfeld claims that its origin is certainly derived from classical foliage decorations (Herzfeld, 363, 1938). Ernst Kühnel traces the origins of the Islimi motif to the Late Classical period, noting that it acquired its typical form in the 3rd century AH under Abbasid rule (749-1258 AD) and was fully developed in the 5th century (Kühnel , 561, 1960). Arthur Pope suggests that the Iranian Slimi pattern does not represent any real object in nature at all, but is taken from the beautiful Greek architectural ornament, Anthemion (Palmetto) (Pope, 39, 1356).Islimi Motif was born from the idea of Bali-shaped motifs before Islam - Sassanid. In the Islamic era, the role of the wing is simplified to such an extent that it often lost its identity and became an abstract form that we know today as Islami. In the following, he describes and explains the different stages of the role of Balishaq until reaching the role of Slimi.It seems that the use of these Bali-shaped motifs was not only decorative, but had religious significance. It was said that this spiritual connection with the "divine wisdom of ancient Iran" is fully evident in Iranian art before Islam (Sehrvardi, 2018, 1377). This connection caused the Sasanian wing pattern to be present among the decorations of the Islamic forehead long after the fall of the empire. Patterns with two symmetrical wings or palm wings are one of the most original and honorable forms among pre-Islamic patterns. The most obvious one is the role of an angel, which is achieved by adding two wings to the body of an earthly human. This angel has holiness and is considered a symbol of the extraterrestrial world. The role of Fereshte is one of the services of Iranian artists in the history of ancient art, which was given to the world of art. The role of the angel without changing its form and even its meaning continues to make its way from ancient art to Islamic art.

    Keywords: Arabesque (Islimi) motifs, Wing-shaped pattern, Angel, Islamic art, Sasanian art
  • صفیه حاتمی*، محمد خزائی، مهدی محمدزاده

    بیان مسیله: 

    بقعه دوازده امام یزد یکی از کهن ترین بناهای کتیبه دار ایران به شمار می رود.کتیبه گریوار این بنا از نوع کوفی تزیینی است که برخلاف کوفی ساده از قوانین مشخصی تبعیت نمی کند و در آن ابداعات و تصرفات زیادی صورت می پذیرد. کتیبه مذکور با وجود غنای بصری بالا تاکنون از تحلیل های فرمی محروم مانده است در حالی که تغییرات زیاد اما ساختارمند حروف، پذیرش فرم های پیچیده و عناصر الحاقی، آن را شایسته تحلیل های بیشتری می نماید. پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخ این سوال است که کتیبه گریوار بقعه دوازده امام یزد واجد چه ویژگی های ساختاری، بصری و فرمی است و طراح چه قواعدی را در طراحی آن وضع نموده است؟

    هدف

    شناخت ویژگی های بصری و ساختاری همچون اسلوب نگارش، تناسبات و اصول به کار رفته در ترکیب بندی کتیبه گریوار هدف این پژوهش است.

    روش پژوهش: 

    پژوهش حاضر به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام یافته و داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی گردآوری گردیده اند.

    یافته ها

    نتایج این پژوهش نشان داد فاصله گرفتن از خوانایی کلمات، اغراق در شکل حروف و تناسبات اولیه، جهت دستیابی به زیبایی و القای مفاهیمی فراتر از معنای تحت الفظی است. با این حال اعمال تغییرات فرمی نه تنها به معنای از دست دادن نظم و قواعد خط نیست بلکه طراح اصول و خط و مشی مشخصی را متناسب با تغییرات پی ریزی کرده تا جایی که حفظ هویت مستقل انواع حروف، یکی از ملاک های اصلی طراحی بوده است.

    کلید واژگان: کوفی تزیینی, گریوار, بقعه دوازده امام یزد, اسلوب خط هنر اسلامی, کتیبه
    Safieh Hatami *, Mohamad Khazaie, Mehdi Mohammadzadeh

    Problem Definition: 

    The Davazdah Imam Mausoleum of Yazd is one of the oldest buildings with inscriptions in Iran. The Grivar inscription of this building is Ornamental Kufic, which, unlike the simple Kufic, does not follow specific rules, and many innovations and modifications are made in it. Despite the high visual richness, the mentioned inscription has been deprived of formal analysis, while any but structured changes of the letters, the acceptance of complex forms, and additional elements make it worthy of further analysis. The current research seeks to find the answer to the following question: "what are the structural, visual, and formal characteristics of the Davazdah Imam Mausoleum of Yazd, and what rules did the designer establish in its design?"

    Objective

    This research aimed at identifying the structural and visual features of the Grivar inscription, such as writing style, proportions, and principles used in its composition.

    Research Method

    The present research was carried out using a descriptive-analytical method, and the data was collected through library studies and field surveys.

    Results

    The results showed that distancing from the legibility of words, exaggerating the shape of letters and basic proportions, is a method to achieve beauty and induce concepts beyond the literal meaning. However, the application of formal changes does not only mean losing the order and rules of script, but the designer has established certain principles and policies under the changes, to where maintaining the independent identity of the letters has been one of the primary design criteria.

    Keywords: Ornamental Kufic, Grivar Inscription, Davazdah Imam Mausoleum of Yazd, Script Style
  • حجت الله حسنوند*، محمد خزایی، غلامعلی حاتم، محمد عارف

    نقوش «شکار بهرام گور» دارای مضامین و جوهره «دینی» و «اسطوره ای» در «نقاشی ایرانی» است و علی رغم وجود پژوهش های متعدد در خصوص نقاشی های مرتبط با شکارگری بهرام گور، آثار یادشده تاکنون از دریچه امکان بازنمایی مفاهیم دینی و باورهای اسطوره ای کمتر موردتوجه و بررسی قرارگرفته اند. هدف از انجام پژوهش حاضر، پر کردن خلا مطالعاتی موجود و فهم چیستی و چگونگی روابط دین و اسطوره با آثار نقاشی منتخب است. پرسش های پژوهش عبارت اند از 1. شکل روابط ممکن در «مفاهیم دینی و باورهای اسطوره ای» به عنوان پیش متن، با «نقوش شکار بهرام گور» در «نقاشی ایرانی» به عنوان «متن های نهایی» چگونه است؟ 2. کدام یک از پیش متن های ممکن، دینی و یا اسطوره ای تاثیرات و جایگاه مهم تری در شکل گیری و غنای درون مایه آثار نقاشی با موضوع شکارگری بهرام گور داشته اند؟ در این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی و با استفاده از رویکرد «بیش متنیت»، صرفا به تحلیل جایگاه موارد «دین و اسطوره» در محتوای آثار منتخب پرداخته شده است. همچنین گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و نیز مطالعه بصری آثار نقاشی منتخب، صورت گرفته است. ترکیب هفت اثر منتخب، شامل دو اثر برگرفته از شاهنامه فردوسی، دو اثر برگرفته از هفت پیکر نظامی، یک اثر از تاریخ بلعمی، یک اثر از کلیات امیر علیشیر نوایی و یک اثر با منبع نامشخص است. بررسی ها نشان داد دین و اسطوره در یک رابطه موثر «بیش متنی»، شکل گیری نقوش اولیه شکارگری بهرام گور در دوره ساسانی و سپس بازتولید و تداوم حضور این نقوش در نقاشی ایرانی را در پی داشته اند. در این حالت در بستر روابط بیش متنی و بینامتنی، شرایط موجود به سمت دگرگونگی (تغییر) در پیش متن های دینی و اسطوره ای متمایل بوده است. همچنین دین در مفاهیم و کلیات و اسطوره در صورت و جزییات آثار نقاشی و در مواردی با هم پوشانی، موجبات ارتقاء کیفی آثار را فراهم ساخته اند.

    کلید واژگان: نقاشی ایرانی, شکار, بهرام گور, دین, اسطوره, بیش متنیت
    HojatAllah Hassanvand *, MOHAMMAD KHAZAI, GOLAMALI HATAM, MOHAMMAD AREF

    The hunting motifs of Bahram Gur's painting are considered as the themes with "religious" and "mythical" essence in "Iranian painting". Despite numerous researches on paintings related to Bahram Gur's hunting, these works have so far been less studied in terms of the possibility of representing religious concepts and mythical beliefs. These works are mainly based on literary texts related to the Islamic period, especially "Ferdowsi's two narrations" in "Shahnameh" and Nezami in "Haft Peykar" and some lesser-known sources. These sources have narrated events related to "Bahram Gur" in the context of history, but not exactly in accordance with historical facts. The reason for this is the influence of the literary texts of the Islamic period on the literary features and Sassanid historiography, that is, "mixing with Iranian myths and legends and magnifying the heroism". This means that the efforts made in the historical and literary texts of this period can also include an indispensable part of life and events related to Bahram Gur. Therefore, it is expected that in illustrating the works of the "painting in question", in addition to historical narratives in related events, the manifestation of his religious aspects and myths in the structure (form and content) can be observed and followed in a more specific way. Therefore, the research has been done with the purpose of filling the gap of existing studies and giving insight into the relationship between the religion and myth with the selected paintings. The research questions are: 1.what is the relationship between "religious concepts and mythical beliefs" as a pretext, with "hunting motifs of Bahram Gur" in "Iranian painting" as the "final texts". 2. Which of the possible pretexts, religious or mythical, had a more important influence and place in the formation and richness of the theme of Bahram Gur's paintings? In this research, relying on the descriptive method using the "hypertextual" approach, the position of "religion and myth" in the content of selected works has been analyzed. Data collection was also done using library studies, documents and visual study of selected paintings. The combination of seven selected works in the present study includes: two works taken from Shahnameh by Ferdowsi, two works taken from "seven figures" by Nezami, one work from the history of Balami, one work from the collections of Amir Alishir Navai and one work from an unknown source. Results of the studies have shown that: Religion and myth have effective relationships in the formation of hunting motifs of Bahram Gur during the Sassanid period and then in the reproduction, and the continued presence of these motifs in Iranian painting. In the context of hypertextual and intertextual relations, the existing conditions have moved towards the transformation in religious pretexts and in mythical ones. Religion in concepts and generalities and myths in the form and descriptions of paintings, and in some cases with overlap, have provided the means to improve the quality of the works. According to the hypertext theory, the relationships towards transformation or homogeneity can never be considered as "absolute". For this reason, based on the studies conducted during this research, the general and "relative"  type of hypertextual relationships in the selected paintings  was determined, which were studied and summarized in the form of "tables and analyses". The divisions made in this table show that although religion and myth have each had approximately the same requirements for the effect (presence) on the examined final texts, in this case the transformations and effects of the presence of religion tend to decrease or even eliminate. This is the case, if the elements, concepts and beliefs related to myth, while expanding and increasing in the final texts, have shown a more noticeable and effective presence in the paintings. In addition, the study of visual elements and qualities in the selected works shows the attractiveness of the topic and the existence of repetitive elements and motifs related to this character. Repeatable patterns have formed a kind of uniform visual pattern by which the form and appearance of these works became closer to each other.  These features can provide the grounds for considering them in the form of generalities of thematic art in the forthcoming studies; that the religious and mythological foundation and essence should be sought in its components and elements.

    Keywords: Iranian Painting, hunting, Bahram Gur, religion, Myth, Hypertextuality
  • زهرا شکری، محمد خزائی*، سید ابوتراب احمدپناه

    نسخه معروف التریاق موجود در کتابخانه ملی فرانسه که به وسیله محمد بن ابی الفتح عبدالوهاب بن ابی الحسن بن ابی العباس احمد در ربیع الاول 595 به خط کوفی ایرانی (منکسر) کتابت و مصورسازی شده است، به سبب زیبایی نوشتار و تصویرهای صفحه هایش شهرت یافته است. صفحه آرایی نسخه که با محوریت چینش نوشتار و تلفیق خلاقانه آن با تصاویر تنظیم شده، به عنوان نمونه عالی تایپوگرافی در تاریخ خوش نویسی ایران قابل تامل است. هدف از بررسی این نسخه تحلیل خط و عناصر تایپوگرافی نسخه و معرفی به عنوان منبعی الهام بخش برای تایپوگرافی معاصر است. تایپوگرافی به عنوان شاخه ای از گرافیک دارای اصول و قواعد مشخصی است که رعایت آن ها در یک اثر هنری، آن را به یک اثر برجسته تبدیل می کند. نسخه التریاق موجود در کتابخانه ملی فرانسه میزان بالایی از این شاخصه ها را دارد. چیدمان اصولی و سنجیده نوشتار، تنوع اندازه قلم در سطرها، تنوع رنگی و ترکیب بندی بدیع سبب شده نسخه از جنبه گرافیکی بسیار گران مایه باشد. در چینش حروف، واژه ها و سطرها فضای مثبت و منفی با دقت تنظیم شده است. تناسب فرمی در خوش نویسی نسخه به خوبی رعایت شده است و عناصر ترکیب بندی دارای حسن هم جواری هستند. در این پژوهش، افزون بر بررسی خط کوفی نسخه، ویژگی های گرافیکی و تایپوگرافی آن نیز مورد بررسی قرار گرفته است. بر این مبنا، مقاله حاضر در پی بررسی آن است که نسخه مورد اشاره با چه نوعی از خط کوفی کتابت شده است؟ تا چه اندازه از خوانش و تنفس بصری برخوردار است؟ خط کرسی، فاصله سطرها، کرنینگ، تراکینگ و ساختار نوشتار به چه شکل است؟ روش پژوهش مقاله حاضر توصیفی-تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است. روش تجزیه و تحلیل آثار بر مبنای پژوهش های کیفی و از جنبه هدف، بنیادین است. نتیجه این پژوهش نشان می دهد نسخه التریاق موجود در کتابخانه ملی فرانسه به مثابه نمونه عالی تایپوگرافی در تاریخ خوش نویسی ایران، دارای خوانش بصری مناسبی است و پیام نوشتار به خوبی درک می شود. همچنین، افزون بر رعایت اصول تایپوگرافی، دارای ساختارشکنی های خلاقانه ای در ترکیب بندی است که نسخه را در تاریخ نسخه نویسی ایران متمایز می کند و می تواند منبع الهام بسیاری از تایپوگرافی های معاصر باشد.

    کلید واژگان: تایپوگرافی, تاریخ تایپوگرافی, خط, نسخه, نسخه التریاق
    Zahra Shokri, Mohammad Khazaei *, Abu Torab Ahmad Panah

    The famous Kitâb al-Diryâq of the National Library of France, which was written and illustrated by Muhammad ibn Abi al-Fath ‘Abd al-Wahhab ibn Abi al-Hassan ibn Abi al-Abbas Ahmad in Rabi‘ al-Awwal 595 A. H. in Iranian Kufic script(cursive), is famous for its beautiful writing and page images. The page layout of this manuscript, which is centered on the arrangement of text and its creative combination with images, can be considered as an excellent example of typography in the history of Iranian calligraphy. The purpose of studying this manuscript is to analyze its script and typography elements to introduce it as a source of inspiration for contemporary typography. Typography, as a branch of Graphic Design, has specific principles and rules, that applying them in a work of art would turn it into an outstanding one. The al-Diryâq book available in the National Library of France has a high level of such characteristics. The principled and well-considered layout of the text, the variety of font sizes in the lines, the variety of colors and the original composition have made this manuscript very rich in terms of graphics. In the arrangement of letters, words and lines, the positive and negative spaces are carefully adjusted. The form proportion in the calligraphy of this manuscript is well considered and the elements of the composition are well adjacent. This manuscript has many and valuable graphical aspects, and the scribe's artistic taste has had a significant effect on the beauty and uniqueness of it and its script. Among the distinguishing items of this manuscript, is the common way of writing during the production of it. The book size, the colours , the pagination, the style of illustrations, the type of paper and many other things that were common during the Seljuk era had an effect on the distinctiveness of the manuscript.Typography means the arrangement of letters and words based on aesthetic principles, in order to convey the written message as best as possible. The type of arrangement of letters and words and changes in the form and size of letters can be effective in connecting the typography text with the subject and conveying the message as much as possible. But typography, in the sense of arranging letters and words in order to convey the written message as much as possible, has a much longer history and it can even be claimed that it goes back to the history of the alphabet and writing. Along with many examples obtained from great and ancient civilizations, we also come across examples of typography in Iranian historical works. In Iran, the title of typography can be referred to more diverse and abundant examples, including calligraphy, which includes calligraphy and other types of it, letter design and the simultaneous use of script and image, which is contrary to the meaning and definition of western typography, which emphasizes the use of typefaces. With these definitions, typography in Iran is older than typography in its western and contemporary sense, and as a result, we can get an approximate meaning of "Iranian typography". As a branch of contemporary Graphic Design, typography in Iran is widely used in the design of posters, book cover titles, magazine layouts, etc. Considering the need of contemporary Graphic Design to the support of Iranian visual tradition, the examination of the typography of the Kufic script of the Paris al-Diryâq as a script with Iranian origin and visual richness in the field of typography can be a source of rich inspiration in this field, which has been less studied. Typography analysis of this manuscript can be used in the contemporary typography. The Kufic script of the Kitâb al-Diryâq is arranged and composed throughout the pages of the book in such a way that by further examination of it, the very precise and well-considered principles intended for typography can be obtained. All the pages of this book are arranged according to the rules of typography with the arrangement of words and letters. Also, each of these pages has a unique composition and arrangement, follows the principles, and has a special visual appeal. While the page grid is fixed, it has a high capability for creating various writing and page layout, and varies based on the text and the importance of the letters, words and sentences. The words in the page layout of this manuscript are sometimes normal, exaggerated and unusual. Despite having novel features and rich compositions as well as unique typography, this manuscript has been less investigated in terms of typography and graphical aspects. The present study tries to investigate the typography of the Kufic script of Paris Kitâb al-Diryâq by recognising the graphical aspects of its calligraphy and analyzing the its typography, so that its capabilities would be known and used in contemporary graphic design. This paper studies this manuscript from the perspective of graphical and typographical features, in addition to examining the Kufic script of it. Based on this, this article seeks to investigate what kind of Kufic script is written in the al-Diryâq manuscript of the National Library of France? How much legibility and Visual space does this manuscript have? What is the baseline, line spacing, kerning, tracking, leading, and text structure? The research method of this research is descriptive-analytical and its data collected through library information. The analysis method of this paper is based on qualitative studies, and in terms of purpose, it is fundamental. The result of this research shows that the al-Diryâq manuscript of the National Library of France, with the help of the Iranian Kufic script (cursive) and the personal style of the artist, the regular and beautiful rhythm in the letters and lines, the high readability of the writing and the unique compositions, has the characteristics of a proportional typography. All typography characteristics are applied in it, which is rare in its time and shines in the history of Iranian typography. The letters have a certain and regular spacing that creates a kind of rhythm. There is a calculated distance between the letters, which leads the eye from one word to the next word and leads to a more fluent reading of the text. Each part of these texts is separated from other lines by a certain size, which has a great effect on the order and beauty of the book's typography. The common diameter has created a lot of harmony in the letters.Circular compositions create symmetry and divide pages into two parts. The arrangement of words on both sides of the circle has created a different, symmetrical and beautiful composition. The similar structure of the letters makes the script strong and stable. As a result of grading pages, each page is divided into several parts, each of which has its own different texture. Fluent visual reading and understanding of the written message is easily possible. At the same time, the compositions are very innovative and unconventional, which is rare in its time. Dynamic, visual appeal, formal harmony and flexible grading have made this manuscript distinctive in terms of graphics and typography. Therefore, the al-Diryâq of the National Library of France is considered as an excellent example of typography in the history of Iranian calligraphy among Its contemporary and later manuscripts. Also, this manuscript, while respecting the principles of typography, has creative deconstructions in the composition, which distinguishes it in the history of Iranian manuscripts and shows that it has the ability to influence contemporary graphic design and can be a source of inspiration for many graphic works, especially typography.Table No. 1 deals with the study and analysis of the graphical aspects of the Kufic script of the al-Diryâq manuscript of the National Library of France, as an excellent example of typography in the history of Iranian calligraphy. Table 1: The study of the Kufic script of the al-Diryâq in the National Library of France, as an excellent example of typography in the history of Iranian calligraphy

    Keywords: Typography, History of Typography, Script, Manuscript, Kitâb al-Diryâq
  • مرجان صلواتی، محمد اکوان*، پرناز گودرزپروری، محمد خزایی

    در دیدگاه ویتگنشتاین متاخر، زبان امری اجتماعی و غیرخصوصی است  و در این صورت معناداری الفاظ بر اساس انطباق با قواعدی خواهد بود که مورد تایید یک جامعه زبانی است. لیکن به دلیل تعدد شیوه های زندگی افراد، قواعد حاکمه بر این جامعه ها گوناگون بوده و این قواعد، معنای الفاظ را نشان می دهند، در نتیجه یک لفظ به تعداد نحوه های زندگی که در آن کاربرد دارد معنا خواهد داشت. بدیهی است که اساسی ترین مولفه شهری که می تواند این تنوع جامعه های زبانی را توصیف نماید گرافیک شهری آن مکان و در نگاه نخست عنصر رنگ است. عنصر  رنگ نه تنها بر درک موقعیت های کوچک تر مانند طراحی یک فروشگاه تاثیر می گذارد، بلکه تاثیر گسترده تری در هویت بخشی به محیط های وسیع شهری دارد. لذا هدف این پژوهش، تجزیه و تحلیل درک هویت مکانی جامعه شهروندی، در فرآیند پویای مکان سازی از طریق رنگ با تاکید بر خصوصی بودن زبان در نظریه مذکور است. تحقیق حاضر از حیث هدف بنیادی نظری بوده و اطلاعات لازمه از طریق مطالعات به شیوه توصیفی-تحلیلی و کتابخانه ای از منابع معتبر به دست آمده اند. نتایج حاصله نشان می دهند به جهت نفی زبان خصوصی، درک محیط از طریق حس تعلق افراد به محتوای گرافیک محیطی، عمومیت پیدا کرده که از این طریق می توان به نقطه مرجع رنگی قابل خوانش برای عموم شهروندان دست یازید. با تکیه بر این دیدگاه این نتیجه حاصل گردید که تصویر عمومی با حفظ حافظه فردی، جایگزین تصویر از خود شده و علاوه بر حفظ سلایق رنگی فرد، با مشارکت در زیست افراد، امکان ارایه الگوی رنگی جمعی قابل قبول برای گرافیک شهری وجود خواهد داشت.

    کلید واژگان: زبان خصوصی, گرافیک شهری, رنگ, بازی زبانی ویتگنشتاین, هویت شهری
    Marjan Salavati, Mohammad Akvan *, Parnaz Goodarzparvari, Mohammad Khazaei

    In the late Wittgenstein's view, language is a social and non-private matter, and in this case, the meaning of words will be based on compliance with the rules approved by a linguistic community. But due to the multiplicity of people's ways of life, the rules governing these societies are diverse and these rules show the meaning of words, as a result, a word will have the same meaning as the number of ways of life in which it is used. It is obvious that the most basic urban component that can describe this variety of language communities is the urban graphics of that place and at first glance the element of color. The element of color not only affects the understanding of smaller situations such as the design of a store, but also has a wider effect in giving identity to large urban environments. Therefore, the purpose of this research is to analyze the understanding of the spatial identity of the citizen society in the dynamic process of place-making through color, emphasizing the privacy of language in the aforementioned theory. The present research is theoretical in terms of its fundamental purpose, and the necessary information has been obtained through descriptive-analytical and library studies from reliable sources. The obtained results show that in order to negate the private language, the understanding of the environment through the sense of belonging of the people to the environmental graphic content has become general, and in this way, a color reference point that can be read by the general citizens can be reached. Relying on this point of view, the conclusion was reached that the public image has replaced the self-image by preserving individual memory, and in addition to preserving individual color tastes, by participating in people's lives, it will be possible to present an acceptable collective color pattern for urban graphics.

    Keywords: Private Language, Urban Graphics, Color, Wittgenstein's Language Game, Urban Identity
  • محمد خزائی*، مجید مزیدی شرف آبادی

    بیان مسیله:

     مجموعه «سلطان محمودشاه بندرآباد» یزد بنایی تاریخی است که در قرن هفتم ه.ق، توسط عارف دینی آن، شیخ تقی الدین دادا محمد، در روستای بندرآباد، پایه گذاری شده است. این مجموعه شامل مسجد، خانقاه، بقعه، آب انبار، برج های حفاظتی و بناهای جانبی دیگر است که درطی چندین سال شکل گرفته و بخش های مختلف آن دارای تزیینات متنوعی هستند. برای مثال، می توان به منبر مسجد جامع این بنا اشاره کرد که دارای نقوش تزیینی بسیار است. بنابراین، اهمیت این بنا به لحاظ تاریخی و نیز نقوش تزیینی به کار رفته در منبر مسجد جامع آن، ضرورت انجام پژوهش حاضر را ایجاب کرده است و درطی آن به پرسش های زیر پاسخ داده می شود: که منبر مسجد جامع مجموعه سلطان محمودشاه بندرآباد یزد دارای چه نوع نقوش تزیینی است؟ و این نقوش دارای چه معانی و مفاهیمی هستند؟

    هدف

    هدف پژوهش حاضر شناسایی نقوش تزیینی منبر مسجد جامع مجموعه سلطان محمودشاه بندرآباد یزد و نیز شناخت معانی و مفاهیم پنهان آن هاست.

    روش پژوهش: 

    پژوهش حاضر، به روش توصیفی-تحلیلی، منبر مسجد جامع سلطان محمودشاه بندرآباد یزد را مورد مطالعه قرار داده و اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی را به صورت کیفی تجزیه و تحلیل کرده است.

    یافته ها: 

    یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که منبر مسجد جامع این بنای تاریخی با نقوش تزیینی گیاهی، هندسی، خطی و کتیبه ها تزیین شده است. نقوش گیاهی آن شامل ختایی و اسلیمی و نقوش خطی آن شامل خطوط ثلث و کوفی بنایی است و متون کتیبه ها نیز بیان کننده اصل توحید و نبوت، جاری شدن کلام خدا از جایگاه پیامبر اسلام (ص) و اعتقاد شیعیان دوازده امامی است. همچنین نقوش هندسی آن شامل ستارگان پنج پر و شمسه ده پر است که گره هشت دوازده پیلی را تشکیل می دهد.

    کلید واژگان: منبر, مسجد جامع, نقوش تزیینی, مجموعه محمود شاه سلطان بندرآباد یزد
    Mohamad Khazaie *, Majid Mazidi Sharaf Abadi

    Problem Definition: 

    "Sultan Mahmud Shah of Bondarabad" complex in Yazd is a historical building founded in the 7th century A.H. by a religious mystic, Sheikh Taqi al-Din Dada Muhammad, in the village of Bondarabad. This complex includes a mosque, monastery, mausoleum, reservoir, protective towers, and other side buildings that have been formed over several years, different parts of which have various decorations. For example, the pulpit of the Grand (Jame) Mosque of this building has many decorative motifs. Therefore, the historical importance of this building, as well as the decorative motifs used in the pulpit of its Grand Mosque, necessitated the present research, and during it, the following questions are answered: What kind of decorative motifs does the pulpit of the Grand Mosque of Sultan Mahmud Shah Bondarabad have? What meanings and concepts do these motifs have?

    Objective

    The current research aims to identify the decorative motifs of the pulpit of the Grand Mosque of Sultan Mahmud Shah in Bondarabad, Yazd, as well as to know their hidden meanings and concepts.

    Research Method

    The current research has studied the pulpit of Sultan Mahmud Shah Grand Mosque in Bondarabad, Yazd, using a descriptive-analytical method and qualitatively analyzed library, documentary, and field information.

    Results

    The findings of the present research show that the pulpit of the Grand Mosque of this historical building has been decorated with floral, geometric, inscriptions, and calligraphy motifs. Its plant motifs include Khataei and Arabesque, and its calligraphy motifs include Thulth and Kufic Banaei scripts, and the texts of the inscriptions also express the principle of monotheism and prophethood, the flow of the word of God from the position of the Prophet of Islam (PBUH), and the belief of the Shiites of the Twelve Imams. Also, its geometric motifs include five-pointed stars and a ten-pointed sun, which form the eight-twelve Pili knot.

    Keywords: Pulpit, Grand (Jame) Mosque, Decorative Motifs, Sultan Mahmud Shah Complex, Bondarabad Yazd
  • محمد خزایی، عبدالکریم عباسی دزفولی*

    استفاده از مواد جانبی ساخت و تولید از موارد تقریبا جدید در ساخت بتن در تکنولوژی عالی بتن است. بتن حاصل از تستهای آزمایشگاهی را میتوان با خرد کردن و دانه بندی مناسب آنها در ساخت بتن تازه استفاده کرد. تحقیقات اخیر نشان دهنده آن است که استفاده از بتن خرد شده جایگزین قسمتی از سنگدانه منجر به کاهش مقاومت فشاری در بتن با روش معمول مخلوط کردن بتن میشود. در این تحقیق به روش خاص سه مرحله ایی طرح اختلاط و اثر آن بر پارامترهای مقاومتی پرداخته شده است.  نمونه های بتنی مکعب 15 سانتیمتر  شامل 0% ، 25% و 50% نخاله بتنی جایگذین قسمتی از سنگدانه استفاده شد. از فوق روان کننده بر اساس کربوکسیلات در طرحها استفاده شد. این طریق اختلاط باعث کارایی مناسب، پوشش مناسب روی سنگدانه و حفاظت از واکنش قلیایی سنگدانه می شود. روش اختلاط مواد که بایستی به ترتیب و پشت  سر هم در سه مرحله انجام شد: درمرحله اول: کل شن + 50% آب + 50% سیمان: زمان اختلاط 30 ثانیه تا 1 دقیفه. مرحله 2: اضافه کردن 50% سیمان + 25% آب + فوق روان کننده + ماسه: زمان اختلاط 2 دقیقه. مرحله 3 اضافه کردن 25% آب: زمان اختلاط 3 دقیقه. کل زمان اختلاط حدود 6 دقیقه باید باشد.  برای هر طرح 6 نمونه آماده گردید و در 7 روز و 28 روز تست های وزن مخصوص، جذب آب، مقاومت الکتریکی که (نشان دهنده نفوذ پذیری و دوام بتن است) و مقاومت فشاری انجام پذیرفت. نتایج نشانگر مقاومت فشاری و الکتریکی بالا در طرح 25% نسبت به سایر موارد بود. با توجه به مقاومت مناسب بدست آمده میتوان گفت با روش خاص اختلاط میتوان از نخاله های بتنی در ترکیب بتن با صرفه از نظر محیطی و مقاومتی استفاده کرد.

    کلید واژگان: نخاله بتنی, روش اختلاط, مقاومت الکتریکی, مقاومت فشاری, کربوکسیلات
    Mohammad Khazaei, Abdolkarim Abbasi Dezfouli *

    Using by-product materials in making concrete is the recent development in the advanced concrete technology. The products obtained from experimental crushed concrete can be used in constructing the new concrete. Recent research revealed that using crushed concrete as partial replacement of sand and coarse aggregate, using traditional mixing procedure, reduced the compressive strength. In the present research, the special procedure of mixing concrete in three steps and its effect on concrete strength parameters have been evaluated.  The aim of this study is to use crushed tested concrete as partial replacement 25% (mix A) and 50% (mix B) of conventional sand and aggregate. Also for experimental comparison the control mixes were casted with traditional sand and aggregate.  Superplasticizer based on carboxylate was used in the mixes.  This procedure causes proper efficiency, proper coating on the aggregate and protection of the alkaline reaction of the aggregate. The method of mixing was carried out in three steps 1: Coarse aggregate + 50% water + 50% cement: mixing time 30 seconds to 1 minute, step 2: Adding 50% cement + 25% water + superplasticizer + sand: mixing time 2 minutes, step 3: Adding 25% water: mixing time 3 minutes. All the mixing time is about 6 minutes. Six specimens of 15 cm concrete cubes for each designed mixes were casted. Densities, water absorption, electric resistance (an indication of permeability and durability of concrete) and compressive strength tests were carried out. Tests were performed at 7 and 28 days. As a result, the designed mix (A) presented the higher electric resistance and compressive strength at 28 days. According to the obtained appropriate resistance, it can be deduced that with a special mixing method, crushed concrete can be used in the composition of concrete that is cost-effective in terms of environmental and resistance.

    Keywords: crushed concrete, mixing procedure, electric resistance, Compressive Strength, Carboxylate
  • مهسا تندرو*، محمد خزایی

    دوره آل بویه به لحاظ فرهنگی و هنری نقطه عطفی در تاریخ هنر ایران به شمار می آید. در این دوران انواع هنرها از جمله هنرهای چوبی، به شکوفایی چشمگیری رسیدند. از جمله آثار چوبی باارزش این دوران، الواح چوبی آستان امام علی (ع) موجود در موزه عربی قاهره و مجموعه رابنو، و در چوبی محفوظ در موزه ملی ایران به شماره 3292 می باشد که طبق کتیبه موجود در آن، به دستور آخرین حکمران آل بویه ابومنصور فولاد ستون در منطقه فارس بین سال های 440 تا 448 ق ساخته شده است. کتیبه های متعدد کوفی موجود در این آثار از لحاظ طراحی و ساختار قابل مقایسه است. هدف از این پژوهش شناخت ویژگی ها و ساختار تزیینی کتیبه ها و مفردات این آثار و مقایسه آن ها با یکدیگر است. سوال های پژوهش عبارت است از: 1. ساختار تزیینی کتیبه های کوفی این آثار دارای چه ویژگی هایی است؟ 2. ویژگی های مفردات کتیبه های کوفی این آثار چیست؟ 3. وجوه اشتراک و افتراق کتیبه های کوفی این آثار کدام است؟ روش پژوهش توصیفی تحلیلی است و شیوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای اسنادی و میدانی با بررسی مقایسه ای است. نتایج پژوهش نشان می دهد ساختار کلی طراحی کتیبه ها از الگویی واحد پیروی می کنند. از وجوه اشتراک این آثار، نخست استفاده از مضامین شیعی است که از ویژگی های هنر آل بویه است. همچنین برجستگی یکسان نقوش گیاهی با کتیبه ها به طوری که در نگاه نخست، کتیبه ها از نوع کوفی گل دار به نظر می آیند اما در واقع حروف، پیوندی با نقوش گیاهی اطراف خود ندارند. از دیگر وجوه اشتراک این آثار، نوع خط کوفی ساده کتیبه هاست که از نظر ساختار شباهت قابل توجهی دارند.با استخراج مفردات کتیبه ها مشخص می شود اکثر حروف به شکلی مشابه طراحی شده اند. به جز بعضی از حروف مانند «ح»، «ک»، «ط»، «ع» و «ی» که به شکلی متفاوت طراحی شده اما پایه ساختار مشابه است. از دیگر وجوه افتراق این آثار، تنوع بیشتر در طراحی حروف در چوبی محفوظ در موزه ملی ایران نسبت به لوح های آستان امام علی (ع) است. در کتیبه های این در چوبی، از دو نوع کوفی ساده و گل دار استفاده شده که باعث تنوع بیشتری در طراحی حروف شده است.

    کلید واژگان: آل بویه, کتیبه نگاری, خط کوفی, آثار چوبی, موزه ملی ایران
    Mahsa Tondro *, Mohammad Khazaei

    The Buyid period is culturally and artistically a turning point in the history of Iranian art. During this period, a variety of arts, including wood art, flourished considerably. Among the valuable wooden artifacts of this period, there are the wooden tablets of Imam Ali (AS) in the Cairo Arabic Museum and the Rabino Collection as well as the wooden door preserved in the National Museum of Iran No. 3292. According to the inscription in it, Abu Mansour Foulad Sotoun in Fars region was built between the years 440 and 448 AH by order of the last ruler of the Buyid. The various Kufic inscriptions in these works are comparable in terms of design and structure. The purpose of this study is to identify the features and decorative structure of the inscriptions of these works and compare them with each other. The present study aimed at discovering the characteristics of the decorative structure of Kufic inscriptions as well as the characteristics of the contents of the Kufic inscriptions of these works. The research also deals with the commonalities and differences among Kufic inscriptions of these works. The research method is descriptive-analytical and data collection included documentary and field libraries using comparative study. The results show that the general structure of the design of the inscriptions follows the same pattern. One of the common features of these works is the use of Shia themes, which is one of the characteristics of the art of the Buyid period. Also, the equal embossed pattern of the plant motifs with the inscriptions can be observed, so that the inscriptions look like flowery Kufic type at the first sight while the letters are not connected with the surrounding plant motifs. Another commonalities of these works is the simple Kufic script of the inscriptions which are remarkably similar in structure. By extracting the contents of the inscriptions, it seems that most of the letters are designed in a similar way. Except for some letters such as "ح", "ک", "ط", "ع" and "ی" which are designed differently but have the same basic structure. Another difference among these works is the greater variety in the design of the letters on the wooden door preserved in the National Museum of Iran than the tablets of Imam Ali (AS). In the inscriptions of this wooden door, two types of simple and flowery kufi have been used leading to wider variety in the design of the letters.

    Keywords: Buyid, inscription, kufic script, wooden works, National museum of Iran

  • مترجم: محمد خزایی

    آب های آزاد، شریان های تجاری حکومت ها برای تامین نیازهای خود از سایر سرزمین های دوردست بوده است. خلج فارس یکی از مهم ترین آبراهه های دنیاست که آبشخور تحولات بزرگی از زمان های دور تا به امروز بوده است و از این سوی شناخت عمیق تر آن تاثیر شگرفی در درک مسائل باستان شناسی از جمله تجارت، مکان یابی بندرها، راه های تجاری، دریانوردی و آشنایی با سیر تحول کشتی سازی این شاهراه دارد. برای بررسی و شناسایی دقیق این ناحیه از دو منبع استفاده می گردد که شامل اسناد و منابع مکتوب تاریخ نگارانی که راجع به این موضوع قلم فرسایی نمودند و دیگری مدارک باستان شناسی و زبان شناسی مانند مهرهای یافت شده و یا سالنامه های بین النهرینی و ایلامی می توان نام برد. در عصر مفرغ گسترش روابط بازرگانی با مناطق دوردست در حوزه خلیج فارس بین مراکز تجاری، مگن، دیلمون و ملوخه ها و بندرهای ایلامی باعث شکوفایی این ناحیه (حوزه خلج فارس) گردید که از جمله نتایج آن می توان به وجود آ»دن شرکت های حمل و نقل دریایی در حال توسعه اشاره کرد. پیدا شدن متون در سلسله ی سوم اور (Ur lll) وجود تعمیرگاه های بزرگ کشتی و امکانات کشتی سازی در جنوب بین النهرین و تعداد زیاد کارکنان آن که گاهی تحت نظارت دولت هستند خبر می دهد. ساخت ناوگان کشتی (Magan) (تحت نظر فرماندار گیرسو (تلوح کنونی، استان ذیقار، شهری در سومر باستان)، مقیاس وسیعی از علمیات انجام شده توسط دولت سلسله ی سوم اور (Ur lll) را که ظاهرا شامل علمیات تجاری تحت حمایت دولت در خلیج بوده، نشان می دهد. تجارت از راه دریا و شبکه های رودخانه ای مستلزم داشتن دانش کافی از قایق ها، لنگرگاه ها، مسئله بارگیری، شکل فیزیکی شناورها و نقشه های دریایی است که مردمان این حوزه با آشنایی و استفاده از ترکیب نی با قیر و بعدها استفاده از الوار به توسعه تبادلات این ناحیه دامن زدند.

    کلید واژگان: خلی ج فارس, قایق های تجاری, عصر مفرغ, تجارت دریایی
  • ابوالفضل عبدالهی فرد، محمد خزایی، رویا رضاپور مقدم*

    آن چه حصول معرفت قدسی و قرب الهی را ممکن می سازد، برخورداری از نور تعقل قلبی و منشعب از نورالانوار است. سیدحیدر آملی، تقرب الهی را برای وجود اعتباری موجودات، منوط به سفر روحانی نفس می داند. موجودات عالم، از فیض الهی که نور آسمان ها و زمین است، برخوردارند و در قربی وریدی محاط هستند. این نور زمانی پرفروغ تر می شود که عبد در مقام سالک درآید و برای تحصل ایقان به سفری عرفانی لبیک گوید. میرحیدر در بیان قرب سلوکی به معراج حضرت محمد (ص) می پردازد که با وصول به ملااعلی به رویت قلبی حضرت اله نایل شدند. مشاهدات روحانی حضرت در شب معراج از جانب نگارگران نیز مورد توجه قرار گرفته و معراج نامه ی مصور میرحیدری یا شاهرخی از جمله ی آنها است. نکته ی حایز اهمیت در نگاره های این معراج نامه به گزینش و کیفیت حضور عناصر بصری از جمله ابرهای طلایی مربوط می شود و طرح این پرسش که با توجه به قرب سلوکی پیامبر در معراج، جایگاه صوری و معنوی ابرهای طلایی چیست؟ و کدام یک از کیفیت های بازنمایی یا بازتابی را شامل می شوند؟ این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی بیان می دارد که ابرهای طلایی امتزاجی از بازنمود و بازتاب قرب سلوکی حضرت هستند. در این گذر، خیال خلاق نگارگر، ابرهای طلایی را در شعله ی مقدس پیامبر مستحیل می کند و ابر- شعله های طلایی، در تناسب با ولایت کلیه ی ایشان می آفریند.

    کلید واژگان: میرحیدر آملی, قرب سلوکی, نگارگری معراج, ابرهای طلایی, بازنمایی امر قدسی
    Abolfazl Abdullahi Fard, Mohammad Khazaei, Roya Rezapour Moghadam *

    The path to divine wisdom and mystical closeness requires enjoying heartfelt reasoning-based light arising from the light of the lights. Seyed Heydar Amoli believed that mystical closeness was dependent on the spiritual travel of the soul. Creatures of the universe take benefit of the divine grace who is the light of the heavens and the earth, surrounded by His grandeur. This light glow when the servant becomes a mystic and says Labbeik (Here I am) to take a mystical path towards the divine light. Describing the divine path, MirHeidar discusses the Prophet Mohammad’s ascension who saw Allah through the heart as he ascended to the sublime positions. Spiritual observations of the ascension night have been illustrated by the painters, and the MirHeidari’s illustrated Me’raj Nameh, also called Shahrokhi, is one of them. An important point to attend to in Me’raj Nameh paintings is the selection and quality of the visual elements including golden clouds, which also poses the following questions: What are the illustrated and spiritual position of golden clouds as regards the prophet’s mystical closeness in ascension? And which embodiment qualities do they involve?This research was descriptive-analytical which maintains that golden clouds are a blend of embodiment of divine path for the prophet. In this connection, the painter has created golden clouds as airing from the holy glowing of the prophet as he believes that these golden clouds are the brightening embodiment of the prophet’s soul.

    Keywords: MirHeydar Amoli, Mystical closeness, Me’raj Nameh painting, golden clouds, embodiment of a divine act
  • سمیه خزاعی مسک، مهدی کاظم پور*، مهدی صحراگرد، محمد خزایی


    سکه ها از مهم ترین آثار به دست آمده از دوره آل بویه (320448 ه.ق) هستند. سکه ها علاوه بر ارایه اطلاعات تاریخی همانند محل و سال ضرب و نام پادشاه به سبب دارا بودن کتیبه، معرف بخشی از خطوط روزگار خود هستند که با مطالعه و دقت نظر در آنها می توان به فرم های نوشتاری آن دوره پی برد.به علت جایگاه ویژه آل بویه در شکل گیری و تحول کتیبه نگاری در قرون چهارم و پنجم هجری قمری، شناسایی فرم نوشتارسکه ها این دوره، امری ضروری و مهم و راهگشای شناسایی خطوط این دوره است. شیراز یکی از مهم ترین شهرهای دوره آل بویه است که ضرابخانه داشت. هدف این پژوهش بررسی خط در سکه های ضرب شیراز و طبقه بندی فرم نوشتار کتیبه های این سکه هاست. این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی در پی پاسخ به دو پرسش است؛ در طبقه بندی سکه ها به چه ویژگی های ساختار بصری حروف می بایست توجه کرد؟ مهم ترین ویژگی های ساختاری سکه های ضرب شیراز کدامند؟ از نتایج این پژوهش شناسایی چهار طبقه اصلی نوشتار در سکه ها است. در گروه اول سکه های آل بویه حروف کشیده و در گروه دوم حروف همراه با فرم های تزیینی است که نمونه های مشابه آن در دیگر ضرابخانه های آل بویه نیز مشاهده شد. در گروه سوم، حروف با الف های کشیده و فشردگی حروف روی خط کرسی همراه است. این گروه را می توان گروه اختصاصی ضرابخانه شیراز معرفی کرد. گروه چهارم شامل خطوط ثلث و نسخ کهن است.

    کلید واژگان: سکه, ضرابخانه شیراز, آل بویه, طبقه بندی, خط
    Somayeh Khazaeimaask, Mehdi Kazempour*, Mehdi Sahragard, Mohammad Khazaei
  • لاله آهنی، محمد خزایی*، ابوالفضل عبداللهی فرد

    قالی در ایران، به منزله شناسنامه فرهنگی این مرز و بوم تلقی می شود و به نوعی طرح ها و نقش مایه های این دست بافته ارزشمند ایرانی همواره ریشه در فرهنگ این سرزمین دارند؛ به همین دلیل، می توان گفت قالی ایران کارکردی فراتر از یک دست بافته ای صرفا مصرفی داشته است. قالی های تصویری دوره قاجار، یکی از غنی ترین گنجینه های هنری ایران به شمار می آیند که به عنوان بوم جدیدی برای تجلی مفاهیم مختلف از آنها استفاده شده است. در دوره قاجار، پادشاهان جهت نشان دادن اقتدار و سلطه خویش به مردم ایران، از هنرهای مختلف به شیوه ای نامحسوس بهره جسته اند. هدف از این پژوهش، بررسی و مطالعه نمادها و نشانه هایی است که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم مفهوم قدرت را در بوم قالی نمایش داده اند؛ در این راستا، در این مقاله، چهار نمونه از قالی های تصویری قاجار به روش توصیفی- تحلیلی مورد مطالعه قرار گرفته اند. تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و گردآوری اطلاعات نیز با بهره گیری از اسناد مکتوب و مشاهده مستقیم صورت گرفته است. نتایج حاصله از پژوهش حاکی از آن هستند که قالی به عنوان نوعی رسانه در جهت انتقال مفهوم قدرت، مورد توجه و استفاده پادشاهان قاجار قرار گرفته است. از آنجا که بین هنر و سیاست در این دوره رابطه ای نزدیک وجود دارد، پادشاهان برای حفظ قدرت و کسب مشروعیت در جامعه، از قالی های تصویری نیز به این منظور استفاده کرده اند. در این راستا، با استفاده مستقیم از تصاویر پادشاهان در قالی های تصویری و یا با بهره گیری از نمادهایی همچون؛ پرنده ای در دست پادشاه، تاج و چتر و پر و نقش مایه بته جقه ب هعنوان نمادهای تصویری فر به صورت غیرمستقیم، به دنبال انتقال مفاهیم قدرت بوده اند.

    کلید واژگان: هنر دوره قاجار, قالی های تصویری, مفهوم قدرت, نمادهای فر
    Laleh Ahani, Mohammad Khazaie*, Abolfazl Abdollahi Fard

    Carpets in Iran have always had a function beyond a mere hand-woven carpet. Examining the designs and motifs of this valuable Iranian handicraft, we can say that the designs and structures have some kind of roots in the culture of this land. The carpet can also be called the cultural identity of Iran. Qajar carpets are one of the richest artistic treasures of Iran. One of the most interesting functions of Iranian carpets in the Qajar period is to use it as a medium to express the image of people and princes. During this period, kings in various arts have taken great political advantage to show their authority and domination to the Iranian people. In this research, we seek to examine the symbols and signs that directly or indirectly show the concept of power in the carpet. In line with this, in this study, four pictorial carpets from the Qajar era were investigated using a descriptive-analytical method. This investigation was conducted using a descriptive-analytical method, and the data were collected through library research and close observation. The results indicate that the carpet was considered and used by the Qajar kings as a new medium to convey the concept of power. It can be said that pictorial carpets have been one of the preferred visual methods to convey the political goals of the Qajar kings. Since there is a close relationship between art and politics in this period, kings wanted to maintain power and gain legitimacy in society, using images of kings in the carpets or in other pictorial symbols such as a bird in the hands of the king, or a crown and an umbrella and feathers or the motif of Bothe as visual symbols to convey the concepts of power.

    Keywords: Art of Qajar era, Pictorial carpets, Concept of power
  • مرجان صلواتی، محمد اکوان*، پرناز گودرزپروری، محمد خزایی

    کسب هویت و رهایی از بحران آن، همواره از مباحث مهم جوامع انسانی بوده است. انسان به آن دلیل انسان است که موجودی است هویت ساز، بنابراین، هویت اجتماعی یکی از اصلی ترین دغدغه های نوین انسان شهرنشین است. از آن جایی که «هویت» مجموعه ای از صفاتی است که باعث تشخص یک فرد یا اجتماع از افراد و جوامع دیگر می شود؛ گرافیک شهری نیز به تبعیت از این معیارها، شخصیت یافته و مستقل می گردد. در این میان، شباهت افراد با یکدیگر برای اکتساب هویت جمعی و تفاوت فرد با دیگران به جهت تمایز او برای کسب هویت شخصی، تناقضی است که همواره طراحان گرافیک شهری را به چالش می کشاند. لذا هدف از این پژوهش، بررسی دو مولفه شباهت و تفاوت و کارکرد آن ها در طراحی گرافیک شهری و یافتن شیوه هایی نوین برای هویت بخشیدن به مکان های شهری است. نتایج حاصله از تحقیق نشان می دهد که مولفه های شباهت و تفاوت در گرافیک شهری، قادر است مدل دیالکتیکی هویت را به امری فراتر از جامعه پذیری صرف بسط دهد. در این راستا، تعیین هویت در گرافیک شهری، در تفاوتی نهفته است که افراد در زندگی های فردی دارند و تا حدی از شباهت در هویت های جمعی آن ها ساخته می شوند. بنابراین گرافیک شهری یکی از ابزارهای مهمی است که منجر به شناخت خصوصیت های مشابه و منحصربه فرد شهروندان با حفظ تفاوت های شان می شود. پژوهش حاضر با روشی کیفی و مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته و پس از به دست آوردن داده های اولیه، نسبت به تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون اقدام شده است.

    کلید واژگان: هویت, شباهت, تفاوت, گرافیک شهری
    Marjan Salavati, Mohammad Akvan *, Parnaz Goodarzparvari, Mohammad Khazaei

    Acquiring identity and getting rid of its crisis has always been an important issue for human societies. Man is human because he is an identity-making being, therefore, social identity is one of the main modern concerns of urban man. Since “identity” is a set of attributes that distinguish an individual or a community from other individuals and societies; Urban graphics, according to these criteria, become personalized and independent. In the meantime, the similarity of individuals to each other for the acquisition of collective identity and the difference between the individual and others for their distinction for personal identity is a contradiction that always challenges urban graphic designers. Therefore, the purpose of this study is to investigate the two components of similarity and difference and their function in urban graphic design and find new ways to identify urban places. The results of the above research show that the components of similarity and difference in urban graphics are able to extend the dialectical model of identity to something beyond mere sociability. In this regard, identification in urban graphics lies in the difference that individuals have in individual lives, and to some extent they are made of similarities in their collective identities. Thus, urban graphics are one of the important tools that lead to recognizing the similar and unique characteristics of citizens while maintaining their differences. The present research has been done with a qualitative method and library studies, and after obtaining the initial data, the data have been analyzed using the content analysis method. The city is a dynamic and extensive social complex in which three levels of movement, mechanical, biological and social are intertwined and associated with various types of sub-complexes and sub-complexes. Obviously, urban identity is a collective identity that becomes meaningful by objectively crystallizing in the physics and content of the city and leads citizens to become citizens by creating an association of public memories in citizens and belonging to them. Therefore, although the identity of the city is itself a consequence of the culture of its citizens, but it affects the process of citizenship and can lead to the development of criteria related to participation and judgment of observers and residents. In the field of urban identity studies, urban graphics is a complex and multidimensional concept that is currently used by experts and practitioners to express the desired desires and aspirations for a good and ideal city. In this study, researchers intend to examine identity in urban graphics in both individual and social contexts, and among these, the main focus is on addressing the two components of similarity and difference in identity. Therefore, the present study was conducted to investigate the significance of similarities and differences in identity expression and its effectiveness in urban graphics. The results of the present study allow us to examine individual and collective dialectics among the citizens of an urban society and emphasize the critical role of urban graphics in determining the identity of citizens. These results are:-Urban graphics are a great way to think about how the city can help people identify and turn an external definition into an internal definition of similarities and differences, and can transform the dialectical model of identity. Expand to something beyond mere sociability. In this regard, the determination of urban identity lies in the difference that individuals have in individual lives and to some extent are made of collective identities. Thus, urban graphics are one of the important tools that lead to recognizing the similar and unique characteristics of citizens while maintaining their differences.  -Ethnicity, gender, history and lineage, religion, occupation and class, place of residence, etc. are all characteristics that are intertwined in a contemporary city, and this pluralism is an increasing need for a common denominator. It reflects a group and a group by observing the similarities and differences of individuals, and therefore this interaction must be created in the right way. These conversations between citizens and urban graphic elements transcend the boundaries between the individual, the group, and the city, creating an umbrella of solidarity and cohesion under which all individuals can take refuge. - The importance of urban graphics and human identity on the one hand and the importance of discussing identity crisis in the present age due to globalization and unwarranted dominance of technology and especially the virtual world in the age of communication on the other hand, is one of the most important reasons This is the problem. - Since the impact of the environment on humans and vice versa has been fully proven, and even in a dimension beyond the impact of the environment, we can refer to the direct relationship between environmental identity on humans and vice versa, as well as environmental identity crisis on humans and vice versa. Identity in urban graphics and its management is mandatory. - In addition to the effects mentioned above, the presence of human beings in the environment and urban spaces is an undeniable and even mandatory presence, and therefore these effects are completely involuntary and it seems that by controlling and managing the conditions of the spaces, the type of effect and The relationship between man and space must be controlled.

    Keywords: Identity, similarity, Difference, Urban Graphic Design
  • ملوسک رحیم زاده تبریزی، غلامعلی حاتم*، محمد خزایی، محمد عارف

    حرم مطهر رضوی امروزه چون موزه ای مجموع هنرهای اسلامی را از ادوار مختلف تاریخی درون خود جای داده است. اسناد این موضوع، کتیبه هایی است که در ابنیه حرم از دیرباز تاکنون موجود است؛ قدیمی ترین صحن حرم رضوی که عتیق (انقلاب) نامیده می شود؛ به دلیل نزدیکی با روضه منوره و اهمیتی که داشته، کتیبه هایی را از دوران تیموری تاکنون درون خود جای داده، که بیشترین آن ها دارای مضامین مذهبی است. این کتیبه ها که از جوهر معنوی اسلام سرچشمه می گیرد اطلاعاتی را از شرایط اجتماعی و مذهبی ادوار تاریخی مختلف، نشان می دهد؛ با توجه به این مهم، اهداف پژوهش: -معرفی کتیبه های مذهبی چهار ایوان صحن عتیق، -آشنایی با مضمون و محتوای کتیبه ها -علت استفاده و ارتباط میان مضامین و جایگاهشان در بنا است. سوالات پژوهش این است که: -بیشترین کتیبه های مذهبی در ایوان های صحن عتیق مربوط به چه دوره تاریخی است؟ -مضامین و محتوای هر یک از کتیبه های مذهبی چه بوده؟ -علت استفاده و ارتباط میان مضامین کتیبه ها و جایگاهشان در صحن عتیق چه بوده است؟ روش انجام تحقیق توصیفی - تحلیلی بوده و گردآوری مطالب آن با استفاده از منابع مکتوب و بررسی میدانی، انجام شده است. تجزیه و تحلیل نیز با تکیه بر روش تحلیل محتوای کیفی، نهایت در قالب چهار جدول طبقه بندی و بررسی شده است. براساس نتیجه پژوهش -بیشترین کتیبه های صحن، متعلق به دوران صفوی بوده است. -کتیبه های مذهبی به آیات قرآن و احادیث اختصاص یافته و مضامین آن ها بر اساس توحید، رسالت انبیا (ع) و دعوت انسان ها به فرایض دینی، دوستی آل محمد (ص) و زیارت قبر مطهر حضرت رضا (ع) بوده است. -انتخاب مضامین نیز کاملا با جایگاه آن در بنا مرتبط بوده است؛ برای مثال در ایوان جنوبی (ایوان طلا) که ورود به روضه منوره است، آیات سوره مریم کتیبه شده که اشاره به فضای امنی که زایرین به آن وارد می شوند دارد و همچنین سوره یاسین، که به قلب قرآن معروف است، استفاده شده که نشان دهنده قلب این مکان مقدس (روضه منوره) بوده است.

    کلید واژگان: حرم مطهر رضوی, کتیبه های مذهبی, ایوان های صحن عتیق, مضمون کتیبه, صفوی
    Maloosak Rahimzadeh Tabrizi, Qolamali Hatam *, Mohammad Khazaie, Mohammad Aref

    Razavi holy shrine, due to the blessing of the shrine of Ali ibn Musa al-Reza (PBUH), has always been under the care and attention of rulers, artists, etc. Today, it houses all the Islamic arts like a museum. The inscriptions that have been available in the buildings of the shrine for a long time prove this claim. Inscriptions that have been restored many times, by preserving history and their themes, show the fate of the building in different historical periods. The oldest courtyard of the Razavi shrine, which is called Atiq (Revolution) due to its closeness to the Golden Dome and its importance, contains inscriptions from the Timurid period until now; most of which have religious themes. These inscriptions, which originate from the spiritual essence of the Holy Quran and the words of the Imams, express information which is taken from the social and religious conditions of each historical period, especially the Safavid era. According to this important point, the research questions are: - What historical period do the most religious inscriptions on the porches of the old courtyard belong to? -What are the themes and contents of each of the religious inscriptions? -What was the reason for the use and connection between the contents of the inscriptions and their place in the ancient courtyard?The research method is descriptive-analytical and its contents have been collected using written sources and field research. The analysis is also based on the method of qualitative content analysis; finally classified and reviewed in the form of four tables. The findings show that most of the inscriptions in the courtyard belong to the Safavid era and are dedicated to verses of the Qur’an and hadiths and their themes are based on monotheism, the mission of the prophets and the invitation of human beings to religious duties, friendship of the family of Muhammad and visiting the holy tomb of Imam Reza (PBUH). The choice of themes was also completely related to their place in the building. For example, in the south porch (Golden Porch), which is the entrance to the golden dome, the verses of Surah Maryam are inscribed, which refers to the safe atmosphere into which pilgrims enter, and also Surah Yasin, which is known as the heart of the Qur'an, is used to indicate the heart of this holy place (shrine). In the north porch (Abbasi porch), there is an inscription of Surah Jumu'ah which is completely suitable for the function of the minaret and shows the invitation to prayer. In the east porch (Naqareh porch) Surah Al-Muzzammil the theme of which is the invitation to perform religious duties and the verses of Surah Noor are inscribed which is very appropriate regarding the function of this porch and its location which is east; as if the sound of the Naqareh reminds us of God's ownership of the world and performing religious duties at the same time as the sun rises. The western porch (porch of the clock) is also inscribed with Surah Al-Insan, which is also conceptually associated with the function of the porch. The clock represents time and is the reminder of the time of human creation, and the creation of the world is best expressed by quoting this Surah. In addition, the inscriptions of the Throne verse in two places of the porch have been an emphasis on the creation and ownership of the Lord and the principle of monotheism.However, the subject of coordinating the content of verse inscriptions with the use of the building has been common in the past, as in the book of the first inscriptions in the architecture of the Islamic period of Iran, examples of this have been given. What is considered about religious inscriptions in this place and from the Safavid period onwards, which is repeated by heresy in other periods, is bringing hadiths about the honor of the Shiites and the intercession to the Prophet (PBUH) and Imam Reza (AS) for the pilgrims as the reward of their pilgrimage. Such inscriptions are quoted from the Prophet (PBUH) and Imams (AS) along with the verse of purification or the hadith of al-Kisa which is about the infallibility and purity of the family of the Prophet (PBUH). It has been aimed at emphasizing the Shiite religion. The fact that Shia has been the official religion of Shiite Iran for centuries seems normal today, but in Safavid times, this issue was effective in historical, social, cultural and religious conditions. Only by reflecting on the inscriptions of the Abbasid porch, the reason for selecting and bringing the sovereignty verse along with Surah Kawthar together with Nadali and Durood and a part of Tawassul prayer, a message based on the divine will and providence regarding the establishment of Safavid government and Shiite dignity is specified.

    Keywords: Razavi Holy Shrine, Religious inscriptions, Atiq Courtyard Porches, Inscription theme, Safavid
  • زهرا فرخی راد، بهمن نامور مطلق*، محمد خزایی

    پیرامتن ها عوامل تاثیرگذار و سازنده بیرون از متن هستند که مخاطب را به دنیای درون متن دعوت می کنند، او را با زوایای پنهان متن و شرایط خلق متن آشنا می سازند و منجر به خلق و شکل گیری معنای متن می گردند. لوگوها به مثابه پیرامتن آستانگی نخستین رابط میان مخاطب و ادراک بصری برند هستند که به خوانش صحیح مخاطب از برند کمک می کنند. اهمیت این پیرامتن ها از آن روست که با تحلیل و کشف معانی نهفته در آنها می توان به درک بهتری از برند دست یافت. به همین دلیل داشتن یک لوگو برای کسب وکار یک ضرورت به حساب می آید؛ چراکه یک لوگوی خوب با ارسال پیام صحیح و ایجاد اعتماد، متمایزشدن از رقبا و حفظ مشتریان وفادار، به روند رشد کسب و کار و جذب مشتریان کمک شایانی خواهد کرد. پس از انجام روش تحقیق ترکیبی و با استفاده از تکنیک معادلات ساختاری، نتایج این پژوهش نشان می دهد که شاخص های کیفی سادگی، هارمونی رنگی، ماندگاری ذهنی، تمایز، هماهنگی پیرامتن با متن، گویایی و صراحت، تعادل بصری، پویایی، کاربردی بودن و هویت فرهنگی به عنوان شاخص های خوانش لوگو معرفی شدند که بر ارتقاء ادراک بصری برند اثرگذار هستند و در رابطه با شش خط هوایی در داخل ایران مورد تحلیل قرار گرفتند. نهایتا مشخص شد که خوانش لوگو در جایگاه پیرامتن از طریق ویژگی های خود که ده شاخص ذکر شده هستند، به طور مستقیم ادراک برند بصری را به عنوان متن اصلی و متغیری وابسته با ابعاد باور پذیری، قابلیت اعتماد، اصالت، منحصر به فرد بودن، قابل دریافت بودن و جذابیت بصری، تحت تاثیر قرار می دهد.اهداف پژوهش1. شناسایی شاخص های اثرگذار خوانش لوگو در ادراک بصری برندهای خطوط هوایی ایران.2. ارتقاء کیفیت بصری برندهای خطوط هوایی از طریق دستیابی به شاخص های خوانش لوگو به عنوان پیرامتن.سوالات پژوهش1. خوانش لوگو به عنوان پیرامتن چگونه ادراک بصری برند را تحت تاثیر قرار می دهد؟2. چه شاخصه هایی در خوانش لوگوهای خطوط هوایی ایران، آن را به یک پیرامتن اثرگذار برای این برندها تبدیل کرده است؟

    کلید واژگان: پیرامتن, خوانش لوگو, ادراک بصری, خطوط هوایی ایران
    Zahra Farokhi Rad, Bahman Namvar Motlagh *, Mohammad Khazaie
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • دکتر محمد خزایی
    دکتر محمد خزایی
    استادیار بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ، ایران
  • محمد خزایی
    محمد خزایی
    دانش آموخته دکتری اقلیم شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
  • دکتر محمد خزایی
    دکتر محمد خزایی
    استاد تمام گروه گرافیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
  • محمد خزایی
    محمد خزایی
    دانش آموخته دکتری روانشناسی ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • محمد خزایی
    محمد خزایی

اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال