فهرست مطالب محمد نصر دادرس

پس از بروز اولین موارد بیماری کووید-19 در دنیا و شیوع آن در ایران بحران عظیمی در بهداشت عمومی و مشکلات اساسی در ارائه خدمات بهداشتی درمانی ایجاد گردید. با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی، ایران یکی از 10 کشوری است که بیشترین تعداد پناهنده را در جهان میزبانی می کند، این جمعیت ها طی 4 دهه گذشته در نقاط مختلف روستایی و شهری کشور ساکن هستند. هدف از این مقاله تعیین چالش های مراقبت بیماری کووید-19 در جمعیت پناهندگان و مهاجرین خارجی است.

این مقاله براساس گزارش تیم های واکنش سریع مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت و بازدید های انجام شده از محل اسکان پناهندگان و مهاجرین خارجی در استان های کشور تدوین شده است.

طبق بررسی های انجام شده مشخص گردید پناهندگان و مهاجرین خارجی در دریافت استاندارد خدمات بهداشتی درمانی با چالش های متعددی که عمدتا مربوط به پوشش پایین بیمه، سطح پایین سواد و سواد بهداشتی و عدم بهره گیری و استفاده از خدمات سلامت، بالا بودن بعد خانوار و سکونت تجمعی و اسکان در مکان های غیر بهداشتی و مراجعه با شرایط بحرانی بیماری به بیمارستان ها می باشد، روبرو هستند.

با توجه به نتایج بدست آمده موضوع ساماندهی وضعیت سکونت جمعیت اتباع و مهاجرین خارجی و افزایش پوشش بیمه ای از اولویت های اصلی سلامت در این جمعیت ها می باشد و با توجه به وجود فرهنگ و زبان مشترک باید اقدام به برنامه ریزی های منظم در رابطه با جلب مشارکت این جمعیت ها نمود.

ایران همچون بیشتر کشورهای جهان همواره در معرض تهدید اپیدمی ها و پاندمی های جهانی آنفلوانزا است. هدف از انجام مطالعه حاضر، مروری بر نظام مراقبت آنفلوانزا در ایران بود.

داده های این مطالعه از نظام مراقبت مرکز مدیریت بیماری های واگیر، بررسی اسناد، مدارک، کتاب ها و مقالات منتشر شده و مصاحبه با صاحبان فرایند و صاحب نظران نظام مراقبت آنفلوآنزا در سال های 98-1396 هجری شمسی اخذ شد.

 مراقبت بیماری آنفلوانزا در ایران در حال حاضر، ترکیبی از روش های مراقبتی شامل مراقبت دیده ور، مراقبت آزمایشگاهی، مراقبت بیمارستانی، مراقبت اپیدمی های تنفسی و مراقبت مرزی می باشد. گزارش دهی موارد ناشی از طغیان های آنفلوآنزای انسانی و همچنین موارد مشکوک به آنفلوآنزای پرندگان به صورت تلفنی می باشد. برای هر مورد مشکوک علاوه بر تهیه و ارسال نمونه جهت تشخیص ابتلا و همچنین تشخیص زیر گونه های ویروس، بلافاصله اقدامات درمانی شروع و پیگیری و ردگیری تماس های احتمالی انجام خواهد می شود

 اگر چه در حال حاضر انسجام خوبی در مراقبت آنفلوآنزا در ایران دیده می شود اما بر اساس نگرانی های موجود از بروز پاندمی های بیماری در آینده و با توجه به تغییرات ژنتیکی احتمالی ویروس های آنفلوآنزا، ردیابی وضعیت گردش این ویروس ها در کشور به همراه به روز نمودن نظام مراقبت بیماری به ویژه با تاکید بر روش ها و فرمول های شناسایی سریع طغیان های ناشی از بیماری و  همچنین تدارک خدمات درمانی بهتر ضروری است.

اگرچه فدراسیون جهانی آموزش پزشکی (WFME) هدف اصلی آموزش پزشکی را ارتقاء سلامت جامعه می داند آموزش دانش و مهارتهای سلامت در اولویت برنامه های آموزشی دانشکده های پزشکی دنیا (از جمله ایران) قرار ندارد و کوریکولومهای موجود غیر موثر، تکراری، غیرجذاب، غیر کاربردی و متفرق هستند. به علاوه چالشهای جدید سلامت در جهان از جمله تغییر الگوی اپیدمیولوژیک بیماریها و افزایش خطر حوادث طبیعی، بحرانها و بیوتروریسم از یک سو و توسعه دانش اپیدمیولوژی از سوی دیگر لزوم بازنگری و اصلاح در محتوای آموزشی دروس بهداشت و اپیدمیولوژی را بیش از پیش روشن می سازد. همچنین ساختار گروه های آموزش مرتبط و رویکردها و روش های آموزشی دروس مرتبط به سلامت باید به گونه ای تغییر یابد که آموزش پزشکی بیش از آنکه متوجه درمان باشد، سلامت محور بوده و پیشگیری را مقدم بدارد. دانش آموخته رشته پزشکی باید بتواند از دانسته های بهداشتی و مهارتهای اپیدمیولوژی خود در جهت شناسایی، تحلیل و رفع مشکلات سلامت جامعه استفاده کند. بنابراین محتوا باید بر task-oriented باشد به گون های که تحقق پزشک 5 ستاره را میسر سازد. بر این اساس لزوم یک گزارش ریشه ای در دروسب هداشت وا پیدمیولوژی دانشجویان پزشکی احساس میشود.
اهداف برنامه جدید عبارتند از:
الف- کامل کردن محتوای آموزشی با افزودن سرفصلهای ضروری که در حال حاضر در برنامه موجود نیستند، با محوریت پیامدهای مورد انتظار از دانش آموختگان درمورد دانشگاه ما با اولویت طب نظامی

ب- برطرف کردن همپوشانی های واحدهای مربوطه

ج- کاربردی کردن برنامه و افزایش جذابیت آن برای مدرسین و دانشجویان

د- ایجاد ارتباط آموزشی بین دروس بهداشت و دروس بالینی برای توانمندسازی در preventive medicine

ه - مواجهه زودرس با مفاهیم، چالشها و کاربردهای بهداشت و اپیدمیولوژی

یکی از مشکلات مهم در دانشگاه های در حال رشد کشور طولانی شدن توقف در یک مرتبه علمی و عدم احراز شرایط ارتقاء است که هم ناشی از بی انگیزگی اساتید و هم تاثیر پذیر از رویکرد منعطف این دانشگاه ها برای حفظ اعضای هیئت علمی است. به علاوه ارائه فعالیت های آموزشی، پژوهشی و اجرایی یه صورت انفرادی و پراکنده به بخ شهای مختلف دانشکده و دانشگاه توسط اعضای هیئت علمی، علاوه بر وقت گیر بودن ممکن است باعث ازقلم افتادن یا نادیده گرفتن بعضی از فعالیتها شود. از طرف دیگر اگر مدرسین بازخورد به موقع از فعالیتهای خود نداشته باشند ممکن است در تنظیم برنامه و تکمیل الزامات ارتقاء دچار کاستی شوند. همچنین پایش مستمر این فعالیتها نقاط ضعف و قوت اساتید را بازتاب داده و به نیاز سنجی برنامه های توانمند سازی دانشگاه و یا تسهیلات و تمهیدات مناسب برای اعضای هیئت علمی کمک میکند. به منظور ساماندهی به این امر باید ملاکها و معیارها و رسالت هر دانشگاهی را در تدوین فرآیند ارزشیابی مد نظر قرار داد. مثلا از آن جایی که رسالت دانشگاه علوم پزشکی ارتش با دانشگاه های دیگر تفاوت دارد لازم است فعالیت اساتید این دانشگاه در راستای رسالت آن باشد.

Objective: Several case reports and epidemiologic studies have reported a relation between different vaccines including measles، rubella، and mumps and Guillain-Barre syndrome (GBS). In this study we investigated relation between receiving measles and/or rubella vaccines and occurrence of Guillain- Barre syndrome after national immunization campaign in 2003 in Iran.
Material & Methods: In this study we used National Surveillance system for acute flaccid paralysis data from the beginning of 2002 to the end of 2004. We studied 5-14 year-old children. Three-year time span of the study was divided into fifteen 10 weeks periods، and number of reported and approved cases of Guillain-Barre syndrome in each time period has been analyzed supposing their distribution was according to Poisson distribution. One of time periods has been chosen in a manner that its first 4 weeks included embedded National Immunization and following 6 weeks were designated for covering incubation period of Guillin- Barre syndrome.
Findings: Of total 553 reported flaccid paralysis cases in 5-15 year-old children 370 were approved to be Guillain- Barre (~67%). Estimated average incidence of Guillain-Barre syndrome in <15 year-olds is 1/100،000/year (95% CI: 0.88-13)، and in 5-15 year-old children is 0.6/100،000/year (95% CI: 0.58-083). Thus، number of expected cases in 25 cases each 10 weeks time period was 23.8 of GBS that were reported in the time period which coincided with immunization campaign. Probability of occurring ≥25 cases of GBS in that time period according to Poison distribution with expected case numbers of 23.8 is equal to 0.43 (P=0.43).
Conclusion: Yearly incidence rate of GBS in this study was similar to other studies. According to our results، there was no increase in GBS incidence in the 4 weeks national Immunization Campaign and 6 weeks after it in comparison to other 10 weeks periods before or after this time period.